P. OVIDI NASONIS METAMORPHOSEN
LIBER PRIMUS
- In nova fert animus mutatas dicere formas
- corpora; di, coeptis (nam vos mutastis et illas)
- adspirate meis primaque ab origine mundi
- ad mea perpetuum deducite tempora carmen!
- Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum
- 5
- unus erat toto naturae vultus in orbe,
- quem dixere chaos: rudis indigestaque moles
- nec quicquam nisi pondus iners congestaque eodem
- non bene iunctarum discordia semina rerum.
- nullus adhuc mundo praebebat lumina Titan,
- 10
- nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe,
- nec circumfuso pendebat in aere tellus
- ponderibus librata suis, nec bracchia longo
- margine terrarum porrexerat Amphitrite;
- utque erat et tellus illic et pontus et aer,
- 15
- sic erat instabilis tellus, innabilis unda,
- lucis egens aer; nulli sua forma manebat,
- obstabatque aliis aliud, quia corpore in uno
- frigida pugnabant calidis, umentia siccis,
- mollia cum duris, sine pondere, habentia pondus.
- 20
- Hanc deus et melior litem natura diremit.
- nam caelo terras et terris abscidit undas
- et liquidum spisso secrevit ab aere caelum.
- quae postquam evolvit caecoque exemit acervo,
- dissociata locis concordi pace ligavit:
- 25
- ignea convexi vis et sine pondere caeli
- emicuit summaque locum sibi fecit in arce;
- proximus est aer illi levitate locoque;
- densior his tellus elementaque grandia traxit
- et pressa est gravitate sua; circumfluus umor
- 30
- ultima possedit solidumque coercuit orbem.
- Sic ubi dispositam quisquis fuit ille deorum
- congeriem secuit sectamque in membra coegit,
- principio terram, ne non aequalis ab omni
- parte foret, magni speciem glomeravit in orbis.
- 35
- tum freta diffundi rapidisque tumescere ventis
- iussit et ambitae circumdare litora terrae;
- addidit et fontes et stagna inmensa lacusque
- fluminaque obliquis cinxit declivia ripis,
- quae, diversa locis, partim sorbentur ab ipsa,
- 40
- in mare perveniunt partim campoque recepta
- liberioris aquae pro ripis litora pulsant.
- iussit et extendi campos, subsidere valles,
- fronde tegi silvas, lapidosos surgere montes,
- utque duae dextra caelum totidemque sinistra
- 45
- parte secant zonae, quinta est ardentior illis,
- sic onus inclusum numero distinxit eodem
- cura dei, totidemque plagae tellure premuntur.
- quarum quae media est, non est habitabilis aestu;
- nix tegit alta duas; totidem inter utramque locavit
- 50
- temperiemque dedit mixta cum frigore flamma.
- Inminet his aer, qui, quanto est pondere terrae
- pondus aquae levius, tanto est onerosior igni.
- illic et nebulas, illic consistere nubes
- iussit et humanas motura tonitrua mentes
- 55
- et cum fulminibus facientes fulgura ventos.
- His quoque non passim mundi fabricator habendum
- aera permisit; vix nunc obsistitur illis,
- cum sua quisque regat diverso flamina tractu,
- quin lanient mundum; tanta est discordia fratrum.
- 60
- Eurus ad Auroram Nabataeaque regna recessit
- Persidaque et radiis iuga subdita matutinis;
- vesper et occiduo quae litora sole tepescunt,
- proxima sunt Zephyro; Scythiam septemque triones
- horrifer invasit Boreas; contraria tellus
- 65
- nubibus adsiduis pluviaque madescit ab Austro.
- haec super inposuit liquidum et gravitate carentem
- aethera nec quicquam terrenae faecis habentem.
- Vix ita limitibus dissaepserat omnia certis,
- cum, quae pressa diu fuerant caligine caeca,
- 70
- sidera coeperunt toto effervescere caelo;
- neu regio foret ulla suis animalibus orba,
- astra tenent caeleste solum formaeque deorum,
- cesserunt nitidis habitandae piscibus undae,
- terra feras cepit, volucres agitabilis aer.
- 75
- Sanctius his animal mentisque capacius altae
- deerat adhuc et quod dominari in cetera posset:
- natus homo est, sive hunc divino semine fecit
- ille opifex rerum, mundi melioris origo,
- sive recens tellus seductaque nuper ab alto
- 80
- aethere cognati retinebat semina caeli.
- quam satus Iapeto, mixtam pluvialibus undis,
- finxit in effigiem moderantum cuncta deorum,
- pronaque cum spectent animalia cetera terram,
- os homini sublime dedit caelumque videre
- 85
- iussit et erectos ad sidera tollere vultus:
- sic, modo quae fuerat rudis et sine imagine, tellus
- induit ignotas hominum conversa figuras.
- Aurea prima sata est aetas, quae vindice nullo,
- sponte sua, sine lege fidem rectumque colebat.
- 90
- poena metusque aberant, nec verba minantia fixo
- aere legebantur, nec supplex turba timebat
- iudicis ora sui, sed erant sine vindice tuti.
- nondum caesa suis, peregrinum ut viseret orbem,
- montibus in liquidas pinus descenderat undas,
- 95
- nullaque mortales praeter sua litora norant;
- nondum praecipites cingebant oppida fossae;
- non tuba derecti, non aeris cornua flexi,
- non galeae, non ensis erat: sine militis usu
- mollia securae peragebant otia gentes.
- 100
- ipsa quoque inmunis rastroque intacta nec ullis
- saucia vomeribus per se dabat omnia tellus,
- contentique cibis nullo cogente creatis
- arbuteos fetus montanaque fraga legebant
- cornaque et in duris haerentia mora rubetis
- 105
- et quae deciderant patula Iovis arbore glandes.
- ver erat aeternum, placidique tepentibus auris
- mulcebant zephyri natos sine semine flores;
- mox etiam fruges tellus inarata ferebat,
- nec renovatus ager gravidis canebat aristis;
- 110
- flumina iam lactis, iam flumina nectaris ibant,
- flavaque de viridi stillabant ilice mella.
- Postquam Saturno tenebrosa in Tartara misso
- sub Iove mundus erat, subiit argentea proles,
- auro deterior, fulvo pretiosior aere.
- 115
- Iuppiter antiqui contraxit tempora veris
- perque hiemes aestusque et inaequalis autumnos
- et breve ver spatiis exegit quattuor annum.
- tum primum siccis aer fervoribus ustus
- canduit, et ventis glacies adstricta pependit;
- 120
- tum primum subiere domos; domus antra fuerunt
- et densi frutices et vinctae cortice virgae.
- semina tum primum longis Cerealia sulcis
- obruta sunt, pressique iugo gemuere iuvenci.
- Tertia post illam successit aenea proles,
- 125
- saevior ingeniis et ad horrida promptior arma,
- non scelerata tamen; de duro est ultima ferro.
- protinus inrupit venae peioris in aevum
- omne nefas: fugere pudor verumque fidesque;
- in quorum subiere locum fraudesque dolusque
- 130
- insidiaeque et vis et amor sceleratus habendi.
- vela dabant ventis nec adhuc bene noverat illos
- navita, quaeque prius steterant in montibus altis,
- fluctibus ignotis insultavere carinae,
- communemque prius ceu lumina solis et auras
- 135
- cautus humum longo signavit limite mensor.
- nec tantum segetes alimentaque debita dives
- poscebatur humus, sed itum est in viscera terrae,
- quasque recondiderat Stygiisque admoverat umbris,
- effodiuntur opes, inritamenta malorum.
- 140
- iamque nocens ferrum ferroque nocentius aurum
- prodierat, prodit bellum, quod pugnat utroque,
- sanguineaque manu crepitantia concutit arma.
- vivitur ex rapto: non hospes ab hospite tutus,
- non socer a genero, fratrum quoque gratia rara est;
- 145
- inminet exitio vir coniugis, illa mariti,
- lurida terribiles miscent aconita novercae,
- filius ante diem patrios inquirit in annos:
- victa iacet pietas, et virgo caede madentis
- ultima caelestum terras Astraea reliquit.
- 150
- Neve foret terris securior arduus aether,
- adfectasse ferunt regnum caeleste gigantas
- altaque congestos struxisse ad sidera montis.
- tum pater omnipotens misso perfregit Olympum
- fulmine et excussit subiecto Pelion Ossae.
- 155
- obruta mole sua cum corpora dira iacerent,
- perfusam multo natorum sanguine Terram
- immaduisse ferunt calidumque animasse cruorem
- et, ne nulla suae stirpis monimenta manerent,
- in faciem vertisse hominum; sed et illa propago
- 160
- contemptrix superum saevaeque avidissima caedis
- et violenta fuit: scires e sanguine natos.
- Quae pater ut summa vidit Saturnius arce,
- ingemit et facto nondum vulgata recenti
- foeda Lycaoniae referens convivia mensae
- 165
- ingentes animo et dignas Iove concipit iras
- conciliumque vocat: tenuit mora nulla vocatos.
- Est via sublimis, caelo manifesta sereno;
- lactea nomen habet, candore notabilis ipso.
- hac iter est superis ad magni tecta Tonantis
- 170
- regalemque domum: dextra laevaque deorum
- atria nobilium valvis celebrantur apertis.
- plebs habitat diversa locis: hac parte potentes
- caelicolae clarique suos posuere penates;
- hic locus est, quem, si verbis audacia detur,
- 175
- haud timeam magni dixisse Palatia caeli.
- Ergo ubi marmoreo superi sedere recessu,
- celsior ipse loco sceptroque innixus eburno
- terrificam capitis concussit terque quaterque
- caesariem, cum qua terram, mare, sidera movit.
- 180
- talibus inde modis ora indignantia solvit:
- 'non ego pro mundi regno magis anxius illa
- tempestate fui, qua centum quisque parabat
- inicere anguipedum captivo bracchia caelo.
- nam quamquam ferus hostis erat, tamen illud ab uno
- 185
- corpore et ex una pendebat origine bellum;
- nunc mihi qua totum Nereus circumsonat orbem,
- perdendum est mortale genus: per flumina iuro
- infera sub terras Stygio labentia luco!
- cuncta prius temptanda, sed inmedicabile curae
- 190
- ense recidendum, ne pars sincera trahatur.
- sunt mihi semidei, sunt, rustica numina, nymphae
- faunique satyrique et monticolae silvani;
- quos quoniam caeli nondum dignamur honore,
- quas dedimus, certe terras habitare sinamus.
- 195
- an satis, o superi, tutos fore creditis illos,
- cum mihi, qui fulmen, qui vos habeoque regoque,
- struxerit insidias notus feritate Lycaon?'
- Confremuere omnes studiisque ardentibus ausum
- talia deposcunt: sic, cum manus inpia saevit
- 200
- sanguine Caesareo Romanum exstinguere nomen,
- attonitum tantae subito terrore ruinae
- humanum genus est totusque perhorruit orbis;
- nec tibi grata minus pietas, Auguste, tuorum
- quam fuit illa Iovi. qui postquam voce manuque
- 205
- murmura conpressit, tenuere silentia cuncti.
- substitit ut clamor pressus gravitate regentis,
- Iuppiter hoc iterum sermone silentia rupit:
- 'ille quidem poenas (curam hanc dimittite!) solvit;
- quod tamen admissum, quae sit vindicta, docebo.
- 210
- contigerat nostras infamia temporis aures;
- quam cupiens falsam summo delabor Olympo
- et deus humana lustro sub imagine terras.
- longa mora est, quantum noxae sit ubique repertum,
- enumerare: minor fuit ipsa infamia vero.
- 215
- Maenala transieram latebris horrenda ferarum
- et cum Cyllene gelidi pineta Lycaei:
- Arcadis hinc sedes et inhospita tecta tyranni
- ingredior, traherent cum sera crepuscula noctem.
- signa dedi venisse deum, vulgusque precari
- 220
- coeperat: inridet primo pia vota Lycaon,
- mox ait "experiar deus hic discrimine aperto
- an sit mortalis: nec erit dubitabile verum."
- nocte gravem somno necopina perdere morte
- comparat: haec illi placet experientia veri;
- 225
- nec contentus eo, missi de gente Molossa
- obsidis unius iugulum mucrone resolvit
- atque ita semineces partim ferventibus artus
- mollit aquis, partim subiecto torruit igni.
- quod simul inposuit mensis, ego vindice flamma
- 230
- in domino dignos everti tecta penates;
- territus ipse fugit nactusque silentia ruris
- exululat frustraque loqui conatur: ab ipso
- colligit os rabiem solitaeque cupidine caedis
- vertitur in pecudes et nunc quoque sanguine gaudet.
- 235
- in villos abeunt vestes, in crura lacerti:
- fit lupus et veteris servat vestigia formae;
- canities eadem est, eadem violentia vultus,
- idem oculi lucent, eadem feritatis imago est.
- occidit una domus, sed non domus una perire
- 240
- digna fuit: qua terra patet, fera regnat Erinys.
- in facinus iurasse putes! dent ocius omnes,
- quas meruere pati, (sic stat sententia) poenas.'
- Dicta Iovis pars voce probant stimulosque frementi
- adiciunt, alii partes adsensibus inplent.
- 245
- est tamen humani generis iactura dolori
- omnibus, et quae sit terrae mortalibus orbae
- forma futura rogant, quis sit laturus in aras
- tura, ferisne paret populandas tradere terras.
- talia quaerentes (sibi enim fore cetera curae)
- 250
- rex superum trepidare vetat subolemque priori
- dissimilem populo promittit origine mira.
- Iamque erat in totas sparsurus fulmina terras;
- sed timuit, ne forte sacer tot ab ignibus aether
- conciperet flammas longusque ardesceret axis:
- 255
- esse quoque in fatis reminiscitur, adfore tempus,
- quo mare, quo tellus correptaque regia caeli
- ardeat et mundi moles obsessa laboret.
- tela reponuntur manibus fabricata cyclopum;
- poena placet diversa, genus mortale sub undis
- 260
- perdere et ex omni nimbos demittere caelo.
- Protinus Aeoliis Aquilonem claudit in antris
- et quaecumque fugant inductas flamina nubes
- emittitque Notum. madidis Notus evolat alis,
- terribilem picea tectus caligine vultum;
- 265
- barba gravis nimbis, canis fluit unda capillis;
- fronte sedent nebulae, rorant pennaeque sinusque.
- utque manu lata pendentia nubila pressit,
- fit fragor: hinc densi funduntur ab aethere nimbi;
- nuntia Iunonis varios induta colores
- 270
- concipit Iris aquas alimentaque nubibus adfert.
- sternuntur segetes et deplorata coloni
- vota iacent, longique perit labor inritus anni.
- Nec caelo contenta suo est Iovis ira, sed illum
- caeruleus frater iuvat auxiliaribus undis.
- 275
- convocat hic amnes: qui postquam tecta tyranni
- intravere sui, 'non est hortamine longo
- nunc' ait 'utendum; vires effundite vestras:
- sic opus est! aperite domos ac mole remota
- fluminibus vestris totas inmittite habenas!'
- 280
- iusserat; hi redeunt ac fontibus ora relaxant
- et defrenato volvuntur in aequora cursu.
- Ipse tridente suo terram percussit, at illa
- intremuit motuque vias patefecit aquarum.
- exspatiata ruunt per apertos flumina campos
- 285
- cumque satis arbusta simul pecudesque virosque
- tectaque cumque suis rapiunt penetralia sacris.
- si qua domus mansit potuitque resistere tanto
- indeiecta malo, culmen tamen altior huius
- unda tegit, pressaeque latent sub gurgite turres.
- 290
- iamque mare et tellus nullum discrimen habebant:
- omnia pontus erat, derant quoque litora ponto.
- Occupat hic collem, cumba sedet alter adunca
- et ducit remos illic, ubi nuper arabat:
- ille supra segetes aut mersae culmina villae
- 295
- navigat, hic summa piscem deprendit in ulmo.
- figitur in viridi, si fors tulit, ancora prato,
- aut subiecta terunt curvae vineta carinae;
- et, modo qua graciles gramen carpsere capellae,
- nunc ibi deformes ponunt sua corpora phocae.
- 300
- mirantur sub aqua lucos urbesque domosque
- Nereides, silvasque tenent delphines et altis
- incursant ramis agitataque robora pulsant.
- nat lupus inter oves, fulvos vehit unda leones,
- unda vehit tigres; nec vires fulminis apro,
- 305
- crura nec ablato prosunt velocia cervo,
- quaesitisque diu terris, ubi sistere possit,
- in mare lassatis volucris vaga decidit alis.
- obruerat tumulos inmensa licentia ponti,
- pulsabantque novi montana cacumina fluctus.
- 310
- maxima pars unda rapitur; quibus unda pepercit,
- illos longa domant inopi ieiunia victu.
- Separat Aonios Oetaeis Phocis ab arvis,
- terra ferax, dum terra fuit, sed tempore in illo
- pars maris et latus subitarum campus aquarum.
- 315
- mons ibi verticibus petit arduus astra duobus,
- nomine Parnasos, superantque cacumina nubes.
- hic ubi Deucalion (nam cetera texerat aequor)
- cum consorte tori parva rate vectus adhaesit,
- Corycidas nymphas et numina montis adorant
- 320
- fatidicamque Themin, quae tunc oracla tenebat:
- non illo melior quisquam nec amantior aequi
- vir fuit aut illa metuentior ulla deorum.
- Iuppiter ut liquidis stagnare paludibus orbem
- et superesse virum de tot modo milibus unum,
- 325
- et superesse vidit de tot modo milibus unam,
- innocuos ambo, cultores numinis ambo,
- nubila disiecit nimbisque aquilone remotis
- et caelo terras ostendit et aethera terris.
- nec maris ira manet, positoque tricuspide telo
- 330
- mulcet aquas rector pelagi supraque profundum
- exstantem atque umeros innato murice tectum
- caeruleum Tritona vocat conchaeque sonanti
- inspirare iubet fluctusque et flumina signo
- iam revocare dato: cava bucina sumitur illi,
- 335
- tortilis in latum quae turbine crescit ab imo,
- bucina, quae medio concepit ubi aera ponto,
- litora voce replet sub utroque iacentia Phoebo;
- tum quoque, ut ora dei madida rorantia barba
- contigit et cecinit iussos inflata receptus,
- 340
- omnibus audita est telluris et aequoris undis,
- et quibus est undis audita, coercuit omnes.
- iam mare litus habet, plenos capit alveus amnes,
- flumina subsidunt collesque exire videntur;
- surgit humus, crescunt sola decrescentibus undis,
- 345
- postque diem longam nudata cacumina silvae
- ostendunt limumque tenent in fronde relictum
- Redditus orbis erat; quem postquam vidit inanem
- et desolatas agere alta silentia terras,
- Deucalion lacrimis ita Pyrrham adfatur obortis:
- 350
- 'o soror, o coniunx, o femina sola superstes,
- quam commune mihi genus et patruelis origo,
- deinde torus iunxit, nunc ipsa pericula iungunt,
- terrarum, quascumque vident occasus et ortus,
- nos duo turba sumus; possedit cetera pontus.
- 355
- haec quoque adhuc vitae non est fiducia nostrae
- certa satis; terrent etiamnum nubila mentem.
- quis tibi, si sine me fatis erepta fuisses,
- nunc animus, miseranda, foret? quo sola timorem
- ferre modo posses? quo consolante doleres!
- 360
- namque ego (crede mihi), si te quoque pontus haberet,
- te sequerer, coniunx, et me quoque pontus haberet.
- o utinam possim populos reparare paternis
- artibus atque animas formatae infundere terrae!
- nunc genus in nobis restat mortale duobus.
- 365
- sic visum superis: hominumque exempla manemus.'
- dixerat, et flebant: placuit caeleste precari
- numen et auxilium per sacras quaerere sortes.
- nulla mora est: adeunt pariter Cephesidas undas,
- ut nondum liquidas, sic iam vada nota secantes.
- 370
- inde ubi libatos inroravere liquores
- vestibus et capiti, flectunt vestigia sanctae
- ad delubra deae, quorum fastigia turpi
- pallebant musco stabantque sine ignibus arae.
- ut templi tetigere gradus, procumbit uterque
- 375
- pronus humi gelidoque pavens dedit oscula saxo
- atque ita 'si precibus' dixerunt 'numina iustis
- victa remollescunt, si flectitur ira deorum,
- dic, Themi, qua generis damnum reparabile nostri
- arte sit, et mersis fer opem, mitissima, rebus!'
- 380
- Mota dea est sortemque dedit: 'discedite templo
- et velate caput cinctasque resolvite vestes
- ossaque post tergum magnae iactate parentis!'
- obstupuere diu: rumpitque silentia voce
- Pyrrha prior iussisque deae parere recusat,
- 385
- detque sibi veniam pavido rogat ore pavetque
- laedere iactatis maternas ossibus umbras.
- interea repetunt caecis obscura latebris
- verba datae sortis secum inter seque volutant.
- inde Promethides placidis Epimethida dictis
- 390
- mulcet et 'aut fallax' ait 'est sollertia nobis,
- aut (pia sunt nullumque nefas oracula suadent!)
- magna parens terra est: lapides in corpore terrae
- ossa reor dici; iacere hos post terga iubemur.'
- Coniugis augurio quamquam Titania mota est,
- 395
- spes tamen in dubio est: adeo caelestibus ambo
- diffidunt monitis; sed quid temptare nocebit?
- descendunt: velantque caput tunicasque recingunt
- et iussos lapides sua post vestigia mittunt.
- saxa (quis hoc credat, nisi sit pro teste vetustas?)
- 400
- ponere duritiem coepere suumque rigorem
- mollirique mora mollitaque ducere formam.
- mox ubi creverunt naturaque mitior illis
- contigit, ut quaedam, sic non manifesta videri
- forma potest hominis, sed uti de marmore coepta
- 405
- non exacta satis rudibusque simillima signis,
- quae tamen ex illis aliquo pars umida suco
- et terrena fuit, versa est in corporis usum;
- quod solidum est flectique nequit, mutatur in ossa,
- quae modo vena fuit, sub eodem nomine mansit,
- 410
- inque brevi spatio superorum numine saxa
- missa viri manibus faciem traxere virorum
- et de femineo reparata est femina iactu.
- inde genus durum sumus experiensque laborum
- et documenta damus qua simus origine nati.
- 415
- Cetera diversis tellus animalia formis
- sponte sua peperit, postquam vetus umor ab igne
- percaluit solis, caenumque udaeque paludes
- intumuere aestu, fecundaque semina rerum
- vivaci nutrita solo ceu matris in alvo
- 420
- creverunt faciemque aliquam cepere morando.
- sic ubi deseruit madidos septemfluus agros
- Nilus et antiquo sua flumina reddidit alveo
- aetherioque recens exarsit sidere limus,
- plurima cultores versis animalia glaebis
- 425
- inveniunt et in his quaedam modo coepta per ipsum
- nascendi spatium, quaedam inperfecta suisque
- trunca vident numeris, et eodem in corpore saepe
- altera pars vivit, rudis est pars altera tellus.
- quippe ubi temperiem sumpsere umorque calorque,
- 430
- concipiunt, et ab his oriuntur cuncta duobus,
- cumque sit ignis aquae pugnax, vapor umidus omnes
- res creat, et discors concordia fetibus apta est.
- ergo ubi diluvio tellus lutulenta recenti
- solibus aetheriis altoque recanduit aestu,
- 435
- edidit innumeras species; partimque figuras
- rettulit antiquas, partim nova monstra creavit.
- Illa quidem nollet, sed te quoque, maxime Python,
- tum genuit, populisque novis, incognita serpens,
- terror eras: tantum spatii de monte tenebas.
- 440
- hunc deus arcitenens, numquam letalibus armis
- ante nisi in dammis capreisque fugacibus usus,
- mille gravem telis exhausta paene pharetra
- perdidit effuso per vulnera nigra veneno.
- neve operis famam posset delere vetustas,
- 445
- instituit sacros celebri certamine ludos,
- Pythia de domitae serpentis nomine dictos.
- hic iuvenum quicumque manu pedibusve rotave
- vicerat, aesculeae capiebat frondis honorem.
- nondum laurus erat, longoque decentia crine
- 450
- tempora cingebat de qualibet arbore Phoebus.
- Primus amor Phoebi Daphne Peneia, quem non
- fors ignara dedit, sed saeva Cupidinis ira,
- Delius hunc nuper, victa serpente superbus,
- viderat adducto flectentem cornua nervo
- 455
- 'quid' que 'tibi, lascive puer, cum fortibus armis?'
- dixerat: 'ista decent umeros gestamina nostros,
- qui dare certa ferae, dare vulnera possumus hosti,
- qui modo pestifero tot iugera ventre prementem
- stravimus innumeris tumidum Pythona sagittis.
- 460
- tu face nescio quos esto contentus amores
- inritare tua, nec laudes adsere nostras!'
- filius huic Veneris 'figat tuus omnia, Phoebe,
- te meus arcus' ait; 'quantoque animalia cedunt
- cuncta deo, tanto minor est tua gloria nostra.'
- 465
- dixit et eliso percussis aere pennis
- inpiger umbrosa Parnasi constitit arce
- eque sagittifera prompsit duo tela pharetra
- diversorum operum: fugat hoc, facit illud amorem;
- quod facit, auratum est et cuspide fulget acuta,
- 470
- quod fugat, obtusum est et habet sub harundine plumbum.
- hoc deus in nympha Peneide fixit, at illo
- laesit Apollineas traiecta per ossa medullas;
- protinus alter amat, fugit altera nomen amantis
- silvarum latebris captivarumque ferarum
- 475
- exuviis gaudens innuptaeque aemula Phoebes:
- vitta coercebat positos sine lege capillos.
- multi illam petiere, illa aversata petentes
- inpatiens expersque viri nemora avia lustrat
- nec, quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia curat.
- 480
- saepe pater dixit: 'generum mihi, filia, debes,'
- saepe pater dixit: 'debes mihi, nata, nepotes';
- illa velut crimen taedas exosa iugales
- pulchra verecundo suffuderat ora rubore
- inque patris blandis haerens cervice lacertis
- 485
- 'da mihi perpetua, genitor carissime,' dixit
- 'virginitate frui! dedit hoc pater ante Dianae.'
- ille quidem obsequitur, sed te decor iste quod optas
- esse vetat, votoque tuo tua forma repugnat:
- Phoebus amat visaeque cupit conubia Daphnes,
- 490
- quodque cupit, sperat, suaque illum oracula fallunt,
- utque leves stipulae demptis adolentur aristis,
- ut facibus saepes ardent, quas forte viator
- vel nimis admovit vel iam sub luce reliquit,
- sic deus in flammas abiit, sic pectore toto
- 495
- uritur et sterilem sperando nutrit amorem.
- spectat inornatos collo pendere capillos
- et 'quid, si comantur?' ait. videt igne micantes
- sideribus similes oculos, videt oscula, quae non
- est vidisse satis; laudat digitosque manusque
- 500
- bracchiaque et nudos media plus parte lacertos;
- si qua latent, meliora putat. fugit ocior aura
- illa levi neque ad haec revocantis verba resistit:
- 'nympha, precor, Penei, mane! non insequor hostis;
- nympha, mane! sic agna lupum, sic cerva leonem,
- 505
- sic aquilam penna fugiunt trepidante columbae,
- hostes quaeque suos: amor est mihi causa sequendi!
- me miserum! ne prona cadas indignave laedi
- crura notent sentes et sim tibi causa doloris!
- aspera, qua properas, loca sunt: moderatius, oro,
- 510
- curre fugamque inhibe, moderatius insequar ipse.
- cui placeas, inquire tamen: non incola montis,
- non ego sum pastor, non hic armenta gregesque
- horridus observo. nescis, temeraria, nescis,
- quem fugias, ideoque fugis: mihi Delphica tellus
- 515
- et Claros et Tenedos Patareaque regia servit;
- Iuppiter est genitor; per me, quod eritque fuitque
- estque, patet; per me concordant carmina nervis.
- certa quidem nostra est, nostra tamen una sagitta
- certior, in vacuo quae vulnera pectore fecit!
- 520
- inventum medicina meum est, opiferque per orbem
- dicor, et herbarum subiecta potentia nobis.
- ei mihi, quod nullis amor est sanabilis herbis
- nec prosunt domino, quae prosunt omnibus, artes!'
- Plura locuturum timido Peneia cursu
- 525
- fugit cumque ipso verba inperfecta reliquit,
- tum quoque visa decens; nudabant corpora venti,
- obviaque adversas vibrabant flamina vestes,
- et levis inpulsos retro dabat aura capillos,
- auctaque forma fuga est. sed enim non sustinet ultra
- 530
- perdere blanditias iuvenis deus, utque monebat
- ipse Amor, admisso sequitur vestigia passu.
- ut canis in vacuo leporem cum Gallicus arvo
- vidit, et hic praedam pedibus petit, ille salutem;
- alter inhaesuro similis iam iamque tenere
- 535
- sperat et extento stringit vestigia rostro,
- alter in ambiguo est, an sit conprensus, et ipsis
- morsibus eripitur tangentiaque ora relinquit:
- sic deus et virgo est hic spe celer, illa timore.
- qui tamen insequitur pennis adiutus Amoris,
- 540
- ocior est requiemque negat tergoque fugacis
- inminet et crinem sparsum cervicibus adflat.
- viribus absumptis expalluit illa citaeque
- victa labore fugae spectans Peneidas undas
- 'fer, pater,' inquit 'opem! si flumina numen habetis,
- 545
- qua nimium placui, mutando perde figuram!'
- [quae facit ut laedar mutando perde figuram.]
- vix prece finita torpor gravis occupat artus,
- mollia cinguntur tenui praecordia libro,
- in frondem crines, in ramos bracchia crescunt,
- 550
- pes modo tam velox pigris radicibus haeret,
- ora cacumen habet: remanet nitor unus in illa.
- Hanc quoque Phoebus amat positaque in stipite dextra
- sentit adhuc trepidare novo sub cortice pectus
- conplexusque suis ramos ut membra lacertis
- 555
- oscula dat ligno; refugit tamen oscula lignum.
- cui deus 'at, quoniam coniunx mea non potes esse,
- arbor eris certe' dixit 'mea! semper habebunt
- te coma, te citharae, te nostrae, laure, pharetrae;
- tu ducibus Latiis aderis, cum laeta Triumphum
- 560
- vox canet et visent longas Capitolia pompas;
- postibus Augustis eadem fidissima custos
- ante fores stabis mediamque tuebere quercum,
- utque meum intonsis caput est iuvenale capillis,
- tu quoque perpetuos semper gere frondis honores!'
- 565
- finierat Paean: factis modo laurea ramis
- adnuit utque caput visa est agitasse cacumen.
- Est nemus Haemoniae, praerupta quod undique claudit
- silva: vocant Tempe; per quae Peneos ab imo
- effusus Pindo spumosis volvitur undis
- 570
- deiectuque gravi tenues agitantia fumos
- nubila conducit summisque adspergine silvis
- inpluit et sonitu plus quam vicina fatigat:
- haec domus, haec sedes, haec sunt penetralia magni
- amnis, in his residens facto de cautibus antro,
- 575
- undis iura dabat nymphisque colentibus undas.
- conveniunt illuc popularia flumina primum,
- nescia, gratentur consolenturne parentem,
- populifer Sperchios et inrequietus Enipeus
- Apidanosque senex lenisque Amphrysos et Aeas,
- 580
- moxque amnes alii, qui, qua tulit inpetus illos,
- in mare deducunt fessas erroribus undas.
- Inachus unus abest imoque reconditus antro
- fletibus auget aquas natamque miserrimus Io
- luget ut amissam: nescit, vitane fruatur
- 585
- an sit apud manes; sed quam non invenit usquam,
- esse putat nusquam atque animo peiora veretur.
- Viderat a patrio redeuntem Iuppiter illam
- flumine et 'o virgo Iove digna tuoque beatum
- nescio quem factura toro, pete' dixerat 'umbras
- 590
- altorum nemorum' (et nemorum monstraverat umbras)
- 'dum calet, et medio sol est altissimus orbe!
- quodsi sola times latebras intrare ferarum,
- praeside tuta deo nemorum secreta subibis,
- nec de plebe deo, sed qui caelestia magna
- 595
- sceptra manu teneo, sed qui vaga fulmina mitto.
- ne fuge me!' fugiebat enim. iam pascua Lernae
- consitaque arboribus Lyrcea reliquerat arva,
- cum deus inducta latas caligine terras
- occuluit tenuitque fugam rapuitque pudorem.
- 600
- Interea medios Iuno despexit in Argos
- et noctis faciem nebulas fecisse volucres
- sub nitido mirata die, non fluminis illas
- esse, nec umenti sensit tellure remitti;
- atque suus coniunx ubi sit circumspicit, ut quae
- 605
- deprensi totiens iam nosset furta mariti.
- quem postquam caelo non repperit, 'aut ego fallor
- aut ego laedor' ait delapsaque ab aethere summo
- constitit in terris nebulasque recedere iussit.
- coniugis adventum praesenserat inque nitentem
- 610
- Inachidos vultus mutaverat ille iuvencam;
- bos quoque formosa est. speciem Saturnia vaccae,
- quamquam invita, probat nec non, et cuius et unde
- quove sit armento, veri quasi nescia quaerit.
- Iuppiter e terra genitam mentitur, ut auctor
- 615
- desinat inquiri: petit hanc Saturnia munus.
- quid faciat? crudele suos addicere amores,
- non dare suspectum est: Pudor est, qui suadeat illinc,
- hinc dissuadet Amor. victus Pudor esset Amore,
- sed leve si munus sociae generisque torique
- 620
- vacca negaretur, poterat non vacca videri!
- Paelice donata non protinus exuit omnem
- diva metum timuitque Iovem et fuit anxia furti,
- donec Arestoridae servandam tradidit Argo.
- centum luminibus cinctum caput Argus habebat
- 625
- inde suis vicibus capiebant bina quietem,
- cetera servabant atque in statione manebant.
- constiterat quocumque modo, spectabat ad Io,
- ante oculos Io, quamvis aversus, habebat.
- luce sinit pasci; cum sol tellure sub alta est,
- 630
- claudit et indigno circumdat vincula collo.
- frondibus arboreis et amara pascitur herba.
- proque toro terrae non semper gramen habenti
- incubat infelix limosaque flumina potat.
- illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet
- 635
- tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo,
- conatoque queri mugitus edidit ore
- pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
- venit et ad ripas, ubi ludere saepe solebat,
- Inachidas: rictus novaque ut conspexit in unda
- 640
- cornua, pertimuit seque exsternata refugit.
- naides ignorant, ignorat et Inachus ipse,
- quae sit; at illa patrem sequitur sequiturque sorores
- et patitur tangi seque admirantibus offert.
- decerptas senior porrexerat Inachus herbas:
- 645
- illa manus lambit patriisque dat oscula palmis
- nec retinet lacrimas et, si modo verba sequantur,
- oret opem nomenque suum casusque loquatur;
- littera pro verbis, quam pes in pulvere duxit,
- corporis indicium mutati triste peregit.
- 650
- 'me miserum!' exclamat pater Inachus inque gementis
- cornibus et nivea pendens cervice iuvencae
- 'me miserum!' ingeminat; 'tune es quaesita per omnes
- nata mihi terras? tu non inventa reperta
- luctus eras levior! retices nec mutua nostris
- 655
- dicta refers, alto tantum suspiria ducis
- pectore, quodque unum potes, ad mea verba remugis!
- at tibi ego ignarus thalamos taedasque parabam,
- spesque fuit generi mihi prima, secunda nepotum.
- de grege nunc tibi vir, nunc de grege natus habendus.
- 660
- nec finire licet tantos mihi morte dolores;
- sed nocet esse deum, praeclusaque ianua leti
- aeternum nostros luctus extendit in aevum.'
- talia maerenti stellatus submovet Argus
- ereptamque patri diversa in pascua natam
- 665
- abstrahit. ipse procul montis sublime cacumen
- occupat, unde sedens partes speculatur in omnes.
- Nec superum rector mala tanta Phoronidos ultra
- ferre potest natumque vocat, quem lucida partu
- Pleias enixa est letoque det imperat Argum.
- 670
- parva mora est alas pedibus virgamque potenti
- somniferam sumpsisse manu tegumenque capillis.
- haec ubi disposuit, patria Iove natus ab arce
- desilit in terras; illic tegumenque removit
- et posuit pennas, tantummodo virga retenta est:
- 675
- hac agit, ut pastor, per devia rura capellas
- dum venit abductas, et structis cantat avenis.
- voce nova captus custos Iunonius 'at tu,
- quisquis es, hoc poteras mecum considere saxo'
- Argus ait; 'neque enim pecori fecundior ullo
- 680
- herba loco est, aptamque vides pastoribus umbram.'
- Sedit Atlantiades et euntem multa loquendo
- detinuit sermone diem iunctisque canendo
- vincere harundinibus servantia lumina temptat.
- ille tamen pugnat molles evincere somnos
- 685
- et, quamvis sopor est oculorum parte receptus,
- parte tamen vigilat. quaerit quoque (namque reperta
- fistula nuper erat), qua sit ratione reperta.
- Tum deus 'Arcadiae gelidis sub montibus' inquit
- 'inter hamadryadas celeberrima Nonacrinas
- 690
- naias una fuit: nymphae Syringa vocabant.
- non semel et satyros eluserat illa sequentes
- et quoscumque deos umbrosaque silva feraxque
- rus habet. Ortygiam studiis ipsaque colebat
- virginitate deam; ritu quoque cincta Dianae
- 695
- falleret et posset credi Latonia, si non
- corneus huic arcus, si non foret aureus illi;
- sic quoque fallebat.
- Redeuntem colle Lycaeo
- Pan videt hanc pinuque caput praecinctus acuta
- talia verba refert -- restabat verba referre
- 700
- et precibus spretis fugisse per avia nympham,
- donec harenosi placidum Ladonis ad amnem
- venerit; hic illam cursum inpedientibus undis
- ut se mutarent liquidas orasse sorores,
- Panaque cum prensam sibi iam Syringa putaret,
- 705
- corpore pro nymphae calamos tenuisse palustres,
- dumque ibi suspirat, motos in harundine ventos
- effecisse sonum tenuem similemque querenti.
- arte nova vocisque deum dulcedine captum
- 'hoc mihi colloquium tecum' dixisse 'manebit,'
- 710
- atque ita disparibus calamis conpagine cerae
- inter se iunctis nomen tenuisse puellae.
- talia dicturus vidit Cyllenius omnes
- subcubuisse oculos adopertaque lumina somno;
- supprimit extemplo vocem firmatque soporem
- 715
- languida permulcens medicata lumina virga.
- nec mora, falcato nutantem vulnerat ense,
- qua collo est confine caput, saxoque cruentum
- deicit et maculat praeruptam sanguine rupem.
- Arge, iaces, quodque in tot lumina lumen habebas,
- 720
- exstinctum est, centumque oculos nox occupat una.
- Excipit hos volucrisque suae Saturnia pennis
- collocat et gemmis caudam stellantibus inplet.
- protinus exarsit nec tempora distulit irae
- horriferamque oculis animoque obiecit Erinyn
- 725
- paelicis Argolicae stimulosque in pectore caecos
- condidit et profugam per totum exercuit orbem.
- ultimus inmenso restabas, Nile, labori;
- quem simulac tetigit, positisque in margine ripae
- procubuit genibus resupinoque ardua collo,
- 730
- quos potuit solos, tollens ad sidera vultus
- et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu
- cum Iove visa queri finemque orare malorum.
- coniugis ille suae conplexus colla lacertis,
- finiat ut poenas tandem, rogat 'in' que 'futurum
- 735
- pone metus' inquit: 'numquam tibi causa doloris
- haec erit,' et Stygias iubet hoc audire paludes.
- Ut lenita dea est, vultus capit illa priores
- fitque, quod ante fuit: fugiunt e corpore saetae,
- cornua decrescunt, fit luminis artior orbis,
- 740
- contrahitur rictus, redeunt umerique manusque,
- ungulaque in quinos dilapsa absumitur ungues:
- de bove nil superest formae nisi candor in illa.
- officioque pedum nymphe contenta duorum
- erigitur metuitque loqui, ne more iuvencae
- 745
- mugiat, et timide verba intermissa retemptat.
- Nunc dea linigera colitur celeberrima turba.
- huic Epaphus magni genitus de semine tandem
- creditur esse Iovis perque urbes iuncta parenti
- templa tenet. fuit huic animis aequalis et annis
- 750
- Sole satus Phaethon, quem quondam magna loquentem
- nec sibi cedentem Phoeboque parente superbum
- non tulit Inachides 'matri' que ait 'omnia demens
- credis et es tumidus genitoris imagine falsi.'
- erubuit Phaethon iramque pudore repressit
- 755
- et tulit ad Clymenen Epaphi convicia matrem
- 'quo' que 'magis doleas, genetrix' ait, 'ille ego liber,
- ille ferox tacui! pudet haec opprobria nobis
- et dici potuisse et non potuisse refelli.
- at tu, si modo sum caelesti stirpe creatus,
- 760
- ede notam tanti generis meque adsere caelo!'
- dixit et inplicuit materno bracchia collo
- perque suum Meropisque caput taedasque sororum
- traderet oravit veri sibi signa parentis.
- ambiguum Clymene precibus Phaethontis an ira
- 765
- mota magis dicti sibi criminis utraque caelo
- bracchia porrexit spectansque ad lumina solis
- 'per iubar hoc' inquit 'radiis insigne coruscis,
- nate, tibi iuro, quod nos auditque videtque,
- hoc te, quem spectas, hoc te, qui temperat orbem,
- 770
- Sole satum; si ficta loquor, neget ipse videndum
- se mihi, sitque oculis lux ista novissima nostris!
- nec longus labor est patrios tibi nosse penates.
- unde oritur, domus est terrae contermina nostrae:
- si modo fert animus, gradere et scitabere ab ipso!'
- 775
- emicat extemplo laetus post talia matris
- dicta suae Phaethon et concipit aethera mente
- Aethiopasque suos positosque sub ignibus Indos
- sidereis transit patriosque adit inpiger ortus.
LIBER SECUNDUS
- Regia Solis erat sublimibus alta columnis,
- clara micante auro flammasque imitante pyropo,
- cuius ebur nitidum fastigia summa tegebat,
- argenti bifores radiabant lumine valvae.
- materiam superabat opus: nam Mulciber illic
- 5
- aequora caelarat medias cingentia terras
- terrarumque orbem caelumque, quod imminet orbi.
- caeruleos habet unda deos, Tritona canorum
- Proteaque ambiguum ballaenarumque prementem
- Aegaeona suis inmania terga lacertis
- 10
- Doridaque et natas, quarum pars nare videtur,
- pars in mole sedens viridis siccare capillos,
- pisce vehi quaedam: facies non omnibus una,
- non diversa tamen, qualem decet esse sororum.
- terra viros urbesque gerit silvasque ferasque
- 15
- fluminaque et nymphas et cetera numina ruris.
- haec super inposita est caeli fulgentis imago,
- signaque sex foribus dextris totidemque sinistris.
- Quo simul adclivi Clymeneia limite proles
- venit et intravit dubitati tecta parentis,
- 20
- protinus ad patrios sua fert vestigia vultus
- consistitque procul; neque enim propiora ferebat
- lumina: purpurea velatus veste sedebat
- in solio Phoebus claris lucente smaragdis.
- a dextra laevaque Dies et Mensis et Annus
- 25
- Saeculaque et positae spatiis aequalibus Horae
- Verque novum stabat cinctum florente corona,
- stabat nuda Aestas et spicea serta gerebat,
- stabat et Autumnus calcatis sordidus uvis
- et glacialis Hiems canos hirsuta capillos.
- 30
- Ipse loco medius rerum novitate paventem
- Sol oculis iuvenem, quibus adspicit omnia, vidit
- 'quae' que 'viae tibi causa? quid hac' ait 'arce petisti,
- progenies, Phaethon, haud infitianda parenti?'
- ille refert: 'o lux inmensi publica mundi,
- 35
- Phoebe pater, si das usum mihi nominis huius,
- nec falsa Clymene culpam sub imagine celat,
- pignora da, genitor, per quae tua vera propago
- credar, et hunc animis errorem detrahe nostris!'
- dixerat, at genitor circum caput omne micantes
- 40
- deposuit radios propiusque accedere iussit
- amplexuque dato 'nec tu meus esse negari
- dignus es, et Clymene veros' ait 'edidit ortus,
- quoque minus dubites, quodvis pete munus, ut illud
- me tribuente feras! promissi testis adesto
- 45
- dis iuranda palus, oculis incognita nostris!'
- vix bene desierat, currus rogat ille paternos
- inque diem alipedum ius et moderamen equorum.
- Paenituit iurasse patrem: qui terque quaterque
- concutiens inlustre caput 'temeraria' dixit
- 50
- 'vox mea facta tua est; utinam promissa liceret
- non dare! confiteor, solum hoc tibi, nate, negarem.
- dissuadere licet: non est tua tuta voluntas!
- magna petis, Phaethon, et quae nec viribus istis
- munera conveniant nec tam puerilibus annis:
- 55
- sors tua mortalis, non est mortale, quod optas.
- plus etiam, quam quod superis contingere possit,
- nescius adfectas; placeat sibi quisque licebit,
- non tamen ignifero quisquam consistere in axe
- me valet excepto; vasti quoque rector Olympi,
- 60
- qui fera terribili iaculatur fulmina dextra,
- non agat hos currus: et quid Iove maius habemus?
- ardua prima via est et qua vix mane recentes
- enituntur equi; medio est altissima caelo,
- unde mare et terras ipsi mihi saepe videre
- 65
- fit timor et pavida trepidat formidine pectus;
- ultima prona via est et eget moderamine certo:
- tunc etiam quae me subiectis excipit undis,
- ne ferar in praeceps, Tethys solet ipsa vereri.
- adde, quod adsidua rapitur vertigine caelum
- 70
- sideraque alta trahit celerique volumine torquet.
- nitor in adversum, nec me, qui cetera, vincit
- inpetus, et rapido contrarius evehor orbi.
- finge datos currus: quid ages? poterisne rotatis
- obvius ire polis, ne te citus auferat axis?
- 75
- forsitan et lucos illic urbesque deorum
- concipias animo delubraque ditia donis
- esse: per insidias iter est formasque ferarum!
- utque viam teneas nulloque errore traharis,
- per tamen adversi gradieris cornua tauri
- 80
- Haemoniosque arcus violentique ora Leonis
- saevaque circuitu curvantem bracchia longo
- Scorpion atque aliter curvantem bracchia Cancrum.
- nec tibi quadripedes animosos ignibus illis,
- quos in pectore habent, quos ore et naribus efflant,
- 85
- in promptu regere est: vix me patiuntur, ubi acres
- incaluere animi cervixque repugnat habenis.-
- at tu, funesti ne sim tibi muneris auctor,
- nate, cave, dum resque sinit tua corrige vota!
- scilicet ut nostro genitum te sanguine credas,
- 90
- pignora certa petis: do pignora certa timendo
- et patrio pater esse metu probor. adspice vultus
- ecce meos; utinamque oculos in pectora posses
- inserere et patrias intus deprendere curas!
- denique quidquid habet dives, circumspice, mundus
- 95
- eque tot ac tantis caeli terraeque marisque
- posce bonis aliquid; nullam patiere repulsam.
- deprecor hoc unum, quod vero nomine poena,
- non honor est: poenam, Phaethon, pro munere poscis!
- quid mea colla tenes blandis, ignare, lacertis?
- 100
- ne dubita! dabitur (Stygias iuravimus undas),
- quodcumque optaris; sed tu sapientius opta!'
- Finierat monitus; dictis tamen ille repugnat
- propositumque premit flagratque cupidine currus.
- ergo, qua licuit, genitor cunctatus ad altos
- 105
- deducit iuvenem, Vulcania munera, currus.
- aureus axis erat, temo aureus, aurea summae
- curvatura rotae, radiorum argenteus ordo;
- per iuga chrysolithi positaeque ex ordine gemmae
- clara repercusso reddebant lumina Phoebo.
- 110
- Dumque ea magnanimus Phaethon miratur opusque
- perspicit, ecce vigil nitido patefecit ab ortu
- purpureas Aurora fores et plena rosarum
- atria: diffugiunt stellae, quarum agmina cogit
- Lucifer et caeli statione novissimus exit.
- 115
- Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit
- cornuaque extremae velut evanescere lunae,
- iungere equos Titan velocibus imperat Horis.
- iussa deae celeres peragunt ignemque vomentes,
- ambrosiae suco saturos, praesepibus altis
- 120
- quadripedes ducunt adduntque sonantia frena.
- tum pater ora sui sacro medicamine nati
- contigit et rapidae fecit patientia flammae
- inposuitque comae radios praesagaque luctus
- pectore sollicito repetens suspiria dixit:
- 125
- 'si potes his saltem monitis parere parentis
- parce, puer, stimulis et fortius utere loris!
- sponte sua properant, labor est inhibere volentes.
- nec tibi derectos placeat via quinque per arcus!
- sectus in obliquum est lato curvamine limes,
- 130
- zonarumque trium contentus fine polumque
- effugit australem iunctamque aquilonibus arcton:
- hac sit iter-manifesta rotae vestigia cernes-
- utque ferant aequos et caelum et terra calores,
- nec preme nec summum molire per aethera currum!
- 135
- altius egressus caelestia tecta cremabis,
- inferius terras; medio tutissimus ibis.
- neu te dexterior tortum declinet ad Anguem,
- neve sinisterior pressam rota ducat ad Aram,
- inter utrumque tene! Fortunae cetera mando,
- 140
- quae iuvet et melius quam tu tibi consulat opto.
- dum loquor, Hesperio positas in litore metas
- umida nox tetigit; non est mora libera nobis!
- poscimur: effulget tenebris Aurora fugatis.
- corripe lora manu, vel, si mutabile pectus
- 145
- est tibi, consiliis, non curribus utere nostris!
- dum potes et solidis etiamnum sedibus adstas,
- dumque male optatos nondum premis inscius axes,
- quae tutus spectes, sine me dare lumina terris!'
- Occupat ille levem iuvenali corpore currum
- 150
- statque super manibusque leves contingere habenas
- gaudet et invito grates agit inde parenti.
- Interea volucres Pyrois et Eous et Aethon,
- Solis equi, quartusque Phlegon hinnitibus auras
- flammiferis inplent pedibusque repagula pulsant.
- 155
- quae postquam Tethys, fatorum ignara nepotis,
- reppulit, et facta est inmensi copia caeli,
- corripuere viam pedibusque per aera motis
- obstantes scindunt nebulas pennisque levati
- praetereunt ortos isdem de partibus Euros.
- 160
- sed leve pondus erat nec quod cognoscere possent
- Solis equi, solitaque iugum gravitate carebat;
- utque labant curvae iusto sine pondere naves
- perque mare instabiles nimia levitate feruntur,
- sic onere adsueto vacuus dat in aera saltus
- 165
- succutiturque alte similisque est currus inani.
- Quod simulac sensere, ruunt tritumque relinquunt
- quadriiugi spatium nec quo prius ordine currunt.
- ipse pavet nec qua commissas flectat habenas
- nec scit qua sit iter, nec, si sciat, imperet illis.
- 170
- tum primum radiis gelidi caluere Triones
- et vetito frustra temptarunt aequore tingui,
- quaeque polo posita est glaciali proxima Serpens,
- frigore pigra prius nec formidabilis ulli,
- incaluit sumpsitque novas fervoribus iras;
- 175
- te quoque turbatum memorant fugisse, Boote,
- quamvis tardus eras et te tua plaustra tenebant.
- Ut vero summo despexit ab aethere terras
- infelix Phaethon penitus penitusque iacentes,
- palluit et subito genua intremuere timore
- 180
- suntque oculis tenebrae per tantum lumen obortae,
- et iam mallet equos numquam tetigisse paternos,
- iam cognosse genus piget et valuisse rogando,
- iam Meropis dici cupiens ita fertur, ut acta
- praecipiti pinus borea, cui victa remisit
- 185
- frena suus rector, quam dis votisque reliquit.
- quid faciat? multum caeli post terga relictum,
- ante oculos plus est: animo metitur utrumque
- et modo, quos illi fatum contingere non est,
- prospicit occasus, interdum respicit ortus,
- 190
- quidque agat ignarus stupet et nec frena remittit
- nec retinere valet nec nomina novit equorum.
- sparsa quoque in vario passim miracula caelo
- vastarumque videt trepidus simulacra ferarum.
- est locus, in geminos ubi bracchia concavat arcus
- 195
- Scorpius et cauda flexisque utrimque lacertis
- porrigit in spatium signorum membra duorum:
- hunc puer ut nigri madidum sudore veneni
- vulnera curvata minitantem cuspide vidit,
- mentis inops gelida formidine lora remisit.
- 200
- Quae postquam summum tetigere iacentia tergum,
- exspatiantur equi nulloque inhibente per auras
- ignotae regionis eunt, quaque inpetus egit,
- hac sine lege ruunt altoque sub aethere fixis
- incursant stellis rapiuntque per avia currum
- 205
- et modo summa petunt, modo per declive viasque
- praecipites spatio terrae propiore feruntur,
- inferiusque suis fraternos currere Luna
- admiratur equos, ambustaque nubila fumant.
- corripitur flammis, ut quaeque altissima, tellus
- 210
- fissaque agit rimas et sucis aret ademptis;
- pabula canescunt, cum frondibus uritur arbor,
- materiamque suo praebet seges arida damno.
- parva queror: magnae pereunt cum moenibus urbes,
- cumque suis totas populis incendia gentis
- 215
- in cinerem vertunt; silvae cum montibus ardent;
- ardet Athos Taurusque Cilix et Tmolus et Oete
- et tum sicca, prius creberrima fontibus, Ide
- virgineusque Helicon et nondum Oeagrius Haemus:
- ardet in inmensum geminatis ignibus Aetne
- 220
- Parnasosque biceps et Eryx et Cynthus et Othrys
- et tandem nivibus Rhodope caritura Mimasque
- Dindymaque et Mycale natusque ad sacra Cithaeron.
- nec prosunt Scythiae sua frigora: Caucasus ardet
- Ossaque cum Pindo maiorque ambobus Olympus
- 225
- aeriaeque Alpes et nubifer Appenninus.
- Tum vero Phaethon cunctis e partibus orbem
- adspicit accensum nec tantos sustinet aestus
- ferventisque auras velut e fornace profunda
- ore trahit currusque suos candescere sentit;
- 230
- et neque iam cineres eiectatamque favillam
- ferre potest calidoque involvitur undique fumo,
- quoque eat aut ubi sit, picea caligine tectus
- nescit et arbitrio volucrum raptatur equorum.
- Sanguine tum credunt in corpora summa vocato
- 235
- Aethiopum populos nigrum traxisse colorem;
- tum facta est Libye raptis umoribus aestu
- arida, tum nymphae passis fontesque lacusque
- deflevere comis; quaerit Boeotia Dircen,
- Argos Amymonen, Ephyre Pirenidas undas;
- 240
- nec sortita loco distantes flumina ripas
- tuta manent: mediis Tanais fumavit in undis
- Peneosque senex Teuthranteusque Caicus
- et celer Ismenos cum Phegiaco Erymantho
- arsurusque iterum Xanthos flavusque Lycormas,
- 245
- quique recurvatis ludit Maeandros in undis,
- Mygdoniusque Melas et Taenarius Eurotas.
- arsit et Euphrates Babylonius, arsit Orontes
- Thermodonque citus Gangesque et Phasis et Hister;
- aestuat Alpheos, ripae Spercheides ardent,
- 250
- quodque suo Tagus amne vehit, fluit ignibus aurum,
- et, quae Maeonias celebrabant carmine ripas
- flumineae volucres, medio caluere Caystro;
- Nilus in extremum fugit perterritus orbem
- occuluitque caput, quod adhuc latet: ostia septem
- 255
- pulverulenta vacant, septem sine flumine valles.
- fors eadem Ismarios Hebrum cum Strymone siccat
- Hesperiosque amnes, Rhenum Rhodanumque Padumque
- cuique fuit rerum promissa potentia, Thybrin.
- dissilit omne solum, penetratque in Tartara rimis
- 260
- lumen et infernum terret cum coniuge regem;
- et mare contrahitur siccaeque est campus harenae,
- quod modo pontus erat, quosque altum texerat aequor,
- exsistunt montes et sparsas Cycladas augent.
- ima petunt pisces, nec se super aequora curvi
- 265
- tollere consuetas audent delphines in auras;
- corpora phocarum summo resupina profundo
- exanimata natant: ipsum quoque Nerea fama est
- Doridaque et natas tepidis latuisse sub antris.
- ter Neptunus aquis cum torvo bracchia vultu
- 270
- exserere ausus erat, ter non tulit aeris ignes.
- Alma tamen Tellus, ut erat circumdata ponto,
- inter aquas pelagi contractosque undique fontes,
- qui se condiderant in opacae viscera matris,
- sustulit oppressos collo tenus arida vultus
- 275
- opposuitque manum fronti magnoque tremore
- omnia concutiens paulum subsedit et infra,
- quam solet esse, fuit fractaque ita voce locuta est:
- 'si placet hoc meruique, quid o tua fulmina cessant,
- summe deum? liceat periturae viribus ignis
- 280
- igne perire tuo clademque auctore levare!
- vix equidem fauces haec ipsa in verba resolvo';
- (presserat ora vapor) 'tostos en adspice crines
- inque oculis tantum, tantum super ora favillae!
- hosne mihi fructus, hunc fertilitatis honorem
- 285
- officiique refers, quod adunci vulnera aratri
- rastrorumque fero totoque exerceor anno,
- quod pecori frondes alimentaque mitia, fruges
- humano generi, vobis quoque tura ministro?
- sed tamen exitium fac me meruisse: quid undae,
- 290
- quid meruit frater? cur illi tradita sorte
- aequora decrescunt et ab aethere longius absunt?
- quodsi nec fratris nec te mea gratia tangit,
- at caeli miserere tui! circumspice utrumque:
- fumat uterque polus! quos si vitiaverit ignis,
- 295
- atria vestra ruent! Atlas en ipse laborat
- vixque suis umeris candentem sustinet axem!
- si freta, si terrae pereunt, si regia caeli,
- in chaos antiquum confundimur! eripe flammis,
- si quid adhuc superest, et rerum consule summae!'
- 300
- Dixerat haec Tellus: neque enim tolerare vaporem
- ulterius potuit nec dicere plura suumque
- rettulit os in se propioraque manibus antra;
- at pater omnipotens, superos testatus et ipsum,
- qui dederat currus, nisi opem ferat, omnia fato
- 305
- interitura gravi, summam petit arduus arcem,
- unde solet nubes latis inducere terris,
- unde movet tonitrus vibrataque fulmina iactat;
- sed neque quas posset terris inducere nubes
- tunc habuit, nec quos caelo demitteret imbres:
- 310
- intonat et dextra libratum fulmen ab aure
- misit in aurigam pariterque animaque rotisque
- expulit et saevis conpescuit ignibus ignes.
- consternantur equi et saltu in contraria facto
- colla iugo eripiunt abruptaque lora relinquunt:
- 315
- illic frena iacent, illic temone revulsus
- axis, in hac radii fractarum parte rotarum
- sparsaque sunt late laceri vestigia currus.
- At Phaethon rutilos flamma populante capillos
- volvitur in praeceps longoque per aera tractu
- 320
- fertur, ut interdum de caelo stella sereno
- etsi non cecidit, potuit cecidisse videri.
- quem procul a patria diverso maximus orbe
- excipit Eridanus fumantiaque abluit ora.
- Naides Hesperiae trifida fumantia flamma
- 325
- corpora dant tumulo, signant quoque carmine saxum:
- hic : sitvs : est : phaethon : cvrrvs : avriga : paterni
- qvem : si : non : tenvit : magnis : tamen : excidit : avsis
- Nam pater obductos luctu miserabilis aegro
- condiderat vultus, et, si modo credimus, unum
- 330
- isse diem sine sole ferunt: incendia lumen
- praebebant aliquisque malo fuit usus in illo.
- at Clymene postquam dixit, quaecumque fuerunt
- in tantis dicenda malis, lugubris et amens
- et laniata sinus totum percensuit orbem
- 335
- exanimesque artus primo, mox ossa requirens
- repperit ossa tamen peregrina condita ripa
- incubuitque loco nomenque in marmore lectum
- perfudit lacrimis et aperto pectore fovit.
- nec minus Heliades fletus et, inania morti
- 340
- munera, dant lacrimas, et caesae pectora palmis
- non auditurum miseras Phaethonta querellas
- nocte dieque vocant adsternunturque sepulcro.
- luna quater iunctis inplerat cornibus orbem;
- illae more suo (nam morem fecerat usus)
- 345
- plangorem dederant: e quis Phaethusa, sororum
- maxima, cum vellet terra procumbere, questa est
- deriguisse pedes; ad quam conata venire
- candida Lampetie subita radice retenta est;
- tertia, cum crinem manibus laniare pararet,
- 350
- avellit frondes; haec stipite crura teneri,
- illa dolet fieri longos sua bracchia ramos,
- dumque ea mirantur, conplectitur inguina cortex
- perque gradus uterum pectusque umerosque manusque
- ambit, et exstabant tantum ora vocantia matrem.
- 355
- quid faciat mater, nisi, quo trahat inpetus illam,
- huc eat atque illuc et, dum licet, oscula iungat?
- non satis est: truncis avellere corpora temptat
- et teneros manibus ramos abrumpit, at inde
- sanguineae manant tamquam de vulnere guttae.
- 360
- 'parce, precor, mater,' quaecumque est saucia, clamat,
- 'parce, precor: nostrum laceratur in arbore corpus
- iamque vale'-cortex in verba novissima venit.
- inde fluunt lacrimae, stillataque sole rigescunt
- de ramis electra novis, quae lucidus amnis
- 365
- excipit et nuribus mittit gestanda Latinis.
- Adfuit huic monstro proles Stheneleia Cycnus,
- qui tibi materno quamvis a sanguine iunctus,
- mente tamen, Phaethon, propior fuit. ille relicto
- (nam Ligurum populos et magnas rexerat urbes)
- 370
- imperio ripas virides amnemque querellis
- Eridanum inplerat silvamque sororibus auctam,
- cum vox est tenuata viro canaeque capillos
- dissimulant plumae collumque a pectore longe
- porrigitur digitosque ligat iunctura rubentis,
- 375
- penna latus velat, tenet os sine acumine rostrum.
- fit nova Cycnus avis nec se caeloque Iovique
- credit, ut iniuste missi memor ignis ab illo;
- stagna petit patulosque lacus ignemque perosus
- quae colat elegit contraria flumina flammis.
- 380
- Squalidus interea genitor Phaethontis et expers
- ipse sui decoris, qualis, cum deficit orbem,
- esse solet, lucemque odit seque ipse diemque
- datque animum in luctus et luctibus adicit iram
- officiumque negat mundo. 'satis' inquit 'ab aevi
- 385
- sors mea principiis fuit inrequieta, pigetque
- actorum sine fine mihi, sine honore laborum!
- quilibet alter agat portantes lumina currus!
- si nemo est omnesque dei non posse fatentur,
- ipse agat ut saltem, dum nostras temptat habenas,
- 390
- orbatura patres aliquando fulmina ponat!
- tum sciet ignipedum vires expertus equorum
- non meruisse necem, qui non bene rexerit illos.'
- Talia dicentem circumstant omnia Solem
- numina, neve velit tenebras inducere rebus,
- 395
- supplice voce rogant; missos quoque Iuppiter ignes
- excusat precibusque minas regaliter addit.
- colligit amentes et adhuc terrore paventes
- Phoebus equos stimuloque dolens et verbere saevit
- (saevit enim) natumque obiectat et inputat illis.
- 400
- At pater omnipotens ingentia moenia caeli
- circuit et, ne quid labefactum viribus ignis
- corruat, explorat. quae postquam firma suique
- roboris esse videt, terras hominumque labores
- perspicit. Arcadiae tamen est inpensior illi
- 405
- cura suae: fontesque et nondum audentia labi
- flumina restituit, dat terrae gramina, frondes
- arboribus, laesasque iubet revirescere silvas.
- dum redit itque frequens, in virgine Nonacrina
- haesit, et accepti caluere sub ossibus ignes.
- 410
- non erat huius opus lanam mollire trahendo
- nec positu variare comas; ubi fibula vestem,
- vitta coercuerat neglectos alba capillos;
- et modo leve manu iaculum, modo sumpserat arcum,
- miles erat Phoebes: nec Maenalon attigit ulla
- 415
- gratior hac Triviae; sed nulla potentia longa est.
- Ulterius medio spatium sol altus habebat,
- cum subit illa nemus, quod nulla ceciderat aetas;
- exuit hic umero pharetram lentosque retendit
- arcus inque solo, quod texerat herba, iacebat
- 420
- et pictam posita pharetram cervice premebat.
- Iuppiter ut vidit fessam et custode vacantem,
- 'hoc certe furtum coniunx mea nesciet' inquit,
- 'aut si rescierit, sunt, o sunt iurgia tanti!'
- protinus induitur faciem cultumque Dianae
- 425
- atque ait: 'o comitum, virgo, pars una mearum,
- in quibus es venata iugis?' de caespite virgo
- se levat et 'salve numen, me iudice' dixit,
- 'audiat ipse licet, maius Iove.' ridet et audit
- et sibi praeferri se gaudet et oscula iungit,
- 430
- nec moderata satis nec sic a virgine danda.
- qua venata foret silva, narrare parantem
- inpedit amplexu nec se sine crimine prodit.
- illa quidem contra, quantum modo femina posset
- (adspiceres utinam, Saturnia, mitior esses),
- 435
- illa quidem pugnat, sed quem superare puella,
- quisve Iovem poterat? superum petit aethera victor
- Iuppiter: huic odio nemus est et conscia silva;
- unde pedem referens paene est oblita pharetram
- tollere cum telis et quem suspenderat arcum.
- 440
- Ecce, suo comitata choro Dictynna per altum
- Maenalon ingrediens et caede superba ferarum
- adspicit hanc visamque vocat: clamata refugit
- et timuit primo, ne Iuppiter esset in illa;
- sed postquam pariter nymphas incedere vidit,
- 445
- sensit abesse dolos numerumque accessit ad harum.
- heu! quam difficile est crimen non prodere vultu!
- vix oculos attollit humo nec, ut ante solebat,
- iuncta deae lateri nec toto est agmine prima,
- sed silet et laesi dat signa rubore pudoris;
- 450
- et, nisi quod virgo est, poterat sentire Diana
- mille notis culpam: nymphae sensisse feruntur.
- orbe resurgebant lunaria cornua nono,
- cum de venatu fraternis languida flammis,
- nacta nemus gelidum dea, quo cum murmure labens
- 455
- ibat et attritas versabat rivus harenas.
- ut loca laudavit, summas pede contigit undas;
- his quoque laudatis 'procul est' ait 'arbiter omnis:
- nuda superfusis tinguamus corpora lymphis!'
- Parrhasis erubuit; cunctae velamina ponunt;
- 460
- una moras quaerit: dubitanti vestis adempta est,
- qua posita nudo patuit cum corpore crimen.
- attonitae manibusque uterum celare volenti
- 'i procul hinc' dixit 'nec sacros pollue fontis!'
- Cynthia deque suo iussit secedere coetu.
- 465
- Senserat hoc olim magni matrona Tonantis
- distuleratque graves in idonea tempora poenas.
- causa morae nulla est, et iam puer Arcas (id ipsum
- indoluit Iuno) fuerat de paelice natus.
- quo simul obvertit saevam cum lumine mentem,
- 470
- 'scilicet hoc etiam restabat, adultera' dixit,
- 'ut fecunda fores, fieretque iniuria partu
- nota, Iovisque mei testatum dedecus esset.
- haud inpune feres: adimam tibi namque figuram,
- qua tibi, quaque places nostro, inportuna, marito.'
- 475
- dixit et adversam prensis a fronte capillis
- stravit humi pronam. tendebat bracchia supplex:
- bracchia coeperunt nigris horrescere villis
- curvarique manus et aduncos crescere in unguis
- officioque pedum fungi laudataque quondam
- 480
- ora Iovi lato fieri deformia rictu.
- neve preces animos et verba precantia flectant,
- posse loqui eripitur: vox iracunda minaxque
- plenaque terroris rauco de gutture fertur;
- mens antiqua tamen facta quoque mansit in ursa,
- 485
- adsiduoque suos gemitu testata dolores
- qualescumque manus ad caelum et sidera tollit
- ingratumque Iovem, nequeat cum dicere, sentit.
- a! quotiens, sola non ausa quiescere silva,
- ante domum quondamque suis erravit in agris!
- 490
- a! quotiens per saxa canum latratibus acta est
- venatrixque metu venantum territa fugit!
- saepe feris latuit visis, oblita quid esset,
- ursaque conspectos in montibus horruit ursos
- pertimuitque lupos, quamvis pater esset in illis.
- 495
- Ecce Lycaoniae proles ignara parentis,
- Arcas adest ter quinque fere natalibus actis;
- dumque feras sequitur, dum saltus eligit aptos
- nexilibusque plagis silvas Erymanthidas ambit,
- incidit in matrem, quae restitit Arcade viso
- 500
- et cognoscenti similis fuit: ille refugit
- inmotosque oculos in se sine fine tenentem
- nescius extimuit propiusque accedere aventi
- vulnifico fuerat fixurus pectora telo:
- arcuit omnipotens pariterque ipsosque nefasque
- 505
- sustulit et pariter raptos per inania vento
- inposuit caelo vicinaque sidera fecit.
- Intumuit Iuno, postquam inter sidera paelex
- fulsit, et ad canam descendit in aequora Tethyn
- Oceanumque senem, quorum reverentia movit
- 510
- saepe deos, causamque viae scitantibus infit:
- 'quaeritis, aetheriis quare regina deorum
- sedibus huc adsim? pro me tenet altera caelum!
- mentior, obscurum nisi nox cum fecerit orbem,
- nuper honoratas summo, mea vulnera, caelo
- 515
- videritis stellas illic, ubi circulus axem
- ultimus extremum spatioque brevissimus ambit.
- et vero quisquam Iunonem laedere nolit
- offensamque tremat, quae prosum sola nocendo?
- o ego quantum egi! quam vasta potentia nostra est!
- 520
- esse hominem vetui: facta est dea! sic ego poenas
- sontibus inpono, sic est mea magna potestas!
- vindicet antiquam faciem vultusque ferinos
- detrahat, Argolica quod in ante Phoronide fecit
- cur non et pulsa ducit Iunone meoque
- 525
- collocat in thalamo socerumque Lycaona sumit?
- at vos si laesae tangit contemptus alumnae,
- gurgite caeruleo septem prohibete triones
- sideraque in caelo stupri mercede recepta
- pellite, ne puro tinguatur in aequore paelex!'
- 530
- Di maris adnuerant: habili Saturnia curru,
- ingreditur liquidum pavonibus aethera pictis,
- tam nuper pictis caeso pavonibus Argo,
- quam tu nuper eras, cum candidus ante fuisses,
- corve loquax, subito nigrantis versus in alas.
- 535
- nam fuit haec quondam niveis argentea pennis
- ales, ut aequaret totas sine labe columbas,
- nec servaturis vigili Capitolia voce
- cederet anseribus nec amanti flumina cycno.
- lingua fuit damno: lingua faciente loquaci
- 540
- qui color albus erat, nunc est contrarius albo
- Pulchrior in tota quam Larisaea Coronis
- non fuit Haemonia: placuit tibi, Delphice, certe,
- dum vel casta fuit vel inobservata, sed ales
- sensit adulterium Phoebeius, utque latentem
- 545
- detegeret culpam, non exorabilis index,
- ad dominum tendebat iter. quem garrula motis
- consequitur pennis, scitetur ut omnia, cornix
- auditaque viae causa 'non utile carpis'
- inquit 'iter: ne sperne meae praesagia linguae!
- 550
- quid fuerim quid simque vide meritumque require:
- invenies nocuisse fidem. nam tempore quodam
- Pallas Ericthonium, prolem sine matre creatam,
- clauserat Actaeo texta de vimine cista
- virginibusque tribus gemino de Cecrope natis
- 555
- et legem dederat, sua ne secreta viderent.
- abdita fronde levi densa speculabar ab ulmo,
- quid facerent: commissa duae sine fraude tuentur,
- Pandrosos atque Herse; timidas vocat una sorores
- Aglauros nodosque manu diducit, et intus
- 560
- infantemque vident adporrectumque draconem.
- acta deae refero. pro quo mihi gratia talis
- redditur, ut dicar tutela pulsa Minervae
- et ponar post noctis avem! mea poena volucres
- admonuisse potest, ne voce pericula quaerant.
- 565
- at, puto, non ultro nequiquam tale rogantem
- me petiit!-ipsa licet hoc a Pallade quaeras:
- quamvis irata est, non hoc irata negabit.
- nam me Phocaica clarus tellure Coroneus
- (nota loquor) genuit, fueramque ego regia virgo
- 570
- divitibusque procis (ne me contemne) petebar:
- forma mihi nocuit. nam cum per litora lentis
- passibus, ut soleo, summa spatiarer harena,
- vidit et incaluit pelagi deus, utque precando
- tempora cum blandis absumpsit inania verbis,
- 575
- vim parat et sequitur. fugio densumque relinquo
- litus et in molli nequiquam lassor harena.
- inde deos hominesque voco; nec contigit ullum
- vox mea mortalem: mota est pro virgine virgo
- auxiliumque tulit. tendebam bracchia caelo:
- 580
- bracchia coeperunt levibus nigrescere pennis;
- reicere ex umeris vestem molibar, at illa
- pluma erat inque cutem radices egerat imas;
- plangere nuda meis conabar pectora palmis,
- sed neque iam palmas nec pectora nuda gerebam;
- 585
- currebam, nec, ut ante, pedes retinebat harena,
- sed summa tollebar humo; mox alta per auras
- evehor et data sum comes inculpata Minervae.
- quid tamen hoc prodest, si diro facta volucris
- crimine Nyctimene nostro successit honori?
- 590
- an quae per totam res est notissima Lesbon,
- non audita tibi est, patrium temerasse cubile
- Nyctimenen? avis illa quidem, sed conscia culpae
- conspectum lucemque fugit tenebrisque pudorem
- celat et a cunctis expellitur aethere toto.'
- 595
- Talia dicenti 'tibi' ait 'revocamina' corvus
- 'sint, precor, ista malo: nos vanum spernimus omen.'
- nec coeptum dimittit iter dominoque iacentem
- cum iuvene Haemonio vidisse Coronida narrat.
- laurea delapsa est audito crimine amantis,
- 600
- et pariter vultusque deo plectrumque colorque
- excidit, utque animus tumida fervebat ab ira,
- arma adsueta capit flexumque a cornibus arcum
- tendit et illa suo totiens cum pectore iuncta
- indevitato traiecit pectora telo.
- 605
- icta dedit gemitum tractoque a corpore ferro
- candida puniceo perfudit membra cruore
- et dixit: 'potui poenas tibi, Phoebe, dedisse,
- sed peperisse prius; duo nunc moriemur in una.'
- hactenus, et pariter vitam cum sanguine fudit;
- 610
- corpus inane animae frigus letale secutum est.
- Paenitet heu! sero poenae crudelis amantem,
- seque, quod audierit, quod sic exarserit, odit;
- odit avem, per quam crimen causamque dolendi
- scire coactus erat, nec non arcumque manumque
- 615
- odit cumque manu temeraria tela sagittas
- conlapsamque fovet seraque ope vincere fata
- nititur et medicas exercet inaniter artes.
- quae postquam frustra temptata rogumque parari
- vidit et arsuros supremis ignibus artus,
- 620
- tum vero gemitus (neque enim caelestia tingui
- ora licet lacrimis) alto de corde petitos
- edidit, haud aliter quam cum spectante iuvenca
- lactentis vituli dextra libratus ab aure
- tempora discussit claro cava malleus ictu.
- 625
- ut tamen ingratos in pectora fudit odores
- et dedit amplexus iniustaque iusta peregit,
- non tulit in cineres labi sua Phoebus eosdem
- semina, sed natum flammis uteroque parentis
- eripuit geminique tulit Chironis in antrum,
- 630
- sperantemque sibi non falsae praemia linguae
- inter aves albas vetuit consistere corvum.
- Semifer interea divinae stirpis alumno
- laetus erat mixtoque oneri gaudebat honore;
- ecce venit rutilis umeros protecta capillis
- 635
- filia centauri, quam quondam nympha Chariclo
- fluminis in rapidi ripis enixa vocavit
- Ocyroen: non haec artes contenta paternas
- edidicisse fuit, fatorum arcana canebat.
- ergo ubi vaticinos concepit mente furores
- 640
- incaluitque deo, quem clausum pectore habebat,
- adspicit infantem 'toto' que 'salutifer orbi
- cresce, puer!' dixit; 'tibi se mortalia saepe
- corpora debebunt, animas tibi reddere ademptas
- fas erit, idque semel dis indignantibus ausus
- 645
- posse dare hoc iterum flamma prohibebere avita,
- eque deo corpus fies exsangue deusque,
- qui modo corpus eras, et bis tua fata novabis.
- tu quoque, care pater, nunc inmortalis et aevis
- omnibus ut maneas nascendi lege creatus,
- 650
- posse mori cupies, tum cum cruciabere dirae
- sanguine serpentis per saucia membra recepto;
- teque ex aeterno patientem numina mortis
- efficient, triplicesque deae tua fila resolvent.'
- restabat fatis aliquid: suspirat ab imis
- 655
- pectoribus, lacrimaeque genis labuntur obortae,
- atque ita 'praevertunt' inquit 'me fata, vetorque
- plura loqui, vocisque meae praecluditur usus.
- non fuerant artes tanti, quae numinis iram
- contraxere mihi: mallem nescisse futura!
- 660
- iam mihi subduci facies humana videtur,
- iam cibus herba placet, iam latis currere campis
- impetus est: in equam cognataque corpora vertor.
- tota tamen quare? pater est mihi nempe biformis.'
- talia dicenti pars est extrema querellae
- 665
- intellecta parum confusaque verba fuerunt;
- mox nec verba quidem nec equae sonus ille videtur
- sed simulantis equam, parvoque in tempore certos
- edidit hinnitus et bracchia movit in herbas.
- tum digiti coeunt et quinos alligat ungues
- 670
- perpetuo cornu levis ungula, crescit et oris
- et colli spatium, longae pars maxima pallae
- cauda fit, utque vagi crines per colla iacebant,
- in dextras abiere iubas, pariterque novata est
- et vox et facies; nomen quoque monstra dedere.
- 675
- Flebat opemque tuam frustra Philyreius heros,
- Delphice, poscebat. nam nec rescindere magni
- iussa Iovis poteras, nec, si rescindere posses,
- tunc aderas: Elin Messeniaque arva colebas.
- illud erat tempus, quo te pastoria pellis
- 680
- texit, onusque fuit baculum silvestre sinistrae,
- alterius dispar septenis fistula cannis.
- dumque amor est curae, dum te tua fistula mulcet,
- incustoditae Pylios memorantur in agros
- processisse boves: videt has Atlantide Maia
- 685
- natus et arte sua silvis occultat abactas.
- senserat hoc furtum nemo nisi notus in illo
- rure senex; Battum vicinia tota vocabat.
- divitis hic saltus herbosaque pascua Nelei
- nobiliumque greges custos servabat equarum.
- 690
- hunc tenuit blandaque manu seduxit et illi
- 'quisquis es, hospes' ait, 'si forte armenta requiret
- haec aliquis, vidisse nega neu gratia facto
- nulla rependatur, nitidam cape praemia vaccam!'
- et dedit. accepta voces has reddidit hospes:
- 695
- 'tutus eas! lapis iste prius tua furta loquetur,'
- et lapidem ostendit. simulat Iove natus abire;
- mox redit et versa pariter cum voce figura
- 'rustice, vidisti si quas hoc limite' dixit
- 'ire boves, fer opem furtoque silentia deme!
- 700
- iuncta suo pretium dabitur tibi femina tauro.'
- at senior, postquam est merces geminata, 'sub illis
- montibus' inquit 'erunt,' et erant sub montibus illis.
- risit Atlantiades et 'me mihi, perfide, prodis?
- me mihi prodis?' ait periuraque pectora vertit
- 705
- in durum silicem, qui nunc quoque dicitur index,
- inque nihil merito vetus est infamia saxo.
- Hinc se sustulerat paribus caducifer alis,
- Munychiosque volans agros gratamque Minervae
- despectabat humum cultique arbusta Lycei.
- 710
- illa forte die castae de more puellae
- vertice supposito festas in Palladis arces
- pura coronatis portabant sacra canistris.
- inde revertentes deus adspicit ales iterque
- non agit in rectum, sed in orbem curvat eundem:
- 715
- ut volucris visis rapidissima miluus extis,
- dum timet et densi circumstant sacra ministri,
- flectitur in gyrum nec longius audet abire
- spemque suam motis avidus circumvolat alis,
- sic super Actaeas agilis Cyllenius arces
- 720
- inclinat cursus et easdem circinat auras.
- quanto splendidior quam cetera sidera fulget
- Lucifer, et quanto quam Lucifer aurea Phoebe,
- tanto virginibus praestantior omnibus Herse
- ibat eratque decus pompae comitumque suarum.
- 725
- obstipuit forma Iove natus et aethere pendens
- non secus exarsit, quam cum Balearica plumbum
- funda iacit: volat illud et incandescit eundo
- et, quos non habuit, sub nubibus invenit ignes.
- vertit iter caeloque petit terrena relicto
- 730
- nec se dissimulat: tanta est fiducia formae.
- quae quamquam iusta est, cura tamen adiuvat illam
- permulcetque comas chlamydemque, ut pendeat apte,
- collocat, ut limbus totumque adpareat aurum,
- ut teres in dextra, qua somnos ducit et arcet,
- 735
- virga sit, ut tersis niteant talaria plantis.
- Pars secreta domus ebore et testudine cultos
- tres habuit thalamos, quorum tu, Pandrose, dextrum,
- Aglauros laevum, medium possederat Herse.
- quae tenuit laevum, venientem prima notavit
- 740
- Mercurium nomenque dei scitarier ausa est
- et causam adventus; cui sic respondit Atlantis
- Pleionesque nepos 'ego sum, qui iussa per auras
- verba patris porto; pater est mihi Iuppiter ipse.
- nec fingam causas, tu tantum fida sorori
- 745
- esse velis prolisque meae matertera dici:
- Herse causa viae; faveas oramus amanti.'
- adspicit hunc oculis isdem, quibus abdita nuper
- viderat Aglauros flavae secreta Minervae,
- proque ministerio magni sibi ponderis aurum
- 750
- postulat: interea tectis excedere cogit.
- Vertit ad hanc torvi dea bellica luminis orbem
- et tanto penitus traxit suspiria motu,
- ut pariter pectus positamque in pectore forti
- aegida concuteret: subit, hanc arcana profana
- 755
- detexisse manu, tum cum sine matre creatam
- Lemnicolae stirpem contra data foedera vidit,
- et gratamque deo fore iam gratamque sorori
- et ditem sumpto, quod avara poposcerat, auro.
- protinus Invidiae nigro squalentia tabo
- 760
- tecta petit: domus est imis in vallibus huius
- abdita, sole carens, non ulli pervia vento,
- tristis et ignavi plenissima frigoris et quae
- igne vacet semper, caligine semper abundet.
- huc ubi pervenit belli metuenda virago,
- 765
- constitit ante domum (neque enim succedere tectis
- fas habet) et postes extrema cuspide pulsat.
- concussae patuere fores. videt intus edentem
- vipereas carnes, vitiorum alimenta suorum,
- Invidiam visaque oculos avertit; at illa
- 770
- surgit humo pigre semesarumque relinquit
- corpora serpentum passuque incedit inerti.
- utque deam vidit formaque armisque decoram,
- ingemuit vultumque una ac suspiria duxit.
- pallor in ore sedet, macies in corpore toto.
- 775
- nusquam recta acies, livent robigine dentes,
- pectora felle virent, lingua est suffusa veneno;
- risus abest, nisi quem visi movere dolores;
- nec fruitur somno, vigilantibus excita curis,
- sed videt ingratos intabescitque videndo
- 780
- successus hominum carpitque et carpitur una
- suppliciumque suum est. quamvis tamen oderat illam,
- talibus adfata est breviter Tritonia dictis:
- 'infice tabe tua natarum Cecropis unam:
- sic opus est. Aglauros ea est.' haud plura locuta
- 785
- fugit et inpressa tellurem reppulit hasta.
- Illa deam obliquo fugientem lumine cernens
- murmura parva dedit successurumque Minervae
- indoluit baculumque capit, quod spinea totum
- vincula cingebant, adopertaque nubibus atris,
- 790
- quacumque ingreditur, florentia proterit arva
- exuritque herbas et summa cacumina carpit
- adflatuque suo populos urbesque domosque
- polluit et tandem Tritonida conspicit arcem
- ingeniis opibusque et festa pace virentem
- 795
- vixque tenet lacrimas, quia nil lacrimabile cernit.
- sed postquam thalamos intravit Cecrope natae,
- iussa facit pectusque manu ferrugine tincta
- tangit et hamatis praecordia sentibus inplet
- inspiratque nocens virus piceumque per ossa
- 800
- dissipat et medio spargit pulmone venenum,
- neve mali causae spatium per latius errent,
- germanam ante oculos fortunatumque sororis
- coniugium pulchraque deum sub imagine ponit
- cunctaque magna facit; quibus inritata dolore
- 805
- Cecropis occulto mordetur et anxia nocte
- anxia luce gemit lentaque miserrima tabe
- liquitur, et glacies incerto saucia sole,
- felicisque bonis non lenius uritur Herses,
- quam cum spinosis ignis supponitur herbis,
- 810
- quae neque dant flammas lentoque vapore cremantur.
- saepe mori voluit, ne quicquam tale videret,
- saepe velut crimen rigido narrare parenti;
- denique in adverso venientem limine sedit
- exclusura deum. cui blandimenta precesque
- 815
- verbaque iactanti mitissima 'desine!' dixit,
- 'hinc ego me non sum nisi te motura repulso.'
- 'stemus' ait 'pacto' velox Cyllenius 'isto!'
- caelestique fores virga patefecit: at illi
- surgere conanti partes, quascumque sedendo
- 820
- flectimur, ignava nequeunt gravitate moveri:
- illa quidem pugnat recto se attollere trunco,
- sed genuum iunctura riget, frigusque per ungues
- labitur, et pallent amisso sanguine venae;
- utque malum late solet inmedicabile cancer
- 825
- serpere et inlaesas vitiatis addere partes,
- sic letalis hiems paulatim in pectora venit
- vitalesque vias et respiramina clausit,
- nec conata loqui est nec, si conata fuisset,
- vocis habebat iter: saxum iam colla tenebat,
- 830
- oraque duruerant, signumque exsangue sedebat;
- nec lapis albus erat: sua mens infecerat illam.
- Has ubi verborum poenas mentisque profanae
- cepit Atlantiades, dictas a Pallade terras
- linquit et ingreditur iactatis aethera pennis.
- 835
- sevocat hunc genitor nec causam fassus amoris
- 'fide minister' ait 'iussorum, nate, meorum,
- pelle moram solitoque celer delabere cursu,
- quaeque tuam matrem tellus a parte sinistra
- suspicit (indigenae Sidonida nomine dicunt),
- 840
- hanc pete, quodque procul montano gramine pasci
- armentum regale vides, ad litora verte!'
- dixit, et expulsi iamdudum monte iuvenci
- litora iussa petunt, ubi magni filia regis
- ludere virginibus Tyriis comitata solebat.
- 845
- non bene conveniunt nec in una sede morantur
- maiestas et amor; sceptri gravitate relicta
- ille pater rectorque deum, cui dextra trisulcis
- ignibus armata est, qui nutu concutit orbem,
- induitur faciem tauri mixtusque iuvencis
- 850
- mugit et in teneris formosus obambulat herbis.
- quippe color nivis est, quam nec vestigia duri
- calcavere pedis nec solvit aquaticus auster.
- colla toris exstant, armis palearia pendent,
- cornua vara quidem, sed quae contendere possis
- 855
- facta manu, puraque magis perlucida gemma.
- nullae in fronte minae, nec formidabile lumen:
- pacem vultus habet. miratur Agenore nata,
- quod tam formosus, quod proelia nulla minetur;
- sed quamvis mitem metuit contingere primo,
- 860
- mox adit et flores ad candida porrigit ora.
- gaudet amans et, dum veniat sperata voluptas,
- oscula dat manibus; vix iam, vix cetera differt;
- et nunc adludit viridique exsultat in herba,
- nunc latus in fulvis niveum deponit harenis;
- 865
- paulatimque metu dempto modo pectora praebet
- virginea plaudenda manu, modo cornua sertis
- inpedienda novis; ausa est quoque regia virgo
- nescia, quem premeret, tergo considere tauri,
- cum deus a terra siccoque a litore sensim
- 870
- falsa pedum primis vestigia ponit in undis;
- inde abit ulterius mediique per aequora ponti
- fert praedam: pavet haec litusque ablata relictum
- respicit et dextra cornum tenet, altera dorso
- inposita est; tremulae sinuantur flamine vestes.
LIBER TERTIUS
- Iamque deus posita fallacis imagine tauri
- se confessus erat Dictaeaque rura tenebat,
- cum pater ignarus Cadmo perquirere raptam
- imperat et poenam, si non invenerit, addit
- exilium, facto pius et sceleratus eodem.
- 5
- orbe pererrato (quis enim deprendere possit
- furta Iovis?) profugus patriamque iramque parentis
- vitat Agenorides Phoebique oracula supplex
- consulit et, quae sit tellus habitanda, requirit.
- 'bos tibi' Phoebus ait 'solis occurret in arvis,
- 10
- nullum passa iugum curvique inmunis aratri.
- hac duce carpe vias et, qua requieverit herba,
- moenia fac condas Boeotiaque illa vocato.'
- vix bene Castalio Cadmus descenderat antro,
- incustoditam lente videt ire iuvencam
- 15
- nullum servitii signum cervice gerentem.
- subsequitur pressoque legit vestigia gressu
- auctoremque viae Phoebum taciturnus adorat.
- iam vada Cephisi Panopesque evaserat arva:
- bos stetit et tollens speciosam cornibus altis
- 20
- ad caelum frontem mugitibus inpulit auras
- atque ita respiciens comites sua terga sequentis
- procubuit teneraque latus submisit in herba.
- Cadmus agit grates peregrinaeque oscula terrae
- figit et ignotos montes agrosque salutat.
- 25
- Sacra Iovi facturus erat: iubet ire ministros
- et petere e vivis libandas fontibus undas.
- silva vetus stabat nulla violata securi,
- et specus in media virgis ac vimine densus
- efficiens humilem lapidum conpagibus arcum
- 30
- uberibus fecundus aquis; ubi conditus antro
- Martius anguis erat, cristis praesignis et auro;
- igne micant oculi, corpus tumet omne venenis,
- tresque vibrant linguae, triplici stant ordine dentes.
- quem postquam Tyria lucum de gente profecti
- 35
- infausto tetigere gradu, demissaque in undas
- urna dedit sonitum, longo caput extulit antro
- caeruleus serpens horrendaque sibila misit.
- effluxere urnae manibus sanguisque reliquit
- corpus et attonitos subitus tremor occupat artus.
- 40
- ille volubilibus squamosos nexibus orbes
- torquet et inmensos saltu sinuatur in arcus
- ac media plus parte leves erectus in auras
- despicit omne nemus tantoque est corpore, quanto,
- si totum spectes, geminas qui separat arctos.
- 45
- nec mora, Phoenicas, sive illi tela parabant
- sive fugam, sive ipse timor prohibebat utrumque,
- occupat: hos morsu, longis conplexibus illos,
- hos necat adflati funesta tabe veneni.
- Fecerat exiguas iam sol altissimus umbras:
- 50
- quae mora sit sociis, miratur Agenore natus
- vestigatque viros. tegumen derepta leoni
- pellis erat, telum splendenti lancea ferro
- et iaculum teloque animus praestantior omni.
- ut nemus intravit letataque corpora vidit
- 55
- victoremque supra spatiosi tergoris hostem
- tristia sanguinea lambentem vulnera lingua,
- 'aut ultor vestrae, fidissima pectora, mortis,
- aut comes' inquit 'ero.' dixit dextraque molarem
- sustulit et magnum magno conamine misit.
- 60
- illius inpulsu cum turribus ardua celsis
- moenia mota forent, serpens sine vulnere mansit
- loricaeque modo squamis defensus et atrae
- duritia pellis validos cute reppulit ictus;
- at non duritia iaculum quoque vicit eadem,
- 65
- quod medio lentae spinae curvamine fixum
- constitit et totum descendit in ilia ferrum.
- ille dolore ferox caput in sua terga retorsit
- vulneraque adspexit fixumque hastile momordit,
- idque ubi vi multa partem labefecit in omnem,
- 70
- vix tergo eripuit; ferrum tamen ossibus haesit.
- tum vero postquam solitas accessit ad iras
- causa recens, plenis tumuerunt guttura venis,
- spumaque pestiferos circumfluit albida rictus,
- terraque rasa sonat squamis, quique halitus exit
- 75
- ore niger Stygio, vitiatas inficit auras.
- ipse modo inmensum spiris facientibus orbem
- cingitur, interdum longa trabe rectior adstat,
- inpete nunc vasto ceu concitus imbribus amnis
- fertur et obstantis proturbat pectore silvas.
- 80
- cedit Agenorides paulum spolioque leonis
- sustinet incursus instantiaque ora retardat
- cuspide praetenta: furit ille et inania duro
- vulnera dat ferro figitque in acumine dentes.
- iamque venenifero sanguis manare palato
- 85
- coeperat et virides adspergine tinxerat herbas;
- sed leve vulnus erat, quia se retrahebat ab ictu
- laesaque colla dabat retro plagamque sedere
- cedendo arcebat nec longius ire sinebat,
- donec Agenorides coniectum in guttura ferrum
- 90
- usque sequens pressit, dum retro quercus eunti
- obstitit et fixa est pariter cum robore cervix.
- pondere serpentis curvata est arbor et ima
- parte flagellari gemuit sua robora caudae.
- Dum spatium victor victi considerat hostis,
- 95
- vox subito audita est; neque erat cognoscere promptum,
- unde, sed audita est: 'quid, Agenore nate, peremptum
- serpentem spectas? et tu spectabere serpens.'
- ille diu pavidus pariter cum mente colorem
- perdiderat, gelidoque comae terrore rigebant:
- 100
- ecce viri fautrix superas delapsa per auras
- Pallas adest motaeque iubet supponere terrae
- vipereos dentes, populi incrementa futuri.
- paret et, ut presso sulcum patefecit aratro,
- spargit humi iussos, mortalia semina, dentes.
- 105
- inde (fide maius) glaebae coepere moveri,
- primaque de sulcis acies adparuit hastae,
- tegmina mox capitum picto nutantia cono,
- mox umeri pectusque onerataque bracchia telis
- exsistunt, crescitque seges clipeata virorum:
- 110
- sic, ubi tolluntur festis aulaea theatris,
- surgere signa solent primumque ostendere vultus,
- cetera paulatim, placidoque educta tenore
- tota patent imoque pedes in margine ponunt.
- Territus hoste novo Cadmus capere arma parabat:
- 115
- 'ne cape!' de populo, quem terra creaverat, unus
- exclamat 'nec te civilibus insere bellis!'
- atque ita terrigenis rigido de fratribus unum
- comminus ense ferit, iaculo cadit eminus ipse;
- hunc quoque qui leto dederat, non longius illo
- 120
- vivit et exspirat, modo quas acceperat auras,
- exemploque pari furit omnis turba, suoque
- Marte cadunt subiti per mutua vulnera fratres.
- iamque brevis vitae spatium sortita iuventus
- sanguineam tepido plangebat pectore matrem,
- 125
- quinque superstitibus, quorum fuit unus Echion.
- is sua iecit humo monitu Tritonidis arma
- fraternaeque fidem pacis petiitque deditque:
- hos operis comites habuit Sidonius hospes,
- cum posuit iussus Phoebeis sortibus urbem.
- 130
- Iam stabant Thebae, poteras iam, Cadme, videri
- exilio felix: soceri tibi Marsque Venusque
- contigerant; huc adde genus de coniuge tanta,
- tot natos natasque et, pignora cara, nepotes,
- hos quoque iam iuvenes; sed scilicet ultima semper
- 135
- exspectanda dies hominis, dicique beatus
- ante obitum nemo supremaque funera debet.
- Prima nepos inter tot res tibi, Cadme, secundas
- causa fuit luctus, alienaque cornua fronti
- addita, vosque, canes satiatae sanguine erili.
- 140
- at bene si quaeras, Fortunae crimen in illo,
- non scelus invenies; quod enim scelus error habebat?
- Mons erat infectus variarum caede ferarum,
- iamque dies medius rerum contraxerat umbras
- et sol ex aequo meta distabat utraque,
- 145
- cum iuvenis placido per devia lustra vagantes
- participes operum conpellat Hyantius ore:
- 'lina madent, comites, ferrumque cruore ferarum,
- fortunaeque dies habuit satis; altera lucem
- cum croceis invecta rotis Aurora reducet,
- 150
- propositum repetemus opus: nunc Phoebus utraque
- distat idem meta finditque vaporibus arva.
- sistite opus praesens nodosaque tollite lina!'
- iussa viri faciunt intermittuntque laborem.
- Vallis erat piceis et acuta densa cupressu,
- 155
- nomine Gargaphie succinctae sacra Dianae,
- cuius in extremo est antrum nemorale recessu
- arte laboratum nulla: simulaverat artem
- ingenio natura suo; nam pumice vivo
- et levibus tofis nativum duxerat arcum;
- 160
- fons sonat a dextra tenui perlucidus unda,
- margine gramineo patulos incinctus hiatus.
- hic dea silvarum venatu fessa solebat
- virgineos artus liquido perfundere rore.
- quo postquam subiit, nympharum tradidit uni
- 165
- armigerae iaculum pharetramque arcusque retentos,
- altera depositae subiecit bracchia pallae,
- vincla duae pedibus demunt; nam doctior illis
- Ismenis Crocale sparsos per colla capillos
- colligit in nodum, quamvis erat ipsa solutis.
- 170
- excipiunt laticem Nepheleque Hyaleque Rhanisque
- et Psecas et Phiale funduntque capacibus urnis.
- dumque ibi perluitur solita Titania lympha,
- ecce nepos Cadmi dilata parte laborum
- per nemus ignotum non certis passibus errans
- 175
- pervenit in lucum: sic illum fata ferebant.
- qui simul intravit rorantia fontibus antra,
- sicut erant, nudae viso sua pectora nymphae
- percussere viro subitisque ululatibus omne
- inplevere nemus circumfusaeque Dianam
- 180
- corporibus texere suis; tamen altior illis
- ipsa dea est colloque tenus supereminet omnis.
- qui color infectis adversi solis ab ictu
- nubibus esse solet aut purpureae Aurorae,
- is fuit in vultu visae sine veste Dianae.
- 185
- quae, quamquam comitum turba est stipata suarum,
- in latus obliquum tamen adstitit oraque retro
- flexit et, ut vellet promptas habuisse sagittas,
- quas habuit sic hausit aquas vultumque virilem
- perfudit spargensque comas ultricibus undis
- 190
- addidit haec cladis praenuntia verba futurae:
- 'nunc tibi me posito visam velamine narres,
- sit poteris narrare, licet!' nec plura minata
- dat sparso capiti vivacis cornua cervi,
- dat spatium collo summasque cacuminat aures
- 195
- cum pedibusque manus, cum longis bracchia mutat
- cruribus et velat maculoso vellere corpus;
- additus et pavor est: fugit Autonoeius heros
- et se tam celerem cursu miratur in ipso.
- ut vero vultus et cornua vidit in unda,
- 200
- 'me miserum!' dicturus erat: vox nulla secuta est!
- ingemuit: vox illa fuit, lacrimaeque per ora
- non sua fluxerunt; mens tantum pristina mansit.
- quid faciat? repetatne domum et regalia tecta
- an lateat silvis? pudor hoc, timor inpedit illud.
- 205
- Dum dubitat, videre canes, primique Melampus
- Ichnobatesque sagax latratu signa dedere,
- Cnosius Ichnobates, Spartana gente Melampus.
- inde ruunt alii rapida velocius aura,
- Pamphagos et Dorceus et Oribasos, Arcades omnes,
- 210
- Nebrophonosque valens et trux cum Laelape Theron
- et pedibus Pterelas et naribus utilis Agre
- Hylaeusque ferox nuper percussus ab apro
- deque lupo concepta Nape pecudesque secuta
- Poemenis et natis comitata Harpyia duobus
- 215
- et substricta gerens Sicyonius ilia Ladon
- et Dromas et Canache Sticteque et Tigris et Alce
- et niveis Leucon et villis Asbolos atris
- praevalidusque Lacon et cursu fortis Aello
- et Thoos et Cyprio velox cum fratre Lycisce
- 220
- et nigram medio frontem distinctus ab albo
- Harpalos et Melaneus hirsutaque corpore Lachne
- et patre Dictaeo, sed matre Laconide nati
- Labros et Argiodus et acutae vocis Hylactor
- quosque referre mora est: ea turba cupidine praedae
- 225
- per rupes scopulosque adituque carentia saxa,
- quaque est difficilis quaque est via nulla, sequuntur.
- ille fugit per quae fuerat loca saepe secutus,
- heu! famulos fugit ipse suos. clamare libebat:
- 'Actaeon ego sum: dominum cognoscite vestrum!'
- 230
- verba animo desunt; resonat latratibus aether.
- prima Melanchaetes in tergo vulnera fecit,
- proxima Theridamas, Oresitrophos haesit in armo:
- tardius exierant, sed per conpendia montis
- anticipata via est; dominum retinentibus illis,
- 235
- cetera turba coit confertque in corpore dentes.
- iam loca vulneribus desunt; gemit ille sonumque,
- etsi non hominis, quem non tamen edere possit
- cervus, habet maestisque replet iuga nota querellis
- et genibus pronis supplex similisque roganti
- 240
- circumfert tacitos tamquam sua bracchia vultus.
- at comites rapidum solitis hortatibus agmen
- ignari instigant oculisque Actaeona quaerunt
- et velut absentem certatim Actaeona clamant
- (ad nomen caput ille refert) et abesse queruntur
- 245
- nec capere oblatae segnem spectacula praedae.
- vellet abesse quidem, sed adest; velletque videre,
- non etiam sentire canum fera facta suorum.
- undique circumstant, mersisque in corpore rostris
- dilacerant falsi dominum sub imagine cervi,
- 250
- nec nisi finita per plurima vulnera vita
- ira pharetratae fertur satiata Dianae.
- Rumor in ambiguo est; aliis violentior aequo
- visa dea est, alii laudant dignamque severa
- virginitate vocant: pars invenit utraque causas.
- 255
- sola Iovis coniunx non tam, culpetne probetne,
- eloquitur, quam clade domus ab Agenore ductae
- gaudet et a Tyria collectum paelice transfert
- in generis socios odium; subit ecce priori
- causa recens, gravidamque dolet de semine magni
- 260
- esse Iovis Semelen; dum linguam ad iurgia solvit,
- 'profeci quid enim totiens per iurgia?' dixit,
- 'ipsa petenda mihi est; ipsam, si maxima Iuno
- rite vocor, perdam, si me gemmantia dextra
- sceptra tenere decet, si sum regina Iovisque
- 265
- et soror et coniunx, certe soror. at, puto, furto est
- contenta, et thalami brevis est iniuria nostri.
- concipit++id derat++manifestaque crimina pleno
- fert utero et mater, quod vix mihi contigit, uno
- de Iove vult fieri: tanta est fiducia formae.
- 270
- fallat eam faxo; nec sum Saturnia, si non
- ab Iove mersa suo Stygias penetrabit in undas.'
- Surgit ab his solio fulvaque recondita nube
- limen adit Semeles nec nubes ante removit
- quam simulavit anum posuitque ad tempora canos
- 275
- sulcavitque cutem rugis et curva trementi
- membra tulit passu; vocem quoque fecit anilem,
- ipsaque erat Beroe, Semeles Epidauria nutrix.
- ergo ubi captato sermone diuque loquendo
- ad nomen venere Iovis, suspirat et 'opto,
- 280
- Iuppiter ut sit' ait; 'metuo tamen omnia: multi
- nomine divorum thalamos iniere pudicos.
- nec tamen esse Iovem satis est: det pignus amoris,
- si modo verus is est; quantusque et qualis ab alta
- Iunone excipitur, tantus talisque, rogato,
- 285
- det tibi conplexus suaque ante insignia sumat!'
- Talibus ignaram Iuno Cadmeida dictis
- formarat: rogat illa Iovem sine nomine munus.
- cui deus 'elige!' ait 'nullam patiere repulsam,
- quoque magis credas, Stygii quoque conscia sunto
- 290
- numina torrentis: timor et deus ille deorum est.'
- laeta malo nimiumque potens perituraque amantis
- obsequio Semele 'qualem Saturnia' dixit
- 'te solet amplecti, Veneris cum foedus initis,
- da mihi te talem!' voluit deus ora loquentis
- 295
- opprimere: exierat iam vox properata sub auras.
- ingemuit; neque enim non haec optasse, neque ille
- non iurasse potest. ergo maestissimus altum
- aethera conscendit vultuque sequentia traxit
- nubila, quis nimbos inmixtaque fulgura ventis
- 300
- addidit et tonitrus et inevitabile fulmen;
- qua tamen usque potest, vires sibi demere temptat
- nec, quo centimanum deiecerat igne Typhoea,
- nunc armatur eo: nimium feritatis in illo est.
- est aliud levius fulmen, cui dextra cyclopum
- 305
- saevitiae flammaeque minus, minus addidit irae:
- tela secunda vocant superi; capit illa domumque
- intrat Agenoream. corpus mortale tumultus
- non tulit aetherios donisque iugalibus arsit.
- inperfectus adhuc infans genetricis ab alvo
- 310
- eripitur patrioque tener (si credere dignum est)
- insuitur femori maternaque tempora conplet.
- furtim illum primis Ino matertera cunis
- educat, inde datum nymphae Nyseides antris
- occuluere suis lactisque alimenta dedere.
- 315
- Dumque ea per terras fatali lege geruntur
- tutaque bis geniti sunt incunabula Bacchi,
- forte Iovem memorant diffusum nectare curas
- seposuisse graves vacuaque agitasse remissos
- cum Iunone iocos et 'maior vestra profecto est,
- 320
- quam quae contingit maribus' dixisse 'voluptas.'
- illa negat. placuit quae sit sententia docti
- quaerere Tiresiae: Venus huic erat utraque nota.
- nam duo magnorum viridi coeuntia silva
- corpora serpentum baculi violaverat ictu
- 325
- deque viro factus (mirabile) femina septem
- egerat autumnos; octavo rursus eosdem
- vidit, et 'est vestrae si tanta potentia plagae'
- dixit, 'ut auctoris sortem in contraria mutet,
- nunc quoque vos feriam.' percussis anguibus isdem
- 330
- forma prior rediit, genetivaque venit imago.
- arbiter hic igitur sumptus de lite iocosa
- dicta Iovis firmat: gravius Saturnia iusto
- nec pro materia fertur doluisse suique
- iudicis aeterna damnavit lumina nocte;
- 335
- at pater omnipotens (neque enim licet inrita cuiquam
- facta dei fecisse deo) pro lumine adempto
- scire futura dedit poenamque levavit honore.
- Ille per Aonias fama celeberrimus urbes
- inreprehensa dabat populo responsa petenti;
- 340
- prima fide vocisque ratae temptamina sumpsit
- caerula Liriope, quam quondam flumine curvo
- inplicuit clausaeque suis Cephisos in undis
- vim tulit: enixa est utero pulcherrima pleno
- infantem nymphe, iam tunc qui posset amari,
- 345
- Narcissumque vocat. de quo consultus, an esset
- tempora maturae visurus longa senectae,
- fatidicus vates 'si se non noverit' inquit.
- vana diu visa est vox auguris: exitus illam
- resque probat letique genus novitasque furoris.
- 350
- namque ter ad quinos unum Cephisius annum
- addiderat poteratque puer iuvenisque videri:
- multi illum iuvenes, multae cupiere puellae;
- sed fuit in tenera tam dura superbia forma,
- nulli illum iuvenes, nullae tetigere puellae.
- 355
- adspicit hunc trepidos agitantem in retia cervos
- vocalis nymphe, quae nec reticere loquenti
- nec prior ipsa loqui didicit, resonabilis Echo.
- Corpus adhuc Echo, non vox erat et tamen usum
- garrula non alium, quam nunc habet, oris habebat,
- 360
- reddere de multis ut verba novissima posset.
- fecerat hoc Iuno, quia, cum deprendere posset
- sub Iove saepe suo nymphas in monte iacentis,
- illa deam longo prudens sermone tenebat,
- dum fugerent nymphae. postquam hoc Saturnia sensit,
- 365
- 'huius' ait 'linguae, qua sum delusa, potestas
- parva tibi dabitur vocisque brevissimus usus,'
- reque minas firmat. tantum haec in fine loquendi
- ingeminat voces auditaque verba reportat.
- ergo ubi Narcissum per devia rura vagantem
- 370
- vidit et incaluit, sequitur vestigia furtim,
- quoque magis sequitur, flamma propiore calescit,
- non aliter quam cum summis circumlita taedis
- admotas rapiunt vivacia sulphura flammas.
- o quotiens voluit blandis accedere dictis
- 375
- et mollis adhibere preces! natura repugnat
- nec sinit, incipiat, sed, quod sinit, illa parata est
- exspectare sonos, ad quos sua verba remittat.
- forte puer comitum seductus ab agmine fido
- dixerat: 'ecquis adest?' et 'adest' responderat Echo.
- 380
- hic stupet, utque aciem partes dimittit in omnis,
- voce 'veni!' magna clamat: vocat illa vocantem.
- respicit et rursus nullo veniente 'quid' inquit
- 'me fugis?' et totidem, quot dixit, verba recepit.
- perstat et alternae deceptus imagine vocis
- 385
- 'huc coeamus' ait, nullique libentius umquam
- responsura sono 'coeamus' rettulit Echo
- et verbis favet ipsa suis egressaque silva
- ibat, ut iniceret sperato bracchia collo;
- ille fugit fugiensque 'manus conplexibus aufer!
- 390
- ante' ait 'emoriar, quam sit tibi copia nostri';
- rettulit illa nihil nisi 'sit tibi copia nostri!'
- spreta latet silvis pudibundaque frondibus ora
- protegit et solis ex illo vivit in antris;
- sed tamen haeret amor crescitque dolore repulsae;
- 395
- extenuant vigiles corpus miserabile curae
- adducitque cutem macies et in aera sucus
- corporis omnis abit; vox tantum atque ossa supersunt:
- vox manet, ossa ferunt lapidis traxisse figuram.
- inde latet silvis nulloque in monte videtur,
- 400
- omnibus auditur: sonus est, qui vivit in illa.
- Sic hanc, sic alias undis aut montibus ortas
- luserat hic nymphas, sic coetus ante viriles;
- inde manus aliquis despectus ad aethera tollens
- 'sic amet ipse licet, sic non potiatur amato!'
- 405
- dixerat: adsensit precibus Rhamnusia iustis.
- fons erat inlimis, nitidis argenteus undis,
- quem neque pastores neque pastae monte capellae
- contigerant aliudve pecus, quem nulla volucris
- nec fera turbarat nec lapsus ab arbore ramus;
- 410
- gramen erat circa, quod proximus umor alebat,
- silvaque sole locum passura tepescere nullo.
- hic puer et studio venandi lassus et aestu
- procubuit faciemque loci fontemque secutus,
- dumque sitim sedare cupit, sitis altera crevit,
- 415
- dumque bibit, visae correptus imagine formae
- spem sine corpore amat, corpus putat esse, quod umbra est.
- adstupet ipse sibi vultuque inmotus eodem
- haeret, ut e Pario formatum marmore signum;
- spectat humi positus geminum, sua lumina, sidus
- 420
- et dignos Baccho, dignos et Apolline crines
- inpubesque genas et eburnea colla decusque
- oris et in niveo mixtum candore ruborem,
- cunctaque miratur, quibus est mirabilis ipse:
- se cupit inprudens et, qui probat, ipse probatur,
- 425
- dumque petit, petitur, pariterque accendit et ardet.
- inrita fallaci quotiens dedit oscula fonti,
- in mediis quotiens visum captantia collum
- bracchia mersit aquis nec se deprendit in illis!
- quid videat, nescit; sed quod videt, uritur illo,
- 430
- atque oculos idem, qui decipit, incitat error.
- credule, quid frustra simulacra fugacia captas?
- quod petis, est nusquam; quod amas, avertere, perdes!
- ista repercussae, quam cernis, imaginis umbra est:
- nil habet ista sui; tecum venitque manetque;
- 435
- tecum discedet, si tu discedere possis!
- Non illum Cereris, non illum cura quietis
- abstrahere inde potest, sed opaca fusus in herba
- spectat inexpleto mendacem lumine formam
- perque oculos perit ipse suos; paulumque levatus
- 440
- ad circumstantes tendens sua bracchia silvas
- 'ecquis, io silvae, crudelius' inquit 'amavit?
- scitis enim et multis latebra opportuna fuistis.
- ecquem, cum vestrae tot agantur saecula vitae,
- qui sic tabuerit, longo meministis in aevo?
- 445
- et placet et video; sed quod videoque placetque,
- non tamen invenio'++tantus tenet error amantem++
- 'quoque magis doleam, nec nos mare separat ingens
- nec via nec montes nec clausis moenia portis;
- exigua prohibemur aqua! cupit ipse teneri:
- 450
- nam quotiens liquidis porreximus oscula lymphis,
- hic totiens ad me resupino nititur ore.
- posse putes tangi: minimum est, quod amantibus obstat.
- quisquis es, huc exi! quid me, puer unice, fallis
- quove petitus abis? certe nec forma nec aetas
- 455
- est mea, quam fugias, et amarunt me quoque nymphae!
- spem mihi nescio quam vultu promittis amico,
- cumque ego porrexi tibi bracchia, porrigis ultro,
- cum risi, adrides; lacrimas quoque saepe notavi
- me lacrimante tuas; nutu quoque signa remittis
- 460
- et, quantum motu formosi suspicor oris,
- verba refers aures non pervenientia nostras!
- iste ego sum: sensi, nec me mea fallit imago;
- uror amore mei: flammas moveoque feroque.
- quid faciam? roger anne rogem? quid deinde rogabo?
- 465
- quod cupio mecum est: inopem me copia fecit.
- o utinam a nostro secedere corpore possem!
- votum in amante novum, vellem, quod amamus, abesset.
- iamque dolor vires adimit, nec tempora vitae
- longa meae superant, primoque exstinguor in aevo.
- 470
- nec mihi mors gravis est posituro morte dolores,
- hic, qui diligitur, vellem diuturnior esset;
- nunc duo concordes anima moriemur in una.'
- Dixit et ad faciem rediit male sanus eandem
- et lacrimis turbavit aquas, obscuraque moto
- 475
- reddita forma lacu est; quam cum vidisset abire,
- 'quo refugis? remane nec me, crudelis, amantem
- desere!' clamavit; 'liceat, quod tangere non est,
- adspicere et misero praebere alimenta furori!'
- dumque dolet, summa vestem deduxit ab ora
- 480
- nudaque marmoreis percussit pectora palmis.
- pectora traxerunt roseum percussa ruborem,
- non aliter quam poma solent, quae candida parte,
- parte rubent, aut ut variis solet uva racemis
- ducere purpureum nondum matura colorem.
- 485
- quae simul adspexit liquefacta rursus in unda,
- non tulit ulterius, sed ut intabescere flavae
- igne levi cerae matutinaeque pruinae
- sole tepente solent, sic attenuatus amore
- liquitur et tecto paulatim carpitur igni;
- 490
- et neque iam color est mixto candore rubori,
- nec vigor et vires et quae modo visa placebant,
- nec corpus remanet, quondam quod amaverat Echo.
- quae tamen ut vidit, quamvis irata memorque,
- indoluit, quotiensque puer miserabilis 'eheu'
- 495
- dixerat, haec resonis iterabat vocibus 'eheu';
- cumque suos manibus percusserat ille lacertos,
- haec quoque reddebat sonitum plangoris eundem.
- ultima vox solitam fuit haec spectantis in undam:
- 'heu frustra dilecte puer!' totidemque remisit
- 500
- verba locus, dictoque vale 'vale' inquit et Echo.
- ille caput viridi fessum submisit in herba,
- lumina mors clausit domini mirantia formam:
- tum quoque se, postquam est inferna sede receptus,
- in Stygia spectabat aqua. planxere sorores
- 505
- naides et sectos fratri posuere capillos,
- planxerunt dryades; plangentibus adsonat Echo.
- iamque rogum quassasque faces feretrumque parabant:
- nusquam corpus erat; croceum pro corpore florem
- inveniunt foliis medium cingentibus albis.
- 510
- Cognita res meritam vati per Achaidas urbes
- attulerat famam, nomenque erat auguris ingens;
- spernit Echionides tamen hunc ex omnibus unus
- contemptor superum Pentheus praesagaque ridet
- verba senis tenebrasque et cladem lucis ademptae
- 515
- obicit. ille movens albentia tempora canis
- 'quam felix esses, si tu quoque luminis huius
- orbus' ait 'fieres, ne Bacchica sacra videres!
- namque dies aderit, quam non procul auguror esse,
- qua novus huc veniat, proles Semeleia, Liber,
- 520
- quem nisi templorum fueris dignatus honore,
- mille lacer spargere locis et sanguine silvas
- foedabis matremque tuam matrisque sorores.
- eveniet! neque enim dignabere numen honore,
- meque sub his tenebris nimium vidisse quereris.'
- 525
- talia dicentem proturbat Echione natus;
- dicta fides sequitur, responsaque vatis aguntur.
- Liber adest, festisque fremunt ululatibus agri:
- turba ruit, mixtaeque viris matresque nurusque
- vulgusque proceresque ignota ad sacra feruntur.
- 530
- 'Quis furor, anguigenae, proles Mavortia, vestras
- attonuit mentes?' Pentheus ait; 'aerane tantum
- aere repulsa valent et adunco tibia cornu
- et magicae fraudes, ut, quos non bellicus ensis,
- non tuba terruerit, non strictis agmina telis,
- 535
- femineae voces et mota insania vino
- obscenique greges et inania tympana vincant?
- vosne, senes, mirer, qui longa per aequora vecti
- hac Tyron, hac profugos posuistis sede penates,
- nunc sinitis sine Marte capi? vosne, acrior aetas,
- 540
- o iuvenes, propiorque meae, quos arma tenere,
- non thyrsos, galeaque tegi, non fronde decebat?
- este, precor, memores, qua sitis stirpe creati,
- illiusque animos, qui multos perdidit unus,
- sumite serpentis! pro fontibus ille lacuque
- 545
- interiit: at vos pro fama vincite vestra!
- ille dedit leto fortes: vos pellite molles
- et patrium retinete decus! si fata vetabant
- stare diu Thebas, utinam tormenta virique
- moenia diruerent, ferrumque ignisque sonarent!
- 550
- essemus miseri sine crimine, sorsque querenda,
- non celanda foret, lacrimaeque pudore carerent;
- at nunc a puero Thebae capientur inermi,
- quem neque bella iuvant nec tela nec usus equorum,
- sed madidus murra crinis mollesque coronae
- 555
- purpuraque et pictis intextum vestibus aurum,
- quem quidem ego actutum (modo vos absistite) cogam
- adsumptumque patrem commentaque sacra fateri.
- an satis Acrisio est animi, contemnere vanum
- numen et Argolicas venienti claudere portas:
- 560
- Penthea terrebit cum totis advena Thebis?
- ite citi' (famulis hoc imperat), 'ite ducemque
- attrahite huc vinctum! iussis mora segnis abesto!'
- hunc avus, hunc Athamas, hunc cetera turba suorum
- corripiunt dictis frustraque inhibere laborant.
- 565
- acrior admonitu est inritaturque retenta
- et crescit rabies remoraminaque ipsa nocebant:
- sic ego torrentem, qua nil obstabat eunti,
- lenius et modico strepitu decurrere vidi;
- at quacumque trabes obstructaque saxa tenebant,
- 570
- spumeus et fervens et ab obice saevior ibat.
- Ecce cruentati redeunt et, Bacchus ubi esset,
- quaerenti domino Bacchum vidisse negarunt;
- 'hunc' dixere 'tamen comitem famulumque sacrorum
- cepimus' et tradunt manibus post terga ligatis
- 575
- sacra dei quendam Tyrrhena gente secutum.
- adspicit hunc Pentheus oculis, quos ira tremendos
- fecerat, et quamquam poenae vix tempora differt,
- 'o periture tuaque aliis documenta dature
- morte,' ait, 'ede tuum nomen nomenque parentum
- 580
- et patriam, morisque novi cur sacra frequentes!'
- ille metu vacuus 'nomen mihi' dixit 'Acoetes,
- patria Maeonia est, humili de plebe parentes.
- non mihi quae duri colerent pater arva iuvenci,
- lanigerosve greges, non ulla armenta reliquit;
- 585
- pauper et ipse fuit linoque solebat et hamis
- decipere et calamo salientis ducere pisces.
- ars illi sua census erat; cum traderet artem,
- "accipe, quas habeo, studii successor et heres,"
- dixit "opes," moriensque mihi nihil ille reliquit
- 590
- praeter aquas: unum hoc possum adpellare paternum.
- mox ego, ne scopulis haererem semper in isdem,
- addidici regimen dextra moderante carinae
- flectere et Oleniae sidus pluviale capellae
- Taygetenque Hyadasque oculis Arctonque notavi
- 595
- ventorumque domos et portus puppibus aptos.
- forte petens Delum Chiae telluris ad oras
- adplicor et dextris adducor litora remis
- doque levis saltus udaeque inmittor harenae:
- nox ibi consumpta est; aurora rubescere primo
- 600
- coeperat: exsurgo laticesque inferre recentis
- admoneo monstroque viam, quae ducat ad undas;
- ipse quid aura mihi tumulo promittat ab alto
- prospicio comitesque voco repetoque carinam.
- "adsumus en" inquit sociorum primus Opheltes,
- 605
- utque putat, praedam deserto nactus in agro,
- virginea puerum ducit per litora forma.
- ille mero somnoque gravis titubare videtur
- vixque sequi; specto cultum faciemque gradumque:
- nil ibi, quod credi posset mortale, videbam.
- 610
- et sensi et dixi sociis: "quod numen in isto
- corpore sit, dubito; sed corpore numen in isto est!
- quisquis es, o faveas nostrisque laboribus adsis;
- his quoque des veniam!" "pro nobis mitte precari!"
- Dictys ait, quo non alius conscendere summas
- 615
- ocior antemnas prensoque rudente relabi.
- hoc Libys, hoc flavus, prorae tutela, Melanthus,
- hoc probat Alcimedon et, qui requiemque modumque
- voce dabat remis, animorum hortator, Epopeus,
- hoc omnes alii: praedae tam caeca cupido est.
- 620
- "non tamen hanc sacro violari pondere pinum
- perpetiar" dixi: "pars hic mihi maxima iuris"
- inque aditu obsisto: furit audacissimus omni
- de numero Lycabas, qui Tusca pulsus ab urbe
- exilium dira poenam pro caede luebat;
- 625
- is mihi, dum resto, iuvenali guttura pugno
- rupit et excussum misisset in aequora, si non
- haesissem, quamvis amens, in fune retentus.
- inpia turba probat factum; tum denique Bacchus
- (Bacchus enim fuerat), veluti clamore solutus
- 630
- sit sopor aque mero redeant in pectora sensus,
- "quid facitis? quis clamor?" ait "qua, dicite, nautae,
- huc ope perveni? quo me deferre paratis?"
- "pone metum" Proreus, "et quos contingere portus
- ede velis!" dixit; "terra sistere petita."
- 635
- "Naxon" ait Liber "cursus advertite vestros!
- illa mihi domus est, vobis erit hospita tellus."
- per mare fallaces perque omnia numina iurant
- sic fore meque iubent pictae dare vela carinae.
- dextera Naxos erat: dextra mihi lintea danti
- 640
- "quid facis, o demens? quis te furor," inquit "Acoete,"
- pro se quisque, "tenet? laevam pete!" maxima nutu
- pars mihi significat, pars quid velit ore susurro.
- obstipui "capiat" que "aliquis moderamina!" dixi
- meque ministerio scelerisque artisque removi.
- 645
- increpor a cunctis, totumque inmurmurat agmen;
- e quibus Aethalion "te scilicet omnis in uno
- nostra salus posita est!" ait et subit ipse meumque
- explet opus Naxoque petit diversa relicta.
- tum deus inludens, tamquam modo denique fraudem
- 650
- senserit, e puppi pontum prospectat adunca
- et flenti similis "non haec mihi litora, nautae,
- promisistis" ait, "non haec mihi terra rogata est!
- quo merui poenam facto? quae gloria vestra est,
- si puerum iuvenes, si multi fallitis unum?"
- 655
- iamdudum flebam: lacrimas manus inpia nostras
- ridet et inpellit properantibus aequora remis.
- per tibi nunc ipsum (nec enim praesentior illo
- est deus) adiuro, tam me tibi vera referre
- quam veri maiora fide: stetit aequore puppis
- 660
- haud aliter, quam si siccam navale teneret.
- illi admirantes remorum in verbere perstant
- velaque deducunt geminaque ope currere temptant:
- inpediunt hederae remos nexuque recurvo
- serpunt et gravidis distinguunt vela corymbis.
- 665
- ipse racemiferis frontem circumdatus uvis
- pampineis agitat velatam frondibus hastam;
- quem circa tigres simulacraque inania lyncum
- pictarumque iacent fera corpora pantherarum.
- exsiluere viri, sive hoc insania fecit
- 670
- sive timor, primusque Medon nigrescere toto
- corpore et expresso spinae curvamine flecti
- incipit. huic Lycabas "in quae miracula" dixit
- "verteris?" et lati rictus et panda loquenti
- naris erat, squamamque cutis durata trahebat.
- 675
- at Libys obstantis dum vult obvertere remos,
- in spatium resilire manus breve vidit et illas
- iam non esse manus, iam pinnas posse vocari.
- alter ad intortos cupiens dare bracchia funes
- bracchia non habuit truncoque repandus in undas
- 680
- corpore desiluit: falcata novissima cauda est,
- qualia dividuae sinuantur cornua lunae.
- undique dant saltus multaque adspergine rorant
- emerguntque iterum redeuntque sub aequora rursus
- inque chori ludunt speciem lascivaque iactant
- 685
- corpora et acceptum patulis mare naribus efflant.
- de modo viginti (tot enim ratis illa ferebat)
- restabam solus: pavidum gelidumque trementi
- corpore vixque meum firmat deus "excute" dicens
- "corde metum Diamque tene!" delatus in illam
- 690
- accessi sacris Baccheaque sacra frequento.'
- 'Praebuimus longis' Pentheus 'ambagibus aures,'
- inquit 'ut ira mora vires absumere posset.
- praecipitem, famuli, rapite hunc cruciataque diris
- corpora tormentis Stygiae demittite nocti!'
- 695
- protinus abstractus solidis Tyrrhenus Acoetes
- clauditur in tectis; et dum crudelia iussae
- instrumenta necis ferrumque ignesque parantur,
- sponte sua patuisse fores lapsasque lacertis
- sponte sua fama est nullo solvente catenas.
- 700
- Perstat Echionides, nec iam iubet ire, sed ipse
- vadit, ubi electus facienda ad sacra Cithaeron
- cantibus et clara bacchantum voce sonabat.
- ut fremit acer equus, cum bellicus aere canoro
- signa dedit tubicen pugnaeque adsumit amorem,
- 705
- Penthea sic ictus longis ululatibus aether
- movit, et audito clamore recanduit ira.
- Monte fere medio est, cingentibus ultima silvis,
- purus ab arboribus, spectabilis undique, campus:
- hic oculis illum cernentem sacra profanis
- 710
- prima videt, prima est insano concita cursu,
- prima suum misso violavit Penthea thyrso
- mater et 'o geminae' clamavit 'adeste sorores!
- ille aper, in nostris errat qui maximus agris,
- ille mihi feriendus aper.' ruit omnis in unum
- 715
- turba furens; cunctae coeunt trepidumque sequuntur,
- iam trepidum, iam verba minus violenta loquentem,
- iam se damnantem, iam se peccasse fatentem.
- saucius ille tamen 'fer opem, matertera' dixit
- 'Autonoe! moveant animos Actaeonis umbrae!'
- 720
- illa, quis Actaeon, nescit dextramque precanti
- abstulit, Inoo lacerata est altera raptu.
- non habet infelix quae matri bracchia tendat,
- trunca sed ostendens dereptis vulnera membris
- 'adspice, mater!' ait. visis ululavit Agaue
- 725
- collaque iactavit movitque per aera crinem
- avulsumque caput digitis conplexa cruentis
- clamat: 'io comites, opus hoc victoria nostra est!'
- non citius frondes autumni frigore tactas
- iamque male haerentes alta rapit arbore ventus,
- 730
- quam sunt membra viri manibus direpta nefandis.
- talibus exemplis monitae nova sacra frequentant
- turaque dant sanctasque colunt Ismenides aras.
LIBER QUARTUS
- At non Alcithoe Minyeias orgia censet
- accipienda dei, sed adhuc temeraria Bacchum
- progeniem negat esse Iovis sociasque sorores
- inpietatis habet. festum celebrare sacerdos
- inmunesque operum famulas dominasque suorum
- 5
- pectora pelle tegi, crinales solvere vittas,
- serta coma, manibus frondentis sumere thyrsos
- iusserat et saevam laesi fore numinis iram
- vaticinatus erat: parent matresque nurusque
- telasque calathosque infectaque pensa reponunt
- 10
- turaque dant Bacchumque vocant Bromiumque Lyaeumque
- ignigenamque satumque iterum solumque bimatrem;
- additur his Nyseus indetonsusque Thyoneus
- et cum Lenaeo genialis consitor uvae
- Nycteliusque Eleleusque parens et Iacchus et Euhan,
- 15
- et quae praeterea per Graias plurima gentes
- nomina, Liber, habes. tibi enim inconsumpta iuventa est,
- tu puer aeternus, tu formosissimus alto
- conspiceris caelo; tibi, cum sine cornibus adstas,
- virgineum caput est; Oriens tibi victus, adusque
- 20
- decolor extremo qua tinguitur India Gange.
- Penthea tu, venerande, bipenniferumque Lycurgum
- sacrilegos mactas, Tyrrhenaque mittis in aequor
- corpora, tu biiugum pictis insignia frenis
- colla premis lyncum. bacchae satyrique sequuntur,
- 25
- quique senex ferula titubantis ebrius artus
- sustinet et pando non fortiter haeret asello.
- quacumque ingrederis, clamor iuvenalis et una
- femineae voces inpulsaque tympana palmis
- concavaque aera sonant longoque foramine buxus.
- 30
- 'Placatus mitisque' rogant Ismenides 'adsis,'
- iussaque sacra colunt; solae Minyeides intus
- intempestiva turbantes festa Minerva
- aut ducunt lanas aut stamina pollice versant
- aut haerent telae famulasque laboribus urguent.
- 35
- e quibus una levi deducens pollice filum
- 'dum cessant aliae commentaque sacra frequentant,
- nos quoque, quas Pallas, melior dea, detinet' inquit,
- 'utile opus manuum vario sermone levemus
- perque vices aliquid, quod tempora longa videri
- 40
- non sinat, in medium vacuas referamus ad aures!'
- dicta probant primamque iubent narrare sorores.
- illa, quid e multis referat (nam plurima norat),
- cogitat et dubia est, de te, Babylonia, narret,
- Derceti, quam versa squamis velantibus artus
- 45
- stagna Palaestini credunt motasse figura,
- an magis, ut sumptis illius filia pennis
- extremos albis in turribus egerit annos,
- nais an ut cantu nimiumque potentibus herbis
- verterit in tacitos iuvenalia corpora pisces,
- 50
- donec idem passa est, an, quae poma alba ferebat
- ut nunc nigra ferat contactu sanguinis arbor:
- hoc placet; hanc, quoniam vulgaris fabula non est,
- talibus orsa modis lana sua fila sequente:
- 'Pyramus et Thisbe, iuvenum pulcherrimus alter,
- 55
- altera, quas Oriens habuit, praelata puellis,
- contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam
- coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem.
- notitiam primosque gradus vicinia fecit,
- tempore crevit amor; taedae quoque iure coissent,
- 60
- sed vetuere patres: quod non potuere vetare,
- ex aequo captis ardebant mentibus ambo.
- conscius omnis abest; nutu signisque loquuntur,
- quoque magis tegitur, tectus magis aestuat ignis.
- fissus erat tenui rima, quam duxerat olim,
- 65
- cum fieret, paries domui communis utrique.
- id vitium nulli per saecula longa notatum++
- quid non sentit amor?++primi vidistis amantes
- et vocis fecistis iter, tutaeque per illud
- murmure blanditiae minimo transire solebant.
- 70
- saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc,
- inque vices fuerat captatus anhelitus oris,
- "invide" dicebant "paries, quid amantibus obstas?
- quantum erat, ut sineres toto nos corpore iungi
- aut, hoc si nimium est, vel ad oscula danda pateres?
- 75
- nec sumus ingrati: tibi nos debere fatemur,
- quod datus est verbis ad amicas transitus auris."
- talia diversa nequiquam sede locuti
- sub noctem dixere "vale" partique dedere
- oscula quisque suae non pervenientia contra.
- 80
- postera nocturnos Aurora removerat ignes,
- solque pruinosas radiis siccaverat herbas:
- ad solitum coiere locum. tum murmure parvo
- multa prius questi statuunt, ut nocte silenti
- fallere custodes foribusque excedere temptent,
- 85
- cumque domo exierint, urbis quoque tecta relinquant,
- neve sit errandum lato spatiantibus arvo,
- conveniant ad busta Nini lateantque sub umbra
- arboris: arbor ibi niveis uberrima pomis,
- ardua morus, erat, gelido contermina fonti.
- 90
- pacta placent; et lux, tarde discedere visa,
- praecipitatur aquis, et aquis nox exit ab isdem.
- 'Callida per tenebras versato cardine Thisbe
- egreditur fallitque suos adopertaque vultum
- pervenit ad tumulum dictaque sub arbore sedit.
- 95
- audacem faciebat amor. venit ecce recenti
- caede leaena boum spumantis oblita rictus
- depositura sitim vicini fontis in unda;
- quam procul ad lunae radios Babylonia Thisbe
- vidit et obscurum timido pede fugit in antrum,
- 100
- dumque fugit, tergo velamina lapsa reliquit.
- ut lea saeva sitim multa conpescuit unda,
- dum redit in silvas, inventos forte sine ipsa
- ore cruentato tenues laniavit amictus.
- serius egressus vestigia vidit in alto
- 105
- pulvere certa ferae totoque expalluit ore
- Pyramus; ut vero vestem quoque sanguine tinctam
- repperit, "una duos" inquit "nox perdet amantes,
- e quibus illa fuit longa dignissima vita;
- nostra nocens anima est. ego te, miseranda, peremi,
- 110
- in loca plena metus qui iussi nocte venires
- nec prior huc veni. nostrum divellite corpus
- et scelerata fero consumite viscera morsu,
- o quicumque sub hac habitatis rupe leones!
- sed timidi est optare necem." velamina Thisbes
- 115
- tollit et ad pactae secum fert arboris umbram,
- utque dedit notae lacrimas, dedit oscula vesti,
- "accipe nunc" inquit "nostri quoque sanguinis haustus!"
- quoque erat accinctus, demisit in ilia ferrum,
- nec mora, ferventi moriens e vulnere traxit.
- 120
- ut iacuit resupinus humo, cruor emicat alte,
- non aliter quam cum vitiato fistula plumbo
- scinditur et tenui stridente foramine longas
- eiaculatur aquas atque ictibus aera rumpit.
- arborei fetus adspergine caedis in atram
- 125
- vertuntur faciem, madefactaque sanguine radix
- purpureo tinguit pendentia mora colore.
- 'Ecce metu nondum posito, ne fallat amantem,
- illa redit iuvenemque oculis animoque requirit,
- quantaque vitarit narrare pericula gestit;
- 130
- utque locum et visa cognoscit in arbore formam,
- sic facit incertam pomi color: haeret, an haec sit.
- dum dubitat, tremebunda videt pulsare cruentum
- membra solum, retroque pedem tulit, oraque buxo
- pallidiora gerens exhorruit aequoris instar,
- 135
- quod tremit, exigua cum summum stringitur aura.
- sed postquam remorata suos cognovit amores,
- percutit indignos claro plangore lacertos
- et laniata comas amplexaque corpus amatum
- vulnera supplevit lacrimis fletumque cruori
- 140
- miscuit et gelidis in vultibus oscula figens
- "Pyrame," clamavit, "quis te mihi casus ademit?
- Pyrame, responde! tua te carissima Thisbe
- nominat; exaudi vultusque attolle iacentes!"
- ad nomen Thisbes oculos a morte gravatos
- 145
- Pyramus erexit visaque recondidit illa.
- 'Quae postquam vestemque suam cognovit et ense
- vidit ebur vacuum, "tua te manus" inquit "amorque
- perdidit, infelix! est et mihi fortis in unum
- hoc manus, est et amor: dabit hic in vulnera vires.
- 150
- persequar extinctum letique miserrima dicar
- causa comesque tui: quique a me morte revelli
- heu sola poteras, poteris nec morte revelli.
- hoc tamen amborum verbis estote rogati,
- o multum miseri meus illiusque parentes,
- 155
- ut, quos certus amor, quos hora novissima iunxit,
- conponi tumulo non invideatis eodem;
- at tu quae ramis arbor miserabile corpus
- nunc tegis unius, mox es tectura duorum,
- signa tene caedis pullosque et luctibus aptos
- 160
- semper habe fetus, gemini monimenta cruoris."
- dixit et aptato pectus mucrone sub imum
- incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat.
- vota tamen tetigere deos, tetigere parentes;
- nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater,
- 165
- quodque rogis superest, una requiescit in urna.'
- Desierat: mediumque fuit breve tempus, et orsa est
- dicere Leuconoe: vocem tenuere sorores.
- 'hunc quoque, siderea qui temperat omnia luce,
- cepit amor Solem: Solis referemus amores.
- 170
- primus adulterium Veneris cum Marte putatur
- hic vidisse deus; videt hic deus omnia primus.
- indoluit facto Iunonigenaeque marito
- furta tori furtique locum monstravit, at illi
- et mens et quod opus fabrilis dextra tenebat
- 175
- excidit: extemplo graciles ex aere catenas
- retiaque et laqueos, quae lumina fallere possent,
- elimat. non illud opus tenuissima vincant
- stamina, non summo quae pendet aranea tigno;
- utque levis tactus momentaque parva sequantur,
- 180
- efficit et lecto circumdata collocat arte.
- ut venere torum coniunx et adulter in unum,
- arte viri vinclisque nova ratione paratis
- in mediis ambo deprensi amplexibus haerent.
- Lemnius extemplo valvas patefecit eburnas
- 185
- inmisitque deos; illi iacuere ligati
- turpiter, atque aliquis de dis non tristibus optat
- sic fieri turpis; superi risere, diuque
- haec fuit in toto notissima fabula caelo.
- 'Exigit indicii memorem Cythereia poenam
- 190
- inque vices illum, tectos qui laesit amores,
- laedit amore pari. quid nunc, Hyperione nate,
- forma colorque tibi radiataque lumina prosunt?
- nempe, tuis omnes qui terras ignibus uris,
- ureris igne novo; quique omnia cernere debes,
- 195
- Leucothoen spectas et virgine figis in una,
- quos mundo debes, oculos. modo surgis Eoo
- temperius caelo, modo serius incidis undis,
- spectandique mora brumalis porrigis horas;
- deficis interdum, vitiumque in lumina mentis
- 200
- transit et obscurus mortalia pectora terres.
- nec tibi quod lunae terris propioris imago
- obstiterit, palles: facit hunc amor iste colorem.
- diligis hanc unam, nec te Clymeneque Rhodosque
- nec tenet Aeaeae genetrix pulcherrima Circes
- 205
- quaeque tuos Clytie quamvis despecta petebat
- concubitus ipsoque illo grave vulnus habebat
- tempore: Leucothoe multarum oblivia fecit,
- gentis odoriferae quam formosissima partu
- edidit Eurynome; sed postquam filia crevit,
- 210
- quam mater cunctas, tam matrem filia vicit.
- rexit Achaemenias urbes pater Orchamus isque
- septimus a prisco numeratur origine Belo.
- 'Axe sub Hesperio sunt pascua Solis equorum:
- ambrosiam pro gramine habent; ea fessa diurnis
- 215
- membra ministeriis nutrit reparatque labori.
- dumque ibi quadrupedes caelestia pabula carpunt
- noxque vicem peragit, thalamos deus intrat amatos,
- versus in Eurynomes faciem genetricis, et inter
- bis sex Leucothoen famulas ad lumina cernit
- 220
- levia versato ducentem stamina fuso.
- ergo ubi ceu mater carae dedit oscula natae,
- "res" ait "arcana est: famulae, discedite neve
- eripite arbitrium matri secreta loquendi."
- paruerant, thalamoque deus sine teste relicto
- 225
- "ille ego sum" dixit, "qui longum metior annum,
- omnia qui video, per quem videt omnia tellus,
- mundi oculus: mihi, crede, places." pavet illa, metuque
- et colus et fusus digitis cecidere remissis.
- ipse timor decuit. nec longius ille moratus
- 230
- in veram rediit speciem solitumque nitorem;
- at virgo quamvis inopino territa visu
- victa nitore dei posita vim passa querella est.
- 'Invidit Clytie (neque enim moderatus in illa
- Solis amor fuerat) stimulataque paelicis ira
- 235
- vulgat adulterium diffamatamque parenti
- indicat. ille ferox inmansuetusque precantem
- tendentemque manus ad lumina Solis et "ille
- vim tulit invitae" dicentem defodit alta
- crudus humo tumulumque super gravis addit harenae.
- 240
- dissipat hunc radiis Hyperione natus iterque
- dat tibi, qua possis defossos promere vultus;
- nec tu iam poteras enectum pondere terrae
- tollere, nympha, caput corpusque exsangue iacebas:
- nil illo fertur volucrum moderator equorum
- 245
- post Phaethonteos vidisse dolentius ignes.
- ille quidem gelidos radiorum viribus artus
- si queat in vivum temptat revocare calorem;
- sed quoniam tantis fatum conatibus obstat,
- nectare odorato sparsit corpusque locumque
- 250
- multaque praequestus "tanges tamen aethera" dixit.
- protinus inbutum caelesti nectare corpus
- delicuit terramque suo madefecit odore,
- virgaque per glaebas sensim radicibus actis
- turea surrexit tumulumque cacumine rupit.
- 255
- 'At Clytien, quamvis amor excusare dolorem
- indiciumque dolor poterat, non amplius auctor
- lucis adit Venerisque modum sibi fecit in illa.
- tabuit ex illo dementer amoribus usa;
- nympharum inpatiens et sub Iove nocte dieque
- 260
- sedit humo nuda nudis incompta capillis,
- perque novem luces expers undaeque cibique
- rore mero lacrimisque suis ieiunia pavit
- nec se movit humo; tantum spectabat euntis
- ora dei vultusque suos flectebat ad illum.
- 265
- membra ferunt haesisse solo, partemque coloris
- luridus exsangues pallor convertit in herbas;
- est in parte rubor violaeque simillimus ora
- flos tegit. illa suum, quamvis radice tenetur,
- vertitur ad Solem mutataque servat amorem.'
- 270
- dixerat, et factum mirabile ceperat auris;
- pars fieri potuisse negant, pars omnia veros
- posse deos memorant: sed non est Bacchus in illis.
- Poscitur Alcithoe, postquam siluere sorores.
- quae radio stantis percurrens stamina telae
- 275
- 'vulgatos taceo' dixit 'pastoris amores
- Daphnidis Idaei, quem nymphe paelicis ira
- contulit in saxum: tantus dolor urit amantes;
- nec loquor, ut quondam naturae iure novato
- ambiguus fuerit modo vir, modo femina Sithon.
- 280
- te quoque, nunc adamas, quondam fidissime parvo,
- Celmi, Iovi largoque satos Curetas ab imbri
- et Crocon in parvos versum cum Smilace flores
- praetereo dulcique animos novitate tenebo.
- 'Unde sit infamis, quare male fortibus undis
- 285
- Salmacis enervet tactosque remolliat artus,
- discite. causa latet, vis est notissima fontis.
- Mercurio puerum diva Cythereide natum
- naides Idaeis enutrivere sub antris,
- cuius erat facies, in qua materque paterque
- 290
- cognosci possent; nomen quoque traxit ab illis.
- is tria cum primum fecit quinquennia, montes
- deseruit patrios Idaque altrice relicta
- ignotis errare locis, ignota videre
- flumina gaudebat, studio minuente laborem.
- 295
- ille etiam Lycias urbes Lyciaeque propinquos
- Caras adit: videt hic stagnum lucentis ad imum
- usque solum lymphae; non illic canna palustris
- nec steriles ulvae nec acuta cuspide iunci;
- perspicuus liquor est; stagni tamen ultima vivo
- 300
- caespite cinguntur semperque virentibus herbis.
- nympha colit, sed nec venatibus apta nec arcus
- flectere quae soleat nec quae contendere cursu,
- solaque naiadum celeri non nota Dianae.
- saepe suas illi fama est dixisse sorores
- 305
- "Salmaci, vel iaculum vel pictas sume pharetras
- et tua cum duris venatibus otia misce!"
- nec iaculum sumit nec pictas illa pharetras,
- nec sua cum duris venatibus otia miscet,
- sed modo fonte suo formosos perluit artus,
- 310
- saepe Cytoriaco deducit pectine crines
- et, quid se deceat, spectatas consulit undas;
- nunc perlucenti circumdata corpus amictu
- mollibus aut foliis aut mollibus incubat herbis,
- saepe legit flores. et tum quoque forte legebat,
- 315
- cum puerum vidit visumque optavit habere.
- 'Nec tamen ante adiit, etsi properabat adire,
- quam se conposuit, quam circumspexit amictus
- et finxit vultum et meruit formosa videri.
- tunc sic orsa loqui: "puer o dignissime credi
- 320
- esse deus, seu tu deus es, potes esse Cupido,
- sive es mortalis, qui te genuere, beati,
- et frater felix, et fortunata profecto,
- si qua tibi soror est, et quae dedit ubera nutrix;
- sed longe cunctis longeque beatior illa,
- 325
- si qua tibi sponsa est, si quam dignabere taeda.
- haec tibi sive aliqua est, mea sit furtiva voluptas,
- seu nulla est, ego sim, thalamumque ineamus eundem."
- nais ab his tacuit. pueri rubor ora notavit;
- nescit, enim, quid amor; sed et erubuisse decebat:
- 330
- hic color aprica pendentibus arbore pomis
- aut ebori tincto est aut sub candore rubenti,
- cum frustra resonant aera auxiliaria, lunae.
- poscenti nymphae sine fine sororia saltem
- oscula iamque manus ad eburnea colla ferenti
- 335
- "desinis, an fugio tecumque" ait "ista relinquo?"
- Salmacis extimuit "loca" que "haec tibi libera trado,
- hospes" ait simulatque gradu discedere verso,
- tum quoque respiciens, fruticumque recondita silva
- delituit flexuque genu submisit; at ille,
- 340
- scilicet ut vacuis et inobservatus in herbis,
- huc it et hinc illuc et in adludentibus undis
- summa pedum taloque tenus vestigia tinguit;
- nec mora, temperie blandarum captus aquarum
- mollia de tenero velamina corpore ponit.
- 345
- tum vero placuit, nudaeque cupidine formae
- Salmacis exarsit; flagrant quoque lumina nymphae,
- non aliter quam cum puro nitidissimus orbe
- opposita speculi referitur imagine Phoebus;
- vixque moram patitur, vix iam sua gaudia differt,
- 350
- iam cupit amplecti, iam se male continet amens.
- ille cavis velox adplauso corpore palmis
- desilit in latices alternaque bracchia ducens
- in liquidis translucet aquis, ut eburnea si quis
- signa tegat claro vel candida lilia vitro.
- 355
- "vicimus et meus est" exclamat nais, et omni
- veste procul iacta mediis inmittitur undis,
- pugnantemque tenet, luctantiaque oscula carpit,
- subiectatque manus, invitaque pectora tangit,
- et nunc hac iuveni, nunc circumfunditur illac;
- 360
- denique nitentem contra elabique volentem
- inplicat ut serpens, quam regia sustinet ales
- sublimemque rapit: pendens caput illa pedesque
- adligat et cauda spatiantes inplicat alas;
- utve solent hederae longos intexere truncos,
- 365
- utque sub aequoribus deprensum polypus hostem
- continet ex omni dimissis parte flagellis.
- perstat Atlantiades sperataque gaudia nymphae
- denegat; illa premit commissaque corpore toto
- sicut inhaerebat, "pugnes licet, inprobe," dixit,
- 370
- "non tamen effugies. ita, di, iubeatis, et istum
- nulla dies a me nec me deducat ab isto."
- vota suos habuere deos; nam mixta duorum
- corpora iunguntur, faciesque inducitur illis
- una. velut, si quis conducat cortice ramos,
- 375
- crescendo iungi pariterque adolescere cernit,
- sic ubi conplexu coierunt membra tenaci,
- nec duo sunt et forma duplex, nec femina dici
- nec puer ut possit, neutrumque et utrumque videntur.
- 'Ergo ubi se liquidas, quo vir descenderat, undas
- 380
- semimarem fecisse videt mollitaque in illis
- membra, manus tendens, sed iam non voce virili
- Hermaphroditus ait: "nato date munera vestro,
- et pater et genetrix, amborum nomen habenti:
- quisquis in hos fontes vir venerit, exeat inde
- 385
- semivir et tactis subito mollescat in undis!"
- motus uterque parens nati rata verba biformis
- fecit et incesto fontem medicamine tinxit.'
- Finis erat dictis, et adhuc Minyeia proles
- urguet opus spernitque deum festumque profanat,
- 390
- tympana cum subito non adparentia raucis
- obstrepuere sonis, et adunco tibia cornu
- tinnulaque aera sonant; redolent murraeque crocique,
- resque fide maior, coepere virescere telae
- inque hederae faciem pendens frondescere vestis;
- 395
- pars abit in vites, et quae modo fila fuerunt,
- palmite mutantur; de stamine pampinus exit;
- purpura fulgorem pictis adcommodat uvis.
- iamque dies exactus erat, tempusque subibat,
- quod tu nec tenebras nec possis dicere lucem,
- 400
- sed cum luce tamen dubiae confinia noctis:
- tecta repente quati pinguesque ardere videntur
- lampades et rutilis conlucere ignibus aedes
- falsaque saevarum simulacra ululare ferarum,
- fumida iamdudum latitant per tecta sorores
- 405
- diversaeque locis ignes ac lumina vitant,
- dumque petunt tenebras, parvos membrana per artus
- porrigitur tenuique includit bracchia pinna;
- nec qua perdiderint veterem ratione figuram,
- scire sinunt tenebrae: non illas pluma levavit,
- 410
- sustinuere tamen se perlucentibus alis
- conataeque loqui minimam et pro corpore vocem
- emittunt peraguntque levi stridore querellas.
- tectaque, non silvas celebrant lucemque perosae
- nocte volant seroque tenent a vespere nomen.
- 415
- Tum vero totis Bacchi memorabile Thebis
- numen erat, magnasque novi matertera vires
- narrat ubique dei de totque sororibus expers
- una doloris erat, nisi quem fecere sorores:
- adspicit hanc natis thalamoque Athamantis habentem
- 420
- sublimes animos et alumno numine Iuno
- nec tulit et secum: 'potuit de paelice natus
- vertere Maeonios pelagoque inmergere nautas
- et laceranda suae nati dare viscera matri
- et triplices operire novis Minyeidas alis:
- 425
- nil poterit Iuno nisi inultos flere dolores?
- idque mihi satis est? haec una potentia nostra est?
- ipse docet, quid agam (fas est et ab hoste doceri),
- quidque furor valeat, Penthea caede satisque
- ac super ostendit: cur non stimuletur eatque
- 430
- per cognata suis exempla furoribus Ino?'
- Est via declivis funesta nubila taxo:
- ducit ad infernas per muta silentia sedes;
- Styx nebulas exhalat iners, umbraeque recentes
- descendunt illac simulacraque functa sepulcris:
- 435
- pallor hiemsque tenent late loca senta, novique,
- qua sit iter, manes, Stygiam quod ducat ad urbem,
- ignorant, ubi sit nigri fera regia Ditis.
- mille capax aditus et apertas undique portas
- urbs habet, utque fretum de tota flumina terra,
- 440
- sic omnes animas locus accipit ille nec ulli
- exiguus populo est turbamve accedere sentit.
- errant exsangues sine corpore at ossibus umbrae,
- parsque forum celebrant, pars imi tecta tyranni,
- pars aliquas artes, antiquae imitamina vitae.
- 445
- Sustinet ire illuc caelesti sede relicta
- 447
- (tantum odiis iraeque dabat) Saturnia Iuno;
- quo simul intravit sacroque a corpore pressum
- ingemuit limen, tria Cerberus extulit ora
- 450
- et tres latratus semel edidit; illa sorores
- Nocte vocat genitas, grave et inplacabile numen:
- carceris ante fores clausas adamante sedebant
- deque suis atros pectebant crinibus angues.
- quam simul agnorunt inter caliginis umbras,
- 455
- surrexere deae; sedes scelerata vocatur:
- viscera praebebat Tityos lanianda novemque
- iugeribus distentus erat; tibi, Tantale, nullae
- deprenduntur aquae, quaeque inminet, effugit arbor;
- aut petis aut urgues rediturum, Sisyphe, saxum;
- 460
- volvitur Ixion et se sequiturque fugitque,
- molirique suis letum patruelibus ausae
- adsiduae repetunt, quas perdant, Belides undas.
- Quos omnes acie postquam Saturnia torva
- vidit et ante omnes Ixiona, rursus ab illo
- 465
- Sisyphon adspiciens 'cur hic e fratribus' inquit
- 'perpetuas patitur poenas, Athamanta superbum
- regia dives habet, qui me cum coniuge semper
- sprevit?' et exponit causas odiique viaeque,
- quidque velit: quod vellet, erat, ne regia Cadmi
- 470
- staret, et in facinus traherent Athamanta sorores.
- imperium, promissa, preces confundit in unum
- sollicitatque deas: sic haec Iunone locuta,
- Tisiphone canos, ut erat, turbata capillos
- movit et obstantes reiecit ab ore colubras
- 475
- atque ita 'non longis opus est ambagibus,' inquit;
- 'facta puta, quaecumque iubes; inamabile regnum
- desere teque refer caeli melioris ad auras.'
- laeta redit Iuno, quam caelum intrare parantem
- roratis lustravit aquis Thaumantias Iris.
- 480
- Nec mora, Tisiphone madefactam sanguine sumit
- inportuna facem, fluidoque cruore rubentem
- induitur pallam, tortoque incingitur angue
- egrediturque domo. Luctus comitatur euntem
- et Pavor et Terror trepidoque Insania vultu.
- 485
- limine constiterat: postes tremuisse feruntur
- Aeolii pallorque fores infecit acernas
- solque locum fugit. monstris est territa coniunx,
- territus est Athamas, tectoque exire parabant:
- obstitit infelix aditumque obsedit Erinys,
- 490
- nexaque vipereis distendens bracchia nodis
- caesariem excussit: motae sonuere colubrae,
- parsque iacent umeris, pars circum pectora lapsae
- sibila dant saniemque vomunt linguisque coruscant.
- inde duos mediis abrumpit crinibus angues
- 495
- pestiferaque manu raptos inmisit, at illi
- Inoosque sinus Athamanteosque pererrant
- inspirantque graves animas; nec vulnera membris
- ulla ferunt: mens est, quae diros sentiat ictus.
- attulerat secum liquidi quoque monstra veneni,
- 500
- oris Cerberei spumas et virus Echidnae
- erroresque vagos caecaeque oblivia mentis
- et scelus et lacrimas rabiemque et caedis amorem,
- omnia trita simul, quae sanguine mixta recenti
- coxerat aere cavo viridi versata cicuta;
- 505
- dumque pavent illi, vergit furiale venenum
- pectus in amborum praecordiaque intima movit.
- tum face iactata per eundem saepius orbem
- consequitur motis velociter ignibus ignes.
- sic victrix iussique potens ad inania magni
- 510
- regna redit Ditis sumptumque recingitur anguem.
- Protinus Aeolides media furibundus in aula
- clamat 'io, comites, his retia tendite silvis!
- hic modo cum gemina visa est mihi prole leaena'
- utque ferae sequitur vestigia coniugis amens
- 515
- deque sinu matris ridentem et parva Learchum
- bracchia tendentem rapit et bis terque per auras
- more rotat fundae rigidoque infantia saxo
- discutit ora ferox; tum denique concita mater,
- seu dolor hoc fecit seu sparsi causa veneni,
- 520
- exululat passisque fugit male sana capillis
- teque ferens parvum nudis, Melicerta, lacertis
- 'euhoe Bacche' sonat: Bacchi sub nomine Iuno
- risit et 'hos usus praestet tibi' dixit 'alumnus!'
- inminet aequoribus scopulus: pars ima cavatur
- 525
- fluctibus et tectas defendit ab imbribus undas,
- summa riget frontemque in apertum porrigit aequor;
- occupat hunc (vires insania fecerat) Ino
- seque super pontum nullo tardata timore
- mittit onusque suum; percussa recanduit unda.
- 530
- At Venus, inmeritae neptis miserata labores,
- sic patruo blandita suo est 'o numen aquarum,
- proxima cui caelo cessit, Neptune, potestas,
- magna quidem posco, sed tu miserere meorum,
- iactari quos cernis in Ionio inmenso,
- 535
- et dis adde tuis. aliqua et mihi gratia ponto est,
- si tamen in medio quondam concreta profundo
- spuma fui Graiumque manet mihi nomen ab illa.'
- adnuit oranti Neptunus et abstulit illis,
- quod mortale fuit, maiestatemque verendam
- 540
- inposuit nomenque simul faciemque novavit
- Leucothoeque deum cum matre Palaemona dixit.
- Sidoniae comites, quantum valuere secutae
- signa pedum, primo videre novissima saxo;
- nec dubium de morte ratae Cadmeida palmis
- 545
- deplanxere domum scissae cum veste capillos,
- utque parum iustae nimiumque in paelice saevae
- invidiam fecere deae. convicia Iuno
- non tulit et 'faciam vos ipsas maxima' dixit
- 'saevitiae monimenta meae'; res dicta secuta est.
- 550
- nam quae praecipue fuerat pia, 'persequar' inquit
- 'in freta reginam' saltumque datura moveri
- haud usquam potuit scopuloque adfixa cohaesit;
- altera, dum solito temptat plangore ferire
- pectora, temptatos sensit riguisse lacertos;
- 555
- illa, manus ut forte tetenderat in maris undas;
- saxea facta manus in easdem porrigit undas;
- huius, ut arreptum laniabat vertice crinem,
- duratos subito digitos in crine videres:
- quo quaeque in gestu deprensa est, haesit in illo.
- 560
- pars volucres factae, quae nunc quoque gurgite in illo
- aequora destringunt summis Ismenides alis.
- Nescit Agenorides natam parvumque nepotem
- aequoris esse deos; luctu serieque malorum
- victus et ostentis, quae plurima viderat, exit
- 565
- conditor urbe sua, tamquam fortuna locorum,
- non sua se premeret, longisque erroribus actus
- contigit Illyricos profuga cum coniuge fines.
- iamque malis annisque graves dum prima retractant
- fata domus releguntque suos sermone labores,
- 570
- 'num sacer ille mea traiectus cuspide serpens'
- Cadmus ait 'fuerat, tum cum Sidone profectus
- vipereos sparsi per humum, nova semina, dentes?
- quem si cura deum tam certa vindicat ira,
- ipse precor serpens in longam porrigar alvum.'
- 575
- dixit, et ut serpens in longam tenditur alvum
- durataeque cuti squamas increscere sentit
- nigraque caeruleis variari corpora guttis
- in pectusque cadit pronus, commissaque in unum
- paulatim tereti tenuantur acumine crura.
- 580
- bracchia iam restant: quae restant bracchia tendit
- et lacrimis per adhuc humana fluentibus ora
- 'accede, o coniunx, accede, miserrima' dixit,
- 'dumque aliquid superest de me, me tange manumque
- accipe, dum manus est, dum non totum occupat anguis.'
- 585
- ille quidem vult plura loqui, sed lingua repente
- in partes est fissa duas, nec verba volenti
- sufficiunt, quotiensque aliquos parat edere questus,
- sibilat: hanc illi vocem natura reliquit.
- nuda manu feriens exclamat pectora coniunx:
- 590
- 'Cadme, mane teque, infelix, his exue monstris!
- Cadme, quid hoc? ubi pes, ubi sunt umerique manusque
- et color et facies et, dum loquor, omnia? cur non
- me quoque, caelestes, in eandem vertitis anguem?'
- dixerat, ille suae lambebat coniugis ora
- 595
- inque sinus caros, veluti cognosceret, ibat
- et dabat amplexus adsuetaque colla petebat.
- quisquis adest (aderant comites), terretur; at illa
- lubrica permulcet cristati colla draconis,
- et subito duo sunt iunctoque volumine serpunt,
- 600
- donec in adpositi nemoris subiere latebras,
- nunc quoque nec fugiunt hominem nec vulnere laedunt
- quidque prius fuerint, placidi meminere dracones.
- Sed tamen ambobus versae solacia formae
- magna nepos dederat, quem debellata colebat
- 605
- India, quem positis celebrabat Achaia templis;
- solus Abantiades ab origine cretus eadem
- Acrisius superest, qui moenibus arceat urbis
- Argolicae contraque deum ferat arma genusque
- non putet esse Iovis: neque enim Iovis esse putabat
- 610
- Persea, quem pluvio Danae conceperat auro.
- mox tamen Acrisium (tanta est praesentia veri)
- tam violasse deum quam non agnosse nepotem
- paenitet: inpositus iam caelo est alter, at alter
- viperei referens spolium memorabile monstri
- 615
- aera carpebat tenerum stridentibus alis,
- cumque super Libycas victor penderet harenas,
- Gorgonei capitis guttae cecidere cruentae;
- quas humus exceptas varios animavit in angues,
- unde frequens illa est infestaque terra colubris.
- 620
- Inde per inmensum ventis discordibus actus
- nunc huc, nunc illuc exemplo nubis aquosae
- fertur et ex alto seductas aethere longe
- despectat terras totumque supervolat orbem.
- ter gelidas Arctos, ter Cancri bracchia vidit,
- 625
- saepe sub occasus, saepe est ablatus in ortus,
- iamque cadente die, veritus se credere nocti,
- constitit Hesperio, regnis Atlantis, in orbe
- exiguamque petit requiem, dum Lucifer ignes
- evocet Aurorae, currus Aurora diurnos.
- 630
- hic hominum cunctos ingenti corpore praestans
- Iapetionides Atlas fuit: ultima tellus
- rege sub hoc et pontus erat, qui Solis anhelis
- aequora subdit equis et fessos excipit axes.
- mille greges illi totidemque armenta per herbas
- 635
- errabant, et humum vicinia nulla premebat;
- arboreae frondes auro radiante nitentes
- ex auro ramos, ex auro poma tegebant.
- 'hospes' ait Perseus illi, 'seu gloria tangit
- te generis magni, generis mihi Iuppiter auctor;
- 640
- sive es mirator rerum, mirabere nostras;
- hospitium requiemque peto.' memor ille vetustae
- sortis erat; Themis hanc dederat Parnasia sortem:
- 'tempus, Atlas, veniet, tua quo spoliabitur auro
- arbor, et hunc praedae titulum Iove natus habebit.'
- 645
- id metuens solidis pomaria clauserat Atlas
- moenibus et vasto dederat servanda draconi
- arcebatque suis externos finibus omnes.
- huic quoque 'vade procul, ne longe gloria rerum,
- quam mentiris' ait, 'longe tibi Iuppiter absit!'
- 650
- vimque minis addit manibusque expellere temptat
- cunctantem et placidis miscentem fortia dictis.
- viribus inferior (quis enim par esset Atlantis
- viribus?) 'at, quoniam parvi tibi gratia nostra est,
- accipe munus!' ait laevaque a parte Medusae
- 655
- ipse retro versus squalentia protulit ora.
- quantus erat, mons factus Atlas: nam barba comaeque
- in silvas abeunt, iuga sunt umerique manusque,
- quod caput ante fuit, summo est in monte cacumen,
- ossa lapis fiunt; tum partes altus in omnes
- 660
- crevit in inmensum (sic, di, statuistis) et omne
- cum tot sideribus caelum requievit in illo.
- Clauserat Hippotades Aetnaeo carcere ventos,
- admonitorque operum caelo clarissimus alto
- Lucifer ortus erat: pennis ligat ille resumptis
- 665
- parte ab utraque pedes teloque accingitur unco
- et liquidum motis talaribus aera findit.
- gentibus innumeris circumque infraque relictis
- Aethiopum populos Cepheaque conspicit arva.
- illic inmeritam maternae pendere linguae
- 670
- Andromedan poenas iniustus iusserat Ammon;
- quam simul ad duras religatam bracchia cautes
- vidit Abantiades, nisi quod levis aura capillos
- moverat et tepido manabant lumina fletu,
- marmoreum ratus esset opus; trahit inscius ignes
- 675
- et stupet et visae correptus imagine formae
- paene suas quatere est oblitus in aere pennas.
- ut stetit, 'o' dixit 'non istis digna catenis,
- sed quibus inter se cupidi iunguntur amantes,
- pande requirenti nomen terraeque tuumque,
- 680
- et cur vincla geras.' primo silet illa nec audet
- adpellare virum virgo, manibusque modestos
- celasset vultus, si non religata fuisset;
- lumina, quod potuit, lacrimis inplevit obortis.
- saepius instanti, sua ne delicta fateri
- 685
- nolle videretur, nomen terraeque suumque,
- quantaque maternae fuerit fiducia formae,
- indicat, et nondum memoratis omnibus unda
- insonuit, veniensque inmenso belua ponto
- inminet et latum sub pectore possidet aequor.
- 690
- conclamat virgo: genitor lugubris et una
- mater adest, ambo miseri, sed iustius illa,
- nec secum auxilium, sed dignos tempore fletus
- plangoremque ferunt vinctoque in corpore adhaerent,
- cum sic hospes ait 'lacrimarum longa manere
- 695
- tempora vos poterunt, ad opem brevis hora ferendam est.
- hanc ego si peterem Perseus Iove natus et illa,
- quam clausam inplevit fecundo Iuppiter auro,
- Gorgonis anguicomae Perseus superator et alis
- aerias ausus iactatis ire per auras,
- 700
- praeferrer cunctis certe gener; addere tantis
- dotibus et meritum, faveant modo numina, tempto:
- ut mea sit servata mea virtute, paciscor.'
- accipiunt legem (quis enim dubitaret?) et orant
- promittuntque super regnum dotale parentes.
- 705
- Ecce, velut navis praefixo concita rostro
- sulcat aquas iuvenum sudantibus acta lacertis,
- sic fera dimotis inpulsu pectoris undis;
- tantum aberat scopulis, quantum Balearica torto
- funda potest plumbo medii transmittere caeli,
- 710
- cum subito iuvenis pedibus tellure repulsa
- arduus in nubes abiit: ut in aequore summo
- umbra viri visa est, visam fera saevit in umbram,
- utque Iovis praepes, vacuo cum vidit in arvo
- praebentem Phoebo liventia terga draconem,
- 715
- occupat aversum, neu saeva retorqueat ora,
- squamigeris avidos figit cervicibus ungues,
- sic celeri missus praeceps per inane volatu
- terga ferae pressit dextroque frementis in armo
- Inachides ferrum curvo tenus abdidit hamo.
- 720
- vulnere laesa gravi modo se sublimis in auras
- attollit, modo subdit aquis, modo more ferocis
- versat apri, quem turba canum circumsona terret.
- ille avidos morsus velocibus effugit alis
- quaque patet, nunc terga cavis super obsita conchis,
- 725
- nunc laterum costas, nunc qua tenuissima cauda
- desinit in piscem, falcato verberat ense;
- belua puniceo mixtos cum sanguine fluctus
- ore vomit: maduere graves adspergine pennae.
- nec bibulis ultra Perseus talaribus ausus
- 730
- credere conspexit scopulum, qui vertice summo
- stantibus exstat aquis, operitur ab aequore moto.
- nixus eo rupisque tenens iuga prima sinistra
- ter quater exegit repetita per ilia ferrum.
- litora cum plausu clamor superasque deorum
- 735
- inplevere domos: gaudent generumque salutant
- auxiliumque domus servatoremque fatentur
- Cassiope Cepheusque pater; resoluta catenis
- incedit virgo, pretiumque et causa laboris.
- ipse manus hausta victrices abluit unda,
- 740
- anguiferumque caput dura ne laedat harena,
- mollit humum foliis natasque sub aequore virgas
- sternit et inponit Phorcynidos ora Medusae.
- virga recens bibulaque etiamnum viva medulla
- vim rapuit monstri tactuque induruit huius
- 745
- percepitque novum ramis et fronde rigorem.
- at pelagi nymphae factum mirabile temptant
- pluribus in virgis et idem contingere gaudent
- seminaque ex illis iterant iactata per undas:
- nunc quoque curaliis eadem natura remansit,
- 750
- duritiam tacto capiant ut ab aere quodque
- vimen in aequore erat, fiat super aequora saxum.
- Dis tribus ille focos totidem de caespite ponit,
- laevum Mercurio, dextrum tibi, bellica virgo,
- ara Iovis media est; mactatur vacca Minervae,
- 755
- alipedi vitulus, taurus tibi, summe deorum.
- protinus Andromedan et tanti praemia facti
- indotata rapit; taedas Hymenaeus Amorque
- praecutiunt; largis satiantur odoribus ignes,
- sertaque dependent tectis et ubique lyraeque
- 760
- tibiaque et cantus, animi felicia laeti
- argumenta, sonant; reseratis aurea valvis
- atria tota patent, pulchroque instructa paratu
- Cepheni proceres ineunt convivia regis.
- Postquam epulis functi generosi munere Bacchi
- 765
- diffudere animos, cultusque genusque locorum
- quaerit Lyncides moresque animumque virorum;
- qui simul edocuit, 'nunc, o fortissime,' dixit
- 769
- 'fare, precor, Perseu, quanta virtute quibusque
- artibus abstuleris crinita draconibus ora!'
- narrat Agenorides gelido sub Atlante iacentem
- esse locum solidae tutum munimine molis;
- cuius in introitu geminas habitasse sorores
- Phorcidas unius partitas luminis usum;
- 775
- id se sollerti furtim, dum traditur, astu
- supposita cepisse manu perque abdita longe
- deviaque et silvis horrentia saxa fragosis
- Gorgoneas tetigisse domos passimque per agros
- perque vias vidisse hominum simulacra ferarumque
- 780
- in silicem ex ipsis visa conversa Medusa.
- se tamen horrendae clipei, quem laeva gerebat,
- aere repercusso formam adspexisse Medusae,
- dumque gravis somnus colubrasque ipsamque tenebat,
- eripuisse caput collo; pennisque fugacem
- 785
- Pegason et fratrem matris de sanguine natos.
- Addidit et longi non falsa pericula cursus,
- quae freta, quas terras sub se vidisset ab alto
- et quae iactatis tetigisset sidera pennis;
- ante exspectatum tacuit tamen. excipit unus
- 790
- ex numero procerum quaerens, cur sola sororum
- gesserit alternis inmixtos crinibus angues.
- hospes ait: 'quoniam scitaris digna relatu,
- accipe quaesiti causam. clarissima forma
- multorumque fuit spes invidiosa procorum
- 795
- illa, nec in tota conspectior ulla capillis
- pars fuit: inveni, qui se vidisse referret.
- hanc pelagi rector templo vitiasse Minervae
- dicitur: aversa est et castos aegide vultus
- nata Iovis texit, neve hoc inpune fuisset,
- 800
- Gorgoneum crinem turpes mutavit in hydros.
- nunc quoque, ut attonitos formidine terreat hostes,
- pectore in adverso, quos fecit, sustinet angues.'
LIBER QUINTUS
- Dumque ea Cephenum medio Danaeius heros
- agmine commemorat, fremida regalia turba
- atria conplentur, nec coniugialia festa
- qui canat est clamor, sed qui fera nuntiet arma;
- inque repentinos convivia versa tumultus
- 5
- adsimilare freto possis, quod saeva quietum
- ventorum rabies motis exasperat undis.
- primus in his Phineus, belli temerarius auctor,
- fraxineam quatiens aeratae cuspidis hastam
- 'en' ait, 'en adsum praereptae coniugis ultor;
- 10
- nec mihi te pennae nec falsum versus in aurum
- Iuppiter eripiet!' conanti mittere Cepheus
- 'quid facis?' exclamat, 'quae te, germane, furentem
- mens agit in facinus? meritisne haec gratia tantis
- redditur? hac vitam servatae dote rependis?
- 15
- quam tibi non Perseus, verum si quaeris, ademit,
- sed grave Nereidum numen, sed corniger Ammon,
- sed quae visceribus veniebat belua ponti
- exsaturanda meis; illo tibi tempore rapta est,
- quo peritura fuit, nisi si, crudelis, id ipsum
- 20
- exigis, ut pereat, luctuque levabere nostro.
- scilicet haud satis est, quod te spectante revincta est
- et nullam quod opem patruus sponsusve tulisti;
- insuper, a quoquam quod sit servata, dolebis
- praemiaque eripies? quae si tibi magna videntur,
- 25
- ex illis scopulis, ubi erant adfixa, petisses.
- nunc sine, qui petiit, per quem haec non orba senectus,
- ferre, quod et meritis et voce est pactus, eumque
- non tibi, sed certae praelatum intellege morti.'
- Ille nihil contra, sed et hunc et Persea vultu
- 30
- alterno spectans petat hunc ignorat an illum:
- cunctatusque brevi contortam viribus hastam,
- quantas ira dabat, nequiquam in Persea misit.
- ut stetit illa toro, stratis tum denique Perseus
- exsiluit teloque ferox inimica remisso
- 35
- pectora rupisset, nisi post altaria Phineus
- isset: et (indignum) scelerato profuit ara.
- fronte tamen Rhoeti non inrita cuspis adhaesit,
- qui postquam cecidit ferrumque ex osse revulsum est
- calcitrat et positas adspergit sanguine mensas.
- 40
- tum vero indomitas ardescit vulgus in iras,
- telaque coniciunt, et sunt, qui Cephea dicunt
- cum genero debere mori; sed limine tecti
- exierat Cepheus testatus iusque fidemque
- hospitiique deos, ea se prohibente moveri.
- 45
- bellica Pallas adest et protegit aegide fratrem
- datque animos.
- Erat Indus Athis, quem flumine Gange
- edita Limnaee vitreis peperisse sub undis
- creditur, egregius forma, quam divite cultu
- augebat, bis adhuc octonis integer annis,
- 50
- indutus chlamydem Tyriam, quam limbus obibat
- aureus; ornabant aurata monilia collum
- et madidos murra curvum crinale capillos;
- ille quidem iaculo quamvis distantia misso
- figere doctus erat, sed tendere doctior arcus.
- 55
- tum quoque lenta manu flectentem cornua Perseus
- stipite, qui media positus fumabat in ara,
- perculit et fractis confudit in ossibus ora.
- Hunc ubi laudatos iactantem in sanguine vultus
- Assyrius vidit Lycabas, iunctissimus illi
- 60
- et comes et veri non dissimulator amoris,
- postquam exhalantem sub acerbo vulnere vitam
- deploravit Athin, quos ille tetenderat arcus
- arripit et 'mecum tibi sint certamina!' dixit;
- 'nec longum pueri fato laetabere, quo plus
- 65
- invidiae quam laudis habes.' haec omnia nondum
- dixerat: emicuit nervo penetrabile telum
- vitatumque tamen sinuosa veste pependit.
- vertit in hunc harpen spectatam caede Medusae
- Acrisioniades adigitque in pectus; at ille
- 70
- iam moriens oculis sub nocte natantibus atra
- circumspexit Athin seque adclinavit ad illum
- et tulit ad manes iunctae solacia mortis.
- Ecce Syenites, genitus Metione, Phorbas
- et Libys Amphimedon, avidi committere pugman,
- 75
- sanguine, quo late tellus madefacta tepebat,
- conciderant lapsi; surgentibus obstitit ensis,
- alterius costis, iugulo Phorbantis adactus.
- At non Actoriden Erytum, cui lata bipennis
- telum erat, hamato Perseus petit ense, sed altis
- 80
- exstantem signis multaeque in pondere massae
- ingentem manibus tollit cratera duabus
- infligitque viro; rutilum vomit ille cruorem
- et resupinus humum moribundo vertice pulsat.
- inde Semiramio Polydegmona sanguine cretum
- 85
- Caucasiumque Abarin Sperchionidenque Lycetum
- intonsumque comas Helicen Phlegyanque Clytumque
- sternit et exstructos morientum calcat acervos.
- Nec Phineus ausus concurrere comminus hosti
- intorquet iaculum, quod detulit error in Idan,
- 90
- expertem frustra belli et neutra arma secutum.
- ille tuens oculis inmitem Phinea torvis
- 'quandoquidem in partes' ait 'abstrahor, accipe, Phineu,
- quem fecisti, hostem pensaque hoc vulnere vulnus!'
- iamque remissurus tractum de corpore telum
- 95
- sanguine defectos cecidit conlapsus in artus.
- Tum quoque Cephenum post regem primus Hodites
- ense iacet Clymeni, Prothoenora percutit Hypseus,
- Hypsea Lyncides. fuit et grandaevus in illis
- Emathion, aequi cultor timidusque deorum,
- 100
- qui, quoniam prohibent anni bellare, loquendo
- pugnat et incessit scelerataque devovet arma;
- huic Chromis amplexo tremulis altaria palmis
- decutit ense caput, quod protinus incidit arae
- atque ibi semianimi verba exsecrantia lingua
- 105
- edidit et medios animam exspiravit in ignes.
- Hinc gemini fratres Broteasque et caestibus Ammon
- invicti, vinci si possent caestibus enses,
- Phinea cecidere manu Cererisque sacerdos
- Ampycus albenti velatus tempora vitta,
- 110
- tu quoque, Lampetide, non hos adhibendus ad usus,
- sed qui, pacis opus, citharam cum voce moveres;
- iussus eras celebrare dapes festumque canendo.
- quem procul adstantem plectrumque inbelle tenentem
- Pedasus inridens 'Stygiis cane cetera' dixit
- 115
- 'manibus!' et laevo mucronem tempore fixit;
- concidit et digitis morientibus ille retemptat
- fila lyrae, casuque ferit miserabile carmen.
- nec sinit hunc inpune ferox cecidisse Lycormas
- raptaque de dextro robusta repagula posti
- 120
- ossibus inlisit mediae cervicis, at ille
- procubuit terrae mactati more iuvenci.
- demere temptabat laevi quoque robora postis
- Cinyphius Pelates; temptanti dextera fixa est
- cuspide Marmaridae Corythi lignoque cohaesit;
- 125
- haerenti latus hausit Abas, nec corruit ille,
- sed retinente manum moriens e poste pependit.
- sternitur et Melaneus, Perseia castra secutus,
- et Nasamoniaci Dorylas ditissimus agri,
- dives agri Dorylas, quo non possederat alter
- 130
- latius aut totidem tollebat turis acervos.
- huius in obliquo missum stetit inguine ferrum:
- letifer ille locus. quem postquam vulneris auctor
- singultantem animam et versantem lumina vidit
- Bactrius Halcyoneus, 'hoc, quod premis,' inquit 'habeto
- 135
- de tot agris terrae!' corpusque exsangue reliquit.
- torquet in hunc hastam calido de vulnere raptam
- ultor Abantiades; media quae nare recepta
- cervice exacta est in partesque eminet ambas;
- dumque manum Fortuna iuvat, Clytiumque Claninque,
- 140
- matre satos una, diverso vulnere fudit:
- nam Clytii per utrumque gravi librata lacerto
- fraxinus acta femur, iaculum Clanis ore momordit.
- occidit et Celadon Mendesius, occidit Astreus
- matre Palaestina dubio genitore creatus,
- 145
- Aethionque sagax quondam ventura videre,
- tunc ave deceptus falsa, regisque Thoactes
- armiger et caeso genitore infamis Agyrtes.
- Plus tamen exhausto superest; namque omnibus unum
- opprimere est animus, coniurata undique pugnant
- 150
- agmina pro causa meritum inpugnante fidemque;
- hac pro parte socer frustra pius et nova coniunx
- cum genetrice favent ululatuque atria conplent,
- sed sonus armorum superat gemitusque cadentum,
- pollutosque simul multo Bellona penates
- 155
- sanguine perfundit renovataque proelia miscet.
- Circueunt unum Phineus et mille secuti
- Phinea: tela volant hiberna grandine plura
- praeter utrumque latus praeterque et lumen et aures.
- adplicat hic umeros ad magnae saxa columnae
- 160
- tutaque terga gerens adversaque in agmina versus
- sustinet instantes: instabat parte sinistra
- Chaonius Molpeus, dextra Nabataeus Ethemon.
- tigris ut auditis diversa valle duorum
- exstimulata fame mugitibus armentorum
- 165
- nescit, utro potius ruat, et ruere ardet utroque,
- sic dubius Perseus, dextra laevane feratur,
- Molpea traiecti submovit vulnere cruris
- contentusque fuga est; neque enim dat tempus Ethemon,
- sed furit et cupiens alto dare vulnera collo
- 170
- non circumspectis exactum viribus ensem
- fregit, in extrema percussae parte columnae:
- lamina dissiluit dominique in gutture fixa est.
- non tamen ad letum causas satis illa valentes
- plaga dedit; trepidum Perseus et inermia frustra
- 175
- bracchia tendentem Cyllenide confodit harpe.
- Verum ubi virtutem turbae succumbere vidit,
- 'auxilium' Perseus, 'quoniam sic cogitis ipsi,'
- dixit 'ab hoste petam: vultus avertite vestros,
- si quis amicus adest!' et Gorgonis extulit ora.
- 180
- 'quaere alium, tua quem moveant miracula' dixit
- Thescelus; utque manu iaculum fatale parabat
- mittere, in hoc haesit signum de marmore gestu.
- proximus huic Ampyx animi plenissima magni
- pectora Lyncidae gladio petit: inque petendo
- 185
- dextera diriguit nec citra mota nec ultra est.
- at Nileus, qui se genitum septemplice Nilo
- ementitus erat, clipeo quoque flumina septem
- argento partim, partim caelaverat auro,
- 'adspice' ait 'Perseu, nostrae primordia gentis:
- 190
- magna feres tacitas solacia mortis ad umbras,
- a tanto cecidisse viro'; pars ultima vocis
- in medio suppressa sono est, adapertaque velle
- ora loqui credas, nec sunt ea pervia verbis.
- increpat hos 'vitio' que 'animi, non viribus' inquit
- 195
- 'Gorgoneis torpetis' Eryx. 'incurrite mecum
- et prosternite humi iuvenem magica arma moventem!'
- incursurus erat: tenuit vestigia tellus,
- inmotusque silex armataque mansit imago.
- Hi tamen ex merito poenas subiere, sed unus
- 200
- miles erat Persei: pro quo dum pugnat, Aconteus
- Gorgone conspecta saxo concrevit oborto;
- quem ratus Astyages etiamnum vivere, longo
- ense ferit: sonuit tinnitibus ensis acutis.
- dum stupet Astyages, naturam traxit eandem,
- 205
- marmoreoque manet vultus mirantis in ore.
- nomina longa mora est media de plebe virorum
- dicere: bis centum restabant corpora pugnae,
- Gorgone bis centum riguerunt corpora visa.
- Paenitet iniusti tum denique Phinea belli;
- 210
- sed quid agat? simulacra videt diversa figuris
- adgnoscitque suos et nomine quemque vocatum
- poscit opem credensque parum sibi proxima tangit
- corpora: marmor erant; avertitur atque ita supplex
- confessasque manus obliquaque bracchia tendens
- 215
- 'vincis' ait, 'Perseu! remove tua monstra tuaeque
- saxificos vultus, quaecumque est, tolle Medusae,
- tolle, precor! non nos odium regnique cupido
- conpulit ad bellum, pro coniuge movimus arma!
- causa fuit meritis melior tua, tempore nostra:
- 220
- non cessisse piget; nihil, o fortissime, praeter
- hanc animam concede mihi, tua cetera sunto!'
- talia dicenti neque eum, quem voce rogabat,
- respicere audenti 'quod' ait, 'timidissime Phineu,
- et possum tribuisse et magnum est munus inerti,++
- 225
- pone metum!++tribuam: nullo violabere ferro.
- quin etiam mansura dabo monimenta per aevum,
- inque domo soceri semper spectabere nostri,
- ut mea se sponsi soletur imagine coniunx.'
- dixit et in partem Phorcynida transtulit illam,
- 230
- ad quam se trepido Phineus obverterat ore.
- tum quoque conanti sua vertere lumina cervix
- deriguit, saxoque oculorum induruit umor,
- sed tamen os timidum vultusque in marmore supplex
- submissaeque manus faciesque obnoxia mansit.
- 235
- Victor Abantiades patrios cum coniuge muros
- intrat et inmeriti vindex ultorque parentis
- adgreditur Proetum; nam fratre per arma fugato
- Acrisioneas Proetus possederat arces.
- sed nec ope armorum nec, quam male ceperat, arce
- 240
- torva colubriferi superavit lumina monstri.
- Te tamen, o parvae rector, Polydecta, Seriphi,
- nec iuvenis virtus per tot spectata labores
- nec mala mollierant, sed inexorabile durus
- exerces odium, nec iniqua finis in ira est;
- 245
- detrectas etiam laudem fictamque Medusae
- arguis esse necem. 'dabimus tibi pignora veri.
- parcite luminibus!' Perseus ait oraque regis
- ore Medusaeo silicem sine sanguine fecit.
- Hactenus aurigenae comitem Tritonia fratri
- 250
- se dedit; inde cava circumdata nube Seriphon
- deserit, a dextra Cythno Gyaroque relictis,
- quaque super pontum via visa brevissima, Thebas
- virgineumque Helicona petit. quo monte potita
- constitit et doctas sic est adfata sorores:
- 255
- 'fama novi fontis nostras pervenit ad aures,
- dura Medusaei quem praepetis ungula rupit.
- is mihi causa viae; volui mirabile factum
- cernere; vidi ipsum materno sanguine nasci.'
- excipit Uranie: 'quaecumque est causa videndi
- 260
- has tibi, diva, domos, animo gratissima nostro es.
- vera tamen fama est: est Pegasus huius origo
- fontis' et ad latices deduxit Pallada sacros.
- quae mirata diu factas pedis ictibus undas
- silvarum lucos circumspicit antiquarum
- 265
- antraque et innumeris distinctas floribus herbas
- felicesque vocat pariter studioque locoque
- Mnemonidas; quam sic adfata est una sororum:
- 'o, nisi te virtus opera ad maiora tulisset,
- in partem ventura chori Tritonia nostri,
- 270
- vera refers meritoque probas artesque locumque,
- et gratam sortem, tutae modo simus, habemus.
- sed (vetitum est adeo sceleri nihil) omnia terrent
- virgineas mentes, dirusque ante ora Pyreneus
- vertitur, et nondum tota me mente recepi.
- 275
- Daulida Threicio Phoceaque milite rura
- ceperat ille ferox iniustaque regna tenebat;
- templa petebamus Parnasia: vidit euntes
- nostraque fallaci veneratus numina vultu
- "Mnemonides" (cognorat enim), "consistite" dixit
- 280
- "nec dubitate, precor, tecto grave sidus et imbrem"
- (imber erat) "vitare meo; subiere minores
- saepe casas superi." dictis et tempore motae
- adnuimusque viro primasque intravimus aedes.
- desierant imbres, victoque aquilonibus austro
- 285
- fusca repurgato fugiebant nubila caelo:
- inpetus ire fuit; claudit sua tecta Pyreneus
- vimque parat, quam nos sumptis effugimus alis.
- ipse secuturo similis stetit arduus arce
- "qua" que "via est vobis, erit et mihi" dixit "eadem"
- 290
- seque iacit vecors e summae culmine turris
- et cadit in vultus discussisque ossibus oris
- tundit humum moriens scelerato sanguine tinctam.'
- Musa loquebatur: pennae sonuere per auras,
- voxque salutantum ramis veniebat ab altis.
- 295
- suspicit et linguae quaerit tam certa loquentes
- unde sonent hominemque putat Iove nata locutum;
- ales erat. numeroque novem sua fata querentes
- institerant ramis imitantes omnia picae.
- miranti sic orsa deae dea 'nuper et istae
- 300
- auxerunt volucrum victae certamine turbam.
- Pieros has genuit Pellaeis dives in arvis,
- Paeonis Euippe mater fuit; illa potentem
- Lucinam noviens, noviens paritura, vocavit.
- intumuit numero stolidarum turba sororum
- 305
- perque tot Haemonias et per tot Achaidas urbes
- huc venit et tali committit proelia voce:
- "desinite indoctum vana dulcedine vulgus
- fallere; nobiscum, si qua est fiducia vobis,
- Thespiades, certate, deae. nec voce, nec arte
- 310
- vincemur totidemque sumus: vel cedite victae
- fonte Medusaeo et Hyantea Aganippe,
- vel nos Emathiis ad Paeonas usque nivosos
- cedemus campis! dirimant certamina nymphae."
- 'Turpe quidem contendere erat, sed cedere visum
- 315
- turpius; electae iurant per flumina nymphae
- factaque de vivo pressere sedilia saxo.
- tunc sine sorte prior quae se certare professa est,
- bella canit superum falsoque in honore gigantas
- ponit et extenuat magnorum facta deorum;
- 320
- emissumque ima de sede Typhoea terrae
- caelitibus fecisse metum cunctosque dedisse
- terga fugae, donec fessos Aegyptia tellus
- ceperit et septem discretus in ostia Nilus.
- huc quoque terrigenam venisse Typhoea narrat
- 325
- et se mentitis superos celasse figuris;
- "duxque gregis" dixit "fit Iuppiter: unde recurvis
- nunc quoque formatus Libys est cum cornibus Ammon;
- Delius in corvo, proles Semeleia capro,
- fele soror Phoebi, nivea Saturnia vacca,
- 330
- pisce Venus latuit, Cyllenius ibidis alis."
- 'Hactenus ad citharam vocalia moverat ora:
- poscimur Aonides,++sed forsitan otia non sint,
- nec nostris praebere vacet tibi cantibus aures.'
- 'ne dubita vestrumque mihi refer ordine carmen!'
- 335
- Pallas ait nemorisque levi consedit in umbra;
- Musa refert: 'dedimus summam certaminis uni;
- surgit et inmissos hedera collecta capillos
- Calliope querulas praetemptat pollice chordas
- atque haec percussis subiungit carmina nervis:
- 340
- "Prima Ceres unco glaebam dimovit aratro,
- prima dedit fruges alimentaque mitia terris,
- prima dedit leges; Cereris sunt omnia munus;
- illa canenda mihi est. utinam modo dicere possim
- carmina digna dea! certe dea carmine digna est.
- 345
- '"Vasta giganteis ingesta est insula membris
- Trinacris et magnis subiectum molibus urguet
- aetherias ausum sperare Typhoea sedes.
- nititur ille quidem pugnatque resurgere saepe,
- dextra sed Ausonio manus est subiecta Peloro,
- 350
- laeva, Pachyne, tibi, Lilybaeo crura premuntur,
- degravat Aetna caput, sub qua resupinus harenas
- eiectat flammamque ferox vomit ore Typhoeus.
- saepe remoliri luctatur pondera terrae
- oppidaque et magnos devolvere corpore montes:
- 355
- inde tremit tellus, et rex pavet ipse silentum,
- ne pateat latoque solum retegatur hiatu
- inmissusque dies trepidantes terreat umbras.
- hanc metuens cladem tenebrosa sede tyrannus
- exierat curruque atrorum vectus equorum
- 360
- ambibat Siculae cautus fundamina terrae.
- postquam exploratum satis est loca nulla labare
- depositoque metu, videt hunc Erycina vagantem
- monte suo residens natumque amplexa volucrem
- 'arma manusque meae, mea, nate, potentia' dixit,
- 365
- 'illa, quibus superas omnes, cape tela, Cupido,
- inque dei pectus celeres molire sagittas,
- cui triplicis cessit fortuna novissima regni.
- tu superos ipsumque Iovem, tu numina ponti
- victa domas ipsumque, regit qui numina ponti:
- 370
- Tartara quid cessant? cur non matrisque tuumque
- imperium profers? agitur pars tertia mundi,
- et tamen in caelo, quae iam patientia nostra est,
- spernimur, ac mecum vires minuuntur Amoris.
- Pallada nonne vides iaculatricemque Dianam
- 375
- abscessisse mihi? Cereris quoque filia virgo,
- si patiemur, erit; nam spes adfectat easdem.
- at tu pro socio, si qua est ea gratia, regno
- iunge deam patruo.' dixit Venus; ille pharetram
- solvit et arbitrio matris de mille sagittis
- 380
- unam seposuit, sed qua nec acutior ulla
- nec minus incerta est nec quae magis audiat arcus,
- oppositoque genu curvavit flexile cornum
- inque cor hamata percussit harundine Ditem.
- '"Haud procul Hennaeis lacus est a moenibus altae,
- 385
- nomine Pergus, aquae: non illo plura Caystros
- carmina cycnorum labentibus audit in undis.
- silva coronat aquas cingens latus omne suisque
- frondibus ut velo Phoebeos submovet ictus;
- frigora dant rami, Tyrios humus umida flores:
- 390
- perpetuum ver est. quo dum Proserpina luco
- ludit et aut violas aut candida lilia carpit,
- dumque puellari studio calathosque sinumque
- inplet et aequales certat superare legendo,
- paene simul visa est dilectaque raptaque Diti:
- 395
- usque adeo est properatus amor. dea territa maesto
- et matrem et comites, sed matrem saepius, ore
- clamat, et ut summa vestem laniarat ab ora,
- collecti flores tunicis cecidere remissis,
- tantaque simplicitas puerilibus adfuit annis,
- 400
- haec quoque virgineum movit iactura dolorem.
- raptor agit currus et nomine quemque vocando
- exhortatur equos, quorum per colla iubasque
- excutit obscura tinctas ferrugine habenas,
- perque lacus altos et olentia sulphure fertur
- 405
- stagna Palicorum rupta ferventia terra
- et qua Bacchiadae, bimari gens orta Corintho,
- inter inaequales posuerunt moenia portus.
- '"Est medium Cyanes et Pisaeae Arethusae,
- quod coit angustis inclusum cornibus aequor:
- 410
- hic fuit, a cuius stagnum quoque nomine dictum est,
- inter Sicelidas Cyane celeberrima nymphas.
- gurgite quae medio summa tenus exstitit alvo
- adgnovitque deam 'ne' c 'longius ibitis!' inquit;
- 'non potes invitae Cereris gener esse: roganda,
- 415
- non rapienda fuit. quodsi conponere magnis
- parva mihi fas est, et me dilexit Anapis;
- exorata tamen, nec, ut haec, exterrita nupsi.'
- dixit et in partes diversas bracchia tendens
- obstitit. haud ultra tenuit Saturnius iram
- 420
- terribilesque hortatus equos in gurgitis ima
- contortum valido sceptrum regale lacerto
- condidit; icta viam tellus in Tartara fecit
- et pronos currus medio cratere recepit.
- '"At Cyane, raptamque deam contemptaque fontis
- 425
- iura sui maerens, inconsolabile vulnus
- mente gerit tacita lacrimisque absumitur omnis
- et, quarum fuerat magnum modo numen, in illas
- extenuatur aquas: molliri membra videres,
- ossa pati flexus, ungues posuisse rigorem;
- 430
- primaque de tota tenuissima quaeque liquescunt,
- caerulei crines digitique et crura pedesque
- (nam brevis in gelidas membris exilibus undas
- transitus est); post haec umeri tergusque latusque
- pectoraque in tenues abeunt evanida rivos;
- 435
- denique pro vivo vitiatas sanguine venas
- lympha subit, restatque nihil, quod prendere possis.
- '"Interea pavidae nequiquam filia matri
- omnibus est terris, omni quaesita profundo.
- illam non udis veniens Aurora capillis
- 440
- cessantem vidit, non Hesperus; illa duabus
- flammiferas pinus manibus succendit ab Aetna
- perque pruinosas tulit inrequieta tenebras;
- rursus ubi alma dies hebetarat sidera, natam
- solis ab occasu solis quaerebat ad ortus.
- 445
- fessa labore sitim conceperat, oraque nulli
- conluerant fontes, cum tectam stramine vidit
- forte casam parvasque fores pulsavit; at inde
- prodit anus divamque videt lymphamque roganti
- dulce dedit, tosta quod texerat ante polenta.
- 450
- dum bibit illa datum, duri puer oris et audax
- constitit ante deam risitque avidamque vocavit.
- offensa est neque adhuc epota parte loquentem
- cum liquido mixta perfudit diva polenta:
- conbibit os maculas et, quae modo bracchia gessit,
- 455
- crura gerit; cauda est mutatis addita membris,
- inque brevem formam, ne sit vis magna nocendi,
- contrahitur, parvaque minor mensura lacerta est.
- mirantem flentemque et tangere monstra parantem
- fugit anum latebramque petit aptumque pudori
- 460
- nomen habet variis stellatus corpora guttis.
- '"Quas dea per terras et quas erraverit undas,
- dicere longa mora est; quaerenti defuit orbis;
- Sicaniam repetit, dumque omnia lustrat eundo,
- venit et ad Cyanen. ea ni mutata fuisset,
- 465
- omnia narrasset; sed et os et lingua volenti
- dicere non aderant, nec, quo loqueretur, habebat;
- signa tamen manifesta dedit notamque parenti,
- illo forte loco delapsam in gurgite sacro
- Persephones zonam summis ostendit in undis.
- 470
- quam simul agnovit, tamquam tum denique raptam
- scisset, inornatos laniavit diva capillos
- et repetita suis percussit pectora palmis.
- nescit adhuc, ubi sit; terras tamen increpat omnes
- ingratasque vocat nec frugum munere dignas,
- 475
- Trinacriam ante alias, in qua vestigia damni
- repperit. ergo illic saeva vertentia glaebas
- fregit aratra manu, parilique irata colonos
- ruricolasque boves leto dedit arvaque iussit
- fallere depositum vitiataque semina fecit.
- 480
- fertilitas terrae latum vulgata per orbem
- falsa iacet: primis segetes moriuntur in herbis,
- et modo sol nimius, nimius modo corripit imber;
- sideraque ventique nocent, avidaeque volucres
- semina iacta legunt; lolium tribulique fatigant
- 485
- triticeas messes et inexpugnabile gramen.
- '"Tum caput Eleis Alpheias extulit undis
- rorantesque comas a fronte removit ad aures
- atque ait 'o toto quaesitae virginis orbe
- et frugum genetrix, inmensos siste labores
- 490
- neve tibi fidae violenta irascere terrae.
- terra nihil meruit patuitque invita rapinae,
- nec sum pro patria supplex: huc hospita veni.
- Pisa mihi patria est et ab Elide ducimus ortus,
- Sicaniam peregrina colo, sed gratior omni
- 495
- haec mihi terra solo est: hos nunc Arethusa penates,
- hanc habeo sedem. quam tu, mitissima, serva.
- mota loco cur sim tantique per aequoris undas
- advehar Ortygiam, veniet narratibus hora
- tempestiva meis, cum tu curaque levata
- 500
- et vultus melioris eris. mihi pervia tellus
- praebet iter, subterque imas ablata cavernas
- hic caput attollo desuetaque sidera cerno.
- ergo dum Stygio sub terris gurgite labor,
- visa tua est oculis illic Proserpina nostris:
- 505
- illa quidem tristis neque adhuc interrita vultu,
- sed regina tamen, sed opaci maxima mundi,
- sed tamen inferni pollens matrona tyranni!'
- Mater ad auditas stupuit ceu saxea voces
- attonitaeque diu similis fuit, utque dolore
- 510
- pulsa gravi gravis est amentia, curribus oras
- exit in aetherias: ibi toto nubila vultu
- ante Iovem passis stetit invidiosa capillis
- 'pro' que 'meo veni supplex tibi, Iuppiter,' inquit
- 'sanguine proque tuo: si nulla est gratia matris,
- 515
- nata patrem moveat, neu sit tibi cura, precamur,
- vilior illius, quod nostro est edita partu.
- en quaesita diu tandem mihi nata reperta est,
- si reperire vocas amittere certius, aut si
- scire, ubi sit, reperire vocas. quod rapta, feremus,
- 520
- dummodo reddat eam! neque enim praedone marito
- filia digna tua est, si iam mea filia non est.'
- Iuppiter excepit 'commune est pignus onusque
- nata mihi tecum; sed si modo nomina rebus
- addere vera placet, non hoc iniuria factum,
- 525
- verum amor est; neque erit nobis gener ille pudori,
- tu modo, diva, velis. ut desint cetera, quantum est
- esse Iovis fratrem! quid, quod nec cetera desunt
- nec cedit nisi sorte mihi?++sed tanta cupido
- si tibi discidii est, repetet Proserpina caelum,
- 530
- lege tamen certa, si nullos contigit illic
- ore cibos; nam sic Parcarum foedere cautum est.'
- '"Dixerat, at Cereri certum est educere natam;
- non ita fata sinunt, quoniam ieiunia virgo
- solverat et, cultis dum simplex errat in hortis,
- 535
- puniceum curva decerpserat arbore pomum
- sumptaque pallenti septem de cortice grana
- presserat ore suo, solusque ex omnibus illud
- Ascalaphus vidit, quem quondam dicitur Orphne,
- inter Avernales haud ignotissima nymphas,
- 540
- ex Acheronte suo silvis peperisse sub atris;
- vidit et indicio reditum crudelis ademit.
- ingemuit regina Erebi testemque profanam
- fecit avem sparsumque caput Phlegethontide lympha
- in rostrum et plumas et grandia lumina vertit.
- 545
- ille sibi ablatus fulvis amicitur in alis
- inque caput crescit longosque reflectitur ungues
- vixque movet natas per inertia bracchia pennas
- foedaque fit volucris, venturi nuntia luctus,
- ignavus bubo, dirum mortalibus omen.
- 550
- '"Hic tamen indicio poenam linguaque videri
- commeruisse potest; vobis, Acheloides, unde
- pluma pedesque avium, cum virginis ora geratis?
- an quia, cum legeret vernos Proserpina flores,
- in comitum numero, doctae Sirenes, eratis?
- 555
- quam postquam toto frustra quaesistis in orbe,
- protinus, et vestram sentirent aequora curam,
- posse super fluctus alarum insistere remis
- optastis facilesque deos habuistis et artus
- vidistis vestros subitis flavescere pennis.
- 560
- ne tamen ille canor mulcendas natus ad aures
- tantaque dos oris linguae deperderet usum,
- virginei vultus et vox humana remansit.
- '"At medius fratrisque sui maestaeque sororis
- Iuppiter ex aequo volventem dividit annum:
- 565
- nunc dea, regnorum numen commune duorum,
- cum matre est totidem, totidem cum coniuge menses.
- vertitur extemplo facies et mentis et oris;
- nam modo quae poterat Diti quoque maesta videri,
- laeta deae frons est, ut sol, qui tectus aquosis
- 570
- nubibus ante fuit, victis e nubibus exit.
- '"Exigit alma Ceres nata secura recepta,
- quae tibi causa fugae, cur sis, Arethusa, sacer fons.
- conticuere undae, quarum dea sustulit alto
- fonte caput viridesque manu siccata capillos
- 575
- fluminis Elei veteres narravit amores.
- 'pars ego nympharum, quae sunt in Achaide,' dixit
- 'una fui, nec me studiosius altera saltus
- legit nec posuit studiosius altera casses.
- sed quamvis formae numquam mihi fama petita est,
- 580
- quamvis fortis eram, formosae nomen habebam,
- nec mea me facies nimium laudata iuvabat,
- quaque aliae gaudere solent, ego rustica dote
- corporis erubui crimenque placere putavi.
- lassa revertebar (memini) Stymphalide silva;
- 585
- aestus erat, magnumque labor geminaverat aestum:
- invenio sine vertice aquas, sine murmure euntes,
- perspicuas ad humum, per quas numerabilis alte
- calculus omnis erat, quas tu vix ire putares.
- cana salicta dabant nutritaque populus unda
- 590
- sponte sua natas ripis declivibus umbras.
- accessi primumque pedis vestigia tinxi,
- poplite deinde tenus; neque eo contenta, recingor
- molliaque inpono salici velamina curvae
- nudaque mergor aquis. quas dum ferioque trahoque
- 595
- mille modis labens excussaque bracchia iacto,
- nescio quod medio sensi sub gurgite murmur
- territaque insisto propioris margine ripae.
- "quo properas, Arethusa?" suis Alpheos ab undis,
- "quo properas?" iterum rauco mihi dixerat ore.
- 600
- sicut eram, fugio sine vestibus (altera vestes
- ripa meas habuit): tanto magis instat et ardet,
- et quia nuda fui, sum visa paratior illi.
- sic ego currebam, sic me ferus ille premebat,
- ut fugere accipitrem penna trepidante columbae,
- 605
- ut solet accipiter trepidas urguere columbas.
- usque sub Orchomenon Psophidaque Cyllenenque
- Maenaliosque sinus gelidumque Erymanthon et Elin
- currere sustinui, nec me velocior ille;
- sed tolerare diu cursus ego viribus inpar
- 610
- non poteram, longi patiens erat ille laboris.
- per tamen et campos, per opertos arbore montes,
- saxa quoque et rupes et, qua via nulla, cucurri.
- sol erat a tergo: vidi praecedere longam
- ante pedes umbram, nisi si timor illa videbat;
- 615
- sed certe sonitusque pedum terrebat et ingens
- crinales vittas adflabat anhelitus oris.
- fessa labore fugae "fer opem, deprendimur," inquam
- "armigerae, Diana, tuae, cui saepe dedisti
- ferre tuos arcus inclusaque tela pharetra!"
- 620
- mota dea est spissisque ferens e nubibus unam
- me super iniecit: lustrat caligine tectam
- amnis et ignarus circum cava nubila quaerit
- bisque locum, quo me dea texerat, inscius ambit
- et bis "io Arethusa" vocavit, "io Arethusa!"
- 625
- quid mihi tunc animi miserae fuit? anne quod agnae est,
- si qua lupos audit circum stabula alta frementes,
- aut lepori, qui vepre latens hostilia cernit
- ora canum nullosque audet dare corpore motus?
- non tamen abscedit; neque enim vestigia cernit
- 630
- longius ulla pedum: servat nubemque locumque.
- occupat obsessos sudor mihi frigidus artus,
- caeruleaeque cadunt toto de corpore guttae,
- quaque pedem movi, manat lacus, eque capillis
- ros cadit, et citius, quam nunc tibi facta renarro,
- 635
- in latices mutor. sed enim cognoscit amatas
- amnis aquas positoque viri, quod sumpserat, ore
- vertitur in proprias, et se mihi misceat, undas.
- Delia rupit humum, caecisque ego mersa cavernis
- advehor Ortygiam, quae me cognomine divae
- 640
- grata meae superas eduxit prima sub auras.'
- '"Hac Arethusa tenus; geminos dea fertilis angues
- curribus admovit frenisque coercuit ora
- et medium caeli terraeque per aera vecta est
- atque levem currum Tritonida misit in urbem
- 645
- Triptolemo partimque rudi data semina iussit
- spargere humo, partim post tempora longa recultae.
- iam super Europen sublimis et Asida terram
- vectus erat iuvenis: Scythicas advertitur oras.
- rex ibi Lyncus erat; regis subit ille penates.
- 650
- qua veniat, causamque viae nomenque rogatus
- et patriam, 'patria est clarae mihi' dixit 'Athenae;
- Triptolemus nomen; veni nec puppe per undas,
- nec pede per terras: patuit mihi pervius aether.
- dona fero Cereris, latos quae sparsa per agros
- 655
- frugiferas messes alimentaque mitia reddant.'
- barbarus invidit tantique ut muneris auctor
- ipse sit, hospitio recipit somnoque gravatum
- adgreditur ferro: conantem figere pectus
- lynca Ceres fecit rursusque per aera iussit
- 660
- Mopsopium iuvenem sacros agitare iugales."
- 'Finierat doctos e nobis maxima cantus;
- at nymphae vicisse deas Helicona colentes
- concordi dixere sono: convicia victae
- cum iacerent, "quoniam" dixi "certamine vobis
- 665
- supplicium meruisse parum est maledictaque culpae
- additis et non est patientia libera nobis,
- ibimus in poenas et, qua vocat ira, sequemur."
- rident Emathides spernuntque minacia verba,
- conantesque loqui et magno clamore protervas
- 670
- intentare manus pennas exire per ungues
- adspexere suos, operiri bracchia plumis,
- alteraque alterius rigido concrescere rostro
- ora videt volucresque novas accedere silvis;
- dumque volunt plangi, per bracchia mota levatae
- 675
- aere pendebant, nemorum convicia, picae.
- Nunc quoque in alitibus facundia prisca remansit
- raucaque garrulitas studiumque inmane loquendi.'
LIBER SEXTUS
- Praebuerat dictis Tritonia talibus aures
- carminaque Aonidum iustamque probaverat iram;
- tum secum: 'laudare parum est, laudemur et ipsae
- numina nec sperni sine poena nostra sinamus.'
- Maeoniaeque animum fatis intendit Arachnes,
- 5
- quam sibi lanificae non cedere laudibus artis
- audierat. non illa loco nec origine gentis
- clara, sed arte fuit: pater huic Colophonius Idmon
- Phocaico bibulas tinguebat murice lanas;
- occiderat mater, sed et haec de plebe suoque
- 10
- aequa viro fuerat; Lydas tamen illa per urbes
- quaesierat studio nomen memorabile, quamvis
- orta domo parva parvis habitabat Hypaepis.
- huius ut adspicerent opus admirabile, saepe
- deseruere sui nymphae vineta Timoli,
- 15
- deseruere suas nymphae Pactolides undas.
- nec factas solum vestes, spectare iuvabat
- tum quoque, cum fierent: tantus decor adfuit arti,
- sive rudem primos lanam glomerabat in orbes,
- seu digitis subigebat opus repetitaque longo
- 20
- vellera mollibat nebulas aequantia tractu,
- sive levi teretem versabat pollice fusum,
- seu pingebat acu; scires a Pallade doctam.
- quod tamen ipsa negat tantaque offensa magistra
- 'certet' ait 'mecum: nihil est, quod victa recusem!'
- 25
- Pallas anum simulat: falsosque in tempora canos
- addit et infirmos, baculo quos sustinet, artus.
- tum sic orsa loqui 'non omnia grandior aetas,
- quae fugiamus, habet: seris venit usus ab annis.
- consilium ne sperne meum: tibi fama petatur
- 30
- inter mortales faciendae maxima lanae;
- cede deae veniamque tuis, temeraria, dictis
- supplice voce roga: veniam dabit illa roganti.'
- adspicit hanc torvis inceptaque fila relinquit
- vixque manum retinens confessaque vultibus iram
- 35
- talibus obscuram resecuta est Pallada dictis:
- 'mentis inops longaque venis confecta senecta,
- et nimium vixisse diu nocet. audiat istas,
- si qua tibi nurus est, si qua est tibi filia, voces;
- consilii satis est in me mihi, neve monendo
- 40
- profecisse putes, eadem est sententia nobis.
- cur non ipsa venit? cur haec certamina vitat?'
- tum dea 'venit!' ait formamque removit anilem
- Palladaque exhibuit: venerantur numina nymphae
- Mygdonidesque nurus; sola est non territa virgo,
- 45
- sed tamen erubuit, subitusque invita notavit
- ora rubor rursusque evanuit, ut solet aer
- purpureus fieri, cum primum Aurora movetur,
- et breve post tempus candescere solis ab ortu.
- perstat in incepto stolidaeque cupidine palmae
- 50
- in sua fata ruit; neque enim Iove nata recusat
- nec monet ulterius nec iam certamina differt.
- haud mora, constituunt diversis partibus ambae
- et gracili geminas intendunt stamine telas:
- tela iugo vincta est, stamen secernit harundo,
- 55
- inseritur medium radiis subtemen acutis,
- quod digiti expediunt, atque inter stamina ductum
- percusso paviunt insecti pectine dentes.
- utraque festinant cinctaeque ad pectora vestes
- bracchia docta movent, studio fallente laborem.
- 60
- illic et Tyrium quae purpura sensit aenum
- texitur et tenues parvi discriminis umbrae;
- qualis ab imbre solent percussis solibus arcus
- inficere ingenti longum curvamine caelum;
- in quo diversi niteant cum mille colores,
- 65
- transitus ipse tamen spectantia lumina fallit:
- usque adeo, quod tangit, idem est; tamen ultima distant.
- illic et lentum filis inmittitur aurum
- et vetus in tela deducitur argumentum.
- Cecropia Pallas scopulum Mavortis in arce
- 70
- pingit et antiquam de terrae nomine litem.
- bis sex caelestes medio Iove sedibus altis
- augusta gravitate sedent; sua quemque deorum
- inscribit facies: Iovis est regalis imago;
- stare deum pelagi longoque ferire tridente
- 75
- aspera saxa facit, medioque e vulnere saxi
- exsiluisse fretum, quo pignore vindicet urbem;
- at sibi dat clipeum, dat acutae cuspidis hastam,
- dat galeam capiti, defenditur aegide pectus,
- percussamque sua simulat de cuspide terram
- 80
- edere cum bacis fetum canentis olivae;
- mirarique deos: operis Victoria finis.
- ut tamen exemplis intellegat aemula laudis,
- quod pretium speret pro tam furialibus ausis
- quattuor in partes certamina quattuor addit,
- 85
- clara colore suo, brevibus distincta sigillis:
- Threiciam Rhodopen habet angulus unus et Haemum,
- nunc gelidos montes, mortalia corpora quondam,
- nomina summorum sibi qui tribuere deorum;
- altera Pygmaeae fatum miserabile matris
- 90
- pars habet: hanc Iuno victam certamine iussit
- esse gruem populisque suis indicere bellum;
- pinxit et Antigonen, ausam contendere quondam
- cum magni consorte Iovis, quam regia Iuno
- in volucrem vertit, nec profuit Ilion illi
- 95
- Laomedonve pater, sumptis quin candida pennis
- ipsa sibi plaudat crepitante ciconia rostro;
- qui superest solus, Cinyran habet angulus orbum;
- isque gradus templi, natarum membra suarum,
- amplectens saxoque iacens lacrimare videtur.
- 100
- circuit extremas oleis pacalibus oras
- (is modus est) operisque sua facit arbore finem.
- Maeonis elusam designat imagine tauri
- Europam: verum taurum, freta vera putares;
- ipsa videbatur terras spectare relictas
- 105
- et comites clamare suas tactumque vereri
- adsilientis aquae timidasque reducere plantas.
- fecit et Asterien aquila luctante teneri,
- fecit olorinis Ledam recubare sub alis;
- addidit, ut satyri celatus imagine pulchram
- 110
- Iuppiter inplerit gemino Nycteida fetu,
- Amphitryon fuerit, cum te, Tirynthia, cepit,
- aureus ut Danaen, Asopida luserit ignis,
- Mnemosynen pastor, varius Deoida serpens.
- te quoque mutatum torvo, Neptune, iuvenco
- 115
- virgine in Aeolia posuit; tu visus Enipeus
- gignis Aloidas, aries Bisaltida fallis,
- et te flava comas frugum mitissima mater
- sensit equum, sensit volucrem crinita colubris
- mater equi volucris, sensit delphina Melantho:
- 120
- omnibus his faciemque suam faciemque locorum
- reddidit. est illic agrestis imagine Phoebus,
- utque modo accipitris pennas, modo terga leonis
- gesserit, ut pastor Macareida luserit Issen,
- Liber ut Erigonen falsa deceperit uva,
- 125
- ut Saturnus equo geminum Chirona crearit.
- ultima pars telae, tenui circumdata limbo,
- nexilibus flores hederis habet intertextos.
- Non illud Pallas, non illud carpere Livor
- possit opus: doluit successu flava virago
- 130
- et rupit pictas, caelestia crimina, vestes,
- utque Cytoriaco radium de monte tenebat,
- ter quater Idmoniae frontem percussit Arachnes.
- non tulit infelix laqueoque animosa ligavit
- guttura: pendentem Pallas miserata levavit
- 135
- atque ita 'vive quidem, pende tamen, inproba' dixit,
- 'lexque eadem poenae, ne sis secura futuri,
- dicta tuo generi serisque nepotibus esto!'
- post ea discedens sucis Hecateidos herbae
- sparsit: et extemplo tristi medicamine tactae
- 140
- defluxere comae, cum quis et naris et aures,
- fitque caput minimum; toto quoque corpore parva est:
- in latere exiles digiti pro cruribus haerent,
- cetera venter habet, de quo tamen illa remittit
- stamen et antiquas exercet aranea telas.
- 145
- Lydia tota fremit, Phrygiaeque per oppida facti
- rumor it et magnum sermonibus occupat orbem.
- ante suos Niobe thalamos cognoverat illam,
- tum cum Maeoniam virgo Sipylumque colebat;
- nec tamen admonita est poena popularis Arachnes,
- 150
- cedere caelitibus verbisque minoribus uti.
- multa dabant animos; sed enim nec coniugis artes
- nec genus amborum magnique potentia regni
- sic placuere illi, quamvis ea cuncta placerent,
- ut sua progenies; et felicissima matrum
- 155
- dicta foret Niobe, si non sibi visa fuisset.
- nam sata Tiresia venturi praescia Manto
- per medias fuerat divino concita motu
- vaticinata vias: 'Ismenides, ite frequentes
- et date Latonae Latonigenisque duobus
- 160
- cum prece tura pia lauroque innectite crinem:
- ore meo Latona iubet.' paretur, et omnes
- Thebaides iussis sua tempora frondibus ornant
- turaque dant sanctis et verba precantia flammis.
- Ecce venit comitum Niobe celeberrima turba
- 165
- vestibus intexto Phrygiis spectabilis auro
- et, quantum ira sinit, formosa; movensque decoro
- cum capite inmissos umerum per utrumque capillos
- constitit, utque oculos circumtulit alta superbos,
- 'quis furor auditos' inquit 'praeponere visis
- 170
- caelestes? aut cur colitur Latona per aras,
- numen adhuc sine ture meum est? mihi Tantalus auctor,
- cui licuit soli superorum tangere mensas;
- Pleiadum soror est genetrix mea; maximus Atlas
- est avus, aetherium qui fert cervicibus axem;
- 175
- Iuppiter alter avus; socero quoque glorior illo.
- me gentes metuunt Phrygiae, me regia Cadmi
- sub domina est, fidibusque mei commissa mariti
- moenia cum populis a meque viroque reguntur.
- in quamcumque domus adverti lumina partem,
- 180
- inmensae spectantur opes; accedit eodem
- digna dea facies; huc natas adice septem
- et totidem iuvenes et mox generosque nurusque!
- quaerite nunc, habeat quam nostra superbia causam,
- nescio quoque audete satam Titanida Coeo
- 185
- Latonam praeferre mihi, cui maxima quondam
- exiguam sedem pariturae terra negavit!
- nec caelo nec humo nec aquis dea vestra recepta est:
- exsul erat mundi, donec miserata vagantem
- "hospita tu terris erras, ego" dixit "in undis"
- 190
- instabilemque locum Delos dedit. illa duorum
- facta parens: uteri pars haec est septima nostri.
- sum felix (quis enim neget hoc?) felixque manebo
- (hoc quoque quis dubitet?): tutam me copia fecit.
- maior sum quam cui possit Fortuna nocere,
- 195
- multaque ut eripiat, multo mihi plura relinquet.
- excessere metum mea iam bona. fingite demi
- huic aliquid populo natorum posse meorum:
- non tamen ad numerum redigar spoliata duorum,
- Latonae turbam, qua quantum distat ab orba?
- 200
- ite-satis pro re sacri-laurumque capillis
- ponite!' deponunt et sacra infecta relinquunt,
- quodque licet, tacito venerantur murmure numen.
- Indignata dea est summoque in vertice Cynthi
- talibus est dictis gemina cum prole locuta:
- 205
- 'en ego vestra parens, vobis animosa creatis,
- et nisi Iunoni nulli cessura dearum,
- an dea sim, dubitor perque omnia saecula cultis
- arceor, o nati, nisi vos succurritis, aris.
- nec dolor hic solus; diro convicia facto
- 210
- Tantalis adiecit vosque est postponere natis
- ausa suis et me, quod in ipsam reccidat, orbam
- dixit et exhibuit linguam scelerata paternam.'
- adiectura preces erat his Latona relatis:
- 'desine!' Phoebus ait, 'poenae mora longa querella est!'
- 215
- dixit idem Phoebe, celerique per aera lapsu
- contigerant tecti Cadmeida nubibus arcem.
- Planus erat lateque patens prope moenia campus,
- adsiduis pulsatus equis, ubi turba rotarum
- duraque mollierat subiectas ungula glaebas.
- 220
- pars ibi de septem genitis Amphione fortes
- conscendunt in equos Tyrioque rubentia suco
- terga premunt auroque graves moderantur habenas.
- e quibus Ismenus, qui matri sarcina quondam
- prima suae fuerat, dum certum flectit in orbem
- 225
- quadripedis cursus spumantiaque ora coercet,
- 'ei mihi!' conclamat medioque in pectore fixa
- tela gerit frenisque manu moriente remissis
- in latus a dextro paulatim defluit armo.
- proximus audito sonitu per inane pharetrae
- 230
- frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris
- nube fugit visa pendentiaque undique rector
- carbasa deducit, ne qua levis effluat aura:
- frena tamen dantem non evitabile telum
- consequitur, summaque tremens cervice sagitta
- 235
- haesit, et exstabat nudum de gutture ferrum;
- ille, ut erat, pronus per crura admissa iubasque
- volvitur et calido tellurem sanguine foedat.
- Phaedimus infelix et aviti nominis heres
- Tantalus, ut solito finem inposuere labori,
- 240
- transierant ad opus nitidae iuvenale palaestrae;
- et iam contulerant arto luctantia nexu
- pectora pectoribus, cum tento concita nervo,
- sicut erant iuncti, traiecit utrumque sagitta.
- ingemuere simul, simul incurvata dolore
- 245
- membra solo posuere, simul suprema iacentes
- lumina versarunt, animam simul exhalarunt.
- adspicit Alphenor laniataque pectora plangens
- advolat, ut gelidos conplexibus adlevet artus,
- inque pio cadit officio; nam Delius illi
- 250
- intima fatifero rupit praecordia ferro.
- quod simul eductum est, pars et pulmonis in hamis
- eruta cumque anima cruor est effusus in auras.
- at non intonsum simplex Damasicthona vulnus
- adficit: ictus erat, qua crus esse incipit et qua
- 255
- mollia nervosus facit internodia poples.
- dumque manu temptat trahere exitiabile telum,
- altera per iugulum pennis tenus acta sagitta est.
- expulit hanc sanguis seque eiaculatus in altum
- emicat et longe terebrata prosilit aura.
- 260
- ultimus Ilioneus non profectura precando
- bracchia sustulerat 'di' que 'o communiter omnes,'
- dixerat ignarus non omnes esse rogandos
- 'parcite!' motus erat, cum iam revocabile telum
- non fuit, arcitenens; minimo tamen occidit ille
- 265
- vulnere, non alte percusso corde sagitta.
- Fama mali populique dolor lacrimaeque suorum
- tam subitae matrem certam fecere ruinae,
- mirantem potuisse irascentemque, quod ausi
- hoc essent superi, quod tantum iuris haberent;
- 270
- nam pater Amphion ferro per pectus adacto
- finierat moriens pariter cum luce dolorem.
- heu! quantum haec Niobe Niobe distabat ab illa,
- quae modo Latois populum submoverat aris
- et mediam tulerat gressus resupina per urbem
- 275
- invidiosa suis; at nunc miseranda vel hosti!
- corporibus gelidis incumbit et ordine nullo
- oscula dispensat natos suprema per omnes;
- a quibus ad caelum liventia bracchia tollens
- 'pascere, crudelis, nostro, Latona, dolore,
- 280
- pascere' ait 'satiaque meo tua pectora luctu!
- [corque ferum satia!' dixit. 'per funera septem]
- efferor: exsulta victrixque inimica triumpha!
- cur autem victrix? miserae mihi plura supersunt,
- quam tibi felici; post tot quoque funera vinco!'
- 285
- Dixerat, et sonuit contento nervus ab arcu;
- qui praeter Nioben unam conterruit omnes:
- illa malo est audax. stabant cum vestibus atris
- ante toros fratrum demisso crine sorores;
- e quibus una trahens haerentia viscere tela
- 290
- inposito fratri moribunda relanguit ore;
- altera solari miseram conata parentem
- conticuit subito duplicataque vulnere caeco est.
- [oraque compressit, nisi postquam spiritus ibat]
- haec frustra fugiens collabitur, illa sorori
- 295
- inmoritur; latet haec, illam trepidare videres.
- sexque datis leto diversaque vulnera passis
- ultima restabat; quam toto corpore mater,
- tota veste tegens 'unam minimamque relinque!
- de multis minimam posco' clamavit 'et unam.'
- 300
- dumque rogat, pro qua rogat, occidit: orba resedit
- exanimes inter natos natasque virumque
- deriguitque malis; nullos movet aura capillos,
- in vultu color est sine sanguine, lumina maestis
- stant inmota genis, nihil est in imagine vivum.
- 305
- ipsa quoque interius cum duro lingua palato
- congelat, et venae desistunt posse moveri;
- nec flecti cervix nec bracchia reddere motus
- nec pes ire potest; intra quoque viscera saxum est.
- flet tamen et validi circumdata turbine venti
- 310
- in patriam rapta est: ibi fixa cacumine montis
- liquitur, et lacrimas etiam nunc marmora manant.
- Tum vero cuncti manifestam numinis iram
- femina virque timent cultuque inpensius omnes
- magna gemelliparae venerantur numina divae;
- 315
- utque fit, a facto propiore priora renarrant.
- e quibus unus ait: 'Lyciae quoque fertilis agris
- non inpune deam veteres sprevere coloni.
- res obscura quidem est ignobilitate virorum,
- mira tamen: vidi praesens stagnumque locumque
- 320
- prodigio notum. nam me iam grandior aevo
- inpatiensque viae genitor deducere lectos
- iusserat inde boves gentisque illius eunti
- ipse ducem dederat, cum quo dum pascua lustro,
- ecce lacu medio sacrorum nigra favilla
- 325
- ara vetus stabat tremulis circumdata cannis.
- restitit et pavido "faveas mihi!" murmure dixit
- dux meus, et simili "faveas!" ego murmure dixi.
- Naiadum Faunine foret tamen ara rogabam
- indigenaene, dei, cum talia rettulit hospes:
- 330
- "non hac, o iuvenis, montanum numen in ara est;
- illa suam vocat hanc, cui quondam regia coniunx
- orbem interdixit, quam vix erratica Delos
- orantem accepit tum, cum levis insula nabat;
- illic incumbens cum Palladis arbore palmae
- 335
- edidit invita geminos Latona noverca.
- hinc quoque Iunonem fugisse puerpera fertur
- inque suo portasse sinu, duo numina, natos.
- iamque Chimaeriferae, cum sol gravis ureret arva,
- finibus in Lyciae longo dea fessa labore
- 340
- sidereo siccata sitim collegit ab aestu,
- uberaque ebiberant avidi lactantia nati.
- forte lacum mediocris aquae prospexit in imis
- vallibus; agrestes illic fruticosa legebant
- vimina cum iuncis gratamque paludibus ulvam;
- 345
- accessit positoque genu Titania terram
- pressit, ut hauriret gelidos potura liquores.
- rustica turba vetat; dea sic adfata vetantis:
- 'quid prohibetis aquis? usus communis aquarum est.
- nec solem proprium natura nec aera fecit
- 350
- nec tenues undas: ad publica munera veni;
- quae tamen ut detis, supplex peto. non ego nostros
- abluere hic artus lassataque membra parabam,
- sed relevare sitim. caret os umore loquentis,
- et fauces arent, vixque est via vocis in illis.
- 355
- haustus aquae mihi nectar erit, vitamque fatebor
- accepisse simul: vitam dederitis in unda.
- hi quoque vos moveant, qui nostro bracchia tendunt
- parva sinu,' et casu tendebant bracchia nati.
- quem non blanda deae potuissent verba movere?
- 360
- hi tamen orantem perstant prohibere minasque,
- ni procul abscedat, conviciaque insuper addunt.
- nec satis est, ipsos etiam pedibusque manuque
- turbavere lacus imoque e gurgite mollem
- huc illuc limum saltu movere maligno.
- 365
- distulit ira sitim; neque enim iam filia Coei
- supplicat indignis nec dicere sustinet ultra
- verba minora dea tollensque ad sidera palmas
- 'aeternum stagno' dixit 'vivatis in isto!'
- eveniunt optata deae: iuvat esse sub undis
- 370
- et modo tota cava submergere membra palude,
- nunc proferre caput, summo modo gurgite nare,
- saepe super ripam stagni consistere, saepe
- in gelidos resilire lacus, sed nunc quoque turpes
- litibus exercent linguas pulsoque pudore,
- 375
- quamvis sint sub aqua, sub aqua maledicere temptant.
- vox quoque iam rauca est, inflataque colla tumescunt,
- ipsaque dilatant patulos convicia rictus;
- terga caput tangunt, colla intercepta videntur,
- spina viret, venter, pars maxima corporis, albet,
- 380
- limosoque novae saliunt in gurgite ranae."'
- Sic ubi nescio quis Lycia de gente virorum
- rettulit exitium, satyri reminiscitur alter,
- quem Tritoniaca Latous harundine victum
- adfecit poena. 'quid me mihi detrahis?' inquit;
- 385
- 'a! piget, a! non est' clamabat 'tibia tanti.'
- clamanti cutis est summos direpta per artus,
- nec quicquam nisi vulnus erat; cruor undique manat,
- detectique patent nervi, trepidaeque sine ulla
- pelle micant venae; salientia viscera possis
- 390
- et perlucentes numerare in pectore fibras.
- illum ruricolae, silvarum numina, fauni
- et satyri fratres et tunc quoque carus Olympus
- et nymphae flerunt, et quisquis montibus illis
- lanigerosque greges armentaque bucera pavit.
- 395
- fertilis inmaduit madefactaque terra caducas
- concepit lacrimas ac venis perbibit imis;
- quas ubi fecit aquam, vacuas emisit in auras.
- inde petens rapidus ripis declivibus aequor
- Marsya nomen habet, Phrygiae liquidissimus amnis.
- 400
- Talibus extemplo redit ad praesentia dictis
- vulgus et exstinctum cum stirpe Amphiona luget;
- mater in invidia est: hanc tunc quoque dicitur unus
- flesse Pelops umeroque, suas a pectore postquam
- deduxit vestes, ebur ostendisse sinistro.
- 405
- concolor hic umerus nascendi tempore dextro
- corporeusque fuit; manibus mox caesa paternis
- membra ferunt iunxisse deos, aliisque repertis,
- qui locus est iuguli medius summique lacerti,
- defuit: inpositum est non conparentis in usum
- 410
- partis ebur, factoque Pelops fuit integer illo.
- Finitimi proceres coeunt, urbesque propinquae
- oravere suos ire ad solacia reges,
- Argosque et Sparte Pelopeiadesque Mycenae
- et nondum torvae Calydon invisa Dianae
- 415
- Orchomenosque ferax et nobilis aere Corinthus
- Messeneque ferox Patraeque humilesque Cleonae
- et Nelea Pylos neque adhuc Pittheia Troezen,
- quaeque urbes aliae bimari clauduntur ab Isthmo
- exteriusque sitae bimari spectantur ab Isthmo;
- 420
- credere quis posset? solae cessastis Athenae.
- obstitit officio bellum, subvectaque ponto
- barbara Mopsopios terrebant agmina muros.
- Threicius Tereus haec auxiliaribus armis
- fuderat et clarum vincendo nomen habebat;
- 425
- quem sibi Pandion opibusque virisque potentem
- et genus a magno ducentem forte Gradivo
- conubio Procnes iunxit; non pronuba Iuno,
- non Hymenaeus adest, non illi Gratia lecto:
- Eumenides tenuere faces de funere raptas,
- 430
- Eumenides stravere torum, tectoque profanus
- incubuit bubo thalamique in culmine sedit.
- hac ave coniuncti Procne Tereusque, parentes
- hac ave sunt facti; gratata est scilicet illis
- Thracia, disque ipsi grates egere; diemque,
- 435
- quaque data est claro Pandione nata tyranno
- quaque erat ortus Itys, festum iussere vocari:
- usque adeo latet utilitas.
- Iam tempora Titan
- quinque per autumnos repetiti duxerat anni,
- cum blandita viro Procne 'si gratia' dixit
- 440
- 'ulla mea est, vel me visendae mitte sorori,
- vel soror huc veniat: redituram tempore parvo
- promittes socero; magni mihi muneris instar
- germanam vidisse dabis.' iubet ille carinas
- in freta deduci veloque et remige portus
- 445
- Cecropios intrat Piraeaque litora tangit.
- ut primum soceri data copia, dextera dextrae
- iungitur, et fausto committitur omine sermo.
- coeperat, adventus causam, mandata referre
- coniugis et celeres missae spondere recursus:
- 450
- ecce venit magno dives Philomela paratu,
- divitior forma; quales audire solemus
- naidas et dryadas mediis incedere silvis,
- si modo des illis cultus similesque paratus.
- non secus exarsit conspecta virgine Tereus,
- 455
- quam si quis canis ignem supponat aristis
- aut frondem positasque cremet faenilibus herbas.
- digna quidem facies; sed et hunc innata libido
- exstimulat, pronumque genus regionibus illis
- in Venerem est: flagrat vitio gentisque suoque.
- 460
- impetus est illi comitum corrumpere curam
- nutricisque fidem nec non ingentibus ipsam
- sollicitare datis totumque inpendere regnum
- aut rapere et saevo raptam defendere bello;
- et nihil est, quod non effreno captus amore
- 465
- ausit, nec capiunt inclusas pectora flammas.
- iamque moras male fert cupidoque revertitur ore
- ad mandata Procnes et agit sua vota sub illa.
- facundum faciebat amor, quotiensque rogabat
- ulterius iusto, Procnen ita velle ferebat.
- 470
- addidit et lacrimas, tamquam mandasset et illas.
- pro superi, quantum mortalia pectora caecae
- noctis habent! ipso sceleris molimine Tereus
- creditur esse pius laudemque a crimine sumit.
- quid, quod idem Philomela cupit, patriosque lacertis
- 475
- blanda tenens umeros, ut eat visura sororem,
- perque suam contraque suam petit ipsa salutem.
- spectat eam Tereus praecontrectatque videndo
- osculaque et collo circumdata bracchia cernens
- omnia pro stimulis facibusque ciboque furoris
- 480
- accipit, et quotiens amplectitur illa parentem,
- esse parens vellet: neque enim minus inpius esset.
- vincitur ambarum genitor prece: gaudet agitque
- illa patri grates et successisse duabus
- id putat infelix, quod erit lugubre duabus.
- 485
- Iam labor exiguus Phoebo restabat, equique
- pulsabant pedibus spatium declivis Olympi:
- regales epulae mensis et Bacchus in auro
- ponitur; hinc placido dant turgida corpora somno.
- at rex Odrysius, quamvis secessit, in illa
- 490
- aestuat et repetens faciem motusque manusque
- qualia vult fingit quae nondum vidit et ignes
- ipse suos nutrit cura removente soporem.
- lux erat, et generi dextram conplexus euntis
- Pandion comitem lacrimis commendat obortis:
- 495
- 'hanc ego, care gener, quoniam pia causa coegit,
- et voluere ambae (voluisti tu quoque, Tereu)
- do tibi perque fidem cognataque pectora supplex,
- per superos oro, patrio ut tuearis amore
- et mihi sollicitae lenimen dulce senectae
- 500
- quam primum (omnis erit nobis mora longa) remittas;
- tu quoque quam primum (satis est procul esse sororem),
- si pietas ulla est, ad me, Philomela, redito!'
- mandabat pariterque suae dabat oscula natae,
- et lacrimae mites inter mandata cadebant;
- 505
- utque fide pignus dextras utriusque poposcit
- inter seque datas iunxit natamque nepotemque
- absentes pro se memori rogat ore salutent;
- supremumque vale pleno singultibus ore
- vix dixit timuitque suae praesagia mentis.
- 510
- Ut semel inposita est pictae Philomela carinae,
- admotumque fretum remis tellusque repulsa est,
- 'vicimus!' exclamat, 'mecum mea vota feruntur!'
- exsultatque et vix animo sua gaudia differt
- barbarus et nusquam lumen detorquet ab illa,
- 515
- non aliter quam cum pedibus praedator obuncis
- deposuit nido leporem Iovis ales in alto;
- nulla fuga est capto, spectat sua praemia raptor.
- Iamque iter effectum, iamque in sua litora fessis
- puppibus exierant, cum rex Pandione natam
- 520
- in stabula alta trahit, silvis obscura vetustis,
- atque ibi pallentem trepidamque et cuncta timentem
- et iam cum lacrimis, ubi sit germana, rogantem
- includit fassusque nefas et virginem et unam
- vi superat frustra clamato saepe parente,
- 525
- saepe sorore sua, magnis super omnia divis.
- illa tremit velut agna pavens, quae saucia cani
- ore excussa lupi nondum sibi tuta videtur,
- utque columba suo madefactis sanguine plumis
- horret adhuc avidosque timet, quibus haeserat, ungues.
- 530
- mox ubi mens rediit, passos laniata capillos,
- lugenti similis caesis plangore lacertis
- intendens palmas 'o diris barbare factis,
- o crudelis' ait, 'nec te mandata parentis
- cum lacrimis movere piis nec cura sororis
- 535
- nec mea virginitas nec coniugialia iura?
- omnia turbasti; paelex ego facta sororis,
- tu geminus coniunx, hostis mihi debita Procne!
- quin animam hanc, ne quod facinus tibi, perfide, restet,
- eripis? atque utinam fecisses ante nefandos
- 540
- concubitus: vacuas habuissem criminis umbras.
- si tamen haec superi cernunt, si numina divum
- sunt aliquid, si non perierunt omnia mecum,
- quandocumque mihi poenas dabis! ipsa pudore
- proiecto tua facta loquar: si copia detur,
- 545
- in populos veniam; si silvis clausa tenebor,
- inplebo silvas et conscia saxa movebo;
- audiet haec aether et si deus ullus in illo est!'
- Talibus ira feri postquam commota tyranni
- nec minor hac metus est, causa stimulatus utraque,
- 550
- quo fuit accinctus, vagina liberat ensem
- arreptamque coma fixis post terga lacertis
- vincla pati cogit; iugulum Philomela parabat
- spemque suae mortis viso conceperat ense:
- ille indignantem et nomen patris usque vocantem
- 555
- luctantemque loqui conprensam forcipe linguam
- abstulit ense fero. radix micat ultima linguae,
- ipsa iacet terraeque tremens inmurmurat atrae,
- utque salire solet mutilatae cauda colubrae,
- palpitat et moriens dominae vestigia quaerit.
- 560
- hoc quoque post facinus (vix ausim credere) fertur
- saepe sua lacerum repetisse libidine corpus.
- Sustinet ad Procnen post talia facta reverti;
- coniuge quae viso germanam quaerit, at ille
- dat gemitus fictos commentaque funera narrat,
- 565
- et lacrimae fecere fidem. velamina Procne
- deripit ex umeris auro fulgentia lato
- induiturque atras vestes et inane sepulcrum
- constituit falsisque piacula manibus infert
- et luget non sic lugendae fata sororis.
- 570
- Signa deus bis sex acto lustraverat anno;
- quid faciat Philomela? fugam custodia claudit,
- structa rigent solido stabulorum moenia saxo,
- os mutum facti caret indice. grande doloris
- ingenium est, miserisque venit sollertia rebus:
- 575
- stamina barbarica suspendit callida tela
- purpureasque notas filis intexuit albis,
- indicium sceleris; perfectaque tradidit uni,
- utque ferat dominae, gestu rogat; illa rogata
- pertulit ad Procnen nec scit, quid tradat in illis.
- 580
- evolvit vestes saevi matrona tyranni
- germanaeque suae fatum miserabile legit
- et (mirum potuisse) silet: dolor ora repressit,
- verbaque quaerenti satis indignantia linguae
- defuerunt, nec flere vacat, sed fasque nefasque
- 585
- confusura ruit poenaeque in imagine tota est.
- Tempus t, quo sacra solent trieterica Bacchi
- Sithoniae celebrare nurus: (nox conscia sacris,
- nocte sonat Rhodope tinnitibus aeris acuti)
- nocte sua est egressa domo regina deique
- 590
- ritibus instruitur furialiaque accipit arma;
- vite caput tegitur, lateri cervina sinistro
- vellera dependent, umero levis incubat hasta.
- concita per silvas turba comitante suarum
- terribilis Procne furiisque agitata doloris,
- 595
- Bacche, tuas simulat: venit ad stabula avia tandem
- exululatque euhoeque sonat portasque refringit
- germanamque rapit raptaeque insignia Bacchi
- induit et vultus hederarum frondibus abdit
- attonitamque trahens intra sua moenia ducit.
- 600
- Ut sensit tetigisse domum Philomela nefandam,
- horruit infelix totoque expalluit ore;
- nacta locum Procne sacrorum pignora demit
- oraque develat miserae pudibunda sororis
- amplexumque petit; sed non attollere contra
- 605
- sustinet haec oculos paelex sibi visa sororis
- deiectoque in humum vultu iurare volenti
- testarique deos, per vim sibi dedecus illud
- inlatum, pro voce manus fuit. ardet et iram
- non capit ipsa suam Procne fletumque sororis
- 610
- corripiens 'non est lacrimis hoc' inquit 'agendum,
- sed ferro, sed si quid habes, quod vincere ferrum
- possit. in omne nefas ego me, germana, paravi:
- aut ego, cum facibus regalia tecta cremabo,
- artificem mediis inmittam Terea flammis,
- 615
- aut linguam atque oculos et quae tibi membra pudorem
- abstulerunt ferro rapiam, aut per vulnera mille
- sontem animam expellam! magnum quodcumque paravi;
- quid sit, adhuc dubito.'
- Peragit dum talia Procne,
- ad matrem veniebat Itys; quid possit, ab illo
- 620
- admonita est oculisque tuens inmitibus 'a! quam
- es similis patri!' dixit nec plura locuta
- triste parat facinus tacitaque exaestuat ira.
- ut tamen accessit natus matrique salutem
- attulit et parvis adduxit colla lacertis
- 625
- mixtaque blanditiis puerilibus oscula iunxit,
- mota quidem est genetrix, infractaque constitit ira
- invitique oculi lacrimis maduere coactis;
- sed simul ex nimia mentem pietate labare
- sensit, ab hoc iterum est ad vultus versa sororis
- 630
- inque vicem spectans ambos 'cur admovet' inquit
- 'alter blanditias, rapta silet altera lingua?
- quam vocat hic matrem, cur non vocat illa sororem?
- cui sis nupta, vide, Pandione nata, marito!
- degeneras! scelus est pietas in coniuge Tereo.'
- 635
- nec mora, traxit Ityn, veluti Gangetica cervae
- lactentem fetum per silvas tigris opacas,
- utque domus altae partem tenuere remotam,
- tendentemque manus et iam sua fata videntem
- et 'mater! mater!' clamantem et colla petentem
- 640
- ense ferit Procne, lateri qua pectus adhaeret,
- nec vultum vertit. satis illi ad fata vel unum
- vulnus erat: iugulum ferro Philomela resolvit,
- vivaque adhuc animaeque aliquid retinentia membra
- dilaniant. pars inde cavis exsultat aenis,
- 645
- pars veribus stridunt; manant penetralia tabo.
- His adhibet coniunx ignarum Terea mensis
- et patrii moris sacrum mentita, quod uni
- fas sit adire viro, comites famulosque removit.
- ipse sedens solio Tereus sublimis avito
- 650
- vescitur inque suam sua viscera congerit alvum,
- tantaque nox animi est, 'Ityn huc accersite!' dixit.
- dissimulare nequit crudelia gaudia Procne
- iamque suae cupiens exsistere nuntia cladis
- 'intus habes, quem poscis' ait: circumspicit ille
- 655
- atque, ubi sit, quaerit; quaerenti iterumque vocanti,
- sicut erat sparsis furiali caede capillis,
- prosiluit Ityosque caput Philomela cruentum
- misit in ora patris nec tempore maluit ullo
- posse loqui et meritis testari gaudia dictis.
- 660
- Thracius ingenti mensas clamore repellit
- vipereasque ciet Stygia de valle sorores
- et modo, si posset, reserato pectore diras
- egerere inde dapes semesaque viscera gestit,
- flet modo seque vocat bustum miserabile nati,
- 665
- nunc sequitur nudo genitas Pandione ferro.
- corpora Cecropidum pennis pendere putares:
- pendebant pennis. quarum petit altera silvas,
- altera tecta subit, neque adhuc de pectore caedis
- excessere notae, signataque sanguine pluma est.
- 670
- ille dolore suo poenaeque cupidine velox
- vertitur in volucrem, cui stant in vertice cristae.
- prominet inmodicum pro longa cuspide rostrum;
- nomen epops volucri, facies armata videtur.
- Hic dolor ante diem longaeque extrema senectae
- 675
- tempora Tartareas Pandiona misit ad umbras.
- sceptra loci rerumque capit moderamen Erectheus,
- iustitia dubium validisne potentior armis.
- quattuor ille quidem iuvenes totidemque crearat
- femineae sortis, sed erat par forma duarum.
- 680
- e quibus Aeolides Cephalus te coniuge felix,
- Procri, fuit; Boreae Tereus Thracesque nocebant,
- dilectaque diu caruit deus Orithyia,
- dum rogat et precibus mavult quam viribus uti;
- ast ubi blanditiis agitur nihil, horridus ira,
- 685
- quae solita est illi nimiumque domestica vento,
- 'et merito!' dixit; 'quid enim mea tela reliqui,
- saevitiam et vires iramque animosque minaces,
- admovique preces, quarum me dedecet usus?
- apta mihi vis est: vi tristia nubila pello,
- 690
- vi freta concutio nodosaque robora verto
- induroque nives et terras grandine pulso;
- idem ego, cum fratres caelo sum nactus aperto
- (nam mihi campus is est), tanto molimine luctor,
- ut medius nostris concursibus insonet aether
- 695
- exsiliantque cavis elisi nubibus ignes;
- idem ego, cum subii convexa foramina terrae
- supposuique ferox imis mea terga cavernis,
- sollicito manes totumque tremoribus orbem.
- hac ope debueram thalamos petiisse, socerque
- 700
- non orandus erat mihi sed faciendus Erectheus.'
- haec Boreas aut his non inferiora locutus
- excussit pennas, quarum iactatibus omnis
- adflata est tellus latumque perhorruit aequor,
- pulvereamque trahens per summa cacumina pallam
- 705
- verrit humum pavidamque metu caligine tectus
- Orithyian amans fulvis amplectitur alis.
- dum volat, arserunt agitati fortius ignes,
- nec prius aerii cursus suppressit habenas,
- quam Ciconum tenuit populos et moenia raptor.
- 710
- illic et gelidi coniunx Actaea tyranni
- et genetrix facta est, partus enixa gemellos,
- cetera qui matris, pennas genitoris haberent.
- non tamen has una memorant cum corpore natas,
- barbaque dum rutilis aberat subnixa capillis,
- 715
- inplumes Calaisque puer Zetesque fuerunt;
- mox pariter pennae ritu coepere volucrum
- cingere utrumque latus, pariter flavescere malae.
- ergo ubi concessit tempus puerile iuventae,
- vellera cum Minyis nitido radiantia villo
- 720
- per mare non notum prima petiere carina.
LIBER SEPTIMUS
- Iamque fretum Minyae Pagasaea puppe secabant,
- perpetuaque trahens inopem sub nocte senectam
- Phineus visus erat, iuvenesque Aquilone creati
- virgineas volucres miseri senis ore fugarant,
- multaque perpessi claro sub Iasone tandem
- 5
- contigerant rapidas limosi Phasidos undas.
- dumque adeunt regem Phrixeaque vellera poscunt
- lexque datur Minyis magnorum horrenda laborum,
- concipit interea validos Aeetias ignes
- et luctata diu, postquam ratione furorem
- 10
- vincere non poterat, 'frustra, Medea, repugnas:
- nescio quis deus obstat,' ait, 'mirumque, nisi hoc est,
- aut aliquid certe simile huic, quod amare vocatur.
- nam cur iussa patris nimium mihi dura videntur?
- sunt quoque dura nimis! cur, quem modo denique vidi,
- 15
- ne pereat, timeo? quae tanti causa timoris?
- excute virgineo conceptas pectore flammas,
- si potes, infelix! si possem, sanior essem!
- sed trahit invitam nova vis, aliudque cupido,
- mens aliud suadet: video meliora proboque,
- 20
- deteriora sequor. quid in hospite, regia virgo,
- ureris et thalamos alieni concipis orbis?
- haec quoque terra potest, quod ames, dare. vivat an ille
- occidat, in dis est. vivat tamen! idque precari
- vel sine amore licet: quid enim commisit Iason?
- 25
- quem, nisi crudelem, non tangat Iasonis aetas
- et genus et virtus? quem non, ut cetera desint,
- ore movere potest? certe mea pectora movit.
- at nisi opem tulero, taurorum adflabitur ore
- concurretque suae segeti, tellure creatis
- 30
- hostibus, aut avido dabitur fera praeda draconi.
- hoc ego si patiar, tum me de tigride natam,
- tum ferrum et scopulos gestare in corde fatebor!
- cur non et specto pereuntem oculosque videndo
- conscelero? cur non tauros exhortor in illum
- 35
- terrigenasque feros insopitumque draconem?
- di meliora velint! quamquam non ista precanda,
- sed facienda mihi.-prodamne ego regna parentis,
- atque ope nescio quis servabitur advena nostra,
- ut per me sospes sine me det lintea ventis
- 40
- virque sit alterius, poenae Medea relinquar?
- si facere hoc aliamve potest praeponere nobis,
- occidat ingratus! sed non is vultus in illo,
- non ea nobilitas animo est, ea gratia formae,
- ut timeam fraudem meritique oblivia nostri.
- 45
- et dabit ante fidem, cogamque in foedera testes
- esse deos. quid tuta times? accingere et omnem
- pelle moram: tibi se semper debebit Iason,
- te face sollemni iunget sibi perque Pelasgas
- servatrix urbes matrum celebrabere turba.
- 50
- ergo ego germanam fratremque patremque deosque
- et natale solum ventis ablata relinquam?
- nempe pater saevus, nempe est mea barbara tellus,
- frater adhuc infans; stant mecum vota sororis,
- maximus intra me deus est! non magna relinquam,
- 55
- magna sequar: titulum servatae pubis Achivae
- notitiamque soli melioris et oppida, quorum
- hic quoque fama viget, cultusque artesque locorum,
- quemque ego cum rebus, quas totus possidet orbis,
- Aesoniden mutasse velim, quo coniuge felix
- 60
- et dis cara ferar et vertice sidera tangam.
- quid, quod nescio qui mediis concurrere in undis
- dicuntur montes ratibusque inimica Charybdis
- nunc sorbere fretum, nunc reddere, cinctaque saevis
- Scylla rapax canibus Siculo latrare profundo?
- 65
- nempe tenens, quod amo, gremioque in Iasonis haerens
- per freta longa ferar; nihil illum amplexa verebor
- aut, siquid metuam, metuam de coniuge solo.-
- coniugiumne putas speciosaque nomina culpae
- inponis, Medea, tuae?-quin adspice, quantum
- 70
- adgrediare nefas, et, dum licet, effuge crimen!'
- dixit, et ante oculos rectum pietasque pudorque
- constiterant, et victa dabat iam terga Cupido.
- Ibat ad antiquas Hecates Perseidos aras,
- quas nemus umbrosum secretaque silva tegebat,
- 75
- et iam fortis erat, pulsusque recesserat ardor,
- cum videt Aesoniden exstinctaque flamma reluxit.
- erubuere genae, totoque recanduit ore,
- utque solet ventis alimenta adsumere, quaeque
- parva sub inducta latuit scintilla favilla
- 80
- crescere et in veteres agitata resurgere vires,
- sic iam lenis amor, iam quem languere putares,
- ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit.
- et casu solito formosior Aesone natus
- illa luce fuit: posses ignoscere amanti.
- 85
- spectat et in vultu veluti tum denique viso
- lumina fixa tenet nec se mortalia demens
- ora videre putat nec se declinat ab illo;
- ut vero coepitque loqui dextramque prehendit
- hospes et auxilium submissa voce rogavit
- 90
- promisitque torum, lacrimis ait illa profusis:
- 'quid faciam, video: nec me ignorantia veri
- decipiet, sed amor. servabere munere nostro,
- servatus promissa dato!' per sacra triformis
- ille deae lucoque foret quod numen in illo
- 95
- perque patrem soceri cernentem cuncta futuri
- eventusque suos et tanta pericula iurat:
- creditus accepit cantatas protinus herbas
- edidicitque usum laetusque in tecta recessit.
- Postera depulerat stellas Aurora micantes:
- 100
- conveniunt populi sacrum Mavortis in arvum
- consistuntque iugis; medio rex ipse resedit
- agmine purpureus sceptroque insignis eburno.
- ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant
- aeripedes tauri, tactaeque vaporibus herbae
- 105
- ardent, utque solent pleni resonare camini,
- aut ubi terrena silices fornace soluti
- concipiunt ignem liquidarum adspergine aquarum,
- pectora sic intus clausas volventia flammas
- gutturaque usta sonant; tamen illis Aesone natus
- 110
- obvius it. vertere truces venientis ad ora
- terribiles vultus praefixaque cornua ferro
- pulvereumque solum pede pulsavere bisulco
- fumificisque locum mugitibus inpleverunt.
- deriguere metu Minyae; subit ille nec ignes
- 115
- sentit anhelatos (tantum medicamina possunt!)
- pendulaque audaci mulcet palearia dextra
- suppositosque iugo pondus grave cogit aratri
- ducere et insuetum ferro proscindere campum:
- mirantur Colchi, Minyae clamoribus augent
- 120
- adiciuntque animos. galea tum sumit aena
- vipereos dentes et aratos spargit in agros.
- semina mollit humus valido praetincta veneno,
- et crescunt fiuntque sati nova corpora dentes,
- utque hominis speciem materna sumit in alvo
- 125
- perque suos intus numeros conponitur infans
- nec nisi maturus communes exit in auras,
- sic, ubi visceribus gravidae telluris imago
- effecta est hominis, feto consurgit in arvo,
- quodque magis mirum est, simul edita concutit arma.
- 130
- quos ubi viderunt praeacutae cuspidis hastas
- in caput Haemonii iuvenis torquere parantis,
- demisere metu vultumque animumque Pelasgi;
- ipsa quoque extimuit, quae tutum fecerat illum.
- utque peti vidit iuvenem tot ab hostibus unum,
- 135
- palluit et subito sine sanguine frigida sedit,
- neve parum valeant a se data gramina, carmen
- auxiliare canit secretasque advocat artes.
- ille gravem medios silicem iaculatus in hostes
- a se depulsum Martem convertit in ipsos:
- 140
- terrigenae pereunt per mutua vulnera fratres
- civilique cadunt acie. gratantur Achivi
- victoremque tenent avidisque amplexibus haerent.
- tu quoque victorem conplecti, barbara, velles:
- obstitit incepto pudor, at conplexa fuisses,
- 145
- sed te, ne faceres, tenuit reverentia famae.
- quod licet, adfectu tacito laetaris agisque
- carminibus grates et dis auctoribus horum.
- Pervigilem superest herbis sopire draconem,
- qui crista linguisque tribus praesignis et uncis
- 150
- dentibus horrendus custos erat arboris aureae.
- hunc postquam sparsit Lethaei gramine suci
- verbaque ter dixit placidos facientia somnos,
- quae mare turbatum, quae concita flumina sistunt,
- somnus in ignotos oculos sibi venit, et auro
- 155
- heros Aesonius potitur spolioque superbus
- muneris auctorem secum, spolia altera, portans
- victor Iolciacos tetigit cum coniuge portus.
- Haemoniae matres pro gnatis dona receptis
- grandaevique ferunt patres congestaque flamma
- 160
- tura liquefaciunt, inductaque cornibus aurum
- victima vota cadit, sed abest gratantibus Aeson
- iam propior leto fessusque senilibus annis,
- cum sic Aesonides: 'o cui debere salutem
- confiteor, coniunx, quamquam mihi cuncta dedisti
- 165
- excessitque fidem meritorum summa tuorum,
- si tamen hoc possunt (quid enim non carmina possunt?)
- deme meis annis et demptos adde parenti!'
- nec tenuit lacrimas: mota est pietate rogantis,
- dissimilemque animum subiit Aeeta relictus;
- 170
- nec tamen adfectus talis confessa 'quod' inquit
- 'excidit ore tuo, coniunx, scelus? ergo ego cuiquam
- posse tuae videor spatium transcribere vitae?
- nec sinat hoc Hecate, nec tu petis aequa; sed isto,
- quod petis, experiar maius dare munus, Iason.
- 175
- arte mea soceri longum temptabimus aevum,
- non annis revocare tuis, modo diva triformis
- adiuvet et praesens ingentibus adnuat ausis.'
- Tres aberant noctes, ut cornua tota coirent
- efficerentque orbem; postquam plenissima fulsit
- 180
- ac solida terras spectavit imagine luna,
- egreditur tectis vestes induta recinctas,
- nuda pedem, nudos umeris infusa capillos,
- fertque vagos mediae per muta silentia noctis
- incomitata gradus: homines volucresque ferasque
- 185
- solverat alta quies, nullo cum murmure saepes,
- inmotaeque silent frondes, silet umidus aer,
- sidera sola micant: ad quae sua bracchia tendens
- ter se convertit, ter sumptis flumine crinem
- inroravit aquis ternisque ululatibus ora
- 190
- solvit et in dura submisso poplite terra
- 'Nox' ait 'arcanis fidissima, quaeque diurnis
- aurea cum luna succeditis ignibus astra,
- tuque, triceps Hecate, quae coeptis conscia nostris
- adiutrixque venis cantusque artisque magorum,
- 195
- quaeque magos, Tellus, pollentibus instruis herbis,
- auraeque et venti montesque amnesque lacusque,
- dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste,
- quorum ope, cum volui, ripis mirantibus amnes
- in fontes rediere suos, concussaque sisto,
- 200
- stantia concutio cantu freta, nubila pello
- nubilaque induco, ventos abigoque vocoque,
- vipereas rumpo verbis et carmine fauces,
- vivaque saxa sua convulsaque robora terra
- et silvas moveo iubeoque tremescere montis
- 205
- et mugire solum manesque exire sepulcris!
- te quoque, Luna, traho, quamvis Temesaea labores
- aera tuos minuant; currus quoque carmine nostro
- pallet avi, pallet nostris Aurora venenis!
- vos mihi taurorum flammas hebetastis et unco
- 210
- inpatiens oneris collum pressistis aratro,
- vos serpentigenis in se fera bella dedistis
- custodemque rudem somni sopistis et aurum
- vindice decepto Graias misistis in urbes:
- nunc opus est sucis, per quos renovata senectus
- 215
- in florem redeat primosque recolligat annos,
- et dabitis. neque enim micuerunt sidera frustra,
- nec frustra volucrum tractus cervice draconum
- currus adest.' aderat demissus ab aethere currus.
- quo simul adscendit frenataque colla draconum
- 220
- permulsit manibusque leves agitavit habenas,
- sublimis rapitur subiectaque Thessala Tempe
- despicit et certis regionibus adplicat angues:
- et quas Ossa tulit, quas altum Pelion herbas,
- Othrysque Pindusque et Pindo maior Olympus,
- 225
- perspicit et placitas partim radice revellit,
- partim succidit curvamine falcis aenae.
- multa quoque Apidani placuerunt gramina ripis,
- multa quoque Amphrysi, neque eras inmunis, Enipeu;
- nec non Peneos nec non Spercheides undae
- 230
- contribuere aliquid iuncosaque litora Boebes;
- carpsit et Euboica vivax Anthedone gramen,
- nondum mutato vulgatum corpore Glauci.
- Et iam nona dies curru pennisque draconum
- nonaque nox omnes lustrantem viderat agros,
- 235
- cum rediit; neque erant tacti nisi odore dracones,
- et tamen annosae pellem posuere senectae.
- constitit adveniens citra limenque foresque
- et tantum caelo tegitur refugitque viriles
- contactus, statuitque aras de caespite binas,
- 240
- dexteriore Hecates, ast laeva parte Iuventae.
- has ubi verbenis silvaque incinxit agresti,
- haud procul egesta scrobibus tellure duabus
- sacra facit cultrosque in guttura velleris atri
- conicit et patulas perfundit sanguine fossas;
- 245
- tum super invergens liquidi carchesia mellis
- alteraque invergens tepidi carchesia lactis,
- verba simul fudit terrenaque numina civit
- umbrarumque rogat rapta cum coniuge regem,
- ne properent artus anima fraudare senili.
- 250
- Quos ubi placavit precibusque et murmure longo,
- Aesonis effetum proferri corpus ad auras
- iussit et in plenos resolutum carmine somnos
- exanimi similem stratis porrexit in herbis.
- hinc procul Aesoniden, procul hinc iubet ire ministros
- 255
- et monet arcanis oculos removere profanos.
- diffugiunt iussi; passis Medea capillis
- bacchantum ritu flagrantis circuit aras
- multifidasque faces in fossa sanguinis atra
- tinguit et infectas geminis accendit in aris
- 260
- terque senem flamma, ter aqua, ter sulphure lustrat.
- Interea validum posito medicamen aeno
- fervet et exsultat spumisque tumentibus albet.
- illic Haemonia radices valle resectas
- seminaque floresque et sucos incoquit atros;
- 265
- adicit extremo lapides Oriente petitos
- et quas Oceani refluum mare lavit harenas;
- addit et exceptas luna pernocte pruinas
- et strigis infamis ipsis cum carnibus alas
- inque virum soliti vultus mutare ferinos
- 270
- ambigui prosecta lupi; nec defuit illis
- squamea Cinyphii tenuis membrana chelydri
- vivacisque iecur cervi; quibus insuper addit
- ova caputque novem cornicis saecula passae.
- his et mille aliis postquam sine nomine rebus
- 275
- propositum instruxit mortali barbara maius,
- arenti ramo iampridem mitis olivae
- omnia confudit summisque inmiscuit ima.
- ecce vetus calido versatus stipes aeno
- fit viridis primo nec longo tempore frondes
- 280
- induit et subito gravidis oneratur olivis:
- at quacumque cavo spumas eiecit aeno
- ignis et in terram guttae cecidere calentes,
- vernat humus, floresque et mollia pabula surgunt.
- quae simul ac vidit, stricto Medea recludit
- 285
- ense senis iugulum veteremque exire cruorem
- passa replet sucis; quos postquam conbibit Aeson
- aut ore acceptos aut vulnere, barba comaeque
- canitie posita nigrum rapuere colorem,
- pulsa fugit macies, abeunt pallorque situsque,
- 290
- adiectoque cavae supplentur corpore rugae,
- membraque luxuriant: Aeson miratur et olim
- ante quater denos hunc se reminiscitur annos.
- Viderat ex alto tanti miracula monstri
- Liber et admonitus, iuvenes nutricibus annos
- 295
- posse suis reddi, capit hoc a Colchide munus.
- Neve doli cessent, odium cum coniuge falsum
- Phasias adsimulat Peliaeque ad limina supplex
- confugit; atque illam, quoniam gravis ipse senecta est,
- excipiunt natae; quas tempore callida parvo
- 300
- Colchis amicitiae mendacis imagine cepit,
- dumque refert inter meritorum maxima demptos
- Aesonis esse situs atque hac in parte moratur,
- spes est virginibus Pelia subiecta creatis,
- arte suum parili revirescere posse parentem,
- 305
- idque petunt pretiumque iubent sine fine pacisci.
- illa brevi spatio silet et dubitare videtur
- suspenditque animos ficta gravitate rogantum.
- mox ubi pollicita est, 'quo sit fiducia maior
- muneris huius' ait, 'qui vestri maximus aevo est
- 310
- dux gregis inter oves, agnus medicamine fiet.'
- protinus innumeris effetus laniger annis
- attrahitur flexo circum cava tempora cornu;
- cuius ut Haemonio marcentia guttura cultro
- fodit et exiguo maculavit sanguine ferrum,
- 315
- membra simul pecudis validosque venefica sucos
- mergit in aere cavo: minuunt ea corporis artus
- cornuaque exurunt nec non cum cornibus annos,
- et tener auditur medio balatus aeno:
- nec mora, balatum mirantibus exsilit agnus
- 320
- lascivitque fuga lactantiaque ubera quaerit.
- Obstipuere satae Pelia, promissaque postquam
- exhibuere fidem, tum vero inpensius instant.
- ter iuga Phoebus equis in Hibero flumine mersis
- dempserat et quarta radiantia nocte micabant
- 325
- sidera, cum rapido fallax Aeetias igni
- imponit purum laticem et sine viribus herbas.
- iamque neci similis resoluto corpore regem
- et cum rege suo custodes somnus habebat,
- quem dederant cantus magicaeque potentia linguae;
- 330
- intrarant iussae cum Colchide limina natae
- ambierantque torum: 'quid nunc dubitatis inertes?
- stringite' ait 'gladios veteremque haurite crurorem,
- ut repleam vacuas iuvenali sanguine venas!
- in manibus vestris vita est aetasque parentis:
- 335
- si pietas ulla est nec spes agitatis inanis,
- officium praestate patri telisque senectam
- exigite, et saniem coniecto emittite ferro!'
- his, ut quaeque pia est, hortatibus inpia prima est
- et, ne sit scelerata, facit scelus: haud tamen ictus
- 340
- ulla suos spectare potest, oculosque reflectunt,
- caecaque dant saevis aversae vulnera dextris.
- ille cruore fluens, cubito tamen adlevat artus,
- semilacerque toro temptat consurgere, et inter
- tot medius gladios pallentia bracchia tendens
- 345
- 'quid facitis, gnatae? quid vos in fata parentis
- armat?' ait: cecidere illis animique manusque;
- plura locuturo cum verbis guttura Colchis
- abstulit et calidis laniatum mersit in undis.
- Quod nisi pennatis serpentibus isset in auras,
- 350
- non exempta foret poenae: fugit alta superque
- Pelion umbrosum, Philyreia tecta, superque
- Othryn et eventu veteris loca nota Cerambi:
- hic ope nympharum sublatus in aera pennis,
- cum gravis infuso tellus foret obruta ponto,
- 355
- Deucalioneas effugit inobrutus undas.
- Aeoliam Pitanen a laeva parte relinquit
- factaque de saxo longi simulacra draconis
- Idaeumque nemus, quo nati furta, iuvencum,
- occuluit Liber falsi sub imagine cervi,
- 360
- quaque pater Corythi parva tumulatus harena est,
- et quos Maera novo latratu terruit agros,
- Eurypylique urbem, qua Coae cornua matres
- gesserunt tum, cum discederet Herculis agmen,
- Phoebeamque Rhodon et Ialysios Telchinas,
- 365
- quorum oculos ipso vitiantes omnia visu
- Iuppiter exosus fraternis subdidit undis;
- transit et antiquae Cartheia moenia Ceae,
- qua pater Alcidamas placidam de corpore natae
- miraturus erat nasci potuisse columbam.
- 370
- inde lacus Hyries videt et Cycneia Tempe,
- quae subitus celebravit olor: nam Phylius illic
- imperio pueri volucrisque ferumque leonem
- tradiderat domitos; taurum quoque vincere iussus
- vicerat et spreto totiens iratus amore
- 375
- praemia poscenti taurum suprema negabat;
- ille indignatus 'cupies dare' dixit et alto
- desiluit saxo; cuncti cecidisse putabant:
- factus olor niveis pendebat in aere pennis;
- at genetrix Hyrie, servati nescia, flendo
- 380
- delicuit stagnumque suo de nomine fecit.
- adiacet his Pleuron, in qua trepidantibus alis
- Ophias effugit natorum vulnera Combe;
- inde Calaureae Letoidos adspicit arva
- in volucrem versi cum coniuge conscia regis.
- 385
- dextera Cyllene est, in qua cum matre Menephron
- concubiturus erat saevarum more ferarum;
- Cephison procul hinc deflentem fata nepotis
- respicit in tumidam phocen ab Apolline versi
- Eumelique domum lugentis in aere natum.
- 390
- Tandem vipereis Ephyren Pirenida pennis
- contigit: hic aevo veteres mortalia primo
- corpora vulgarunt pluvialibus edita fungis.
- sed postquam Colchis arsit nova nupta venenis
- flagrantemque domum regis mare vidit utrumque,
- 395
- sanguine natorum perfunditur inpius ensis,
- ultaque se male mater Iasonis effugit arma.
- hinc Titaniacis ablata draconibus intrat
- Palladias arces, quae te, iustissima Phene,
- teque, senex Peripha, pariter videre volantes
- 400
- innixamque novis neptem Polypemonis alis.
- excipit hanc Aegeus facto damnandus in uno,
- nec satis hospitium est, thalami quoque foedere iungit.
- Iamque aderat Theseus, proles ignara parenti,
- qui virtute sua bimarem pacaverat Isthmon:
- 405
- huius in exitium miscet Medea, quod olim
- attulerat secum Scythicis aconiton ab oris.
- illud Echidnaeae memorant e dentibus ortum
- esse canis: specus est tenebroso caecus hiatu,
- est via declivis, per quam Tirynthius heros
- 410
- restantem contraque diem radiosque micantes
- obliquantem oculos nexis adamante catenis
- Cerberon abstraxit, rabida qui concitus ira
- inplevit pariter ternis latratibus auras
- et sparsit virides spumis albentibus agros;
- 415
- has concresse putant nactasque alimenta feracis
- fecundique soli vires cepisse nocendi;
- quae quia nascuntur dura vivacia caute,
- agrestes aconita vocant. ea coniugis astu
- ipse parens Aegeus nato porrexit ut hosti.
- 420
- sumpserat ignara Theseus data pocula dextra,
- cum pater in capulo gladii cognovit eburno
- signa sui generis facinusque excussit ab ore.
- effugit illa necem nebulis per carmina motis;
- At genitor, quamquam laetatur sospite nato,
- 425
- attonitus tamen est, ingens discrimine parvo
- committi potuisse nefas: fovet ignibus aras
- muneribusque deos inplet, feriuntque secures
- colla torosa boum vinctorum cornua vittis.
- nullus Erecthidis fertur celebratior illo
- 430
- inluxisse dies: agitant convivia patres
- et medium vulgus nec non et carmina vino
- ingenium faciente canunt: 'te, maxime Theseu,
- mirata est Marathon Cretaei sanguine tauri,
- quodque suis securus arat Cromyona colonus,
- 435
- munus opusque tuum est; tellus Epidauria per te
- clavigeram vidit Vulcani occumbere prolem,
- vidit et inmitem Cephisias ora Procrusten,
- Cercyonis letum vidit Cerealis Eleusin.
- occidit ille Sinis magnis male viribus usus,
- 440
- qui poterat curvare trabes et agebat ab alto
- ad terram late sparsuras corpora pinus.
- tutus ad Alcathoen, Lelegeia moenia, limes
- conposito Scirone patet, sparsisque latronis
- terra negat sedem, sedem negat ossibus unda;
- 445
- quae iactata diu fertur durasse vetustas
- in scopulos: scopulis nomen Scironis inhaeret.
- si titulos annosque tuos numerare velimus,
- facta prement annos. pro te, fortissime, vota
- publica suscipimus, Bacchi tibi sumimus haustus.'
- 450
- consonat adsensu populi precibusque faventum
- regia, nec tota tristis locus ullus in urbe est.
- Nec tamen (usque adeo nulla est sincera voluptas,
- sollicitumque aliquid laetis intervenit) Aegeus
- gaudia percepit nato secura recepto:
- 455
- bella parat Minos; qui quamquam milite, quamquam
- classe valet, patria tamen est firmissimus ira
- Androgeique necem iustis ulciscitur armis.
- ante tamen bello vires adquirit amicas,
- quaque potens habitus volucri freta classe pererrat:
- 460
- hinc Anaphen sibi iungit et Astypaleia regna,
- (promissis Anaphen, regna Astypaleia bello);
- hinc humilem Myconon cretosaque rura Cimoli
- florentemque thymo Syron planamque Seriphon
- marmoreamque Paron, quamque inpia prodidit Arne
- 465
- Siphnon et accepto, quod avara poposcerat, auro
- mutata est in avem, quae nunc quoque diligit aurum,
- nigra pedes, nigris velata monedula pennis.
- At non Oliaros Didymeque et Tenos et Andros
- et Gyaros nitidaeque ferax Peparethos olivae
- 470
- Cnosiacas iuvere rates; latere inde sinistro
- Oenopiam Minos petit, Aeacideia regna:
- Oenopiam veteres adpellavere, sed ipse
- Aeacus Aeginam genetricis nomine dixit.
- turba ruit tantaeque virum cognoscere famae
- 475
- expetit; occurrunt illi Telamonque minorque
- quam Telamon Peleus et proles tertia Phocus;
- ipse quoque egreditur tardus gravitate senili
- Aeacus et, quae sit veniendi causa, requirit.
- admonitus patrii luctus suspirat et illi
- 480
- dicta refert rector populorum talia centum:
- 'arma iuves oro pro gnato sumpta piaeque
- pars sis militiae; tumulo solacia posco.'
- huic Asopiades 'petis inrita' dixit 'et urbi
- non facienda meae; neque enim coniunctior ulla
- 485
- Cecropidis est hac tellus: ea foedera nobis.'
- tristis abit 'stabunt' que 'tibi tua foedera magno'
- dixit et utilius bellum putat esse minari
- quam gerere atque suas ibi praeconsumere vires.
- classis ab Oenopiis etiamnum Lyctia muris
- 490
- spectari poterat, cum pleno concita velo
- Attica puppis adest in portusque intrat amicos,
- quae Cephalum patriaeque simul mandata ferebat.
- Aeacidae longo iuvenes post tempore visum
- agnovere tamen Cephalum dextrasque dedere
- 495
- inque patris duxere domum: spectabilis heros
- et veteris retinens etiamnum pignora formae
- ingreditur ramumque tenens popularis olivae
- a dextra laevaque duos aetate minores
- maior habet, Clyton et Buten, Pallante creatos.
- 500
- Postquam congressus primi sua verba tulerunt,
- Cecropidae Cephalus peragit mandata rogatque
- auxilium foedusque refert et iura parentum,
- imperiumque peti totius Achaidos addit.
- sic ubi mandatam iuvit facundia causam,
- 505
- Aeacus, in capulo sceptri nitente sinistra,
- 'ne petite auxilium, sed sumite' dixit, 'Athenae,
- nec dubie vires, quas haec habet insula, vestras
- ducite, et (o maneat rerum status iste mearum!)
- robora non desunt; superat mihi miles et hoc est,
- 510
- gratia dis, felix et inexcusabile tempus.'
- 'immo ita sit' Cephalus, 'crescat tua civibus opto
- urbs' ait; 'adveniens equidem modo gaudia cepi,
- cum tam pulchra mihi, tam par aetate iuventus
- obvia processit; multos tamen inde requiro,
- 515
- quos quondam vidi vestra prius urbe receptus.'
- Aeacus ingemuit tristique ita voce locutus:
- 'flebile principium melior fortuna secuta est;
- hanc utinam possem vobis memorare sine illo!
- ordine nunc repetam, neu longa ambage morer vos,
- 520
- ossa cinisque iacent, memori quos mente requiris,
- et quota pars illi rerum periere mearum!
- dira lues ira populis Iunonis iniquae
- incidit exosae dictas a paelice terras.
- dum visum mortale malum tantaeque latebat
- 525
- causa nocens cladis, pugnatum est arte medendi:
- exitium superabat opem, quae victa iacebat.
- principio caelum spissa caligine terras
- pressit et ignavos inclusit nubibus aestus;
- dumque quater iunctis explevit cornibus orbem
- 530
- Luna, quater plenum tenuata retexuit orbem,
- letiferis calidi spirarunt aestibus austri.
- constat et in fontis vitium venisse lacusque,
- miliaque incultos serpentum multa per agros
- errasse atque suis fluvios temerasse venenis.
- 535
- strage canum primo volucrumque oviumque boumque
- inque feris subiti deprensa potentia morbi.
- concidere infelix validos miratur arator
- inter opus tauros medioque recumbere sulco;
- lanigeris gregibus balatus dantibus aegros
- 540
- sponte sua lanaeque cadunt et corpora tabent;
- acer equus quondam magnaeque in pulvere famae
- degenerat palmas veterumque oblitus honorum
- ad praesepe gemit leto moriturus inerti.
- non aper irasci meminit, non fidere cursu
- 545
- cerva nec armentis incurrere fortibus ursi.
- omnia languor habet: silvisque agrisque viisque
- corpora foeda iacent, vitiantur odoribus aurae.
- mira loquar: non illa canes avidaeque volucres,
- non cani tetigere lupi; dilapsa liquescunt
- 550
- adflatuque nocent et agunt contagia late.
- 'Pervenit ad miseros damno graviore colonos
- pestis et in magnae dominatur moenibus urbis.
- viscera torrentur primo, flammaeque latentis
- indicium rubor est et ductus anhelitus; igni
- 555
- aspera lingua tumet, tepidisque arentia ventis
- ora patent, auraeque graves captantur hiatu.
- non stratum, non ulla pati velamina possunt,
- nuda sed in terra ponunt praecordia, nec fit
- corpus humo gelidum, sed humus de corpore fervet.
- 560
- nec moderator adest, inque ipsos saeva medentes
- erumpit clades, obsuntque auctoribus artes;
- quo propior quisque est servitque fidelius aegro,
- in partem leti citius venit, utque salutis
- spes abiit finemque vident in funere morbi,
- 565
- indulgent animis et nulla, quid utile, cura est:
- utile enim nihil est. passim positoque pudore
- fontibus et fluviis puteisque capacibus haerent,
- nec sitis est exstincta prius quam vita bibendo.
- inde graves multi nequeunt consurgere et ipsis
- 570
- inmoriuntur aquis, aliquis tamen haurit et illas;
- tantaque sunt miseris invisi taedia lecti,
- prosiliunt aut, si prohibent consistere vires,
- corpora devolvunt in humum fugiuntque penates
- quisque suos, sua cuique domus funesta videtur,
- 575
- et quia causa latet, locus est in crimine; partim
- semianimes errare viis, dum stare valebant,
- adspiceres, flentes alios terraque iacentes
- lassaque versantes supremo lumina motu;
- membraque pendentis tendunt ad sidera caeli,
- 580
- hic illic, ubi mors deprenderat, exhalantes.
- 'Quid mihi tunc animi fuit? an, quod debuit esse,
- ut vitam odissem et cuperem pars esse meorum?
- quo se cumque acies oculorum flexerat, illic
- vulgus erat stratum, veluti cum putria motis
- 585
- poma cadunt ramis agitataque ilice glandes.
- templa vides contra gradibus sublimia longis:
- Iuppiter illa tenet. quis non altaribus illis
- inrita tura dedit? quotiens pro coniuge coniunx,
- pro gnato genitor dum verba precantia dicit,
- 590
- non exoratis animam finivit in aris,
- inque manu turis pars inconsumpta reperta est!
- admoti quotiens templis, dum vota sacerdos
- concipit et fundit durum inter cornua vinum,
- haud exspectato ceciderunt vulnere tauri!
- 595
- ipse ego sacra Iovi pro me patriaque tribusque
- cum facerem natis, mugitus victima diros
- edidit et subito conlapsa sine ictibus ullis
- exiguo tinxit subiectos sanguine cultros.
- exta quoque aegra notas veri monitusque deorum
- 600
- perdiderant: tristes penetrant ad viscera morbi.
- ante sacros vidi proiecta cadavera postes,
- ante ipsas, quo mors foret invidiosior, aras.
- pars animam laqueo claudunt mortisque timorem
- morte fugant ultroque vocant venientia fata.
- 605
- corpora missa neci nullis de more feruntur
- funeribus (neque enim capiebant funera portae):
- aut inhumata premunt terras aut dantur in altos
- indotata rogos; et iam reverentia nulla est,
- deque rogis pugnant alienisque ignibus ardent.
- 610
- qui lacriment, desunt, indefletaeque vagantur
- natorumque patrumque animae iuvenumque senumque,
- nec locus in tumulos, nec sufficit arbor in ignes.
- Attonitus tanto miserarum turbine rerum,
- "Iuppiter o!" dixi, "si te non falsa loquuntur
- 615
- dicta sub amplexus Aeginae Asopidos isse,
- nec te, magne pater, nostri pudet esse parentem,
- aut mihi redde meos aut me quoque conde sepulcro!"
- ille notam fulgore dedit tonitruque secundo.
- "accipio sintque ista precor felicia mentis
- 620
- signa tuae!" dixi, "quod das mihi, pigneror omen."
- forte fuit iuxta patulis rarissima ramis
- sacra Iovi quercus de semine Dodonaeo;
- hic nos frugilegas adspeximus agmine longo
- grande onus exiguo formicas ore gerentes
- 625
- rugosoque suum servantes cortice callem;
- dum numerum miror, "totidem, pater optime," dixi,
- "tu mihi da cives et inania moenia supple!"
- intremuit ramisque sonum sine flamine motis
- alta dedit quercus: pavido mihi membra timore
- 630
- horruerant, stabantque comae; tamen oscula terrae
- roboribusque dedi, nec me sperare fatebar;
- sperabam tamen atque animo mea vota fovebam.
- nox subit, et curis exercita corpora somnus
- occupat: ante oculos eadem mihi quercus adesse
- 635
- et ramis totidem totidemque animalia ramis
- ferre suis visa est pariterque tremescere motu
- graniferumque agmen subiectis spargere in arvis;
- crescere desubito et maius maiusque videri
- ac se tollere humo rectoque adsistere trunco
- 640
- et maciem numerumque pedum nigrumque colorem
- ponere et humanam membris inducere formam.
- somnus abit: damno vigilans mea visa querorque
- in superis opis esse nihil; at in aedibus ingens
- murmur erat, vocesque hominum exaudire videbar
- 645
- iam mihi desuetas; dum suspicor has quoque somni
- esse, venit Telamon properus foribusque reclusis
- "speque fideque, pater", dixit "maiora videbis:
- egredere!" egredior, qualesque in imagine somni
- visus eram vidisse viros, ex ordine tales
- 650
- adspicio noscoque: adeunt regemque salutant.
- vota Iovi solvo populisque recentibus urbem
- partior et vacuos priscis cultoribus agros,
- Myrmidonasque voco nec origine nomina fraudo.
- corpora vidisti; mores, quos ante gerebant,
- 655
- nunc quoque habent: parcum genus est patiensque laborum
- quaesitique tenax et quod quaesita reservet.
- hi te ad bella pares annis animisque sequentur,
- cum primum qui te feliciter attulit eurus'
- (eurus enim attulerat) 'fuerit mutatus in austrum.'
- 660
- Talibus atque aliis longum sermonibus illi
- inplevere diem; lucis pars ultima mensae
- est data, nox somnis. iubar aureus extulerat Sol,
- flabat adhuc eurus redituraque vela tenebat:
- ad Cephalum Pallante sati, cui grandior aetas,
- 665
- ad regem Cephalus simul et Pallante creati
- conveniunt, sed adhuc regem sopor altus habebat.
- excipit Aeacides illos in limine Phocus;
- nam Telamon fraterque viros ad bella legebant.
- Phocus in interius spatium pulchrosque recessus
- 670
- Cecropidas ducit, cum quis simul ipse resedit.
- adspicit Aeoliden ignota ex arbore factum
- ferre manu iaculum, cuius fuit aurea cuspis.
- pauca prius mediis sermonibus ille locutus
- 'sum nemorum studiosus' ait 'caedisque ferinae;
- 675
- qua tamen e silva teneas hastile recisum,
- iamdudum dubito: certe si fraxinus esset,
- fulva colore foret; si cornus, nodus inesset.
- unde sit, ignoro, sed non formosius isto
- viderunt oculi telum iaculabile nostri.'
- 680
- excipit Actaeis e fratribus alter et 'usum
- maiorem specie mirabere' dixit 'in isto.
- consequitur, quodcumque petit, fortunaque missum
- non regit, et revolat nullo referente cruentum.'
- tum vero iuvenis Nereius omnia quaerit,
- 685
- cur sit et unde datum, quis tanti muneris auctor.
- quae petit, ille refert, sed enim narrare pudori est,
- qua tulerit mercede; silet tactusque dolore
- coniugis amissae lacrimis ita fatur obortis:
- 'hoc me, nate dea, (quis possit credere?) telum
- 690
- flere facit facietque diu, si vivere nobis
- fata diu dederint; hoc me cum coniuge cara
- perdidit: hoc utinam caruissem munere semper!
- 'Procris erat, si forte magis pervenit ad aures
- Orithyia tuas, raptae soror Orithyiae,
- 695
- si faciem moresque velis conferre duarum,
- dignior ipsa rapi! pater hanc mihi iunxit Erectheus,
- hanc mihi iunxit amor: felix dicebar eramque;
- non ita dis visum est, aut nunc quoque forsitan essem.
- alter agebatur post sacra iugalia mensis,
- 700
- cum me cornigeris tendentem retia cervis
- vertice de summo semper florentis Hymetti
- lutea mane videt pulsis Aurora tenebris
- invitumque rapit. liceat mihi vera referre
- pace deae: quod sit roseo spectabilis ore,
- 705
- quod teneat lucis, teneat confinia noctis,
- nectareis quod alatur aquis, ego Procrin amabam;
- pectore Procris erat, Procris mihi semper in ore.
- sacra tori coitusque novos thalamosque recentes
- primaque deserti referebam foedera lecti:
- 710
- mota dea est et "siste tuas, ingrate, querellas;
- Procrin habe!" dixit, "quod si mea provida mens est,
- non habuisse voles." meque illi irata remisit.
- cum redeo mecumque deae memorata retracto,
- esse metus coepit, ne iura iugalia coniunx
- 715
- non bene servasset: facies aetasque iubebat
- credere adulterium, prohibebant credere mores;
- sed tamen afueram, sed et haec erat, unde redibam,
- criminis exemplum, sed cuncta timemus amantes.
- quaerere, quod doleam, statuo donisque pudicam
- 720
- sollicitare fidem; favet huic Aurora timori
- inmutatque meam (videor sensisse) figuram.
- Palladias ineo non cognoscendus Athenas
- ingrediorque domum; culpa domus ipsa carebat
- castaque signa dabat dominoque erat anxia rapto:
- 725
- vix aditus per mille dolos ad Erecthida factus.
- ut vidi, obstipui meditataque paene reliqui
- temptamenta fide; male me, quin vera faterer,
- continui, male, quin, et oportuit, oscula ferrem.
- tristis erat (sed nulla tamen formosior illa
- 730
- esse potest tristi) desiderioque dolebat
- coniugis abrepti: tu collige, qualis in illa,
- Phoce, decor fuerit, quam sic dolor ipse decebat!
- quid referam, quotiens temptamina nostra pudici
- reppulerint mores, quotiens "ego" dixerit "uni
- 735
- servor; ubicumque est, uni mea gaudia servo."
- cui non ista fide satis experientia sano
- magna foret? non sum contentus et in mea pugno
- vulnera, dum census dare me pro nocte loquendo
- muneraque augendo tandem dubitare coegi.
- 740
- exclamo male victor: "adest, mala, fictus adulter!
- verus eram coniunx! me, perfida, teste teneris."
- illa nihil; tacito tantummodo victa pudore
- insidiosa malo cum coniuge limina fugit;
- offensaque mei genus omne perosa virorum
- 745
- montibus errabat, studiis operata Dianae.
- tum mihi deserto violentior ignis ad ossa
- pervenit: orabam veniam et peccasse fatebar
- et potuisse datis simili succumbere culpae
- me quoque muneribus, si munera tanta darentur.
- 750
- haec mihi confesso, laesum prius ulta pudorem,
- redditur et dulces concorditer exigit annos;
- dat mihi praeterea, tamquam se parva dedisset
- dona, canem munus; quem cum sua traderet illi
- Cynthia, "currendo superabit" dixerat "omnes."
- 755
- dat simul et iaculum, manibus quod, cernis, habemus.
- muneris alterius quae sit fortuna, requiris?
- accipe mirandum: novitate movebere facti!
- 'Carmina Laiades non intellecta priorum
- solverat ingeniis, et praecipitata iacebat
- 760
- inmemor ambagum vates obscura suarum:
- protinus Aoniis inmittitur altera Thebis
- 763
- [scilicet alma Themis nec talia linquit inulta!]
- 762
- pestis, et exitio multi pecorumque suoque
- 764
- rurigenae pavere feram; vicina iuventus
- venimus et latos indagine cinximus agros.
- illa levi velox superabat retia saltu
- summaque transibat postarum lina plagarum:
- copula detrahitur canibus, quas illa sequentes
- effugit et coetum non segnior alite ludit.
- 770
- poscor et ipse meum consensu Laelapa magno
- (muneris hoc nomen): iamdudum vincula pugnat
- exuere ipse sibi colloque morantia tendit.
- vix bene missus erat, nec iam poteramus, ubi esset,
- scire; pedum calidus vestigia pulvis habebat,
- 775
- ipse oculis ereptus erat: non ocior illo
- hasta nec excussae contorto verbere glandes
- nec Gortyniaco calamus levis exit ab arcu.
- collis apex medii subiectis inminet arvis:
- tollor eo capioque novi spectacula cursus,
- 780
- quo modo deprendi, modo se subducere ab ipso
- vulnere visa fera est; nec limite callida recto
- in spatiumque fugit, sed decipit ora sequentis
- et redit in gyrum, ne sit suus inpetus hosti:
- inminet hic sequiturque parem similisque tenenti
- 785
- non tenet et vanos exercet in aera morsus.
- ad iaculi vertebar opem; quod dextera librat
- dum mea, dum digitos amentis addere tempto,
- lumina deflexi. revocataque rursus eodem
- rettuleram: medio (mirum) duo marmora campo
- 790
- adspicio; fugere hoc, illud captare putares.
- scilicet invictos ambo certamine cursus
- esse deus voluit, si quis deus adfuit illis.'
- hactenus, et tacuit; 'iaculo quod crimen in ipso est?'
- Phocus ait; iaculi sic crimina reddidit ille:
- 795
- 'Gaudia principium nostri sunt, Phoce, doloris:
- illa prius referam. iuvat o meminisse beati
- temporis, Aeacide, quo primos rite per annos
- coniuge eram felix, felix erat illa marito.
- mutua cura duos et amor socialis habebat,
- 800
- nec Iovis illa meo thalamos praeferret amori,
- nec me quae caperet, non si Venus ipsa veniret,
- ulla erat; aequales urebant pectora flammae.
- sole fere radiis feriente cacumina primis
- venatum in silvas iuvenaliter ire solebam
- 805
- nec mecum famuli nec equi nec naribus acres
- ire canes nec lina sequi nodosa solebant:
- tutus eram iaculo; sed cum satiata ferinae
- dextera caedis erat, repetebam frigus et umbras
- et quae de gelidis exibat vallibus aura:
- 810
- aura petebatur medio mihi lenis in aestu,
- auram exspectabam, requies erat illa labori.
- "aura" (recordor enim), "venias" cantare solebam,
- "meque iuves intresque sinus, gratissima, nostros,
- utque facis, relevare velis, quibus urimur, aestus!"
- 815
- forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant),
- blanditias plures et "tu mihi magna voluptas"
- dicere sim solitus, "tu me reficisque fovesque,
- tu facis, ut silvas, ut amem loca sola: meoque
- spiritus iste tuus semper captatur ab ore."
- 820
- vocibus ambiguis deceptam praebuit aurem
- nescio quis nomenque aurae tam saepe vocatum
- esse putat nymphae: nympham mihi credit amari.
- criminis extemplo ficti temerarius index
- Procrin adit linguaque refert audita susurra.
- 825
- credula res amor est: subito conlapsa dolore,
- ut mihi narratur, cecidit; longoque refecta
- tempore se miseram, se fati dixit iniqui
- deque fide questa est et crimine concita vano,
- quod nihil est, metuit, metuit sine corpore nomen
- 830
- et dolet infelix veluti de paelice vera.
- saepe tamen dubitat speratque miserrima falli
- indiciique fidem negat et, nisi viderit ipsa,
- damnatura sui non est delicta mariti.
- postera depulerant Aurorae lumina noctem:
- 835
- egredior silvamque peto victorque per herbas
- "aura, veni" dixi "nostroque medere labori!"
- et subito gemitus inter mea verba videbar
- nescio quos audisse; "veni" tamen "optima!" dicens
- fronde levem rursus strepitum faciente caduca
- 840
- sum ratus esse feram telumque volatile misi:
- Procris erat medioque tenens in pectore vulnus
- "ei mihi" conclamat! vox est ubi cognita fidae
- coniugis, ad vocem praeceps amensque cucurri.
- semianimem et sparsas foedantem sanguine vestes
- 845
- et sua (me miserum!) de vulnere dona trahentem
- invenio corpusque meo mihi carius ulnis
- mollibus attollo scissaque a pectore veste
- vulnera saeva ligo conorque inhibere cruorem
- neu me morte sua sceleratum deserat, oro.
- 850
- viribus illa carens et iam moribunda coegit
- haec se pauca loqui: "per nostri foedera lecti
- perque deos supplex oro superosque meosque,
- per si quid merui de te bene perque manentem
- nunc quoque, cum pereo, causam mihi mortis amorem,
- 855
- ne thalamis Auram patiare innubere nostris!"
- dixit, et errorem tum denique nominis esse
- et sensi et docui. sed quid docuisse iuvabat?
- labitur, et parvae fugiunt cum sanguine vires,
- dumque aliquid spectare potest, me spectat et in me
- 860
- infelicem animam nostroque exhalat in ore;
- sed vultu meliore mori secura videtur.'
- Flentibus haec lacrimans heros memorabat, et ecce
- Aeacus ingreditur duplici cum prole novoque
- milite; quem Cephalus cum fortibus accipit armis.
LIBER OCTAVUS
- Iam nitidum retegente diem noctisque fugante
- tempora Lucifero cadit Eurus, et umida surgunt
- nubila: dant placidi cursum redeuntibus Austri
- Aeacidis Cephaloque; quibus feliciter acti
- ante exspectatum portus tenuere petitos.
- 5
- interea Minos Lelegeia litora vastat
- praetemptatque sui vires Mavortis in urbe
- Alcathoi, quam Nisus habet, cui splendidus ostro
- inter honoratos medioque in vertice canos
- crinis inhaerebat, magni fiducia regni.
- 10
- Sexta resurgebant orientis cornua lunae,
- et pendebat adhuc belli fortuna, diuque
- inter utrumque volat dubiis Victoria pennis.
- regia turris erat vocalibus addita muris,
- in quibus auratam proles Letoia fertur
- 15
- deposuisse lyram: saxo sonus eius inhaesit.
- saepe illuc solita est ascendere filia Nisi
- et petere exiguo resonantia saxa lapillo,
- tum cum pax esset; bello quoque saepe solebat
- spectare ex illa rigidi certamina Martis,
- 20
- iamque mora belli procerum quoque nomina norat
- armaque equosque habitusque Cydoneasque pharetras;
- noverat ante alios faciem ducis Europaei,
- plus etiam, quam nosse sat est: hac iudice Minos,
- seu caput abdiderat cristata casside pennis,
- 25
- in galea formosus erat; seu sumpserat aere
- fulgentem clipeum, clipeum sumpsisse decebat;
- torserat adductis hastilia lenta lacertis:
- laudabat virgo iunctam cum viribus artem;
- inposito calamo patulos sinuaverat arcus:
- 30
- sic Phoebum sumptis iurabat stare sagittis;
- cum vero faciem dempto nudaverat aere
- purpureusque albi stratis insignia pictis
- terga premebat equi spumantiaque ora regebat,
- vix sua, vix sanae virgo Niseia compos
- 35
- mentis erat: felix iaculum, quod tangeret ille,
- quaeque manu premeret, felicia frena vocabat.
- impetus est illi, liceat modo, ferre per agmen
- virgineos hostile gradus, est impetus illi
- turribus e summis in Cnosia mittere corpus
- 40
- castra vel aeratas hosti recludere portas,
- vel siquid Minos aliud velit. utque sedebat
- candida Dictaei spectans tentoria regis,
- 'laeter,' ait 'doleamne geri lacrimabile bellum,
- in dubio est; doleo, quod Minos hostis amanti est.
- 45
- sed nisi bella forent, numquam mihi cognitus esset!
- me tamen accepta poterat deponere bellum
- obside: me comitem, me pacis pignus haberet.
- si quae te peperit, talis, pulcherrime regum,
- qualis es ipse, fuit, merito deus arsit in illa.
- 50
- o ego ter felix, si pennis lapsa per auras
- Cnosiaci possem castris insistere regis
- fassaque me flammasque meas, qua dote, rogarem,
- vellet emi, tantum patrias ne posceret arces!
- nam pereant potius sperata cubilia, quam sim
- 55
- proditione potens!-quamvis saepe utile vinci
- victoris placidi fecit clementia multis.
- iusta gerit certe pro nato bella perempto:
- et causaque valet causamque tuentibus armis.
- at, puto, vincemur; qui si manet exitus urbem,
- 60
- cur suus haec illi reseret mea moenia Mavors
- et non noster amor? melius sine caede moraque
- inpensaque sui poterit superare cruoris.
- non metuam certe, ne quis tua pectora, Minos,
- vulneret inprudens: quis enim tam durus, ut in te
- 65
- derigere inmitem non inscius audeat hastam?
- coepta placent, et stat sententia tradere mecum
- dotalem patriam finemque inponere bello;
- verum velle parum est! aditus custodia servat,
- claustraque portarum genitor tenet: hunc ego solum
- 70
- infelix timeo, solus mea vota moratur.
- di facerent, sine patre forem! sibi quisque profecto
- est deus: ignavis precibus Fortuna repugnat.
- altera iamdudum succensa cupidine tanto
- perdere gauderet, quodcumque obstaret amori.
- 75
- et cur ulla foret me fortior? ire per ignes
- et gladios ausim; nec in hoc tamen ignibus ullis
- aut gladiis opus est, opus est mihi crine paterno.
- illa mihi est auro pretiosior, illa beatam
- purpura me votique mei factura potentem.'
- 80
- Talia dicenti curarum maxima nutrix
- nox intervenit, tenebrisque audacia crevit.
- prima quies aderat, qua curis fessa diurnis
- pectora somnus habet: thalamos taciturna paternos
- intrat et (heu facinus!) fatali nata parentem
- 85
- crine suum spoliat praedaque potita nefanda
- per medios hostes (meriti fiducia tanta est)
- 88
- pervenit ad regem; quem sic adfata paventem est:
- 'suasit amor facinus: proles ego regia Nisi
- Scylla tibi trado patriaeque meosque penates;
- praemia nulla peto nisi te: cape pignus amoris
- purpureum crinem nec me nunc tradere crinem,
- sed patrium tibi crede caput!' scelerataque dextra
- munera porrexit; Minos porrecta refugit
- 95
- turbatusque novi respondit imagine facti:
- 'di te summoveant, o nostri infamia saecli,
- orbe suo, tellusque tibi pontusque negetur!
- certe ego non patiar Iovis incunabula, Creten,
- qui meus est orbis, tantum contingere monstrum.'
- 100
- Dixit, et ut leges captis iustissimus auctor
- hostibus inposuit, classis retinacula solvi
- iussit et aeratas impelli remige puppes.
- Scylla freto postquam deductas nare carinas
- nec praestare ducem sceleris sibi praemia vidit,
- 105
- consumptis precibus violentam transit in iram
- intendensque manus passis furibunda capillis
- 'quo fugis' exclamat 'meritorum auctore relicta,
- o patriae praelate meae, praelate parenti?
- quo fugis, inmitis, cuius victoria nostrum
- 110
- et scelus et meritum est? nec te data munera, nec te
- noster amor movit, nec quod spes omnis in unum
- te mea congesta est? nam quo deserta revertar?
- in patriam? superata iacet! sed finge manere:
- proditione mea clausa est mihi! patris ad ora?
- 115
- quem tibi donavi? cives odere merentem,
- finitimi exemplum metuunt: exponimur orbae
- terrarum, nobis ut Crete sola pateret.
- hac quoque si prohibes et nos, ingrate, relinquis,
- non genetrix Europa tibi est, sed inhospita Syrtis,
- 120
- Armeniae tigres austroque agitata Charybdis.
- Nec Iove tu natus, nec mater imagine tauri
- ducta tua est: generis falsa est ea fabula! verus,
- [et ferus et captus nullius amore iuvencae]
- qui te progenuit, taurus fuit. exige poenas,
- 125
- Nise pater! gaudete malis, modo prodita, nostris,
- moenia! nam, fateor, merui et sum digna perire.
- sed tamen ex illis aliquis, quos impia laesi,
- me perimat! cur, qui vicisti crimine nostro,
- insequeris crimen? scelus hoc patriaeque patrique est,
- 130
- officium tibi sit! te vere coniuge digna est,
- quae torvum ligno decepit adultera taurum
- discordemque utero fetum tulit. ecquid ad aures
- perveniunt mea dicta tuas, an inania venti
- verba ferunt idemque tuas, ingrate, carinas?
- 135
- iam iam Pasiphaen non est mirabile taurum
- praeposuisse tibi: tu plus feritatis habebas.
- me miseram! properare iubet! divulsaque remis
- unda sonat, mecumque simul mea terra recedit.
- nil agis, o frustra meritorum oblite meorum:
- 140
- insequar invitum puppimque amplexa recurvam
- per freta longa trahar.' Vix dixerat, insilit undis
- consequiturque rates faciente cupidine vires
- Cnosiacaeque haeret comes invidiosa carinae.
- quam pater ut vidit (nam iam pendebat in aura
- 145
- et modo factus erat fulvis haliaeetus alis),
- ibat, ut haerentem rostro laceraret adunco;
- illa metu puppim dimisit, et aura cadentem
- sustinuisse levis, ne tangeret aequora, visa est.
- pluma subit palmis: in avem mutata vocatur
- 150
- Ciris et a tonso est hoc nomen adepta capillo.
- Vota Iovi Minos taurorum corpora centum
- solvit, ut egressus ratibus Curetida terram
- contigit, et spoliis decorata est regia fixis.
- creverat obprobrium generis, foedumque patebat
- 155
- matris adulterium monstri novitate biformis;
- destinat hunc Minos thalamo removere pudorem
- multiplicique domo caecisque includere tectis.
- Daedalus ingenio fabrae celeberrimus artis
- ponit opus turbatque notas et lumina flexum
- 160
- ducit in errorem variarum ambage viarum.
- non secus ac liquidus Phrygiis Maeandros in arvis
- ludit et ambiguo lapsu refluitque fluitque
- occurrensque sibi venturas aspicit undas
- et nunc ad fontes, nunc ad mare versus apertum
- 165
- incertas exercet aquas: ita Daedalus implet
- innumeras errore vias vixque ipse reverti
- ad limen potuit: tanta est fallacia tecti.
- Quo postquam geminam tauri iuvenisque figuram
- clausit, et Actaeo bis pastum sanguine monstrum
- 170
- tertia sors annis domuit repetita novenis,
- utque ope virginea nullis iterata priorum
- ianua difficilis filo est inventa relecto,
- protinus Aegides rapta Minoide Diam
- vela dedit comitemque suam crudelis in illo
- 175
- litore destituit; desertae et multa querenti
- amplexus et opem Liber tulit, utque perenni
- sidere clara foret, sumptam de fronte coronam
- inmisit caelo: tenues volat illa per auras
- dumque volat, gemmae nitidos vertuntur in ignes
- 180
- consistuntque loco specie remanente coronae,
- qui medius Nixique genu est Anguemque tenentis.
- Daedalus interea Creten longumque perosus
- exilium tactusque loci natalis amore
- clausus erat pelago. 'terras licet' inquit 'et undas
- 185
- obstruat: et caelum certe patet; ibimus illac:
- omnia possideat, non possidet aera Minos.'
- dixit et ignotas animum dimittit in artes
- naturamque novat. nam ponit in ordine pennas
- a minima coeptas, longam breviore sequenti,
- 190
- ut clivo crevisse putes: sic rustica quondam
- fistula disparibus paulatim surgit avenis;
- tum lino medias et ceris alligat imas
- atque ita conpositas parvo curvamine flectit,
- ut veras imitetur aves. puer Icarus una
- 195
- stabat et, ignarus sua se tractare pericla,
- ore renidenti modo, quas vaga moverat aura,
- captabat plumas, flavam modo pollice ceram
- mollibat lusuque suo mirabile patris
- impediebat opus. postquam manus ultima coepto
- 200
- inposita est, geminas opifex libravit in alas
- ipse suum corpus motaque pependit in aura;
- instruit et natum 'medio' que 'ut limite curras,
- Icare,' ait 'moneo, ne, si demissior ibis,
- unda gravet pennas, si celsior, ignis adurat:
- 205
- inter utrumque vola. nec te spectare Booten
- aut Helicen iubeo strictumque Orionis ensem:
- me duce carpe viam!' pariter praecepta volandi
- tradit et ignotas umeris accommodat alas.
- inter opus monitusque genae maduere seniles,
- 210
- et patriae tremuere manus; dedit oscula nato
- non iterum repetenda suo pennisque levatus
- ante volat comitique timet, velut ales, ab alto
- quae teneram prolem produxit in aera nido,
- hortaturque sequi damnosasque erudit artes
- 215
- et movet ipse suas et nati respicit alas.
- hos aliquis tremula dum captat harundine pisces,
- aut pastor baculo stivave innixus arator
- vidit et obstipuit, quique aethera carpere possent,
- credidit esse deos. et iam Iunonia laeva
- 220
- parte Samos (fuerant Delosque Parosque relictae)
- dextra Lebinthos erat fecundaque melle Calymne,
- cum puer audaci coepit gaudere volatu
- deseruitque ducem caelique cupidine tractus
- altius egit iter. rapidi vicinia solis
- 225
- mollit odoratas, pennarum vincula, ceras;
- tabuerant cerae: nudos quatit ille lacertos,
- remigioque carens non ullas percipit auras,
- oraque caerulea patrium clamantia nomen
- excipiuntur aqua, quae nomen traxit ab illo.
- 230
- at pater infelix, nec iam pater, 'Icare,' dixit,
- 'Icare,' dixit 'ubi es? qua te regione requiram?'
- 'Icare' dicebat: pennas aspexit in undis
- devovitque suas artes corpusque sepulcro
- condidit, et tellus a nomine dicta sepulti.
- 235
- Hunc miseri tumulo ponentem corpora nati
- garrula limoso prospexit ab elice perdix
- et plausit pennis testataque gaudia cantu est,
- unica tunc volucris nec visa prioribus annis,
- factaque nuper avis longum tibi, Daedale, crimen.
- 240
- namque huic tradiderat, fatorum ignara, docendam
- progeniem germana suam, natalibus actis
- bis puerum senis, animi ad praecepta capacis;
- ille etiam medio spinas in pisce notatas
- traxit in exemplum ferroque incidit acuto
- 245
- perpetuos dentes et serrae repperit usum;
- primus et ex uno duo ferrea bracchia nodo
- vinxit, ut aequali spatio distantibus illis
- altera pars staret, pars altera duceret orbem.
- Daedalus invidit sacraque ex arce Minervae
- 250
- praecipitem misit, lapsum mentitus; at illum,
- quae favet ingeniis, excepit Pallas avemque
- reddidit et medio velavit in aere pennis,
- sed vigor ingenii quondam velocis in alas
- inque pedes abiit; nomen, quod et ante, remansit.
- 255
- non tamen haec alte volucris sua corpora tollit,
- nec facit in ramis altoque cacumine nidos:
- propter humum volitat ponitque in saepibus ova
- antiquique memor metuit sublimia casus.
- Iamque fatigatum tellus Aetnaea tenebat
- 260
- Daedalon, et sumptis pro supplice Cocalus armis
- mitis habebatur; iam lamentabile Athenae
- pendere desierant Thesea laude tributum:
- templa coronantur, bellatricemque Minervam
- cum Iove disque vocant aliis, quos sanguine voto
- 265
- muneribusque datis et acerris turis honorant;
- sparserat Argolicas nomen vaga fama per urbes
- Theseos, et populi, quos dives Achaia cepit,
- huius opem magnis inploravere periclis,
- huius opem Calydon, quamvis Meleagron haberet,
- 270
- sollicita supplex petiit prece: causa petendi
- sus erat, infestae famulus vindexque Dianae.
- Oenea namque ferunt pleni successibus anni
- primitias frugum Cereri, sua vina Lyaeo,
- Palladios flavae latices libasse Minervae;
- 275
- coeptus ab agricolis superos pervenit ad omnes
- ambitiosus honor: solas sine ture relictas
- praeteritae cessasse ferunt Latoidos aras.
- tangit et ira deos. 'at non inpune feremus,
- quaeque inhonoratae, non et dicemur inultae'
- 280
- inquit, et Olenios ultorem spreta per agros
- misit aprum, quanto maiores herbida tauros
- non habet Epiros, sed habent Sicula arva minores:
- sanguine et igne micant oculi, riget horrida cervix,
- et setae similes rigidis hastilibus horrent:
- 285
- fervida cum rauco latos stridore per armos
- 287
- spuma fluit, dentes aequantur dentibus Indis,
- fulmen ab ore venit, frondes afflatibus ardent.
- is modo crescentes segetes proculcat in herba,
- 290
- nunc matura metit fleturi vota coloni
- et Cererem in spicis intercipit: area frustra
- et frustra exspectant promissas horrea messes.
- sternuntur gravidi longo cum palmite fetus
- bacaque cum ramis semper frondentis olivae.
- 295
- saevit et in pecudes: non has pastorve canisve,
- non armenta truces possunt defendere tauri.
- diffugiunt populi nec se nisi moenibus urbis
- esse putant tutos, donec Meleagros et una
- lecta manus iuvenum coiere cupidine laudis:
- 300
- Tyndaridae gemini, praestantes caestibus alter,
- alter equo, primaeque ratis molitor Iason,
- et cum Pirithoo, felix concordia, Theseus,
- et duo Thestiadae prolesque Aphareia, Lynceus
- et velox Idas, et iam non femina Caeneus,
- 305
- Leucippusque ferox iaculoque insignis Acastus
- Hippothousque Dryasque et cretus Amyntore Phoenix
- Actoridaeque pares et missus ab Elide Phyleus.
- nec Telamon aberat magnique creator Achillis
- cumque Pheretiade et Hyanteo Iolao
- 310
- inpiger Eurytion et cursu invictus Echion
- Naryciusque Lelex Panopeusque Hyleusque feroxque
- Hippasus et primis etiamnum Nestor in annis,
- et quos Hippocoon antiquis misit Amyclis,
- Penelopaeque socer cum Parrhasio Ancaeo,
- 315
- Ampycidesque sagax et adhuc a coniuge tutus
- Oeclides nemorisque decus Tegeaea Lycaei:
- rasilis huic summam mordebat fibula vestem,
- crinis erat simplex, nodum conlectus in unum,
- ex umero pendens resonabat eburnea laevo
- 320
- telorum custos, arcum quoque laeva tenebat;
- talis erat cultu, facies, quam dicere vere
- virgineam in puero, puerilem in virgine possis.
- hanc pariter vidit, pariter Calydonius heros
- optavit renuente deo flammasque latentes
- 325
- hausit et 'o felix, siquem dignabitur' inquit
- 'ista virum!' nec plura sinit tempusque pudorque
- dicere: maius opus magni certaminis urguet.
- Silva frequens trabibus, quam nulla ceciderat aetas,
- incipit a plano devexaque prospicit arva:
- 330
- quo postquam venere viri, pars retia tendunt,
- vincula pars adimunt canibus, pars pressa sequuntur
- signa pedum, cupiuntque suum reperire periclum.
- concava vallis erat, quo se demittere rivi
- adsuerant pluvialis aquae; tenet ima lacunae
- 335
- lenta salix ulvaeque leves iuncique palustres
- viminaque et longa parvae sub harundine cannae:
- hinc aper excitus medios violentus in hostes
- fertur, ut excussis elisi nubibus ignes.
- sternitur incursu nemus, et propulsa fragorem
- 340
- silva dat: exclamant iuvenes praetentaque forti
- tela tenent dextra lato vibrantia ferro.
- ille ruit spargitque canes, ut quisque furenti
- obstat, et obliquo latrantes dissipat ictu.
- cuspis Echionio primum contorta lacerto
- 345
- vana fuit truncoque dedit leve vulnus acerno;
- proxima, si nimiis mittentis viribus usa
- non foret, in tergo visa est haesura petito:
- longius it; auctor teli Pagasaeus Iason.
- 'Phoebe,' ait Ampycides, 'si te coluique coloque,
- 350
- da mihi, quod petitur, certo contingere telo!'
- qua potuit, precibus deus adnuit: ictus ab illo est,
- sed sine vulnere aper: ferrum Diana volanti
- abstulerat iaculo; lignum sine acumine venit.
- ira feri mota est, nec fulmine lenius arsit:
- 355
- emicat ex oculis, spirat quoque pectore flamma,
- utque volat moles adducto concita nervo,
- cum petit aut muros aut plenas milite turres,
- in iuvenes certo sic impete vulnificus sus
- fertur et Hippalmon Pelagonaque, dextra tuentes
- 360
- cornua, prosternit: socii rapuere iacentes;
- at non letiferos effugit Enaesimus ictus
- Hippocoonte satus: trepidantem et terga parantem
- vertere succiso liquerunt poplite nervi.
- forsitan et Pylius citra Troiana perisset
- 365
- tempora, sed sumpto posita conamine ab hasta
- arboris insiluit, quae stabat proxima, ramis
- despexitque, loco tutus, quem fugerat, hostem.
- dentibus ille ferox in querno stipite tritis
- inminet exitio fidensque recentibus armis
- 370
- Eurytidae magni rostro femur hausit adunco.
- at gemini, nondum caelestia sidera, fratres,
- ambo conspicui, nive candidioribus ambo
- vectabantur equis, ambo vibrata per auras
- hastarum tremulo quatiebant spicula motu.
- 375
- vulnera fecissent, nisi saetiger inter opacas
- nec iaculis isset nec equo loca pervia silvas.
- persequitur Telamon studioque incautus eundi
- pronus ab arborea cecidit radice retentus.
- dum levat hunc Peleus, celerem Tegeaea sagittam
- 380
- inposuit nervo sinuatoque expulit arcu:
- fixa sub aure feri summum destrinxit harundo
- corpus et exiguo rubefecit sanguine saetas;
- nec tamen illa sui successu laetior ictus
- quam Meleagros erat: primus vidisse putatur
- 385
- et primus sociis visum ostendisse cruorem
- et 'meritum' dixisse 'feres virtutis honorem.'
- erubuere viri seque exhortantur et addunt
- cum clamore animos iaciuntque sine ordine tela:
- turba nocet iactis et, quos petit, impedit ictus.
- 390
- ecce furens contra sua fata bipennifer Arcas
- 'discite, femineis quid tela virilia praestent,
- o iuvenes, operique meo concedite!' dixit.
- 'ipsa suis licet hunc Latonia protegat armis,
- invita tamen hunc perimet mea dextra Diana.'
- 395
- talia magniloquo tumidus memoraverat ore
- ancipitemque manu tollens utraque securim
- institerat digitis pronos suspensus in ictus:
- occupat audentem, quaque est via proxima leto,
- summa ferus geminos derexit ad inguina dentes.
- 400
- concidit Ancaeus glomerataque sanguine multo
- viscera lapsa fluunt: madefacta est terra cruore.
- ibat in adversum proles Ixionis hostem
- Pirithous valida quatiens venabula dextra;
- cui 'procul' Aegides 'o me mihi carior' inquit
- 405
- 'pars animae consiste meae! licet eminus esse
- fortibus: Ancaeo nocuit temeraria virtus.'
- dixit et aerata torsit grave cuspide cornum;
- quo bene librato votique potente futuro
- obstitit aesculea frondosus ab arbore ramus.
- 410
- misit et Aesonides iaculum: quod casus ab illo
- vertit in inmeriti fatum latrantis et inter
- ilia coniectum tellure per ilia fixum est.
- at manus Oenidae variat, missisque duabus
- hasta prior terra, medio stetit altera tergo.
- 415
- nec mora, dum saevit, dum corpora versat in orbem
- stridentemque novo spumam cum sanguine fundit,
- vulneris auctor adest hostemque inritat ad iram
- splendidaque adversos venabula condit in armos.
- gaudia testantur socii clamore secundo
- 420
- victricemque petunt dextrae coniungere dextram
- inmanemque ferum multa tellure iacentem
- mirantes spectant neque adhuc contingere tutum
- esse putant, sed tela tamen sua quisque cruentat.
- Ipse pede inposito caput exitiabile pressit
- 425
- atque ita 'sume mei spolium, Nonacria, iuris,'
- dixit 'et in partem veniat mea gloria tecum.'
- protinus exuvias rigidis horrentia saetis
- terga dat et magnis insignia dentibus ora.
- illi laetitiae est cum munere muneris auctor;
- 430
- invidere alii, totoque erat agmine murmur.
- e quibus ingenti tendentes bracchia voce
- 'pone age nec titulos intercipe, femina, nostros,'
- Thestiadae clamant, 'nec te fiducia formae
- decipiat, ne sit longe tibi captus amore
- 435
- auctor,' et huic adimunt munus, ius muneris illi.
- non tulit et tumida frendens Mavortius ira
- 'discite, raptores alieni' dixit 'honoris,
- facta minis quantum distent,' hausitque nefando
- pectora Plexippi nil tale timentia ferro.
- 440
- Toxea, quid faciat, dubium pariterque volentem
- ulcisci fratrem fraternaque fata timentem
- haud patitur dubitare diu calidumque priori
- caede recalfecit consorti sanguine telum.
- Dona deum templis nato victore ferebat,
- 445
- cum videt exstinctos fratres Althaea referri.
- quae plangore dato maestis clamoribus urbem
- inplet et auratis mutavit vestibus atras;
- at simul est auctor necis editus, excidit omnis
- luctus et a lacrimis in poenae versus amorem est.
- 450
- Stipes erat, quem, cum partus enixa iaceret
- Thestias, in flammam triplices posuere sorores
- staminaque inpresso fatalia pollice nentes
- 'tempora' dixerunt 'eadem lignoque tibique,
- o modo nate, damus.' quo postquam carmine dicto
- 455
- excessere deae, flagrantem mater ab igne
- eripuit ramum sparsitque liquentibus undis.
- ille diu fuerat penetralibus abditus imis
- servatusque tuos, iuvenis, servaverat annos.
- protulit hunc genetrix taedasque et fragmina poni
- 460
- imperat et positis inimicos admovet ignes.
- tum conata quater flammis inponere ramum
- coepta quater tenuit: pugnat materque sororque,
- et diversa trahunt unum duo nomina pectus.
- saepe metu sceleris pallebant ora futuri,
- 465
- saepe suum fervens oculis dabat ira ruborem,
- et modo nescio quid similis crudele minanti
- vultus erat, modo quem misereri credere posses;
- cumque ferus lacrimas animi siccaverat ardor,
- inveniebantur lacrimae tamen, utque carina,
- 470
- quam ventus ventoque rapit contrarius aestus,
- vim geminam sentit paretque incerta duobus,
- Thestias haud aliter dubiis affectibus errat
- inque vices ponit positamque resuscitat iram.
- incipit esse tamen melior germana parente
- 475
- et consanguineas ut sanguine leniat umbras,
- inpietate pia est. nam postquam pestifer ignis
- convaluit, 'rogus iste cremet mea viscera' dixit,
- utque manu dira lignum fatale tenebat,
- ante sepulcrales infelix adstitit aras
- 480
- 'poenarum' que 'deae triplices, furialibus,' inquit
- 'Eumenides, sacris vultus advertite vestros!
- ulciscor facioque nefas; mors morte pianda est,
- in scelus addendum scelus est, in funera funus:
- per coacervatos pereat domus inpia luctus!
- 485
- an felix Oeneus nato victore fruetur,
- Thestius orbus erit? melius lugebitis ambo.
- vos modo, fraterni manes animaeque recentes,
- officium sentite meum magnoque paratas
- accipite inferias, uteri mala pignora nostri!
- 490
- ei mihi! quo rapior? fratres, ignoscite matri!
- deficiunt ad coepta manus: meruisse fatemur
- illum, cur pereat; mortis mihi displicet auctor.
- ergo inpune feret vivusque et victor et ipso
- successu tumidus regnum Calydonis habebit,
- 495
- vos cinis exiguus gelidaeque iacebitis umbrae?
- haud equidem patiar: pereat sceleratus et ille
- spemque patris regnumque trahat patriaeque ruinam!
- mens ubi materna est? ubi sunt pia iura parentum
- et quos sustinui bis mensum quinque labores?
- 500
- o utinam primis arsisses ignibus infans,
- idque ego passa forem! vixisti munere nostro;
- nunc merito moriere tuo! cape praemia facti
- bisque datam, primum partu, mox stipite rapto,
- redde animam vel me fraternis adde sepulcris!
- 505
- et cupio et nequeo. quid agam? modo vulnera fratrum
- ante oculos mihi sunt et tantae caedis imago,
- nunc animum pietas maternaque nomina frangunt.
- me miseram! male vincetis, sed vincite, fratres,
- dummodo, quae dedero vobis, solacia vosque
- 510
- ipsa sequar!' dixit dextraque aversa trementi
- funereum torrem medios coniecit in ignes:
- aut dedit aut visus gemitus est ipse dedisse
- stipes, ut invitis conreptus ab ignibus arsit.
- Inscius atque absens flamma Meleagros ab illa
- 515
- uritur et caecis torreri viscera sentit
- ignibus ac magnos superat virtute dolores.
- quod tamen ignavo cadat et sine sanguine leto,
- maeret et Ancaei felicia vulnera dicit
- grandaevumque patrem fratresque piasque sorores
- 520
- cum gemitu sociamque tori vocat ore supremo,
- forsitan et matrem. crescunt ignisque dolorque
- languescuntque iterum; simul est exstinctus uterque,
- inque leves abiit paulatim spiritus auras
- paulatim cana prunam velante favilla.
- 525
- Alta iacet Calydon: lugent iuvenesque senesque,
- vulgusque proceresque gemunt, scissaeque capillos
- planguntur matres Calydonides Eueninae;
- pulvere canitiem genitor vultusque seniles
- foedat humi fusus spatiosumque increpat aevum.
- 530
- nam de matre manus diri sibi conscia facti
- exegit poenas acto per viscera ferro.
- non mihi si centum deus ora sonantia linguis
- ingeniumque capax totumque Helicona dedisset,
- tristia persequerer miserarum fata sororum.
- 535
- inmemores decoris liventia pectora tundunt,
- dumque manet corpus, corpus refoventque foventque,
- oscula dant ipsi, posito dant oscula lecto.
- post cinerem cineres haustos ad pectora pressant
- adfusaeque iacent tumulo signataque saxo
- 540
- nomina conplexae lacrimas in nomina fundunt.
- quas Parthaoniae tandem Latonia clade
- exsatiata domus praeter Gorgenque nurumque
- nobilis Alcmenae natis in corpore pennis
- adlevat et longas per bracchia porrigit alas
- 545
- corneaque ora facit versasque per aera mittit.
- Interea Theseus sociati parte laboris
- functus Erectheas Tritonidos ibat ad arces.
- clausit iter fecitque moras Achelous eunti
- imbre tumens: 'succede meis,' ait 'inclite, tectis,
- 550
- Cecropide, nec te committe rapacibus undis:
- ferre trabes solidas obliquaque volvere magno
- murmure saxa solent. vidi contermina ripae
- cum gregibus stabula alta trahi; nec fortibus illic
- profuit armentis nec equis velocibus esse.
- 555
- multa quoque hic torrens nivibus de monte solutis
- corpora turbineo iuvenalia vertice mersit.
- tutior est requies, solito dum flumina currant
- limite, dum tenues capiat suus alveus undas.'
- adnuit Aegides 'utar,' que 'Acheloe, domoque
- 560
- consilioque tuo' respondit; et usus utroque est.
- pumice multicavo nec levibus atria tophis
- structa subit: molli tellus erat umida musco,
- summa lacunabant alterno murice conchae.
- iamque duas lucis partes Hyperione menso
- 565
- discubuere toris Theseus comitesque laborum,
- hac Ixionides, illa Troezenius heros
- parte Lelex, raris iam sparsus tempora canis,
- quosque alios parili fuerat dignatus honore
- Amnis Acarnanum, laetissimus hospite tanto.
- 570
- protinus adpositas nudae vestigia nymphae
- instruxere epulis mensas dapibusque remotis
- in gemma posuere merum. tum maximus heros,
- aequora prospiciens oculis subiecta, 'quis' inquit
- 'ille locus?' (digitoque ostendit) 'et insula nomen
- 575
- quod gerit illa, doce, quamquam non una videtur!'
- Amnis ad haec 'non est' inquit 'quod cernitis unum:
- quinque iacent terrae; spatium discrimina fallit.
- quoque minus spretae factum mirere Dianae,
- naides hae fuerant, quae cum bis quinque iuvencos
- 580
- mactassent rurisque deos ad sacra vocassent,
- inmemores nostri festas duxere choreas.
- intumui, quantusque feror, cum plurimus umquam,
- tantus eram, pariterque animis inmanis et undis
- a silvis silvas et ab arvis arva revelli
- 585
- cumque loco nymphas, memores tum denique nostri,
- in freta provolvi. fluctus nosterque marisque
- continuam diduxit humum partesque resolvit
- in totidem, mediis quot cernis Echinadas undis.
- ut tamen ipse vides, procul, en procul una recessit
- 590
- insula, grata mihi; Perimelen navita dicit:
- huic ego virgineum dilectae nomen ademi;
- quod pater Hippodamas aegre tulit inque profundum
- propulit e scopulo periturae corpora natae.
- excepi nantemque ferens "o proxima mundi
- 595
- regna vagae" dixi "sortite, Tridentifer, undae,
- adfer opem, mersaeque, precor, feritate paterna
- 601
- da, Neptune, locum, vel sit locus ipsa licebit!"
- dum loquor, amplexa est artus nova terra natantes
- 609
- et gravis increvit mutatis insula membris.'
- Amnis ab his tacuit. factum mirabile cunctos
- moverat: inridet credentes, utque deorum
- spretor erat mentisque ferox, Ixione natus
- 'ficta refers nimiumque putas, Acheloe, potentes
- esse deos,' dixit 'si dant adimuntque figuras.'
- 615
- obstipuere omnes nec talia dicta probarunt,
- ante omnesque Lelex animo maturus et aevo,
- sic ait: 'inmensa est finemque potentia caeli
- non habet, et quicquid superi voluere, peractum est,
- quoque minus dubites, tiliae contermina quercus
- 620
- collibus est Phrygiis modico circumdata muro;
- ipse locum vidi; nam me Pelopeia Pittheus
- misit in arva suo quondam regnata parenti.
- haud procul hinc stagnum est, tellus habitabilis olim,
- nunc celebres mergis fulicisque palustribus undae;
- 625
- Iuppiter huc specie mortali cumque parente
- venit Atlantiades positis caducifer alis.
- mille domos adiere locum requiemque petentes,
- mille domos clausere serae; tamen una recepit,
- parva quidem, stipulis et canna tecta palustri,
- 630
- sed pia Baucis anus parilique aetate Philemon
- illa sunt annis iuncti iuvenalibus, illa
- consenuere casa paupertatemque fatendo
- effecere levem nec iniqua mente ferendo;
- nec refert, dominos illic famulosne requiras:
- 635
- tota domus duo sunt, idem parentque iubentque.
- ergo ubi caelicolae parvos tetigere penates
- summissoque humiles intrarunt vertice postes,
- membra senex posito iussit relevare sedili;
- cui superiniecit textum rude sedula Baucis
- 640
- inque foco tepidum cinerem dimovit et ignes
- suscitat hesternos foliisque et cortice sicco
- nutrit et ad flammas anima producit anili
- multifidasque faces ramaliaque arida tecto
- detulit et minuit parvoque admovit aeno,
- 645
- quodque suus coniunx riguo conlegerat horto,
- truncat holus foliis; furca levat ille bicorni
- sordida terga suis nigro pendentia tigno
- servatoque diu resecat de tergore partem
- exiguam sectamque domat ferventibus undis.
- 650
- interea medias fallunt sermonibus horas
- concutiuntque torum de molli fluminis ulva
- 655
- inpositum lecto sponda pedibusque salignis.
- vestibus hunc velant, quas non nisi tempore festo
- sternere consuerant, sed et haec vilisque vetusque
- vestis erat, lecto non indignanda saligno.
- adcubuere dei. mensam succincta tremensque
- 660
- ponit anus, mensae sed erat pes tertius inpar:
- testa parem fecit; quae postquam subdita clivum
- sustulit, aequatam mentae tersere virentes.
- ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae
- conditaque in liquida corna autumnalia faece
- 665
- intibaque et radix et lactis massa coacti
- ovaque non acri leviter versata favilla,
- omnia fictilibus. post haec caelatus eodem
- sistitur argento crater fabricataque fago
- pocula, qua cava sunt, flaventibus inlita ceris;
- 670
- parva mora est, epulasque foci misere calentes,
- nec longae rursus referuntur vina senectae
- dantque locum mensis paulum seducta secundis:
- hic nux, hic mixta est rugosis carica palmis
- prunaque et in patulis redolentia mala canistris
- 675
- et de purpureis conlectae vitibus uvae,
- candidus in medio favus est; super omnia vultus
- accessere boni nec iners pauperque voluntas.
- 'Interea totiens haustum cratera repleri
- sponte sua per seque vident succrescere vina:
- 680
- attoniti novitate pavent manibusque supinis
- concipiunt Baucisque preces timidusque Philemon
- et veniam dapibus nullisque paratibus orant.
- unicus anser erat, minimae custodia villae:
- quem dis hospitibus domini mactare parabant;
- 685
- ille celer penna tardos aetate fatigat
- eluditque diu tandemque est visus ad ipsos
- confugisse deos: superi vetuere necari
- "di" que "sumus, meritasque luet vicinia poenas
- inpia" dixerunt; "vobis inmunibus huius
- 690
- esse mali dabitur; modo vestra relinquite tecta
- ac nostros comitate gradus et in ardua montis
- ite simul!" parent ambo baculisque levati
- nituntur longo vestigia ponere clivo.
- tantum aberant summo, quantum semel ire sagitta
- 695
- missa potest: flexere oculos et mersa palude
- cetera prospiciunt, tantum sua tecta manere,
- dumque ea mirantur, dum deflent fata suorum,
- illa vetus dominis etiam casa parva duobus
- vertitur in templum: furcas subiere columnae,
- 700
- stramina flavescunt aurataque tecta videntur
- caelataeque fores adopertaque marmore tellus.
- talia tum placido Saturnius edidit ore:
- "dicite, iuste senex et femina coniuge iusto
- digna, quid optetis." cum Baucide pauca locutus
- 705
- iudicium superis aperit commune Philemon:
- "esse sacerdotes delubraque vestra tueri
- poscimus, et quoniam concordes egimus annos,
- auferat hora duos eadem, nec coniugis umquam
- busta meae videam, neu sim tumulandus ab illa."
- 710
- vota fides sequitur: templi tutela fuere,
- donec vita data est; annis aevoque soluti
- ante gradus sacros cum starent forte locique
- narrarent casus, frondere Philemona Baucis,
- Baucida conspexit senior frondere Philemon.
- 715
- iamque super geminos crescente cacumine vultus
- mutua, dum licuit, reddebant dicta "vale" que
- "o coniunx" dixere simul, simul abdita texit
- ora frutex: ostendit adhuc Thyneius illic
- incola de gemino vicinos corpore truncos.
- 720
- haec mihi non vani (neque erat, cur fallere vellent)
- narravere senes; equidem pendentia vidi
- serta super ramos ponensque recentia dixi
- "cura deum di sint, et, qui coluere, colantur."'
- Desierat, cunctosque et res et moverat auctor,
- 725
- Thesea praecipue; quem facta audire volentem
- mira deum innixus cubito Calydonius amnis
- talibus adloquitur: 'sunt, o fortissime, quorum
- forma semel mota est et in hoc renovamine mansit;
- sunt, quibus in plures ius est transire figuras,
- 730
- ut tibi, conplexi terram maris incola, Proteu.
- nam modo te iuvenem, modo te videre leonem,
- nunc violentus aper, nunc, quem tetigisse timerent,
- anguis eras, modo te faciebant cornua taurum;
- saepe lapis poteras, arbor quoque saepe videri,
- 735
- interdum, faciem liquidarum imitatus aquarum,
- flumen eras, interdum undis contrarius ignis.
- 'Nec minus Autolyci coniunx, Erysicthone nata,
- iuris habet: pater huius erat, qui numina divum
- sperneret et nullos aris adoleret odores;
- 740
- ille etiam Cereale nemus violasse securi
- dicitur et lucos ferro temerasse vetustos.
- stabat in his ingens annoso robore quercus,
- una nemus; vittae mediam memoresque tabellae
- sertaque cingebant, voti argumenta potentum.
- 745
- saepe sub hac dryades festas duxere choreas,
- saepe etiam manibus nexis ex ordine trunci
- circuiere modum, mensuraque roboris ulnas
- quinque ter inplebat, nec non et cetera tantum
- silva sub hac, silva quantum fuit herba sub omni.
- 750
- non tamen idcirco ferrum Triopeius illa
- abstinuit famulosque iubet succidere sacrum
- robur, et ut iussos cunctari vidit, ab uno
- edidit haec rapta sceleratus verba securi:
- "non dilecta deae solum, sed et ipsa licebit
- 755
- sit dea, iam tanget frondente cacumine terram."
- dixit, et obliquos dum telum librat in ictus,
- contremuit gemitumque dedit Deoia quercus,
- et pariter frondes, pariter pallescere glandes
- coepere ac longi pallorem ducere rami.
- 760
- cuius ut in trunco fecit manus inpia vulnus,
- haud aliter fluxit discusso cortice sanguis,
- quam solet, ante aras ingens ubi victima taurus
- concidit, abrupta cruor e cervice profundi.
- obstipuere omnes, aliquisque ex omnibus audet
- 765
- deterrere nefas saevamque inhibere bipennem:
- aspicit hunc "mentis" que "piae cape praemia!" dixit
- Thessalus inque virum convertit ab arbore ferrum
- detruncatque caput repetitaque robora caedit,
- redditus e medio sonus est cum robore talis:
- 770
- "nympha sub hoc ego sum Cereri gratissima ligno,
- quae tibi factorum poenas instare tuorum
- vaticinor moriens, nostri solacia leti."
- persequitur scelus ille suum, labefactaque tandem
- ictibus innumeris adductaque funibus arbor
- 775
- corruit et multam prostravit pondere silvam.
- 'Attonitae dryades damno nemorumque suoque,
- omnes germanae, Cererem cum vestibus atris
- maerentes adeunt poenamque Erysicthonis orant.
- adnuit his capitisque sui pulcherrima motu
- 780
- concussit gravidis oneratos messibus agros,
- moliturque genus poenae miserabile, si non
- ille suis esset nulli miserabilis actis,
- pestifera lacerare Fame: quae quatenus ipsi
- non adeunda deae est (neque enim Cereremque Famemque
- 785
- fata coire sinunt), montani numinis unam
- talibus agrestem conpellat oreada dictis:
- "est locus extremis Scythiae glacialis in oris,
- triste solum, sterilis, sine fruge, sine arbore tellus;
- Frigus iners illic habitant Pallorque Tremorque
- 790
- et ieiuna Fames: ea se in praecordia condat
- sacrilegi scelerata, iube, nec copia rerum
- vincat eam superetque meas certamine vires,
- neve viae spatium te terreat, accipe currus,
- accipe, quos frenis alte moderere, dracones!"
- 795
- et dedit; illa dato subvecta per aera curru
- devenit in Scythiam: rigidique cacumine montis
- (Caucason appellant) serpentum colla levavit
- quaesitamque Famem lapidoso vidit in agro
- unguibus et raras vellentem dentibus herbas.
- 800
- hirtus erat crinis, cava lumina, pallor in ore,
- labra incana situ, scabrae rubigine fauces,
- dura cutis, per quam spectari viscera possent;
- ossa sub incurvis exstabant arida lumbis,
- ventris erat pro ventre locus; pendere putares
- 805
- pectus et a spinae tantummodo crate teneri.
- auxerat articulos macies, genuumque tumebat
- orbis, et inmodico prodibant tubere tali.
- 'Hanc procul ut vidit, (neque enim est accedere iuxta
- ausa) refert mandata deae paulumque morata,
- 810
- quamquam aberat longe, quamquam modo venerat illuc,
- visa tamen sensisse famem est, retroque dracones
- egit in Haemoniam versis sublimis habenis.
- 'Dicta Fames Cereris, quamvis contraria semper
- illius est operi, peragit perque aera vento
- 815
- ad iussam delata domum est, et protinus intrat
- sacrilegi thalamos altoque sopore solutum
- (noctis enim tempus) geminis amplectitur ulnis,
- seque viro inspirat, faucesque et pectus et ora
- adflat et in vacuis spargit ieiunia venis;
- 820
- functaque mandato fecundum deserit orbem
- inque domos inopes adsueta revertitur antra.
- 'Lenis adhuc Somnus placidis Erysicthona pennis
- mulcebat: petit ille dapes sub imagine somni,
- oraque vana movet dentemque in dente fatigat,
- 825
- exercetque cibo delusum guttur inani
- proque epulis tenues nequiquam devorat auras;
- ut vero est expulsa quies, furit ardor edendi
- perque avidas fauces incensaque viscera regnat.
- nec mora; quod pontus, quod terra, quod educat aer,
- 830
- poscit et adpositis queritur ieiunia mensis
- inque epulis epulas quaerit; quodque urbibus esse,
- quodque satis poterat populo, non sufficit uni,
- plusque cupit, quo plura suam demittit in alvum.
- utque fretum recipit de tota flumina terra
- 835
- nec satiatur aquis peregrinosque ebibit amnes,
- utque rapax ignis non umquam alimenta recusat
- innumerasque trabes cremat et, quo copia maior
- est data, plura petit turbaque voracior ipsa est:
- sic epulas omnes Erysicthonis ora profani
- 840
- accipiunt poscuntque simul. cibus omnis in illo
- causa cibi est, semperque locus fit inanis edendo.
- 'Iamque fame patrias altique voragine ventris
- attenuarat opes, sed inattenuata manebat
- tum quoque dira fames, inplacataeque vigebat
- 845
- flamma gulae. tandem, demisso in viscera censu,
- filia restabat, non illo digna parente.
- hanc quoque vendit inops: dominum generosa recusat
- et vicina suas tendens super aequora palmas
- "eripe me domino, qui raptae praemia nobis
- 850
- virginitatis habes!" ait: haec Neptunus habebat;
- qui prece non spreta, quamvis modo visa sequenti
- esset ero, formamque novat vultumque virilem
- induit et cultus piscem capientibus aptos.
- hanc dominus spectans "o qui pendentia parvo
- 855
- aera cibo celas, moderator harundinis," inquit
- "sic mare conpositum, sic sit tibi piscis in unda
- credulus et nullos, nisi fixus, sentiat hamos:
- quae modo cum vili turbatis veste capillis
- litore in hoc steterat (nam stantem in litore vidi),
- 860
- dic, ubi sit: neque enim vestigia longius exstant."
- illa dei munus bene cedere sensit et a se
- se quaeri gaudens his est resecuta rogantem:
- "quisquis es, ignoscas; in nullam lumina partem
- gurgite ab hoc flexi studioque operatus inhaesi,
- 865
- quoque minus dubites, sic has deus aequoris artes
- adiuvet, ut nemo iamdudum litore in isto,
- me tamen excepto, nec femina constitit ulla."
- credidit et verso dominus pede pressit harenam
- elususque abiit: illi sua reddita forma est.
- 870
- ast ubi habere suam transformia corpora sensit,
- saepe pater dominis Triopeida tradit, at illa
- nunc equa, nunc ales, modo bos, modo cervus abibat
- praebebatque avido non iusta alimenta parenti.
- vis tamen illa mali postquam consumpserat omnem
- 875
- materiam derantque gravi nova pabula morbo,
- ipse suos artus lacerans divellere morsu
- coepit et infelix minuendo corpus alebat.-
- 'Quid moror externis? etiam mihi nempe novandi est
- corporis, o iuvenis, numero finita, potestas.
- 880
- nam modo, qui nunc sum, videor, modo flector in anguem,
- armenti modo dux vires in cornua sumo,-
- cornua, dum potui. nunc pars caret altera telo
- frontis, ut ipse vides.' gemitus sunt verba secuti.
LIBER NONUS
- Quae gemitus truncaeque deo Neptunius heros
- causa rogat frontis; cui sic Calydonius amnis
- coepit inornatos redimitus harundine crines:
- 'triste petis munus. quis enim sua proelia victus
- commemorare velit? referam tamen ordine, nec tam
- 5
- turpe fuit vinci, quam contendisse decorum est,
- magnaque dat nobis tantus solacia victor.
- nomine siqua suo fando pervenit ad aures
- Deianira tuas, quondam pulcherrima virgo
- multorumque fuit spes invidiosa procorum.
- 10
- cum quibus ut soceri domus est intrata petiti,
- "accipe me generum," dixi "Parthaone nate":
- dixit et Alcides. alii cessere duobus.
- ille Iovem socerum dare se, famamque laborum,
- et superata suae referebat iussa novercae.
- 15
- contra ego "turpe deum mortali cedere" dixi-
- nondum erat ille deus-"dominum me cernis aquarum
- cursibus obliquis inter tua regna fluentum.
- nec gener externis hospes tibi missus ab oris,
- sed popularis ero et rerum pars una tuarum.
- 20
- tantum ne noceat, quod me nec regia Iuno
- odit, et omnis abest iussorum poena laborum.
- nam, quo te iactas, Alcmena nate, creatum,
- Iuppiter aut falsus pater est, aut crimine verus.
- matris adulterio patrem petis. elige, fictum
- 25
- esse Iovem malis, an te per dedecus ortum."
- talia dicentem iamdudum lumine torvo
- spectat, et accensae non fortiter imperat irae,
- verbaque tot reddit: "melior mihi dextera lingua.
- dummodo pugnando superem, tu vince loquendo"
- 30
- congrediturque ferox. puduit modo magna locutum
- cedere: reieci viridem de corpore vestem,
- bracchiaque opposui, tenuique a pectore varas
- in statione manus et pugnae membra paravi.
- ille cavis hausto spargit me pulvere palmis,
- 35
- inque vicem fulvae tactu flavescit harenae.
- et modo cervicem, modo crura, modo ilia captat,
- aut captare putes, omnique a parte lacessit.
- me mea defendit gravitas frustraque petebar;
- haud secus ac moles, magno quam murmure fluctus
- 40
- oppugnant; manet illa, suoque est pondere tuta.
- digredimur paulum, rursusque ad bella coimus,
- inque gradu stetimus, certi non cedere, eratque
- cum pede pes iunctus, totoque ego pectore pronus
- et digitos digitis et frontem fronte premebam.
- 45
- non aliter vidi fortes concurrere tauros,
- cum, pretium pugnae, toto nitidissima saltu
- expetitur coniunx: spectant armenta paventque
- nescia, quem maneat tanti victoria regni.
- ter sine profectu voluit nitentia contra
- 50
- reicere Alcides a se mea pectora; quarto
- excutit amplexus, adductaque bracchia solvit,
- inpulsumque manu-certum est mihi vera fateri-
- protinus avertit, tergoque onerosus inhaesit.
- siqua fides,-neque enim ficta mihi gloria voce
- 55
- quaeritur-inposito pressus mihi monte videbar.
- vix tamen inserui sudore fluentia multo
- bracchia, vix solvi duros a corpore nexus.
- instat anhelanti, prohibetque resumere vires,
- et cervice mea potitur. tum denique tellus
- 60
- pressa genu nostro est, et harenas ore momordi.
- inferior virtute, meas devertor ad artes,
- elaborque viro longum formatus in anguem.
- qui postquam flexos sinuavi corpus in orbes,
- cumque fero movi linguam stridore bisulcam,
- 65
- risit, et inludens nostras Tirynthius artes
- "cunarum labor est angues superare mearum,"
- dixit "et ut vincas alios, Acheloe, dracones,
- pars quota Lernaeae serpens eris unus echidnae?
- vulneribus fecunda suis erat illa, nec ullum
- 70
- de centum numero caput est inpune recisum,
- quin gemino cervix herede valentior esset.
- hanc ego ramosam natis e caede colubris
- crescentemque malo domui, domitamque reclusi.
- quid fore te credis, falsum qui versus in anguem
- 75
- arma aliena moves, quem forma precaria celat?"
- dixerat, et summo digitorum vincula collo
- inicit: angebar, ceu guttura forcipe pressus,
- pollicibusque meas pugnabam evellere fauces.
- sic quoque devicto restabat tertia tauri
- 80
- forma trucis. tauro mutatus membra rebello.
- induit ille toris a laeva parte lacertos,
- admissumque trahens sequitur, depressaque dura
- cornua figit humo, meque alta sternit harena.
- nec satis hoc fuerat: rigidum fera dextera cornu
- 85
- dum tenet, infregit, truncaque a fronte revellit.
- naides hoc, pomis et odoro flore repletum,
- sacrarunt; divesque meo Bona Copia cornu est.'
- Dixerat: et nymphe ritu succincta Dianae,
- una ministrarum, fusis utrimque capillis,
- 90
- incessit totumque tulit praedivite cornu
- autumnum et mensas, felicia poma, secundas.
- lux subit; et primo feriente cacumina sole
- discedunt iuvenes, neque enim dum flumina pacem
- et placidos habeant lapsus totaeque residant
- 95
- opperiuntur aquae. vultus Achelous agrestes
- et lacerum cornu mediis caput abdidit undis.
- Huic tamen ablati doluit iactura decoris,
- cetera sospes habet. capitis quoque fronde saligna
- aut superinposita celatur harundine damnum.
- 100
- at te, Nesse ferox, eiusdem virginis ardor
- perdiderat volucri traiectum terga sagitta.
- namque nova repetens patrios cum coniuge muros
- venerat Eueni rapidas Iove natus ad undas.
- uberior solito, nimbis hiemalibus auctus,
- 105
- verticibusque frequens erat atque inpervius amnis.
- intrepidum pro se, curam de coniuge agentem
- Nessus adit, membrisque valens scitusque vadorum,
- 'officio' que 'meo ripa sistetur in illa
- haec,' ait 'Alcide. tu viribus utere nando!'
- 110
- pallentemque metu, fluviumque ipsumque timentem
- tradidit Aonius pavidam Calydonida Nesso.
- mox, ut erat, pharetraque gravis spolioque leonis-
- nam clavam et curvos trans ripam miserat arcus-
- 'quandoquidem coepi, superentur flumina' dixit,
- 115
- nec dubitat nec, qua sit clementissimus amnis,
- quaerit, et obsequio deferri spernit aquarum.
- iamque tenens ripam, missos cum tolleret arcus,
- coniugis agnovit vocem Nessoque paranti
- fallere depositum 'quo te fiducia' clamat
- 120
- 'vana pedum, violente, rapit? tibi, Nesse biformis,
- dicimus. exaudi, nec res intercipe nostras.
- si te nulla mei reverentia movit, at orbes
- concubitus vetitos poterant inhibere paterni.
- haud tamen effugies, quamvis ope fidis equina;
- 125
- vulnere, non pedibus te consequar.' ultima dicta
- re probat, et missa fugientia terga sagitta
- traicit. exstabat ferrum de pectore aduncum.
- quod simul evulsum est, sanguis per utrumque foramen
- emicuit mixtus Lernaei tabe veneni.
- 130
- excipit hunc Nessus 'ne' que enim 'moriemur
- inulti' secum ait, et calido velamina tincta cruore
- dat munus raptae velut inritamen amoris.
- Longa fuit medii mora temporis, actaque magni
- Herculis inplerant terras odiumque novercae.
- 135
- victor ab Oechalia Cenaeo sacra parabat
- vota Iovi, cum Fama loquax praecessit ad aures,
- Deianira, tuas, quae veris addere falsa
- gaudet, et e minimo sua per mendacia crescit,
- Amphitryoniaden Ioles ardore teneri.
- 140
- credit amans, venerisque novae perterrita fama
- indulsit primo lacrimis, flendoque dolorem
- diffudit miseranda suum. mox deinde 'quid autem
- flemus?' ait 'paelex lacrimis laetabitur istis.
- quae quoniam adveniet, properandum aliquidque novandum est,
- 145
- dum licet, et nondum thalamos tenet altera nostros.
- conquerar, an sileam? repetam Calydona, morerne?
- excedam tectis? an, si nihil amplius, obstem?
- quid si me, Meleagre, tuam memor esse sororem
- forte paro facinus, quantumque iniuria possit
- 150
- femineusque dolor, iugulata paelice testor?'
- in cursus animus varios abit. omnibus illis
- praetulit inbutam Nesseo sanguine vestem
- mittere, quae vires defecto reddat amori,
- ignaroque Lichae, quid tradat, nescia, luctus
- 155
- ipsa suos tradit blandisque miserrima verbis,
- dona det illa viro, mandat. capit inscius heros,
- induiturque umeris Lernaeae virus echidnae.
- Tura dabat primis et verba precantia flammis,
- vinaque marmoreas patera fundebat in aras:
- 160
- incaluit vis illa mali, resolutaque flammis
- Herculeos abiit late dilapsa per artus.
- dum potuit, solita gemitum virtute repressit.
- victa malis postquam est patientia, reppulit aras,
- inplevitque suis nemorosam vocibus Oeten.
- 165
- nec mora, letiferam conatur scindere vestem:
- qua trahitur, trahit illa cutem, foedumque relatu,
- aut haeret membris frustra temptata revelli,
- aut laceros artus et grandia detegit ossa.
- ipse cruor, gelido ceu quondam lammina candens
- 170
- tincta lacu, stridit coquiturque ardente veneno.
- nec modus est, sorbent avidae praecordia flammae,
- caeruleusque fluit toto de corpore sudor,
- ambustique sonant nervi, caecaque medullis
- tabe liquefactis tollens ad sidera palmas
- 175
- 'cladibus,' exclamat 'Saturnia, pascere nostris:
- pascere, et hanc pestem specta, crudelis, ab alto,
- corque ferum satia. vel si miserandus et hosti,
- hoc est, si tibi sum, diris cruciatibus aegram
- invisamque animam natamque laboribus aufer.
- 180
- mors mihi munus erit; decet haec dare dona novercam.
- ergo ego foedantem peregrino templa cruore
- Busirin domui? saevoque alimenta parentis
- Antaeo eripui? nec me pastoris Hiberi
- forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit?
- 185
- vosne, manus, validi pressistis cornua tauri?
- vestrum opus Elis habet, vestrum Stymphalides undae,
- Partheniumque nemus? vestra virtute relatus
- Thermodontiaco caelatus balteus auro,
- pomaque ab insomni concustodita dracone?
- 190
- nec mihi centauri potuere resistere, nec mi
- Arcadiae vastator aper? nec profuit hydrae
- crescere per damnum geminasque resumere vires?
- quid, cum Thracis equos humano sanguine pingues
- plenaque corporibus laceris praesepia vidi,
- 195
- visaque deieci, dominumque ipsosque peremi?
- his elisa iacet moles Nemeaea lacertis:
- hac caelum cervice tuli. defessa iubendo est
- saeva Iovis coniunx: ego sum indefessus agendo.
- sed nova pestis adest, cui nec virtute resisti
- 200
- nec telis armisque potest. pulmonibus errat
- ignis edax imis, perque omnes pascitur artus.
- at valet Eurystheus! et sunt, qui credere possint
- esse deos?' dixit, perque altam saucius Oeten
- haud aliter graditur, quam si venabula taurus
- 205
- corpore fixa gerat, factique refugerit auctor.
- saepe illum gemitus edentem, saepe frementem,
- saepe retemptantem totas infringere vestes
- sternentemque trabes irascentemque videres
- montibus aut patrio tendentem bracchia caelo.
- 210
- Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata
- aspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem,
- 'tune, Licha,' dixit 'feralia dona dedisti?
- tune meae necis auctor eris?' tremit ille, pavetque
- pallidus, et timide verba excusantia dicit.
- 215
- dicentem genibusque manus adhibere parantem
- corripit Alcides, et terque quaterque rotatum
- mittit in Euboicas tormento fortius undas.
- ille per aerias pendens induruit auras:
- utque ferunt imbres gelidis concrescere ventis,
- 220
- inde nives fieri, nivibus quoque molle rotatis
- astringi et spissa glomerari grandine corpus,
- sic illum validis iactum per inane lacertis
- exsanguemque metu nec quicquam umoris habentem
- in rigidos versum silices prior edidit aetas.
- 225
- nunc quoque in Euboico scopulus brevis eminet alto
- gurgite et humanae servat vestigia formae,
- quem, quasi sensurum, nautae calcare verentur,
- appellantque Lichan. at tu, Iovis inclita proles,
- arboribus caesis, quas ardua gesserat Oete,
- 230
- inque pyram structis arcum pharetramque capacem
- regnaque visuras iterum Troiana sagittas
- ferre iubes Poeante satum, quo flamma ministro
- subdita. dumque avidis comprenditur ignibus agger,
- congeriem silvae Nemeaeo vellere summam
- 235
- sternis, et inposita clavae cervice recumbis,
- haud alio vultu, quam si conviva iaceres
- inter plena meri redimitus pocula sertis.
- Iamque valens et in omne latus diffusa sonabat,
- securosque artus contemptoremque petebat
- 240
- flamma suum. timuere dei pro vindice terrae.
- quos ita, sensit enim, laeto Saturnius ore
- Iuppiter adloquitur: 'nostra est timor iste voluptas,
- o superi, totoque libens mihi pectore grator,
- quod memoris populi dicor rectorque paterque
- 245
- et mea progenies vestro quoque tuta favore est.
- nam quamquam ipsius datur hoc inmanibus actis,
- obligor ipse tamen. sed enim nec pectora vano
- fida metu paveant. Oetaeas spernite flammas!
- omnia qui vicit, vincet, quos cernitis, ignes;
- 250
- nec nisi materna Vulcanum parte potentem
- sentiet. aeternum est a me quod traxit, et expers
- atque inmune necis, nullaque domabile flamma.
- idque ego defunctum terra caelestibus oris
- accipiam, cunctisque meum laetabile factum
- 255
- dis fore confido. siquis tamen Hercule, siquis
- forte deo doliturus erit, data praemia nolet,
- sed meruisse dari sciet, invitusque probabit.'
- adsensere dei. coniunx quoque regia visa est
- cetera non duro, duro tamen ultima vultu
- 260
- dicta tulisse Iovis, seque indoluisse notatam.
- interea quodcumque fuit populabile flammae,
- Mulciber abstulerat, nec cognoscenda remansit
- Herculis effigies, nec quicquam ab imagine ductum
- matris habet, tantumque Iovis vestigia servat.
- 265
- utque novus serpens posita cum pelle senecta
- luxuriare solet, squamaque nitere recenti,
- sic ubi mortales Tirynthius exuit artus,
- parte sui meliore viget, maiorque videri
- coepit et augusta fieri gravitate verendus.
- 270
- quem pater omnipotens inter cava nubila raptum
- quadriiugo curru radiantibus intulit astris.
- Sensit Atlas pondus. neque adhuc Stheneleius iras
- solverat Eurystheus, odiumque in prole paternum
- exercebat atrox. at longis anxia curis
- 275
- Argolis Alcmene, questus ubi ponat aniles,
- cui referat nati testatos orbe labores,
- cuive suos casus, Iolen habet. Herculis illam
- imperiis thalamoque animoque receperat Hyllus,
- inpleratque uterum generoso semine; cui sic
- 280
- incipit Alcmene: 'faveant tibi numina saltem,
- conripiantque moras tum cum matura vocabis
- praepositam timidis parientibus Ilithyiam,
- quam mihi difficilem Iunonis gratia fecit.
- namque laboriferi cum iam natalis adesset
- 285
- Herculis et decimum premeretur sidere signum,
- tendebat gravitas uterum mihi, quodque ferebam,
- tantum erat, ut posses auctorem dicere tecti
- ponderis esse Iovem. nec iam tolerare labores
- ulterius poteram. quin nunc quoque frigidus artus,
- 290
- dum loquor, horror habet, parsque est meminisse doloris.
- septem ego per noctes, totidem cruciata diebus,
- fessa malis, tendensque ad caelum bracchia, magno
- Lucinam Nixosque pares clamore vocabam.
- illa quidem venit, sed praecorrupta, meumque
- 295
- quae donare caput Iunoni vellet iniquae.
- utque meos audit gemitus, subsedit in illa
- ante fores ara, dextroque a poplite laevum
- pressa genu et digitis inter se pectine iunctis
- sustinuit partus. tacita quoque carmina voce
- 300
- dixit, et inceptos tenuerunt carmina partus.
- nitor, et ingrato facio convicia demens
- vana Iovi, cupioque mori, moturaque duros
- verba queror silices. matres Cadmeides adsunt,
- votaque suscipiunt, exhortanturque dolentem.
- 305
- una ministrarum, media de plebe, Galanthis,
- flava comas, aderat, faciendis strenua iussis,
- officiis dilecta suis. ea sensit iniqua
- nescio quid Iunone geri, dumque exit et intrat
- saepe fores, divam residentem vidit in ara
- 310
- bracchiaque in genibus digitis conexa tenentem,
- et "quaecumque es," ait "dominae gratare. levata est
- Argolis Alcmene, potiturque puerpera voto."
- exsiluit, iunctasque manus pavefacta remisit
- diva potens uteri: vinclis levor ipsa remissis.
- 315
- numine decepto risisse Galanthida fama est.
- ridentem prensamque ipsis dea saeva capillis
- traxit, et e terra corpus relevare volentem
- arcuit, inque pedes mutavit bracchia primos.
- strenuitas antiqua manet; nec terga colorem
- 320
- amisere suum: forma est diversa priori.
- quae quia mendaci parientem iuverat ore,
- ore parit nostrasque domos, ut et ante, frequentat.'
- Dixit, et admonitu veteris commota ministrae
- ingemuit. quam sic nurus est affata dolentem:
- 325
- 'te tamen, o genetrix, alienae sanguine nostro
- rapta movet facies. quid si tibi mira sororis
- fata meae referam? quamquam lacrimaeque dolorque
- impediunt, prohibentque loqui. fuit unica matri-
- me pater ex alia genuit-notissima forma
- 330
- Oechalidum, Dryope. quam virginitate carentem
- vimque dei passam Delphos Delonque tenentis
- excipit Andraemon, et habetur coniuge felix.
- est lacus, adclivis devexo margine formam
- litoris efficiens, summum myrteta coronant.
- 335
- venerat huc Dryope fatorum nescia, quoque
- indignere magis, nymphis latura coronas,
- inque sinu puerum, qui nondum impleverat annum,
- dulce ferebat onus tepidique ope lactis alebat.
- haut procul a stagno Tyrios imitata colores
- 340
- in spem bacarum florebat aquatica lotos.
- carpserat hinc Dryope, quos oblectamina nato
- porrigeret, flores, et idem factura videbar-
- namque aderam-vidi guttas e flore cruentas
- decidere et tremulo ramos horrore moveri.
- 345
- scilicet, ut referunt tardi nunc denique agrestes,
- Lotis in hanc nymphe, fugiens obscena Priapi,
- contulerat versos, servato nomine, vultus.
- 'Nescierat soror hoc. quae cum perterrita retro
- ire et adoratis vellet discedere nymphis,
- 350
- haeserunt radice pedes. convellere pugnat,
- nec quicquam, nisi summa movet. subcrescit ab imo,
- totaque paulatim lentus premit inguina cortex.
- ut vidit, conata manu laniare capillos,
- fronde manum implevit: frondes caput omne tenebant.
- 355
- at puer Amphissos (namque hoc avus Eurytus illi
- addiderat nomen) materna rigescere sentit
- ubera; nec sequitur ducentem lacteus umor.
- spectatrix aderam fati crudelis, opemque
- non poteram tibi ferre, soror, quantumque valebam,
- 360
- crescentem truncum ramosque amplexa morabar,
- et, fateor, volui sub eodem cortice condi.
- 'Ecce vir Andraemon genitorque miserrimus adsunt,
- et quaerunt Dryopen: Dryopen quaerentibus illis
- ostendi loton. tepido dant oscula ligno,
- 365
- adfusique suae radicibus arboris haerent.
- nil nisi iam faciem, quod non foret arbor, habebat
- cara soror: lacrimae misero de corpore factis
- inrorant foliis, ac, dum licet, oraque praestant
- vocis iter, tales effundit in aera questus:
- 370
- "siqua fides miseris, hoc me per numina iuro
- non meruisse nefas. patior sine crimine poenam.
- viximus innocuae. si mentior, arida perdam
- quas habeo frondes, et caesa securibus urar.
- hunc tamen infantem maternis demite ramis,
- 375
- et date nutrici, nostraque sub arbore saepe
- lac facitote bibat, nostraque sub arbore ludat.
- cumque loqui poterit, matrem facitote salutet,
- et tristis dicat 'latet hoc in stipite mater.'
- stagna tamen timeat, nec carpat ab arbore flores,
- 380
- et frutices omnes corpus putet esse dearum.
- care vale coniunx, et tu, germana, paterque!
- qui, siqua est pietas, ab acutae vulnere falcis,
- a pecoris morsu frondes defendite nostras.
- et quoniam mihi fas ad vos incumbere non est,
- 385
- erigite huc artus, et ad oscula nostra venite,
- dum tangi possum, parvumque attollite natum!
- plura loqui nequeo. nam iam per candida mollis
- colla liber serpit, summoque cacumine condor.
- ex oculis removete manus. sine munere vestro
- 390
- contegat inductus morientia lumina cortex!"
- desierant simul ora loqui, simul esse. diuque
- corpore mutato rami caluere recentes.'
- Dumque refert Iole factum mirabile, dumque
- Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat
- 395
- Alcmene (flet et ipsa tamen) compescuit omnem
- res nova tristitiam. nam limine constitit alto
- paene puer dubiaque tegens lanugine malas,
- ora reformatus primos Iolaus in annos.
- hoc illi dederat Iunonia muneris Hebe,
- 400
- victa viri precibus. quae cum iurare pararet,
- dona tributuram post hunc se talia nulli,
- non est passa Themis: 'nam iam discordia Thebae
- bella movent,' dixit 'Capaneusque nisi ab Iove vinci
- haud poterit, fientque pares in vulnere fratres,
- 405
- subductaque suos manes tellure videbit
- vivus adhuc vates; ultusque parente parentem
- natus erit facto pius et sceleratus eodem
- attonitusque malis, exul mentisque domusque,
- vultibus Eumenidum matrisque agitabitur umbris,
- 410
- donec eum coniunx fatale poposcerit aurum,
- cognatumque latus Phegeius hauserit ensis.
- tum demum magno petet hos Acheloia supplex
- ab Iove Calliroe natis infantibus annos
- addat, neve necem sinat esse ultoris inultam.
- 415
- Iuppiter his motus privignae dona nurusque
- praecipiet, facietque viros inpubibus annis.'
- Haec ubi faticano venturi praescia dixit
- ore Themis, vario superi sermone fremebant,
- et, cur non aliis eadem dare dona liceret,
- 420
- murmur erat. queritur veteres Pallantias annos
- coniugis esse sui, queritur canescere mitis
- Iasiona Ceres, repetitum Mulciber aevum
- poscit Ericthonio, Venerem quoque cura futuri
- tangit, et Anchisae renovare paciscitur annos.
- 425
- cui studeat, deus omnis habet; crescitque favore
- turbida seditio, donec sua Iuppiter ora
- solvit, et 'o! nostri siqua est reverentia,' dixit
- 'quo ruitis? tantumne aliquis sibi posse videtur,
- fata quoque ut superet? fatis Iolaus in annos,
- 430
- quos egit, rediit. fatiiuvenescere debent
- Calliroe geniti, non ambitione nec armis.
- vos etiam, quoque hoc animo meliore feratis,
- me quoque fata regunt. quae si mutare valerem,
- nec nostrum seri curvarent Aeacon anni,
- 435
- perpetuumque aevi florem Rhadamanthus haberet
- cum Minoe meo, qui propter amara senectae
- pondera despicitur, nec quo prius ordine regnat.'
- Dicta Iovis movere deos; nec sustinet ullus,
- cum videat fessos Rhadamanthon et Aeacon annis
- 440
- et Minoa, queri. qui, dum fuit integer aevi,
- terruerat magnas ipso quoque nomine gentes;
- tunc erat invalidus, Deionidenque iuventae
- robore Miletum Phoeboque parente superbum
- pertimuit, credensque suis insurgere regnis,
- 445
- haut tamen est patriis arcere penatibus ausus.
- sponte fugis, Milete, tua, celerique carina
- Aegaeas metiris aquas, et in Aside terra
- moenia constituis positoris habentia nomen.
- hic tibi, dum sequitur patriae curvamina ripae,
- 450
- filia Maeandri totiens redeuntis eodem
- cognita Cyanee, praestanti corpora forma,
- Byblida cum Cauno, prolem est enixa gemellam.
- Byblis in exemplo est, ut ament concessa puellae,
- Byblis Apollinei correpta cupidine fratris;
- 455
- non soror ut fratrem, nec qua debebat, amabat.
- illa quidem primo nullos intellegit ignes,
- nec peccare putat, quod saepius oscula iungat,
- quod sua fraterno circumdet bracchia collo;
- mendacique diu pietatis fallitur umbra.
- 460
- paulatim declinat amor, visuraque fratrem
- culta venit, nimiumque cupit formosa videri
- et siqua est illic formosior, invidet illi.
- sed nondum manifesta sibi est, nullumque sub illo
- igne facit votum, verumtamen aestuat intus.
- 465
- iam dominum appellat, iam nomina sanguinis odit,
- Byblida iam mavult, quam se vocet ille sororem.
- Spes tamen obscenas animo demittere non est
- ausa suo vigilans; placida resoluta quiete
- saepe videt quod amat: visa est quoque iungere fratri
- 470
- corpus et erubuit, quamvis sopita iacebat.
- somnus abit; silet illa diu repetitque quietis
- ipsa suae speciem dubiaque ita mente profatur:
- 'me miseram! tacitae quid vult sibi noctis imago?
- quam nolim rata sit! cur haec ego somnia vidi?
- 475
- ille quidem est oculis quamvis formosus iniquis
- et placet, et possim, si non sit frater, amare,
- et me dignus erat. verum nocet esse sororem.
- dummodo tale nihil vigilans committere temptem,
- saepe licet simili redeat sub imagine somnus!
- 480
- testis abest somno, nec abest imitata voluptas.
- pro Venus et tenera volucer cum matre Cupido,
- gaudia quanta tuli! quam me manifesta libido
- contigit! ut iacui totis resoluta medullis!
- ut meminisse iuvat! quamvis brevis illa voluptas
- 485
- noxque fuit praeceps et coeptis invida nostris.
- 'O ego, si liceat mutato nomine iungi,
- quam bene, Caune, tuo poteram nurus esse parenti!
- quam bene, Caune, meo poteras gener esse parenti!
- omnia, di facerent, essent communia nobis,
- 490
- praeter avos: tu me vellem generosior esses!
- nescioquam facies igitur, pulcherrime, matrem;
- at mihi, quae male sum, quos tu, sortita parentes,
- nil nisi frater eris. quod obest, id habebimus unum.
- quid mihi significant ergo mea visa? quod autem
- 495
- somnia pondus habent? an habent et somnia pondus?
- di melius! di nempe suas habuere sorores.
- sic Saturnus Opem iunctam sibi sanguine duxit,
- Oceanus Tethyn, Iunonem rector Olympi.
- sunt superis sua iura! quid ad caelestia ritus
- 500
- exigere humanos diversaque foedera tempto?
- aut nostro vetitus de corde fugabitur ardor,
- aut hoc si nequeo, peream, precor, ante toroque
- mortua componar, positaeque det oscula frater.
- et tamen arbitrium quaerit res ista duorum!
- 505
- finge placere mihi: scelus esse videbitur illi.
- 'At non Aeolidae thalamos timuere sororum!
- unde sed hos novi? cur haec exempla paravi?
- quo feror? obscenae procul hinc discedite flammae
- nec, nisi qua fas est germanae, frater ametur!
- 510
- si tamen ipse mei captus prior esset amore,
- forsitan illius possem indulgere furori.
- ergo ego, quae fueram non reiectura petentem,
- ipsa petam! poterisne loqui? poterisne fateri?
- coget amor, potero! vel, si pudor ora tenebit,
- 515
- littera celatos arcana fatebitur ignes.'
- Hoc placet, haec dubiam vicit sententia mentem.
- in latus erigitur cubitoque innixa sinistro
- 'viderit: insanos' inquit 'fateamur amores!
- ei mihi, quo labor? quem mens mea concipit ignem?'
- 520
- et meditata manu componit verba trementi.
- dextra tenet ferrum, vacuam tenet altera ceram.
- incipit et dubitat, scribit damnatque tabellas,
- et notat et delet, mutat culpatque probatque
- inque vicem sumptas ponit positasque resumit.
- 525
- quid velit ignorat; quicquid factura videtur,
- displicet. in vultu est audacia mixta pudori.
- scripta 'soror' fuerat; visum est delere sororem
- verbaque correctis incidere talia ceris:
- 'quam, nisi tu dederis, non est habitura salutem,
- 530
- hanc tibi mittit amans: pudet, a, pudet edere nomen,
- et si quid cupiam quaeris, sine nomine vellem
- posset agi mea causa meo, nec cognita Byblis
- ante forem, quam spes votorum certa fuisset.
- 'Esse quidem laesi poterat tibi pectoris index
- 535
- et color et macies et vultus et umida saepe
- lumina nec causa suspiria mota patenti
- et crebri amplexus, et quae, si forte notasti,
- oscula sentiri non esse sororia possent.
- ipsa tamen, quamvis animo grave vulnus habebam,
- 540
- quamvis intus erat furor igneus, omnia feci
- (sunt mihi di testes), ut tandem sanior essem,
- pugnavique diu violenta Cupidinis arma
- effugere infelix, et plus, quam ferre puellam
- posse putes, ego dura tuli. superata fateri
- 545
- cogor, opemque tuam timidis exposcere votis.
- tu servare potes, tu perdere solus amantem:
- elige, utrum facias. non hoc inimica precatur,
- sed quae, cum tibi sit iunctissima, iunctior esse
- expetit et vinclo tecum propiore ligari.
- 550
- iura senes norint, et quid liceatque nefasque
- fasque sit, inquirant, legumque examina servent.
- conveniens Venus est annis temeraria nostris.
- quid liceat, nescimus adhuc, et cuncta licere
- credimus, et sequimur magnorum exempla deorum.
- 555
- nec nos aut durus pater aut reverentia famae
- aut timor impediet: tantum sit causa timendi,
- dulcia fraterno sub nomina furta tegemus.
- est mihi libertas tecum secreta loquendi,
- et damus amplexus, et iungimus oscula coram.
- 560
- quantum est, quod desit? miserere fatentis amorem,
- et non fassurae, nisi cogeret ultimus ardor,
- neve merere meo subscribi causa sepulchro.'
- Talia nequiquam perarantem plena reliquit
- cera manum, summusque in margine versus adhaesit.
- 565
- protinus inpressa signat sua crimina gemma,
- quam tinxit lacrimis (linguam defecerat umor):
- deque suis unum famulis pudibunda vocavit,
- et pavidum blandita 'fer has, fidissime, nostro'
- dixit, et adiecit longo post tempore 'fratri.'
- 570
- cum daret, elapsae manibus cecidere tabellae.
- omine turbata est, misit tamen. apta minister
- tempora nactus adit traditque latentia verba.
- attonitus subita iuvenis Maeandrius ira
- proicit acceptas lecta sibi parte tabellas,
- 575
- vixque manus retinens trepidantis ab ore ministri,
- 'dum licet, o vetitae scelerate libidinis auctor,
- effuge!' ait 'qui, si nostrum tua fata pudorem
- non traherent secum, poenas mihi morte dedisses.'
- ille fugit pavidus, dominaeque ferocia Cauni
- 580
- dicta refert. palles audita, Bybli, repulsa,
- et pavet obsessum glaciali frigore corpus.
- mens tamen ut rediit, pariter rediere furores,
- linguaque vix tales icto dedit aere voces:
- 'et merito! quid enim temeraria vulneris huius
- 585
- indicium feci? quid, quae celanda fuerunt,
- tam cito commisi properatis verba tabellis?
- ante erat ambiguis animi sententia dictis
- praetemptanda mihi. ne non sequeretur euntem,
- parte aliqua veli, qualis foret aura, notare
- 590
- debueram, tutoque mari decurrere, quae nunc
- non exploratis inplevi lintea ventis.
- auferor in scopulos igitur, subversaque toto
- obruor oceano, neque habent mea vela recursus.
- 'Quid quod et ominibus certis prohibebar amori
- 595
- indulgere meo, tum cum mihi ferre iubenti
- excidit et fecit spes nostras cera caducas?
- nonne vel illa dies fuerat, vel tota voluntas,
- sed potius mutanda dies? deus ipse monebat
- signaque certa dabat, si non male sana fuissem.
- 600
- et tamen ipsa loqui, nec me committere cerae
- debueram, praesensque meos aperire furores.
- vidisset lacrimas, vultum vidisset amantis;
- plura loqui poteram, quam quae cepere tabellae.
- invito potui circumdare bracchia collo,
- 605
- et, si reicerer, potui moritura videri
- amplectique pedes, adfusaque poscere vitam.
- omnia fecissem, quorum si singula duram
- flectere non poterant, potuissent omnia, mentem.
- forsitan et missi sit quaedam culpa ministri:
- 610
- non adiit apte, nec legit idonea, credo,
- tempora, nec petiit horamque animumque vacantem.
- 'Haec nocuere mihi. neque enim est de tigride natus
- nec rigidas silices solidumve in pectore ferrum
- aut adamanta gerit, nec lac bibit ille leaenae.
- 615
- vincetur! repetendus erit, nec taedia coepti
- ulla mei capiam, dum spiritus iste manebit.
- nam primum, si facta mihi revocare liceret,
- non coepisse fuit: coepta expugnare secundum est.
- quippe nec ille potest, ut iam mea vota relinquam,
- 620
- non tamen ausorum semper memor esse meorum.
- et, quia desierim, leviter voluisse videbor,
- aut etiam temptasse illum insidiisque petisse,
- vel certe non hoc, qui plurimus urget et urit
- pectora nostra, deo, sed victa libidine credar;
- 625
- denique iam nequeo nil commisisse nefandum.
- et scripsi et petii: reserata est nostra voluntas;
- ut nihil adiciam, non possum innoxia dici.
- quod superest, multum est in vota, in crimina parvum.'
- dixit, et (incertae tanta est discordia mentis),
- 630
- cum pigeat temptasse, libet temptare. modumque
- exit et infelix committit saepe repelli.
- mox ubi finis abest, patriam fugit ille nefasque,
- inque peregrina ponit nova moenia terra.
- Tum vero maestam tota Miletida mente
- 635
- defecisse ferunt, tum vero a pectore vestem
- diripuit planxitque suos furibunda lacertos;
- iamque palam est demens, inconcessaeque fatetur
- spem veneris, siquidem patriam invisosque penates
- deserit, et profugi sequitur vestigia fratris.
- 640
- utque tuo motae, proles Semeleia, thyrso
- Ismariae celebrant repetita triennia bacchae,
- Byblida non aliter latos ululasse per agros
- Bubasides videre nurus. quibus illa relictis
- Caras et armiferos Lelegas Lyciamque pererrat.
- 645
- iam Cragon et Limyren Xanthique reliquerat undas,
- quoque Chimaera iugo mediis in partibus ignem,
- pectus et ora leae, caudam serpentis habebat.
- deficiunt silvae, cum tu lassata sequendo
- concidis, et dura positis tellure capillis,
- 650
- Bybli, iaces, frondesque tuo premis ore caducas.
- saepe illam nymphae teneris Lelegeides ulnis
- tollere conantur, saepe, ut medeatur amori,
- praecipiunt, surdaeque adhibent solacia menti.
- muta iacet, viridesque suis tenet unguibus herbas
- 655
- Byblis, et umectat lacrimarum gramina rivo.
- naidas his venam, quae numquam arescere posset,
- subposuisse ferunt. quid enim dare maius habebant?
- protinus, ut secto piceae de cortice guttae,
- utve tenax gravida manat tellure bitumen;
- 660
- utve sub adventu spirantis lene favoni
- sole remollescit quae frigore constitit unda;
- sic lacrimis consumpta suis Phoebeia Byblis
- vertitur in fontem, qui nunc quoque vallibus illis
- nomen habet dominae, nigraque sub ilice manat.
- 665
- Fama novi centum Cretaeas forsitan urbes
- implesset monstri, si non miracula nuper
- Iphide mutata Crete propiora tulisset.
- proxima Cnosiaco nam quondam Phaestia regno
- progenuit tellus ignotum nomine Ligdum,
- 670
- ingenua de plebe virum, nec census in illo
- nobilitate sua maior, sed vita fidesque
- inculpata fuit. gravidae qui coniugis aures
- vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset.
- 'quae voveam, duo sunt: minimo ut relevere dolore,
- 675
- utque marem parias. onerosior altera sors est,
- et vires fortuna negat. quod abominor, ergo
- edita forte tuo fuerit si femina partu,-
- invitus mando; pietas, ignosce!-necetur.'
- dixerat, et lacrimis vultum lavere profusis,
- 680
- tam qui mandabat, quam cui mandata dabantur.
- sed tamen usque suum vanis Telethusa maritum
- sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arto.
- certa sua est Ligdo sententia. iamque ferendo
- vix erat illa gravem maturo pondere ventrem,
- 685
- cum medio noctis spatio sub imagine somni
- Inachis ante torum, pompa comitata sacrorum,
- aut stetit aut visa est. inerant lunaria fronti
- cornua cum spicis nitido flaventibus auro
- et regale decus; cum qua latrator Anubis,
- 690
- sanctaque Bubastis, variusque coloribus Apis,
- quique premit vocem digitoque silentia suadet;
- sistraque erant, numquamque satis quaesitus Osiris,
- plenaque somniferis serpens peregrina venenis.
- tum velut excussam somno et manifesta videntem
- 695
- sic adfata dea est: 'pars o Telethusa mearum,
- pone graves curas, mandataque falle mariti.
- nec dubita, cum te partu Lucina levarit,
- tollere quicquid erit. dea sum auxiliaris opemque
- exorata fero; nec te coluisse quereris
- 700
- ingratum numen.' monuit, thalamoque recessit.
- laeta toro surgit, purasque ad sidera supplex
- Cressa manus tollens, rata sint sua visa, precatur.
- Ut dolor increvit, seque ipsum pondus in auras
- expulit, et nata est ignaro femina patre,
- 705
- iussit ali mater puerum mentita. fidemque
- res habuit, neque erat ficti nisi conscia nutrix.
- vota pater solvit, nomenque inponit avitum:
- Iphis avus fuerat. gavisa est nomine mater,
- quod commune foret, nec quemquam falleret illo.
- 710
- inde incepta pia mendacia fraude latebant.
- cultus erat pueri; facies, quam sive puellae,
- sive dares puero, fuerat formosus uterque.
- Tertius interea decimo successerat annus:
- cum pater, Iphi, tibi flavam despondet Ianthen,
- 715
- inter Phaestiadas quae laudatissima formae
- dote fuit virgo, Dictaeo nata Teleste.
- par aetas, par forma fuit, primasque magistris
- accepere artes, elementa aetatis, ab isdem.
- hinc amor ambarum tetigit rude pectus, et aequum
- 720
- vulnus utrique dedit, sed erat fiducia dispar:
- coniugium pactaeque exspectat tempora taedae,
- quamque virum putat esse, virum fore credit Ianthe;
- Iphis amat, qua posse frui desperat, et auget
- hoc ipsum flammas, ardetque in virgine virgo,
- 725
- vixque tenens lacrimas 'quis me manet exitus,' inquit
- 'cognita quam nulli, quam prodigiosa novaeque
- cura tenet Veneris? si di mihi parcere vellent,
- parcere debuerant; si non, et perdere vellent,
- naturale malum saltem et de more dedissent.
- 730
- nec vaccam vaccae, nec equas amor urit equarum:
- urit oves aries, sequitur sua femina cervum.
- sic et aves coeunt, interque animalia cuncta
- femina femineo conrepta cupidine nulla est.
- vellem nulla forem! ne non tamen omnia Crete
- 735
- monstra ferat, taurum dilexit filia Solis,
- femina nempe marem. meus est furiosior illo,
- si verum profitemur, amor. tamen illa secuta est
- spem Veneris; tamen illa dolis et imagine vaccae
- passa bovem est, et erat, qui deciperetur, adulter.
- 740
- huc licet ex toto sollertia confluat orbe,
- ipse licet revolet ceratis Daedalus alis,
- quid faciet? num me puerum de virgine doctis
- artibus efficiet? num te mutabit, Ianthe?
- 'Quin animum firmas, teque ipsa recolligis, Iphi,
- 745
- consiliique inopes et stultos excutis ignes?
- quid sis nata, vide, nisi te quoque decipis ipsam,
- et pete quod fas est, et ama quod femina debes!
- spes est, quae faciat, spes est, quae pascat amorem.
- hanc tibi res adimit. non te custodia caro
- 750
- arcet ab amplexu, nec cauti cura mariti,
- non patris asperitas, non se negat ipsa roganti,
- nec tamen est potiunda tibi, nec, ut omnia fiant,
- esse potes felix, ut dique hominesque laborent.
- nunc quoque votorum nulla est pars vana meorum,
- 755
- dique mihi faciles, quicquid valuere, dederunt;
- quodque ego, vult genitor, vult ipsa, socerque futurus.
- at non vult natura, potentior omnibus istis,
- quae mihi sola nocet. venit ecce optabile tempus,
- luxque iugalis adest, et iam mea fiet Ianthe-
- 760
- nec mihi continget: mediis sitiemus in undis.
- pronuba quid Iuno, quid ad haec, Hymenaee, venitis
- sacra, quibus qui ducat abest, ubi nubimus ambae?'
- pressit ab his vocem. nec lenius altera virgo
- aestuat, utque celer venias, Hymenaee, precatur.
- 765
- quae petit, haec Telethusa timens modo tempora differt,
- nunc ficto languore moram trahit, omina saepe
- visaque causatur. sed iam consumpserat omnem
- materiam ficti, dilataque tempora taedae
- institerant, unusque dies restabat. at illa
- 770
- crinalem capiti vittam nataeque sibique
- detrahit, et passis aram complexa capillis
- 'Isi, Paraetonium Mareoticaque arva Pharonque
- quae colis, et septem digestum in cornua Nilum:
- fer, precor,' inquit 'opem, nostroque medere timori!
- 775
- te, dea, te quondam tuaque haec insignia vidi
- cunctaque cognovi, sonitum comitantiaque aera
- sistrorum, memorique animo tua iussa notavi.
- quod videt haec lucem, quod non ego punior, ecce
- consilium munusque tuum est. miserere duarum,
- 780
- auxilioque iuva!' lacrimae sunt verba secutae.
- visa dea est movisse suas (et moverat) aras,
- et templi tremuere fores, imitataque lunam
- cornua fulserunt, crepuitque sonabile sistrum.
- non secura quidem, fausto tamen omine laeta
- 785
- mater abit templo. sequitur comes Iphis euntem,
- quam solita est, maiore gradu, nec candor in ore
- permanet, et vires augentur, et acrior ipse est
- vultus, et incomptis brevior mensura capillis,
- plusque vigoris adest, habuit quam femina. nam quae
- 790
- femina nuper eras, puer es! date munera templis,
- nec timida gaudete fide! dant munera templis,
- addunt et titulum: titulus breve carmen habebat:
- dona : puer : solvit : quae : femina : voverat : iphis.
- postera lux radiis latum patefecerat orbem,
- 795
- cum Venus et Iuno sociosque Hymenaeus ad ignes
- conveniunt, potiturque sua puer Iphis Ianthe.
LIBER DECIMUS
- Inde per inmensum croceo velatus amictu
- aethera digreditur Ciconumque Hymenaeus ad oras
- tendit et Orphea nequiquam voce vocatur.
- adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba
- nec laetos vultus nec felix attulit omen.
- 5
- fax quoque, quam tenuit, lacrimoso stridula fumo
- usque fuit nullosque invenit motibus ignes.
- exitus auspicio gravior: nam nupta per herbas
- dum nova naiadum turba comitata vagatur,
- occidit in talum serpentis dente recepto.
- 10
- quam satis ad superas postquam Rhodopeius auras
- deflevit vates, ne non temptaret et umbras,
- ad Styga Taenaria est ausus descendere porta
- perque leves populos simulacraque functa sepulcro
- Persephonen adiit inamoenaque regna tenentem
- 15
- umbrarum dominum pulsisque ad carmina nervis
- sic ait: 'o positi sub terra numina mundi,
- in quem reccidimus, quicquid mortale creamur,
- si licet et falsi positis ambagibus oris
- vera loqui sinitis, non huc, ut opaca viderem
- 20
- Tartara, descendi, nec uti villosa colubris
- terna Medusaei vincirem guttura monstri:
- causa viae est coniunx, in quam calcata venenum
- vipera diffudit crescentesque abstulit annos.
- posse pati volui nec me temptasse negabo:
- 25
- vicit Amor. supera deus hic bene notus in ora est;
- an sit et hic, dubito: sed et hic tamen auguror esse,
- famaque si veteris non est mentita rapinae,
- vos quoque iunxit Amor. per ego haec loca plena timoris,
- per Chaos hoc ingens vastique silentia regni,
- 30
- Eurydices, oro, properata retexite fata.
- omnia debemur vobis, paulumque morati
- serius aut citius sedem properamus ad unam.
- tendimus huc omnes, haec est domus ultima, vosque
- humani generis longissima regna tenetis.
- 35
- haec quoque, cum iustos matura peregerit annos,
- iuris erit vestri: pro munere poscimus usum;
- quodsi fata negant veniam pro coniuge, certum est
- nolle redire mihi: leto gaudete duorum.'
- Talia dicentem nervosque ad verba moventem
- 40
- exsangues flebant animae; nec Tantalus undam
- captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis,
- nec carpsere iecur volucres, urnisque vacarunt
- Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo.
- tunc primum lacrimis victarum carmine fama est
- 45
- Eumenidum maduisse genas, nec regia coniunx
- sustinet oranti nec, qui regit ima, negare,
- Eurydicenque vocant: umbras erat illa recentes
- inter et incessit passu de vulnere tardo.
- hanc simul et legem Rhodopeius accipit heros,
- 50
- ne flectat retro sua lumina, donec Avernas
- exierit valles; aut inrita dona futura.
- carpitur adclivis per muta silentia trames,
- arduus, obscurus, caligine densus opaca,
- nec procul afuerunt telluris margine summae:
- 55
- hic, ne deficeret, metuens avidusque videndi
- flexit amans oculos, et protinus illa relapsa est,
- bracchiaque intendens prendique et prendere certans
- nil nisi cedentes infelix arripit auras.
- iamque iterum moriens non est de coniuge quicquam
- 60
- questa suo (quid enim nisi se quereretur amatam?)
- supremumque 'vale,' quod iam vix auribus ille
- acciperet, dixit revolutaque rursus eodem est.
- Non aliter stupuit gemina nece coniugis Orpheus,
- quam tria qui timidus, medio portante catenas,
- 65
- colla canis vidit, quem non pavor ante reliquit,
- quam natura prior saxo per corpus oborto,
- quique in se crimen traxit voluitque videri
- Olenos esse nocens, tuque, o confisa figurae,
- infelix Lethaea, tuae, iunctissima quondam
- 70
- pectora, nunc lapides, quos umida sustinet Ide.
- orantem frustraque iterum transire volentem
- portitor arcuerat: septem tamen ille diebus
- squalidus in ripa Cereris sine munere sedit;
- cura dolorque animi lacrimaeque alimenta fuere.
- 75
- esse deos Erebi crudeles questus, in altam
- se recipit Rhodopen pulsumque aquilonibus Haemum.
- Tertius aequoreis inclusum Piscibus annum
- finierat Titan, omnemque refugerat Orpheus
- femineam Venerem, seu quod male cesserat illi,
- 80
- sive fidem dederat; multas tamen ardor habebat
- iungere se vati, multae doluere repulsae.
- ille etiam Thracum populis fuit auctor amorem
- in teneros transferre mares citraque iuventam
- aetatis breve ver et primos carpere flores.
- 85
- Collis erat collemque super planissima campi
- area, quam viridem faciebant graminis herbae:
- umbra loco deerat; qua postquam parte resedit
- dis genitus vates et fila sonantia movit,
- umbra loco venit: non Chaonis afuit arbor,
- 90
- non nemus Heliadum, non frondibus aesculus altis,
- nec tiliae molles, nec fagus et innuba laurus,
- et coryli fragiles et fraxinus utilis hastis
- enodisque abies curvataque glandibus ilex
- et platanus genialis acerque coloribus inpar
- 95
- amnicolaeque simul salices et aquatica lotos
- perpetuoque virens buxum tenuesque myricae
- et bicolor myrtus et bacis caerula tinus.
- vos quoque, flexipedes hederae, venistis et una
- pampineae vites et amictae vitibus ulmi
- 100
- ornique et piceae pomoque onerata rubenti
- arbutus et lentae, victoris praemia, palmae
- et succincta comas hirsutaque vertice pinus,
- grata deum matri, siquidem Cybeleius Attis
- exuit hac hominem truncoque induruit illo.
- 105
- Adfuit huic turbae metas imitata cupressus,
- nunc arbor, puer ante deo dilectus ab illo,
- qui citharam nervis et nervis temperat arcum.
- namque sacer nymphis Carthaea tenentibus arva
- ingens cervus erat, lateque patentibus altas
- 110
- ipse suo capiti praebebat cornibus umbras.
- cornua fulgebant auro, demissaque in armos
- pendebant tereti gemmata monilia collo.
- bulla super frontem parvis argentea loris
- vincta movebatur; parilesque ex aere nitebant
- 115
- auribus e geminis circum cava tempora bacae;
- isque metu vacuus naturalique pavore
- deposito celebrare domos mulcendaque colla
- quamlibet ignotis manibus praebere solebat.
- sed tamen ante alios, Ceae pulcherrime gentis,
- 120
- gratus erat, Cyparisse, tibi: tu pabula cervum
- ad nova, tu liquidi ducebas fontis ad undam,
- tu modo texebas varios per cornua flores,
- nunc eques in tergo residens huc laetus et illuc
- mollia purpureis frenabas ora capistris.
- 125
- Aestus erat mediusque dies, solisque vapore
- concava litorei fervebant bracchia Cancri:
- fessus in herbosa posuit sua corpora terra
- cervus et arborea frigus ducebat ab umbra.
- hunc puer inprudens iaculo Cyparissus acuto
- 130
- fixit et, ut saevo morientem vulnere vidit,
- velle mori statuit. quae non solacia Phoebus
- dixit et, ut leviter pro materiaque doleret,
- admonuit! gemit ille tamen munusque supremum
- hoc petit a superis, ut tempore lugeat omni.
- 135
- iamque per inmensos egesto sanguine fletus
- in viridem verti coeperunt membra colorem,
- et, modo qui nivea pendebant fronte capilli,
- horrida caesaries fieri sumptoque rigore
- sidereum gracili spectare cacumine caelum.
- 140
- ingemuit tristisque deus 'lugebere nobis
- lugebisque alios aderisque dolentibus' inquit.
- Tale nemus vates attraxerat inque ferarum
- concilio, medius turbae, volucrumque sedebat.
- ut satis inpulsas temptavit pollice chordas
- 145
- et sensit varios, quamvis diversa sonarent,
- concordare modos, hoc vocem carmine movit:
- 'ab Iove, Musa parens, (cedunt Iovis omnia regno)
- carmina nostra move! Iovis est mihi saepe potestas
- dicta prius: cecini plectro graviore Gigantas
- 150
- sparsaque Phlegraeis victricia fulmina campis.
- nunc opus est leviore lyra, puerosque canamus
- dilectos superis inconcessisque puellas
- ignibus attonitas meruisse libidine poenam.
- 'Rex superum Phrygii quondam Ganymedis amore
- 155
- arsit, et inventum est aliquid, quod Iuppiter esse,
- quam quod erat, mallet. nulla tamen alite verti
- dignatur, nisi quae posset sua fulmina ferre.
- nec mora, percusso mendacibus aere pennis
- abripit Iliaden; qui nunc quoque pocula miscet
- 160
- invitaque Iovi nectar Iunone ministrat.
- 'Te quoque, Amyclide, posuisset in aethere Phoebus,
- tristia si spatium ponendi fata dedissent.
- qua licet, aeternus tamen es, quotiensque repellit
- ver hiemem, Piscique Aries succedit aquoso,
- 165
- tu totiens oreris viridique in caespite flores.
- te meus ante omnes genitor dilexit, et orbe
- in medio positi caruerunt praeside Delphi,
- dum deus Eurotan inmunitamque frequentat
- Sparten, nec citharae nec sunt in honore sagittae:
- 170
- inmemor ipse sui non retia ferre recusat,
- non tenuisse canes, non per iuga montis iniqui
- ire comes, longaque alit adsuetudine flammas.
- iamque fere medius Titan venientis et actae
- noctis erat spatioque pari distabat utrimque,
- 175
- corpora veste levant et suco pinguis olivi
- splendescunt latique ineunt certamina disci.
- quem prius aerias libratum Phoebus in auras
- misit et oppositas disiecit pondere nubes;
- reccidit in solidam longo post tempore terram
- 180
- pondus et exhibuit iunctam cum viribus artem.
- protinus inprudens actusque cupidine lusus
- tollere Taenarides orbem properabat, at illum
- dura repercusso subiecit verbere tellus
- in vultus, Hyacinthe, tuos. expalluit aeque
- 185
- quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus,
- et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat,
- nunc animam admotis fugientem sustinet herbis.
- nil prosunt artes: erat inmedicabile vulnus.
- ut, siquis violas rigidumve papaver in horto
- 190
- liliaque infringat fulvis horrentia linguis,
- marcida demittant subito caput illa vietum
- nec se sustineant spectentque cacumine terram:
- sic vultus moriens iacet et defecta vigore
- ipsa sibi est oneri cervix umeroque recumbit.
- 195
- "laberis, Oebalide, prima fraudate iuventa,"
- Phoebus ait "videoque tuum, mea crimina, vulnus.
- tu dolor es facinusque meum: mea dextera leto
- inscribenda tuo est. ego sum tibi funeris auctor.
- quae mea culpa tamen, nisi si lusisse vocari
- 200
- culpa potest, nisi culpa potest et amasse vocari?
- atque utinam tecumque mori vitamque liceret
- reddere! quod quoniam fatali lege tenemur,
- semper eris mecum memorique haerebis in ore.
- te lyra pulsa manu, te carmina nostra sonabunt,
- 205
- flosque novus scripto gemitus imitabere nostros.
- tempus et illud erit, quo se fortissimus heros
- addat in hunc florem folioque legatur eodem."
- talia dum vero memorantur Apollinis ore,
- ecce cruor, qui fusus humo signaverat herbas,
- 210
- desinit esse cruor, Tyrioque nitentior ostro
- flos oritur formamque capit, quam lilia, si non
- purpureus color his, argenteus esset in illis.
- non satis hoc Phoebo est (is enim fuit auctor honoris):
- ipse suos gemitus foliis inscribit, et AI AI
- 215
- flos habet inscriptum, funestaque littera ducta est.
- nec genuisse pudet Sparten Hyacinthon: honorque
- durat in hoc aevi, celebrandaque more priorum
- annua praelata redeunt Hyacinthia pompa.
- 'At si forte roges fecundam Amathunta metallis,
- 220
- an genuisse velit Propoetidas, abnuat aeque
- atque illos, gemino quondam quibus aspera cornu
- frons erat, unde etiam nomen traxere Cerastae.
- ante fores horum stabat Iovis Hospitis ara;
- ignarus sceleris quam siquis sanguine tinctam
- 225
- advena vidisset, mactatos crederet illic
- lactantes vitulos Amathusiacasque bidentes:
- hospes erat caesus! sacris offensa nefandis
- ipsa suas urbes Ophiusiaque arva parabat
- deserere alma Venus. "sed quid loca grata, quid urbes
- 230
- peccavere meae? quod" dixit "crimen in illis?
- exilio poenam potius gens inpia pendat
- vel nece vel siquid medium est mortisque fugaeque.
- idque quid esse potest, nisi versae poena figurae?"
- dum dubitat, quo mutet eos, ad cornua vultum
- 235
- flexit et admonita est haec illis posse relinqui
- grandiaque in torvos transformat membra iuvencos.
- 'Sunt tamen obscenae Venerem Propoetides ausae
- esse negare deam; pro quo sua numinis ira
- corpora cum fama primae vulgasse feruntur,
- 240
- utque pudor cessit, sanguisque induruit oris,
- in rigidum parvo silicem discrimine versae.
- 'Quas quia Pygmalion aevum per crimen agentis
- viderat, offensus vitiis, quae plurima menti
- femineae natura dedit, sine coniuge caelebs
- 245
- vivebat thalamique diu consorte carebat.
- interea niveum mira feliciter arte
- sculpsit ebur formamque dedit, qua femina nasci
- nulla potest, operisque sui concepit amorem.
- virginis est verae facies, quam vivere credas,
- 250
- et, si non obstet reverentia, velle moveri:
- ars adeo latet arte sua. miratur et haurit
- pectore Pygmalion simulati corporis ignes.
- saepe manus operi temptantes admovet, an sit
- corpus an illud ebur, nec adhuc ebur esse fatetur.
- 255
- oscula dat reddique putat loquiturque tenetque
- et credit tactis digitos insidere membris
- et metuit, pressos veniat ne livor in artus,
- et modo blanditias adhibet, modo grata puellis
- munera fert illi conchas teretesque lapillos
- 260
- et parvas volucres et flores mille colorum
- liliaque pictasque pilas et ab arbore lapsas
- Heliadum lacrimas; ornat quoque vestibus artus,
- dat digitis gemmas, dat longa monilia collo,
- aure leves bacae, redimicula pectore pendent:
- 265
- cuncta decent; nec nuda minus formosa videtur.
- conlocat hanc stratis concha Sidonide tinctis
- adpellatque tori sociam adclinataque colla
- mollibus in plumis, tamquam sensura, reponit.
- 'Festa dies Veneris tota celeberrima Cypro
- 270
- venerat, et pandis inductae cornibus aurum
- conciderant ictae nivea cervice iuvencae,
- turaque fumabant, cum munere functus ad aras
- constitit et timide "si, di, dare cuncta potestis,
- sit coniunx, opto," non ausus "eburnea virgo"
- 275
- dicere, Pygmalion "similis mea" dixit "eburnae."
- sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis,
- vota quid illa velint et, amici numinis omen,
- flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.
- ut rediit, simulacra suae petit ille puellae
- 280
- incumbensque toro dedit oscula: visa tepere est;
- admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat:
- temptatum mollescit ebur positoque rigore
- subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole
- cera remollescit tractataque pollice multas
- 285
- flectitur in facies ipsoque fit utilis usu.
- dum stupet et dubie gaudet fallique veretur,
- rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
- corpus erat! saliunt temptatae pollice venae.
- tum vero Paphius plenissima concipit heros
- 290
- verba, quibus Veneri grates agat, oraque tandem
- ore suo non falsa premit, dataque oscula virgo
- sensit et erubuit timidumque ad lumina lumen
- attollens pariter cum caelo vidit amantem.
- coniugio, quod fecit, adest dea, iamque coactis
- 295
- cornibus in plenum noviens lunaribus orbem
- illa Paphon genuit, de qua tenet insula nomen.
- 'Editus hac ille est, qui si sine prole fuisset,
- inter felices Cinyras potuisset haberi.
- dira canam; procul hinc natae, procul este parente
- 300
- aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes,
- desit in hac mihi parte fides, nec credite factum,
- vel, si credetis, facti quoque credite poenam.
- si tamen admissum sinit hoc natura videri,
- [gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi,]
- 305
- gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis,
- quae tantum genuere nefas: sit dives amomo
- cinnamaque costumque suum sudataque ligno
- tura ferat floresque alios Panchaia tellus,
- dum ferat et murram: tanti nova non fuit arbor.
- 310
- ipse negat nocuisse tibi sua tela Cupido,
- Myrrha, facesque suas a crimine vindicat isto;
- stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis
- e tribus una soror: scelus est odisse parentem,
- hic amor est odio maius scelus.-undique lecti
- 315
- te cupiunt proceres, totoque Oriente iuventus
- ad thalami certamen adest: ex omnibus unum
- elige, Myrrha, virum, dum ne sit in omnibus unus.
- illa quidem sentit foedoque repugnat amori
- et secum "quo mente feror? quid molior?" inquit
- 320
- "di, precor, et pietas sacrataque iura parentum,
- hoc prohibete nefas scelerique resistite nostro,
- si tamen hoc scelus est. sed enim damnare negatur
- hanc Venerem pietas: coeunt animalia nullo
- cetera dilectu, nec habetur turpe iuvencae
- 325
- ferre patrem tergo, fit equo sua filia coniunx,
- quasque creavit init pecudes caper, ipsaque, cuius
- semine concepta est, ex illo concipit ales.
- felices, quibus ista licent! humana malignas
- cura dedit leges, et quod natura remittit,
- 330
- invida iura negant. gentes tamen esse feruntur,
- in quibus et nato genetrix et nata parenti
- iungitur, et pietas geminato crescit amore.
- me miseram, quod non nasci mihi contigit illic,
- fortunaque loci laedor!-quid in ista revolvor?
- 335
- spes interdictae, discedite! dignus amari
- ille, sed ut pater, est.-ergo, si filia magni
- non essem Cinyrae, Cinyrae concumbere possem:
- nunc, quia iam meus est, non est meus, ipsaque damno
- est mihi proximitas: aliena potentior essem.
- 340
- ire libet procul hinc patriaeque relinquere fines,
- dum scelus effugiam; retinet malus ardor euntem,
- ut praesens spectem Cinyran tangamque loquarque
- osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
- ultra autem spectare aliquid potes, inpia virgo?
- 345
- et quot confundas et iura et nomina, sentis?
- tune eris et matris paelex et adultera patris?
- tune soror nati genetrixque vocabere fratris?
- nec metues atro crinitas angue sorores,
- quas facibus saevis oculos atque ora petentes
- 350
- noxia corda vident? at tu, dum corpore non es
- passa nefas, animo ne concipe neve potentis
- concubitu vetito naturae pollue foedus!
- velle puta: res ipsa vetat; pius ille memorque est
- moris-et o vellem similis furor esset in illo!"
- 355
- 'Dixerat, at Cinyras, quem copia digna procorum,
- quid faciat, dubitare facit, scitatur ab ipsa,
- nominibus dictis, cuius velit esse mariti;
- illa silet primo patriisque in vultibus haerens
- aestuat et tepido suffundit lumina rore.
- 360
- virginei Cinyras haec credens esse timoris,
- flere vetat siccatque genas atque oscula iungit;
- Myrrha datis nimium gaudet consultaque, qualem
- optet habere virum, "similem tibi" dixit; at ille
- non intellectam vocem conlaudat et "esto
- 365
- tam pia semper" ait. pietatis nomine dicto
- demisit vultus sceleris sibi conscia virgo.
- 'Noctis erat medium, curasque et corpora somnus
- solverat; at virgo Cinyreia pervigil igni
- carpitur indomito furiosaque vota retractat
- 370
- et modo desperat, modo vult temptare, pudetque
- et cupit, et, quid agat, non invenit, utque securi
- saucia trabs ingens, ubi plaga novissima restat,
- quo cadat, in dubio est omnique a parte timetur,
- sic animus vario labefactus vulnere nutat
- 375
- huc levis atque illuc momentaque sumit utroque,
- nec modus et requies, nisi mors, reperitur amoris.
- mors placet. erigitur laqueoque innectere fauces
- destinat et zona summo de poste revincta
- "care, vale, Cinyra, causamque intellege mortis!"
- 380
- dixit et aptabat pallenti vincula collo.
- 'Murmura verborum fidas nutricis ad aures
- pervenisse ferunt limen servantis alumnae.
- surgit anus reseratque fores mortisque paratae
- instrumenta videns spatio conclamat eodem
- 385
- seque ferit scinditque sinus ereptaque collo
- vincula dilaniat; tum denique flere vacavit,
- tum dare conplexus laqueique requirere causam.
- muta silet virgo terramque inmota tuetur
- et deprensa dolet tardae conamina mortis.
- 390
- instat anus canosque suos et inania nudans
- ubera per cunas alimentaque prima precatur,
- ut sibi committat, quicquid dolet. illa rogantem
- aversata gemit; certa est exquirere nutrix
- nec solam spondere fidem. "dic" inquit "opemque
- 395
- me sine ferre tibi: non est mea pigra senectus.
- seu furor est, habeo, quae carmine sanet et herbis;
- sive aliquis nocuit, magico lustrabere ritu;
- ira deum sive est, sacris placabilis ira.
- quid rear ulterius? certe fortuna domusque
- 400
- sospes et in cursu est: vivunt genetrixque paterque."
- Myrrha patre audito suspiria duxit ab imo
- pectore; nec nutrix etiamnum concipit ullum
- mente nefas aliquemque tamen praesentit amorem;
- propositique tenax, quodcumque est, orat, ut ipsi
- 405
- indicet, et gremio lacrimantem tollit anili
- atque ita conplectens infirmis membra lacertis
- "sensimus," inquit "amas! et in hoc mea (pone timorem)
- sedulitas erit apta tibi, nec sentiet umquam
- hoc pater." exiluit gremio furibunda torumque
- 410
- ore premens "discede, precor, miseroque pudori
- parce!" ait; instanti "discede, aut desine" dixit
- "quaerere, quid doleam! scelus est, quod scire laboras."
- horret anus tremulasque manus annisque metuque
- tendit et ante pedes supplex procumbit alumnae
- 415
- et modo blanditur, modo, si non conscia fiat,
- terret et indicium laquei coeptaeque minatur
- mortis et officium commisso spondet amori.
- extulit illa caput lacrimisque inplevit obortis
- pectora nutricis conataque saepe fateri
- 420
- saepe tenet vocem pudibundaque vestibus ora
- texit et "o" dixit "felicem coniuge matrem!"
- hactenus, et gemuit. gelidus nutricis in artus
- ossaque (sensit enim) penetrat tremor, albaque toto
- vertice canities rigidis stetit hirta capillis,
- 425
- multaque, ut excuteret diros, si posset, amores,
- addidit. at virgo scit se non falsa moneri;
- certa mori tamen est, si non potiatur amore.
- "vive," ait haec, "potiere tuo"-et, non ausa "parente"
- dicere, conticuit promissaque numine firmat.
- 430
- 'Festa piae Cereris celebrabant annua matres
- illa, quibus nivea velatae corpora veste
- primitias frugum dant spicea serta suarum
- perque novem noctes venerem tactusque viriles
- in vetitis numerant: turba Cenchreis in illa
- 435
- regis adest coniunx arcanaque sacra frequentat.
- ergo legitima vacuus dum coniuge lectus,
- nacta gravem vino Cinyran male sedula nutrix,
- nomine mentito veros exponit amores
- et faciem laudat; quaesitis virginis annis
- 440
- "par" ait "est Myrrhae." quam postquam adducere iussa est
- utque domum rediit, "gaude, mea" dixit "alumna:
- vicimus!" infelix non toto pectore sentit
- laetitiam virgo, praesagaque pectora maerent,
- sed tamen et gaudet: tanta est discordia mentis.
- 445
- 'Tempus erat, quo cuncta silent, interque triones
- flexerat obliquo plaustrum temone Bootes:
- ad facinus venit illa suum; fugit aurea caelo
- luna, tegunt nigrae latitantia sidera nubes;
- nox caret igne suo; primus tegis, Icare, vultus,
- 450
- Erigoneque pio sacrata parentis amore.
- ter pedis offensi signo est revocata, ter omen
- funereus bubo letali carmine fecit:
- it tamen, et tenebrae minuunt noxque atra pudorem;
- nutricisque manum laeva tenet, altera motu
- 455
- caecum iter explorat. thalami iam limina tangit,
- iamque fores aperit, iam ducitur intus: at illi
- poplite succiduo genua intremuere, fugitque
- et color et sanguis, animusque relinquit euntem.
- quoque suo propior sceleri est, magis horret, et ausi
- 460
- paenitet, et vellet non cognita posse reverti.
- cunctantem longaeva manu deducit et alto
- admotam lecto cum traderet "accipe," dixit,
- "ista tua est, Cinyra" devotaque corpora iunxit.
- accipit obsceno genitor sua viscera lecto
- 465
- virgineosque metus levat hortaturque timentem.
- forsitan aetatis quoque nomine "filia" dixit,
- dixit et illa "pater," sceleri ne nomina desint.
- 'Plena patris thalamis excedit et inpia diro
- semina fert utero conceptaque crimina portat.
- 470
- postera nox facinus geminat, nec finis in illa est,
- cum tandem Cinyras, avidus cognoscere amantem
- post tot concubitus, inlato lumine vidit
- et scelus et natam verbisque dolore retentis
- pendenti nitidum vagina deripit ensem;
- 475
- Myrrha fugit: tenebrisque et caecae munere noctis
- intercepta neci est latosque vagata per agros
- palmiferos Arabas Panchaeaque rura relinquit
- perque novem erravit redeuntis cornua lunae,
- cum tandem terra requievit fessa Sabaea;
- 480
- vixque uteri portabat onus. tum nescia voti
- atque inter mortisque metus et taedia vitae
- est tales conplexa preces: "o siqua patetis
- numina confessis, merui nec triste recuso
- supplicium, sed ne violem vivosque superstes
- 485
- mortuaque exstinctos, ambobus pellite regnis
- mutataeque mihi vitamque necemque negate!"
- numen confessis aliquod patet: ultima certe
- vota suos habuere deos. nam crura loquentis
- terra supervenit, ruptosque obliqua per ungues
- 490
- porrigitur radix, longi firmamina trunci,
- ossaque robur agunt, mediaque manente medulla
- sanguis it in sucos, in magnos bracchia ramos,
- in parvos digiti, duratur cortice pellis.
- iamque gravem crescens uterum perstrinxerat arbor
- 495
- pectoraque obruerat collumque operire parabat:
- non tulit illa moram venientique obvia ligno
- subsedit mersitque suos in cortice vultus.
- quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus,
- flet tamen, et tepidae manant ex arbore guttae.
- 500
- est honor et lacrimis, stillataque cortice murra
- nomen erile tenet nulloque tacebitur aevo.
- 'At male conceptus sub robore creverat infans
- quaerebatque viam, qua se genetrice relicta
- exsereret; media gravidus tumet arbore venter.
- 505
- tendit onus matrem; neque habent sua verba dolores,
- nec Lucina potest parientis voce vocari.
- nitenti tamen est similis curvataque crebros
- dat gemitus arbor lacrimisque cadentibus umet.
- constitit ad ramos mitis Lucina dolentes
- 510
- admovitque manus et verba puerpera dixit:
- arbor agit rimas et fissa cortice vivum
- reddit onus, vagitque puer; quem mollibus herbis
- naides inpositum lacrimis unxere parentis.
- laudaret faciem Livor quoque; qualia namque
- 515
- corpora nudorum tabula pinguntur Amorum,
- talis erat, sed, ne faciat discrimina cultus,
- aut huic adde leves, aut illis deme pharetras.
- 'Labitur occulte fallitque volatilis aetas,
- et nihil est annis velocius: ille sorore
- 520
- natus avoque suo, qui conditus arbore nuper,
- nuper erat genitus, modo formosissimus infans,
- iam iuvenis, iam vir, iam se formosior ipso est,
- iam placet et Veneri matrisque ulciscitur ignes.
- namque pharetratus dum dat puer oscula matri,
- 525
- inscius exstanti destrinxit harundine pectus;
- laesa manu natum dea reppulit: altius actum
- vulnus erat specie primoque fefellerat ipsam.
- capta viri forma non iam Cythereia curat
- litora, non alto repetit Paphon aequore cinctam
- 530
- piscosamque Cnidon gravidamve Amathunta metallis;
- abstinet et caelo: caelo praefertur Adonis.
- hunc tenet, huic comes est adsuetaque semper in umbra
- indulgere sibi formamque augere colendo
- per iuga, per silvas dumosaque saxa vagatur
- 535
- fine genus vestem ritu succincta Dianae
- hortaturque canes tutaeque animalia praedae,
- aut pronos lepores aut celsum in cornua cervum
- aut agitat dammas; a fortibus abstinet apris
- raptoresque lupos armatosque unguibus ursos
- 540
- vitat et armenti saturatos caede leones.
- te quoque, ut hos timeas, siquid prodesse monendo
- possit, Adoni, monet, "fortis" que "fugacibus esto"
- inquit; "in audaces non est audacia tuta.
- parce meo, iuvenis, temerarius esse periclo,
- 545
- neve feras, quibus arma dedit natura, lacesse,
- stet mihi ne magno tua gloria. non movet aetas
- nec facies nec quae Venerem movere, leones
- saetigerosque sues oculosque animosque ferarum.
- fulmen habent acres in aduncis dentibus apri,
- 550
- impetus est fulvis et vasta leonibus ira,
- invisumque mihi genus est." quae causa, roganti
- "dicam," ait "et veteris monstrum mirabere culpae.
- sed labor insolitus iam me lassavit, et, ecce,
- opportuna sua blanditur populus umbra,
- 555
- datque torum caespes: libet hac requiescere tecum"
- (et requievit) "humo" pressitque et gramen et ipsum
- inque sinu iuvenis posita cervice reclinis
- sic ait ac mediis interserit oscula verbis:
- '"Forsitan audieris aliquam certamine cursus
- 560
- veloces superasse viros: non fabula rumor
- ille fuit; superabat enim. nec dicere posses,
- laude pedum formaene bono praestantior esset.
- scitanti deus huic de coniuge 'coniuge' dixit
- 'nil opus est, Atalanta, tibi: fuge coniugis usum.
- 565
- nec tamen effugies teque ipsa viva carebis.'
- territa sorte dei per opacas innuba silvas
- vivit et instantem turbam violenta procorum
- condicione fugat, 'ne' c 'sum potiunda, nisi' inquit
- 'victa prius cursu. pedibus contendite mecum:
- 570
- praemia veloci coniunx thalamique dabuntur,
- mors pretium tardis: ea lex certaminis esto.'
- illa quidem inmitis, sed (tanta potentia formae est)
- venit ad hanc legem temeraria turba procorum.
- sederat Hippomenes cursus spectator iniqui
- 575
- et 'petitur cuiquam per tanta pericula coniunx?'
- dixerat ac nimios iuvenum damnarat amores;
- ut faciem et posito corpus velamine vidit,
- quale meum, vel quale tuum, si femina fias,
- obstipuit tollensque manus 'ignoscite,' dixit
- 580
- 'quos modo culpavi! nondum mihi praemia nota,
- quae peteretis, erant.' laudando concipit ignes
- et, ne quis iuvenum currat velocius, optat
- invidiaque timet. 'sed cur certaminis huius
- intemptata mihi fortuna relinquitur?' inquit
- 585
- 'audentes deus ipse iuvat!' dum talia secum
- exigit Hippomenes, passu volat alite virgo.
- quae quamquam Scythica non setius ire sagitta
- Aonio visa est iuveni, tamen ille decorem
- miratur magis: et cursus facit ipse decorem.
- 590
- aura refert ablata citis talaria plantis,
- tergaque iactantur crines per eburnea, quaeque
- poplitibus suberant picto genualia limbo;
- inque puellari corpus candore ruborem
- traxerat, haud aliter, quam cum super atria velum
- 595
- candida purpureum simulatas inficit umbras.
- dum notat haec hospes, decursa novissima meta est,
- et tegitur festa victrix Atalanta corona.
- dant gemitum victi penduntque ex foedere poenas.
- '"Non tamen eventu iuvenis deterritus horum
- 600
- constitit in medio vultuque in virgine fixo
- 'quid facilem titulum superando quaeris inertes?
- mecum confer' ait. 'seu me fortuna potentem
- fecerit, a tanto non indignabere vinci:
- namque mihi genitor Megareus Onchestius, illi
- 605
- est Neptunus avus, pronepos ego regis aquarum,
- nec virtus citra genus est; seu vincar, habebis
- Hippomene victo magnum et memorabile nomen.'
- talia dicentem molli Schoeneia vultu
- aspicit et dubitat, superari an vincere malit,
- 610
- atque ita 'quis deus hunc formosis' inquit 'iniquus
- perdere vult caraeque iubet discrimine vitae
- coniugium petere hoc? non sum, me iudice, tanti.
- nec forma tangor, (poteram tamen hac quoque tangi)
- sed quod adhuc puer est; non me movet ipse, sed aetas.
- 615
- quid, quod inest virtus et mens interrita leti?
- quid, quod ab aequorea numeratur origine quartus?
- quid, quod amat tantique putat conubia nostra,
- ut pereat, si me fors illi dura negarit?
- dum licet, hospes, abi thalamosque relinque cruentos.
- 620
- coniugium crudele meum est, tibi nubere nulla
- nolet, et optari potes a sapiente puella.-
- cur tamen est mihi cura tui tot iam ante peremptis?
- viderit! intereat, quoniam tot caede procorum
- admonitus non est agiturque in taedia vitae.-
- 625
- occidet hic igitur, voluit quia vivere mecum,
- indignamque necem pretium patietur amoris?
- non erit invidiae victoria nostra ferendae.
- sed non culpa mea est! utinam desistere velles,
- aut, quoniam es demens, utinam velocior esses!
- 630
- at quam virgineus puerili vultus in ore est!
- a! miser Hippomene, nollem tibi visa fuissem!
- vivere dignus eras. quodsi felicior essem,
- nec mihi coniugium fata inportuna negarent,
- unus eras, cum quo sociare cubilia vellem.'
- 635
- dixerat, utque rudis primoque cupidine tacta,
- quod facit, ignorans amat et non sentit amorem.
- '"Iam solitos poscunt cursus populusque paterque,
- cum me sollicita proles Neptunia voce
- invocat Hippomenes 'Cytherea,' que 'conprecor, ausis
- 640
- adsit' ait 'nostris et quos dedit, adiuvet ignes.'
- detulit aura preces ad me non invida blandas:
- motaque sum, fateor, nec opis mora longa dabatur.
- est ager, indigenae Tamasenum nomine dicunt,
- telluris Cypriae pars optima, quem mihi prisci
- 645
- sacravere senes templisque accedere dotem
- hanc iussere meis; medio nitet arbor in arvo,
- fulva comas, fulvo ramis crepitantibus auro:
- hinc tria forte mea veniens decerpta ferebam
- aurea poma manu nullique videnda nisi ipsi
- 650
- Hippomenen adii docuique, quis usus in illis.
- signa tubae dederant, cum carcere pronus uterque
- emicat et summam celeri pede libat harenam:
- posse putes illos sicco freta radere passu
- et segetis canae stantes percurrere aristas.
- 655
- adiciunt animos iuveni clamorque favorque
- verbaque dicentum 'nunc, nunc incumbere tempus!
- Hippomene, propera! nunc viribus utere totis!
- pelle moram: vinces!' dubium, Megareius heros
- gaudeat an virgo magis his Schoeneia dictis.
- 660
- o quotiens, cum iam posset transire, morata est
- spectatosque diu vultus invita reliquit!
- aridus e lasso veniebat anhelitus ore,
- metaque erat longe: tum denique de tribus unum
- fetibus arboreis proles Neptunia misit.
- 665
- obstipuit virgo nitidique cupidine pomi
- declinat cursus aurumque volubile tollit;
- praeterit Hippomenes: resonant spectacula plausu.
- illa moram celeri cessataque tempora cursu
- corrigit atque iterum iuvenem post terga relinquit:
- 670
- et rursus pomi iactu remorata secundi
- consequitur transitque virum. pars ultima cursus
- restabat; 'nunc' inquit 'ades, dea muneris auctor!'
- inque latus campi, quo tardius illa rediret,
- iecit ab obliquo nitidum iuvenaliter aurum.
- 675
- an peteret, virgo visa est dubitare: coegi
- tollere et adieci sublato pondera malo
- inpediique oneris pariter gravitate moraque,
- neve meus sermo cursu sit tardior ipso,
- praeterita est virgo: duxit sua praemia victor.
- 680
- '"Dignane, cui grates ageret, cui turis honorem
- ferret, Adoni, fui? nec grates inmemor egit,
- nec mihi tura dedit. subitam convertor in iram,
- contemptuque dolens, ne sim spernenda futuris,
- exemplo caveo meque ipsa exhortor in ambos:
- 685
- templa, deum Matri quae quondam clarus Echion
- fecerat ex voto, nemorosis abdita silvis,
- transibant, et iter longum requiescere suasit;
- illic concubitus intempestiva cupido
- occupat Hippomenen a numine concita nostro.
- 690
- luminis exigui fuerat prope templa recessus,
- speluncae similis, nativo pumice tectus,
- religione sacer prisca, quo multa sacerdos
- lignea contulerat veterum simulacra deorum;
- hunc init et vetito temerat sacraria probro.
- 695
- sacra retorserunt oculos, turritaque Mater
- an Stygia sontes dubitavit mergeret unda:
- poena levis visa est; ergo modo levia fulvae
- colla iubae velant, digiti curvantur in ungues,
- ex umeris armi fiunt, in pectora totum
- 700
- pondus abit, summae cauda verruntur harenae;
- iram vultus habet, pro verbis murmura reddunt,
- pro thalamis celebrant silvas aliisque timendi
- dente premunt domito Cybeleia frena leones.
- hos tu, care mihi, cumque his genus omne ferarum,
- 705
- quod non terga fugae, sed pugnae pectora praebet,
- effuge, ne virtus tua sit damnosa duobus!"
- 'Illa quidem monuit iunctisque per aera cycnis
- carpit iter, sed stat monitis contraria virtus.
- forte suem latebris vestigia certa secuti
- 710
- excivere canes, silvisque exire parantem
- fixerat obliquo iuvenis Cinyreius ictu:
- protinus excussit pando venabula rostro
- sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem
- trux aper insequitur totosque sub inguine dentes
- 715
- abdidit et fulva moribundum stravit harena.
- vecta levi curru medias Cytherea per auras
- Cypron olorinis nondum pervenerat alis:
- agnovit longe gemitum morientis et albas
- flexit aves illuc, utque aethere vidit ab alto
- 720
- exanimem inque suo iactantem sanguine corpus,
- desiluit pariterque sinum pariterque capillos
- rupit et indignis percussit pectora palmis
- questaque cum fatis "at non tamen omnia vestri
- iuris erunt" dixit. "luctus monimenta manebunt
- 725
- semper, Adoni, mei, repetitaque mortis imago
- annua plangoris peraget simulamina nostri;
- at cruor in florem mutabitur. an tibi quondam
- femineos artus in olentes vertere mentas,
- Persephone, licuit: nobis Cinyreius heros
- 730
- invidiae mutatus erit?" sic fata cruorem
- nectare odorato sparsit, qui tinctus ab illo
- intumuit sic, ut fulvo perlucida caeno
- surgere bulla solet, nec plena longior hora
- facta mora est, cum flos de sanguine concolor ortus,
- 735
- qualem, quae lento celant sub cortice granum,
- punica ferre solent; brevis est tamen usus in illo;
- namque male haerentem et nimia levitate caducum
- excutiunt idem, qui praestant nomina, venti.'
LIBER UNDECIMUS
- Carmine dum tali silvas animosque ferarum
- Threicius vates et saxa sequentia ducit,
- ecce nurus Ciconum tectae lymphata ferinis
- pectora velleribus tumuli de vertice cernunt
- Orphea percussis sociantem carmina nervis.
- 5
- e quibus una leves iactato crine per auras,
- 'en,' ait 'en, hic est nostri contemptor!' et hastam
- vatis Apollinei vocalia misit in ora,
- quae foliis praesuta notam sine vulnere fecit;
- alterius telum lapis est, qui missus in ipso
- 10
- aere concentu victus vocisque lyraeque est
- ac veluti supplex pro tam furialibus ausis
- ante pedes iacuit. sed enim temeraria crescunt
- bella modusque abiit insanaque regnat Erinys;
- cunctaque tela forent cantu mollita, sed ingens
- 15
- clamor et infracto Berecyntia tibia cornu
- tympanaque et plausus et Bacchei ululatus
- obstrepuere sono citharae, tum denique saxa
- non exauditi rubuerunt sanguine vatis.
- ac primum attonitas etiamnum voce canentis
- 20
- innumeras volucres anguesque agmenque ferarum
- maenades Orphei titulum rapuere triumphi;
- inde cruentatis vertuntur in Orphea dextris
- et coeunt ut aves, si quando luce vagantem
- noctis avem cernunt, structoque utrimque theatro
- 25
- ceu matutina cervus periturus harena
- praeda canum est, vatemque petunt et fronde virentes
- coniciunt thyrsos non haec in munera factos.
- hae glaebas, illae direptos arbore ramos,
- pars torquent silices; neu desint tela furori,
- 30
- forte boves presso subigebant vomere terram,
- nec procul hinc multo fructum sudore parantes
- dura lacertosi fodiebant arva coloni,
- agmine qui viso fugiunt operisque relinquunt
- arma sui, vacuosque iacent dispersa per agros
- 35
- sarculaque rastrique graves longique ligones;
- quae postquam rapuere ferae cornuque minaces
- divulsere boves, ad vatis fata recurrunt
- tendentemque manus et in illo tempore primum
- inrita dicentem nec quicquam voce moventem
- 40
- sacrilegae perimunt, perque os, pro Iuppiter! illud
- auditum saxis intellectumque ferarum
- sensibus in ventos anima exhalata recessit.
- Te maestae volucres, Orpheu, te turba ferarum,
- te rigidi silices, te carmina saepe secutae
- 45
- fleverunt silvae, positis te frondibus arbor
- tonsa comas luxit; lacrimis quoque flumina dicunt
- increvisse suis, obstrusaque carbasa pullo
- naides et dryades passosque habuere capillos.
- membra iacent diversa locis, caput, Hebre, lyramque
- 50
- excipis: et (mirum!) medio dum labitur amne,
- flebile nescio quid queritur lyra, flebile lingua
- murmurat exanimis, respondent flebile ripae.
- iamque mare invectae flumen populare relinquunt
- et Methymnaeae potiuntur litore Lesbi:
- 55
- hic ferus expositum peregrinis anguis harenis
- os petit et sparsos stillanti rore capillos.
- tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem
- arcet et in lapidem rictus serpentis apertos
- congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus.
- 60
- Umbra subit terras, et quae loca viderat ante,
- cuncta recognoscit quaerensque per arva piorum
- invenit Eurydicen cupidisque amplectitur ulnis;
- hic modo coniunctis spatiantur passibus ambo,
- nunc praecedentem sequitur, nunc praevius anteit
- 65
- Eurydicenque suam iam tuto respicit Orpheus.
- Non inpune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus
- amissoque dolens sacrorum vate suorum
- protinus in silvis matres Edonidas omnes,
- quae videre nefas, torta radice ligavit;
- 70
- quippe pedum digitos via, quam tum est quaeque secuta,
- traxit et in solidam detrusit acumina terram,
- utque suum laqueis, quos callidus abdidit auceps,
- crus ubi commisit volucris sensitque teneri,
- plangitur ac trepidans adstringit vincula motu:
- 75
- sic, ut quaeque solo defixa cohaeserat harum,
- exsternata fugam frustra temptabat, at illam
- lenta tenet radix exsultantemque coercet,
- dumque ubi sint digiti, dum pes ubi, quaerit, et ungues,
- aspicit in teretes lignum succedere suras
- 80
- et conata femur maerenti plangere dextra
- robora percussit, pectus quoque robora fiunt,
- robora sunt umeri; nodosaque bracchia veros
- esse putes ramos, et non fallare putando.
- Nec satis hoc Baccho est, ipsos quoque deserit agros
- 85
- cumque choro meliore sui vineta Timoli
- Pactolonque petit, quamvis non aureus illo
- tempore nec caris erat invidiosus harenis.
- hunc adsueta cohors, satyri bacchaeque, frequentant,
- at Silenus abest: titubantem annisque meroque
- 90
- ruricolae cepere Phryges vinctumque coronis
- ad regem duxere Midan, cui Thracius Orpheus
- orgia tradiderat cum Cecropio Eumolpo.
- qui simul agnovit socium comitemque sacrorum,
- hospitis adventu festum genialiter egit
- 95
- per bis quinque dies et iunctas ordine noctes,
- et iam stellarum sublime coegerat agmen
- Lucifer undecimus, Lydos cum laetus in agros
- rex venit et iuveni Silenum reddit alumno.
- Huic deus optandi gratum, sed inutile, fecit
- 100
- muneris arbitrium gaudens altore recepto.
- ille male usurus donis ait 'effice, quicquid
- corpore contigero, fulvum vertatur in aurum.'
- adnuit optatis nocituraque munera solvit
- Liber et indoluit, quod non meliora petisset.
- 105
- laetus abit gaudetque malo Berecyntius heros
- pollicitique fidem tangendo singula temptat
- vixque sibi credens, non alta fronde virentem
- ilice detraxit virgam: virga aurea facta est;
- tollit humo saxum: saxum quoque palluit auro;
- 110
- contigit et glaebam: contactu glaeba potenti
- massa fit; arentis Cereris decerpsit aristas:
- aurea messis erat; demptum tenet arbore pomum:
- Hesperidas donasse putes; si postibus altis
- admovit digitos, postes radiare videntur;
- 115
- ille etiam liquidis palmas ubi laverat undis,
- unda fluens palmis Danaen eludere posset;
- vix spes ipse suas animo capit aurea fingens
- omnia. gaudenti mensas posuere ministri
- exstructas dapibus nec tostae frugis egentes:
- 120
- tum vero, sive ille sua Cerealia dextra
- munera contigerat, Cerealia dona rigebant,
- sive dapes avido convellere dente parabat,
- lammina fulva dapes admoto dente premebat;
- miscuerat puris auctorem muneris undis:
- 125
- fusile per rictus aurum fluitare videres.
- Attonitus novitate mali divesque miserque
- effugere optat opes et quae modo voverat, odit.
- copia nulla famem relevat; sitis arida guttur
- urit, et inviso meritus torquetur ab auro
- 130
- ad caelumque manus et splendida bracchia tollens
- 'da veniam, Lenaee pater! peccavimus' inquit,
- 'sed miserere, precor, speciosoque eripe damno!'
- mite deum numen: Bacchus peccasse fatentem
- restituit pactique fide data munera solvit
- 135
- 'ne' ve 'male optato maneas circumlitus auro,
- vade' ait 'ad magnis vicinum Sardibus amnem
- perque iugum nitens labentibus obvius undis
- carpe viam, donec venias ad fluminis ortus,
- spumigeroque tuum fonti, qua plurimus exit,
- 140
- subde caput corpusque simul, simul elue crimen.'
- rex iussae succedit aquae: vis aurea tinxit
- flumen et humano de corpore cessit in amnem;
- nunc quoque iam veteris percepto semine venae
- arva rigent auro madidis pallentia glaebis.
- 145
- Ille perosus opes silvas et rura colebat
- Panaque montanis habitantem semper in antris,
- pingue sed ingenium mansit, nocituraque, ut ante,
- rursus erant domino stultae praecordia mentis.
- nam freta prospiciens late riget arduus alto
- 150
- Tmolus in ascensu clivoque extensus utroque
- Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis.
- Pan ibi dum teneris iactat sua sibila nymphis
- et leve cerata modulatur harundine carmen
- ausus Apollineos prae se contemnere cantus,
- 155
- iudice sub Tmolo certamen venit ad inpar.
- Monte suo senior iudex consedit et aures
- liberat arboribus: quercu coma caerula tantum
- cingitur, et pendent circum cava tempora glandes.
- isque deum pecoris spectans 'in iudice' dixit
- 160
- 'nulla mora est.' calamis agrestibus insonat ille
- barbaricoque Midan (aderat nam forte canenti)
- carmine delenit; post hunc sacer ora retorsit
- Tmolus ad os Phoebi: vultum sua silva secuta est.
- ille caput flavum lauro Parnaside vinctus
- 165
- verrit humum Tyrio saturata murice palla
- instructamque fidem gemmis et dentibus Indis
- sustinet a laeva, tenuit manus altera plectrum;
- artificis status ipse fuit. tum stamina docto
- pollice sollicitat, quorum dulcedine captus
- 170
- Pana iubet Tmolus citharae submittere cannas.
- Iudicium sanctique placet sententia montis
- omnibus, arguitur tamen atque iniusta vocatur
- unius sermone Midae; nec Delius aures
- humanam stolidas patitur retinere figuram,
- 175
- sed trahit in spatium villisque albentibus inplet
- instabilesque imas facit et dat posse moveri:
- cetera sunt hominis, partem damnatur in unam
- induiturque aures lente gradientis aselli.
- ille quidem celare cupit turpique pudore
- 180
- tempora purpureis temptat relevare tiaris;
- sed solitus longos ferro resecare capillos
- viderat hoc famulus, qui cum nec prodere visum
- dedecus auderet, cupiens efferre sub auras,
- nec posset reticere tamen, secedit humumque
- 185
- effodit et, domini quales adspexerit aures,
- voce refert parva terraeque inmurmurat haustae
- indiciumque suae vocis tellure regesta
- obruit et scrobibus tacitus discedit opertis.
- creber harundinibus tremulis ibi surgere lucus
- 190
- coepit et, ut primum pleno maturuit anno,
- prodidit agricolam: leni nam motus ab austro
- obruta verba refert dominique coarguit aures.
- Ultus abit Tmolo liquidumque per aera vectus
- angustum citra pontum Nepheleidos Helles
- 195
- Laomedonteis Latoius adstitit arvis.
- dextera Sigei, Rhoetei laeva profundi
- ara Panomphaeo vetus est sacrata Tonanti:
- inde novae primum moliri moenia Troiae
- Laomedonta videt susceptaque magna labore
- 200
- crescere difficili nec opes exposcere parvas
- cumque tridentigero tumidi genitore profundi
- mortalem induitur formam Phrygiaeque tyranno
- aedificat muros pactus pro moenibus aurum.
- stabat opus: pretium rex infitiatur et addit,
- 205
- perfidiae cumulum, falsis periuria verbis.
- 'non inpune feres' rector maris inquit, et omnes
- inclinavit aquas ad avarae litora Troiae
- inque freti formam terras conplevit opesque
- abstulit agricolis et fluctibus obruit agros.
- 210
- poena neque haec satis est: regis quoque filia monstro
- poscitur aequoreo, quam dura ad saxa revinctam
- vindicat Alcides promissaque munera dictos
- poscit equos tantique operis mercede negata
- bis periura capit superatae moenia Troiae.
- 215
- nec, pars militiae, Telamon sine honore recessit
- Hesioneque data potitur. nam coniuge Peleus
- clarus erat diva nec avi magis ille superbus
- nomine quam soceri, siquidem Iovis esse nepoti
- contigit haut uni, coniunx dea contigit uni.
- 220
- Namque senex Thetidi Proteus 'dea' dixerat 'undae,
- concipe: mater eris iuvenis, qui fortibus annis
- acta patris vincet maiorque vocabitur illo.'
- ergo, ne quicquam mundus Iove maius haberet,
- quamvis haut tepidos sub pectore senserat ignes,
- 225
- Iuppiter aequoreae Thetidis conubia fugit,
- in suaque Aeaciden succedere vota nepotem
- iussit et amplexus in virginis ire marinae.
- Est sinus Haemoniae curvos falcatus in arcus,
- bracchia procurrunt: ubi, si foret altior unda,
- 230
- portus erat; summis inductum est aequor harenis;
- litus habet solidum, quod nec vestigia servet
- nec remoretur iter nec opertum pendeat alga;
- myrtea silva subest bicoloribus obsita bacis.
- est specus in medio, natura factus an arte,
- 235
- ambiguum, magis arte tamen: quo saepe venire
- frenato delphine sedens, Theti, nuda solebas.
- illic te Peleus, ut somno vincta iacebas,
- occupat, et quoniam precibus temptata repugnas,
- vim parat, innectens ambobus colla lacertis;
- 240
- quod nisi venisses variatis saepe figuris
- ad solitas artes, auso foret ille potitus;
- sed modo tu volucris: volucrem tamen ille tenebat;
- nunc gravis arbor eras: haerebat in arbore Peleus;
- tertia forma fuit maculosae tigridis: illa
- 245
- territus Aeacides a corpore bracchia solvit.
- inde deos pelagi vino super aequora fuso
- et pecoris fibris et fumo turis adorat,
- donec Carpathius medio de gurgite vates
- 'Aeacide,' dixit 'thalamis potiere petitis,
- 250
- tu modo, cum rigido sopita quiescet in antro,
- ignaram laqueis vincloque innecte tenaci.
- nec te decipiat centum mentita figuras,
- sed preme, quicquid erit, dum, quod fuit ante, reformet.'
- dixerat haec Proteus et condidit aequore vultum
- 255
- admisitque suos in verba novissima fluctus.
- Pronus erat Titan inclinatoque tenebat
- Hesperium temone fretum, cum pulchra relicto
- Nereis ingreditur consueta cubilia ponto;
- vix bene virgineos Peleus invaserat artus:
- 260
- illa novat formas, donec sua membra teneri
- sentit et in partes diversas bracchia tendi.
- tum denum ingemuit, 'ne' que ait 'sine numine vincis'
- exhibita estque Thetis: confessam amplectitur heros
- et potitur votis ingentique inplet Achille.
- 265
- Felix et nato, felix et coniuge Peleus,
- et cui, si demas iugulati crimina Phoci,
- omnia contigerant: fraterno sanguine sontem
- expulsumque domo patria Trachinia tellus
- accipit. hic regnum sine vi, sine caede gerebat
- 270
- Lucifero genitore satus patriumque nitorem
- ore ferens Ceyx, illo qui tempore maestus
- dissimilisque sui fratrem lugebat ademptum.
- quo postquam Aeacides fessus curaque viaque
- venit et intravit paucis comitantibus urbem,
- 275
- quosque greges pecorum, quae secum armenta trahebat,
- haut procul a muris sub opaca valle reliquit;
- copia cum facta est adeundi prima tyranni,
- velamenta manu praetendens supplice, qui sit
- quoque satus, memorat, tantum sua crimina celat
- 280
- mentiturque fugae causam; petit, urbe vel agro
- se iuvet. hunc contra placido Trachinius ore
- talibus adloquitur: 'mediae quoque commoda plebi
- nostra patent, Peleu, nec inhospita regna tenemus;
- adicis huic animo momenta potentia, clarum
- 285
- nomen avumque Iovem; ne tempora perde precando!
- quod petis, omne feres tuaque haec pro parte vocato,
- qualiacumque vides! utinam meliora videres!'
- et flebat: moveat tantos quae causa dolores,
- Peleusque comitesque rogant; quibus ille profatur:
- 290
- 'forsitan hanc volucrem, rapto quae vivit et omnes
- terret aves, semper pennas habuisse putetis:
- vir fuit (et-tanta est animi constantia-iam tum
- acer erat belloque ferox ad vimque paratus)
- nomine Daedalion. illo genitore creatis,
- 295
- qui vocat Auroram caeloque novissimus exit,
- culta mihi pax est, pacis mihi cura tenendae
- coniugiique fuit, fratri fera bella placebant:
- illius virtus reges gentesque subegit,
- quae nunc Thisbaeas agitat mutata columbas.
- 300
- nata erat huic Chione, quae dotatissima forma
- mille procos habuit, bis septem nubilis annis.
- forte revertentes Phoebus Maiaque creatus,
- ille suis Delphis, hic vertice Cyllenaeo,
- videre hanc pariter, pariter traxere colorem.
- 305
- spem veneris differt in tempora noctis Apollo;
- non fert ille moras virgaque movente soporem
- virginis os tangit: tactu iacet illa potenti
- vimque dei patitur; nox caelum sparserat astris:
- Phoebus anum simulat praereptaque gaudia sumit.
- 310
- ut sua maturus conplevit tempora venter,
- alipedis de stirpe dei versuta propago
- nascitur Autolycus furtum ingeniosus ad omne,
- candida de nigris et de candentibus atra
- qui facere adsuerat, patriae non degener artis;
- 315
- nascitur e Phoebo (namque est enixa gemellos)
- carmine vocali clarus citharaque Philammon.
- quid peperisse duos et dis placuisse duobus
- et forti genitore et progenitore nitenti
- esse satam prodest? an obest quoque gloria multis?
- 320
- obfuit huic certe! quae se praeferre Dianae
- sustinuit faciemque deae culpavit, at illi
- ira ferox mota est "factis" que "placebimus" inquit.
- nec mora, curvavit cornu nervoque sagittam
- inpulit et meritam traiecit harundine linguam.
- 325
- lingua tacet, nec vox temptataque verba sequuntur,
- conantemque loqui cum sanguine vita reliquit;
- quam miser amplexans ego tum patriumque dolorem
- corde tuli fratrique pio solacia dixi,
- quae pater haut aliter quam cautes murmura ponti
- 330
- accipit et natam delamentatur ademptam;
- ut vero ardentem vidit, quater impetus illi
- in medios fuit ire rogos, quater inde repulsus
- concita membra fugae mandat similisque iuvenco
- spicula crabronum pressa cervice gerenti,
- 335
- qua via nulla, ruit. iam tum mihi currere visus
- plus homine est, alasque pedes sumpsisse putares.
- effugit ergo omnes veloxque cupidine leti
- vertice Parnasi potitur; miseratus Apollo,
- cum se Daedalion saxo misisset ab alto,
- 340
- fecit avem et subitis pendentem sustulit alis
- oraque adunca dedit, curvos dedit unguibus hamos,
- virtutem antiquam, maiores corpore vires,
- et nunc accipiter, nulli satis aequus, in omnes
- saevit aves aliisque dolens fit causa dolendi.'
- 345
- Quae dum Lucifero genitus miracula narrat
- de consorte suo, cursu festinus anhelo
- advolat armenti custos Phoceus Onetor
- et 'Peleu, Peleu! magnae tibi nuntius adsum
- cladis' ait. quodcumque ferat, iubet edere Peleus,
- 350
- pendet et ipse metu trepidi Trachinius oris;
- ille refert 'fessos ad litora curva iuvencos
- adpuleram, medio cum Sol altissimus orbe
- tantum respiceret, quantum superesse videret,
- parsque boum fulvis genua inclinarat harenis
- 355
- latarumque iacens campos spectabat aquarum,
- pars gradibus tardis illuc errabat et illuc;
- nant alii celsoque exstant super aequora collo.
- templa mari subsunt nec marmore clara neque auro,
- sed trabibus densis lucoque umbrosa vetusto:
- 360
- Nereides Nereusque tenent (hos navita ponti
- edidit esse deos, dum retia litore siccat);
- iuncta palus huic est densis obsessa salictis,
- quam restagnantis fecit maris unda paludem:
- inde fragore gravi strepitans loca proxima terret,
- 365
- belua vasta, lupus iuncisque palustribus exit,
- oblitus et spumis et sparsus sanguine rictus
- fulmineos, rubra suffusus lumina flamma.
- qui quamquam saevit pariter rabieque fameque,
- acrior est rabie: neque enim ieiunia curat
- 370
- caede boum diramque famem finire, sed omne
- vulnerat armentum sternitque hostiliter omne.
- pars quoque de nobis funesto saucia morsu,
- dum defensamus, leto est data; sanguine litus
- undaque prima rubet demugitaeque paludes.
- 375
- sed mora damnosa est, nec res dubitare remittit:
- dum superest aliquid, cuncti coeamus et arma,
- arma capessamus coniunctaque tela feramus!'
- dixerat agrestis: nec Pelea damna movebant,
- sed memor admissi Nereida conligit orbam
- 380
- damna sua inferias exstincto mittere Phoco.
- induere arma viros violentaque sumere tela
- rex iubet Oetaeus; cum quis simul ipse parabat
- ire, sed Alcyone coniunx excita tumultu
- prosilit et nondum totos ornata capillos
- 385
- disicit hos ipsos colloque infusa mariti,
- mittat ut auxilium sine se, verbisque precatur
- et lacrimis, animasque duas ut servet in una.
- Aeacides illi: 'pulchros, regina, piosque
- pone metus! plena est promissi gratia vestri.
- 390
- non placet arma mihi contra nova monstra moveri;
- numen adorandum pelagi est!' erat ardua turris,
- arce focus summa, fessis nota grata carinis:
- ascendunt illuc stratosque in litore tauros
- cum gemitu adspiciunt vastatoremque cruento
- 395
- ore ferum, longos infectum sanguine villos.
- inde manus tendens in aperti litora ponti
- caeruleam Peleus Psamathen, ut finiat iram,
- orat, opemque ferat; nec vocibus illa rogantis
- flectitur Aeacidae, Thetis hanc pro coniuge supplex
- 400
- accepit veniam. sed enim revocatus ab acri
- caede lupus perstat, dulcedine sanguinis asper,
- donec inhaerentem lacerae cervice iuvencae
- marmore mutavit: corpus praeterque colorem
- omnia servavit, lapidis color indicat illum
- 405
- iam non esse lupum, iam non debere timeri.
- nec tamen hac profugum consistere Pelea terra
- fata sinunt, Magnetas adit vagus exul et illic
- sumit ab Haemonio purgamina caedis Acasto.
- Interea fratrisque sui fratremque secutis
- 410
- anxia prodigiis turbatus pectora Ceyx,
- consulat ut sacras, hominum oblectamina, sortes,
- ad Clarium parat ire deum; nam templa profanus
- invia cum Phlegyis faciebat Delphica Phorbas.
- consilii tamen ante sui, fidissima, certam
- 415
- te facit, Alcyone; cui protinus intima frigus
- ossa receperunt, buxoque simillimus ora
- pallor obit, lacrimisque genae maduere profusis.
- ter conata loqui, ter fletibus ora rigavit
- singultuque pias interrumpente querellas
- 420
- 'quae mea culpa tuam,' dixit 'carissime, mentem
- vertit? ubi est quae cura mei prior esse solebat?
- iam potes Alcyone securus abesse relicta?
- iam via longa placet? iam sum tibi carior absens?
- at, puto, per terras iter est, tantumque dolebo,
- 425
- non etiam metuam, curaeque timore carebunt.
- aequora me terrent et ponti tristis imago:
- et laceras nuper tabulas in litore vidi
- et saepe in tumulis sine corpore nomina legi.
- neve tuum fallax animum fiducia tangat,
- 430
- quod socer Hippotades tibi sit, qui carcere fortes
- contineat ventos, et, cum velit, aequora placet.
- cum semel emissi tenuerunt aequora venti,
- nil illis vetitum est: incommendataque tellus
- omnis et omne fretum est, caeli quoque nubila vexant
- 435
- excutiuntque feris rutilos concursibus ignes.
- quo magis hos novi (nam novi et saepe paterna
- parva domo vidi), magis hoc reor esse timendos.
- quod tua si flecti precibus sententia nullis,
- care, potest, coniunx, nimiumque es certus eundi,
- 440
- me quoque tolle simul! certe iactabimur una,
- nec nisi quae patiar, metuam, pariterque feremus,
- quicquid erit, pariter super aequora lata feremur.'
- Talibus Aeolidis dictis lacrimisque movetur
- sidereus coniunx: neque enim minor ignis in ipso est;
- 445
- sed neque propositos pelagi dimittere cursus,
- nec vult Alcyonen in partem adhibere pericli
- multaque respondit timidum solantia pectus.
- non tamen idcirco causam probat; addidit illis
- hoc quoque lenimen, quo solo flexit amantem:
- 450
- 'longa quidem est nobis omnis mora, sed tibi iuro
- per patrios ignes, si me modo fata remittant,
- ante reversurum, quam luna bis inpleat orbem.'
- his ubi promissis spes est admota recursus,
- protinus eductam navalibus aequore tingui
- 455
- aptarique suis pinum iubet armamentis;
- qua rursus visa veluti praesaga futuri
- horruit Alcyone lacrimasque emisit obortas
- amplexusque dedit tristique miserrima tandem
- ore 'vale' dixit conlapsaque corpore toto est;
- 460
- ast iuvenes quaerente moras Ceyce reducunt
- ordinibus geminis ad fortia pectora remos
- aequalique ictu scindunt freta: sustulit illa
- umentes oculos stantemque in puppe recurva
- concussaque manu dantem sibi signa maritum
- 465
- prona videt redditque notas; ubi terra recessit
- longius, atque oculi nequeunt cognoscere vultus,
- dum licet, insequitur fugientem lumine pinum;
- haec quoque ut haut poterat spatio submota videri,
- vela tamen spectat summo fluitantia malo;
- 470
- ut nec vela videt, vacuum petit anxia lectum
- seque toro ponit: renovat lectusque torusque
- Alcyonae lacrimas et quae pars admonet absit.
- Portibus exierant, et moverat aura rudentes:
- obvertit lateri pendentes navita remos
- 475
- cornuaque in summa locat arbore totaque malo
- carbasa deducit venientesque accipit auras.
- aut minus, aut certe medium non amplius aequor
- puppe secabatur, longeque erat utraque tellus,
- cum mare sub noctem tumidis albescere coepit
- 480
- fluctibus et praeceps spirare valentius eurus.
- 'ardua iamdudum demittite cornua' rector
- clamat 'et antemnis totum subnectite velum.'
- hic iubet; inpediunt adversae iussa procellae,
- nec sinit audiri vocem fragor aequoris ullam:
- 485
- sponte tamen properant alii subducere remos,
- pars munire latus, pars ventis vela negare;
- egerit hic fluctus aequorque refundit in aequor,
- hic rapit antemnas; quae dum sine lege geruntur,
- aspera crescit hiems, omnique e parte feroces
- 490
- bella gerunt venti fretaque indignantia miscent.
- ipse pavet nec se, qui sit status, ipse fatetur
- scire ratis rector, nec quid iubeatve vetetve:
- tanta mali moles tantoque potentior arte est.
- quippe sonant clamore viri, stridore rudentes,
- 495
- undarum incursu gravis unda, tonitribus aether.
- fluctibus erigitur caelumque aequare videtur
- pontus et inductas aspergine tangere nubes;
- et modo, cum fulvas ex imo vertit harenas,
- concolor est illis, Stygia modo nigrior unda,
- 500
- sternitur interdum spumisque sonantibus albet.
- ipsa quoque his agitur vicibus Trachinia puppis
- et nunc sublimis veluti de vertice montis
- despicere in valles imumque Acheronta videtur,
- nunc, ubi demissam curvum circumstetit aequor,
- 505
- suspicere inferno summum de gurgite caelum.
- saepe dat ingentem fluctu latus icta fragorem
- nec levius pulsata sonat, quam ferreus olim
- cum laceras aries balistave concutit arces,
- utque solent sumptis incursu viribus ire
- 510
- pectore in arma feri protentaque tela leones,
- sic, ubi se ventis admiserat unda coortis,
- ibat in alta ratis multoque erat altior illis;
- iamque labant cunei, spoliataque tegmine cerae
- rima patet praebetque viam letalibus undis.
- 515
- ecce cadunt largi resolutis nubibus imbres,
- inque fretum credas totum descendere caelum,
- inque plagas caeli tumefactum ascendere pontum.
- vela madent nimbis, et cum caelestibus undis
- aequoreae miscentur aquae; caret ignibus aether,
- 520
- caecaque nox premitur tenebris hiemisque suisque.
- discutiunt tamen has praebentque micantia lumen
- fulmina: fulmineis ardescunt ignibus imbres.
- dat quoque iam saltus intra cava texta carinae
- fluctus; et ut miles, numero praestantior omni,
- 525
- cum saepe adsiluit defensae moenibus urbis,
- spe potitur tandem laudisque accensus amore
- inter mille viros murum tamen occupat unus,
- sic ubi pulsarunt noviens latera ardua fluctus,
- vastius insurgens decimae ruit impetus undae
- 530
- nec prius absistit fessam oppugnare carinam,
- quam velut in captae descendat moenia navis.
- pars igitur temptabat adhuc invadere pinum,
- pars maris intus erat: trepidant haud setius omnes,
- quam solet urbs aliis murum fodientibus extra
- 535
- atque aliis murum trepidare tenentibus intus.
- deficit ars, animique cadunt, totidemque videntur,
- quot veniunt fluctus, ruere atque inrumpere mortes.
- non tenet hic lacrimas, stupet hic, vocat ille beatos,
- funera quos maneant, hic votis numen adorat
- 540
- bracchiaque ad caelum, quod non videt, inrita tollens
- poscit opem; subeunt illi fraterque parensque,
- huic cum pignoribus domus et quodcunque relictum est;
- Alcyone Ceyca movet, Ceycis in ore
- nulla nisi Alcyone est et, cum desideret unam,
- 545
- gaudet abesse tamen; patriae quoque vellet ad oras
- respicere inque domum supremos vertere vultus,
- verum, ubi sit, nescit: tanta vertigine pontus
- fervet, et inducta piceis e nubibus umbra
- omne latet caelum, duplicataque noctis imago est.
- 550
- frangitur incursu nimbosi turbinis arbor,
- frangitur et regimen, spoliisque animosa superstes
- unda, velut victrix, sinuataque despicit undas;
- nec levius, quam siquis Athon Pindumve revulsos
- sede sua totos in apertum everterit aequor,
- 555
- praecipitata cadit pariterque et pondere et ictu
- mergit in ima ratem; cum qua pars magna virorum
- gurgite pressa gravi neque in aera reddita fato
- functa suo est, alii partes et membra carinae
- trunca tenent: tenet ipse manu, qua sceptra solebat,
- 560
- fragmina navigii Ceyx socerumque patremque
- invocat heu! frustra, sed plurima nantis in ore
- Alcyone coniunx: illam meminitque refertque,
- illius ante oculos ut agant sua corpora fluctus
- optat et exanimis manibus tumuletur amicis.
- 565
- dum natat, absentem, quotiens sinit hiscere fluctus,
- nominat Alcyonen ipsisque inmurmurat undis.
- ecce super medios fluctus niger arcus aquarum
- frangitur et rupta mersum caput obruit unda.
- Lucifer obscurus nec quem cognoscere posses
- 570
- illa luce fuit, quoniamque excedere caelo
- non licuit, densis texit sua nubibus ora.
- Aeolis interea, tantorum ignara malorum,
- dinumerat noctes et iam, quas induat ille,
- festinat vestes, iam quas, ubi venerit ille,
- 575
- ipsa gerat, reditusque sibi promittit inanes.
- omnibus illa quidem superis pia tura ferebat,
- ante tamen cunctos Iunonis templa colebat
- proque viro, qui nullus erat, veniebat ad aras
- utque foret sospes coniunx suus utque rediret,
- 580
- optabat, nullamque sibi praeferret; at illi
- hoc de tot votis poterat contingere solum.
- At dea non ultra pro functo morte rogari
- sustinet utque manus funestas arceat aris,
- 'Iri, meae' dixit 'fidissima nuntia vocis,
- 585
- vise soporiferam Somni velociter aulam
- exstinctique iube Ceycis imagine mittat
- somnia ad Alcyonen veros narrantia casus.'
- dixerat: induitur velamina mille colorum
- Iris et arquato caelum curvamine signans
- 590
- tecta petit iussi sub nube latentia regis.
- Est prope Cimmerios longo spelunca recessu,
- mons cavus, ignavi domus et penetralia Somni,
- quo numquam radiis oriens mediusve cadensve
- Phoebus adire potest: nebulae caligine mixtae
- 595
- exhalantur humo dubiaeque crepuscula lucis.
- non vigil ales ibi cristati cantibus oris
- evocat Auroram, nec voce silentia rumpunt
- sollicitive canes canibusve sagacior anser;
- non fera, non pecudes, non moti flamine rami
- 600
- humanaeve sonum reddunt convicia linguae.
- muta quies habitat; saxo tamen exit ab imo
- rivus aquae Lethes, per quem cum murmure labens
- invitat somnos crepitantibus unda lapillis.
- ante fores antri fecunda papavera florent
- 605
- innumeraeque herbae, quarum de lacte soporem
- Nox legit et spargit per opacas umida terras.
- ianua, ne verso stridores cardine reddat,
- nulla domo tota est, custos in limine nullus;
- at medio torus est ebeno sublimis in antro,
- 610
- plumeus, atricolor, pullo velamine tectus,
- quo cubat ipse deus membris languore solutis.
- hunc circa passim varias imitantia formas
- Somnia vana iacent totidem, quot messis aristas,
- silva gerit frondes, eiectas litus harenas.
- 615
- Quo simul intravit manibusque obstantia virgo
- Somnia dimovit, vestis fulgore reluxit
- sacra domus, tardaque deus gravitate iacentes
- vix oculos tollens iterumque iterumque relabens
- summaque percutiens nutanti pectora mento
- 620
- excussit tandem sibi se cubitoque levatus,
- quid veniat, (cognovit enim) scitatur, at illa:
- 'Somne, quies rerum, placidissime, Somne, deorum,
- pax animi, quem cura fugit, qui corpora duris
- fessa ministeriis mulces reparasque labori,
- 625
- Somnia, quae veras aequent imitamine formas,
- Herculea Trachine iube sub imagine regis
- Alcyonen adeant simulacraque naufraga fingant.
- imperat hoc Iuno.' postquam mandata peregit,
- Iris abit: neque enim ulterius tolerare soporis
- 630
- vim poterat, labique ut somnum sensit in artus,
- effugit et remeat per quos modo venerat arcus.
- At pater e populo natorum mille suorum
- excitat artificem simulatoremque figurae
- Morphea: non illo quisquam sollertius alter
- 635
- exprimit incessus vultumque sonumque loquendi;
- adicit et vestes et consuetissima cuique
- verba; sed hic solos homines imitatur, at alter
- fit fera, fit volucris, fit longo corpore serpens:
- hunc Icelon superi, mortale Phobetora vulgus
- 640
- nominat; est etiam diversae tertius artis
- Phantasos: ille in humum saxumque undamque trabemque,
- quaeque vacant anima, fallaciter omnia transit;
- regibus hi ducibusque suos ostendere vultus
- nocte solent, populos alii plebemque pererrant.
- 645
- praeterit hos senior cunctisque e fratribus unum
- Morphea, qui peragat Thaumantidos edita, Somnus
- eligit et rursus molli languore solutus
- deposuitque caput stratoque recondidit alto.
- Ille volat nullos strepitus facientibus alis
- 650
- per tenebras intraque morae breve tempus in urbem
- pervenit Haemoniam, positisque e corpore pennis
- in faciem Ceycis abit sumptaque figura
- luridus, exanimi similis, sine vestibus ullis,
- coniugis ante torum miserae stetit: uda videtur
- 655
- barba viri, madidisque gravis fluere unda capillis.
- tum lecto incumbens fletu super ora profuso
- haec ait: 'agnoscis Ceyca, miserrima coniunx,
- an mea mutata est facies nece? respice: nosces
- inveniesque tuo pro coniuge coniugis umbram!
- 660
- nil opis, Alcyone, nobis tua vota tulerunt!
- occidimus! falso tibi me promittere noli!
- nubilus Aegaeo deprendit in aequore navem
- auster et ingenti iactatam flamine solvit,
- oraque nostra tuum frustra clamantia nomen
- 665
- inplerunt fluctus.-non haec tibi nuntiat auctor
- ambiguus, non ista vagis rumoribus audis:
- ipse ego fata tibi praesens mea naufragus edo.
- surge, age, da lacrimas lugubriaque indue nec me
- indeploratum sub inania Tartara mitte!'
- 670
- adicit his vocem Morpheus, quam coniugis illa
- crederet esse sui (fletus quoque fundere veros
- visus erat), gestumque manus Ceycis habebat.
- ingemit Alcyone lacrimans, motatque lacertos
- per somnum corpusque petens amplectitur auras
- 675
- exclamatque: 'mane! quo te rapis? ibimus una.'
- voce sua specieque viri turbata soporem
- excutit et primo, si sit, circumspicit, illic,
- qui modo visus erat; nam moti voce ministri
- intulerant lumen. postquam non invenit usquam,
- 680
- percutit ora manu laniatque a pectore vestes
- pectoraque ipsa ferit nec crines solvere curat:
- scindit et altrici, quae luctus causa, roganti
- 'nulla est Alcyone, nulla est' ait. 'occidit una
- cum Ceyce suo. solantia tollite verba!
- 685
- naufragus interiit: vidi agnovique manusque
- ad discedentem cupiens retinere tetendi.
- umbra fuit, sed et umbra tamen manifesta virique
- vera mei. non ille quidem, si quaeris, habebat
- adsuetos vultus nec quo prius, ore nitebat:
- 690
- pallentem nudumque et adhuc umente capillo
- infelix vidi. stetit hoc miserabilis ipso
- ecce loco'; et quaerit, vestigia siqua supersint.
- 'hoc erat, hoc, animo quod divinante timebam,
- et ne me fugiens ventos sequerere rogabam.
- 695
- at certe vellem, quoniam periturus abibas,
- me quoque duxisses: multum fuit utile tecum
- ire mihi; neque enim de vitae tempore quicquam
- non simul egissem, nec mors discreta fuisset.
- nunc absens perii, iactor quoque fluctibus absens,
- 700
- et sine me me pontus habet. crudelior ipso
- sit mihi mens pelago, si vitam ducere nitar
- longius et tanto pugnem superesse dolori!
- sed neque pugnabo nec te, miserande, relinquam
- et tibi nunc saltem veniam comes, inque sepulcro
- 705
- si non urna, tamen iunget nos littera: si non
- ossibus ossa meis, at nomen nomine tangam.'
- plura dolor prohibet, verboque intervenit omni
- plangor, et attonito gemitus a corde trahuntur.
- Mane erat: egreditur tectis ad litus et illum
- 710
- maesta locum repetit, de quo spectarat euntem,
- dumque moratur ibi dumque 'hic retinacula solvit,
- hoc mihi discedens dedit oscula litore' dicit
- dumque notata locis reminiscitur acta fretumque
- prospicit, in liquida, spatio distante, tuetur
- 715
- nescio quid quasi corpus aqua, primoque, quid illud
- esset, erat dubium; postquam paulum adpulit unda,
- et, quamvis aberat, corpus tamen esse liquebat,
- qui foret, ignorans, quia naufragus, omine mota est
- et, tamquam ignoto lacrimam daret, 'heu! miser,' inquit
- 720
- 'quisquis es, et siqua est coniunx tibi!' fluctibus actum
- fit propius corpus: quod quo magis illa tuetur,
- hoc minus et minus est mentis, vae! iamque propinquae
- admotum terrae, iam quod cognoscere posset,
- cernit: erat coniunx! 'ille est!' exclamat et una
- 725
- ora, comas, vestem lacerat tendensque trementes
- ad Ceyca manus 'sic, o carissime coniunx,
- sic ad me, miserande, redis?' ait. adiacet undis
- facta manu moles, quae primas aequoris iras
- frangit et incursus quae praedelassat aquarum.
- 730
- insilit huc, mirumque fuit potuisse: volabat
- percutiensque levem modo natis aera pennis
- stringebat summas ales miserabilis undas,
- dumque volat, maesto similem plenumque querellae
- ora dedere sonum tenui crepitantia rostro.
- 735
- ut vero tetigit mutum et sine sanguine corpus,
- dilectos artus amplexa recentibus alis
- frigida nequiquam duro dedit oscula rostro.
- senserit hoc Ceyx, an vultum motibus undae
- tollere sit visus, populus dubitabat, at ille
- 740
- senserat: et tandem, superis miserantibus, ambo
- alite mutantur; fatis obnoxius isdem
- tunc quoque mansit amor nec coniugiale solutum
- foedus in alitibus: coeunt fiuntque parentes,
- perque dies placidos hiberno tempore septem
- 745
- incubat Alcyone pendentibus aequore nidis.
- tunc iacet unda maris: ventos custodit et arcet
- Aeolus egressu praestatque nepotibus aequor.
- Hos aliquis senior iunctim freta lata volantes
- spectat et ad finem servatos laudat amores:
- 750
- proximus, aut idem, si fors tulit, 'hic quoque,' dixit
- 'quem mare carpentem substrictaque crura gerentem
- aspicis,' (ostendens spatiosum in guttura mergum)
- 'regia progenies, et si descendere ad ipsum
- ordine perpetuo quaeris, sunt huius origo
- 755
- Ilus et Assaracus raptusque Iovi Ganymedes
- Laomedonque senex Priamusque novissima Troiae
- tempora sortitus; frater fuit Hectoris iste:
- qui nisi sensisset prima nova fata iuventa,
- forsitan inferius non Hectore nomen haberet,
- 760
- quamvis est illum proles enixa Dymantis,
- Aesacon umbrosa furtim peperisse sub Ida
- fertur Alexiroe, Granico nata bicorni.
- oderat hic urbes nitidaque remotus ab aula
- secretos montes et inambitiosa colebat
- 765
- rura nec Iliacos coetus nisi rarus adibat.
- non agreste tamen nec inexpugnabile amori
- pectus habens silvas captatam saepe per omnes
- aspicit Hesperien patria Cebrenida ripa
- iniectos umeris siccantem sole capillos.
- 770
- visa fugit nymphe, veluti perterrita fulvum
- cerva lupum longeque lacu deprensa relicto
- accipitrem fluvialis anas; quam Troius heros
- insequitur celeremque metu celer urget amore.
- ecce latens herba coluber fugientis adunco
- 775
- dente pedem strinxit virusque in corpore liquit;
- cum vita suppressa fuga est: amplectitur amens
- exanimem clamatque "piget, piget esse secutum!
- sed non hoc timui, neque erat mihi vincere tanti.
- perdidimus miseram nos te duo: vulnus ab angue,
- 780
- a me causa data est! ego sim sceleratior illo,
- ni tibi morte mea mortis solacia mittam."
- dixit et e scopulo, quem rauca subederat unda,
- se dedit in pontum. Tethys miserata cadentem
- molliter excepit nantemque per aequora pennis
- 785
- texit, et optatae non est data copia mortis.
- indignatur amans, invitum vivere cogi
- obstarique animae misera de sede volenti
- exire, utque novas umeris adsumpserat alas,
- subvolat atque iterum corpus super aequora mittit.
- 790
- pluma levat casus: furit Aesacos inque profundum
- pronus abit letique viam sine fine retemptat.
- fecit amor maciem: longa internodia crurum,
- longa manet cervix, caput est a corpore longe;
- aequora amat nomenque tenet, quia mergitur illo.'
LIBER DUODECIMUS
- Nescius adsumptis Priamus pater Aesacon alis
- vivere lugebat: tumulo quoque nomen habenti
- inferias dederat cum fratribus Hector inanes;
- defuit officio Paridis praesentia tristi,
- postmodo qui rapta longum cum coniuge bellum
- 5
- attulit in patriam: coniurataeque sequuntur
- mille rates gentisque simul commune Pelasgae;
- nec dilata foret vindicta, nisi aequora saevi
- invia fecissent venti, Boeotaque tellus
- Aulide piscosa puppes tenuisset ituras.
- 10
- hic patrio de more Iovi cum sacra parassent,
- ut vetus accensis incanduit ignibus ara,
- serpere caeruleum Danai videre draconem
- in platanum, coeptis quae stabat proxima sacris.
- nidus erat volucrum bis quattuor arbore summa:
- 15
- quas simul et matrem circum sua damna volantem
- corripuit serpens avidoque recondidit ore,
- obstipuere omnes, at veri providus augur
- Thestorides 'vincemus'; ait, 'gaudete, Pelasgi!
- Troia cadet, sed erit nostri mora longa laboris,'
- 20
- atque novem volucres in belli digerit annos.
- ille, ut erat virides amplexus in arbore ramos,
- fit lapis et signat serpentis imagine saxum.
- Permanet Aoniis Boreas violentus in undis
- bellaque non transfert, et sunt, qui parcere Troiae
- 25
- Neptunum credant, quia moenia fecerat urbi;
- at non Thestorides: nec enim nescitve tacetve
- sanguine virgineo placandam virginis iram
- esse deae. postquam pietatem publica causa
- rexque patrem vicit, castumque datura cruorem
- 30
- flentibus ante aram stetit Iphigenia ministris,
- victa dea est nubemque oculis obiecit et inter
- officium turbamque sacri vocesque precantum
- supposita fertur mutasse Mycenida cerva.
- ergo ubi, qua decuit, lenita est caede Diana,
- 35
- et pariter Phoebes, pariter maris ira recessit,
- accipiunt ventos a tergo mille carinae
- multaque perpessae Phrygia potiuntur harena.
- Orbe locus medio est inter terrasque fretumque
- caelestesque plagas, triplicis confinia mundi;
- 40
- unde quod est usquam, quamvis regionibus absit,
- inspicitur, penetratque cavas vox omnis ad aures:
- Fama tenet summaque domum sibi legit in arce,
- innumerosque aditus ac mille foramina tectis
- addidit et nullis inclusit limina portis;
- 45
- nocte dieque patet: tota est ex aere sonanti,
- tota fremit vocesque refert iteratque quod audit;
- nulla quies intus nullaque silentia parte,
- nec tamen est clamor, sed parvae murmura vocis,
- qualia de pelagi, siquis procul audiat, undis
- 50
- esse solent, qualemve sonum, cum Iuppiter atras
- increpuit nubes, extrema tonitrua reddunt.
- atria turba tenet: veniunt, leve vulgus, euntque
- mixtaque cum veris passim commenta vagantur
- milia rumorum confusaque verba volutant;
- 55
- e quibus hi vacuas inplent sermonibus aures,
- hi narrata ferunt alio, mensuraque ficti
- crescit, et auditis aliquid novus adicit auctor.
- illic Credulitas, illic temerarius Error
- vanaque Laetitia est consternatique Timores
- 60
- Seditioque repens dubioque auctore Susurri;
- ipsa, quid in caelo rerum pelagoque geratur
- et tellure, videt totumque inquirit in orbem.
- Fecerat haec notum, Graias cum milite forti
- adventare rates, neque inexspectatus in armis
- 65
- hostis adest: prohibent aditus litusque tuentur
- Troes, et Hectorea primus fataliter hasta,
- Protesilae, cadis, commissaque proelia magno
- stant Danais, fortisque animae nece cognitus Hector.
- nec Phryges exiguo, quid Achaica dextera posset,
- 70
- sanguine senserunt, et iam Sigea rubebant
- litora, iam leto proles Neptunia, Cycnus,
- mille viros dederat, iam curru instabat Achilles
- totaque Peliacae sternebat cuspidis ictu
- agmina perque acies aut Cycnum aut Hectora quaerens
- 75
- congreditur Cycno (decimum dilatus in annum
- Hector erat): tum colla iugo candentia pressos
- exhortatus equos currum derexit in hostem
- concutiensque suis vibrantia tela lacertis
- 'quisquis es, o iuvenis,' dixit 'solamen habeto
- 80
- mortis, ab Haemonio quod sis iugulatus Achille!'
- hactenus Aeacides: vocem gravis hasta secuta est,
- sed quamquam certa nullus fuit error in hasta,
- nil tamen emissi profecit acumine ferri
- utque hebeti pectus tantummodo contudit ictu.
- 85
- 'nate dea, nam te fama praenovimus,' inquit
- ille 'quid a nobis vulnus miraris abesse?'
- (mirabatur enim.) 'non haec, quam cernis, equinis
- fulva iubis cassis neque onus, cava parma, sinistrae
- auxilio mihi sunt: decor est quaesitus ab istis;
- 90
- Mars quoque ob hoc capere arma solet! removebitur huius
- tegminis officium: tamen indestrictus abibo;
- est aliquid non esse satum Nereide, sed qui
- Nereaque et natas et totum temperat aequor.'
- dixit et haesurum clipei curvamine telum
- 95
- misit in Aeaciden, quod et aes et proxima rupit
- terga novena boum, decimo tamen orbe moratum est.
- excutit hoc heros rursusque trementia forti
- tela manu torsit: rursus sine vulnere corpus
- sincerumque fuit; nec tertia cuspis apertum
- 100
- et se praebentem valuit destringere Cycnum.
- haut secus exarsit, quam circo taurus aperto,
- cum sua terribili petit inritamina cornu,
- poeniceas vestes, elusaque vulnera sentit;
- num tamen exciderit ferrum considerat hastae:
- 105
- haerebat ligno. 'manus est mea debilis ergo,
- quasque' ait 'ante habuit vires, effudit in uno?
- nam certe valuit, vel cum Lyrnesia primus
- moenia deieci, vel cum Tenedonque suoque
- Eetioneas inplevi sanguine Thebas,
- 110
- vel cum purpureus populari caede Caicus
- fluxit, opusque meae bis sensit Telephus hastae.
- hic quoque tot caesis, quorum per litus acervos
- et feci et video, valuit mea dextra valetque.'
- dixit et, ante actis veluti male crederet, hastam
- 115
- misit in adversum Lycia de plebe Menoeten
- loricamque simul subiectaque pectora rupit.
- quo plangente gravem moribundo vertice terram
- extrahit illud idem calido de vulnere telum
- atque ait: 'haec manus est, haec, qua modo vicimus, hasta:
- 120
- utar in hoc isdem; sit in hoc, precor, exitus idem!'
- sic fatus Cycnum repetit, nec fraxinus errat
- inque umero sonuit non evitata sinistro,
- inde velut muro solidaque a caute repulsa est;
- qua tamen ictus erat, signatum sanguine Cycnum
- 125
- viderat et frustra fuerat gavisus Achilles:
- vulnus erat nullum, sanguis fuit ille Menoetae!
- tum vero praeceps curru fremebundus ab alto
- desilit et nitido securum comminus hostem
- ense petens parmam gladio galeamque cavari
- 130
- cernit, at in duro laedi quoque corpore ferrum.
- haut tulit ulterius clipeoque adversa reducto
- ter quater ora viri, capulo et cava tempora pulsat
- cedentique sequens instat turbatque ruitque
- attonitoque negat requiem: pavor occupat illum,
- 135
- ante oculosque natant tenebrae retroque ferenti
- aversos passus medio lapis obstitit arvo;
- quem super inpulsum resupino corpore Cycnum
- vi multa vertit terraeque adflixit Achilles.
- tum clipeo genibusque premens praecordia duris
- 140
- vincla trahit galeae, quae presso subdita mento
- elidunt fauces et respiramen iterque
- eripiunt animae. victum spoliare parabat:
- arma relicta videt; corpus deus aequoris albam
- contulit in volucrem, cuius modo nomen habebat.
- 145
- Hic labor, haec requiem multorum pugna dierum
- attulit et positis pars utraque substitit armis.
- dumque vigil Phrygios servat custodia muros,
- et vigil Argolicas servat custodia fossas,
- festa dies aderat, qua Cycni victor Achilles
- 150
- Pallada mactatae placabat sanguine vaccae;
- cuius ut inposuit prosecta calentibus aris,
- et dis acceptus penetravit in aethera nidor,
- sacra tulere suam, pars est data cetera mensis.
- discubuere toris proceres et corpora tosta
- 155
- carne replent vinoque levant curasque sitimque.
- non illos citharae, non illos carmina vocum
- longave multifori delectat tibia buxi,
- sed noctem sermone trahunt, virtusque loquendi
- materia est: pugnas referunt hostisque suasque,
- 160
- inque vices adita atque exhausta pericula saepe
- commemorare iuvat; quid enim loqueretur Achilles,
- aut quid apud magnum potius loquerentur Achillem?
- proxima praecipue domito victoria Cycno
- in sermone fuit: visum mirabile cunctis,
- 165
- quod iuveni corpus nullo penetrabile telo
- invictumque a vulnere erat ferrumque terebat.
- hoc ipse Aeacides, hoc mirabantur Achivi,
- cum sic Nestor ait: 'vestro fuit unicus aevo
- contemptor ferri nulloque forabilis ictu
- 170
- Cycnus. at ipse olim patientem vulnera mille
- corpore non laeso Perrhaebum Caenea vidi,
- Caenea Perrhaebum, qui factis inclitus Othryn
- incoluit, quoque id mirum magis esset in illo,
- femina natus erat.' monstri novitate moventur
- 175
- quisquis adest, narretque rogant: quos inter Achilles:
- 'dic age! nam cunctis eadem est audire voluntas,
- o facunde senex, aevi prudentia nostri,
- quis fuerit Caeneus, cur in contraria versus,
- qua tibi militia, cuius certamine pugnae
- 180
- cognitus, a quo sit victus, si victus ab ullo est.'
- tum senior: 'quamvis obstet mihi tarda vetustas,
- multaque me fugiant primis spectata sub annis,
- plura tamen memini. nec quae magis haereat ulla
- pectore res nostro est inter bellique domique
- 185
- acta tot, ac si quem potuit spatiosa senectus
- spectatorem operum multorum reddere, vixi
- annos bis centum; nunc tertia vivitur aetas.
- 'Clara decore fuit proles Elateia Caenis,
- Thessalidum virgo pulcherrima, perque propinquas
- 190
- perque tuas urbes (tibi enim popularis, Achille),
- multorum frustra votis optata procorum.
- temptasset Peleus thalamos quoque forsitan illos:
- sed iam aut contigerant illi conubia matris
- aut fuerant promissa tuae, nec Caenis in ullos
- 195
- denupsit thalamos secretaque litora carpens
- aequorei vim passa dei est (ita fama ferebat),
- utque novae Veneris Neptunus gaudia cepit,
- "sint tua vota licet" dixit "secura repulsae:
- elige, quid voveas!" (eadem hoc quoque fama ferebat)
- 200
- "magnum" Caenis ait "facit haec iniuria votum,
- tale pati iam posse nihil; da, femina ne sim:
- omnia praestiteris." graviore novissima dixit
- verba sono poteratque viri vox illa videri,
- sicut erat; nam iam voto deus aequoris alti
- 205
- adnuerat dederatque super, nec saucius ullis
- vulneribus fieri ferrove occumbere posset.
- munere laetus abit studiisque virilibus aevum
- exigit Atracides Peneiaque arva pererrat.
- 'Duxerat Hippodamen audaci Ixione natus
- 210
- nubigenasque feros positis ex ordine mensis
- arboribus tecto discumbere iusserat antro.
- Haemonii proceres aderant, aderamus et ipsi,
- festaque confusa resonabat regia turba.
- ecce canunt Hymenaeon, et ignibus atria fumant,
- 215
- cinctaque adest virgo matrum nuruumque caterva,
- praesignis facie; felicem diximus illa
- coniuge Pirithoum, quod paene fefellimus omen.
- nam tibi, saevorum saevissime Centaurorum,
- Euryte, quam vino pectus, tam virgine visa
- 220
- ardet, et ebrietas geminata libidine regnat.
- protinus eversae turbant convivia mensae,
- raptaturque comis per vim nova nupta prehensis.
- Eurytus Hippodamen, alii, quam quisque probabant
- aut poterant, rapiunt, captaeque erat urbis imago.
- 225
- femineo clamore sonat domus: ocius omnes
- surgimus, et primus "quae te vecordia," Theseus
- "Euryte, pulsat," ait, "qui me vivente lacessas
- Pirithoum violesque duos ignarus in uno?"
- [neve ea magnanimus frustra memoraverit ore,
- 230
- submovet instantes raptamque furentibus aufert.]
- ille nihil contra, (neque enim defendere verbis
- talia facta potest) sed vindicis ora protervis
- insequitur manibus generosaque pectora pulsat.
- forte fuit iuxta signis exstantibus asper
- 235
- antiquus crater; quem vastum vastior ipse
- sustulit Aegides adversaque misit in ora:
- sanguinis ille globos pariter cerebrumque merumque
- vulnere et ore vomens madida resupinus harena
- calcitrat. ardescunt germani caede bimembres
- 240
- certatimque omnes uno ore "arma, arma" loquuntur.
- vina dabant animos, et prima pocula pugna
- missa volant fragilesque cadi curvique lebetes,
- res epulis quondam, tum bello et caedibus aptae.
- 'Primus Ophionides Amycus penetralia donis
- 245
- haut timuit spoliare suis et primus ab aede
- lampadibus densum rapuit funale coruscis
- elatumque alte, veluti qui candida tauri
- rumpere sacrifica molitur colla securi,
- inlisit fronti Lapithae Celadontis et ossa
- 250
- non cognoscendo confusa relinquit in ore.
- exsiluere oculi, disiectisque ossibus oris
- acta retro naris medioque est fixa palato.
- hunc pede convulso mensae Pellaeus acernae
- stravit humi Pelates deiecto in pectora mento
- 255
- cumque atro mixtos sputantem sanguine dentes
- vulnere Tartareas geminato mittit ad umbras.
- 'Proximus ut steterat spectans altaria vultu
- fumida terribili "cur non" ait "utimur istis?"
- cumque suis Gryneus inmanem sustulit aram
- 260
- ignibus et medium Lapitharum iecit in agmen
- depressitque duos, Brotean et Orion: Orio
- mater erat Mycale, quam deduxisse canendo
- saepe reluctanti constabat cornua lunae.
- "non impune feres, teli modo copia detur!"
- 265
- dixerat Exadius telique habet instar, in alta
- quae fuerant pinu votivi cornua cervi.
- figitur hinc duplici Gryneus in lumina ramo
- eruiturque oculos, quorum pars cornibus haeret,
- pars fluit in barbam concretaque sanguine pendet.
- 270
- 'Ecce rapit mediis flagrantem Rhoetus ab aris
- pruniceum torrem dextraque a parte Charaxi
- tempora perfringit fulvo protecta capillo.
- correpti rapida, veluti seges arida, flamma
- arserunt crines, et vulnere sanguis inustus
- 275
- terribilem stridore sonum dedit, ut dare ferrum
- igne rubens plerumque solet, quod forcipe curva
- cum faber eduxit, lacubus demittit: at illud
- stridet et in trepida submersum sibilat unda.
- saucius hirsutis avidum de crinibus ignem
- 280
- excutit inque umeros limen tellure revulsum
- tollit, onus plaustri, quod ne permittat in hostem,
- ipsa facit gravitas: socium quoque saxea moles
- oppressit spatio stantem propiore Cometen.
- gaudia nec retinet Rhoetus: "sic, conprecor," inquit
- 285
- "cetera sit fortis castrorum turba tuorum!"
- semicremoque novat repetitum stipite vulnus
- terque quaterque gravi iuncturas verticis ictu
- rupit, et in liquido sederunt ossa cerebro.
- 'Victor ad Euagrum Corythumque Dryantaque transit;
- 290
- e quibus ut prima tectus lanugine malas
- procubuit Corythus, "puero quae gloria fuso
- parta tibi est?" Euagrus ait, nec dicere Rhoetus
- plura sinit rutilasque ferox in aperta loquentis
- condidit ora viri perque os in pectora flammas.
- 295
- te quoque, saeve Drya, circum caput igne rotato
- insequitur, sed non in te quoque constitit idem
- exitus: adsiduae successu caedis ovantem,
- qua iuncta est umero cervix, sude figis obusta.
- ingemuit duroque sudem vix osse revulsit
- 300
- Rhoetus et ipse suo madefactus sanguine fugit.
- fugit et Orneus Lycabasque et saucius armo
- dexteriore Medon et cum Pisenore Thaumas,
- quique pedum nuper certamine vicerat omnes
- Mermeros, accepto tum vulnere tardius ibat;
- 305
- et Pholus et Melaneus et Abas praedator aprorum,
- quique suis frustra bellum dissuaserat augur
- Asbolus: ille etiam metuenti vulnera Nesso
- "ne fuge! ad Herculeos" inquit "servaberis arcus."
- at non Eurynomus Lycidasque et Areos et Imbreus
- 310
- effugere necem; quos omnes dextra Dryantis
- perculit adversos. adversum tu quoque, quamvis
- terga fugae dederas, vulnus, Crenaee, tulisti:
- nam grave respiciens inter duo lumina ferrum,
- qua naris fronti committitur, accipis, imae.
- 315
- 'In tanto fremitu cunctis sine fine iacebat
- sopitus venis et inexperrectus Aphidas
- languentique manu carchesia mixta tenebat,
- fusus in Ossaeae villosis pellibus ursae;
- quem procul ut vidit frustra nulla arma moventem,
- 320
- inserit amento digitos "miscenda" que dixit
- "cum Styge vina bibes" Phorbas; nec plura moratus
- in iuvenem torsit iaculum, ferrataque collo
- fraxinus, ut casu iacuit resupinus, adacta est.
- mors caruit sensu, plenoque e gutture fluxit
- 325
- inque toros inque ipsa niger carchesia sanguis.
- 'Vidi ego Petraeum conantem tollere terra
- glandiferam quercum; quam dum conplexibus ambit
- et quatit huc illuc labefactaque robora iactat,
- lancea Pirithoi costis inmissa Petraei
- 330
- pectora cum duro luctantia robore fixit.
- Pirithoi virtute Lycum cecidisse ferebant,
- Pirithoi virtute Chromin, sed uterque minorem
- victori titulum quam Dictys Helopsque dederunt,
- fixus Helops iaculo, quod pervia tempora fecit
- 335
- et missum a dextra laevam penetravit ad aurem,
- Dictys ab ancipiti delapsus acumine montis,
- dum fugit instantem trepidans Ixione natum,
- decidit in praeceps et pondere corporis ornum
- ingentem fregit suaque induit ilia fractae.
- 340
- 'Ultor adest Aphareus saxumque e monte revulsum
- mittere conatur; conantem stipite querno
- occupat Aegides cubitique ingentia frangit
- ossa nec ulterius dare corpus inutile leto
- aut vacat aut curat tergoque Bienoris alti
- 345
- insilit, haut solito quemquam portare nisi ipsum,
- opposuitque genu costis prensamque sinistra
- caesariem retinens vultum minitantiaque ora
- robore nodoso praeduraque tempora fregit.
- robore Nedymnum iaculatoremque Lycopen
- 350
- sternit et inmissa protectum pectora barba
- Hippason et summis exstantem Riphea silvis
- Thereaque, Haemoniis qui prensos montibus ursos
- ferre domum vivos indignantesque solebat.
- haut tulit utentem pugnae successibus ultra
- 355
- Thesea Demoleon: solidoque revellere trunco
- annosam pinum magno molimine temptat;
- quod quia non potuit, praefractam misit in hostem,
- sed procul a telo Theseus veniente recessit
- Pallados admonitu: credi sic ipse volebat.
- 360
- non tamen arbor iners cecidit; nam Crantoris alti
- abscidit iugulo pectusque umerumque sinistrum:
- armiger ille tui fuerat genitoris, Achille,
- quem Dolopum rector, bello superatus, Amyntor
- Aeacidae dederat pacis pignusque fidemque.
- 365
- Hunc procul ut foedo disiectum vulnere Peleus
- vidit, "at inferias, iuvenum gratissime Crantor,
- accipe" ait validoque in Demoleonta lacerto
- fraxineam misit contentis viribus hastam,
- quae laterum cratem praerupit et ossibus haerens
- 370
- intremuit: trahit ille manu sine cuspide lignum
- (id quoque vix sequitur), cuspis pulmone retenta est;
- ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem
- erigitur pedibusque virum proculcat equinis.
- excipit ille ictus galea clipeoque sonantes
- 375
- defensatque umeros praetentaque sustinet arma
- perque armos uno duo pectora perforat ictu.
- ante tamen leto dederat Phlegraeon et Hylen
- eminus, Iphinoum conlato Marte Claninque;
- additur his Dorylas, qui tempora tecta gerebat
- 380
- pelle lupi saevique vicem praestantia teli
- cornua vara boum multo rubefacta cruore.
- 'Huic ego (nam viris animus dabat) "aspice," dixi
- "quantum concedant nostro tua cornua ferro"
- et iaculum torsi: quod cum vitare nequiret,
- 385
- opposuit dextram passurae vulnera fronti:
- adfixa est cum fronte manus; fit clamor, at illum
- haerentem Peleus et acerbo vulnere victum
- (stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
- prosiluit terraque ferox sua viscera traxit
- 390
- tractaque calcavit calcataque rupit et illis
- crura quoque inpediit et inani concidit alvo.
- 'Nec te pugnantem tua, Cyllare, forma redemit,
- si modo naturae formam concedimus illi.
- barba erat incipiens, barbae color aureus, aurea
- 395
- ex umeris medios coma dependebat in armos.
- gratus in ore vigor; cervix umerique manusque
- pectoraque artificum laudatis proxima signis,
- et quacumque vir est; nec equi mendosa sub illo
- deteriorque viro facies; da colla caputque,
- 400
- Castore dignus erit: sic tergum sessile, sic sunt
- pectora celsa toris. totus pice nigrior atra,
- candida cauda tamen; color est quoque cruribus albus.
- multae illum petiere sua de gente, sed una
- abstulit Hylonome, qua nulla decentior inter
- 405
- semiferos altis habitavit femina silvis;
- haec et blanditiis et amando et amare fatendo
- Cyllaron una tenet, cultu quoque, quantus in illis
- esse potest membris, ut sit coma pectine levis,
- ut modo rore maris, modo se violave rosave
- 410
- inplicet, interdum candentia lilia gestet,
- bisque die lapsis Pagasaeae vertice silvae
- fontibus ora lavet, bis flumine corpora tinguat,
- nec nisi quae deceant electarumque ferarum
- aut umero aut lateri praetendat vellera laevo.
- 415
- par amor est illis: errant in montibus una,
- antra simul subeunt; et tum Lapitheia tecta
- intrarant pariter, pariter fera bella gerebant:
- (auctor in incerto est) iaculum de parte sinistra
- venit et inferius quam collo pectora subsunt,
- 420
- Cyllare, te fixit; parvo cor vulnere laesum
- corpore cum toto post tela educta refrixit.
- protinus Hylonome morientes excipit artus
- inpositaque manu vulnus fovet oraque ad ora
- admovet atque animae fugienti obsistere temptat;
- 425
- ut videt exstinctum, dictis, quae clamor ad aures
- arcuit ire meas, telo, quod inhaeserat illi,
- incubuit moriensque suum conplexa maritum est.
- 'Ante oculos stat et ille meos, qui sena leonum
- vinxerat inter se conexis vellera nodis,
- 430
- Phaeocomes, hominemque simul protectus equumque;
- caudice qui misso, quem vix iuga bina moverent,
- Tectaphon Oleniden a summo vertice fregit;
- [fracta volubilitas capitis latissima, perque os
- perque cavas nares oculosque auresque cerebrum
- 435
- molle fluit, veluti concretum vimine querno
- lac solet utve liquor rari sub pondere cribri
- manat et exprimitur per densa foramina spissus.]
- ast ego, dum parat hic armis nudare iacentem,
- (scit tuus hoc genitor) gladium spoliantis in ima
- 440
- ilia demisi. Cthonius quoque Teleboasque
- ense iacent nostro: ramum prior ille bifurcum
- gesserat, hic iaculum; iaculo mihi vulnera fecit:
- signa vides! adparet adhuc vetus inde cicatrix.
- tunc ego debueram capienda ad Pergama mitti;
- 445
- tum poteram magni, si non superare, morari
- Hectoris arma meis! illo sed tempore nullus,
- aut puer, Hector erat, nunc me mea deficit aetas.
- quid tibi victorem gemini Periphanta Pyraethi,
- Ampyca quid referam, qui quadrupedantis Echecli
- 450
- fixit in adverso cornum sine cuspide vultu?
- vecte Pelethronium Macareus in pectus adacto
- stravit Erigdupum; memini et venabula condi
- inguine Nesseis manibus coniecta Cymeli.
- nec tu credideris tantum cecinisse futura
- 455
- Ampyciden Mopsum: Mopso iaculante biformis
- occubuit frustraque loqui temptavit Hodites
- ad mentum lingua mentoque ad guttura fixo.
- 'Quinque neci Caeneus dederat Styphelumque Bromumque
- Antimachumque Elymumque securiferumque Pyracmon:
- 460
- vulnera non memini, numerum nomenque notavi.
- provolat Emathii spoliis armatus Halesi,
- quem dederat leto, membris et corpore Latreus
- maximus: huic aetas inter iuvenemque senemque,
- vis iuvenalis erat, variabant tempora cani.
- 465
- qui clipeo galeaque Macedoniaque sarisa
- conspicuus faciemque obversus in agmen utrumque
- armaque concussit certumque equitavit in orbem
- verbaque tot fudit vacuas animosus in auras:
- "et te, Caeni, feram? nam tu mihi femina semper,
- 470
- tu mihi Caenis eris. nec te natalis origo
- commonuit, mentemque subit, quo praemia facto
- quaque viri falsam speciem mercede pararis?
- quid sis nata, vide, vel quid sis passa, columque,
- i, cape cum calathis et stamina pollice torque;
- 475
- bella relinque viris." iactanti talia Caeneus
- extentum cursu missa latus eruit hasta,
- qua vir equo commissus erat. furit ille dolore
- nudaque Phyllei iuvenis ferit ora sarisa:
- non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando,
- 480
- aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
- comminus adgreditur laterique recondere duro
- luctatur gladium: gladio loca pervia non sunt.
- "haut tamen effugies! medio iugulaberis ense,
- quandoquidem mucro est hebes" inquit et in latus ensem
- 485
- obliquat longaque amplectitur ilia dextra.
- plaga facit gemitus ut corpore marmoris icto,
- fractaque dissiluit percusso lammina callo.
- ut satis inlaesos miranti praebuit artus,
- "nunc age" ait Caeneus "nostro tua corpora ferro
- 490
- temptemus!" capuloque tenus demisit in armos
- ensem fatiferum caecamque in viscera movit
- versavitque manum vulnusque in vulnere fecit.
- ecce ruunt vasto rabidi clamore bimembres
- telaque in hunc omnes unum mittuntque feruntque.
- 495
- tela retusa cadunt: manet inperfossus ab omni
- inque cruentatus Caeneus Elateius ictu.
- fecerat attonitos nova res. "heu dedecus ingens!"
- Monychus exclamat. "populus superamur ab uno
- vixque viro; quamquam ille vir est, nos segnibus actis,
- 500
- quod fuit ille, sumus. quid membra inmania prosunt?
- quid geminae vires et quod fortissima rerum
- in nobis natura duplex animalia iunxit?
- nec nos matre dea, nec nos Ixione natos
- esse reor, qui tantus erat, Iunonis ut altae
- 505
- spem caperet: nos semimari superamur ab hoste!
- saxa trabesque super totosque involvite montes
- vivacemque animam missis elidite silvis!
- massa premat fauces, et erit pro vulnere pondus."
- dixit et insanis deiectam viribus austri
- 510
- forte trabem nactus validum coniecit in hostem
- exemplumque fuit, parvoque in tempore nudus
- arboris Othrys erat, nec habebat Pelion umbras.
- obrutus inmani cumulo sub pondere Caeneus
- aestuat arboreo congestaque robora duris
- 515
- fert umeris, sed enim postquam super ora caputque
- crevit onus neque habet, quas ducat, spiritus auras,
- deficit interdum, modo se super aera frustra
- tollere conatur iactasque evolvere silvas
- interdumque movet, veluti, quam cernimus, ecce,
- 520
- ardua si terrae quatiatur motibus Ide.
- exitus in dubio est: alii sub inania corpus
- Tartara detrusum silvarum mole ferebant;
- abnuit Ampycides medioque ex aggere fulvis
- vidit avem pennis liquidas exire sub auras,
- 525
- quae mihi tum primum, tunc est conspecta supremum.
- hanc ubi lustrantem leni sua castra volatu
- Mopsus et ingenti circum clangore sonantem
- adspexit pariterque animis oculisque secutus
- "o salve," dixit "Lapithaeae gloria gentis,
- 530
- maxime vir quondam, sed nunc avis unica, Caencu!"
- credita res auctore suo est: dolor addidit iram,
- oppressumque aegre tulimus tot ab hostibus unum;
- nec prius abstitimus ferro exercere dolorem,
- quam data pars leto, partem fuga noxque removit.'
- 535
- Haec inter Lapithas et semihomines Centauros
- proelia Tlepolemus Pylio referente dolorem
- praeteriti Alcidae tacito non pertulit ore
- atque ait: 'Herculeae mirum est oblivia laudis
- acta tibi, senior; certe mihi saepe referre
- 540
- nubigenas domitos a se pater esse solebat.'
- tristis ad haec Pylius: 'quid me meminisse malorum
- cogis et obductos annis rescindere luctus
- inque tuum genitorem odium offensasque fateri?
- ille quidem maiora fide, di! gessit et orbem
- 545
- inplevit meritis, quod mallem posse negare;
- sed neque Deiphobum nec Pulydamanta nec ipsum
- Hectora laudamus: quis enim laudaverit hostem?
- ille tuus genitor Messenia moenia quondam
- stravit et inmeritas urbes Elinque Pylonque
- 550
- diruit inque meos ferrum flammamque penatis
- inpulit, utque alios taceam, quos ille peremit,
- bis sex Nelidae fuimus, conspecta iuventus,
- bis sex Herculeis ceciderunt me minus uno
- viribus; atque alios vinci potuisse ferendum est:
- 555
- mira Periclymeni mors est, cui posse figuras
- sumere, quas vellet, rursusque reponere sumptas
- Neptunus dederat, Nelei sanguinis auctor.
- hic ubi nequiquam est formas variatus in omnes,
- vertitur in faciem volucris, quae fulmina curvis
- 560
- ferre solet pedibus divum gratissima regi;
- viribus usus avis pennis rostroque redunco
- hamatisque viri laniaverat unguibus ora.
- tendit in hanc nimium certos Tirynthius arcus
- atque inter nubes sublimia membra ferentem
- 565
- pendentemque ferit, lateri qua iungitur ala;
- nec grave vulnus erat, sed rupti vulnere nervi
- deficiunt motumque negant viresque volandi.
- decidit in terram, non concipientibus auras
- infirmis pennis, et qua levis haeserat alae
- 570
- corporis adflicti pressa est gravitate sagitta
- perque latus summum iugulo est exacta sinistro.
- nunc videor debere tui praeconia rebus
- Herculis, o Rhodiae ductor pulcherrime classis?
- nec tamen ulterius, quam fortia facta silendo
- 575
- ulciscor fratres: solida est mihi gratia tecum.'
- Haec postquam dulci Neleius edidit ore,
- a sermone senis repetito munere Bacchi
- surrexere toris: nox est data cetera somno.
- At deus, aequoreas qui cuspide temperat undas,
- 580
- in volucrem corpus nati Phaethontida versum
- mente dolet patria saevumque perosus Achillem
- exercet memores plus quam civiliter iras.
- iamque fere tracto duo per quinquennia bello
- talibus intonsum conpellat Sminthea dictis:
- 585
- 'o mihi de fratris longe gratissime natis,
- inrita qui mecum posuisti moenia Troiae,
- ecquid, ubi has iamiam casuras adspicis arces,
- ingemis? aut ecquid tot defendentia muros
- milia caesa doles? ecquid, ne persequar omnes,
- 590
- Hectoris umbra subit circum sua Pergama tracti?
- cum tamen ille ferox belloque cruentior ipso
- vivit adhuc, operis nostri populator, Achilles.
- det mihi se: faxo, triplici quid cuspide possim,
- sentiat; at quoniam concurrere comminus hosti
- 595
- non datur, occulta necopinum perde sagitta!'
- adnuit atque animo pariter patruique suoque
- Delius indulgens nebula velatus in agmen
- pervenit Iliacum mediaque in caede virorum
- rara per ignotos spargentem cernit Achivos
- 600
- tela Parin fassusque deum, 'quid spicula perdis
- sanguine plebis?' ait. 'siqua est tibi cura tuorum,
- vertere in Aeaciden caesosque ulciscere fratres!'
- dixit et ostendens sternentem Troica ferro
- corpora Peliden, arcus obvertit in illum
- 605
- certaque letifera derexit spicula dextra.
- quod Priamus gaudere senex post Hectora posset,
- hoc fuit; ille igitur tantorum victor, Achille,
- victus es a timido Graiae raptore maritae!
- at si femineo fuerat tibi Marte cadendum,
- 610
- Thermodontiaca malles cecidisse bipenni.
- Iam timor ille Phrygum, decus et tutela Pelasgi
- nominis, Aeacides, caput insuperabile bello,
- arserat: armarat deus idem idemque cremarat;
- iam cinis est, et de tam magno restat Achille
- 615
- nescio quid parvum, quod non bene conpleat urnam,
- at vivit totum quae gloria conpleat orbem.
- haec illi mensura viro respondet, et hac est
- par sibi Pelides nec inania Tartara sentit.
- ipse etiam, ut, cuius fuerit, cognoscere posses,
- 620
- bella movet clipeus, deque armis arma feruntur.
- non ea Tydides, non audet Oileos Aiax,
- non minor Atrides, non bello maior et aevo
- poscere, non alii: solis Telamone creatis
- Laertaque fuit tantae fiducia laudis.
- 625
- a se Tantalides onus invidiamque removit
- Argolicosque duces mediis considere castris
- iussit et arbitrium litis traiecit in omnes.
LIBER TERTIUS DECIMUS
- Consedere duces et vulgi stante corona
- surgit ad hos clipei dominus septemplicis Aiax,
- utque erat inpatiens irae, Sigeia torvo
- litora respexit classemque in litore vultu
- intendensque manus 'agimus, pro Iuppiter!' inquit
- 5
- 'ante rates causam, et mecum confertur Ulixes!
- at non Hectoreis dubitavit cedere flammis,
- quas ego sustinui, quas hac a classe fugavi.
- tutius est igitur fictis contendere verbis,
- quam pugnare manu, sed nec mihi dicere promptum,
- 10
- nec facere est isti: quantumque ego Marte feroci
- inque acie valeo, tantum valet iste loquendo.
- nec memoranda tamen vobis mea facta, Pelasgi,
- esse reor: vidistis enim; sua narret Ulixes,
- quae sine teste gerit, quorum nox conscia sola est!
- 15
- praemia magna peti fateor; sed demit honorem
- aemulus: Aiaci non est tenuisse superbum,
- sit licet hoc ingens, quicquid speravit Ulixes;
- iste tulit pretium iam nunc temptaminis huius,
- quod, cum victus erit, mecum certasse feretur.
- 20
- 'Atque ego, si virtus in me dubitabilis esset,
- nobilitate potens essem, Telamone creatus,
- moenia qui forti Troiana sub Hercule cepit
- litoraque intravit Pagasaea Colcha carina;
- Aeacus huic pater est, qui iura silentibus illic
- 25
- reddit, ubi Aeoliden saxum grave Sisyphon urget;
- Aeacon agnoscit summus prolemque fatetur
- Iuppiter esse suam: sic a Iove tertius Aiax.
- nec tamen haec series in causam prosit, Achivi,
- si mihi cum magno non est communis Achille:
- 30
- frater erat, fraterna peto! quid sanguine cretus
- Sisyphio furtisque et fraude simillimus illi
- inseris Aeacidis alienae nomina gentis?
- 'An quod in arma prior nulloque sub indice veni,
- arma neganda mihi, potiorque videbitur ille,
- 35
- ultima qui cepit detractavitque furore
- militiam ficto, donec sollertior isto
- sed sibi inutilior timidi commenta retexit
- Naupliades animi vitataque traxit ad arma?
- optima num sumat, quia sumere noluit ulla:
- 40
- nos inhonorati et donis patruelibus orbi,
- obtulimus quia nos ad prima pericula, simus?
- 'Atque utinam aut verus furor ille, aut creditus esset,
- nec comes hic Phrygias umquam venisset ad arces
- hortator scelerum! non te, Poeantia proles,
- 45
- expositum Lemnos nostro cum crimine haberet!
- qui nunc, ut memorant, silvestribus abditus antris
- saxa moves gemitu Laertiadaeque precaris,
- quae meruit, quae, si di sunt, non vana precaris.
- et nunc ille eadem nobis iuratus in arma,
- 50
- heu! pars una ducum, quo successore sagittae
- Herculis utuntur, fractus morboque fameque
- velaturque aliturque avibus, volucresque petendo
- debita Troianis exercet spicula fatis.
- ille tamen vivit, quia non comitavit Ulixem;
- 55
- mallet et infelix Palamedes esse relictus,
- [viveret aut certe letum sine crimine haberet]
- quem male convicti nimium memor iste furoris
- prodere rem Danaam finxit fictumque probavit
- crimen et ostendit, quod iam praefoderat, aurum.
- 60
- ergo aut exilio vires subduxit Achivis,
- aut nece: sic pugnat, sic est metuendus Ulixes!
- 'Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat,
- haut tamen efficiet, desertum ut Nestora crimen
- esse rear nullum; qui cum inploraret Ulixem
- 65
- vulnere tardus equi fessusque senilibus annis,
- proditus a socio est; non haec mihi crimina fingi
- scit bene Tydides, qui nomine saepe vocatum
- corripuit trepidoque fugam exprobravit amico.
- aspiciunt oculis superi mortalia iustis!
- 70
- en eget auxilio, qui non tulit, utque reliquit,
- sic linquendus erat: legem sibi dixerat ipse.
- conclamat socios: adsum videoque trementem
- pallentemque metu et trepidantem morte futura;
- opposui molem clipei texique iacentem
- 75
- servavique animam (minimum est hoc laudis) inertem.
- si perstas certare, locum redeamus in illum:
- redde hostem vulnusque tuum solitumque timorem
- post clipeumque late et mecum contende sub illo!
- at postquam eripui, cui standi vulnera vires
- 80
- non dederant, nullo tardatus vulnere fugit.
- 'Hector adest secumque deos in proelia ducit,
- quaque ruit, non tu tantum terreris, Ulixe,
- sed fortes etiam: tantum trahit ille timoris.
- hunc ego sanguineae successu caedis ovantem
- 85
- eminus ingenti resupinum pondere fudi,
- hunc ego poscentem, cum quo concurreret, unus
- sustinui: sortemque meam vovistis, Achivi,
- et vestrae valuere preces. si quaeritis huius
- fortunam pugnae, non sum superatus ab illo.
- 90
- ecce ferunt Troes ferrumque ignesque Iovemque
- in Danaas classes: ubi nunc facundus Ulixes?
- nempe ego mille meo protexi pectore puppes,
- spem vestri reditus: date pro tot navibus arma.
- 'Quodsi vera licet mihi dicere, quaeritur istis
- 95
- quam mihi maior honos, coniunctaque gloria nostra est,
- atque Aiax armis, non Aiaci arma petuntur.
- conferat his Ithacus Rhesum inbellemque Dolona
- Priamidenque Helenum rapta cum Pallade captum:
- luce nihil gestum, nihil est Diomede remoto;
- 100
- si semel ista datis meritis tam vilibus arma,
- dividite, et pars sit maior Diomedis in illis.
- 'Quo tamen haec Ithaco, qui clam, qui semper inermis
- rem gerit et furtis incautum decipit hostem?
- ipse nitor galeae claro radiantis ab auro
- 105
- insidias prodet manifestabitque latentem;
- sed neque Dulichius sub Achillis casside vertex
- pondera tanta feret, nec non onerosa gravisque
- Pelias hasta potest inbellibus esse lacertis,
- nec clipeus vasti caelatus imagine mundi
- 110
- conveniet timidae nataeque ad furta sinistrae:
- debilitaturum quid te petis, inprobe, munus,
- quod tibi si populi donaverit error Achivi,
- cur spolieris, erit, non, cur metuaris ab hoste,
- et fuga, qua sola cunctos, timidissime, vincis,
- 115
- tarda futura tibi est gestamina tanta trahenti?
- adde quod iste tuus, tam raro proelia passus,
- integer est clipeus; nostro, qui tela ferendo
- mille patet plagis, novus est successor habendus.
- 'Denique (quid verbis opus est?) spectemur agendo!
- 120
- arma viri fortis medios mittantur in hostes:
- inde iubete peti et referentem ornate relatis.'
- Finierat Telamone satus, vulgique secutum
- ultima murmur erat, donec Laertius heros
- adstitit atque oculos paulum tellure moratos
- 125
- sustulit ad proceres exspectatoque resolvit
- ora sono, neque abest facundis gratia dictis.
- 'Si mea cum vestris valuissent vota, Pelasgi,
- non foret ambiguus tanti certaminis heres,
- tuque tuis armis, nos te poteremur, Achille,
- 130
- quem quoniam non aequa mihi vobisque negarunt
- fata,' (manuque simul veluti lacrimantia tersit
- lumina) 'quis magno melius succedat Achilli,
- quam per quem magnus Danais successit Achilles?
- huic modo ne prosit, quod, uti est, hebes esse videtur,
- 135
- neve mihi noceat, quod vobis semper, Achivi,
- profuit ingenium, meaque haec facundia, siqua est,
- quae nunc pro domino, pro vobis saepe locuta est,
- invidia careat, bona nec sua quisque recuset.
- 'Nam genus et proavos et quae non fecimus ipsi,
- 140
- vix ea nostra voco, sed enim, quia rettulit Aiax
- esse Iovis pronepos, nostri quoque sanguinis auctor
- Iuppiter est, totidemque gradus distamus ab illo:
- nam mihi Laertes pater est, Arcesius illi,
- Iuppiter huic, neque in his quisquam damnatus et exul;
- 145
- est quoque per matrem Cyllenius addita nobis
- altera nobilitas: deus est in utroque parente.
- sed neque materno quod sum generosior ortu,
- nec mihi quod pater est fraterni sanguinis insons,
- proposita arma peto: meritis expendite causam,
- 150
- dummodo, quod fratres Telamon Peleusque fuerunt,
- Aiacis meritum non sit nec sanguinis ordo,
- sed virtutis honor spoliis quaeratur in istis!
- aut si proximitas primusque requiritur heres,
- est genitor Peleus, est Pyrrhus filius illi:
- 155
- quis locus Aiaci? Pthiam haec Scyrumve ferantur!
- nec minus est isto Teucer patruelis Achilli:
- num petit ille tamen? num, si petat, auferat illa?
- ergo, operum quoniam nudum certamen habetur,
- plura quidem feci, quam quae conprendere dictis
- 160
- in promptu mihi sit, rerum tamen ordine ducar.
- 'Praescia venturi genetrix Nereia leti
- dissimulat cultu natum, et deceperat omnes,
- in quibus Aiacem, sumptae fallacia vestis:
- arma ego femineis animum motura virilem
- 165
- mercibus inserui, neque adhuc proiecerat heros
- virgineos habitus, cum parmam hastamque tenenti
- "nate dea," dixi "tibi se peritura reservant
- Pergama! quid dubitas ingentem evertere Troiam?"
- iniecique manum fortemque ad fortia misi.
- 170
- ergo opera illius mea sunt: ego Telephon hasta
- pugnantem domui, victum orantemque refeci;
- quod Thebae cecidere, meum est; me credite Lesbon,
- me Tenedon Chrysenque et Cillan, Apollinis urbes,
- et Scyrum cepisse; mea concussa putate
- 175
- procubuisse solo Lyrnesia moenia dextra,
- utque alios taceam, qui saevum perdere posset
- Hectora, nempe dedi: per me iacet inclitus Hector!
- illis haec armis, quibus est inventus Achilles,
- arma peto: vivo dederam, post fata reposco.
- 180
- 'Ut dolor unius Danaos pervenit ad omnes,
- Aulidaque Euboicam conplerunt mille carinae,
- exspectata diu, nulla aut contraria classi
- flamina erant, duraeque iubent Agamemnona sortes
- inmeritam saevae natam mactare Dianae.
- 185
- denegat hoc genitor divisque irascitur ipsis
- atque in rege tamen pater est, ego mite parentis
- ingenium verbis ad publica commoda verti:
- hanc equidem (fateor, fassoque ignoscat Atrides)
- difficilem tenui sub iniquo iudice causam.
- 190
- hunc tamen utilitas populi fraterque datique
- summa movet sceptri, laudem ut cum sanguine penset;
- mittor et ad matrem, quae non hortanda, sed astu
- decipienda fuit, quo si Telamonius isset,
- orba suis essent etiam nunc lintea ventis.
- 195
- 'Mittor et Iliacas audax orator ad arces,
- visaque et intrata est altae mihi curia Troiae,
- plenaque adhuc erat illa viris; interritus egi
- quam mihi mandarat communem Graecia causam
- accusoque Parin praedamque Helenamque reposco
- 200
- et moveo Priamum Priamoque Antenora iunctum;
- at Paris et fratres et qui rapuere sub illo,
- vix tenuere manus (scis hoc, Menelae) nefandas,
- primaque lux nostri tecum fuit illa pericli.
- 'Longa referre mora est, quae consilioque manuque
- 205
- utiliter feci spatiosi tempore belli.
- post acies primas urbis se moenibus hostes
- continuere diu, nec aperti copia Martis
- ulla fuit; decimo demum pugnavimus anno:
- quid facis interea, qui nil nisi proelia nosti?
- 210
- quis tuus usus erat? nam si mea facta requiris,
- hostibus insidior, fossa munimina cingo,
- consolor socios, ut longi taedia belli
- mente ferant placida, doceo, quo simus alendi
- armandique modo, mittor, quo postulat usus.
- 215
- 'Ecce Iovis monitu deceptus imagine somni
- rex iubet incepti curam dimittere belli;
- ille potest auctore suam defendere vocem:
- non sinat hoc Aiax delendaque Pergama poscat,
- quodque potest, pugnet! cur non remoratur ituros?
- 220
- cur non arma capit, dat, quod vaga turba sequatur?
- non erat hoc nimium numquam nisi magna loquenti.
- quid, quod et ipse fugit? vidi, puduitque videre,
- cum tu terga dares inhonestaque vela parares;
- nec mora, "quid facitis? quae vos dementia" dixi
- 225
- "concitat, o socii, captam dimittere Troiam,
- quidque domum fertis decimo, nisi dedecus, anno?"
- talibus atque aliis, in quae dolor ipse disertum
- fecerat, aversos profuga de classe reduxi.
- convocat Atrides socios terrore paventes:
- 230
- nec Telamoniades etiamnunc hiscere quicquam
- audet, at ausus erat reges incessere dictis
- Thersites etiam, per me haut inpune protervis!
- erigor et trepidos cives exhortor in hostem
- amissamque mea virtutem voce repono.
- 235
- tempore ab hoc, quodcumque potest fecisse videri
- fortiter iste, meum est, qui dantem terga retraxi.
- 'Denique de Danais quis te laudatve petitve?
- at sua Tydides mecum communicat acta,
- me probat et socio semper confidit Ulixe.
- 240
- est aliquid, de tot Graiorum milibus unum
- a Diomede legi! nec me sors ire iubebat:
- sic tamen et spreto noctisque hostisque periclo
- ausum eadem, quae nos, Phrygia de gente Dolona
- interimo, non ante tamen, quam cuncta coegi
- 245
- prodere et edidici, quid perfida Troia pararet.
- omnia cognoram nec, quod specularer, habebam
- et iam promissa poteram cum laude reverti:
- haut contentus eo petii tentoria Rhesi
- inque suis ipsum castris comitesque peremi
- 250
- atque ita captivo, victor votisque potitus,
- ingredior curru laetos imitante triumphos;
- cuius equos pretium pro nocte poposcerat hostis,
- arma negate mihi, fueritque benignior Aiax.
- quid Lycii referam Sarpedonis agmina ferro
- 255
- devastata meo? cum multo sanguine fudi
- Coeranon Iphitiden et Alastoraque Chromiumque
- Alcandrumque Haliumque Noemonaque Prytaninque
- exitioque dedi cum Chersidamante Thoona
- et Charopem fatisque inmitibus Ennomon actum
- 260
- quique minus celebres nostra sub moenibus urbis
- procubuere manu. sunt et mihi vulnera, cives,
- ipso pulchra loco; nec vanis credite verbis,
- aspicite! en' vestemque manu diduxit et 'haec sunt
- pectora semper' ait 'vestris exercita rebus!
- 265
- at nihil inpendit per tot Telamonius annos
- sanguinis in socios et habet sine vulnere corpus!
- 'Quid tamen hoc refert, si se pro classe Pelasga
- arma tulisse refert contra Troasque Iovemque?
- confiteorque, tulit (neque enim benefacta maligne
- 270
- detractare meum est), sed ne communia solus
- occupet atque aliquem vobis quoque reddat honorem,
- reppulit Actorides sub imagine tutus Achillis
- Troas ab arsuris cum defensore carinis.
- ausum etiam Hectoreis solum concurrere telis
- 275
- se putat, oblitus regisque ducumque meique,
- nonus in officio et praelatus munere sortis.
- sed tamen eventus vestrae, fortissime, pugnae
- quis fuit? Hector abit violatus vulnere nullo!
- 'Me miserum, quanto cogor meminisse dolore
- 280
- temporis illius, quo, Graium murus, Achilles
- procubuit! nec me lacrimae luctusque timorque
- tardarunt, quin corpus humo sublime referrem:
- his umeris, his inquam, umeris ego corpus Achillis
- et simul arma tuli, quae nunc quoque ferre laboro.
- 285
- sunt mihi, quae valeant in talia pondera, vires,
- est animus certe vestros sensurus honores:
- scilicet idcirco pro nato caerula mater
- ambitiosa suo fuit, ut caelestia dona,
- artis opus tantae, rudis et sine pectore miles
- 290
- indueret? neque enim clipei caelamina novit,
- Oceanum et terras cumque alto sidera caelo
- Pleiadasque Hyadasque inmunemque aequoris Arcton
- diversosque orbes nitidumque Orionis ensem.
- [postulat, ut capiat, quae non intellegit, arma!]
- 295
- 'Quid, quod me duri fugientem munera belli
- arguit incepto serum accessisse labori
- nec se magnanimo maledicere sentit Achilli?
- si simulasse vocas crimen, simulavimus ambo;
- si mora pro culpa est, ego sum maturior illo.
- 300
- me pia detinuit coniunx, pia mater Achillem,
- primaque sunt illis data tempora, cetera vobis:
- haut timeo, si iam nequeam defendere, crimen
- cum tanto commune viro: deprensus Ulixis
- ingenio tamen ille, at non Aiacis Ulixes.
- 305
- 'Neve in me stolidae convicia fundere linguae
- admiremur eum, vobis quoque digna pudore
- obicit. an falso Palameden crimine turpe
- accusasse mihi, vobis damnasse decorum est?
- sed neque Naupliades facinus defendere tantum
- 310
- tamque patens valuit, nec vos audistis in illo
- crimina: vidistis, pretioque obiecta patebant.
- 'Nec, Poeantiaden quod habet Vulcania Lemnos,
- esse reus merui (factum defendite vestrum!
- consensistis enim), nec me suasisse negabo,
- 315
- ut se subtraheret bellique viaeque labori
- temptaretque feros requie lenire dolores.
- paruit-et vivit! non haec sententia tantum
- fida, sed et felix, cum sit satis esse fidelem.
- quem quoniam vates delenda ad Pergama poscunt,
- 320
- ne mandate mihi! melius Telamonius ibit
- eloquioque virum morbis iraque furentem
- molliet aut aliqua producet callidus arte!
- ante retro Simois fluet et sine frondibus Ide
- stabit, et auxilium promittet Achaia Troiae,
- 325
- quam, cessante meo pro vestris pectore rebus,
- Aiacis stolidi Danais sollertia prosit.
- sis licet infestus sociis regique mihique
- dure Philoctete, licet exsecrere meumque
- devoveas sine fine caput cupiasque dolenti
- 330
- me tibi forte dari nostrumque haurire cruorem,
- utque tui mihi sit, fiat tibi copia nostri:
- te tamen adgrediar mecumque reducere nitar
- tamque tuis potiar (faveat Fortuna) sagittis,
- quam sum Dardanio, quem cepi, vate potitus,
- 335
- quam responsa deum Troianaque fata retexi,
- quam rapui Phrygiae signum penetrale Minervae
- hostibus e mediis. et se mihi conferat Aiax?
- nempe capi Troiam prohibebant fata sine illo:
- fortis ubi est Aiax? ubi sunt ingentia magni
- 340
- verba viri? cur hic metuis? cur audet Ulixes
- ire per excubias et se committere nocti
- perque feros enses non tantum moenia Troum,
- verum etiam summas arces intrare suaque
- eripere aede deam raptamque adferre per hostes?
- 345
- quae nisi fecissem, frustra Telamone creatus
- gestasset laeva taurorum tergora septem.
- illa nocte mihi Troiae victoria parta est:
- Pergama tunc vici, cum vinci posse coegi.
- 'Desine Tydiden vultuque et murmure nobis
- 350
- ostentare meum: pars est sua laudis in illo!
- nec tu, cum socia clipeum pro classe tenebas,
- solus eras: tibi turba comes, mihi contigit unus.
- qui nisi pugnacem sciret sapiente minorem
- esse nec indomitae deberi praemia dextrae,
- 355
- ipse quoque haec peteret; peteret moderatior Aiax
- Eurypylusque ferox claroque Andraemone natus
- nec minus Idomeneus patriaque creatus eadem
- Meriones, peteret maioris frater Atridae:
- quippe manu fortes nec sunt mihi Marte secundi,
- 360
- consiliis cessere meis. tibi dextera bello
- utilis, ingenium est, quod eget moderamine nostro;
- tu vires sine mente geris, mihi cura futuri;
- tu pugnare potes, pugnandi tempora mecum
- eligit Atrides; tu tantum corpore prodes,
- 365
- nos animo; quantoque ratem qui temperat, anteit
- remigis officium, quanto dux milite maior,
- tantum ego te supero. nec non in corpore nostro
- pectora sunt potiora manu: vigor omnis in illis.
- 'At vos, o proceres, vigili date praemia vestro,
- 370
- proque tot annorum cura, quibus anxius egi,
- hunc titulum meritis pensandum reddite nostris:
- iam labor in fine est; obstantia fata removi
- altaque posse capi faciendo Pergama, cepi.
- per spes nunc socias casuraque moenia Troum
- 375
- perque deos oro, quos hosti nuper ademi,
- per siquid superest, quod sit sapienter agendum,
- siquid adhuc audax ex praecipitique petendum est,
- [si Troiae fatis aliquid restare putatis,]
- este mei memores! aut si mihi non datis arma,
- 380
- huic date!' et ostendit signum fatale Minervae.
- Mota manus procerum est, et quid facundia posset,
- re patuit, fortisque viri tulit arma disertus.
- Hectora qui solus, qui ferrum ignesque Iovemque
- sustinuit totiens, unam non sustinet iram,
- 385
- invictumque virum vicit dolor: arripit ensem
- et 'meus hic certe est! an et hunc sibi poscit Ulixes?
- hoc' ait 'utendum est in me mihi, quique cruore
- saepe Phrygum maduit, domini nunc caede madebit,
- ne quisquam Aiacem possit superare nisi Aiax.'
- 390
- dixit et in pectus tum demum vulnera passum,
- qua patuit ferrum, letalem condidit ensem.
- nec valuere manus infixum educere telum:
- expulit ipse cruor, rubefactaque sanguine tellus
- purpureum viridi genuit de caespite florem,
- 395
- qui prius Oebalio fuerat de vulnere natus;
- littera communis mediis pueroque viroque
- inscripta est foliis, haec nominis, illa querellae.
- Victor ad Hypsipyles patriam clarique Thoantis
- et veterum terras infames caede virorum
- 400
- vela dat, ut referat Tirynthia tela, sagittas;
- quae postquam ad Graios domino comitante revexit,
- inposita est sero tandem manus ultima bello.
- [Troia simul Priamusque cadunt. Priameia coniunx
- perdidit infelix hominis post omnia formam
- 405
- externasque novo latratu terruit auras,
- longus in angustum qua clauditur Hellespontus.]
- Ilion ardebat, neque adhuc consederat ignis,
- exiguumque senis Priami Iovis ara cruorem
- conbiberat, tractata comis antistita Phoebi
- 410
- non profecturas tendebat ad aethera palmas;
- Dardanidas matres patriorum signa deorum,
- dum licet, amplexas succensaque templa tenentes
- invidiosa trahunt victores praemia Grai;
- mittitur Astyanax illis de turribus, unde
- 415
- pugnantem pro se proavitaque regna tuentem
- saepe videre patrem monstratum a matre solebat.
- iamque viam suadet Boreas, flatuque secundo
- carbasa mota sonant: iubet uti navita ventis;
- 'Troia, vale! rapimur' clamant, dant oscula terrae
- 420
- Troades et patriae fumantia tecta relinquunt.
- ultima conscendit classem-miserabile visu!-
- in mediis Hecabe natorum inventa sepulcris:
- prensantem tumulos atque ossibus oscula dantem
- Dulichiae traxere manus, tamen unius hausit
- 425
- inque sinu cineres secum tulit Hectoris haustos;
- Hectoris in tumulo canum de vertice crinem,
- inferias inopes, crinem lacrimasque reliquit,
- Est, ubi Troia fuit, Phrygiae contraria tellus
- Bistoniis habitata viris: Polymestoris illic
- 430
- regia dives erat, cui te commisit alendum
- clam, Polydore, pater Phrygiisque removit ab armis,
- consilium sapiens, sceleris nisi praemia magnas
- adiecisset opes, animi inritamen avari.
- ut cecidit fortuna Phrygum, capit inpius ensem
- 435
- rex Thracum iuguloque sui demisit alumni
- et, tamquam tolli cum corpore crimina possent,
- exanimem scopulo subiectas misit in undas.
- Litore Threicio classem religarat Atrides,
- dum mare pacatum, dum ventus amicior esset:
- 440
- hic subito, quantus, cum viveret, esse solebat,
- exit humo late rupta similisque minanti
- temporis illius vultum referebat Achilles,
- quo ferus iniustum petiit Agamemnona ferro
- 'inmemores' que 'mei disceditis,' inquit 'Achivi,
- 445
- obrutaque est mecum virtutis gratia nostrae!
- ne facite! utque meum non sit sine honore sepulcrum,
- placet Achilleos mactata Polyxena manes!'
- dixit, et inmiti sociis parentibus umbrae,
- rapta sinu matris, quam iam prope sola fovebat,
- 450
- fortis et infelix et plus quam femina virgo
- ducitur ad tumulum diroque fit hostia busto.
- quae memor ipsa sui postquam crudelibus aris
- admota est sensitque sibi fera sacra parari,
- utque Neoptolemum stantem ferrumque tenentem;
- 455
- inque suo vidit figentem lumina vultu,
- 'utere iamdudum generoso sanguine' dixit
- 'nulla mora est; at tu iugulo vel pectore telum
- conde meo' iugulumque simul pectusque retexit.
- 'scilicet haud ulli servire Polyxena vellem.
- 460
- haud per tale sacrum numen placabitis ullum!
- mors tantum vellem matrem mea fallere posset:
- mater obest minuitque necis mihi gaudia, quamvis
- non mea mors illi, verum sua vita tremenda est.
- vos modo, ne Stygios adeam non libera manes,
- 465
- ite procul, si iusta peto, tactuque viriles
- virgineo removete manus! acceptior illi,
- quisquis is est, quem caede mea placare paratis,
- liber erit sanguis. siquos tamen ultima nostri
- verba movent oris (Priami vos filia regis,
- 470
- non captiva rogat), genetrici corpus inemptum
- reddite, neve auro redimat ius triste sepulcri,
- sed lacrimis! tum, cum poterat, redimebat et auro.'
- dixerat, at populus lacrimas, quas illa tenebat,
- non tenet; ipse etiam flens invitusque sacerdos
- 475
- praebita coniecto rupit praecordia ferro.
- illa super terram defecto poplite labens
- pertulit intrepidos ad fata novissima vultus;
- tunc quoque cura fuit partes velare tegendas,
- cum caderet, castique decus servare pudoris.
- 480
- Troades excipiunt deploratosque recensent
- Priamidas et quot dederit domus una cruores,
- teque gemunt, virgo, teque, o modo regia coniunx,
- regia dicta parens, Asiae florentis imago,
- nunc etiam praedae mala sors; quam victor Ulixes
- 485
- esse suam nollet, nisi quod tamen Hectora partu
- edideras: dominum matri vix repperit Hector!
- quae corpus conplexa animae tam fortis inane,
- quas totiens patriae dederat natisque viroque,
- huic quoque dat lacrimas; lacrimas in vulnera fundit
- 490
- osculaque ore tegit consuetaque pectora plangit
- canitiemque suam concretam sanguine vellens
- plura quidem, sed et haec laniato pectore, dixit:
- 'nata, tuae-quid enim superest?-dolor ultime matris,
- nata, iaces, videoque tuum, mea vulnera, vulnus:
- 495
- en, ne perdiderim quemquam sine caede meorum,
- tu quoque vulnus habes; at te, quia femina, rebar
- a ferro tutam: cecidisti et femina ferro,
- totque tuos idem fratres, te perdidit idem,
- exitium Troiae nostrique orbator, Achilles;
- 500
- at postquam cecidit Paridis Phoebique sagittis,
- nunc certe, dixi, non est metuendus Achilles:
- nunc quoque mi metuendus erat; cinis ipse sepulti
- in genus hoc saevit, tumulo quoque sensimus hostem:
- Aeacidae fecunda fui! iacet Ilion ingens,
- 505
- eventuque gravi finita est publica clades,
- sed finita tamen; soli mihi Pergama restant.
- in cursuque meus dolor est: modo maxima rerum,
- tot generis natisque potens nuribusque viroque
- nunc trahor exul, inops, tumulis avulsa meorum,
- 510
- Penelopae munus, quae me data pensa trahentem
- matribus ostendens Ithacis "haec Hectoris illa est
- clara parens, haec est" dicet "Priameia coniunx,"
- postque tot amissos tu nunc, quae sola levabas
- maternos luctus, hostilia busta piasti!
- 515
- inferias hosti peperi! quo ferrea resto?
- quidve moror? quo me servas, annosa senectus?
- quo, di crudeles, nisi uti nova funera cernam,
- vivacem differtis anum? quis posse putaret
- felicem Priamum post diruta Pergama dici?
- 520
- felix morte sua est! nec te, mea nata, peremptam
- adspicit et vitam pariter regnumque reliquit.
- at, puto, funeribus dotabere, regia virgo,
- condeturque tuum monumentis corpus avitis!
- non haec est fortuna domus: tibi munera matris
- 525
- contingent fletus peregrinaeque haustus harenae!
- omnia perdidimus: superest, cur vivere tempus
- in breve sustineam, proles gratissima matri,
- nunc solus, quondam minimus de stirpe virili,
- has datus Ismario regi Polydorus in oras.
- 530
- quid moror interea crudelia vulnera lymphis
- abluere et sparsos inmiti sanguine vultus?'
- Dixit et ad litus passu processit anili,
- albentes lacerata comas. 'date, Troades, urnam!'
- dixerat infelix, liquidas hauriret ut undas:
- 535
- adspicit eiectum Polydori in litore corpus
- factaque Threiciis ingentia vulnera telis;
- Troades exclamant, obmutuit illa dolore,
- et pariter vocem lacrimasque introrsus obortas
- devorat ipse dolor, duroque simillima saxo
- 540
- torpet et adversa figit modo lumina terra,
- interdum torvos sustollit ad aethera vultus,
- nunc positi spectat vultum, nunc vulnera nati,
- vulnera praecipue, seque armat et instruit ira.
- qua simul exarsit, tamquam regina maneret,
- 545
- ulcisci statuit poenaeque in imagine tota est,
- utque furit catulo lactente orbata leaena
- signaque nacta pedum sequitur, quem non videt, hostem,
- sic Hecabe, postquam cum luctu miscuit iram,
- non oblita animorum, annorum oblita suorum,
- 550
- vadit ad artificem dirae, Polymestora, caedis
- conloquiumque petit; nam se monstrare relictum
- velle latens illi, quod nato redderet, aurum.
- credidit Odrysius praedaeque adsuetus amore
- in secreta venit: tum blando callidus ore
- 555
- 'tolle moras, Hecabe,' dixit 'da munera nato!
- omne fore illius, quod das, quod et ante dedisti,
- per superos iuro.' spectat truculenta loquentem
- falsaque iurantem tumidaque exaestuat ira
- atque ita correpto captivarum agmina matrum
- 560
- invocat et digitos in perfida lumina condit
- expellitque genis oculos (facit ira potentem)
- inmergitque manus foedataque sanguine sonti
- non lumen (neque enim superest), loca luminis haurit.
- clade sui Thracum gens inritata tyranni
- 565
- Troada telorum lapidumque incessere iactu
- coepit, at haec missum rauco cum murmure saxum
- morsibus insequitur rictuque in verba parato
- latravit, conata loqui: locus exstat et ex re
- nomen habet, veterumque diu memor illa malorum
- 570
- tum quoque Sithonios ululavit maesta per agros.
- illius Troasque suos hostesque Pelasgos,
- illius fortuna deos quoque moverat omnes,
- sic omnes, ut et ipsa Iovis coniunxque sororque
- eventus Hecaben meruisse negaverit illos.
- 575
- Non vacat Aurorae, quamquam isdem faverat armis,
- cladibus et casu Troiaeque Hecabesque moveri.
- cura deam propior luctusque domesticus angit
- Memnonis amissi, Phrygiis quem lutea campis
- vidit Achillea pereuntem cuspide mater;
- 580
- vidit, et ille color, quo matutina rubescunt
- tempora, palluerat, latuitque in nubibus aether.
- at non inpositos supremis ignibus artus
- sustinuit spectare parens, sed crine soluto
- sicut erat, magni genibus procumbere non est
- 585
- dedignata Iovis lacrimisque has addere voces:
- 'omnibus inferior, quas sustinet aureus aether,
- (nam mihi sunt totum rarissima templa per orbem)
- diva tamen, veni, non ut delubra diesque
- des mihi sacrificos caliturasque ignibus aras:
- 590
- si tamen adspicias, quantum tibi femina praestem,
- tum cum luce nova noctis confinia servo,
- praemia danda putes; sed non ea cura neque hic est
- nunc status Aurorae, meritos ut poscat honores:
- Memnonis orba mei venio, qui fortia frustra
- 595
- pro patruo tulit arma suo primisque sub annis
- occidit a forti (sic vos voluistis) Achille.
- da, precor, huic aliquem, solacia mortis, honorem,
- summe deum rector, maternaque vulnera leni!'
- Iuppiter adnuerat, cum Memnonis arduus alto
- 600
- corruit igne rogus, nigrique volumina fumi
- infecere diem, veluti cum flumine Nais
- exhalat nebulas, nec sol admittitur infra;
- atra favilla volat glomerataque corpus in unum
- densetur faciemque capit sumitque calorem
- 605
- atque animam ex igni (levitas sua praebuit alas)
- et primo similis volucri, mox vera volucris
- insonuit pennis, pariter sonuere sorores
- innumerae, quibus est eadem natalis origo,
- terque rogum lustrant, et consonus exit in auras
- 610
- ter plangor, quarto seducunt castra volatu;
- tum duo diversa populi de parte feroces
- bella gerunt rostrisque et aduncis unguibus iras
- exercent alasque adversaque pectora lassant,
- inferiaeque cadunt cineri cognata sepulto
- 615
- corpora seque viro forti meminere creatas.
- praepetibus subitis nomen facit auctor: ab illo
- Memnonides dictae, cum sol duodena peregit
- signa, parentali moriturae more rebellant.
- ergo aliis latrasse Dymantida flebile visum est;
- 620
- luctibus est Aurora suis intenta piasque
- nunc quoque dat lacrimas et toto rorat in orbe.
- Non tamen eversam Troiae cum moenibus esse
- spem quoque fata sinunt: sacra et, sacra altera, patrem
- fert umeris, venerabile onus, Cythereius heros.
- 625
- de tantis opibus praedam pius eligit illam
- Ascaniumque suum profugaque per aequora classe
- fertur ab Antandro scelerataque limina Thracum
- et Polydoreo manantem sanguine terram
- linquit et utilibus ventis aestuque secundo
- 630
- intrat Apollineam sociis comitantibus urbem.
- hunc Anius, quo rege homines, antistite Phoebus
- rite colebatur, temploque domoque recepit
- urbemque ostendit delubraque nota duasque
- Latona quondam stirpes pariente retentas.
- 635
- ture dato flammis vinoque in tura profuso
- caesarumque boum fibris de more crematis
- regia tecta petunt, positique tapetibus altis
- munera cum liquido capiunt Cerealia Baccho.
- tum pius Anchises: 'o Phoebi lecte sacerdos,
- fallor, an et natum, cum primum haec moenia vidi,
- bisque duas natas, quantum reminiscor, habebas?'
- huic Anius niveis circumdata tempora vittis
- concutiens et tristis ait: 'non falleris, heros
- maxime; vidisti natorum quinque parentem,
- quem nunc (tanta homines rerum inconstantia versat)
- paene vides orbum. quod enim mihi filius absens
- auxilium, quem dicta suo de nomine tellus
- Andros habet pro patre locumque et regna tenentem?
- Delius augurium dedit huic, dedit altera Liber
- femineae stirpi voto maiora fideque
- munera: nam tactu natarum cuncta mearum
- in segetem laticemque meri canaeque Minervae
- transformabantur, divesque erat usus in illis.
- hoc ubi cognovit Troiae populator Atrides,
- (ne non ex aliqua vestram sensisse procellam
- nos quoque parte putes), armorum viribus usus
- abstrahit invitas gremio genitoris alantque
- imperat Argolicam caelesti munere classem.
- effugiunt, quo quaeque potest: Euboea duabus
- et totidem natis Andros fraterna petita est.
- miles adest et, ni dedantur, bella minatur:
- victa metu pietas consortia corpora poenae
- dedidit; et timido possis ignoscere fratri:
- non hic Aeneas, non, qui defenderet Andron,
- Hector erat, per quem decimum durastis in annum.
- iamque parabantur captivis vincla lacertis:
- illae tollentes etiamnum libera caelo
- bracchia "Bacche pater, fer opem!" dixere, tulitque
- muneris auctor opem,ђsi miro perdere more
- ferre vocatur opem, nec qua ratione figuram
- perdiderint, potui scire aut nunc dicere possum;
- summa mali nota est: pennas sumpsere tuaeque
- coniugis in volucres, niveas abiere columbas.'
- Talibus atque aliis postquam convivia dictis
- inplerunt, mensa somnum petiere remota
- cumque die surgunt adeuntque oracula Phoebi,
- qui petere antiquam matrem cognataque iussit
- litora; prosequitur rex et dat munus ituris,
- Anchisae sceptrum, chlamydem pharetramque nepoti,
- cratera Aeneae, quem quondam transtulit illi
- hospes ab Aoniis Therses Ismenius oris:
- miserat hunc illi Therses, fabricaverat Alcon
- Hyleus et longo caelaverat argumento.
- urbs erat, et septem posses ostendere portas:
- hae pro nomine erant, et quae foret illa, docebant;
- ante urbem exequiae tumulique ignesque rogique
- effusaeque comas et apertae pectora matres
- significant luctum; nymphae quoque flere videntur
- siccatosque queri fontes: sine frondibus arbor
- nuda riget, rodunt arentia saxa capellae.
- ecce facit mediis natas Orione Thebis
- hac non femineum iugulo dare vulnus aperto,
- illac demisso per fortia pectora telo
- pro populo cecidisse suo pulchrisque per urbem
- funeribus ferri celebrique in parte cremari.
- tum de virginea geminos exire favilla,
- ne genus intereat, iuvenes, quos fama Coronas
- nominat, et cineri materno ducere pompam.
- hactenus antiquo signis fulgentibus aere,
- summus inaurato crater erat asper acantho.
- nec leviora datis Troiani dona remittunt
- dantque sacerdoti custodem turis acerram,
- dant pateram claramque auro gemmisque coronam.
- Inde recordati Teucros a sanguine Teucri
- ducere principium Creten tenuere locique
- ferre diu nequiere Iovem centumque relictis
- urbibus Ausonios optant contingere portus,
- saevit hiems iactatque viros, Strophadumque receptos
- portubus infidis exterruit ales Aello.
- et iam Dulichios portus Ithacamque Samonque
- Neritiasque domus, regnum fallacis Ulixis,
- praeter erant vecti: certatam lite deorum
- Ambraciam versique vident sub imagine saxum
- iudicis, Actiaco quae nunc ab Apolline nota est,
- vocalemque sua terram Dodonida quercu
- Chaoniosque sinus, ubi nati rege Molosso
- inpia subiectis fugere incendia pennis.
- Proxima Phaeacum felicibus obsita pomis
- rura petunt, Epiros ab his regnataque vati
- Buthrotos Phrygio simulataque Troia tenetur;
- inde futurorum certi, quae cuncta fideli
- Priamides Helenus monitu praedixerat, intrant
- Sicaniam: tribus haec excurrit in aequora linguis,
- e quibus imbriferos est versa Pachynos ad austros,
- mollibus oppositum zephyris Lilybaeon, ad arctos
- aequoris expertes spectat boreanque Peloros.
- hac subeunt Teucri, et remis aestuque secundo
- sub noctem potitur Zanclaea classis harena:
- Scylla latus dextrum, laevum inrequieta Charybdis
- infestat; vorat haec raptas revomitque carinas,
- illa feris atram canibus succingitur alvum,
- virginis ora gerens, et, si non omnia vates
- ficta reliquerunt, aliquo quoque tempore virgo:
- hanc multi petiere proci, quibus illa repulsis
- ad pelagi nymphas, pelagi gratissima nymphis,
- ibat et elusos iuvenum narrabat amores.
- cui dum pectendos praebet Galatea capillos,
- talibus adloquitur repetens suspiria dictis:
- 'te tamen, o virgo, genus haut inmite virorum
- expetit, utque facis, potes his inpune negare;
- at mihi, cui pater est Nereus, quam caerula Doris
- enixa est, quae sum turba quoque tuta sororum,
- non nisi per luctus licuit Cyclopis amorem
- effugere.' et lacrimae vocem inpediere loquentis.
- quas ubi marmoreo detersit pollice virgo
- et solata deam est, 'refer, o carissima' dixit
- 'neve tui causam tege (sic sum fida) doloris!'
- Nereis his contra resecuta Crataeide natam est:
- 'Acis erat Fauno nymphaque Symaethide cretus
- magna quidem patrisque sui matrisque voluptas,
- nostra tamen maior; nam me sibi iunxerat uni.
- pulcher et octonis iterum natalibus actis
- signarat teneras dubia lanugine malas.
- hunc ego, me Cyclops nulla cum fine petebat.
- nec, si quaesieris, odium Cyclopis amorne
- Acidis in nobis fuerit praesentior, edam:
- par utrumque fuit. pro! quanta potentia regni
- est, Venus alma, tui! nempe ille inmitis et ipsis
- horrendus silvis et visus ab hospite nullo
- inpune et magni cum dis contemptor Olympi,
- quid sit amor, sentit validaque cupidine captus
- uritur oblitus pecorum antrorumque suorum.
- iamque tibi formae, iamque est tibi cura placendi,
- iam rigidos pectis rastris, Polypheme, capillos,
- iam libet hirsutam tibi falce recidere barbam
- et spectare feros in aqua et conponere vultus.
- caedis amor feritasque sitisque inmensa cruoris
- cessant, et tutae veniuntque abeuntque carinae.
- Telemus interea Siculam delatus ad Aetnen,
- Telemus Eurymides, quem nulla fefellerat ales,
- terribilem Polyphemon adit "lumen" que, "quod unum
- fronte geris media, rapiet tibi" dixit "Ulixes."
- risit et "o vatum stolidissime, falleris," inquit,
- "altera iam rapuit." sic frustra vera monentem
- spernit et aut gradiens ingenti litora passu
- degravat, aut fessus sub opaca revertitur antra.
- prominet in pontum cuneatus acumine longo
- collis (utrumque latus circumfluit aequoris unda):
- huc ferus adscendit Cyclops mediusque resedit;
- lanigerae pecudes nullo ducente secutae.
- cui postquam pinus, baculi quae praebuit usum,
- ante pedes posita est antemnis apta ferendis
- sumptaque harundinibus conpacta est fistula centum,
- senserunt toti pastoria sibila montes,
- senserunt undae; latitans ego rupe meique
- Acidis in gremio residens procul auribus hausi
- talia dicta meis auditaque mente notavi:
- '"Candidior folio nivei Galatea ligustri,
- floridior pratis, longa procerior alno,
- splendidior vitro, tenero lascivior haedo,
- levior adsiduo detritis aequore conchis,
- solibus hibernis, aestiva gratior umbra,
- mobilior damma, platano conspectior alta,
- lucidior glacie, matura dulcior uva,
- mollior et cycni plumis et lacta coacto,
- et, si non fugias, riguo formosior horto;
- '"Saevior indomitis eadem Galatea iuvencis,
- durior annosa quercu, fallacior undis,
- lentior et salicis virgis et vitibus albis,
- his inmobilior scopulis, violentior amne,
- laudato pavone superbior, acrior igni,
- asperior tribulis, feta truculentior ursa,
- surdior aequoribus, calcato inmitior hydro,
- et, quod praecipue vellem tibi demere possem,
- non tantum cervo claris latratibus acto,
- verum etiam ventis volucrique fugacior aura,
- (at bene si noris, pigeat fugisse, morasque
- ipsa tuas damnes et me retinere labores)
- sunt mihi, pars montis, vivo pendentia saxo
- antra, quibus nec sol medio sentitur in aestu,
- nec sentitur hiems; sunt poma gravantia ramos,
- sunt auro similes longis in vitibus uvae,
- sunt et purpureae: tibi et has servamus et illas.
- ipsa tuis manibus silvestri nata sub umbra
- mollia fraga leges, ipsa autumnalia corna
- prunaque non solum nigro liventia suco,
- verum etiam generosa novasque imitantia ceras.
- nec tibi castaneae me coniuge, nec tibi deerunt
- arbutei fetus: omnis tibi serviet arbor.
- '"Hoc pecus omne meum est, multae quoque vallibus errant,
- multas silva tegit, multae stabulantur in antris,
- nec, si forte roges, possim tibi dicere, quot sint:
- pauperis est numerare pecus; de laudibus harum
- nil mihi credideris, praesens potes ipsa videre,
- ut vix circumeant distentum cruribus uber.
- sunt, fetura minor, tepidis in ovilibus agni.
- sunt quoque, par aetas, aliis in ovilibus haedi.
- lac mihi semper adest niveum: pars inde bibenda
- servatur, partem liquefacta coagula durant.
- '"Nec tibi deliciae faciles vulgataque tantum
- munera contingent, dammae leporesque caperque,
- parve columbarum demptusve cacumine nidus:
- inveni geminos, qui tecum ludere possint,
- inter se similes, vix ut dignoscere possis,
- villosae catulos in summis montibus ursae:
- inveni et dixi 'dominae servabimus istos.'
- '"Iam modo caeruleo nitidum caput exere ponto,
- iam, Galatea, veni, nec munera despice nostra!
- certe ego me novi liquidaeque in imagine vidi
- nuper aquae, placuitque mihi mea forma videnti.
- adspice, sim quantus: non est hoc corpore maior
- Iuppiter in caelo, nam vos narrare soletis
- nescio quem regnare Iovem; coma plurima torvos
- prominet in vultus, umerosque, ut lucus, obumbrat;
- nec mea quod rigidis horrent densissima saetis
- corpora, turpe puta: turpis sine frondibus arbor,
- turpis equus, nisi colla iubae flaventia velent;
- pluma tegit volucres, ovibus sua lana decori est:
- barba viros hirtaeque decent in corpore saetae.
- unum est in media lumen mihi fronte, sed instar
- ingentis clipei. quid? non haec omnia magnus
- Sol videt e caelo? Soli tamen unicus orbis.
- '"Adde, quod in vestro genitor meus aequore regnat:
- hunc tibi do socerum; tantum miserere precesque
- supplicis exaudi! tibi enim succumbimus uni,
- quique Iovem et caelum sperno et penetrabile fulmen,
- Nerei, te vereor, tua fulmine saevior ira est.
- atque ego contemptus essem patientior huius,
- si fugeres omnes; sed cur Cyclope repulso
- Acin amas praefersque meis conplexibus Acin?
- ille tamen placeatque sibi placeatque licebit,
- quod nollem, Galatea, tibi; modo copia detur:
- sentiet esse mihi tanto pro corpore vires!
- viscera viva traham divulsaque membra per agros
- perque tuas spargam (sic se tibi misceat!) undas.
- uror enim, laesusque exaestuat acrius ignis,
- cumque suis videor translatam viribus Aetnen
- pectore ferre meo, nec tu, Galatea, moveris."
- 'Talia nequiquam questus (nam cuncta videbam)
- surgit et ut taurus vacca furibundus adempta
- stare nequit silvaque et notis saltibus errat,
- cum ferus ignaros nec quicquam tale timentes
- me videt atque Acin "video" que exclamat "et ista
- ultima sit, faciam, Veneris concordia vestrae."
- tantaque vox, quantam Cyclops iratus habere
- debuit, illa fuit: clamore perhorruit Aetne.
- ast ego vicino pavefacta sub aequore mergor;
- terga fugae dederat conversa Symaethius heros
- et "fer opem, Galatea, precor, mihi! ferte, parentes,"
- dixerat "et vestris periturum admittite regnis!"
- insequitur Cyclops partemque e monte revulsam
- mittit, et extremus quamvis pervenit ad illum
- angulus e saxo, totum tamen obruit Acin,
- at nos, quod fieri solum per fata licebat,
- fecimus, ut vires adsumeret Acis avitas.
- puniceus de mole cruor manabat, et intra
- temporis exiguum rubor evanescere coepit,
- fitque color primo turbati fluminis imbre
- purgaturque mora; tum moles iacta dehiscit,
- vivaque per rimas proceraque surgit harundo,
- osque cavum saxi sonat exsultantibus undis,
- miraque res, subito media tenus exstitit alvo
- incinctus iuvenis flexis nova cornua cannis,
- qui, nisi quod maior, quod toto caerulus ore,
- Acis erat, sed sic quoque erat tamen Acis, in amnem
- versus, et antiquum tenuerunt flumina nomen.'
- Desierat Galatea loqui, coetuque soluto
- discedunt placidisque natant Nereides undis.
- Scylla redit; neque enim medio se credere ponto
- audet, et aut bibula sine vestibus errat harena
- aut, ubi lassata est, seductos nacta recessus
- gurgitis, inclusa sua membra refrigerat unda:
- ecce fretum stringens, alti novus incola ponti,
- nuper in Euboica versis Anthedone membris,
- Glaucus adest, visaeque cupidine virginis haeret
- et, quaecumque putat fugientem posse morari,
- verba refert; fugit illa tamen veloxque timore
- pervenit in summum positi prope litora montis.
- ante fretum est ingens, apicem conlectus in unum
- longa sub arboribus convexus in aequora vertex:
- constitit hic et tuta loco, monstrumne deusne
- ille sit, ignorans admiraturque colorem
- caesariemque umeros subiectaque terga tegentem,
- ultimaque excipiat quod tortilis inguina piscis.
- sensit et innitens, quae stabat proxima, moli
- 'non ego prodigium nec sum fera belua, virgo,
- sed deus' inquit 'aquae: nec maius in aequora Proteus
- ius habet et Triton Athamantiadesque Palaemon.
- ante tamen mortalis eram, sed, scilicet altis
- debitus aequoribus, iam tum exercebar in illis;
- nam modo ducebam ducentia retia pisces,
- nunc in mole sedens moderabar harundine linum.
- sunt viridi prato confinia litora, quorum
- altera pars undis, pars altera cingitur herbis,
- quas neque cornigerae morsu laesere iuvencae,
- nec placidae carpsistis oves hirtaeve capellae;
- non apis inde tulit conlectos sedula flores,
- non data sunt capiti genialia serta, neque umquam
- falciferae secuere manus; ego primus in illo
- caespite consedi, dum lina madentia sicco,
- utque recenserem captivos ordine pisces,
- insuper exposui, quos aut in retia casus
- aut sua credulitas in aduncos egerat hamos.
- res similis fictae, sed quid mihi fingere prodest?
- gramine contacto coepit mea praeda moveri
- et mutare latus terraque ut in aequore niti.
- dumque moror mirorque simul, fugit omnis in undas
- turba suas dominumque novum litusque relinquunt.
- obstipui dubitoque diu causamque requiro,
- num deus hoc aliquis, num sucus fecerit herbae:
- "quae tamen has" inquam "vires habet herba?" manuque
- pabula decerpsi decerptaque dente momordi.
- vix bene conbiberant ignotos guttura sucos,
- cum subito trepidare intus praecordia sensi
- alteriusque rapi naturae pectus amore;
- nec potui restare diu "repetenda" que "numquam
- terra, vale!" dixi corpusque sub aequora mersi.
- di maris exceptum socio dignantur honore,
- utque mihi, quaecumque feram, mortalia demant,
- Oceanum Tethynque rogant: ego lustror ab illis,
- et purgante nefas noviens mihi carmine dicto
- pectora fluminibus iubeor supponere centum;
- nec mora, diversis lapsi de partibus amnes
- totaque vertuntur supra caput aequora nostrum.
- hactenus acta tibi possum memoranda referre,
- hactenus haec memini, nec mens mea cetera sensit.
- quae postquam rediit, alium me corpore toto,
- ac fueram nuper, neque eundem mente recepi:
- hanc ego tum primum viridem ferrugine barbam
- caesariemque meam, quam longa per aequora verro,
- ingentesque umeros et caerula bracchia vidi
- cruraque pinnigero curvata novissima pisce.
- quid tamen haec species, quid dis placuisse marinis,
- quid iuvat esse deum, si tu non tangeris istis?'
- talia dicentem, dicturum plura, reliquit
- Scylla deum; furit ille inritatusque repulsa
- prodigiosa petit Titanidos atria Circes.
LIBER QUARTUS DECIMUS
- Iamque Giganteis iniectam faucibus Aetnen
- arvaque Cyclopum, quid rastra, quid usus aratri,
- nescia nec quicquam iunctis debentia bubus
- liquerat Euboicus tumidarum cultor aquarum,
- liquerat et Zanclen adversaque moenia Regi
- 5
- navifragumque fretum, gemino quod litore pressum
- Ausoniae Siculaeque tenet confinia terrae.
- inde manu magna Tyrrhena per aequora vectus
- herbiferos adiit colles atque atria Glaucus
- Sole satae Circes, variarum plena ferarum.
- 10
- quam simul adspexit, dicta acceptaque salute,
- 'diva, dei miserere, precor! nam sola levare
- tu potes hunc,' dixit 'videar modo dignus, amorem.
- quanta sit herbarum, Titani, potentia, nulli
- quam mihi cognitius, qui sum mutatus ab illis.
- 15
- neve mei non nota tibi sit causa furoris:
- litore in Italico, Messenia moenia contra,
- Scylla mihi visa est. pudor est promissa precesque
- blanditiasque meas contemptaque verba referre;
- at tu, sive aliquid regni est in carmine, carmen
- 20
- ore move sacro, sive expugnacior herba est,
- utere temptatis operosae viribus herbae
- nec medeare mihi sanesque haec vulnera mando,
- fine nihil opus est: partem ferat illa caloris.'
- at Circe (neque enim flammis habet aptius ulla
- 25
- talibus ingenium, seu causa est huius in ipsa,
- seu Venus indicio facit hoc offensa paterno,)
- talia verba refert: 'melius sequerere volentem
- optantemque eadem parilique cupidine captam.
- dignus eras ultro (poteras certeque) rogari,
- 30
- et, si spem dederis, mihi crede, rogaberis ultro.
- neu dubites absitque tuae fiducia formae,
- en ego, cum dea sim, nitidi cum filia Solis,
- carmine cum tantum, tantum quoque gramine possim,
- ut tua sim, voveo. spernentem sperne, sequenti
- 35
- redde vices, unoque duas ulciscere facto.'
- talia temptanti 'prius' inquit 'in aequore frondes'
- Glaucus 'et in summis nascentur montibus algae,
- Sospite quam Scylla nostri mutentur amores.'
- indignata dea est et laedere quatenus ipsum
- 40
- non poterat (nec vellet amans), irascitur illi,
- quae sibi praelata est; venerisque offensa repulsa,
- protinus horrendis infamia pabula sucis
- conterit et tritis Hecateia carmina miscet
- caerulaque induitur velamina perque ferarum
- 45
- agmen adulantum media procedit ab aula
- oppositumque petens contra Zancleia saxa
- Region ingreditur ferventes aestibus undas,
- in quibus ut solida ponit vestigia terra
- summaque decurrit pedibus super aequora siccis.
- 50
- parvus erat gurges, curvos sinuatus in arcus,
- grata quies Scyllae: quo se referebat ab aestu
- et maris et caeli, medio cum plurimus orbe
- sol erat et minimas a vertice fecerat umbras.
- hunc dea praevitiat portentificisque venenis
- 55
- inquinat; hic pressos latices radice nocenti
- spargit et obscurum verborum ambage novorum
- ter noviens carmen magico demurmurat ore.
- Scylla venit mediaque tenus descenderat alvo,
- cum sua foedari latrantibus inguina monstris
- 60
- adspicit ac primo credens non corporis illas
- esse sui partes, refugitque abigitque timetque
- ora proterva canum, sed quos fugit, attrahit una
- et corpus quaerens femorum crurumque pedumque
- Cerbereos rictus pro partibus invenit illis:
- 65
- statque canum rabie subiectaque terga ferarum
- inguinibus truncis uteroque exstante coercet.
- Flevit amans Glaucus nimiumque hostiliter usae
- viribus herbarum fugit conubia Circes;
- Scylla loco mansit cumque est data copia, primum
- 70
- in Circes odium sociis spoliavit Ulixem;
- mox eadem Teucras fuerat mersura carinas,
- ni prius in scopulum, qui nunc quoque saxeus exstat,
- transformata foret: scopulum quoque navita vitat.
- Hunc ubi Troianae remis avidamque Charybdin
- 75
- evicere rates, cum iam prope litus adessent
- Ausonium, Libycas vento referuntur ad oras.
- excipit Aenean illic animoque domoque
- non bene discidium Phrygii latura mariti
- Sidonis; inque pyra sacri sub imagine facta
- 80
- incubuit ferro deceptaque decipit omnes.
- rursus harenosae fugiens nova moenia terrae
- ad sedemque Erycis fidumque relatus Acesten
- sacrificat tumulumque sui genitoris honorat.
- quasque rates Iris Iunonia paene cremarat,
- 85
- solvit et Hippotadae regnum terrasque calenti
- sulphure fumantis Acheloiadumque relinquit
- Sirenum scopulos, orbataque praeside pinus
- Inarimen Prochytenque legit sterilique locatas
- colle Pithecusas, habitantum nomine dictas.
- 90
- quippe deum genitor, fraudem et periuria quondam
- Cercopum exosus gentisque admissa dolosae,
- in deforme viros animal mutavit, ut idem
- dissimiles homini possent similesque videri,
- membraque contraxit naresque a fronte resimas
- 95
- contudit et rugis peraravit anilibus ora
- totaque velatos flaventi corpora villo
- misit in has sedes nec non prius abstulit usum
- verborum et natae dira in periuria linguae;
- posse queri tantum rauco stridore reliquit.
- 100
- Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra
- moenia deseruit, laeva de parte canori
- Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus ulvis,
- litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae
- intrat et, ut manes adeat per Averna paternos,
- 105
- orat. at illa diu vultum tellure moratum
- erexit tandemque deo furibunda recepto
- 'magna petis,' dixit, 'vir factis maxime, cuius
- dextera per ferrum, pietas spectata per ignes.
- pone tamen, Troiane, metum: potiere petitis
- 110
- Elysiasque domos et regna novissima mundi
- me duce cognosces simulacraque cara parentis.
- invia virtuti nulla est via.' dixit et auro
- fulgentem ramum silva Iunonis Avernae
- monstravit iussitque suo divellere trunco.
- 115
- paruit Aeneas et formidabilis Orci
- vidit opes atavosque suos umbramque senilem
- magnanimi Anchisae; didicit quoque iura locorum,
- quaeque novis essent adeunda pericula bellis.
- inde ferens lassos averso tramite passus
- 120
- cum duce Cumaea mollit sermone laborem.
- dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit,
- 'seu dea tu praesens, seu dis gratissima,' dixit,
- 'numinis instar eris semper mihi, meque fatebor
- muneris esse tui, quae me loca mortis adire,
- 125
- quae loca me visae voluisti evadere mortis.
- pro quibus aerias meritis evectus ad auras
- templa tibi statuam, tribuam tibi turis honores.'
- respicit hunc vates et suspiratibus haustis
- 'nec dea sum,' dixit 'nec sacri turis honore
- 130
- humanum dignare caput, neu nescius erres,
- lux aeterna mihi carituraque fine dabatur,
- si mea virginitas Phoebo patuisset amanti.
- dum tamen hanc sperat, dum praecorrumpere donis
- me cupit, "elige," ait "virgo Cumaea, quid optes:
- 135
- optatis potiere tuis." ego pulveris hausti
- ostendens cumulum, quot haberet corpora pulvis,
- tot mihi natales contingere vana rogavi;
- excidit, ut peterem iuvenes quoque protinus annos.
- hos tamen ille mihi dabat aeternamque iuventam,
- 140
- si Venerem paterer: contempto munere Phoebi
- innuba permaneo; sed iam felicior aetas
- terga dedit, tremuloque gradu venit aegra senectus,
- quae patienda diu est. nam iam mihi saecula septem
- acta, tamen superest, numeros ut pulveris aequem,
- 145
- ter centum messes, ter centum musta videre.
- tempus erit, cum de tanto me corpore parvam
- longa dies faciet, consumptaque membra senecta
- ad minimum redigentur onus: nec amata videbor
- nec placuisse deo, Phoebus quoque forsitan ipse
- 150
- vel non cognoscet, vel dilexisse negabit:
- usque adeo mutata ferar nullique videnda,
- voce tamen noscar; vocem mihi fata relinquent.'
- Talia convexum per iter memorante Sibylla
- sedibus Euboicam Stygiis emergit in urbem
- 155
- Troius Aeneas sacrisque ex more litatis
- litora adit nondum nutricis habentia nomen.
- hic quoque substiterat post taedia longa laborum
- Neritius Macareus, comes experientis Ulixis.
- desertum quondam mediis qui rupibus Aetnae
- 160
- noscit Achaemeniden inprovisoque repertum
- vivere miratus, 'qui te casusve deusve
- servat, Achaemenide? cur' inquit 'barbara Graium
- prora vehit? petitur vestra quae terra carina?'
- talia quaerenti, iam non hirsutus amictu,
- 165
- iam suus et spinis conserto tegmine nullis,
- fatur Achaemenides: 'iterum Polyphemon et illos
- adspiciam fluidos humano sanguine rictus,
- hac mihi si potior domus est Ithaceque carina,
- si minus Aenean veneror genitore, nec umquam
- 170
- esse satis potero, praestem licet omnia, gratus.
- quod loquor et spiro caelumque et sidera solis
- respicio, possimne ingratus et inmemor esse?
- ille dedit, quod non anima haec Cyclopis in ora
- venit, et ut iam nunc lumen vitale relinquam,
- 175
- aut tumulo aut certe non illa condar in alvo.
- quid mihi tunc animi (nisi si timor abstulit omnem
- sensum animumque) fuit, cum vos petere alta relictus
- aequora conspexi? volui inclamare, sed hosti
- prodere me timui: vestrae quoque clamor Ulixis
- 180
- paene rati nocuit. vidi, cum monte revulsum
- inmanem scopulum medias permisit in undas;
- vidi iterum veluti tormenti viribus acta
- vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto
- et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam,
- 185
- pertimui, iam me non esse oblitus in illa.
- ut vero fuga vos a certa morte reduxit,
- ille quidem totam gemebundus obambulat Aetnam
- praetemptatque manu silvas et luminis orbus
- rupibus incursat foedataque bracchia tabo
- 190
- in mare protendens gentem exsecratur Achivam
- atque ait: "o si quis referat mihi casus Ulixem,
- aut aliquem e sociis, in quem mea saeviat ira,
- viscera cuius edam, cuius viventia dextra
- membra mea laniem, cuius mihi sanguis inundet
- 195
- guttur, et elisi trepident sub dentibus artus:
- quam nullum aut leve sit damnum mihi lucis ademptae!"
- haec et plura ferox, me luridus occupat horror
- spectantem vultus etiamnum caede madentes
- crudelesque manus et inanem luminis orbem
- 200
- membraque et humano concretam sanguine barbam.
- mors erat ante oculos, minimum tamen illa malorum,
- et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar
- in sua mersurum, mentique haerebat imago
- temporis illius, quo vidi bina meorum
- 205
- ter quater adfligi sociorum corpora terrae,
- cum super ipse iacens hirsuti more leonis
- visceraque et carnes cumque albis ossa medullis
- semianimesque artus avidam condebat in alvum;
- me tremor invasit: stabam sine sanguine maestus,
- 210
- mandentemque videns eiectantemque cruentas
- ore dapes et frusta mero glomerata vomentem:
- talia fingebam misero mihi fata parari
- perque dies multos latitans omnemque tremiscens
- ad strepitum mortemque timens cupidusque moriri
- 215
- glande famem pellens et mixta frondibus herba
- solus inops exspes leto poenaeque relictus
- hanc procul adspexi longo post tempore navem
- oravique fugam gestu ad litusque cucurri,
- et movi: Graiumque ratis Troiana recepit!
- 220
- tu quoque pande tuos, comitum gratissime, casus
- et ducis et turbae, quae tecum est credita ponto.'
- Aeolon ille refert Tusco regnare profundo,
- Aeolon Hippotaden, cohibentem carcere ventos;
- quos bovis inclusos tergo, memorabile munus,
- 225
- Dulichium sumpsisse ducem flatuque secundo
- lucibus isse novem et terram aspexisse petitam;
- proxima post nonam cum sese aurora moveret,
- invidia socios praedaeque cupidine victos
- esse; ratos aurum, dempsisse ligamina ventis;
- 230
- cum quibus isse retro, per quas modo venerat undas,
- Aeoliique ratem portus repetisse tyranni.
- 'inde Lami veterem Laestrygonis' inquit 'in urbem
- venimus: Antiphates terra regnabat in illa.
- missus ad hunc ego sum, numero comitante duorum,
- 235
- vixque fuga quaesita salus comitique mihique,
- tertius e nobis Laestrygonis inpia tinxit
- ora cruore suo. fugientibus instat et agmen
- concitat Antiphates; coeunt et saxa trabesque
- coniciunt merguntque viros merguntque carinas.
- 240
- una tamen, quae nos ipsumque vehebat Ulixem,
- effugit. amissa sociorum parte dolentes
- multaque conquesti terris adlabimur illis,
- quas procul hinc cernis (procul est, mihi crede, videnda
- insula visa mihi!) tuque o iustissime Troum,
- 245
- nate dea, (neque enim finito Marte vocandus
- hostis es, Aenea) moneo, fuge litora Circes!
- nos quoque Circaeo religata in litore pinu,
- Antiphatae memores inmansuetique Cyclopis,
- ire negabamus; sed tecta ignota subire
- 250
- sorte sumus lecti: sors me fidumque Politen
- Eurylochumque simul nimiique Elpenora vini
- bisque novem socios Circaea ad moenia misit.
- quae simul attigimus stetimusque in limine tecti,
- mille lupi mixtaeque lupis ursaeque leaeque
- 255
- occursu fecere metum, sed nulla timenda
- nullaque erat nostro factura in corpore vulnus;
- quin etiam blandas movere per aera caudas
- nostraque adulantes comitant vestigia, donec
- excipiunt famulae perque atria marmore tecta
- 260
- ad dominam ducunt: pulchro sedet illa recessu
- sollemni solio pallamque induta nitentem
- insuper aurato circumvelatur amictu.
- Nereides nymphaeque simul, quae vellera motis
- nulla trahunt digitis nec fila sequentia ducunt:
- 265
- gramina disponunt sparsosque sine ordine flores
- secernunt calathis variasque coloribus herbas;
- ipsa, quod hae faciunt, opus exigit, ipsa, quis usus
- quove sit in folio, quae sit concordia mixtis,
- novit et advertens pensas examinat herbas.
- 270
- haec ubi nos vidit, dicta acceptaque salute
- diffudit vultus et reddidit omina votis.
- nec mora, misceri tosti iubet hordea grani
- mellaque vimque meri cum lacte coagula passo,
- quique sub hac lateant furtim dulcedine, sucos
- 275
- adicit. accipimus sacra data pocula dextra.
- quae simul arenti sitientes hausimus ore,
- et tetigit summos virga dea dira capillos,
- (et pudet et referam) saetis horrescere coepi,
- nec iam posse loqui, pro verbis edere raucum
- 280
- murmur et in terram toto procumbere vultu,
- osque meum sensi pando occallescere rostro,
- colla tumere toris, et qua modo pocula parte
- sumpta mihi fuerant, illa vestigia feci
- cumque eadem passis (tantum medicamina possunt!)
- 285
- claudor hara, solumque suis caruisse figura
- vidimus Eurylochum: solus data pocula fugit;
- quae nisi vitasset, pecoris pars una manerem
- nunc quoque saetigeri, nec tantae cladis ab illo
- certior ad Circen ultor venisset Ulixes.
- 290
- pacifer huic dederat florem Cyllenius album:
- moly vocant superi, nigra radice tenetur;
- tutus eo monitisque simul caelestibus intrat
- ille domum Circes et ad insidiosa vocatus
- pocula conantem virga mulcere capillos
- 295
- reppulit et stricto pavidam deterruit ense.
- inde fides dextraeque datae thalamoque receptus
- coniugii dotem sociorum corpora poscit.
- spargimur ignotae sucis melioribus herbae
- percutimurque caput conversae verbere virgae,
- 300
- verbaque dicuntur dictis contraria verbis.
- quo magis illa canit, magis hoc tellure levati
- erigimur, saetaeque cadunt, bifidosque relinquit
- rima pedes, redeunt umeri et subiecta lacertis
- bracchia sunt: flentem flentes amplectimur ipsi
- 305
- haeremusque ducis collo nec verba locuti
- ulla priora sumus quam nos testantia gratos.
- annua nos illic tenuit mora, multaque praesens
- tempore tam longo vidi, multa auribus hausi,
- hoc quoque cum multis, quod clam mihi rettulit una
- 310
- quattuor e famulis ad talia sacra paratis.
- cum duce namque meo Circe dum sola moratur,
- illa mihi niveo factum de marmore signum
- ostendit iuvenale gerens in vertice picum,
- aede sacra positum multisque insigne coronis.
- 315
- quis foret et quare sacra coleretur in aede,
- cur hanc ferret avem, quaerenti et scire volenti
- "accipe" ait, "Macareu, dominaeque potentia quae sit
- hinc quoque disce meae; tu dictis adice mentem!
- '"Picus in Ausoniis, proles Saturnia, terris
- 320
- rex fuit, utilium bello studiosus equorum;
- forma viro, quam cernis, erat: licet ipse decorem
- adspicias fictaque probes ab imagine verum;
- par animus formae; nec adhuc spectasse per annos
- quinquennem poterat Graia quater Elide pugnam.
- 325
- ille suos dryadas Latiis in montibus ortas
- verterat in vultus, illum fontana petebant
- numina, naiades, quas Albula, quasque Numici,
- quas Anienis aquae cursuque brevissimus Almo
- Narve tulit praeceps et opacae Farfarus umbrae,
- 330
- quaeque colunt Scythicae stagnum nemorale Dianae
- finitimosque lacus; spretis tamen omnibus unam
- ille colit nymphen, quam quondam in colle Palati
- dicitur ancipiti peperisse Venilia Iano.
- haec ubi nubilibus primum maturuit annis,
- 335
- praeposito cunctis Laurenti tradita Pico est,
- rara quidem facie, sed rarior arte canendi,
- unde Canens dicta est: silvas et saxa movere
- et mulcere feras et flumina longa morari
- ore suo volucresque vagas retinere solebat.
- 340
- quae dum feminea modulatur carmina voce,
- exierat tecto Laurentes Picus in agros
- indigenas fixurus apros tergumque premebat
- acris equi laevaque hastilia bina ferebat
- poeniceam fulvo chlamydem contractus ab auro.
- 345
- venerat in silvas et filia Solis easdem,
- utque novas legeret fecundis collibus herbas,
- nomine dicta suo Circaea reliquerat arva.
- quae simul ac iuvenem virgultis abdita vidit,
- obstipuit: cecidere manu, quas legerat, herbae,
- 350
- flammaque per totas visa est errare medullas.
- ut primum valido mentem conlegit ab aestu,
- quid cuperet, fassura fuit: ne posset adire,
- cursus equi fecit circumfususque satelles.
- 'non' ait 'effugies, vento rapiare licebit,
- 355
- si modo me novi, si non evanuit omnis
- herbarum virtus, nec me mea carmina fallunt.'
- dixit et effigiem nullo cum corpore falsi
- fingit apri praeterque oculos transcurrere regis
- iussit et in densum trabibus nemus ire videri,
- 360
- plurima qua silva est et equo loca pervia non sunt.
- haut mora, continuo praedae petit inscius umbram
- Picus equique celer spumantia terga relinquit
- spemque sequens vanam silva pedes errat in alta.
- concipit illa preces et verba venefica dicit
- 365
- ignotosque deos ignoto carmine adorat,
- quo solet et niveae vultum confundere Lunae
- et patrio capiti bibulas subtexere nubes.
- tum quoque cantato densetur carmine caelum
- et nebulas exhalat humus, caecisque vagantur
- 370
- limitibus comites, et abest custodia regis.
- nacta locum tempusque 'per o, tua lumina,' dixit
- 'quae mea ceperunt, perque hanc, pulcherrime, formam,
- quae facit, ut supplex tibi sim dea, consule nostris
- ignibus et socerum, qui pervidet omnia, Solem
- 375
- accipe nec durus Titanida despice Circen.'
- dixerat; ille ferox ipsamque precesque repellit
- et 'quaecumque es,' ait 'non sum tuus; altera captum
- me tenet et teneat per longum, conprecor, aevum,
- nec Venere externa socialia foedera laedam,
- 380
- dum mihi Ianigenam servabunt fata Canentem.'
- saepe retemptatis precibus Titania frustra
- 'non inpune feres, neque' ait 'reddere Canenti,
- laesaque quid faciat, quid amans, quid femina, disces
- rebus; at est et amans et laesa et femina Circe!'
- 385
- tum bis ad occasus, bis se convertit ad ortus,
- ter iuvenem baculo tetigit, tria carmina dixit.
- ille fugit, sed se solito velocius ipse
- currere miratur: pennas in corpore vidit,
- seque novam subito Latiis accedere silvis
- 390
- indignatus avem duro fera robora rostro
- figit et iratus longis dat vulnera ramis;
- purpureum chlamydis pennae traxere colorem;
- fibula quod fuerat vestemque momorderat aurum,
- pluma fit, et fulvo cervix praecingitur auro,
- 395
- nec quicquam antiquum Pico nisi nomina restat.
- '"Interea comites, clamato saepe per agros
- nequiquam Pico nullaque in parte reperto,
- inveniunt Circen (nam iam tenuaverat auras
- passaque erat nebulas ventis ac sole recludi)
- 400
- criminibusque premunt veris regemque reposcunt
- vimque ferunt saevisque parant incessere telis:
- illa nocens spargit virus sucosque veneni
- et Noctem Noctisque deos Ereboque Chaoque
- convocat et longis Hecaten ululatibus orat.
- 405
- exsiluere loco (dictu mirabile) silvae,
- ingemuitque solum, vincinaque palluit arbor,
- sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis,
- et lapides visi mugitus edere raucos
- et latrare canes et humus serpentibus atris
- 410
- squalere et tenues animae volitare silentum:
- attonitum monstris vulgus pavet; illa paventis
- ora venenata tetigit mirantia virga,
- cuius ab attactu variarum monstra ferarum
- in iuvenes veniunt: nulli sua mansit imago.
- 415
- '"Sparserat occiduus Tartessia litora Phoebus,
- et frustra coniunx oculis animoque Canentis
- exspectatus erat: famuli populusque per omnes
- discurrunt silvas atque obvia lumina portant;
- nec satis est nymphae flere et lacerare capillos
- 420
- et dare plangorem (facit haec tamen omnia) seque
- proripit ac Latios errat vesana per agros.
- sex illam noctes, totidem redeuntia solis
- lumina viderunt inopem somnique cibique
- per iuga, per valles, qua fors ducebat, euntem;
- 425
- ultimus adspexit Thybris luctuque viaque
- fessam et iam longa ponentem corpora ripa.
- illic cum lacrimis ipso modulata dolore
- verba sono tenui maerens fundebat, ut olim
- carmina iam moriens canit exequialia cycnus;
- 430
- luctibus extremum tenues liquefacta medullas
- tabuit inque leves paulatim evanuit auras,
- fama tamen signata loco est, quem rite Canentem
- nomine de nymphae veteres dixere Camenae."
- 'Talia multa mihi longum narrata per annum
- 435
- visaque sunt. resides et desuetudine tardi
- rursus inire fretum, rursus dare vela iubemur,
- ancipitesque vias et iter Titania vastum
- dixerat et saevi restare pericula ponti:
- pertimui, fateor, nactusque hoc litus adhaesi.'
- 440
- Finierat Macareus, urnaque Aeneia nutrix
- condita marmorea tumulo breve carmen habebat
- hic : me : caietam : notae : pietatis : alumnus
- ereptam : argolico : quo : debuit : igne : cremavit
- solvitur herboso religatus ab aggere funis,
- 445
- et procul insidias infamataeque relinquunt
- tecta deae lucosque petunt, ubi nubilus umbra
- in mare cum flava prorumpit Thybris harena;
- Faunigenaeque domo potitur nataque Latini,
- non sine Marte tamen. bellum cum gente feroci
- 450
- suscipitur, pactaque furit pro coniuge Turnus.
- concurrit Latio Tyrrhenia tota, diuque
- ardua sollicitis victoria quaeritur armis.
- auget uterque suas externo robore vires,
- et multi Rutulos, multi Troiana tuentur
- 455
- castra, neque Aeneas Euandri ad moenia frustra,
- at Venulus frustra profugi Diomedis ad urbem
- venerat: ille quidem sub Iapyge maxima Dauno
- moenia condiderat dotaliaque arva tenebat;
- sed Venulus Turni postquam mandata peregit
- 460
- auxiliumque petit, vires Aetolius heros
- excusat: nec se aut soceri committere pugnae
- velle sui populos, aut quos e gente suorum
- armet habere ullos, 'neve haec commenta putetis,
- admonitu quamquam luctus renoventur amari,
- 465
- perpetiar memorare tamen. postquam alta cremata est
- Ilios, et Danaas paverunt Pergama flammas,
- Naryciusque heros, a virgine virgine rapta,
- quam meruit poenam solus, digessit in omnes,
- spargimur et ventis inimica per aequora rapti
- 470
- fulmina, noctem, imbres, iram caelique marisque
- perpetimur Danai cumulumque Capherea cladis,
- neve morer referens tristes ex ordine casus,
- Graecia tum potuit Priamo quoque flenda videri.
- me tamen armiferae servatum cura Minervae
- 475
- fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris
- pellor, et antiquo memores de vulnere poenas
- exigit alma Venus, tantosque per alta labores
- aequora sustinui, tantos terrestribus armis,
- ut mihi felices sint illi saepe vocati,
- 480
- quos communis hiems inportunusque Caphereus
- mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem.
- 'Ultima iam passi comites belloque fretoque
- deficiunt finemque rogant erroris, at Acmon
- fervidus ingenio, tum vero et cladibus asper,
- 485
- "quid superest, quod iam patientia vestra recuset
- ferre, viri?" dixit "quid habet Cytherea, quod ultra,
- velle puta, faciat? nam dum peiora timentur,
- est in vota locus: sors autem ubi pessima rerum,
- sub pedibus timor est securaque summa malorum.
- 490
- audiat ipsa licet, licet, ut facit, oderit omnes
- sub Diomede viros, odium tamen illius omnes
- spernimus: haud magno stat magna potentia nobis."
- talibus inritans Venerem Pleuronius Acmon
- instimulat verbis veteremque resuscitat iram.
- 495
- dicta placent paucis, numeri maioris amici
- Acmona conripimus; cui respondere volenti
- vox pariter vocisque via est tenuata, comaeque
- in plumas abeunt, plumis nova colla teguntur
- pectoraque et tergum, maiores bracchia pennas
- 500
- accipiunt, cubitique leves sinuantur in alas;
- magna pedis digitos pars occupat, oraque cornu
- indurata rigent finemque in acumine ponunt.
- hunc Lycus, hunc Idas et cum Rhexenore Nycteus,
- hunc miratur Abas, et dum mirantur, eandem
- 505
- accipiunt faciem, numerusque ex agmine maior
- subvolat et remos plausis circumvolat alis:
- si volucrum quae sit subitarum forma requiris,
- ut non cycnorum, sic albis proxima cygnis.
- vix equidem has sedes et Iapygis arida Dauni
- 510
- arva gener teneo minima cum parte meorum.'
- Hactenus Oenides, Venulus Calydonia regna
- Peucetiosque sinus Messapiaque arva relinquit.
- in quibus antra videt, quae, multa nubila silva
- et levibus cannis latitantia semicaper Pan
- 515
- nunc tenet, at quodam tenuerunt tempore nymphae.
- Apulus has illa pastor regione fugatas
- terruit et primo subita formidine movit,
- mox, ubi mens rediit et contempsere sequentem,
- ad numerum motis pedibus duxere choreas;
- 520
- inprobat has pastor saltuque imitatus agresti
- addidit obscenis convicia rustica dictis,
- nec prius os tacuit, quam guttura condidit arbor:
- arbor enim est, sucoque licet cognoscere mores.
- quippe notam linguae bacis oleaster amaris
- 525
- exhibet: asperitas verborum cessit in illa.
- Hinc ubi legati rediere, negata ferentes
- arma Aetola sibi, Rutuli sine viribus illis
- bella instructa gerunt, multumque ab utraque cruoris
- parte datur; fert ecce avidas in pinea Turnus
- 530
- texta faces, ignesque timent, quibus unda pepercit.
- iamque picem et ceras alimentaque cetera flammae
- Mulciber urebat perque altum ad carbasa malum
- ibat, et incurvae fumabant transtra carinae,
- cum memor has pinus Idaeo vertice caesas
- 535
- sancta deum genetrix tinnitibus aera pulsi
- aeris et inflati conplevit murmure buxi
- perque leves domitis invecta leonibus auras
- 'inrita sacrilega iactas incendia dextra,
- Turne!' ait. 'eripiam: nec me patiente cremabit
- 540
- ignis edax nemorum partes et membra meorum.'
- intonuit dicente dea, tonitrumque secuti
- cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi,
- aeraque et tumidum subitis concursibus aequor
- Astraei turbant et eunt in proelia fratres.
- 545
- e quibus alma parens unius viribus usa
- stuppea praerupit Phrygiae retinacula classis,
- fertque rates pronas medioque sub aequore mergit;
- robore mollito lignoque in corpora verso
- in capitum faciem puppes mutantur aduncae,
- 550
- in digitos abeunt et crura natantia remi,
- quodque prius fuerat, latus est, mediisque carina
- subdita navigiis spinae mutatur in usum,
- lina comae molles, antemnae bracchia fiunt,
- caerulus, ut fuerat, color est; quasque ante timebant,
- 555
- illas virgineis exercent lusibus undas
- Naides aequoreae durisque in montibus ortae
- molle fretum celebrant nec eas sua tangit origo;
- non tamen oblitae, quam multa pericula saepe
- pertulerint pelago, iactatis saepe carinis
- 560
- subposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos:
- cladis adhuc Phrygiae memores odere Pelasgos
- Neritiaeque ratis viderunt fragmina laetis
- vultibus et laetis videre rigescere puppim
- vultibus Alcinoi saxumque increscere ligno.
- 565
- Spes erat, in nymphas animata classe marinas
- posse metu monstri Rutulum desistere bello:
- perstat, habetque deos pars utraque, quodque deorum est
- instar, habent animos; nec iam dotalia regna,
- nec sceptrum soceri, nec te, Lavinia virgo,
- 570
- sed vicisse petunt deponendique pudore
- bella gerunt, tandemque Venus victricia nati
- arma videt, Turnusque cadit: cadit Ardea, Turno
- sospite dicta potens; quam postquam barbarus ignis
- abstulit et tepida latuerunt tecta favilla,
- 575
- congerie e media tum primum cognita praepes
- subvolat et cineres plausis everberat alis.
- et sonus et macies et pallor et omnia, captam
- quae deceant urbem, nomen quoque mansit in illa
- urbis, et ipsa suis deplangitur Ardea pennis.
- 580
- Iamque deos omnes ipsamque Aeneia virtus
- Iunonem veteres finire coegerat iras,
- cum, bene fundatis opibus crescentis Iuli,
- tempestivus erat caelo Cythereius heros.
- ambieratque Venus superos colloque parentis
- 585
- circumfusa sui 'numquam mihi' dixerat 'ullo
- tempore dure pater, nunc sis mitissimus, opto,
- Aeneaeque meo, qui te de sanguine nostro
- fecit avum, quamvis parvum des, optime, numen,
- dummodo des aliquod! satis est inamabile regnum
- 590
- adspexisse semel, Stygios semel isse per amnes.'
- adsensere dei, nec coniunx regia vultus
- inmotos tenuit placatoque adnuit ore;
- tum pater 'estis' ait 'caelesti munere digni,
- quaeque petis pro quoque petis: cape, nata, quod optas!'
- 595
- fatus erat: gaudet gratesque agit illa parenti
- perque leves auras iunctis invecta columbis
- litus adit Laurens, ubi tectus harundine serpit
- in freta flumineis vicina Numicius undis.
- hunc iubet Aeneae, quaecumque obnoxia morti,
- 600
- abluere et tacito deferre sub aequora cursu;
- corniger exsequitur Veneris mandata suisque,
- quicquid in Aenea fuerat mortale, repurgat
- et respersit aquis; pars optima restitit illi.
- lustratum genetrix divino corpus odore
- 605
- unxit et ambrosia cum dulci nectare mixta
- contigit os fecitque deum, quem turba Quirini
- nuncupat Indigetem temploque arisque recepit.
- Inde sub Ascanii dicione binominis Alba
- resque Latina fuit. succedit Silvius illi.
- 610
- quo satus antiquo tenuit repetita Latinus
- nomina cum sceptro, clarus subit Alba Latinum.
- Epytus ex illo est; post hunc Capetusque Capysque,
- sed Capys ante fuit; regnum Tiberinus ab illis
- cepit et in Tusci demersus fluminis undis
- 615
- nomina fecit aquae; de quo Remulusque feroxque
- Acrota sunt geniti. Remulus maturior annis
- fulmineo periit, imitator fulminis, ictu.
- fratre suo sceptrum moderatior Acrota forti
- tradit Aventino, qui, quo regnarat, eodem
- 620
- monte iacet positus tribuitque vocabula monti;
- iamque Palatinae summam Proca gentis habebat.
- Rege sub hoc Pomona fuit, qua nulla Latinas
- inter hamadryadas coluit sollertius hortos
- nec fuit arborei studiosior altera fetus;
- 625
- unde tenet nomen: non silvas illa nec amnes,
- rus amat et ramos felicia poma ferentes;
- nec iaculo gravis est, sed adunca dextera falce,
- qua modo luxuriem premit et spatiantia passim
- bracchia conpescit, fisso modo cortice virgam
- 630
- inserit et sucos alieno praestat alumno;
- nec sentire sitim patitur bibulaeque recurvas
- radicis fibras labentibus inrigat undis.
- hic amor, hoc studium, Veneris quoque nulla cupido est;
- vim tamen agrestum metuens pomaria claudit
- 635
- intus et accessus prohibet refugitque viriles.
- quid non et Satyri, saltatibus apta iuventus,
- fecere et pinu praecincti cornua Panes
- Silvanusque, suis semper iuvenilior annis,
- quique deus fures vel falce vel inguine terret,
- 640
- ut poterentur ea? sed enim superabat amando
- hos quoque Vertumnus neque erat felicior illis.
- o quotiens habitu duri messoris aristas
- corbe tulit verique fuit messoris imago!
- tempora saepe gerens faeno religata recenti
- 645
- desectum poterat gramen versasse videri;
- saepe manu stimulos rigida portabat, ut illum
- iurares fessos modo disiunxisse iuvencos.
- falce data frondator erat vitisque putator;
- induerat scalas: lecturum poma putares;
- 650
- miles erat gladio, piscator harundine sumpta;
- denique per multas aditum sibi saepe figuras
- repperit, ut caperet spectatae gaudia formae.
- ille etiam picta redimitus tempora mitra,
- innitens baculo, positis per tempora canis,
- 655
- adsimulavit anum: cultosque intravit in hortos
- pomaque mirata est 'tanto' que 'potentior!' inquit
- paucaque laudatae dedit oscula, qualia numquam
- vera dedisset anus, glaebaque incurva resedit
- suspiciens pandos autumni pondere ramos.
- 660
- ulmus erat contra speciosa nitentibus uvis:
- quam socia postquam pariter cum vite probavit,
- 'at si staret' ait 'caelebs sine palmite truncus,
- nil praeter frondes, quare peteretur, haberet;
- haec quoque, quae iuncta est, vitis requiescit in ulmo:
- 665
- si non nupta foret, terrae acclinata iaceret;
- tu tamen exemplo non tangeris arboris huius
- concubitusque fugis nec te coniungere curas.
- atque utinam velles! Helene non pluribus esset
- sollicitata procis nec quae Lapitheia movit
- 670
- proelia nec coniunx nimium tardantis Ulixis.
- nunc quoque, cum fugias averserisque petentes,
- mille viri cupiunt et semideique deique
- et quaecumque tenent Albanos numina montes.
- sed tu si sapies, si te bene iungere anumque
- 675
- hanc audire voles, quae te plus omnibus illis,
- plus, quam credis, amo: vulgares reice taedas
- Vertumnumque tori socium tibi selige! pro quo
- me quoque pignus habe: neque enim sibi notior ille est,
- quam mihi; nec passim toto vagus errat in orbe,
- 680
- haec loca sola colit; nec, uti pars magna procorum,
- quam modo vidit, amat: tu primus et ultimus illi
- ardor eris, solique suos tibi devovet annos.
- adde, quod est iuvenis, quod naturale decoris
- munus habet formasque apte fingetur in omnes,
- 685
- et quod erit iussus, iubeas licet omnia, fiet.
- quid, quod amatis idem, quod, quae tibi poma coluntur,
- primus habet laetaque tenet tua munera dextra!
- sed neque iam fetus desiderat arbore demptos
- nec, quas hortus alit, cum sucis mitibus herbas
- 690
- nec quicquam nisi te: miserere ardentis et ipsum,
- qui petit, ore meo praesentem crede precari.
- ultoresque deos et pectora dura perosam
- Idalien memoremque time Rhamnusidis iram!
- quoque magis timeas, (etenim mihi multa vetustas
- 695
- scire dedit) referam tota notissima Cypro
- facta, quibus flecti facile et mitescere possis.
- 'Viderat a veteris generosam sanguine Teucri
- Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus,
- viderat et totis perceperat ossibus aestum
- 700
- luctatusque diu, postquam ratione furorem
- vincere non potuit, supplex ad limina venit
- et modo nutrici miserum confessus amorem,
- ne sibi dura foret, per spes oravit alumnae,
- et modo de multis blanditus cuique ministris
- 705
- sollicita petiit propensum voce favorem;
- saepe ferenda dedit blandis sua verba tabellis,
- interdum madidas lacrimarum rore coronas
- postibus intendit posuitque in limine duro
- molle latus tristisque serae convicia fecit.
- 710
- saevior illa freto surgente cadentibus Haedis,
- durior et ferro, quod Noricus excoquit ignis,
- et saxo, quod adhuc vivum radice tenetur,
- spernit et inridet, factisque inmitibus addit
- verba superba ferox et spe quoque fraudat amantem.
- 715
- non tulit impatiens longi tormenta doloris
- Iphis et ante fores haec verba novissima dixit:
- "vincis, Anaxarete, neque erunt tibi taedia tandem
- ulla ferenda mei: laetos molire triumphos
- et Paeana voca nitidaque incingere lauru!
- 720
- vincis enim, moriorque libens: age, ferrea, gaude!
- certe aliquid laudare mei cogeris amoris,
- quo tibi sim gratus, meritumque fatebere nostrum.
- non tamen ante tui curam excessisse memento
- quam vitam geminaque simul mihi luce carendum.
- 725
- nec tibi fama mei ventura est nuntia leti:
- ipse ego, ne dubites, adero praesensque videbor,
- corpore ut exanimi crudelia lumina pascas.
- si tamen, o superi, mortalia facta videtis,
- este mei memores (nihil ultra lingua precari
- 730
- sustinet) et longo facite ut narremur in aevo,
- et, quae dempsistis vitae, date tempora famae!"
- dixit, et ad postes ornatos saepe coronis
- umentes oculos et pallida bracchia tollens,
- cum foribus laquei religaret vincula summis,
- 735
- "haec tibi serta placent, crudelis et inpia!" dixit
- inseruitque caput, sed tum quoque versus ad illam,
- atque onus infelix elisa fauce pependit.
- icta pedum motu trepidantum aperire iubentem
- visa dedisse sonum est adapertaque ianua factum
- 740
- prodidit, exclamant famuli frustraque levatum
- (nam pater occiderat) referunt ad limina matris;
- accipit illa sinu conplexaque frigida nati
- membra sui postquam miserorum verba parentum
- edidit et matrum miserarum facta peregit,
- 745
- funera ducebat mediam lacrimosa per urbem
- luridaque arsuro portabat membra feretro.
- forte viae vicina domus, qua flebilis ibat
- pompa, fuit, duraeque sonus plangoris ad aures
- venit Anaxaretes, quam iam deus ultor agebat.
- 750
- mota tamen "videamus" ait "miserabile funus"
- et patulis iniit tectum sublime fenestris
- vixque bene inpositum lecto prospexerat Iphin:
- deriguere oculi, calidusque e corpore sanguis
- inducto pallore fugit, conataque retro
- 755
- ferre pedes haesit, conata avertere vultus
- hoc quoque non potuit, paulatimque occupat artus,
- quod fuit in duro iam pridem pectore, saxum.
- neve ea ficta putes, dominae sub imagine signum
- servat adhuc Salamis, Veneris quoque nomine templum
- 760
- Prospicientis habet.-quorum memor, o mea, lentos
- pone, precor, fastus et amanti iungere, nymphe:
- sic tibi nec vernum nascentia frigus adurat
- poma, nec excutiant rapidi florentia venti!'
- Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili
- 765
- edidit, in iuvenem rediit et anilia demit
- instrumenta sibi talisque apparuit illi,
- qualis ubi oppositas nitidissima solis imago
- evicit nubes nullaque obstante reluxit,
- vimque parat: sed vi non est opus, inque figura
- 770
- capta dei nympha est et mutua vulnera sensit.
- Proximus Ausonias iniusti miles Amuli
- rexit opes, Numitorque senex amissa nepotis
- munere regna capit, festisque Palilibus urbis
- moenia conduntur; Tatiusque patresque Sabini
- 775
- bella gerunt, arcisque via Tarpeia reclusa
- dignam animam poena congestis exuit armis;
- inde sati Curibus tacitorum more luporum
- ore premunt voces et corpora victa sopore
- invadunt portasque petunt, quas obice firmo
- 780
- clauserat Iliades: unam tamen ipse reclusit
- nec strepitum verso Saturnia cardine fecit;
- sola Venus portae cecidisse repagula sensit
- et clausura fuit, nisi quod rescindere numquam
- dis licet acta deum. Iano loca iuncta tenebant
- 785
- naides Ausoniae gelido rorantia fonte:
- has rogat auxilium, nec nymphae iusta petentem
- sustinuere deam venasque et flumina fontis
- elicuere sui; nondum tamen invia Iani
- ora patentis erant, neque iter praecluserat unda:
- 790
- lurida subponunt fecundo sulphura fonti
- incenduntque cavas fumante bitumine venas.
- viribus his aliisque vapor penetravit ad ima
- fontis, et Alpino modo quae certare rigori
- audebatis aquae, non ceditis ignibus ipsis!
- 795
- flammifera gemini fumant aspergine postes,
- portaque nequiquam rigidis promissa Sabinis
- fonte fuit praestructa novo, dum Martius arma
- indueret miles; quae postquam Romulus ultro
- obtulit, et strata est tellus Romana Sabinis
- 800
- corporibus strata estque suis, generique cruorem
- sanguine cum soceri permiscuit inpius ensis.
- pace tamen sisti bellum nec in ultima ferro
- decertare placet Tatiumque accedere regno.
- Occiderat Tatius, populisque aequata duobus,
- 805
- Romule, iura dabas: posita cum casside Mavors
- talibus adfatur divumque hominumque parentem:
- 'tempus adest, genitor, quoniam fundamine magno
- res Romana valet nec praeside pendet ab uno,
- praemia, (sunt promissa mihi dignoque nepoti)
- 810
- solvere et ablatum terris inponere caelo.
- tu mihi concilio quondam praesente deorum
- (nam memoro memorique animo pia verba notavi)
- "unus erit, quem tu tolles in caerula caeli"
- dixisti: rata sit verborum summa tuorum!'
- 815
- adnuit omnipotens et nubibus aera caecis
- occuluit tonitruque et fulgure terruit orbem.
- quae sibi promissae sensit rata signa rapinae,
- innixusque hastae pressos temone cruento
- inpavidus conscendit equos Gradivus et ictu
- 820
- verberis increpuit pronusque per aera lapsus
- constitit in summo nemorosi colle Palati
- reddentemque suo iam regia iura Quiriti
- abstulit Iliaden: corpus mortale per auras
- dilapsum tenues, ceu lata plumbea funda
- 825
- missa solet medio glans intabescere caelo;
- pulchra subit facies et pulvinaribus altis
- dignior, est qualis trabeati forma Quirini.
- Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno
- Irin ad Hersilien descendere limite curvo
- 830
- imperat et vacuae sua sic mandata referre:
- 'o et de Latia, o et de gente Sabina
- praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti
- ante fuisse viri coniunx, nunc esse Quirini,
- siste tuos fletus, et, si tibi cura videndi
- 835
- coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini
- qui viret et templum Romani regis obumbrat';
- paret et in terram pictos delapsa per arcus,
- Hersilien iussis conpellat vocibus Iris;
- illa verecundo vix tollens lumina vultu
- 840
- 'o dea (namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est,
- et liquet esse deam) duc, o duc' inquit 'et offer
- coniugis ora mihi, quae si modo posse videre
- fata semel dederint, caelum accepisse fatebor!'
- nec mora, Romuleos cum virgine Thaumantea
- 845
- ingreditur colles: ibi sidus ab aethere lapsum
- decidit in terras; a cuius lumine flagrans
- Hersilie crinis cum sidere cessit in auras:
- hanc manibus notis Romanae conditor urbis
- excipit et priscum pariter cum corpore nomen
- 850
- mutat Horamque vocat, quae nunc dea iuncta Quirino est.
LIBER QUINTUS DECIMUS
- Quaeritur interea qui tantae pondera molis
- sustineat tantoque queat succedere regi:
- destinat imperio clarum praenuntia veri
- fama Numam; non ille satis cognosse Sabinae
- gentis habet ritus, animo maiora capaci
- 5
- concipit et, quae sit rerum natura, requirit.
- huius amor curae patria Curibusque relictis
- fecit ut Herculei penetraret ad hospitis urbem.
- Graia quis Italicis auctor posuisset in oris
- moenia, quaerenti sic e senioribus unus
- 10
- rettulit indigenis, veteris non inscius aevi:
- 'dives ab Oceano bobus Iove natus Hiberis
- litora felici tenuisse Lacinia cursu
- fertur, et armento teneras errante per herbas
- ipse domum magni nec inhospita tecta Crotonis
- 15
- intrasse et requie longum relevasse laborem
- atque ita discedens, "aevo" dixisse "nepotum
- hic locus urbis erit," promissaque vera fuerunt.
- nam fuit Argolico generatus Alemone quidam
- Myscelus, illius dis acceptissimus aevi.
- 20
- hunc super incumbens pressum gravitate soporis
- claviger adloquitur: 22a
- "patrias, age, desere sedes; 23b
- i, pete diversi 23a
- lapidosas Aesaris undas!" 22b
- et, nisi paruerit, multa ac metuenda minatur;
- 24
- post ea discedunt pariter somnusque deusque
- surgit Alemonides tacitaque recentia mente
- visa refert, pugnatque diu sententia secum:
- numen abire iubet, prohibent discedere leges,
- poenaque mors posita est patriam mutare volenti.
- candidus Oceano nitidum caput abdiderat Sol,
- 30
- et caput extulerat densissima sidereum Nox:
- visus adesse idem deus est eademque monere
- et, nisi paruerit, plura et graviora minari.
- pertimuit patriumque simul transferre parabat
- in sedes penetrale novas: fit murmur in urbe,
- 35
- spretarumque agitur legum reus, utque peracta est
- causa prior, crimenque patet sine teste probatum,
- squalidus ad superos tollens reus ora manusque
- "o cui ius caeli bis sex fecere labores,
- fer, precor" inquit "opem! nam tu mihi criminis auctor."
- 40
- mos erat antiquus niveis atrisque lapillis,
- his damnare reos, illis absolvere culpa;
- tunc quoque sic lata est sententia tristis, et omnis
- calculus inmitem demittitur ater in urnam:
- quae simul effudit numerandos versa lapillos,
- 45
- omnibus e nigro color est mutatus in album,
- candidaque Herculeo sententia numine facta
- solvit Alemoniden: grates agit ille parenti
- Amphitryoniadae ventisque faventibus aequor
- navigat Ionium Sallentinumque Neretum
- 50
- praeterit et Sybarin Lacedaemoniumque Tarentum
- Sirinosque sinus Crimisenque et Iapygis arva,
- vixque pererratis, quae spectant aequora, terris,
- invenit Aesarei fatalia fluminis ora
- nec procul hinc tumulum, sub quo sacrata Crotonis
- 55
- ossa tegebat humus, iussaque ibi moenia terra
- condidit et nomen tumulati traxit in urbem.'
- talia constabat certa primordia fama
- esse loci positaeque Italis in finibus urbis.
- Vir fuit hic ortu Samius, sed fugerat una
- 60
- et Samon et dominos odioque tyrannidis exul
- sponte erat isque licet caeli regione remotos
- mente deos adiit et, quae natura negabat
- visibus humanis, oculis ea pectoris hausit,
- cumque animo et vigili perspexerat omnia cura,
- 65
- in medium discenda dabat coetusque silentum
- dictaque mirantum magni primordia mundi
- et rerum causas et, quid natura, docebat,
- quid deus, unde nives, quae fulminis esset origo,
- Iuppiter an venti discussa nube tonarent,
- 70
- quid quateret terras, qua sidera lege mearent,
- et quodcumque latet, primusque animalia mensis
- arguit inponi, primus quoque talibus ora
- docta quidem solvit, sed non et credita, verbis:
- 'Parcite, mortales, dapibus temerare nefandis
- 75
- corpora! sunt fruges, sunt deducentia ramos
- pondere poma suo tumidaeque in vitibus uvae,
- sunt herbae dulces, sunt quae mitescere flamma
- mollirique queant; nec vobis lacteus umor
- eripitur, nec mella thymi redolentia florem:
- 80
- prodiga divitias alimentaque mitia tellus
- suggerit atque epulas sine caede et sanguine praebet.
- carne ferae sedant ieiunia, nec tamen omnes:
- quippe equus et pecudes armentaque gramine vivunt;
- at quibus ingenium est inmansuetumque ferumque,
- 85
- Armeniae tigres iracundique leones
- cumque lupis ursi, dapibus cum sanguine gaudent.
- heu quantum scelus est in viscera viscera condi
- ingestoque avidum pinguescere corpore corpus
- alteriusque animans animantis vivere leto!
- 90
- scilicet in tantis opibus, quas, optima matrum,
- terra parit, nil te nisi tristia mandere saevo
- vulnera dente iuvat ritusque referre Cyclopum,
- nec, nisi perdideris alium, placare voracis
- et male morati poteris ieiunia ventris!
- 95
- 'At vetus illa aetas, cui fecimus aurea nomen,
- fetibus arboreis et, quas humus educat, herbis
- fortunata fuit nec polluit ora cruore.
- tunc et aves tutae movere per aera pennas,
- et lepus inpavidus mediis erravit in arvis,
- 100
- nec sua credulitas piscem suspenderat hamo:
- cuncta sine insidiis nullamque timentia fraudem
- plenaque pacis erant. postquam non utilis auctor
- victibus invidit, quisquis fuit ille, leonum
- corporeasque dapes avidum demersit in alvum,
- 105
- fecit iter sceleri, primoque e caede ferarum
- incaluisse potest maculatum sanguine ferrum
- (idque satis fuerat) nostrumque petentia letum
- corpora missa neci salva pietate fatemur:
- sed quam danda neci, tam non epulanda fuerunt.
- 110
- 'Longius inde nefas abiit, et prima putatur
- hostia sus meruisse mori, quia semina pando
- eruerit rostro spemque interceperit anni;
- vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras
- ducitur ultoris: nocuit sua culpa duobus!
- 115
- quid meruistis oves, placidum pecus inque tuendos
- natum homines, pleno quae fertis in ubere nectar,
- mollia quae nobis vestras velamina lanas
- praebetis vitaque magis quam morte iuvatis?
- quid meruere boves, animal sine fraude dolisque,
- 120
- innocuum, simplex, natum tolerare labores?
- inmemor est demum nec frugum munere dignus,
- qui potuit curvi dempto modo pondere aratri
- ruricolam mactare suum, qui trita labore
- illa, quibus totiens durum renovaverat arvum,
- 125
- quot dederat messes, percussit colla securi.
- nec satis est, quod tale nefas committitur: ipsos
- inscripsere deos sceleri numenque supernum
- caede laboriferi credunt gaudere iuvenci!
- victima labe carens et praestantissima forma
- 130
- (nam placuisse nocet) vittis insignis et auro
- sistitur ante aras auditque ignara precantem
- inponique suae videt inter cornua fronti,
- quas coluit, fruges percussaque sanguine cultros
- inficit in liquida praevisos forsitan unda.
- 135
- protinus ereptas viventi pectore fibras
- inspiciunt mentesque deum scrutantur in illis;
- inde (fames homini vetitorum tanta ciborum)
- audetis vesci, genus o mortale! quod, oro,
- ne facite, et monitis animos advertite nostris!
- 140
- cumque boum dabitis caesorum membra palato,
- mandere vos vestros scite et sentite colonos.
- 'Et quoniam deus ora movet, sequar ora moventem
- rite deum Delphosque meos ipsumque recludam
- aethera et augustae reserabo oracula mentis:
- 145
- magna nec ingeniis investigata priorum
- quaeque diu latuere, canam; iuvat ire per alta
- astra, iuvat terris et inerti sede relicta
- nube vehi validique umeris insistere Atlantis
- palantesque homines passim et rationis egentes
- 150
- despectare procul trepidosque obitumque timentes
- sic exhortari seriemque evolvere fati!
- 'O genus attonitum gelidae formidine mortis,
- quid Styga, quid tenebras et nomina vana timetis,
- materiem vatum, falsi terricula mundi?
- 155
- corpora, sive rogus flamma seu tabe vetustas
- abstulerit, mala posse pati non ulla putetis!
- morte carent animae semperque priore relicta
- sede novis domibus vivunt habitantque receptae:
- ipse ego (nam memini) Troiani tempore belli
- 160
- Panthoides Euphorbus eram, cui pectore quondam
- haesit in adverso gravis hasta minoris Atridae;
- cognovi clipeum, laevae gestamina nostrae,
- nuper Abanteis templo Iunonis in Argis!
- omnia mutantur, nihil interit: errat et illinc
- 165
- huc venit, hinc illuc, et quoslibet occupat artus
- spiritus eque feris humana in corpora transit
- inque feras noster, nec tempore deperit ullo,
- utque novis facilis signatur cera figuris
- nec manet ut fuerat nec formam servat eandem,
- 170
- sed tamen ipsa eadem est, animam sic semper eandem
- esse, sed in varias doceo migrare figuras.
- ergo, ne pietas sit victa cupidine ventris,
- parcite, vaticinor, cognatas caede nefanda
- exturbare animas, nec sanguine sanguis alatur!
- 175
- 'Et quoniam magno feror aequore plenaque ventis
- vela dedi: nihil est toto, quod perstet, in orbe.
- cuncta fluunt, omnisque vagans formatur imago;
- ipsa quoque adsiduo labuntur tempora motu,
- non secus ac flumen; neque enim consistere flumen
- 180
- nec levis hora potest: sed ut unda inpellitur unda
- urgeturque prior veniente urgetque priorem,
- tempora sic fugiunt pariter pariterque sequuntur
- et nova sunt semper; nam quod fuit ante, relictum est,
- fitque, quod haut fuerat, momentaque cuncta novantur.
- 185
- 'Cernis et emensas in lucem tendere noctes,
- et iubar hoc nitidum nigrae succedere nocti;
- nec color est idem caelo, cum lassa quiete
- cuncta iacent media cumque albo Lucifer exit
- clarus equo rursusque alius, cum praevia lucis
- 190
- tradendum Phoebo Pallantias inficit orbem.
- ipse dei clipeus, terra cum tollitur ima,
- mane rubet, terraque rubet cum conditur ima,
- candidus in summo est, melior natura quod illic
- aetheris est terraeque procul contagia fugit.
- 195
- nec par aut eadem nocturnae forma Dianae
- esse potest umquam semperque hodierna sequente,
- si crescit, minor est, maior, si contrahit orbem.
- 'Quid? non in species succedere quattuor annum
- adspicis, aetatis peragentem imitamina nostrae?
- 200
- nam tener et lactens puerique simillimus aevo
- vere novo est: tunc herba recens et roboris expers
- turget et insolida est et spe delectat agrestes;
- omnia tunc florent, florumque coloribus almus
- ludit ager, neque adhuc virtus in frondibus ulla est.
- 205
- transit in aestatem post ver robustior annus
- fitque valens iuvenis: neque enim robustior aetas
- ulla nec uberior, nec quae magis ardeat, ulla est.
- excipit autumnus, posito fervore iuventae
- maturus mitisque inter iuvenemque senemque
- 210
- temperie medius, sparsus quoque tempora canis.
- inde senilis hiems tremulo venit horrida passu,
- aut spoliata suos, aut, quos habet, alba capillos.
- 'Nostra quoque ipsorum semper requieque sine ulla
- corpora vertuntur, nec quod fuimusve sumusve,
- 215
- cras erimus; fuit illa dies, qua semina tantum
- spesque hominum primae matris latitavimus alvo:
- artifices natura manus admovit et angi
- corpora visceribus distentae condita matris
- noluit eque domo vacuas emisit in auras.
- 220
- editus in lucem iacuit sine viribus infans;
- mox quadrupes rituque tulit sua membra ferarum,
- paulatimque tremens et nondum poplite firmo
- constitit adiutis aliquo conamine nervis.
- inde valens veloxque fuit spatiumque iuventae
- 225
- transit et emeritis medii quoque temporis annis
- labitur occiduae per iter declive senectae.
- subruit haec aevi demoliturque prioris
- robora: fletque Milon senior, cum spectat inanes
- illos, qui fuerant solidorum mole tororum
- 230
- Herculeis similes, fluidos pendere lacertos;
- flet quoque, ut in speculo rugas adspexit aniles,
- Tyndaris et secum, cur sit bis rapta, requirit.
- tempus edax rerum, tuque, invidiosa vetustas,
- omnia destruitis vitiataque dentibus aevi
- 235
- paulatim lenta consumitis omnia morte!
- 'Haec quoque non perstant, quae nos elementa vocamus,
- quasque vices peragant, animos adhibete: docebo.
- quattuor aeternus genitalia corpora mundus
- continet; ex illis duo sunt onerosa suoque
- 240
- pondere in inferius, tellus atque unda, feruntur,
- et totidem gravitate carent nulloque premente
- alta petunt, aer atque aere purior ignis.
- quae quamquam spatio distent, tamen omnia fiunt
- ex ipsis et in ipsa cadunt: resolutaque tellus
- 245
- in liquidas rarescit aquas, tenuatus in auras
- aeraque umor abit, dempto quoque pondere rursus
- in superos aer tenuissimus emicat ignes;
- inde retro redeunt, idemque retexitur ordo.
- ignis enim densum spissatus in aera transit,
- 250
- hic in aquas, tellus glomerata cogitur unda.
- 'Nec species sua cuique manet, rerumque novatrix
- ex aliis alias reparat natura figuras:
- nec perit in toto quicquam, mihi credite, mundo,
- sed variat faciemque novat, nascique vocatur
- 255
- incipere esse aliud, quam quod fuit ante, morique
- desinere illud idem. cum sint huc forsitan illa,
- haec translata illuc, summa tamen omnia constant.
- 'Nil equidem durare diu sub imagine eadem
- crediderim: sic ad ferrum venistis ab auro,
- 260
- saecula, sic totiens versa est fortuna locorum.
- vidi ego, quod fuerat quondam solidissima tellus,
- esse fretum, vidi factas ex aequore terras;
- et procul a pelago conchae iacuere marinae,
- et vetus inventa est in montibus ancora summis;
- 265
- quodque fuit campus, vallem decursus aquarum
- fecit, et eluvie mons est deductus in aequor,
- eque paludosa siccis humus aret harenis,
- quaeque sitim tulerant, stagnata paludibus ument.
- hic fontes natura novos emisit, at illic
- 270
- clausit, et aut imis commota tremoribus orbis
- flumina prosiliunt, aut exsiccata residunt.
- sic ubi terreno Lycus est epotus hiatu,
- existit procul hinc alioque renascitur ore;
- sic modo conbibitur, tecto modo gurgite lapsus
- 275
- redditur Argolicis ingens Erasinus in arvis,
- et Mysum capitisque sui ripaeque prioris
- paenituisse ferunt, alia nunc ire Caicum;
- nec non Sicanias volvens Amenanus harenas
- nunc fluit, interdum suppressis fontibus aret.
- 280
- ante bibebatur, nunc, quas contingere nolis,
- fundit Anigrus aquas, postquam, nisi vatibus omnis
- eripienda fides, illic lavere bimembres
- vulnera, clavigeri quae fecerat Herculis arcus.
- quid? non et Scythicis Hypanis de montibus ortus,
- 285
- qui fuerat dulcis, salibus vitiatur amaris?
- 'Fluctibus ambitae fuerant Antissa Pharosque
- et Phoenissa Tyros: quarum nunc insula nulla est.
- Leucada continuam veteres habuere coloni:
- nunc freta circueunt; Zancle quoque iuncta fuisse
- 290
- dicitur Italiae, donec confinia pontus
- abstulit et media tellurem reppulit unda;
- si quaeras Helicen et Burin, Achaidas urbes,
- invenies sub aquis, et adhuc ostendere nautae
- inclinata solent cum moenibus oppida mersis.
- 295
- est prope Pittheam tumulus Troezena, sine ullis
- arduus arboribus, quondam planissima campi
- area, nunc tumulus; nam (res horrenda relatu)
- vis fera ventorum, caecis inclusa cavernis,
- exspirare aliqua cupiens luctataque frustra
- 300
- liberiore frui caelo, cum carcere rima
- nulla foret toto nec pervia flatibus esset,
- extentam tumefecit humum, ceu spiritus oris
- tendere vesicam solet aut derepta bicorni
- terga capro; tumor ille loci permansit et alti
- 305
- collis habet speciem longoque induruit aevo.
- 'Plurima cum subeant audita et cognita nobis,
- pauca super referam. quid? non et lympha figuras
- datque capitque novas? medio tua, corniger Ammon,
- unda die gelida est, ortuque obituque calescit,
- 310
- admotis Athamanas aquis accendere lignum
- narratur, minimos cum luna recessit in orbes.
- flumen habent Cicones, quod potum saxea reddit
- viscera, quod tactis inducit marmora rebus;
- Crathis et huic Subaris nostris conterminus oris
- 315
- electro similes faciunt auroque capillos;
- quodque magis mirum est, sunt, qui non corpora tantum,
- verum animos etiam valeant mutare liquores:
- cui non audita est obscenae Salmacis undae
- Aethiopesque lacus? quos si quis faucibus hausit,
- 320
- aut furit aut patitur mirum gravitate soporem;
- Clitorio quicumque sitim de fonte levavit,
- vina fugit gaudetque meris abstemius undis,
- seu vis est in aqua calido contraria vino,
- sive, quod indigenae memorant, Amythaone natus,
- 325
- Proetidas attonitas postquam per carmen et herbas
- eripuit furiis, purgamina mentis in illas
- misit aquas, odiumque meri permansit in undis.
- huic fluit effectu dispar Lyncestius amnis,
- quem quicumque parum moderato gutture traxit,
- 330
- haut aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
- est locus Arcadiae, Pheneon dixere priores,
- ambiguis suspectus aquis, quas nocte timeto:
- nocte nocent potae, sine noxa luce bibuntur;
- sic alias aliasque lacus et flumina vires
- 335
- concipiunt.++tempusque fuit, quo navit in undis,
- nunc sedet Ortygie; timuit concursibus Argo
- undarum sparsas Symplegadas elisarum,
- quae nunc inmotae perstant ventisque resistunt.
- nec quae sulphureis ardet fornacibus Aetne,
- 340
- ignea semper erit, neque enim fuit ignea semper.
- nam sive est animal tellus et vivit habetque
- spiramenta locis flammam exhalantia multis,
- spirandi mutare vias, quotiensque movetur,
- has finire potest, illas aperire cavernas;
- 345
- sive leves imis venti cohibentur in antris
- saxaque cum saxis et habentem semina flammae
- materiam iactant, ea concipit ictibus ignem,
- antra relinquentur sedatis frigida ventis;
- sive bitumineae rapiunt incendia vires,
- 350
- luteave exiguis ardescunt sulphura fumis,
- nempe, ubi terra cibos alimentaque pinguia flammae
- non dabit absumptis per longum viribus aevum,
- naturaeque suum nutrimen deerit edaci,
- non feret illa famem desertaque deseret ignis.
- 355
- 'Esse viros fama est in Hyperborea Pallene,
- qui soleant levibus velari corpora plumis,
- cum Tritoniacam noviens subiere paludem;
- haut equidem credo: sparsae quoque membra venenis
- exercere artes Scythides memorantur easdem.
- 360
- 'Siqua fides rebus tamen est addenda probatis,
- nonne vides, quaecumque mora fluidove calore
- corpora tabuerint, in parva animalia verti?
- in scrobe deiecto mactatos obrue tauros
- (cognita res usu): de putri viscere passim
- 365
- florilegae nascuntur apes, quae more parentum
- rura colunt operique favent in spemque laborant.
- pressus humo bellator equus crabronis origo est;
- concava litoreo si demas bracchia cancro,
- cetera supponas terrae, de parte sepulta
- 370
- scorpius exibit caudaque minabitur unca;
- quaeque solent canis frondes intexere filis
- agrestes tineae (res observata colonis)
- ferali mutant cum papilione figuram.
- 'Semina limus habet virides generantia ranas,
- 375
- et generat truncas pedibus, mox apta natando
- crura dat, utque eadem sint longis saltibus apta,
- posterior partes superat mensura priores.
- nec catulus, partu quem reddidit ursa recenti,
- sed male viva caro est; lambendo mater in artus
- 380
- fingit et in formam, quantam capit ipse, reducit.
- nonne vides, quos cera tegit sexangula fetus
- melliferarum apium sine membris corpora nasci
- et serosque pedes serasque adsumere pennas?
- Iunonis volucrem, quae cauda sidera portat,
- 385
- armigerumque Iovis Cythereiadasque columbas
- et genus omne avium mediis e partibus ovi,
- ni sciret fieri, fieri quis posse putaret?
- sunt qui, cum clauso putrefacta est spina sepulcro,
- mutari credant humanas angue medullas.
- 390
- 'Haec tamen ex aliis generis primordia ducunt,
- una est, quae reparet seque ipsa reseminet, ales:
- Assyrii phoenica vocant; non fruge neque herbis,
- sed turis lacrimis et suco vivit amomi.
- haec ubi quinque suae conplevit saecula vitae,
- 395
- ilicet in ramis tremulaeque cacumine palmae
- unguibus et puro nidum sibi construit ore,
- quo simul ac casias et nardi lenis aristas
- quassaque cum fulva substravit cinnama murra,
- se super inponit finitque in odoribus aevum.
- 400
- inde ferunt, totidem qui vivere debeat annos,
- corpore de patrio parvum phoenica renasci;
- cum dedit huic aetas vires, onerique ferendo est,
- ponderibus nidi ramos levat arboris altae
- fertque pius cunasque suas patriumque sepulcrum
- 405
- perque leves auras Hyperionis urbe potitus
- ante fores sacras Hyperionis aede reponit.
- 'Si tamen est aliquid mirae novitatis in istis,
- alternare vices et, quae modo femina tergo
- passa marem est, nunc esse marem miremur hyaenam;
- 410
- id quoque, quod ventis animal nutritur et aura,
- protinus adsimulat, tetigit quoscumque colores.
- victa racemifero lyncas dedit India Baccho:
- e quibus, ut memorant, quicquid vesica remisit,
- vertitur in lapides et congelat aere tacto.
- 415
- sic et curalium quo primum contigit auras
- tempore, durescit: mollis fuit herba sub undis.
- 'Desinet ante dies et in alto Phoebus anhelos
- aequore tinguet equos, quam consequar omnia verbis
- in species translata novas: sic tempora verti
- 420
- cernimus atque illas adsumere robora gentes,
- concidere has; sic magna fuit censuque virisque
- perque decem potuit tantum dare sanguinis annos,
- nunc humilis veteres tantummodo Troia ruinas
- et pro divitiis tumulos ostendit avorum.
- 425
- clara fuit Sparte, magnae viguere Mycenae,
- nec non et Cecropis, nec non Amphionis arces.
- vile solum Sparte est, altae cecidere Mycenae,
- Oedipodioniae quid sunt, nisi nomina, Thebae?
- quid Pandioniae restant, nisi nomen, Athenae?
- 430
- nunc quoque Dardaniam fama est consurgere Romam,
- Appenninigenae quae proxima Thybridis undis
- mole sub ingenti rerum fundamina ponit:
- haec igitur formam crescendo mutat et olim
- inmensi caput orbis erit! sic dicere vates
- 435
- faticinasque ferunt sortes, quantumque recordor,
- Priamides Helenus flenti dubioque salutis
- 438
- dixerat Aeneae, cum res Troiana labaret:
- 437
- "nate dea, si nota satis praesagia nostrae
- 439
- mentis habes, non tota cadet te sospite Troia!
- flamma tibi ferrumque dabunt iter: ibis et una
- Pergama rapta feres, donec Troiaeque tibique
- externum patria contingat amicius arvum,
- urbem et iam cerno Phrygios debere nepotes,
- quanta nec est nec erit nec visa prioribus annis.
- 445
- hanc alii proceres per saecula longa potentem,
- sed dominam rerum de sanguine natus Iuli
- efficiet, quo cum tellus erit usa, fruentur
- aetheriae sedes, caelumque erit exitus illi."
- haec Helenum cecinisse penatigero Aeneae
- 450
- mente memor refero cognataque moenia laetor
- crescere et utiliter Phrygibus vicisse Pelasgos.
- 'Ne tamen oblitis ad metam tendere longe
- exspatiemur equis, caelum et quodcumque sub illo est,
- inmutat formas, tellusque et quicquid in illa est.
- 455
- nos quoque, pars mundi, quoniam non corpora solum,
- verum etiam volucres animae sumus, inque ferinas
- possumus ire domos pecudumque in pectora condi,
- corpora, quae possint animas habuisse parentum
- aut fratrum aut aliquo iunctorum foedere nobis
- 460
- aut hominum certe, tuta esse et honesta sinamus
- neve Thyesteis cumulemus viscera mensis!
- quam male consuescit, quem se parat ille cruori
- inpius humano, vituli qui guttura ferro
- rumpit et inmotas praebet mugitibus aures,
- 465
- aut qui vagitus similes puerilibus haedum
- edentem iugulare potest aut alite vesci,
- cui dedit ipse cibos! quantum est, quod desit in istis
- ad plenum facinus? quo transitus inde paratur?
- bos aret aut mortem senioribus inputet annis,
- 470
- horriferum contra borean ovis arma ministret,
- ubera dent saturae manibus pressanda capellae!
- retia cum pedicis laqueosque artesque dolosas
- tollite! nec volucrem viscata fallite virga
- nec formidatis cervos includite pinnis
- 475
- nec celate cibis uncos fallacibus hamos;
- perdite siqua nocent, verum haec quoque perdite tantum:
- ora cruore vacent alimentaque mitia carpant!'
- Talibus atque aliis instructo pectore dictis
- in patriam remeasse ferunt ultroque petitum
- 480
- accepisse Numam populi Latialis habenas.
- coniuge qui felix nympha ducibusque Camenis
- sacrificos docuit ritus gentemque feroci
- adsuetam bello pacis traduxit ad artes.
- qui postquam senior regnumque aevumque peregit,
- 485
- exstinctum Latiaeque nurus populusque patresque
- deflevere Numam; nam coniunx urbe relicta
- vallis Aricinae densis latet abdita silvis
- sacraque Oresteae gemitu questuque Dianae
- inpedit. a! quotiens nymphae nemorisque lacusque,
- 490
- ne faceret, monuere et consolantia verba
- dixerunt! quotiens flenti Theseius heros
- 'siste modum,' dixit 'neque enim fortuna querenda
- sola tua est; similes aliorum respice casus:
- mitius ista feres, utinamque exempla dolentem
- 495
- non mea te possent relevare! sed et mea possunt.
- 'Fando aliquem Hippolytum vestras si contigit aures
- credulitate patris, sceleratae fraude novercae
- occubuisse neci, mirabere, vixque probabo,
- sed tamen ille ego sum. me Pasiphaeia quondam
- 500
- temptatum frustra patrium temerare cubile,
- quod voluit, finxit voluisse et, crimine verso
- (indiciine metu magis offensane repulsae?)
- damnavit, meritumque nihil pater eicit urbe
- hostilique caput prece detestatur euntis.
- 505
- Pittheam profugo curru Troezena petebam
- iamque Corinthiaci carpebam litora ponti,
- cum mare surrexit, cumulusque inmanis aquarum
- in montis speciem curvari et crescere visus
- et dare mugitus summoque cacumine findi;
- 510
- corniger hinc taurus ruptis expellitur undis
- pectoribusque tenus molles erectus in auras
- naribus et patulo partem maris evomit ore.
- corda pavent comitum, mihi mens interrita mansit
- exiliis contenta suis, cum colla feroces
- 515
- ad freta convertunt adrectisque auribus horrent
- quadrupedes monstrique metu turbantur et altis
- praecipitant currum scopulis; ego ducere vana
- frena manu spumis albentibus oblita luctor
- et retro lentas tendo resupinus habenas.
- 520
- nec tamen has vires rabies superasset equorum,
- ni rota, perpetuum qua circumvertitur axem,
- stipitis occursu fracta ac disiecta fuisset.
- excutior curru, lorisque tenentibus artus
- viscera viva trahi, nervos in stipe teneri,
- 525
- membra rapi partim partimque reprensa relinqui,
- ossa gravem dare fracta sonum fessamque videres
- exhalari animam nullasque in corpore partes,
- noscere quas posses: unumque erat omnia vulnus.
- num potes aut audes cladi conponere nostrae,
- 530
- nympha, tuam? vidi quoque luce carentia regna
- et lacerum fovi Phlegethontide corpus in unda,
- nec nisi Apollineae valido medicamine prolis
- reddita vita foret; quam postquam fortibus herbis
- atque ope Paeonia Dite indignante recepi,
- 535
- tum mihi, ne praesens augerem muneris huius
- invidiam, densas obiecit Cynthia nubes,
- utque forem tutus possemque inpune videri,
- addidit aetatem nec cognoscenda reliquit
- ora mihi Cretenque diu dubitavit habendam
- 540
- traderet an Delon: Delo Creteque relictis
- hic posuit nomenque simul, quod possit equorum
- admonuisse, iubet deponere "qui" que "fuisti
- Hippolytus," dixit "nunc idem Virbius esto!"
- hoc nemus inde colo de disque minoribus unus
- 545
- numine sub dominae lateo atque accenseor illi.'
- Non tamen Egeriae luctus aliena levare
- damna valent; montisque iacens radicibus imis
- liquitur in lacrimas, donec pietate dolentis
- mota soror Phoebi gelidum de corpore fontem
- 550
- fecit et aeternas artus tenuavit in undas.
- Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus
- haut aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator
- fatalem glaebam mediis adspexit in arvis
- sponte sua primum nulloque agitante moveri,
- 555
- sumere mox hominis terraeque amittere formam
- oraque venturis aperire recentia fatis:
- indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam
- edocuit gentem casus aperire futuros;
- utve Palatinis haerentem collibus olim
- 560
- cum subito vidit frondescere Romulus hastam,
- quae radice nova, non ferro stabat adacto
- et iam non telum, sed lenti viminis arbor
- non exspectatas dabat admirantibus umbras;
- aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda
- 565
- cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens
- esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis,
- quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans
- restitit, ut victor domito remeabat ab hoste,
- ad caelumque oculos et eodem bracchia tollens
- 570
- 'quicquid,' ait 'superi, monstro portenditur isto,
- seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini,
- sive minax, mihi sit.' viridique e caespite factas
- placat odoratis herbosas ignibus aras
- vinaque dat pateris mactatarumque bidentum,
- 575
- quid sibi significent, trepidantia consulit exta;
- quae simul adspexit Tyrrhenae gentis haruspex,
- magna quidem rerum molimina vidit in illis,
- non manifesta tamen; cum vero sustulit acre
- a pecudis fibris ad Cipi cornua lumen,
- 580
- 'rex,' ait 'o! salve! tibi enim, tibi, Cipe, tuisque
- hic locus et Latiae parebunt cornibus arces.
- tu modo rumpe moras portasque intrare patentes
- adpropera! sic fata iubent; namque urbe receptus
- rex eris et sceptro tutus potiere perenni.'
- 585
- rettulit ille pedem torvamque a moenibus urbis
- avertens faciem 'procul, a! procul omnia' dixit
- 'talia di pellant! multoque ego iustius aevum
- exul agam, quam me videant Capitolia regem.'
- dixit et extemplo populumque gravemque senatum
- 590
- convocat, ante tamen pacali cornua lauro
- velat et aggeribus factis a milite forti
- insistit priscosque deos e more precatus
- 'est' ait 'hic unus, quem vos nisi pellitis urbe,
- rex erit: is qui sit, signo, non nomine dicam:
- 595
- cornua fronte gerit! quem vobis indicat augur,
- si Romam intrarit, famularia iura daturum.
- ille quidem potuit portas inrumpere apertas,
- sed nos obstitimus, quamvis coniunctior illo
- nemo mihi est: vos urbe virum prohibete, Quirites,
- 600
- vel, si dignus erit, gravibus vincite catenis
- aut finite metum fatalis morte tyranni!'
- qualia succinctis, ubi trux insibilat eurus,
- murmura pinetis fiunt, aut qualia fluctus
- aequorei faciunt, siquis procul audiat illos,
- 605
- tale sonat populus; sed per confusa frementis
- verba tamen vulgi vox eminet una 'quis ille est?'
- et spectant frontes praedictaque cornua quaerunt.
- rursus ad hos Cipus 'quem poscitis,' inquit 'habetis'
- et dempta capiti populo prohibente corona
- 610
- exhibuit gemino praesignia tempora cornu.
- demisere oculos omnes gemitumque dedere
- atque illud meritis clarum (quis credere possit?)
- inviti videre caput: nec honore carere
- ulterius passi festam inposuere coronam;
- 615
- at proceres, quoniam muros intrare vetaris,
- ruris honorati tantum tibi, Cipe, dedere,
- quantum depresso subiectis bobus aratro
- conplecti posses ad finem lucis ab ortu.
- cornuaque aeratis miram referentia formam
- 620
- postibus insculpunt, longum mansura per aevum.
- Pandite nunc, Musae, praesentia numina vatum,
- (scitis enim, nec vos fallit spatiosa vetustas,)
- unde Coroniden circumflua Thybridis alti
- insula Romuleae sacris adiecerit urbis.
- 625
- Dira lues quondam Latias vitiaverat auras,
- pallidaque exsangui squalebant corpora morbo.
- funeribus fessi postquam mortalia cernunt
- temptamenta nihil, nihil artes posse medentum,
- auxilium caeleste petunt mediamque tenentes
- 630
- orbis humum Delphos adeunt, oracula Phoebi,
- utque salutifera miseris succurrere rebus
- sorte velit tantaeque urbis mala finiat, orant:
- et locus et laurus et, quas habet ipse, pharetrae
- intremuere simul, cortinaque reddidit imo
- 635
- hanc adyto vocem pavefactaque pectora movit
- 'quod petis hinc, propiore loco, Romane, petisses,
- et pete nunc propiore loco: nec Apolline vobis,
- qui minuat luctus, opus est, sed Apolline nato.
- ite bonis avibus prolemque accersite nostram.'
- 640
- iussa dei prudens postquam accepere senatus,
- quam colat, explorant, iuvenis Phoebeius urbem,
- quique petant ventis Epidauria litora, mittunt;
- quae simul incurva missi tetigere carina,
- concilium Graiosque patres adiere, darentque,
- 645
- oravere, deum, qui praesens funera gentis
- finiat Ausoniae: certas ita dicere sortes.
- dissidet et variat sententia, parsque negandum
- non putat auxilium, multi retinere suamque
- non emittere opem nec numina tradere suadent:
- 650
- dum dubitant, seram pepulere crepuscula lucem;
- umbraque telluris tenebras induxerat orbi,
- cum deus in somnis opifer consistere visus
- ante tuum, Romane, torum, sed qualis in aede
- esse solet, baculumque tenens agreste sinistra
- 655
- caesariem longae dextra deducere barbae
- et placido tales emittere pectore voces:
- 'pone metus! veniam simulacraque nostra relinquam.
- hunc modo serpentem, baculum qui nexibus ambit,
- perspice et usque nota visu, ut cognoscere possis!
- 660
- vertar in hunc: sed maior ero tantusque videbor,
- in quantum verti caelestia corpora debent.'
- extemplo cum voce deus, cum voce deoque
- somnus abit, somnique fugam lux alma secuta est.
- postera sidereos aurora fugaverat ignes:
- 665
- incerti, quid agant, proceres ad templa petiti
- conveniunt operosa dei, quaque ipse morari
- sede velit, signis caelestibus indicet, orant.
- vix bene desierant, cum cristis aureus altis
- in serpente deus praenuntia sibila misit
- 670
- adventuque suo signumque arasque foresque
- marmoreumque solum fastigiaque aurea movit
- pectoribusque tenus media sublimis in aede
- constitit atque oculos circumtulit igne micantes:
- territa turba pavet, cognovit numina castos
- 675
- evinctus vitta crines albente sacerdos
- et 'deus en, deus est! animis linguisque favete,
- quisquis ades!' dixit 'sis, o pulcherrime, visus
- utiliter populosque iuves tua sacra colentes!'
- quisquis adest, iussum veneratur numen, et omnes
- 680
- verba sacerdotis referunt geminata piumque
- Aeneadae praestant et mente et voce favorem.
- adnuit his motisque deus rata pignora cristis
- ter repetita dedit vibrata sibila lingua;
- tum gradibus nitidis delabitur oraque retro
- 685
- flectit et antiquas abiturus respicit aras
- adsuetasque domos habitataque templa salutat.
- inde per iniectis adopertam floribus ingens
- serpit humum flectitque sinus mediamque per urbem
- tendit ad incurvo munitos aggere portus.
- 690
- restitit hic agmenque suum turbaeque sequentis
- officium placido visus dimittere vultu
- corpus in Ausonia posuit rate: numinis illa
- sensit onus, pressa estque dei gravitate carina;
- Aeneadae gaudent caesoque in litore tauro
- 695
- torta coronatae solvunt retinacula navis.
- inpulerat levis aura ratem: deus eminet alte
- inpositaque premens puppim cervice recurvam
- caeruleas despectat aquas modicisque per aequor
- Ionium zephyris sextae Pallantidos ortu
- 700
- Italiam tenuit praeterque Lacinia templo
- nobilitate deae Scylaceaque litora fertur;
- linquit Iapygiam laevisque Amphrisia remis
- saxa fugit, dextra praerupta Cocinthia parte,
- Romethiumque legit Caulonaque Naryciamque
- 705
- evincitque fretum Siculique angusta Pelori
- Hippotadaeque domos regis Temesesque metalla
- Leucosiamque petit tepidique rosaria Paesti.
- inde legit Capreas promunturiumque Minervae
- et Surrentino generosos palmite colles
- 710
- Herculeamque urbem Stabiasque et in otia natam
- Parthenopen et ab hac Cumaeae templa Sibyllae.
- hinc calidi fontes lentisciferumque tenetur
- Liternum multamque trahens sub gurgite harenam
- Volturnus niveisque frequens Sinuessa columbis
- 715
- Minturnaeque graves et quam tumulavit alumnus
- Antiphataeque domus Trachasque obsessa palude
- et tellus Circaea et spissi litoris Antium.
- huc ubi veliferam nautae advertere carinam,
- (asper enim iam pontus erat), deus explicat orbes
- 720
- perque sinus crebros et magna volumina labens
- templa parentis init flavum tangentia litus.
- aequore placato patrias Epidaurius aras
- linquit et hospitio iuncti sibi numinis usus
- litoream tractu squamae crepitantis harenam
- 725
- sulcat et innixus moderamine navis in alta
- puppe caput posuit, donec Castrumque sacrasque
- Lavini sedes Tiberinaque ad ostia venit.
- huc omnis populi passim matrumque patrumque
- obvia turba ruit, quaeque ignes, Troica, servant,
- 730
- Vesta, tuos, laetoque deum clamore salutant.
- quaque per adversas navis cita ducitur undas,
- tura super ripas aris ex ordine factis
- parte ab utraque sonant et odorant aera fumis,
- ictaque coniectos incalfacit hostia cultros.
- 735
- iamque caput rerum, Romanam intraverat urbem:
- erigitur serpens summoque acclinia malo
- colla movet sedesque sibi circumspicit aptas.
- scinditur in geminas partes circumfluus amnis
- (Insula nomen habet) laterumque a parte duorum
- 740
- porrigit aequales media tellure lacertos:
- huc se de Latia pinu Phoebeius anguis
- contulit et finem specie caeleste resumpta
- luctibus inposuit venitque salutifer urbi.
- Hic tamen accessit delubris advena nostris:
- 745
- Caesar in urbe sua deus est; quem Marte togaque
- praecipuum non bella magis finita triumphis
- resque domi gestae properataque gloria rerum
- in sidus vertere novum stellamque comantem,
- quam sua progenies; neque enim de Caesaris actis
- 750
- ullum maius opus, quam quod pater exstitit huius:
- scilicet aequoreos plus est domuisse Britannos
- perque papyriferi septemflua flumina Nili
- victrices egisse rates Numidasque rebelles
- Cinyphiumque Iubam Mithridateisque tumentem
- 755
- nominibus Pontum populo adiecisse Quirini
- et multos meruisse, aliquos egisse triumphos,
- quam tantum genuisse virum, quo praeside rerum
- humano generi, superi, favistis abunde!
- ne foret hic igitur mortali semine cretus,
- 760
- ille deus faciendus erat; quod ut aurea vidit
- Aeneae genetrix, vidit quoque triste parari
- pontifici letum et coniurata arma moveri,
- palluit et cunctis, ut cuique erat obvia, divis
- 'adspice,' dicebat 'quanta mihi mole parentur
- 765
- insidiae, quantaque caput cum fraude petatur,
- quod de Dardanio solum mihi restat Iulo.
- solane semper ero iustis exercita curis,
- quam modo Tydidae Calydonia vulneret hasta,
- nunc male defensae confundant moenia Troiae,
- 770
- quae videam natum longis erroribus actum
- iactarique freto sedesque intrare silentum
- bellaque cum Turno gerere, aut, si vera fatemur,
- cum Iunone magis? quid nunc antiqua recordor
- damna mei generis? timor hic meminisse priorum
- 775
- non sinit; en acui sceleratos cernitis enses.
- quos prohibete, precor, facinusque repellite neve
- caede sacerdotis flammas exstinguite Vestae!'
- Talia nequiquam toto Venus anxia caelo
- verba iacit superosque movet, qui rumpere quamquam
- 780
- ferrea non possunt veterum decreta sororum,
- signa tamen luctus dant haut incerta futuri;
- arma ferunt inter nigras crepitantia nubes
- terribilesque tubas auditaque cornua caelo
- praemonuisse nefas; solis quoque tristis imago
- 785
- lurida sollicitis praebebat lumina terris;
- saepe faces visae mediis ardere sub astris,
- saepe inter nimbos guttae cecidere cruentae;
- caerulus et vultum ferrugine Lucifer atra
- sparsus erat, sparsi lunares sanguine currus;
- 790
- tristia mille locis Stygius dedit omina bubo,
- mille locis lacrimavit ebur, cantusque feruntur
- auditi sanctis et verba minantia lucis.
- victima nulla litat, magnosque instare tumultus
- fibra monet, caesumque caput reperitur in extis,
- 795
- inque foro circumque domos et templa deorum
- nocturnos ululasse canes umbrasque silentum
- erravisse ferunt motamque tremoribus urbem.
- non tamen insidias venturaque vincere fata
- praemonitus potuere deum, strictique feruntur
- 800
- in templum gladii: neque enim locus ullus in urbe
- ad facinus diramque placet nisi curia caedem.
- tum vero Cytherea manu percussit utraque
- pectus et Aeneaden molitur condere nube,
- qua prius infesto Paris est ereptus Atridae,
- 805
- et Diomedeos Aeneas fugerat enses.
- talibus hanc genitor: 'sola insuperabile fatum,
- nata, movere paras? intres licet ipsa sororum
- tecta trium: cernes illic molimine vasto
- ex aere et solido rerum tabularia ferro,
- 810
- quae neque concursum caeli neque fulminis iram
- nec metuunt ullas tuta atque aeterna ruinas;
- invenies illic incisa adamante perenni
- fata tui generis: legi ipse animoque notavi
- et referam, ne sis etiamnum ignara futuri.
- 815
- hic sua conplevit, pro quo, Cytherea, laboras,
- tempora, perfectis, quos terrae debuit, annis.
- ut deus accedat caelo templisque colatur,
- tu facies natusque suus, qui nominis heres
- inpositum feret unus onus caesique parentis
- 820
- nos in bella suos fortissimus ultor habebit.
- illius auspiciis obsessae moenia pacem
- victa petent Mutinae, Pharsalia sentiet illum,
- Emathiique iterum madefient caede Philippi,
- et magnum Siculis nomen superabitur undis,
- 825
- Romanique ducis coniunx Aegyptia taedae
- non bene fisa cadet, frustraque erit illa minata,
- servitura suo Capitolia nostra Canopo.
- quid tibi barbariam gentesque ab utroque iacentes
- oceano numerem? quodcunque habitabile tellus
- 830
- sustinet, huius erit: pontus quoque serviet illi!
- 'Pace data terris animum ad civilia vertet
- iura suum legesque feret iustissimus auctor
- exemploque suo mores reget inque futuri
- temporis aetatem venturorumque nepotum
- 835
- prospiciens prolem sancta de coniuge natam
- ferre simul nomenque suum curasque iubebit,
- nec nisi cum senior meritis aequaverit annos,
- aetherias sedes cognataque sidera tanget.
- hanc animam interea caeso de corpore raptam
- 840
- fac iubar, ut semper Capitolia nostra forumque
- divus ab excelsa prospectet Iulius aede!'
- Vix ea fatus erat, medi cum sede senatus
- constitit alma Venus nulli cernenda suique
- Caesaris eripuit membris nec in aera solvi
- 845
- passa recentem animam caelestibus intulit astris
- dumque tulit, lumen capere atque ignescere sensit
- emisitque sinu: luna volat altius illa
- flammiferumque trahens spatioso limite crinem
- stella micat natique videns bene facta fatetur
- 850
- esse suis maiora et vinci gaudet ab illo.
- hic sua praeferri quamquam vetat acta paternis,
- libera fama tamen nullisque obnoxia iussis
- invitum praefert unaque in parte repugnat:
- sic magnus cedit titulis Agamemnonis Atreus,
- 855
- Aegea sic Theseus, sic Pelea vicit Achilles;
- denique, ut exemplis ipsos aequantibus utar,
- sic et Saturnus minor est Iove: Iuppiter arces
- temperat aetherias et mundi regna triformis,
- terra sub Augusto est; pater est et rector uterque.
- 860
- di, precor, Aeneae comites, quibus ensis et ignis
- cesserunt, dique Indigetes genitorque Quirine
- urbis et invicti genitor Gradive Quirini
- Vestaque Caesareos inter sacrata penates,
- et cum Caesarea tu, Phoebe domestice, Vesta,
- 865
- quique tenes altus Tarpeias Iuppiter arces,
- quosque alios vati fas appellare piumque est:
- tarda sit illa dies et nostro serior aevo,
- qua caput Augustum, quem temperat, orbe relicto
- accedat caelo faveatque precantibus absens!
- 870
- Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis
- nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas.
- cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius
- ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi:
- parte tamen meliore mei super alta perennis
- 875
- astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum,
- quaque patet domitis Romana potentia terris,
- ore legar populi, perque omnia saecula fama,
- siquid habent veri vatum praesagia, vivam.
|