Τό κατὰ Ματθαι̃ον ἅγιον εὐαγγέλιον

Κεφάλαιον Α' (1)

1 βίβλος γενέσεως ’Ιησου̃ Χριστου̃ υἱου̃ Δαυὶδ υἱου̃ ’Αβραάμ

2 ’Αβραὰμ ἐγέννησεν τòν ’Ισαάκ ’Ισαὰκ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιακώβ ’Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃

3 ’Ιούδας δὲ ἐγέννησεν τòν Φάρες καὶ τòν Ζάρα ἐκ τη̃ς Θαμάρ Φάρες δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Εσρώμ ‘Εσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αράμ

4 ’Αρὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αμιναδάβ ’Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τòν Ναασσών Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τòν Σαλμών

5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τòν Βόες ἐκ τη̃ς ‘Ραχάβ Βόες δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωβὴδ ἐκ τη̃ς ‘Ρούθ ’Ιωβὴδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιεσσαί

6 ’Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τòν Δαυὶδ τòν βασιλέα Δαυὶδ δὲ ἐγέννησεν τòν Σολομω̃να ἐκ τη̃ς του̃ Οὐρίου

7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Ροβοάμ ‘Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αβιά ’Αβιὰ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ασάφ

8 ’Ασὰφ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσαφάτ ’Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωράμ ’Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Οζίαν

9 ’Οζίας δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωαθάμ ’Ιωαθὰμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αχάζ ’Αχὰζ δὲ ἐγέννησεν τòν ‘Εζεκίαν

10 ‘Εζεκίας δὲ ἐγέννησεν τòν Μανασση̃ Μανασση̃ς δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αμώς ’Αμὼς δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσίαν

11 ’Ιωσίας δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτου̃ ἐπὶ τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος

12 μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλω̃νος ’Ιεχονίας ἐγέννησεν τòν Σαλαθιήλ Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τòν Ζοροβαβέλ

13 Ζοροβαβὲλ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αβιούδ ’Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελιακίμ ’Ελιακὶμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αζώρ

14 ’Αζὼρ δὲ ἐγέννησεν τòν Σαδώκ Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Αχίμ ’Αχὶμ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελιούδ

15 ’Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ελεάζαρ ’Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τòν Ματθάν Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιακώβ

16 ’Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τòν ’Ιωσὴφ τòν ἄνδρα Μαρίας ἐξ ἡ̃ς ἐγεννήθη ’Ιησου̃ς ὁ λεγόμενος Χριστός

17 πα̃σαι οὐ̃ν αἱ γενεαὶ ἀπò ’Αβραὰμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπò Δαυὶδ ἕως τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπò τη̃ς μετοικεσίας Βαβυλω̃νος ἕως του̃ Χριστου̃ γενεαὶ δεκατέσσαρες

18 του̃ δὲ ’Ιησου̃ Χριστου̃ ἡ γένεσις οὕτως ἠ̃ν μνηστευθείσης τη̃ς μητρòς αὐτου̃ Μαρίας τω̨̃ ’Ιωσήφ πρὶν ἢ συνελθει̃ν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου

19 ’Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτη̃ς δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν δειγματίσαι ἐβουλήθη λάθρα̨ ἀπολυ̃σαι αὐτήν

20 ταυ̃τα δὲ αὐτου̃ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτω̨̃ λέγων ’Ιωσὴφ υἱòς Δαυίδ μὴ φοβηθη̨̃ς παραλαβει̃ν Μαριὰμ τὴν γυναι̃κά σου τò γὰρ ἐν αὐτη̨̃ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου

21 τέξεται δὲ υἱòν καὶ καλέσεις τò ὄνομα αὐτου̃ ’Ιησου̃ν αὐτòς γὰρ σώσει τòν λαòν αὐτου̃ ἀπò τω̃ν ἁμαρτιω̃ν αὐτω̃ν

22 του̃το δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν ὑπò κυρίου διὰ του̃ προφήτου λέγοντος

23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν καὶ καλέσουσιν τò ὄνομα αὐτου̃ ’Εμμανουήλ ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον μεθ' ἡμω̃ν ὁ θεός

24 ἐγερθεὶς δὲ ὁ ’Ιωσὴφ ἀπò του̃ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτω̨̃ ὁ ἄγγελος κυρίου καὶ παρέλαβεν τὴν γυναι̃κα αὐτου̃

25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὑ̃ ἔτεκεν υἱόν καὶ ἐκάλεσεν τò ὄνομα αὐτου̃ ’Ιησου̃ν

 

Κεφάλαιον Β' (2)

1 του̃ δὲ ’Ιησου̃ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τη̃ς ’Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ‘Ηρώ̨δου του̃ βασιλέως ἰδοὺ μάγοι ἀπò ἀνατολω̃ν παρεγένοντο εἰς ‘Ιεροσόλυμα

2 λέγοντες που̃ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων εἴδομεν γὰρ αὐτου̃ τòν ἀστέρα ἐν τη̨̃ ἀνατολη̨̃ καὶ ἤλθομεν προσκυνη̃σαι αὐτω̨̃

3 ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ‘Ηρώ̨δης ἐταράχθη καὶ πα̃σα ‘Ιεροσόλυμα μετ' αὐτου̃

4 καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερει̃ς καὶ γραμματει̃ς του̃ λαου̃ ἐπυνθάνετο παρ' αὐτω̃ν που̃ ὁ Χριστòς γεννα̃ται

5 οἱ δὲ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἐν Βηθλέεμ τη̃ς ’Ιουδαίας οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ του̃ προφήτου

6 καὶ σύ Βηθλέεμ γη̃ ’Ιούδα οὐδαμω̃ς ἐλαχίστη εἰ̃ ἐν τοι̃ς ἡγεμόσιν ’Ιούδα ἐκ σου̃ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος ὅστις ποιμανει̃ τòν λαόν μου τòν ’Ισραήλ

7 τότε ‘Ηρώ̨δης λάθρα̨ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ' αὐτω̃ν τòν χρόνον του̃ φαινομένου ἀστέρος

8 καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἰ̃πεν πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβω̃ς περὶ του̃ παιδίου ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτω̨̃

9 οἱ δὲ ἀκούσαντες του̃ βασιλέως ἐπορεύθησαν καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἰ̃δον ἐν τη̨̃ ἀνατολη̨̃ προη̃γεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὑ̃ ἠ̃ν τò παιδίον

10 ἰδόντες δὲ τòν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα

11 καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἰ̃δον τò παιδίον μετὰ Μαρίας τη̃ς μητρòς αὐτου̃ καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτω̨̃ καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτω̃ν προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δω̃ρα χρυσòν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν

12 καὶ χρηματισθέντες κατ' ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρòς ‘Ηρώ̨δην δι' ἄλλης ὁδου̃ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτω̃ν

13 ἀναχωρησάντων δὲ αὐτω̃ν ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τω̨̃ ’Ιωσὴφ λέγων ἐγερθεὶς παράλαβε τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ φευ̃γε εἰς Αἴγυπτον καὶ ἴσθι ἐκει̃ ἕως ἂν εἴπω σοι μέλλει γὰρ ‘Ηρώ̨δης ζητει̃ν τò παιδίον του̃ ἀπολέσαι αὐτό

14 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ νυκτòς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον

15 καὶ ἠ̃ν ἐκει̃ ἕως τη̃ς τελευτη̃ς ‘Ηρώ̨δου ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν ὑπò κυρίου διὰ του̃ προφήτου λέγοντος ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τòν υἱόν μου

16 τότε ‘Ηρώ̨δης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπò τω̃ν μάγων ἐθυμώθη λίαν καὶ ἀποστείλας ἀνει̃λεν πάντας τοὺς παι̃δας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πα̃σι τοι̃ς ὁρίοις αὐτη̃ς ἀπò διετου̃ς καὶ κατωτέρω κατὰ τòν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τω̃ν μάγων

17 τότε ἐπληρώθη τò ῥηθὲν διὰ ’Ιερεμίου του̃ προφήτου λέγοντος

18 φωνὴ ἐν ‘Ραμὰ ἠκούσθη κλαυθμòς καὶ ὀδυρμòς πολύς ‘Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτη̃ς καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθη̃ναι ὅτι οὐκ εἰσίν

19 τελευτήσαντος δὲ του̃ ‘Ηρώ̨δου ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου φαίνεται κατ' ὄναρ τω̨̃ ’Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτω̨

20 λέγων ἐγερθεὶς παράλαβε τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ πορεύου εἰς γη̃ν ’Ισραήλ τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητου̃ντες τὴν ψυχὴν του̃ παιδίου

21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τò παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτου̃ καὶ εἰση̃λθεν εἰς γη̃ν ’Ισραήλ

22 ἀκούσας δὲ ὅτι ’Αρχέλαος βασιλεύει τη̃ς ’Ιουδαίας ἀντὶ του̃ πατρòς αὐτου̃ ‘Ηρώ̨δου ἐφοβήθη ἐκει̃ ἀπελθει̃ν χρηματισθεὶς δὲ κατ' ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τη̃ς Γαλιλαίας

23 καὶ ἐλθὼν κατώ̨κησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ τω̃ν προφητω̃ν ὅτι Ναζωραι̃ος κληθήσεται

 

Κεφάλαιον Γ' (3)

1 ἐν δὲ ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ’Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ τη̃ς ’Ιουδαίας

2 καὶ λέγων μετανοει̃τε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

3 οὑ̃τος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος φωνὴ βοω̃ντος ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἑτοιμάσατε τὴν ὁδòν κυρίου εὐθείας ποιει̃τε τὰς τρίβους αὐτου̃

4 αὐτòς δὲ ὁ ’Ιωάννης εἰ̃χεν τò ἔνδυμα αὐτου̃ ἀπò τριχω̃ν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτου̃ ἡ δὲ τροφὴ ἠ̃ν αὐτου̃ ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον

5 τότε ἐξεπορεύετο πρòς αὐτòν ‘Ιεροσόλυμα καὶ πα̃σα ἡ ’Ιουδαία καὶ πα̃σα ἡ περίχωρος του̃ ’Ιορδάνου

6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τω̨̃ ’Ιορδάνη̨ ποταμω̨̃ ὑπ' αὐτου̃ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτω̃ν

7 ἰδὼν δὲ πολλοὺς τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τò βάπτισμα αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς γεννήματα ἐχιδνω̃ν τίς ὑπέδειξεν ὑμι̃ν φυγει̃ν ἀπò τη̃ς μελλούσης ὀργη̃ς

8 ποιήσατε οὐ̃ν καρπòν ἄξιον τη̃ς μετανοίας

9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοι̃ς πατέρα ἔχομεν τòν ’Αβραάμ λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι δύναται ὁ θεòς ἐκ τω̃ν λίθων τούτων ἐγει̃ραι τέκνα τω̨̃ ’Αβραάμ

10 ἤδη δὲ ἡ ἀξίνη πρòς τὴν ῥίζαν τω̃ν δένδρων κει̃ται πα̃ν οὐ̃ν δένδρον μὴ ποιου̃ν καρπòν καλòν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πυ̃ρ βάλλεται

11 ἐγὼ μὲν ὑμα̃ς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν οὑ̃ οὐκ εἰμὶ ἱκανòς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι αὐτòς ὑμα̃ς βαπτίσει ἐν πνεύματι ἁγίω̨ καὶ πυρί

12 οὑ̃ τò πτύον ἐν τη̨̃ χειρὶ αὐτου̃ καὶ διακαθαριει̃ τὴν ἅλωνα αὐτου̃ καὶ συνάξει τòν σι̃τον αὐτου̃ εἰς τὴν ἀποθήκην τò δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστω̨

13 τότε παραγίνεται ὁ ’Ιησου̃ς ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας ἐπὶ τòν ’Ιορδάνην πρòς τòν ’Ιωάννην του̃ βαπτισθη̃ναι ὑπ' αὐτου̃

14 ὁ δὲ ’Ιωάννης διεκώλυεν αὐτòν λέγων ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπò σου̃ βαπτισθη̃ναι καὶ σὺ ἔρχη̨ πρός με

15 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν πρòς αὐτόν ἄφες ἄρτι οὕτως γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμι̃ν πληρω̃σαι πα̃σαν δικαιοσύνην τότε ἀφίησιν αὐτόν

16 βαπτισθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εὐθὺς ἀνέβη ἀπò του̃ ὕδατος καὶ ἰδοὺ ἠνεώ̨χθησαν αὐτω̨̃ οἱ οὐρανοί καὶ εἰ̃δεν τò πνευ̃μα του̃ θεου̃ καταβαι̃νον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ' αὐτόν

17 καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τω̃ν οὐρανω̃ν λέγουσα οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὡ̨̃ εὐδόκησα

 

Κεφάλαιον Δ' (4)

1 τότε ὁ ’Ιησου̃ς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπò του̃ πνεύματος πειρασθη̃ναι ὑπò του̃ διαβόλου

2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσεράκοντα καὶ νύκτας τεσσεράκοντα ὕστερον ἐπείνασεν

3 καὶ προσελθὼν ὁ πειράζων εἰ̃πεν αὐτω̨̃ εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὑ̃τοι ἄρτοι γένωνται

4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν γέγραπται οὐκ ἐπ' ἄρτω̨ μόνω̨ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένω̨ διὰ στόματος θεου̃

5 τότε παραλαμβάνει αὐτòν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἔστησεν αὐτòν ἐπὶ τò πτερύγιον του̃ ἱερου̃

6 καὶ λέγει αὐτω̨̃ εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ βάλε σεαυτòν κάτω γέγραπται γὰρ ὅτι τοι̃ς ἀγγέλοις αὐτου̃ ἐντελει̃ται περὶ σου̃ καὶ ἐπὶ χειρω̃ν ἀρου̃σίν σε μήποτε προσκόψη̨ς πρòς λίθον τòν πόδα σου

7 ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς πάλιν γέγραπται οὐκ ἐκπειράσεις κύριον τòν θεόν σου

8 πάλιν παραλαμβάνει αὐτòν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλòν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτω̨̃ πάσας τὰς βασιλείας του̃ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτω̃ν

9 καὶ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ταυ̃τά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήση̨ς μοι

10 τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὕπαγε Σατανα̃ γέγραπται γάρ κύριον τòν θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτω̨̃ μόνω̨ λατρεύσεις

11 τότε ἀφίησιν αὐτòν ὁ διάβολος καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προση̃λθον καὶ διηκόνουν αὐτω̨̃

12 ἀκούσας δὲ ὅτι ’Ιωάννης παρεδόθη ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν

13 καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὰ ἐλθὼν κατώ̨κησεν εἰς Καφαρναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλίμ

14 ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος

15 γη̃ Ζαβουλὼν καὶ γη̃ Νεφθαλίμ ὁδòν θαλάσσης πέραν του̃ ’Ιορδάνου Γαλιλαία τω̃ν ἐθνω̃ν

16 ὁ λαòς ὁ καθήμενος ἐν σκότει φω̃ς εἰ̃δεν μέγα καὶ τοι̃ς καθημένοις ἐν χώρα̨ καὶ σκια̨̃ θανάτου φω̃ς ἀνέτειλεν αὐτοι̃ς

17 ἀπò τότε ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς κηρύσσειν καὶ λέγειν μετανοει̃τε ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

18 περιπατω̃ν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τη̃ς Γαλιλαίας εἰ̃δεν δύο ἀδελφούς Σίμωνα τòν λεγόμενον Πέτρον καὶ ’Ανδρέαν τòν ἀδελφòν αὐτου̃ βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν ἠ̃σαν γὰρ ἁλιει̃ς

19 καὶ λέγει αὐτοι̃ς δευ̃τε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμα̃ς ἁλιει̃ς ἀνθρώπων

20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

21 καὶ προβὰς ἐκει̃θεν εἰ̃δεν ἄλλους δύο ἀδελφούς ’Ιάκωβον τòν του̃ Ζεβεδαίου καὶ ’Ιωάννην τòν ἀδελφòν αὐτου̃ ἐν τω̨̃ πλοίω̨ μετὰ Ζεβεδαίου του̃ πατρòς αὐτω̃ν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτω̃ν καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς

22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τò πλοι̃ον καὶ τòν πατέρα αὐτω̃ν ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

23 καὶ περιη̃γεν ἐν ὅλη̨ τη̨̃ Γαλιλαία̨ διδάσκων ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν καὶ κηρύσσων τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας καὶ θεραπεύων πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν ἐν τω̨̃ λαω̨̃

24 καὶ ἀπη̃λθεν ἡ ἀκοὴ αὐτου̃ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις καὶ βασάνοις συνεχομένους καὶ δαιμονιζομένους καὶ σεληνιαζομένους καὶ παραλυτικούς καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

25 καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοὶ ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας καὶ Δεκαπόλεως καὶ ‘Ιεροσολύμων καὶ ’Ιουδαίας καὶ πέραν του̃ ’Ιορδάνου

 

Κεφάλαιον Ε' (5)

1 ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τò ὄρος καὶ καθίσαντος αὐτου̃ προση̃λθαν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

2 καὶ ἀνοίξας τò στόμα αὐτου̃ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων

3 μακάριοι οἱ πτωχοὶ τω̨̃ πνεύματι ὅτι αὐτω̃ν ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

4 μακάριοι οἱ πενθου̃ντες ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται

5 μακάριοι οἱ πραει̃ς ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γη̃ν

6 μακάριοι οἱ πεινω̃ντες καὶ διψω̃ντες τὴν δικαιοσύνην ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται

7 μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται

8 μακάριοι οἱ καθαροὶ τη̨̃ καρδία̨ ὅτι αὐτοὶ τòν θεòν ὄψονται

9 μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεου̃ κληθήσονται

10 μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης ὅτι αὐτω̃ν ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

11 μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμα̃ς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πα̃ν πονηρòν καθ' ὑμω̃ν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμου̃

12 χαίρετε καὶ ἀγαλλια̃σθε ὅτι ὁ μισθòς ὑμω̃ν πολὺς ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς οὕτως γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρò ὑμω̃ν

13 ὑμει̃ς ἐστε τò ἅλας τη̃ς γη̃ς ἐὰν δὲ τò ἅλας μωρανθη̨̃ ἐν τίνι ἁλισθήσεται εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθὲν ἔξω καταπατει̃σθαι ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων

14 ὑμει̃ς ἐστε τò φω̃ς του̃ κόσμου οὐ δύναται πόλις κρυβη̃ναι ἐπάνω ὄρους κειμένη

15 οὐδὲ καίουσιν λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτòν ὑπò τòν μόδιον ἀλλ' ἐπὶ τὴν λυχνίαν καὶ λάμπει πα̃σιν τοι̃ς ἐν τη̨̃ οἰκία̨

16 οὕτως λαμψάτω τò φω̃ς ὑμω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὅπως ἴδωσιν ὑμω̃ν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τòν πατέρα ὑμω̃ν τòν ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

17 μὴ νομίσητε ὅτι ἠ̃λθον καταλυ̃σαι τòν νόμον ἢ τοὺς προφήτας οὐκ ἠ̃λθον καταλυ̃σαι ἀλλὰ πληρω̃σαι

18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ἕως ἂν παρέλθη̨ ὁ οὐρανòς καὶ ἡ γη̃ ἰω̃τα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθη̨ ἀπò του̃ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται

19 ὃς ἐὰν οὐ̃ν λύση̨ μίαν τω̃ν ἐντολω̃ν τούτων τω̃ν ἐλαχίστων καὶ διδάξη̨ οὕτως τοὺς ἀνθρώπους ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν ὃς δ' ἂν ποιήση̨ καὶ διδάξη̨ οὑ̃τος μέγας κληθήσεται ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

20 λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι ἐὰν μὴ περισσεύση̨ ὑμω̃ν ἡ δικαιοσύνη πλει̃ον τω̃ν γραμματέων καὶ Φαρισαίων οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

21 ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοι̃ς ἀρχαίοις οὐ φονεύσεις ὃς δ' ἂν φονεύση̨ ἔνοχος ἔσται τη̨̃ κρίσει

22 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ ὀργιζόμενος τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ἔνοχος ἔσται τη̨̃ κρίσει ὃς δ' ἂν εἴπη̨ τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ῥακά ἔνοχος ἔσται τω̨̃ συνεδρίω̨ ὃς δ' ἂν εἴπη̨ μωρέ ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν του̃ πυρός

23 ἐὰν οὐ̃ν προσφέρη̨ς τò δω̃ρόν σου ἐπὶ τò θυσιαστήριον κἀκει̃ μνησθη̨̃ς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σου̃

24 ἄφες ἐκει̃ τò δω̃ρόν σου ἔμπροσθεν του̃ θυσιαστηρίου καὶ ὕπαγε πρω̃τον διαλλάγηθι τω̨̃ ἀδελφω̨̃ σου καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τò δω̃ρόν σου

25 ἴσθι εὐνοω̃ν τω̨̃ ἀντιδίκω̨ σου ταχὺ ἕως ὅτου εἰ̃ μετ' αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ μήποτέ σε παραδω̨̃ ὁ ἀντίδικος τω̨̃ κριτη̨̃ καὶ ὁ κριτὴς τω̨̃ ὑπηρέτη̨ καὶ εἰς φυλακὴν βληθήση̨

26 ἀμὴν λέγω σοι οὐ μὴ ἐξέλθη̨ς ἐκει̃θεν ἕως ἂν ἀποδω̨̃ς τòν ἔσχατον κοδράντην

27 ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη οὐ μοιχεύσεις

28 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ βλέπων γυναι̃κα πρòς τò ἐπιθυμη̃σαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃

29 εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιòς σκανδαλίζει σε ἔξελε αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μελω̃ν σου καὶ μὴ ὅλον τò σω̃μά σου βληθη̨̃ εἰς γέενναν

30 καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπò σου̃ συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μελω̃ν σου καὶ μὴ ὅλον τò σω̃μά σου εἰς γέενναν ἀπέλθη̨

31 ἐρρέθη δέ ὃς ἂν ἀπολύση̨ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ δότω αὐτη̨̃ ἀποστάσιον

32 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πα̃ς ὁ ἀπολύων τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ παρεκτòς λόγου πορνείας ποιει̃ αὐτὴν μοιχευθη̃ναι καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυμένην γαμήση̨ μοιχα̃ται

33 πάλιν ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοι̃ς ἀρχαίοις οὐκ ἐπιορκήσεις ἀποδώσεις δὲ τω̨̃ κυρίω̨ τοὺς ὅρκους σου

34 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν μὴ ὀμόσαι ὅλως μήτε ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὅτι θρόνος ἐστὶν του̃ θεου̃

35 μήτε ἐν τη̨̃ γη̨̃ ὅτι ὑποπόδιόν ἐστιν τω̃ν ποδω̃ν αὐτου̃ μήτε εἰς ‘Ιεροσόλυμα ὅτι πόλις ἐστὶν του̃ μεγάλου βασιλέως

36 μήτε ἐν τη̨̃ κεφαλη̨̃ σου ὀμόση̨ς ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ποιη̃σαι ἢ μέλαιναν

37 ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμω̃ν ναὶ ναί οὒ οὔ τò δὲ περισσòν τούτων ἐκ του̃ πονηρου̃ ἐστιν

38 ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη ὀφθαλμòν ἀντὶ ὀφθαλμου̃ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος

39 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν μὴ ἀντιστη̃ναι τω̨̃ πονηρω̨̃ ἀλλ' ὅστις σε ῥαπίζει εἰς τὴν δεξιὰν σιαγόνα σου στρέψον αὐτω̨̃ καὶ τὴν ἄλλην

40 καὶ τω̨̃ θέλοντί σοι κριθη̃ναι καὶ τòν χιτω̃νά σου λαβει̃ν ἄφες αὐτω̨̃ καὶ τò ἱμάτιον

41 καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν ὕπαγε μετ' αὐτου̃ δύο

42 τω̨̃ αἰτου̃ντί σε δός καὶ τòν θέλοντα ἀπò σου̃ δανίσασθαι μὴ ἀποστραφη̨̃ς

43 ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου καὶ μισήσεις τòν ἐχθρόν σου

44 ἐγὼ δὲ λέγω ὑμι̃ν ἀγαπα̃τε τοὺς ἐχθροὺς ὑμω̃ν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τω̃ν διωκόντων ὑμα̃ς

45 ὅπως γένησθε υἱοὶ του̃ πατρòς ὑμω̃ν του̃ ἐν οὐρανοι̃ς ὅτι τòν ἥλιον αὐτου̃ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους

46 ἐὰν γὰρ ἀγαπήσητε τοὺς ἀγαπω̃ντας ὑμα̃ς τίνα μισθòν ἔχετε οὐχὶ καὶ οἱ τελω̃ναι τò αὐτò ποιου̃σιν

47 καὶ ἐὰν ἀσπάσησθε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμω̃ν μόνον τί περισσòν ποιει̃τε οὐχὶ καὶ οἱ ἐθνικοὶ τò αὐτò ποιου̃σιν

48 ἔσεσθε οὐ̃ν ὑμει̃ς τέλειοι ὡς ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος τέλειός ἐστιν

 

Κεφάλαιον ΣΤ' (6)

1 προσέχετε δὲ τὴν δικαιοσύνην ὑμω̃ν μὴ ποιει̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων πρòς τò θεαθη̃ναι αὐτοι̃ς εἰ δὲ μή γε μισθòν οὐκ ἔχετε παρὰ τω̨̃ πατρὶ ὑμω̃ν τω̨̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

2 ὅταν οὐ̃ν ποιη̨̃ς ἐλεημοσύνην μὴ σαλπίση̨ς ἔμπροσθέν σου ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιου̃σιν ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς καὶ ἐν ται̃ς ῥύμαις ὅπως δοξασθω̃σιν ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

3 σου̃ δὲ ποιου̃ντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιει̃ ἡ δεξιά σου

4 ὅπως ἠ̨̃ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ ἀποδώσει σοι

5 καὶ ὅταν προσεύχησθε οὐκ ἔσεσθε ὡς οἱ ὑποκριταί ὅτι φιλου̃σιν ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς καὶ ἐν ται̃ς γωνίαις τω̃ν πλατειω̃ν ἑστω̃τες προσεύχεσθαι ὅπως φανω̃σιν τοι̃ς ἀνθρώποις ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

6 σὺ δὲ ὅταν προσεύχη̨ εἴσελθε εἰς τò ταμει̃όν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τω̨̃ πατρί σου τω̨̃ ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυπτω̨̃ ἀποδώσει σοι

7 προσευχόμενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί δοκου̃σιν γὰρ ὅτι ἐν τη̨̃ πολυλογία̨ αὐτω̃ν εἰσακουσθήσονται

8 μὴ οὐ̃ν ὁμοιωθη̃τε αὐτοι̃ς οἰ̃δεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὡ̃ν χρείαν ἔχετε πρò του̃ ὑμα̃ς αἰτη̃σαι αὐτόν

9 οὕτως οὐ̃ν προσεύχεσθε ὑμει̃ς πάτερ ἡμω̃ν ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς ἁγιασθήτω τò ὄνομά σου

10 ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου γενηθήτω τò θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ γη̃ς

11 τòν ἄρτον ἡμω̃ν τòν ἐπιούσιον δòς ἡμι̃ν σήμερον

12 καὶ ἄφες ἡμι̃ν τὰ ὀφειλήματα ἡμω̃ν ὡς καὶ ἡμει̃ς ἀφήκαμεν τοι̃ς ὀφειλέταις ἡμω̃ν

13 καὶ μὴ εἰσενέγκη̨ς ἡμα̃ς εἰς πειρασμόν ἀλλὰ ῥυ̃σαι ἡμα̃ς ἀπò του̃ πονηρου̃

14 ἐὰν γὰρ ἀφη̃τε τοι̃ς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτω̃ν ἀφήσει καὶ ὑμι̃ν ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος

15 ἐὰν δὲ μὴ ἀφη̃τε τοι̃ς ἀνθρώποις οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμω̃ν

16 ὅταν δὲ νηστεύητε μὴ γίνεσθε ὡς οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί ἀφανίζουσιν γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτω̃ν ὅπως φανω̃σιν τοι̃ς ἀνθρώποις νηστεύοντες ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπέχουσιν τòν μισθòν αὐτω̃ν

17 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τò πρόσωπόν σου νίψαι

18 ὅπως μὴ φανη̨̃ς τοι̃ς ἀνθρώποις νηστεύων ἀλλὰ τω̨̃ πατρί σου τω̨̃ ἐν τω̨̃ κρυφαίω̨ καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τω̨̃ κρυφαίω̨ ἀποδώσει σοι

19 μὴ θησαυρίζετε ὑμι̃ν θησαυροὺς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ὅπου σὴς καὶ βρω̃σις ἀφανίζει καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσιν καὶ κλέπτουσιν

20 θησαυρίζετε δὲ ὑμι̃ν θησαυροὺς ἐν οὐρανω̨̃ ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρω̃σις ἀφανίζει καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν

21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός σου ἐκει̃ ἔσται καὶ ἡ καρδία σου

22 ὁ λύχνος του̃ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός ἐὰν οὐ̃ν ἠ̨̃ ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλου̃ς ὅλον τò σω̃μά σου φωτεινòν ἔσται

23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρòς ἠ̨̃ ὅλον τò σω̃μά σου σκοτεινòν ἔσται εἰ οὐ̃ν τò φω̃ς τò ἐν σοὶ σκότος ἐστίν τò σκότος πόσον

24 οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν ἢ γὰρ τòν ἕνα μισήσει καὶ τòν ἕτερον ἀγαπήσει ἢ ἑνòς ἀνθέξεται καὶ του̃ ἑτέρου καταφρονήσει οὐ δύνασθε θεω̨̃ δουλεύειν καὶ μαμωνα̨̃

25 διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν μὴ μεριμνα̃τε τη̨̃ ψυχη̨̃ ὑμω̃ν τί φάγητε ἢ τί πίητε μηδὲ τω̨̃ σώματι ὑμω̃ν τί ἐνδύσησθε οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλει̃όν ἐστιν τη̃ς τροφη̃ς καὶ τò σω̃μα του̃ ἐνδύματος

26 ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας καὶ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά οὐχ ὑμει̃ς μα̃λλον διαφέρετε αὐτω̃ν

27 τίς δὲ ἐξ ὑμω̃ν μεριμνω̃ν δύναται προσθει̃ναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτου̃ πη̃χυν ἕνα

28 καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνα̃τε καταμάθετε τὰ κρίνα του̃ ἀγρου̃ πω̃ς αὐξάνουσιν οὐ κοπιω̃σιν οὐδὲ νήθουσιν

29 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάση̨ τη̨̃ δόξη̨ αὐτου̃ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων

30 εἰ δὲ τòν χόρτον του̃ ἀγρου̃ σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον ὁ θεòς οὕτως ἀμφιέννυσιν οὐ πολλω̨̃ μα̃λλον ὑμα̃ς ὀλιγόπιστοι

31 μὴ οὐ̃ν μεριμνήσητε λέγοντες τί φάγωμεν ἤ τί πίωμεν ἤ τί περιβαλώμεθα

32 πάντα γὰρ ταυ̃τα τὰ ἔθνη ἐπιζητου̃σιν οἰ̃δεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ οὐράνιος ὅτι χρή̨ζετε τούτων ἁπάντων

33 ζητει̃τε δὲ πρω̃τον τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτου̃ καὶ ταυ̃τα πάντα προστεθήσεται ὑμι̃ν

34 μὴ οὐ̃ν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει ἑαυτη̃ς ἀρκετòν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἡ κακία αὐτη̃ς

 

Κεφάλαιον Ζ' (7)

1 μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθη̃τε

2 ἐν ὡ̨̃ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε καὶ ἐν ὡ̨̃ μέτρω̨ μετρει̃τε μετρηθήσεται ὑμι̃ν

3 τί δὲ βλέπεις τò κάρφος τò ἐν τω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ του̃ ἀδελφου̃ σου τὴν δὲ ἐν τω̨̃ σω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ δοκòν οὐ κατανοει̃ς

4 ἢ πω̃ς ἐρει̃ς τω̨̃ ἀδελφω̨̃ σου ἄφες ἐκβάλω τò κάρφος ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ σου καὶ ἰδοὺ ἡ δοκòς ἐν τω̨̃ ὀφθαλμω̨̃ σου̃

5 ὑποκριτά ἔκβαλε πρω̃τον ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ σου̃ τὴν δοκόν καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλει̃ν τò κάρφος ἐκ του̃ ὀφθαλμου̃ του̃ ἀδελφου̃ σου

6 μὴ δω̃τε τò ἅγιον τοι̃ς κυσίν μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν χοίρων μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοι̃ς ποσὶν αὐτω̃ν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμα̃ς

7 αἰτει̃τε καὶ δοθήσεται ὑμι̃ν ζητει̃τε καὶ εὑρήσετε κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμι̃ν

8 πα̃ς γὰρ ὁ αἰτω̃ν λαμβάνει καὶ ὁ ζητω̃ν εὑρίσκει καὶ τω̨̃ κρούοντι ἀνοιγήσεται

9 ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμω̃ν ἄνθρωπος ὃν αἰτήσει ὁ υἱòς αὐτου̃ ἄρτον μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτω̨̃

10 ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτω̨̃

11 εἰ οὐ̃ν ὑμει̃ς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοι̃ς τέκνοις ὑμω̃ν πόσω̨ μα̃λλον ὁ πατὴρ ὑμω̃ν ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς δώσει ἀγαθὰ τοι̃ς αἰτου̃σιν αὐτόν

12 πάντα οὐ̃ν ὅσα ἐὰν θέλητε ἵνα ποιω̃σιν ὑμι̃ν οἱ ἄνθρωποι οὕτως καὶ ὑμει̃ς ποιει̃τε αὐτοι̃ς οὑ̃τος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφη̃ται

13 εἰσέλθατε διὰ τη̃ς στενη̃ς πύλης ὅτι πλατει̃α ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδòς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτη̃ς

14 τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδòς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν

15 προσέχετε ἀπò τω̃ν ψευδοπροφητω̃ν οἵτινες ἔρχονται πρòς ὑμα̃ς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες

16 ἀπò τω̃ν καρπω̃ν αὐτω̃ν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς μήτι συλλέγουσιν ἀπò ἀκανθω̃ν σταφυλὰς ἢ ἀπò τριβόλων συ̃κα

17 οὕτως πα̃ν δένδρον ἀγαθòν καρποὺς καλοὺς ποιει̃ τò δὲ σαπρòν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιει̃

18 οὐ δύναται δένδρον ἀγαθòν καρποὺς πονηροὺς ποιει̃ν οὐδὲ δένδρον σαπρòν καρποὺς καλοὺς ποιει̃ν

19 πα̃ν δένδρον μὴ ποιου̃ν καρπòν καλòν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πυ̃ρ βάλλεται

20 ἄρα γε ἀπò τω̃ν καρπω̃ν αὐτω̃ν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς

21 οὐ πα̃ς ὁ λέγων μοι κύριε κύριε εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ἀλλ' ὁ ποιω̃ν τò θέλημα του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

22 πολλοὶ ἐρου̃σίν μοι ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ κύριε κύριε οὐ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν καὶ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν καὶ τω̨̃ σω̨̃ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν

23 καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοι̃ς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμα̃ς ἀποχωρει̃τε ἀπ' ἐμου̃ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν

24 πα̃ς οὐ̃ν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιει̃ αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ φρονίμω̨ ὅστις ὠ̨κοδόμησεν αὐτου̃ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν

25 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἠ̃λθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσαν τη̨̃ οἰκία̨ ἐκείνη̨ καὶ οὐκ ἔπεσεν τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν

26 καὶ πα̃ς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιω̃ν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρω̨̃ ὅστις ὠ̨κοδόμησεν αὐτου̃ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν ἄμμον

27 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἠ̃λθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τη̨̃ οἰκία̨ ἐκείνη̨ καὶ ἔπεσεν καὶ ἠ̃ν ἡ πτω̃σις αὐτη̃ς μεγάλη

28 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τοὺς λόγους τούτους ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τη̨̃ διδαχη̨̃ αὐτου̃

29 ἠ̃ν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματει̃ς αὐτω̃ν

 

Κεφάλαιον Η' (8)

1 καταβάντος δὲ αὐτου̃ ἀπò του̃ ὄρους ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί

2 καὶ ἰδοὺ λεπρòς προσελθὼν προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων κύριε ἐὰν θέλη̨ς δύνασαί με καθαρίσαι

3 καὶ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἥψατο αὐτου̃ λέγων θέλω καθαρίσθητι καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη αὐτου̃ ἡ λέπρα

4 καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ὅρα μηδενὶ εἴπη̨ς ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτòν δει̃ξον τω̨̃ ἱερει̃ καὶ προσένεγκον τò δω̃ρον ὃ προσέταξεν Μωϋση̃ς εἰς μαρτύριον αὐτοι̃ς

5 εἰσελθόντος δὲ αὐτου̃ εἰς Καφαρναοὺμ προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἑκατόνταρχος παρακαλω̃ν αὐτòν

6 καὶ λέγων κύριε ὁ παι̃ς μου βέβληται ἐν τη̨̃ οἰκία̨ παραλυτικός δεινω̃ς βασανιζόμενος

7 καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν

8 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος ἔφη κύριε οὐκ εἰμὶ ἱκανòς ἵνα μου ὑπò τὴν στέγην εἰσέλθη̨ς ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγω̨ καὶ ἰαθήσεται ὁ παι̃ς μου

9 καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπò ἐξουσίαν ἔχων ὑπ' ἐμαυτòν στρατιώτας καὶ λέγω τούτω̨ πορεύθητι καὶ πορεύεται καὶ ἄλλω̨ ἔρχου καὶ ἔρχεται καὶ τω̨̃ δούλω̨ μου ποίησον του̃το καὶ ποιει̃

10 ἀκούσας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἐθαύμασεν καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς ἀκολουθου̃σιν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν παρ' οὐδενὶ τοσαύτην πίστιν ἐν τω̨̃ ’Ισραὴλ εὑ̃ρον

11 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι πολλοὶ ἀπò ἀνατολω̃ν καὶ δυσμω̃ν ἥξουσιν καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ’Αβραὰμ καὶ ’Ισαὰκ καὶ ’Ιακὼβ ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

12 οἱ δὲ υἱοὶ τη̃ς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

13 καὶ εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς τω̨̃ ἑκατοντάρχη̨ ὕπαγε ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι καὶ ἰάθη ὁ παι̃ς αὐτου̃ ἐν τη̨̃ ὥρα̨ ἐκείνη̨

14 καὶ ἐλθὼν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὴν οἰκίαν Πέτρου εἰ̃δεν τὴν πενθερὰν αὐτου̃ βεβλημένην καὶ πυρέσσουσαν

15 καὶ ἥψατο τη̃ς χειρòς αὐτη̃ς καὶ ἀφη̃κεν αὐτὴν ὁ πυρετός καὶ ἠγέρθη καὶ διηκόνει αὐτω̨̃

16 ὀψίας δὲ γενομένης προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δαιμονιζομένους πολλούς καὶ ἐξέβαλεν τὰ πνεύματα λόγω̨ καὶ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας ἐθεράπευσεν

17 ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος αὐτòς τὰς ἀσθενείας ἡμω̃ν ἔλαβεν καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν

18 ἰδὼν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ὄχλον περὶ αὐτòν ἐκέλευσεν ἀπελθει̃ν εἰς τò πέραν

19 καὶ προσελθὼν εἱ̃ς γραμματεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ διδάσκαλε ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχη̨

20 καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ κατασκηνώσεις ὁ δὲ υἱòς του̃ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει που̃ τὴν κεφαλὴν κλίνη̨

21 ἕτερος δὲ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ κύριε ἐπίτρεψόν μοι πρω̃τον ἀπελθει̃ν καὶ θάψαι τòν πατέρα μου

22 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς λέγει αὐτω̨̃ ἀκολούθει μοι καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτω̃ν νεκρούς

23 καὶ ἐμβάντι αὐτω̨̃ εἰς τò πλοι̃ον ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

24 καὶ ἰδοὺ σεισμòς μέγας ἐγένετο ἐν τη̨̃ θαλάσση̨ ὥστε τò πλοι̃ον καλύπτεσθαι ὑπò τω̃ν κυμάτων αὐτòς δὲ ἐκάθευδεν

25 καὶ προσελθόντες ἤγειραν αὐτòν λέγοντες κύριε σω̃σον ἀπολλύμεθα

26 καὶ λέγει αὐτοι̃ς τί δειλοί ἐστε ὀλιγόπιστοι τότε ἐγερθεὶς ἐπετίμησεν τοι̃ς ἀνέμοις καὶ τη̨̃ θαλάσση̨ καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη

27 οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν λέγοντες ποταπός ἐστιν οὑ̃τος ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα αὐτω̨̃ ὑπακούουσιν

28 καὶ ἐλθόντος αὐτου̃ εἰς τò πέραν εἰς τὴν χώραν τω̃ν Γαδαρηνω̃ν ὑπήντησαν αὐτω̨̃ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τω̃ν μνημείων ἐξερχόμενοι χαλεποὶ λίαν ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθει̃ν διὰ τη̃ς ὁδου̃ ἐκείνης

29 καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες τί ἡμι̃ν καὶ σοί υἱὲ του̃ θεου̃ ἠ̃λθες ὡ̃δε πρò καιρου̃ βασανίσαι ἡμα̃ς

30 ἠ̃ν δὲ μακρὰν ἀπ' αὐτω̃ν ἀγέλη χοίρων πολλω̃ν βοσκομένη

31 οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτòν λέγοντες εἰ ἐκβάλλεις ἡμα̃ς ἀπόστειλον ἡμα̃ς εἰς τὴν ἀγέλην τω̃ν χοίρων

32 καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὑπάγετε οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπη̃λθον εἰς τοὺς χοίρους καὶ ἰδοὺ ὥρμησεν πα̃σα ἡ ἀγέλη κατὰ του̃ κρημνου̃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοι̃ς ὕδασιν

33 οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τω̃ν δαιμονιζομένων

34 καὶ ἰδοὺ πα̃σα ἡ πόλις ἐξη̃λθεν εἰς ὑπάντησιν τω̨̃ ’Ιησου̃ καὶ ἰδόντες αὐτòν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβη̨̃ ἀπò τω̃ν ὁρίων αὐτω̃ν

 

Κεφάλαιον Θ' (9)

1 καὶ ἐμβὰς εἰς πλοι̃ον διεπέρασεν καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν

2 καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτω̨̃ παραλυτικòν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον καὶ ἰδὼν ὁ ’Ιησου̃ς τὴν πίστιν αὐτω̃ν εἰ̃πεν τω̨̃ παραλυτικω̨̃ θάρσει τέκνον ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι

3 καὶ ἰδού τινες τω̃ν γραμματέων εἰ̃παν ἐν ἑαυτοι̃ς οὑ̃τος βλασφημει̃

4 καὶ ἰδὼν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἱνατί ἐνθυμει̃σθε πονηρὰ ἐν ται̃ς καρδίαις ὑμω̃ν

5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον εἰπει̃ν ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι ἢ εἰπει̃ν ἔγειρε καὶ περιπάτει

6 ἵνα δὲ εἰδη̃τε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἀφιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τω̨̃ παραλυτικω̨̃ ἐγερθεὶς ἀ̃ρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τòν οἰ̃κόν σου

7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπη̃λθεν εἰς τòν οἰ̃κον αὐτου̃

8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήθησαν καὶ ἐδόξασαν τòν θεòν τòν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοι̃ς ἀνθρώποις

9 καὶ παράγων ὁ ’Ιησου̃ς ἐκει̃θεν εἰ̃δεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τò τελώνιον Μαθθαι̃ον λεγόμενον καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἀκολούθει μοι καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτω̨̃

10 καὶ ἐγένετο αὐτου̃ ἀνακειμένου ἐν τη̨̃ οἰκία̨ καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελω̃ναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τω̨̃ ’Ιησου̃ καὶ τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

11 καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαι̃οι ἔλεγον τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ διὰ τί μετὰ τω̃ν τελωνω̃ν καὶ ἁμαρτωλω̃ν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμω̃ν

12 ὁ δὲ ἀκούσας εἰ̃πεν οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατρου̃ ἀλλ' οἱ κακω̃ς ἔχοντες

13 πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν οὐ γὰρ ἠ̃λθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς

14 τότε προσέρχονται αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ ’Ιωάννου λέγοντες διὰ τί ἡμει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι νηστεύομεν πολλά οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν

15 καὶ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ του̃ νυμφω̃νος πενθει̃ν ἐφ' ὅσον μετ' αὐτω̃ν ἐστιν ὁ νυμφίος ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθη̨̃ ἀπ' αὐτω̃ν ὁ νυμφίος καὶ τότε νηστεύσουσιν

16 οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίω̨ παλαιω̨̃ αἴρει γὰρ τò πλήρωμα αὐτου̃ ἀπò του̃ ἱματίου καὶ χει̃ρον σχίσμα γίνεται

17 οὐδὲ βάλλουσιν οἰ̃νον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς εἰ δὲ μή γε ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί καὶ ὁ οἰ̃νος ἐκχει̃ται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται ἀλλὰ βάλλουσιν οἰ̃νον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς καὶ ἀμφότεροι συντηρου̃νται

18 ταυ̃τα αὐτου̃ λαλου̃ντος αὐτοι̃ς ἰδοὺ ἄρχων εἱ̃ς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χει̃ρά σου ἐπ' αὐτήν καὶ ζήσεται

19 καὶ ἐγερθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς ἠκολούθησεν αὐτω̨̃ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃

20 καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμορροου̃σα δώδεκα ἔτη προσελθου̃σα ὄπισθεν ἥψατο του̃ κρασπέδου του̃ ἱματίου αὐτου̃

21 ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτη̨̃ ἐὰν μόνον ἅψωμαι του̃ ἱματίου αὐτου̃ σωθήσομαι

22 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς στραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἰ̃πεν θάρσει θύγατερ ἡ πίστις σου σέσωκέν σε καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

23 καὶ ἐλθὼν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὴν οἰκίαν του̃ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τòν ὄχλον θορυβούμενον

24 ἔλεγεν ἀναχωρει̃τε οὐ γὰρ ἀπέθανεν τò κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει καὶ κατεγέλων αὐτου̃

25 ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος εἰσελθὼν ἐκράτησεν τη̃ς χειρòς αὐτη̃ς καὶ ἠγέρθη τò κοράσιον

26 καὶ ἐξη̃λθεν ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γη̃ν ἐκείνην

27 καὶ παράγοντι ἐκει̃θεν τω̨̃ ’Ιησου̃ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς υἱòς Δαυίδ

28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ τυφλοί καὶ λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πιστεύετε ὅτι δύναμαι του̃το ποιη̃σαι λέγουσιν αὐτω̨̃ ναί κύριε

29 τότε ἥψατο τω̃ν ὀφθαλμω̃ν αὐτω̃ν λέγων κατὰ τὴν πίστιν ὑμω̃ν γενηθήτω ὑμι̃ν

30 καὶ ἠνεώ̨χθησαν αὐτω̃ν οἱ ὀφθαλμοί καὶ ἐνεβριμήθη αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς λέγων ὁρα̃τε μηδεὶς γινωσκέτω

31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτòν ἐν ὅλη̨ τη̨̃ γη̨̃ ἐκείνη̨

32 αὐτω̃ν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ ἄνθρωπον κωφòν δαιμονιζόμενον

33 καὶ ἐκβληθέντος του̃ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τω̨̃ ’Ισραήλ

34 οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἔλεγον ἐν τω̨̃ ἄρχοντι τω̃ν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια

35 καὶ περιη̃γεν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν καὶ κηρύσσων τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας καὶ θεραπεύων πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν

36 ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτω̃ν ὅτι ἠ̃σαν ἐσκυλμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα

37 τότε λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὁ μὲν θερισμòς πολύς οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι

38 δεήθητε οὐ̃ν του̃ κυρίου του̃ θερισμου̃ ὅπως ἐκβάλη̨ ἐργάτας εἰς τòν θερισμòν αὐτου̃

 

Κεφάλαιον Ι' (10)

1 καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτου̃ ἔδωκεν αὐτοι̃ς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πα̃σαν νόσον καὶ πα̃σαν μαλακίαν

2 τω̃ν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά ἐστιν ταυ̃τα πρω̃τος Σίμων ὁ λεγόμενος Πέτρος καὶ ’Ανδρέας ὁ ἀδελφòς αὐτου̃ καὶ ’Ιάκωβος ὁ του̃ Ζεβεδαίου καὶ ’Ιωάννης ὁ ἀδελφòς αὐτου̃

3 Φίλιππος καὶ Βαρθολομαι̃ος θωμα̃ς καὶ Μαθθαι̃ος ὁ τελώνης ’Ιάκωβος ὁ του̃ ‘Αλφαίου καὶ Θαδδαι̃ος

4 Σίμων ὁ Καναναι̃ος καὶ ’Ιούδας ὁ ’Ισκαριώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόν

5 τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ ’Ιησου̃ς παραγγείλας αὐτοι̃ς λέγων εἰς ὁδòν ἐθνω̃ν μὴ ἀπέλθητε καὶ εἰς πόλιν Σαμαριτω̃ν μὴ εἰσέλθητε

6 πορεύεσθε δὲ μα̃λλον πρòς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ’Ισραήλ

7 πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

8 ἀσθενου̃ντας θεραπεύετε νεκροὺς ἐγείρετε λεπροὺς καθαρίζετε δαιμόνια ἐκβάλλετε δωρεὰν ἐλάβετε δωρεὰν δότε

9 μὴ κτήσησθε χρυσòν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκòν εἰς τὰς ζώνας ὑμω̃ν

10 μὴ πήραν εἰς ὁδòν μηδὲ δύο χιτω̃νας μηδὲ ὑποδήματα μηδὲ ῥάβδον ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τη̃ς τροφη̃ς αὐτου̃

11 εἰς ἣν δ' ἂν πόλιν ἢ κώμην εἰσέλθητε ἐξετάσατε τίς ἐν αὐτη̨̃ ἄξιός ἐστιν κἀκει̃ μείνατε ἕως ἂν ἐξέλθητε

12 εἰσερχόμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν ἀσπάσασθε αὐτήν

13 καὶ ἐὰν μὲν ἠ̨̃ ἡ οἰκία ἀξία ἐλθάτω ἡ εἰρήνη ὑμω̃ν ἐπ' αὐτήν ἐὰν δὲ μὴ ἠ̨̃ ἀξία ἡ εἰρήνη ὑμω̃ν πρòς ὑμα̃ς ἐπιστραφήτω

14 καὶ ὃς ἂν μὴ δέξηται ὑμα̃ς μηδὲ ἀκούση̨ τοὺς λόγους ὑμω̃ν ἐξερχόμενοι ἔξω τη̃ς οἰκίας ἢ τη̃ς πόλεως ἐκείνης ἐκτινάξατε τòν κονιορτòν τω̃ν ποδω̃ν ὑμω̃ν

15 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἀνεκτότερον ἔσται γη̨̃ Σοδόμων καὶ Γομόρρων ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ τη̨̃ πόλει ἐκείνη̨

16 ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμα̃ς ὡς πρόβατα ἐν μέσω̨ λύκων γίνεσθε οὐ̃ν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί

17 προσέχετε δὲ ἀπò τω̃ν ἀνθρώπων παραδώσουσιν γὰρ ὑμα̃ς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς αὐτω̃ν μαστιγώσουσιν ὑμα̃ς

18 καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλει̃ς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμου̃ εἰς μαρτύριον αὐτοι̃ς καὶ τοι̃ς ἔθνεσιν

19 ὅταν δὲ παραδω̃σιν ὑμα̃ς μὴ μεριμνήσητε πω̃ς ἢ τί λαλήσητε δοθήσεται γὰρ ὑμι̃ν ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ τί λαλήσητε

20 οὐ γὰρ ὑμει̃ς ἐστε οἱ λαλου̃ντες ἀλλὰ τò πνευ̃μα του̃ πατρòς ὑμω̃ν τò λαλου̃ν ἐν ὑμι̃ν

21 παραδώσει δὲ ἀδελφòς ἀδελφòν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονει̃ς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς

22 καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπò πάντων διὰ τò ὄνομά μου ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὑ̃τος σωθήσεται

23 ὅταν δὲ διώκωσιν ὑμα̃ς ἐν τη̨̃ πόλει ταύτη̨ φεύγετε εἰς τὴν ἑτέραν ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις του̃ ’Ισραὴλ ἕως ἂν ἔλθη̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

24 οὐκ ἔστιν μαθητὴς ὑπὲρ τòν διδάσκαλον οὐδὲ δου̃λος ὑπὲρ τòν κύριον αὐτου̃

25 ἀρκετòν τω̨̃ μαθητη̨̃ ἵνα γένηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτου̃ καὶ ὁ δου̃λος ὡς ὁ κύριος αὐτου̃ εἰ τòν οἰκοδεσπότην Βεελζεβοὺλ ἐπεκάλεσαν πόσω̨ μα̃λλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτου̃

26 μὴ οὐ̃ν φοβηθη̃τε αὐτούς οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται καὶ κρυπτòν ὃ οὐ γνωσθήσεται

27 ὃ λέγω ὑμι̃ν ἐν τη̨̃ σκοτία̨ εἴπατε ἐν τω̨̃ φωτί καὶ ὃ εἰς τò οὐ̃ς ἀκούετε κηρύξατε ἐπὶ τω̃ν δωμάτων

28 καὶ μὴ φοβει̃σθε ἀπò τω̃ν ἀποκτεννόντων τò σω̃μα τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτει̃ναι φοβει̃σθε δὲ μα̃λλον τòν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σω̃μα ἀπολέσαι ἐν γεέννη̨

29 οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλει̃ται καὶ ἓν ἐξ αὐτω̃ν οὐ πεσει̃ται ἐπὶ τὴν γη̃ν ἄνευ του̃ πατρòς ὑμω̃ν

30 ὑμω̃ν δὲ καὶ αἱ τρίχες τη̃ς κεφαλη̃ς πα̃σαι ἠριθμημέναι εἰσίν

31 μὴ οὐ̃ν φοβει̃σθε πολλω̃ν στρουθίων διαφέρετε ὑμει̃ς

32 πα̃ς οὐ̃ν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτω̨̃ ἔμπροσθεν του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

33 ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτòν ἔμπροσθεν του̃ πατρός μου του̃ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

34 μὴ νομίσητε ὅτι ἠ̃λθον βαλει̃ν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γη̃ν οὐκ ἠ̃λθον βαλει̃ν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν

35 ἠ̃λθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ του̃ πατρòς αὐτου̃ καὶ θυγατέρα κατὰ τη̃ς μητρòς αὐτη̃ς καὶ νύμφην κατὰ τη̃ς πενθερα̃ς αὐτη̃ς

36 καὶ ἐχθροὶ του̃ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτου̃

37 ὁ φιλω̃ν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος καὶ ὁ φιλω̃ν υἱòν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστιν μου ἄξιος

38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τòν σταυρòν αὐτου̃ καὶ ἀκολουθει̃ ὀπίσω μου οὐκ ἔστιν μου ἄξιος

39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἀπολέσει αὐτήν καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἕνεκεν ἐμου̃ εὑρήσει αὐτήν

40 ὁ δεχόμενος ὑμα̃ς ἐμὲ δέχεται καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τòν ἀποστείλαντά με

41 ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθòν προφήτου λήμψεται καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθòν δικαίου λήμψεται

42 καὶ ὃς ἂν ποτίση̨ ἕνα τω̃ν μικρω̃ν τούτων ποτήριον ψυχρου̃ μόνον εἰς ὄνομα μαθητου̃ ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ ἀπολέση̨ τòν μισθòν αὐτου̃

 

Κεφάλαιον ΙΑ' (11)

1 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς διατάσσων τοι̃ς δώδεκα μαθηται̃ς αὐτου̃ μετέβη ἐκει̃θεν του̃ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ται̃ς πόλεσιν αὐτω̃ν

2 ὁ δὲ ’Ιωάννης ἀκούσας ἐν τω̨̃ δεσμωτηρίω̨ τὰ ἔργα του̃ Χριστου̃ πέμψας διὰ τω̃ν μαθητω̃ν αὐτου̃

3 εἰ̃πεν αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκω̃μεν

4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πορευθέντες ἀπαγγείλατε ’Ιωάννη̨ ἃ ἀκούετε καὶ βλέπετε

5 τυφλοὶ ἀναβλέπουσιν καὶ χωλοὶ περιπατου̃σιν λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσιν καὶ νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται

6 καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθη̨̃ ἐν ἐμοί

7 τούτων δὲ πορευομένων ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς λέγειν τοι̃ς ὄχλοις περὶ ’Ιωάννου τί ἐξήλθατε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι κάλαμον ὑπò ἀνέμου σαλευόμενον

8 ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδει̃ν ἄνθρωπον ἐν μαλακοι̃ς ἠμφιεσμένον ἰδοὺ οἱ τὰ μαλακὰ φορου̃ντες ἐν τοι̃ς οἴκοις τω̃ν βασιλέων εἰσίν

9 ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδει̃ν προφήτην ναί λέγω ὑμι̃ν καὶ περισσότερον προφήτου

10 οὑ̃τός ἐστιν περὶ οὑ̃ γέγραπται ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τòν ἄγγελόν μου πρò προσώπου σου ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου

11 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοι̃ς γυναικω̃ν μείζων ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ ὁ δὲ μικρότερος ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν μείζων αὐτου̃ ἐστιν

12 ἀπò δὲ τω̃ν ἡμερω̃ν ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν βιάζεται καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν

13 πάντες γὰρ οἱ προφη̃ται καὶ ὁ νόμος ἕως ’Ιωάννου ἐπροφήτευσαν

14 καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι αὐτός ἐστιν ’Ηλίας ὁ μέλλων ἔρχεσθαι

15 ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

16 τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην ὁμοία ἐστὶν παιδίοις καθημένοις ἐν ται̃ς ἀγοραι̃ς ἃ προσφωνου̃ντα τοι̃ς ἑτέροις

17 λέγουσιν ηὐλήσαμεν ὑμι̃ν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε ἐθρηνήσαμεν καὶ οὐκ ἐκόψασθε

18 ἠ̃λθεν γὰρ ’Ιωάννης μήτε ἐσθίων μήτε πίνων καὶ λέγουσιν δαιμόνιον ἔχει

19 ἠ̃λθεν ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐσθίων καὶ πίνων καὶ λέγουσιν ἰδοὺ ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης τελωνω̃ν φίλος καὶ ἁμαρτωλω̃ν καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπò τω̃ν ἔργων αὐτη̃ς

20 τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἱ̃ς ἐγένοντο αἱ πλει̃σται δυνάμεις αὐτου̃ ὅτι οὐ μετενόησαν

21 οὐαί σοι Χοραζίν οὐαί σοι Βηθσαϊδά ὅτι εἰ ἐν Τύρω̨ καὶ Σιδω̃νι ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν ὑμι̃ν πάλαι ἂν ἐν σάκκω̨ καὶ σποδω̨̃ μετενόησαν

22 πλὴν λέγω ὑμι̃ν Τύρω̨ καὶ Σιδω̃νι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ ὑμι̃ν

23 καὶ σύ Καφαρναούμ μὴ ἕως οὐρανου̃ ὑψωθήση̨ ἕως ἅ̨δου καταβήση̨ ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί ἔμεινεν ἂν μέχρι τη̃ς σήμερον

24 πλὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι γη̨̃ Σοδόμων ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως ἢ σοί

25 ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ἐξομολογου̃μαί σοι πάτερ κύριε του̃ οὐρανου̃ καὶ τη̃ς γη̃ς ὅτι ἔκρυψας ταυ̃τα ἀπò σοφω̃ν καὶ συνετω̃ν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις

26 ναί ὁ πατήρ ὅτι οὕτως εὐδοκία ἐγένετο ἔμπροσθέν σου

27 πάντα μοι παρεδόθη ὑπò του̃ πατρός μου καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τòν υἱòν εἰ μὴ ὁ πατήρ οὐδὲ τòν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱòς καὶ ὡ̨̃ ἐὰν βούληται ὁ υἱòς ἀποκαλύψαι

28 δευ̃τε πρός με πάντες οἱ κοπιω̃ντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμα̃ς

29 ἄρατε τòν ζυγόν μου ἐφ' ὑμα̃ς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμου̃ ὅτι πραΰς εἰμι καὶ ταπεινòς τη̨̃ καρδία̨ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ται̃ς ψυχαι̃ς ὑμω̃ν

30 ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστòς καὶ τò φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν

 

Κεφάλαιον ΙΒ' (12)

1 ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἐπορεύθη ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς σάββασιν διὰ τω̃ν σπορίμων οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐπείνασαν καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν

2 οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἰδόντες εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιου̃σιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιει̃ν ἐν σαββάτω̨

3 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν καὶ οἱ μετ' αὐτου̃

4 πω̃ς εἰση̃λθεν εἰς τòν οἰ̃κον του̃ θεου̃ καὶ τοὺς ἄρτους τη̃ς προθέσεως ἔφαγον ὃ οὐκ ἐξòν ἠ̃ν αὐτω̨̃ φαγει̃ν οὐδὲ τοι̃ς μετ' αὐτου̃ εἰ μὴ τοι̃ς ἱερευ̃σιν μόνοις

5 ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τω̨̃ νόμω̨ ὅτι τοι̃ς σάββασιν οἱ ἱερει̃ς ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ τò σάββατον βεβηλου̃σιν καὶ ἀναίτιοί εἰσιν

6 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι του̃ ἱερου̃ μει̃ζόν ἐστιν ὡ̃δε

7 εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους

8 κύριος γάρ ἐστιν του̃ σαββάτου ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

9 καὶ μεταβὰς ἐκει̃θεν ἠ̃λθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτω̃ν

10 καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος χει̃ρα ἔχων ξηράν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν λέγοντες εἰ ἔξεστιν τοι̃ς σάββασιν θεραπευ̃σαι ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτου̃

11 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τίς ἔσται ἐξ ὑμω̃ν ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόβατον ἕν καὶ ἐὰν ἐμπέση̨ του̃το τοι̃ς σάββασιν εἰς βόθυνον οὐχὶ κρατήσει αὐτò καὶ ἐγερει̃

12 πόσω̨ οὐ̃ν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου ὥστε ἔξεστιν τοι̃ς σάββασιν καλω̃ς ποιει̃ν

13 τότε λέγει τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ἔκτεινόν σου τὴν χει̃ρα καὶ ἐξέτεινεν καὶ ἀπεκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη

14 ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαι̃οι συμβούλιον ἔλαβον κατ' αὐτου̃ ὅπως αὐτòν ἀπολέσωσιν

15 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκει̃θεν καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας

16 καὶ ἐπετίμησεν αὐτοι̃ς ἵνα μὴ φανερòν αὐτòν ποιήσωσιν

17 ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ ’Ησαΐου του̃ προφήτου λέγοντος

18 ἰδοὺ ὁ παι̃ς μου ὃν ἡ̨ρέτισα ὁ ἀγαπητός μου εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου θήσω τò πνευ̃μά μου ἐπ' αὐτόν καὶ κρίσιν τοι̃ς ἔθνεσιν ἀπαγγελει̃

19 οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ται̃ς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτου̃

20 κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει ἕως ἂν ἐκβάλη̨ εἰς νι̃κος τὴν κρίσιν

21 καὶ τω̨̃ ὀνόματι αὐτου̃ ἔθνη ἐλπιου̃σιν

22 τότε προσηνέχθη αὐτω̨̃ δαιμονιζόμενος τυφλòς καὶ κωφός καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν ὥστε τòν κωφòν λαλει̃ν καὶ βλέπειν

23 καὶ ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον μήτι οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱòς Δαυίδ

24 οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες εἰ̃πον οὑ̃τος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τω̨̃ Βεελζεβοὺλ ἄρχοντι τω̃ν δαιμονίων

25 εἰδὼς δὲ τὰς ἐνθυμήσεις αὐτω̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πα̃σα βασιλεία μερισθει̃σα καθ' ἑαυτη̃ς ἐρημου̃ται καὶ πα̃σα πόλις ἢ οἰκία μερισθει̃σα καθ' ἑαυτη̃ς οὐ σταθήσεται

26 καὶ εἰ ὁ Σατανα̃ς τòν Σατανα̃ν ἐκβάλλει ἐφ' ἑαυτòν ἐμερίσθη πω̃ς οὐ̃ν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτου̃

27 καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια οἱ υἱοὶ ὑμω̃ν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν διὰ του̃το αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμω̃ν

28 εἰ δὲ ἐν πνεύματι θεου̃ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια ἄρα ἔφθασεν ἐφ' ὑμα̃ς ἡ βασιλεία του̃ θεου̃

29 ἢ πω̃ς δύναταί τις εἰσελθει̃ν εἰς τὴν οἰκίαν του̃ ἰσχυρου̃ καὶ τὰ σκεύη αὐτου̃ ἁρπάσαι ἐὰν μὴ πρω̃τον δήση̨ τòν ἰσχυρόν καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτου̃ διαρπάσει

30 ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμου̃ κατ' ἐμου̃ ἐστιν καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ' ἐμου̃ σκορπίζει

31 διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν πα̃σα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοι̃ς ἀνθρώποις ἡ δὲ του̃ πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται

32 καὶ ὃς ἐὰν εἴπη̨ λόγον κατὰ του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ ὃς δ' ἂν εἴπη̨ κατὰ του̃ πνεύματος του̃ ἁγίου οὐκ ἀφεθήσεται αὐτω̨̃ οὔτε ἐν τούτω̨ τω̨̃ αἰω̃νι οὔτε ἐν τω̨̃ μέλλοντι

33 ἢ ποιήσατε τò δένδρον καλòν καὶ τòν καρπòν αὐτου̃ καλόν ἢ ποιήσατε τò δένδρον σαπρòν καὶ τòν καρπòν αὐτου̃ σαπρόν ἐκ γὰρ του̃ καρπου̃ τò δένδρον γινώσκεται

34 γεννήματα ἐχιδνω̃ν πω̃ς δύνασθε ἀγαθὰ λαλει̃ν πονηροὶ ὄντες ἐκ γὰρ του̃ περισσεύματος τη̃ς καρδίας τò στόμα λαλει̃

35 ὁ ἀγαθòς ἄνθρωπος ἐκ του̃ ἀγαθου̃ θησαυρου̃ ἐκβάλλει ἀγαθά καὶ ὁ πονηρòς ἄνθρωπος ἐκ του̃ πονηρου̃ θησαυρου̃ ἐκβάλλει πονηρά

36 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι πα̃ν ῥη̃μα ἀργòν ὃ λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσιν περὶ αὐτου̃ λόγον ἐν ἡμέρα̨ κρίσεως

37 ἐκ γὰρ τω̃ν λόγων σου δικαιωθήση̨ καὶ ἐκ τω̃ν λόγων σου καταδικασθήση̨

38 τότε ἀπεκρίθησαν αὐτω̨̃ τινες τω̃ν γραμματέων καὶ Φαρισαίων λέγοντες διδάσκαλε θέλομεν ἀπò σου̃ σημει̃ον ἰδει̃ν

39 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημει̃ον ἐπιζητει̃ καὶ σημει̃ον οὐ δοθήσεται αὐτη̨̃ εἰ μὴ τò σημει̃ον ’Ιωνα̃ του̃ προφήτου

40 ὥσπερ γὰρ ἠ̃ν ’Ιωνα̃ς ἐν τη̨̃ κοιλία̨ του̃ κήτους τρει̃ς ἡμέρας καὶ τρει̃ς νύκτας οὕτως ἔσται ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐν τη̨̃ καρδία̨ τη̃ς γη̃ς τρει̃ς ἡμέρας καὶ τρει̃ς νύκτας

41 ἄνδρες Νινευι̃ται ἀναστήσονται ἐν τη̨̃ κρίσει μετὰ τη̃ς γενεα̃ς ταύτης καὶ κατακρινου̃σιν αὐτήν ὅτι μετενόησαν εἰς τò κήρυγμα ’Ιωνα̃ καὶ ἰδοὺ πλει̃ον ’Ιωνα̃ ὡ̃δε

42 βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τη̨̃ κρίσει μετὰ τη̃ς γενεα̃ς ταύτης καὶ κατακρινει̃ αὐτήν ὅτι ἠ̃λθεν ἐκ τω̃ν περάτων τη̃ς γη̃ς ἀκου̃σαι τὴν σοφίαν Σολομω̃νος καὶ ἰδοὺ πλει̃ον Σολομω̃νος ὡ̃δε

43 ὅταν δὲ τò ἀκάθαρτον πνευ̃μα ἐξέλθη̨ ἀπò του̃ ἀνθρώπου διέρχεται δι' ἀνύδρων τόπων ζητου̃ν ἀνάπαυσιν καὶ οὐχ εὑρίσκει

44 τότε λέγει εἰς τòν οἰ̃κόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξη̃λθον καὶ ἐλθòν εὑρίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον

45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ' ἑαυτου̃ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτου̃ καὶ εἰσελθόντα κατοικει̃ ἐκει̃ καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα του̃ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τω̃ν πρώτων οὕτως ἔσται καὶ τη̨̃ γενεα̨̃ ταύτη̨ τη̨̃ πονηρα̨̃

46 ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος τοι̃ς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ εἱστήκεισαν ἔξω ζητου̃ντες αὐτω̨̃ λαλη̃σαι

47 εἰ̃πεν δέ τις αὐτω̨̃ ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ἑστήκασιν ζητου̃ντές σοι λαλη̃σαι

48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν τω̨̃ λέγοντι αὐτω̨̃ τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου

49 καὶ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα αὐτου̃ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ εἰ̃πεν ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου

50 ὅστις γὰρ ἂν ποιήση̨ τò θέλημα του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς αὐτός μου ἀδελφòς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν

 

Κεφάλαιον ΙΓ' (13)

1 ἐν τη̨̃ ἡμέρα̨ ἐκείνη̨ ἐξελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς τη̃ς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν

2 καὶ συνήχθησαν πρòς αὐτòν ὄχλοι πολλοί ὥστε αὐτòν εἰς πλοι̃ον ἐμβάντα καθη̃σθαι καὶ πα̃ς ὁ ὄχλος ἐπὶ τòν αἰγιαλòν εἱστήκει

3 καὶ ἐλάλησεν αὐτοι̃ς πολλὰ ἐν παραβολαι̃ς λέγων ἰδοὺ ἐξη̃λθεν ὁ σπείρων του̃ σπείρειν

4 καὶ ἐν τω̨̃ σπείρειν αὐτòν ἃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν καὶ ἐλθόντα τὰ πετεινὰ κατέφαγεν αὐτά

5 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπου οὐκ εἰ̃χεν γη̃ν πολλήν καὶ εὐθέως ἐξανέτειλεν διὰ τò μὴ ἔχειν βάθος γη̃ς

6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυματίσθη καὶ διὰ τò μὴ ἔχειν ῥίζαν ἐξηράνθη

7 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάνθας καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἔπνιξαν αὐτά

8 ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γη̃ν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπόν ὃ μὲν ἑκατόν ὃ δὲ ἑξήκοντα ὃ δὲ τριάκοντα

9 ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

10 καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ διὰ τί ἐν παραβολαι̃ς λαλει̃ς αὐτοι̃ς

11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὅτι ὑμι̃ν δέδοται γνω̃ναι τὰ μυστήρια τη̃ς βασιλείας τω̃ν οὐρανω̃ν ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται

12 ὅστις γὰρ ἔχει δοθήσεται αὐτω̨̃ καὶ περισσευθήσεται ὅστις δὲ οὐκ ἔχει καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτου̃

13 διὰ του̃το ἐν παραβολαι̃ς αὐτοι̃ς λαλω̃ ὅτι βλέποντες οὐ βλέπουσιν καὶ ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν οὐδὲ συνίουσιν

14 καὶ ἀναπληρου̃ται αὐτοι̃ς ἡ προφητεία ’Ησαΐου ἡ λέγουσα ἀκοη̨̃ ἀκούσετε καὶ οὐ μὴ συνη̃τε καὶ βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε

15 ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία του̃ λαου̃ τούτου καὶ τοι̃ς ὠσὶν βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν ἐκάμμυσαν μήποτε ἴδωσιν τοι̃ς ὀφθαλμοι̃ς καὶ τοι̃ς ὠσὶν ἀκούσωσιν καὶ τη̨̃ καρδία̨ συνω̃σιν καὶ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἰάσομαι αὐτούς

16 ὑμω̃ν δὲ μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ ὅτι βλέπουσιν καὶ τὰ ὠ̃τα ὑμω̃ν ὅτι ἀκούουσιν

17 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ὅτι πολλοὶ προφη̃ται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδει̃ν ἃ βλέπετε καὶ οὐκ εἰ̃δαν καὶ ἀκου̃σαι ἃ ἀκούετε καὶ οὐκ ἤκουσαν

18 ὑμει̃ς οὐ̃ν ἀκούσατε τὴν παραβολὴν του̃ σπείραντος

19 παντòς ἀκούοντος τòν λόγον τη̃ς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος ἔρχεται ὁ πονηρòς καὶ ἁρπάζει τò ἐσπαρμένον ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ οὑ̃τός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδòν σπαρείς

20 ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ εὐθὺς μετὰ χαρα̃ς λαμβάνων αὐτόν

21 οὐκ ἔχει δὲ ῥίζαν ἐν ἑαυτω̨̃ ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστιν γενομένης δὲ θλίψεως ἢ διωγμου̃ διὰ τòν λόγον εὐθὺς σκανδαλίζεται

22 ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ ἡ μέριμνα του̃ αἰω̃νος καὶ ἡ ἀπάτη του̃ πλούτου συμπνίγει τòν λόγον καὶ ἄκαρπος γίνεται

23 ὁ δὲ ἐπὶ τὴν καλὴν γη̃ν σπαρείς οὑ̃τός ἐστιν ὁ τòν λόγον ἀκούων καὶ συνιείς ὃς δὴ καρποφορει̃ καὶ ποιει̃ ὃ μὲν ἑκατόν ὃ δὲ ἑξήκοντα ὃ δὲ τριάκοντα

24 ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοι̃ς λέγων ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ σπείραντι καλòν σπέρμα ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ αὐτου̃

25 ἐν δὲ τω̨̃ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἠ̃λθεν αὐτου̃ ὁ ἐχθρòς καὶ ἐπέσπειρεν ζιζάνια ἀνὰ μέσον του̃ σίτου καὶ ἀπη̃λθεν

26 ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπòν ἐποίησεν τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια

27 προσελθόντες δὲ οἱ δου̃λοι του̃ οἰκοδεσπότου εἰ̃πον αὐτω̨̃ κύριε οὐχὶ καλòν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τω̨̃ σω̨̃ ἀγρω̨̃ πόθεν οὐ̃ν ἔχει ζιζάνια

28 ὁ δὲ ἔφη αὐτοι̃ς ἐχθρòς ἄνθρωπος του̃το ἐποίησεν οἱ δὲ δου̃λοι λέγουσιν αὐτω̨̃ θέλεις οὐ̃ν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά

29 ὁ δέ φησιν οὔ μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοι̃ς τòν σι̃τον

30 ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως του̃ θερισμου̃ καὶ ἐν καιρω̨̃ του̃ θερισμου̃ ἐρω̃ τοι̃ς θερισται̃ς συλλέξατε πρω̃τον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρòς τò κατακαυ̃σαι αὐτά τòν δὲ σι̃τον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου

31 ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοι̃ς λέγων ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν κόκκω̨ σινάπεως ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ αὐτου̃

32 ὃ μικρότερον μέν ἐστιν πάντων τω̃ν σπερμάτων ὅταν δὲ αὐξηθη̨̃ μει̃ζον τω̃ν λαχάνων ἐστὶν καὶ γίνεται δένδρον ὥστε ἐλθει̃ν τὰ πετεινὰ του̃ οὐρανου̃ καὶ κατασκηνου̃ν ἐν τοι̃ς κλάδοις αὐτου̃

33 ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοι̃ς ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ζύμη̨ ἣν λαβου̃σα γυνὴ ἐνέκρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία ἕως οὑ̃ ἐζυμώθη ὅλον

34 ταυ̃τα πάντα ἐλάλησεν ὁ ’Ιησου̃ς ἐν παραβολαι̃ς τοι̃ς ὄχλοις καὶ χωρὶς παραβολη̃ς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοι̃ς

35 ὅπως πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ του̃ προφήτου λέγοντος ἀνοίξω ἐν παραβολαι̃ς τò στόμα μου ἐρεύξομαι κεκρυμμένα ἀπò καταβολη̃ς κόσμου

36 τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἠ̃λθεν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ λέγοντες διασάφησον ἡμι̃ν τὴν παραβολὴν τω̃ν ζιζανίων του̃ ἀγρου̃

37 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ὁ σπείρων τò καλòν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου

38 ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος τò δὲ καλòν σπέρμα οὑ̃τοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τη̃ς βασιλείας τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ του̃ πονηρου̃

39 ὁ δὲ ἐχθρòς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος ὁ δὲ θερισμòς συντέλεια αἰω̃νός ἐστιν οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν

40 ὥσπερ οὐ̃ν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ κατακαίεται οὕτως ἔσται ἐν τη̨̃ συντελεία̨ του̃ αἰω̃νος

41 ἀποστελει̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτου̃ καὶ συλλέξουσιν ἐκ τη̃ς βασιλείας αὐτου̃ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιου̃ντας τὴν ἀνομίαν

42 καὶ βαλου̃σιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον του̃ πυρός ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

43 τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ του̃ πατρòς αὐτω̃ν ὁ ἔχων ὠ̃τα ἀκουέτω

44 ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν θησαυρω̨̃ κεκρυμμένω̨ ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψεν καὶ ἀπò τη̃ς χαρα̃ς αὐτου̃ ὑπάγει καὶ πωλει̃ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀγοράζει τòν ἀγρòν ἐκει̃νον

45 πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ ἐμπόρω̨ ζητου̃ντι καλοὺς μαργαρίτας

46 εὑρὼν δὲ ἕνα πολύτιμον μαργαρίτην ἀπελθὼν πέπρακεν πάντα ὅσα εἰ̃χεν καὶ ἠγόρασεν αὐτόν

47 πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν σαγήνη̨ βληθείση̨ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντòς γένους συναγαγούση̨

48 ἣν ὅτε ἐπληρώθη ἀναβιβάσαντες ἐπὶ τòν αἰγιαλòν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἄγγη τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον

49 οὕτως ἔσται ἐν τη̨̃ συντελεία̨ του̃ αἰω̃νος ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριου̃σιν τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τω̃ν δικαίων

50 καὶ βαλου̃σιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον του̃ πυρός ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

51 συνήκατε ταυ̃τα πάντα λέγουσιν αὐτω̨̃ ναί

52 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς διὰ του̃το πα̃ς γραμματεὺς μαθητευθεὶς τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπω̨ οἰκοδεσπότη̨ ὅστις ἐκβάλλει ἐκ του̃ θησαυρου̃ αὐτου̃ καινὰ καὶ παλαιά

53 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τὰς παραβολὰς ταύτας μετη̃ρεν ἐκει̃θεν

54 καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτου̃ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τη̨̃ συναγωγη̨̃ αὐτω̃ν ὥστε ἐκπλήσσεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν πόθεν τούτω̨ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις

55 οὐχ οὑ̃τός ἐστιν ὁ του̃ τέκτονος υἱός οὐχ ἡ μήτηρ αὐτου̃ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτου̃ ’Ιάκωβος καὶ ’Ιωσὴφ καὶ Σίμων καὶ ’Ιούδας

56 καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτου̃ οὐχὶ πα̃σαι πρòς ἡμα̃ς εἰσιν πόθεν οὐ̃ν τούτω̨ ταυ̃τα πάντα

57 καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτω̨̃ ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐκ ἔστιν προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τη̨̃ πατρίδι καὶ ἐν τη̨̃ οἰκία̨ αὐτου̃

58 καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκει̃ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτω̃ν

 

Κεφάλαιον ΙΔ' (14)

1 ἐν ἐκείνω̨ τω̨̃ καιρω̨̃ ἤκουσεν ‘Ηρώ̨δης ὁ τετραάρχης τὴν ἀκοὴν ’Ιησου̃

2 καὶ εἰ̃πεν τοι̃ς παισὶν αὐτου̃ οὑ̃τός ἐστιν ’Ιωάννης ὁ βαπτιστής αὐτòς ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ διὰ του̃το αἱ δυνάμεις ἐνεργου̃σιν ἐν αὐτω̨̃

3 ὁ γὰρ ‘Ηρώ̨δης κρατήσας τòν ’Ιωάννην ἔδησεν αὐτòν καὶ ἐν φυλακη̨̃ ἀπέθετο διὰ ‘Ηρω̨διάδα τὴν γυναι̃κα Φιλίππου του̃ ἀδελφου̃ αὐτου̃

4 ἔλεγεν γὰρ ὁ ’Ιωάννης αὐτω̨̃ οὐκ ἔξεστίν σοι ἔχειν αὐτήν

5 καὶ θέλων αὐτòν ἀποκτει̃ναι ἐφοβήθη τòν ὄχλον ὅτι ὡς προφήτην αὐτòν εἰ̃χον

6 γενεσίοις δὲ γενομένοις του̃ ‘Ηρώ̨δου ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τη̃ς ‘Ηρω̨διάδος ἐν τω̨̃ μέσω̨ καὶ ἤρεσεν τω̨̃ ‘Ηρώ̨δη̨

7 ὅθεν μεθ' ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτη̨̃ δου̃ναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται

8 ἡ δὲ προβιβασθει̃σα ὑπò τη̃ς μητρòς αὐτη̃ς δός μοι φησίν ὡ̃δε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃

9 καὶ λυπηθεὶς ὁ βασιλεὺς διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους ἐκέλευσεν δοθη̃ναι

10 καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισεν τòν ’Ιωάννην ἐν τη̨̃ φυλακη̨̃

11 καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτου̃ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τω̨̃ κορασίω̨ καὶ ἤνεγκεν τη̨̃ μητρὶ αὐτη̃ς

12 καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἠ̃ραν τò πτω̃μα καὶ ἔθαψαν αὐτόν καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τω̨̃ ’Ιησου̃

13 ἀκούσας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἀνεχώρησεν ἐκει̃θεν ἐν πλοίω̨ εἰς ἔρημον τόπον κατ' ἰδίαν καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ πεζη̨̃ ἀπò τω̃ν πόλεων

14 καὶ ἐξελθὼν εἰ̃δεν πολὺν ὄχλον καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ' αὐτοι̃ς καὶ ἐθεράπευσεν τοὺς ἀρρώστους αὐτω̃ν

15 ὀψίας δὲ γενομένης προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ λέγοντες ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρη̃λθεν ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοι̃ς βρώματα

16 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθει̃ν δότε αὐτοι̃ς ὑμει̃ς φαγει̃ν

17 οἱ δὲ λέγουσιν αὐτω̨̃ οὐκ ἔχομεν ὡ̃δε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας

18 ὁ δὲ εἰ̃πεν φέρετέ μοι ὡ̃δε αὐτούς

19 καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθη̃ναι ἐπὶ του̃ χόρτου λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἀναβλέψας εἰς τòν οὐρανòν εὐλόγησεν καὶ κλάσας ἔδωκεν τοι̃ς μαθηται̃ς τοὺς ἄρτους οἱ δὲ μαθηταὶ τοι̃ς ὄχλοις

20 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ ἠ̃ραν τò περισσευ̃ον τω̃ν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις

21 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἠ̃σαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικω̃ν καὶ παιδίων

22 καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν τοὺς μαθητὰς ἐμβη̃ναι εἰς τò πλοι̃ον καὶ προάγειν αὐτòν εἰς τò πέραν ἕως οὑ̃ ἀπολύση̨ τοὺς ὄχλους

23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τò ὄρος κατ' ἰδίαν προσεύξασθαι ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἠ̃ν ἐκει̃

24 τò δὲ πλοι̃ον ἤδη σταδίους πολλοὺς ἀπò τη̃ς γη̃ς ἀπει̃χεν βασανιζόμενον ὑπò τω̃ν κυμάτων ἠ̃ν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος

25 τετάρτη̨ δὲ φυλακη̨̃ τη̃ς νυκτòς ἠ̃λθεν πρòς αὐτοὺς περιπατω̃ν ἐπὶ τὴν θάλασσαν

26 οἱ δὲ μαθηταὶ ἰδόντες αὐτòν ἐπὶ τη̃ς θαλάσσης περιπατου̃ντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστιν καὶ ἀπò του̃ φόβου ἔκραξαν

27 εὐθὺς δὲ ἐλάλησεν ὁ ’Ιησου̃ς αὐτοι̃ς λέγων θαρσει̃τε ἐγώ εἰμι μὴ φοβει̃σθε

28 ἀποκριθεὶς δὲ αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν κύριε εἰ σὺ εἰ̃ κέλευσόν με ἐλθει̃ν πρòς σὲ ἐπὶ τὰ ὕδατα

29 ὁ δὲ εἰ̃πεν ἐλθέ καὶ καταβὰς ἀπò του̃ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα καὶ ἠ̃λθεν πρòς τòν ’Ιησου̃ν

30 βλέπων δὲ τòν ἄνεμον ἰσχυρòν ἐφοβήθη καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξεν λέγων κύριε σω̃σόν με

31 εὐθέως δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἐπελάβετο αὐτου̃ καὶ λέγει αὐτω̨̃ ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίστασας

32 καὶ ἀναβάντων αὐτω̃ν εἰς τò πλοι̃ον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος

33 οἱ δὲ ἐν τω̨̃ πλοίω̨ προσεκύνησαν αὐτω̨̃ λέγοντες ἀληθω̃ς θεου̃ υἱòς εἰ̃

34 καὶ διαπεράσαντες ἠ̃λθον ἐπὶ τὴν γη̃ν εἰς Γεννησαρέτ

35 καὶ ἐπιγνόντες αὐτòν οἱ ἄνδρες του̃ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην καὶ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ πάντας τοὺς κακω̃ς ἔχοντας

36 καὶ παρεκάλουν αὐτòν ἵνα μόνον ἅψωνται του̃ κρασπέδου του̃ ἱματίου αὐτου̃ καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν

 

Κεφάλαιον ΙΕ' (15)

1 τότε προσέρχονται τω̨̃ ’Ιησου̃ ἀπò ‘Ιεροσολύμων Φαρισαι̃οι καὶ γραμματει̃ς λέγοντες

2 διὰ τί οἱ μαθηταί σου παραβαίνουσιν τὴν παράδοσιν τω̃ν πρεσβυτέρων οὐ γὰρ νίπτονται τὰς χει̃ρας αὐτω̃ν ὅταν ἄρτον ἐσθίωσιν

3 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς διὰ τί καὶ ὑμει̃ς παραβαίνετε τὴν ἐντολὴν του̃ θεου̃ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμω̃ν

4 ὁ γὰρ θεòς εἰ̃πεν τίμα τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καί ὁ κακολογω̃ν πατέρα ἢ μητέρα θανάτω̨ τελευτάτω

5 ὑμει̃ς δὲ λέγετε ὃς ἂν εἴπη̨ τω̨̃ πατρὶ ἢ τη̨̃ μητρί δω̃ρον ὃ ἐὰν ἐξ ἐμου̃ ὠφεληθη̨̃ς

6 οὐ μὴ τιμήσει τòν πατέρα αὐτου̃ καὶ ἠκυρώσατε τòν λόγον του̃ θεου̃ διὰ τὴν παράδοσιν ὑμω̃ν

7 ὑποκριταί καλω̃ς ἐπροφήτευσεν περὶ ὑμω̃ν ’Ησαΐας λέγων

8 ὁ λαòς οὑ̃τος τοι̃ς χείλεσίν με τιμα̨̃ ἡ δὲ καρδία αὐτω̃ν πόρρω ἀπέχει ἀπ' ἐμου̃

9 μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων

10 καὶ προσκαλεσάμενος τòν ὄχλον εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀκούετε καὶ συνίετε

11 οὐ τò εἰσερχόμενον εἰς τò στόμα κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον ἀλλὰ τò ἐκπορευόμενον ἐκ του̃ στόματος του̃το κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

12 τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ οἰ̃δας ὅτι οἱ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες τòν λόγον ἐσκανδαλίσθησαν

13 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν πα̃σα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται

14 ἄφετε αὐτούς τυφλοί εἰσιν ὁδηγοί τυφλω̃ν τυφλòς δὲ τυφλòν ἐὰν ὁδηγη̨̃ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσου̃νται

15 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ φράσον ἡμι̃ν τὴν παραβολήν ταύτην

16 ὁ δὲ εἰ̃πεν ἀκμὴν καὶ ὑμει̃ς ἀσύνετοί ἐστε

17 οὐ νοει̃τε ὅτι πα̃ν τò εἰσπορευόμενον εἰς τò στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρει̃ καὶ εἰς ἀφεδρω̃να ἐκβάλλεται

18 τὰ δὲ ἐκπορευόμενα ἐκ του̃ στόματος ἐκ τη̃ς καρδίας ἐξέρχεται κἀκει̃να κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

19 ἐκ γὰρ τη̃ς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί φόνοι μοιχει̃αι πορνει̃αι κλοπαί ψευδομαρτυρίαι βλασφημίαι

20 ταυ̃τά ἐστιν τὰ κοινου̃ντα τòν ἄνθρωπον τò δὲ ἀνίπτοις χερσὶν φαγει̃ν οὐ κοινοι̃ τòν ἄνθρωπον

21 καὶ ἐξελθὼν ἐκει̃θεν ὁ ’Ιησου̃ς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδω̃νος

22 καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπò τω̃ν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθου̃σα ἔκραζεν λέγουσα ἐλέησόν με κύριε υἱòς Δαυίδ ἡ θυγάτηρ μου κακω̃ς δαιμονίζεται

23 ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτη̨̃ λόγον καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἠρώτουν αὐτòν λέγοντες ἀπόλυσον αὐτήν ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμω̃ν

24 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ’Ισραήλ

25 ἡ δὲ ἐλθου̃σα προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγουσα κύριε βοήθει μοι

26 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἔστιν καλòν λαβει̃ν τòν ἄρτον τω̃ν τέκνων καὶ βαλει̃ν τοι̃ς κυναρίοις

27 ἡ δὲ εἰ̃πεν ναί κύριε καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπò τω̃ν ψιχίων τω̃ν πιπτόντων ἀπò τη̃ς τραπέζης τω̃ν κυρίων αὐτω̃ν

28 τότε ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτη̨̃ ὠ̃ γύναι μεγάλη σου ἡ πίστις γενηθήτω σοι ὡς θέλεις καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτη̃ς ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

29 καὶ μεταβὰς ἐκει̃θεν ὁ ’Ιησου̃ς ἠ̃λθεν παρὰ τὴν θάλασσαν τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἀναβὰς εἰς τò ὄρος ἐκάθητο ἐκει̃

30 καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες μεθ' ἑαυτω̃ν χωλούς τυφλούς κυλλούς κωφούς καὶ ἑτέρους πολλούς καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόδας αὐτου̃ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

31 ὥστε τòν ὄχλον θαυμάσαι βλέποντας κωφοὺς λαλου̃ντας κυλλοὺς ὑγιει̃ς καὶ χωλοὺς περιπατου̃ντας καὶ τυφλοὺς βλέποντας καὶ ἐδόξασαν τòν θεòν ’Ισραήλ

32 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς προσκαλεσάμενος τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ εἰ̃πεν σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τòν ὄχλον ὅτι ἤδη ἡμέραι τρει̃ς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν καὶ ἀπολυ̃σαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω μήποτε ἐκλυθω̃σιν ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃

33 καὶ λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταί πόθεν ἡμι̃ν ἐν ἐρημία̨ ἄρτοι τοσου̃τοι ὥστε χορτάσαι ὄχλον τοσου̃τον

34 καὶ λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πόσους ἄρτους ἔχετε οἱ δὲ εἰ̃παν ἑπτά καὶ ὀλίγα ἰχθύδια

35 καὶ παραγγείλας τω̨̃ ὄχλω̨ ἀναπεσει̃ν ἐπὶ τὴν γη̃ν

36 ἔλαβεν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύας καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοι̃ς μαθηται̃ς οἱ δὲ μαθηταὶ τοι̃ς ὄχλοις

37 καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ τò περισσευ̃ον τω̃ν κλασμάτων ἠ̃ραν ἑπτὰ σπυρίδας πλήρεις

38 οἱ δὲ ἐσθίοντες ἠ̃σαν τετρακισχίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικω̃ν καὶ παιδίων

39 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἐνέβη εἰς τò πλοι̃ον καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγαδάν

 

Κεφάλαιον ΙΣΤ' (16)

1 καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαι̃οι καὶ Σαδδουκαι̃οι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτòν σημει̃ον ἐκ του̃ οὐρανου̃ ἐπιδει̃ξαι αὐτοι̃ς

2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὀψίας γενομένης λέγετε εὐδία πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός

3 καὶ πρωΐ σήμερον χειμών πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός τò μὲν πρόσωπον του̃ οὐρανου̃ γινώσκετε διακρίνειν τὰ δὲ σημει̃α τω̃ν καιρω̃ν οὐ δύνασθε

4 γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημει̃ον ἐπιζητει̃ καὶ σημει̃ον οὐ δοθήσεται αὐτη̨̃ εἰ μὴ τò σημει̃ον ’Ιωνα̃ καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπη̃λθεν

5 καὶ ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ εἰς τò πέραν ἐπελάθοντο ἄρτους λαβει̃ν

6 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁρα̃τε καὶ προσέχετε ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

7 οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοι̃ς λέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβομεν

8 γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοι̃ς ὀλιγόπιστοι ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε

9 οὔπω νοει̃τε οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τω̃ν πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε

10 οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τω̃ν τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε

11 πω̃ς οὐ νοει̃τε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἰ̃πον ὑμι̃ν προσέχετε δὲ ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

12 τότε συνη̃καν ὅτι οὐκ εἰ̃πεν προσέχειν ἀπò τη̃ς ζύμης τω̃ν ἄρτων ἀλλὰ ἀπò τη̃ς διδαχη̃ς τω̃ν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων

13 ἐλθὼν δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τη̃ς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτου̃ λέγων τίνα λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἰ̃ναι τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου

14 οἱ δὲ εἰ̃παν οἱ μὲν ’Ιωάννην τòν βαπτιστήν ἄλλοι δὲ ’Ηλίαν ἕτεροι δὲ ’Ιερεμίαν ἢ ἕνα τω̃ν προφητω̃ν

15 λέγει αὐτοι̃ς ὑμει̃ς δὲ τίνα με λέγετε εἰ̃ναι

16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἰ̃πεν σὺ εἰ̃ ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃ του̃ ζω̃ντος

17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ μακάριος εἰ̃ Σίμων βαριωνα̃ ὅτι σὰρξ καὶ αἱ̃μα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ' ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἰ̃ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτη̨ τη̨̃ πέτρα̨ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ἅ̨δου οὐ κατισχύσουσιν αὐτη̃ς

19 δώσω σοι τὰς κλει̃δας τη̃ς βασιλείας τω̃ν οὐρανω̃ν καὶ ὃ ἐὰν δήση̨ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται δεδεμένον ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς καὶ ὃ ἐὰν λύση̨ς ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται λελυμένον ἐν τοι̃ς οὐρανοι̃ς

20 τότε διεστείλατο τοι̃ς μαθηται̃ς ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός

21 ἀπò τότε ἤρξατο ὁ ’Ιησου̃ς δεικνύειν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὅτι δει̃ αὐτòν εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἀπελθει̃ν καὶ πολλὰ παθει̃ν ἀπò τω̃ν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων καὶ ἀποκτανθη̃ναι καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθη̃ναι

22 καὶ προσλαβόμενος αὐτòν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμα̃ν αὐτω̨̃ λέγων ἵλεώς σοι κύριε οὐ μὴ ἔσται σοι του̃το

23 ὁ δὲ στραφεὶς εἰ̃πεν τω̨̃ Πέτρω̨ ὕπαγε ὀπίσω μου Σατανα̃ σκάνδαλον εἰ̃ ἐμου̃ ὅτι οὐ φρονει̃ς τὰ του̃ θεου̃ ἀλλὰ τὰ τω̃ν ἀνθρώπων

24 τότε ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθει̃ν ἀπαρνησάσθω ἑαυτòν καὶ ἀράτω τòν σταυρòν αὐτου̃ καὶ ἀκολουθείτω μοι

25 ὃς γὰρ ἐὰν θέλη̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ σω̃σαι ἀπολέσει αὐτήν ὃς δ' ἂν ἀπολέση̨ τὴν ψυχὴν αὐτου̃ ἕνεκεν ἐμου̃ εὑρήσει αὐτήν

26 τί γὰρ ὠφεληθήσεται ἄνθρωπος ἐὰν τòν κόσμον ὅλον κερδήση̨ τὴν δὲ ψυχὴν αὐτου̃ ζημιωθη̨̃ ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τη̃ς ψυχη̃ς αὐτου̃

27 μέλλει γὰρ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τη̨̃ δόξη̨ του̃ πατρòς αὐτου̃ μετὰ τω̃ν ἀγγέλων αὐτου̃ καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστω̨ κατὰ τὴν πρα̃ξιν αὐτου̃

28 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι εἰσίν τινες τω̃ν ὡ̃δε ἑστώτων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ αὐτου̃

 

Κεφάλαιον ΙΖ' (17)

1 καὶ μεθ' ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ ’Ιησου̃ς τòν Πέτρον καὶ ’Ιάκωβον καὶ ’Ιωάννην τòν ἀδελφòν αὐτου̃ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλòν κατ' ἰδίαν

2 καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτω̃ν καὶ ἔλαμψεν τò πρόσωπον αὐτου̃ ὡς ὁ ἥλιος τὰ δὲ ἱμάτια αὐτου̃ ἐγένετο λευκὰ ὡς τò φω̃ς

3 καὶ ἰδοὺ ὤφθη αὐτοι̃ς Μωϋση̃ς καὶ ’Ηλίας συλλαλου̃ντες μετ' αὐτου̃

4 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν τω̨̃ ’Ιησου̃ κύριε καλόν ἐστιν ἡμα̃ς ὡ̃δε εἰ̃ναι εἰ θέλεις ποιήσω ὡ̃δε τρει̃ς σκηνάς σοὶ μίαν καὶ Μωϋσει̃ μίαν καὶ ’Ηλία̨ μίαν

5 ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τη̃ς νεφέλης λέγουσα οὑ̃τός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὡ̨̃ εὐδόκησα ἀκούετε αὐτου̃

6 καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτω̃ν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα

7 καὶ προση̃λθεν ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἁψάμενος αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβει̃σθε

8 ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτω̃ν οὐδένα εἰ̃δον εἰ μὴ αὐτòν ’Ιησου̃ν μόνον

9 καὶ καταβαινόντων αὐτω̃ν ἐκ του̃ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς λέγων μηδενὶ εἴπητε τò ὅραμα ἕως οὑ̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐκ νεκρω̃ν ἐγερθη̨̃

10 καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν οἱ μαθηταὶ λέγοντες τί οὐ̃ν οἱ γραμματει̃ς λέγουσιν ὅτι ’Ηλίαν δει̃ ἐλθει̃ν πρω̃τον

11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ’Ηλίας μὲν ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει πάντα

12 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι ’Ηλίας ἤδη ἠ̃λθεν καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτòν ἀλλὰ ἐποίησαν ἐν αὐτω̨̃ ὅσα ἠθέλησαν οὕτως καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ' αὐτω̃ν

13 τότε συνη̃καν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ ’Ιωάννου του̃ βαπτιστου̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς

14 καὶ ἐλθόντων πρòς τòν ὄχλον προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἄνθρωπος γονυπετω̃ν αὐτòν

15 καὶ λέγων κύριε ἐλέησόν μου τòν υἱόν ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακω̃ς πάσχει πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τò πυ̃ρ καὶ πολλάκις εἰς τò ὕδωρ

16 καὶ προσήνεγκα αὐτòν τοι̃ς μαθηται̃ς σου καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτòν θεραπευ̃σαι

17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ὠ̃ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη ἕως πότε μεθ' ὑμω̃ν ἔσομαι ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμω̃ν φέρετέ μοι αὐτòν ὡ̃δε

18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἐξη̃λθεν ἀπ' αὐτου̃ τò δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παι̃ς ἀπò τη̃ς ὥρας ἐκείνης

19 τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ κατ' ἰδίαν εἰ̃πον διὰ τί ἡμει̃ς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλει̃ν αὐτό

20 ὁ δὲ λέγει αὐτοι̃ς διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμω̃ν ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμι̃ν ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως ἐρει̃τε τω̨̃ ὄρει τούτω̨ μετάβα ἔνθεν ἐκει̃ καὶ μεταβήσεται καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμι̃ν

(21 του̃το δὲ τò γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευκη̨̃ καὶ νηστεία̨)

22 ’Αναστρεφομένων δὲ αὐτω̃ν ἐν τη̨̃ Γαλιλαία̨ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μέλλει ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χει̃ρας ἀνθρώπων

23 καὶ ἀποκτενου̃σιν αὐτόν καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθήσεται καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα

24 ἐλθόντων δὲ αὐτω̃ν εἰς Καφαρναοὺμ προση̃λθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τω̨̃ Πέτρω̨ καὶ εἰ̃παν ὁ διδάσκαλος ὑμω̃ν οὐ τελει̃ τὰ δίδραχμα

25 λέγει ναί καὶ ἐλθόντα εἰς τὴν οἰκίαν προέφθασεν αὐτòν ὁ ’Ιησου̃ς λέγων τί σοι δοκει̃ Σίμων οἱ βασιλει̃ς τη̃ς γη̃ς ἀπò τίνων λαμβάνουσιν τέλη ἢ κη̃νσον ἀπò τω̃ν υἱω̃ν αὐτω̃ν ἢ ἀπò τω̃ν ἀλλοτρίων

26 εἰπόντος δέ ἀπò τω̃ν ἀλλοτρίων ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί

27 ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς πορευθεὶς εἰς θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τòν ἀναβάντα πρω̃τον ἰχθὺν ἀ̃ρον καὶ ἀνοίξας τò στόμα αὐτου̃ εὑρήσεις στατη̃ρα ἐκει̃νον λαβὼν δòς αὐτοι̃ς ἀντὶ ἐμου̃ καὶ σου̃

 

Κεφάλαιον ΙΗ' (18)

1 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ προση̃λθον οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ λέγοντες τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

2 καὶ προσκαλεσάμενος παιδίον ἔστησεν αὐτò ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

3 καὶ εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν μὴ στραφη̃τε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

4 ὅστις οὐ̃ν ταπεινώσει ἑαυτòν ὡς τò παιδίον του̃το οὑ̃τός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ τω̃ν οὐρανω̃ν

5 καὶ ὃς ἐὰν δέξηται ἓν παιδίον τοιου̃το ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου ἐμὲ δέχεται

6 ὃς δ' ἂν σκανδαλίση̨ ἕνα τω̃ν μικρω̃ν τούτων τω̃ν πιστευόντων εἰς ἐμέ συμφέρει αὐτω̨̃ ἵνα κρεμασθη̨̃ μύλος ὀνικòς περὶ τòν τράχηλον αὐτου̃ καὶ καταποντισθη̨̃ ἐν τω̨̃ πελάγει τη̃ς θαλάσσης

7 οὐαὶ τω̨̃ κόσμω̨ ἀπò τω̃ν σκανδάλων ἀνάγκη γὰρ ἐλθει̃ν τὰ σκάνδαλα πλὴν οὐαὶ τω̨̃ ἀνθρώπω̨ δι' οὑ̃ τò σκάνδαλον ἔρχεται

8 εἰ δὲ ἡ χείρ σου ἢ ὁ πούς σου σκανδαλίζει σε ἔκκοψον αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ καλόν σοί ἐστιν εἰσελθει̃ν εἰς τὴν ζωὴν κυλλòν ἢ χωλόν ἢ δύο χει̃ρας ἢ δύο πόδας ἔχοντα βληθη̃ναι εἰς τò πυ̃ρ τò αἰώνιον

9 καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζει σε ἔξελε αὐτòν καὶ βάλε ἀπò σου̃ καλόν σοί ἐστιν μονόφθαλμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθει̃ν ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθη̃ναι εἰς τὴν γέενναν του̃ πυρός

10 ὁρα̃τε μὴ καταφρονήσητε ἑνòς τω̃ν μικρω̃ν τούτων λέγω γὰρ ὑμι̃ν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτω̃ν ἐν οὐρανοι̃ς διὰ παντòς βλέπουσι τò πρόσωπον του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς

(11 ἠ̃λθε γὰρ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου σω̃σαι τò ἀπολωλός)

12 τί ὑμι̃ν δοκει̃ ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπω̨ ἑκατòν πρόβατα καὶ πλανηθη̨̃ ἓν ἐξ αὐτω̃ν οὐχὶ ἀφήσει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη καὶ πορευθεὶς ζητει̃ τò πλανώμενον

13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρει̃ν αὐτό ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι χαίρει ἐπ' αὐτω̨̃ μα̃λλον ἢ ἐπὶ τοι̃ς ἐνενήκοντα ἐννέα τοι̃ς μὴ πεπλανημένοις

14 οὕτως οὐκ ἔστιν θέλημα ἔμπροσθεν του̃ πατρòς ὑμω̃ν του̃ ἐν οὐρανοι̃ς ἵνα ἀπόληται ἓν τω̃ν μικρω̃ν τούτων

15 ἐὰν δὲ ἁμαρτήση̨ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου ὕπαγε ἔλεγξον αὐτòν μεταξὺ σου̃ καὶ αὐτου̃ μόνου ἐάν σου ἀκούση̨ ἐκέρδησας τòν ἀδελφόν σου

16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούση̨ παράλαβε μετὰ σου̃ ἔτι ἕνα ἢ δύο ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριω̃ν σταθη̨̃ πα̃ν ῥη̃μα

17 ἐὰν δὲ παρακούση̨ αὐτω̃ν εἰπὲ τη̨̃ ἐκκλησία̨ ἐὰν δὲ καὶ τη̃ς ἐκκλησίας παρακούση̨ ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικòς καὶ ὁ τελώνης

18 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται δεδεμένα ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἔσται λελυμένα ἐν οὐρανω̨̃

19 πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐὰν δύο συμφωνήσωσιν ἐξ ὑμω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς περὶ παντòς πράγματος οὑ̃ ἐὰν αἰτήσωνται γενήσεται αὐτοι̃ς παρὰ του̃ πατρός μου του̃ ἐν οὐρανοι̃ς

20 οὑ̃ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρει̃ς συνηγμένοι εἰς τò ἐμòν ὄνομα ἐκει̃ εἰμι ἐν μέσω̨ αὐτω̃ν

21 τότε προσελθὼν ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ κύριε ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτω̨̃ ἕως ἑπτάκις

22 λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλὰ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά

23 διὰ του̃το ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ βασιλει̃ ὃς ἠθέλησεν συνα̃ραι λόγον μετὰ τω̃ν δούλων αὐτου̃

24 ἀρξαμένου δὲ αὐτου̃ συναίρειν προσηνέχθη αὐτω̨̃ εἱ̃ς ὀφειλέτης μυρίων ταλάντων

25 μὴ ἔχοντος δὲ αὐτου̃ ἀποδου̃ναι ἐκέλευσεν αὐτòν ὁ κύριος πραθη̃ναι καὶ τὴν γυναι̃κα καὶ τὰ τέκνα καὶ πάντα ὅσα ἔχει καὶ ἀποδοθη̃ναι

26 πεσὼν οὐ̃ν ὁ δου̃λος προσεκύνει αὐτω̨̃ λέγων μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί καὶ πάντα ἀποδώσω σοι

27 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος του̃ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτόν καὶ τò δάνειον ἀφη̃κεν αὐτω̨̃

28 ἐξελθὼν δὲ ὁ δου̃λος ἐκει̃νος εὑ̃ρεν ἕνα τω̃ν συνδούλων αὐτου̃ ὃς ὤφειλεν αὐτω̨̃ ἑκατòν δηνάρια καὶ κρατήσας αὐτòν ἔπνιγεν λέγων ἀπόδος εἴ τι ὀφείλεις

29 πεσὼν οὐ̃ν ὁ σύνδουλος αὐτου̃ παρεκάλει αὐτòν λέγων μακροθύμησον ἐπ' ἐμοί καὶ ἀποδώσω σοι

30 ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτòν εἰς φυλακὴν ἕως ἀποδω̨̃ τò ὀφειλόμενον

31 ἰδόντες οὐ̃ν οἱ σύνδουλοι αὐτου̃ τὰ γενόμενα ἐλυπήθησαν σφόδρα καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τω̨̃ κυρίω̨ ἑαυτω̃ν πάντα τὰ γενόμενα

32 τότε προσκαλεσάμενος αὐτòν ὁ κύριος αὐτου̃ λέγει αὐτω̨̃ δου̃λε πονηρέ πα̃σαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφη̃κά σοι ἐπεὶ παρεκάλεσάς με

33 οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεη̃σαι τòν σύνδουλόν σου ὡς κἀγὼ σὲ ἠλέησα

34 καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτου̃ παρέδωκεν αὐτòν τοι̃ς βασανισται̃ς ἕως οὑ̃ ἀποδω̨̃ πα̃ν τò ὀφειλόμενον

35 οὕτως καὶ ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ποιήσει ὑμι̃ν ἐὰν μὴ ἀφη̃τε ἕκαστος τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃ ἀπò τω̃ν καρδιω̃ν ὑμω̃ν

 

Κεφάλαιον ΙΘ' (19)

1 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς τοὺς λόγους τούτους μετη̃ρεν ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας καὶ ἠ̃λθεν εἰς τὰ ὅρια τη̃ς ’Ιουδαίας πέραν του̃ ’Ιορδάνου

2 καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃ ὄχλοι πολλοί καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκει̃

3 καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ Φαρισαι̃οι πειράζοντες αὐτòν καὶ λέγοντες εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπω̨ ἀπολυ̃σαι τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ κατὰ πα̃σαν αἰτίαν

4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ κτίσας ἀπ' ἀρχη̃ς ἄρσεν καὶ θη̃λυ ἐποίησεν αὐτούς

5 καὶ εἰ̃πεν ἕνεκα τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τη̨̃ γυναικὶ αὐτου̃ καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν

6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶν δύο ἀλλὰ σὰρξ μία ὃ οὐ̃ν ὁ θεòς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω

7 λέγουσιν αὐτω̨̃ τί οὐ̃ν Μωϋση̃ς ἐνετείλατο δου̃ναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολυ̃σαι αὐτήν

8 λέγει αὐτοι̃ς ὅτι Μωϋση̃ς πρòς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμω̃ν ἐπέτρεψεν ὑμι̃ν ἀπολυ̃σαι τὰς γυναι̃κας ὑμω̃ν ἀπ' ἀρχη̃ς δὲ οὐ γέγονεν οὕτως

9 λέγω δὲ ὑμι̃ν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύση̨ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ μὴ ἐπὶ πορνεία̨ καὶ γαμήση̨ ἄλλην μοιχα̃ται

10 λέγουσιν αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία του̃ ἀνθρώπου μετὰ τη̃ς γυναικός οὐ συμφέρει γαμη̃σαι

11 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ πάντες χωρου̃σιν τòν λόγον του̃τον ἀλλ' οἱ̃ς δέδοται

12 εἰσὶν γὰρ εὐνου̃χοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρòς ἐγεννήθησαν οὕτως καὶ εἰσὶν εὐνου̃χοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων καὶ εἰσὶν εὐνου̃χοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ὁ δυνάμενος χωρει̃ν χωρείτω

13 τότε προσηνέχθησαν αὐτω̨̃ παιδία ἵνα τὰς χει̃ρας ἐπιθη̨̃ αὐτοι̃ς καὶ προσεύξηται οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοι̃ς

14 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθει̃ν πρός με τω̃ν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν

15 καὶ ἐπιθεὶς τὰς χει̃ρας αὐτοι̃ς ἐπορεύθη ἐκει̃θεν

16 καὶ ἰδοὺ εἱ̃ς προσελθὼν αὐτω̨̃ εἰ̃πεν διδάσκαλε τί ἀγαθòν ποιήσω ἵνα σχω̃ ζωὴν αἰώνιον

17 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ τί με ἐρωτα̨̃ς περὶ του̃ ἀγαθου̃ εἱ̃ς ἐστιν ὁ ἀγαθός εἰ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθει̃ν τήρησον τὰς ἐντολάς

18 λέγει αὐτω̨̃ ποίας ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τò οὐ φονεύσεις οὐ μοιχεύσεις οὐ κλέψεις οὐ ψευδομαρτυρήσεις

19 τίμα τòν πατέρα καὶ τὴν μητέρα καί ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου ὡς σεαυτόν

20 λέγει αὐτω̨̃ ὁ νεανίσκος πάντα ταυ̃τα ἐφύλαξα τί ἔτι ὑστερω̃

21 ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ θέλεις τέλειος εἰ̃ναι ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δòς τοι̃ς πτωχοι̃ς καὶ ἕξεις θησαυρòν ἐν οὐρανοι̃ς καὶ δευ̃ρο ἀκολούθει μοι

22 ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τòν λόγον ἀπη̃λθεν λυπούμενος ἠ̃ν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά

23 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι πλούσιος δυσκόλως εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν

24 πάλιν δὲ λέγω ὑμι̃ν εὐκοπώτερόν ἐστιν κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθει̃ν ἢ πλούσιον εἰσελθει̃ν εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

25 ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες τίς ἄρα δύναται σωθη̃ναι

26 ἐμβλέψας δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς παρὰ ἀνθρώποις του̃το ἀδύνατόν ἐστιν παρὰ δὲ θεω̨̃ πάντα δυνατά

27 τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἰδοὺ ἡμει̃ς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι τί ἄρα ἔσται ἡμι̃ν

28 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ὑμει̃ς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι ἐν τη̨̃ παλιγγενεσία̨ ὅταν καθίση̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτου̃ καθήσεσθε καὶ ὑμει̃ς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς του̃ ’Ισραήλ

29 καὶ πα̃ς ὅστις ἀφη̃κεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν του̃ ὀνόματός μου ἑκατονταπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει

30 πολλοὶ δὲ ἔσονται πρω̃τοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρω̃τοι

 

Κεφάλαιον Κ' (20)

1 ὁμοία γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ οἰκοδεσπότη̨ ὅστις ἐξη̃λθεν ἅμα πρωΐ μισθώσασθαι ἐργάτας εἰς τòν ἀμπελω̃να αὐτου̃

2 συμφωνήσας δὲ μετὰ τω̃ν ἐργατω̃ν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τòν ἀμπελω̃να αὐτου̃

3 καὶ ἐξελθὼν περὶ τρίτην ὥραν εἰ̃δεν ἄλλους ἑστω̃τας ἐν τη̨̃ ἀγορα̨̃ ἀργούς

4 καὶ ἐκείνοις εἰ̃πεν ὑπάγετε καὶ ὑμει̃ς εἰς τòν ἀμπελω̃να καὶ ὃ ἐὰν ἠ̨̃ δίκαιον δώσω ὑμι̃ν

5 οἱ δὲ ἀπη̃λθον πάλιν δὲ ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάτην ὥραν ἐποίησεν ὡσαύτως

6 περὶ δὲ τὴν ἑνδεκάτην ἐξελθὼν εὑ̃ρεν ἄλλους ἑστω̃τας καὶ λέγει αὐτοι̃ς τί ὡ̃δε ἑστήκατε ὅλην τὴν ἡμέραν ἀργοί

7 λέγουσιν αὐτω̨̃ ὅτι οὐδεὶς ἡμα̃ς ἐμισθώσατο λέγει αὐτοι̃ς ὑπάγετε καὶ ὑμει̃ς εἰς τòν ἀμπελω̃να

8 ὀψίας δὲ γενομένης λέγει ὁ κύριος του̃ ἀμπελω̃νος τω̨̃ ἐπιτρόπω̨ αὐτου̃ κάλεσον τοὺς ἐργάτας καὶ ἀπόδος αὐτοι̃ς τòν μισθòν ἀρξάμενος ἀπò τω̃ν ἐσχάτων ἕως τω̃ν πρώτων

9 καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάριον

10 καὶ ἐλθόντες οἱ πρω̃τοι ἐνόμισαν ὅτι πλει̃ον λήμψονται καὶ ἔλαβον τò ἀνὰ δηνάριον καὶ αὐτοί

11 λαβόντες δὲ ἐγόγγυζον κατὰ του̃ οἰκοδεσπότου

12 λέγοντες οὑ̃τοι οἱ ἔσχατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν καὶ ἴσους ἡμι̃ν αὐτοὺς ἐποίησας τοι̃ς βαστάσασι τò βάρος τη̃ς ἡμέρας καὶ τòν καύσωνα

13 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς ἑνὶ αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἑται̃ρε οὐκ ἀδικω̃ σε οὐχὶ δηναρίου συνεφώνησάς μοι

14 ἀ̃ρον τò σòν καὶ ὕπαγε θέλω δὲ τούτω̨ τω̨̃ ἐσχάτω̨ δου̃ναι ὡς καὶ σοί

15 ἢ οὐκ ἔξεστίν μοι ὃ θέλω ποιη̃σαι ἐν τοι̃ς ἐμοι̃ς ἢ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθός εἰμι

16 οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρω̃τοι καὶ οἱ πρω̃τοι ἔσχατοι

17 καὶ ἀναβαίνων ὁ ’Ιησου̃ς εἰς ‘Ιεροσόλυμα παρέλαβεν τοὺς δώδεκα μαθητὰς κατ' ἰδίαν καὶ ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ εἰ̃πεν αὐτοι̃ς

18 ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ‘Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν καὶ γραμματευ̃σιν καὶ κατακρινου̃σιν αὐτòν θανάτω̨

19 καὶ παραδώσουσιν αὐτòν τοι̃ς ἔθνεσιν εἰς τò ἐμπαι̃ξαι καὶ μαστιγω̃σαι καὶ σταυρω̃σαι καὶ τη̨̃ τρίτη̨ ἡμέρα̨ ἐγερθήσεται

20 τότε προση̃λθεν αὐτω̨̃ ἡ μήτηρ τω̃ν υἱω̃ν Ζεβεδαίου μετὰ τω̃ν υἱω̃ν αὐτη̃ς προσκυνου̃σα καὶ αἰτου̃σά τι ἀπ' αὐτου̃

21 ὁ δὲ εἰ̃πεν αὐτη̨̃ τί θέλεις λέγει αὐτω̨̃ εἰπὲ ἵνα καθίσωσιν οὑ̃τοι οἱ δύο υἱοί μου εἱ̃ς ἐκ δεξιω̃ν σου καὶ εἱ̃ς ἐξ εὐωνύμων σου ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ σου

22 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν οὐκ οἴδατε τί αἰτει̃σθε δύνασθε πιει̃ν τò ποτήριον ὃ ἐγὼ μέλλω πίνειν λέγουσιν αὐτω̨̃ δυνάμεθα

23 λέγει αὐτοι̃ς τò μὲν ποτήριόν μου πίεσθε τò δὲ καθίσαι ἐκ δεξιω̃ν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμòν του̃το δου̃ναι ἀλλ' οἱ̃ς ἡτοίμασται ὑπò του̃ πατρός μου

24 καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἠγανάκτησαν περὶ τω̃ν δύο ἀδελφω̃ν

25 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς εἰ̃πεν οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τω̃ν ἐθνω̃ν κατακυριεύουσιν αὐτω̃ν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτω̃ν

26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμι̃ν ἀλλ' ὃς ἐὰν θέλη̨ ἐν ὑμι̃ν μέγας γενέσθαι ἔσται ὑμω̃ν διάκονος

27 καὶ ὃς ἂν θέλη̨ ἐν ὑμι̃ν εἰ̃ναι πρω̃τος ἔσται ὑμω̃ν δου̃λος

28 ὥσπερ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου οὐκ ἠ̃λθεν διακονηθη̃ναι ἀλλὰ διακονη̃σαι καὶ δου̃ναι τὴν ψυχὴν αὐτου̃ λύτρον ἀντὶ πολλω̃ν

29 καὶ ἐκπορευομένων αὐτω̃ν ἀπò ’Ιεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτω̨̃ ὄχλος πολύς

30 καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν ἀκούσαντες ὅτι ’Ιησου̃ς παράγει ἔκραξαν λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς κύριε υἱòς Δαυίδ

31 ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοι̃ς ἵνα σιωπήσωσιν οἱ δὲ μει̃ζον ἔκραξαν λέγοντες ἐλέησον ἡμα̃ς κύριε υἱòς Δαυίδ

32 καὶ στὰς ὁ ’Ιησου̃ς ἐφώνησεν αὐτοὺς καὶ εἰ̃πεν τί θέλετε ποιήσω ὑμι̃ν

33 λέγουσιν αὐτω̨̃ κύριε ἵνα ἀνοιγω̃σιν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμω̃ν

34 σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς ἥψατο τω̃ν ὀμμάτων αὐτω̃ν καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν καὶ ἠκολούθησαν αὐτω̨̃

 

Κεφάλαιον ΚΑ' (21)

1 καὶ ὅτε ἤγγισαν εἰς ‘Ιεροσόλυμα καὶ ἠ̃λθον εἰς βηθφαγὴ εἰς τò ὄρος τω̃ν ἐλαιω̃ν τότε ’Ιησου̃ς ἀπέστειλεν δύο μαθητὰς

2 λέγων αὐτοι̃ς πορεύεσθε εἰς τὴν κώμην τὴν κατέναντι ὑμω̃ν καὶ εὐθέως εὑρήσετε ὄνον δεδεμένην καὶ πω̃λον μετ' αὐτη̃ς λύσαντες ἀγάγετέ μοι

3 καὶ ἐάν τις ὑμι̃ν εἴπη̨ τι ἐρει̃τε ὅτι ὁ κύριος αὐτω̃ν χρείαν ἔχει εὐθὺς δὲ ἀποστελει̃ αὐτούς

4 του̃το δὲ γέγονεν ἵνα πληρωθη̨̃ τò ῥηθὲν διὰ του̃ προφήτου λέγοντος

5 εἴπατε τη̨̃ θυγατρὶ Σιών ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι πραΰς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον καὶ ἐπὶ πω̃λον υἱòν ὑποζυγίου

6 πορευθέντες δὲ οἱ μαθηταὶ καὶ ποιήσαντες καθὼς συνέταξεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς

7 ἤγαγον τὴν ὄνον καὶ τòν πω̃λον καὶ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐτω̃ν τὰ ἱμάτια καὶ ἐπεκάθισεν ἐπάνω αὐτω̃ν

8 ὁ δὲ πλει̃στος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτω̃ν τὰ ἱμάτια ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃ ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάδους ἀπò τω̃ν δένδρων καὶ ἐστρώννυον ἐν τη̨̃ ὁδω̨̃

9 οἱ δὲ ὄχλοι οἱ προάγοντες αὐτòν καὶ οἱ ἀκολουθου̃ντες ἔκραζον λέγοντες ὡσαννὰ τω̨̃ υἱω̨̃ Δαυίδ εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου ὡσαννὰ ἐν τοι̃ς ὑψίστοις

10 καὶ εἰσελθόντος αὐτου̃ εἰς ‘Ιεροσόλυμα ἐσείσθη πα̃σα ἡ πόλις λέγουσα τίς ἐστιν οὑ̃τος

11 οἱ δὲ ὄχλοι ἔλεγον οὑ̃τός ἐστιν ὁ προφήτης ’Ιησου̃ς ὁ ἀπò Ναζαρὲθ τη̃ς Γαλιλαίας

12 καὶ εἰση̃λθεν ’Ιησου̃ς εἰς τò ἱερόν καὶ ἐξέβαλεν πάντας τοὺς πωλου̃ντας καὶ ἀγοράζοντας ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ τὰς τραπέζας τω̃ν κολλυβιστω̃ν κατέστρεψεν καὶ τὰς καθέδρας τω̃ν πωλούντων τὰς περιστεράς

13 καὶ λέγει αὐτοι̃ς γέγραπται ὁ οἰ̃κός μου οἰ̃κος προσευχη̃ς κληθήσεται ὑμει̃ς δὲ αὐτòν ποιει̃τε σπήλαιον λη̨στω̃ν

14 καὶ προση̃λθον αὐτω̨̃ τυφλοὶ καὶ χωλοὶ ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούς

15 ἰδόντες δὲ οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ γραμματει̃ς τὰ θαυμάσια ἃ ἐποίησεν καὶ τοὺς παι̃δας τοὺς κράζοντας ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ καὶ λέγοντας ὡσαννὰ τω̨̃ υἱω̨̃ Δαυίδ ἠγανάκτησαν

16 καὶ εἰ̃παν αὐτω̨̃ ἀκούεις τί οὑ̃τοι λέγουσιν ὁ δὲ ’Ιησου̃ς λέγει αὐτοι̃ς ναί οὐδέποτε ἀνέγνωτε ὅτι ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἰ̃νον

17 καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἐξη̃λθεν ἔξω τη̃ς πόλεως εἰς βηθανίαν καὶ ηὐλίσθη ἐκει̃

18 πρωΐ δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασεν

19 καὶ ἰδὼν συκη̃ν μίαν ἐπὶ τη̃ς ὁδου̃ ἠ̃λθεν ἐπ' αὐτήν καὶ οὐδὲν εὑ̃ρεν ἐν αὐτη̨̃ εἰ μὴ φύλλα μόνον καὶ λέγει αὐτη̨̃ μηκέτι ἐκ σου̃ καρπòς γένηται εἰς τòν αἰω̃να καὶ ἐξηράνθη παραχρη̃μα ἡ συκη̃

20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες πω̃ς παραχρη̃μα ἐξηράνθη ἡ συκη̃

21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθη̃τε οὐ μόνον τò τη̃ς συκη̃ς ποιήσετε ἀλλὰ κἂν τω̨̃ ὄρει τούτω̨ εἴπητε ἄρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν γενήσεται

22 καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε ἐν τη̨̃ προσευχη̨̃ πιστεύοντες λήμψεσθε

23 καὶ ἐλθόντος αὐτου̃ εἰς τò ἱερòν προση̃λθον αὐτω̨̃ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ λέγοντες ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιει̃ς καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην

24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ἐρωτήσω ὑμα̃ς κἀγὼ λόγον ἕνα ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι κἀγὼ ὑμι̃ν ἐρω̃ ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιω̃

25 τò βάπτισμα τò ’Ιωάννου πόθεν ἠ̃ν ἐξ οὐρανου̃ ἢ ἐξ ἀνθρώπων οἱ δὲ διελογίζοντο ἐν ἑαυτοι̃ς λέγοντες ἐὰν εἴπωμεν ἐξ οὐρανου̃ ἐρει̃ ἡμι̃ν διὰ τί οὐ̃ν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω̨̃

26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν ἐξ ἀνθρώπων φοβούμεθα τòν ὄχλον πάντες γὰρ ὡς προφήτην ἔχουσιν τòν ’Ιωάννην

27 καὶ ἀποκριθέντες τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰ̃παν οὐκ οἴδαμεν ἔφη αὐτοι̃ς καὶ αὐτός οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμι̃ν ἐν ποία̨ ἐξουσία̨ ταυ̃τα ποιω̃

28 τί δὲ ὑμι̃ν δοκει̃ ἄνθρωπος εἰ̃χεν τέκνα δύο καὶ προσελθὼν τω̨̃ πρώτω̨ εἰ̃πεν τέκνον ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τω̨̃ ἀμπελω̃νι

29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν οὐ θέλω ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπη̃λθεν

30 προσελθὼν δὲ τω̨̃ ἑτέρω̨ εἰ̃πεν ὡσαύτως ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ἐγώ κύριε καὶ οὐκ ἀπη̃λθεν

31 τίς ἐκ τω̃ν δύο ἐποίησεν τò θέλημα του̃ πατρός λέγουσιν ὁ πρω̃τος λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι οἱ τελω̃ναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμα̃ς εἰς τὴν βασιλείαν του̃ θεου̃

32 ἠ̃λθεν γὰρ ’Ιωάννης πρòς ὑμα̃ς ἐν ὁδω̨̃ δικαιοσύνης καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω̨̃ οἱ δὲ τελω̃ναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτω̨̃ ὑμει̃ς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον του̃ πιστευ̃σαι αὐτω̨̃

33 ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε ἄνθρωπος ἠ̃ν οἰκοδεσπότης ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελω̃να καὶ φραγμòν αὐτω̨̃ περιέθηκεν καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτω̨̃ ληνòν καὶ ὠ̨κοδόμησεν πύργον καὶ ἐξέδετο αὐτòν γεωργοι̃ς καὶ ἀπεδήμησεν

34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρòς τω̃ν καρπω̃ν ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτου̃ πρòς τοὺς γεωργοὺς λαβει̃ν τοὺς καρποὺς αὐτου̃

35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτου̃ ὃν μὲν ἔδειραν ὃν δὲ ἀπέκτειναν ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν

36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τω̃ν πρώτων καὶ ἐποίησαν αὐτοι̃ς ὡσαύτως

37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλεν πρòς αὐτοὺς τòν υἱòν αὐτου̃ λέγων ἐντραπήσονται τòν υἱόν μου

38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τòν υἱòν εἰ̃πον ἐν ἑαυτοι̃ς οὑ̃τός ἐστιν ὁ κληρονόμος δευ̃τε ἀποκτείνωμεν αὐτòν καὶ σχω̃μεν τὴν κληρονομίαν αὐτου̃

39 καὶ λαβόντες αὐτòν ἐξέβαλον ἔξω του̃ ἀμπελω̃νος καὶ ἀπέκτειναν

40 ὅταν οὐ̃ν ἔλθη̨ ὁ κύριος του̃ ἀμπελω̃νος τί ποιήσει τοι̃ς γεωργοι̃ς ἐκείνοις

41 λέγουσιν αὐτω̨̃ κακοὺς κακω̃ς ἀπολέσει αὐτούς καὶ τòν ἀμπελω̃να ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοι̃ς οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτω̨̃ τοὺς καρποὺς ἐν τοι̃ς καιροι̃ς αὐτω̃ν

42 λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ται̃ς γραφαι̃ς λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομου̃ντες οὑ̃τος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας παρὰ κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστιν θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοι̃ς ἡμω̃ν

43 διὰ του̃το λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμω̃ν ἡ βασιλεία του̃ θεου̃ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιου̃ντι τοὺς καρποὺς αὐτη̃ς

44 καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τòν λίθον του̃τον συνθλασθήσεται ἐφ' ὃν δ' ἂν πέση̨ λικμήσει αὐτόν

45 καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι τὰς παραβολὰς αὐτου̃ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτω̃ν λέγει

46 καὶ ζητου̃ντες αὐτòν κρατη̃σαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους ἐπεὶ εἰς προφήτην αὐτòν εἰ̃χον

 

Κεφάλαιον ΚΒ' (22)

1 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς πάλιν εἰ̃πεν ἐν παραβολαι̃ς αὐτοι̃ς λέγων

2 ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν ἀνθρώπω̨ βασιλει̃ ὅστις ἐποίησεν γάμους τω̨̃ υἱω̨̃ αὐτου̃

3 καὶ ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτου̃ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθει̃ν

4 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων εἴπατε τοι̃ς κεκλημένοις ἰδοὺ τò ἄριστόν μου ἡτοίμακα οἱ ταυ̃ροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα καὶ πάντα ἕτοιμα δευ̃τε εἰς τοὺς γάμους

5 οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπη̃λθον ὃς μὲν εἰς τòν ἴδιον ἀγρόν ὃς δὲ ἐπὶ τὴν ἐμπορίαν αὐτου̃

6 οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτου̃ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν

7 ὁ δὲ βασιλεὺς ὠργίσθη καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτου̃ ἀπώλεσεν τοὺς φονει̃ς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτω̃ν ἐνέπρησεν

8 τότε λέγει τοι̃ς δούλοις αὐτου̃ ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἠ̃σαν ἄξιοι

9 πορεύεσθε οὐ̃ν ἐπὶ τὰς διεξόδους τω̃ν ὁδω̃ν καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους

10 καὶ ἐξελθόντες οἱ δου̃λοι ἐκει̃νοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας οὓς εὑ̃ρον πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς καὶ ἐπλήσθη ὁ γάμος ἀνακειμένων

11 εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἰ̃δεν ἐκει̃ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου

12 καὶ λέγει αὐτω̨̃ ἑται̃ρε πω̃ς εἰση̃λθες ὡ̃δε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου ὁ δὲ ἐφιμώθη

13 τότε ὁ βασιλεὺς εἰ̃πεν τοι̃ς διακόνοις δήσαντες αὐτου̃ πόδας καὶ χει̃ρας ἐκβάλετε αὐτòν εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

14 πολλοὶ γάρ εἰσιν κλητοὶ ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί

15 τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαι̃οι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτòν παγιδεύσωσιν ἐν λόγω̨

16 καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτω̨̃ τοὺς μαθητὰς αὐτω̃ν μετὰ τω̃ν ἡρω̨διανω̃ν λέγοντες διδάσκαλε οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἰ̃ καὶ τὴν ὁδòν του̃ θεου̃ ἐν ἀληθεία̨ διδάσκεις καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων

17 εἰπὲ οὐ̃ν ἡμι̃ν τί σοι δοκει̃ ἔξεστιν δου̃ναι κη̃νσον Καίσαρι ἢ οὔ

18 γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς τὴν πονηρίαν αὐτω̃ν εἰ̃πεν τί με πειράζετε ὑποκριταί

19 ἐπιδείξατέ μοι τò νόμισμα του̃ κήνσου οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτω̨̃ δηνάριον

20 καὶ λέγει αὐτοι̃ς τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή

21 λέγουσιν αὐτω̨̃ Καίσαρος τότε λέγει αὐτοι̃ς ἀπόδοτε οὐ̃ν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ του̃ θεου̃ τω̨̃ θεω̨̃

22 καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν καὶ ἀφέντες αὐτòν ἀπη̃λθαν

23 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ἡμέρα̨ προση̃λθον αὐτω̨̃ Σαδδουκαι̃οι λέγοντες μὴ εἰ̃ναι ἀνάστασιν καὶ ἐπηρώτησαν αὐτòν

24 λέγοντες διδάσκαλε Μωϋση̃ς εἰ̃πεν ἐάν τις ἀποθάνη̨ μὴ ἔχων τέκνα ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφòς αὐτου̃ τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃

25 ἠ̃σαν δὲ παρ' ἡμι̃ν ἑπτὰ ἀδελφοί καὶ ὁ πρω̃τος γήμας ἐτελεύτησεν καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφη̃κεν τὴν γυναι̃κα αὐτου̃ τω̨̃ ἀδελφω̨̃ αὐτου̃

26 ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος ἕως τω̃ν ἑπτά

27 ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανεν ἡ γυνή

28 ἐν τη̨̃ ἀναστάσει οὐ̃ν τίνος τω̃ν ἑπτὰ ἔσται γυνή πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν

29 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς πλανα̃σθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν του̃ θεου̃

30 ἐν γὰρ τη̨̃ ἀναστάσει οὔτε γαμου̃σιν οὔτε γαμίζονται ἀλλ' ὡς ἄγγελοι ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ εἰσιν

31 περὶ δὲ τη̃ς ἀναστάσεως τω̃ν νεκρω̃ν οὐκ ἀνέγνωτε τò ῥηθὲν ὑμι̃ν ὑπò του̃ θεου̃ λέγοντος

32 ἐγώ εἰμι ὁ θεòς ’Αβραὰμ καὶ ὁ θεòς ’Ισαὰκ καὶ ὁ θεòς ’Ιακώβ οὐκ ἔστιν ὁ θεòς νεκρω̃ν ἀλλὰ ζώντων

33 καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τη̨̃ διδαχη̨̃ αὐτου̃

34 οἱ δὲ Φαρισαι̃οι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσεν τοὺς Σαδδουκαίους συνήχθησαν ἐπὶ τò αὐτό

35 καὶ ἐπηρώτησεν εἱ̃ς ἐξ αὐτω̃ν νομικòς πειράζων αὐτόν

36 διδάσκαλε ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τω̨̃ νόμω̨

37 ὁ δὲ ἔφη αὐτω̨̃ ἀγαπήσεις κύριον τòν θεόν σου ἐν ὅλη̨ τη̨̃ καρδία̨ σου καὶ ἐν ὅλη̨ τη̨̃ ψυχη̨̃ σου καὶ ἐν ὅλη̨ τη̨̃ διανοία̨ σου

38 αὕτη ἐστὶν ἡ μεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή

39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτη̨̃ ἀγαπήσεις τòν πλησίον σου ὡς σεαυτόν

40 ἐν ταύταις ται̃ς δυσὶν ἐντολαι̃ς ὅλος ὁ νόμος κρέμαται καὶ οἱ προφη̃ται

41 συνηγμένων δὲ τω̃ν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ’Ιησου̃ς

42 λέγων τί ὑμι̃ν δοκει̃ περὶ του̃ Χριστου̃ τίνος υἱός ἐστιν λέγουσιν αὐτω̨̃ του̃ Δαυίδ

43 λέγει αὐτοι̃ς πω̃ς οὐ̃ν Δαυὶδ ἐν πνεύματι καλει̃ αὐτòν κύριον λέγων

44 εἰ̃πεν κύριος τω̨̃ κυρίω̨ μου κάθου ἐκ δεξιω̃ν μου ἕως ἂν θω̃ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τω̃ν ποδω̃ν σου

45 εἰ οὐ̃ν Δαυὶδ καλει̃ αὐτòν κύριον πω̃ς υἱòς αὐτου̃ ἐστιν

46 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἀποκριθη̃ναι αὐτω̨̃ λόγον οὐδὲ ἐτόλμησέν τις ἀπ' ἐκείνης τη̃ς ἡμέρας ἐπερωτη̃σαι αὐτòν οὐκέτι

 

Κεφάλαιον ΚΓ' (23)

1 τότε ὁ ’Ιησου̃ς ἐλάλησεν τοι̃ς ὄχλοις καὶ τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

2 λέγων ἐπὶ τη̃ς Μωϋσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι

3 πάντα οὐ̃ν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμι̃ν ποιήσατε καὶ τηρει̃τε κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτω̃ν μὴ ποιει̃τε λέγουσιν γὰρ καὶ οὐ ποιου̃σιν

4 δεσμεύουσιν δὲ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τω̃ν ἀνθρώπων αὐτοὶ δὲ τω̨̃ δακτύλω̨ αὐτω̃ν οὐ θέλουσιν κινη̃σαι αὐτά

5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτω̃ν ποιου̃σιν πρòς τò θεαθη̃ναι τοι̃ς ἀνθρώποις πλατύνουσιν γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτω̃ν καὶ μεγαλύνουσιν τὰ κράσπεδα

6 φιλου̃σιν δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοι̃ς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς

7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ται̃ς ἀγοραι̃ς καὶ καλει̃σθαι ὑπò τω̃ν ἀνθρώπων ῥαββί

8 ὑμει̃ς δὲ μὴ κληθη̃τε ῥαββί εἱ̃ς γάρ ἐστιν ὑμω̃ν ὁ διδάσκαλος πάντες δὲ ὑμει̃ς ἀδελφοί ἐστε

9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμω̃ν ἐπὶ τη̃ς γη̃ς εἱ̃ς γάρ ἐστιν ὑμω̃ν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος

10 μηδὲ κληθη̃τε καθηγηταί ὅτι καθηγητὴς ὑμω̃ν ἐστιν εἱ̃ς ὁ Χριστός

11 ὁ δὲ μείζων ὑμω̃ν ἔσται ὑμω̃ν διάκονος

12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτòν ταπεινωθήσεται καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτòν ὑψωθήσεται

(13 οὐαὶ δὲ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τω̃ν χηρω̃ν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι διὰ του̃το λήψεσθε περισσότερον κρι̃μα)

14 οὐαὶ δὲ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τω̃ν οὐρανω̃ν ἔμπροσθεν τω̃ν ἀνθρώπων ὑμει̃ς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθει̃ν

15 οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιη̃σαι ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν γένηται ποιει̃τε αὐτòν υἱòν γεέννης διπλότερον ὑμω̃ν

16 οὐαὶ ὑμι̃ν ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέγοντες ὃς ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ ναω̨̃ οὐδέν ἐστιν ὃς δ' ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ χρυσω̨̃ του̃ ναου̃ ὀφείλει

17 μωροὶ καὶ τυφλοί τίς γὰρ μείζων ἐστίν ὁ χρυσòς ἢ ὁ ναòς ὁ ἁγιάσας τòν χρυσόν

18 καί ὃς ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ θυσιαστηρίω̨ οὐδέν ἐστιν ὃς δ' ἂν ὀμόση̨ ἐν τω̨̃ δώρω̨ τω̨̃ ἐπάνω αὐτου̃ ὀφείλει

19 τυφλοί τί γὰρ μει̃ζον τò δω̃ρον ἢ τò θυσιαστήριον τò ἁγιάζον τò δω̃ρον

20 ὁ οὐ̃ν ὀμόσας ἐν τω̨̃ θυσιαστηρίω̨ ὀμνύει ἐν αὐτω̨̃ καὶ ἐν πα̃σι τοι̃ς ἐπάνω αὐτου̃

21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τω̨̃ ναω̨̃ ὀμνύει ἐν αὐτω̨̃ καὶ ἐν τω̨̃ κατοικου̃ντι αὐτόν

22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τω̨̃ οὐρανω̨̃ ὀμνύει ἐν τω̨̃ θρόνω̨ του̃ θεου̃ καὶ ἐν τω̨̃ καθημένω̨ ἐπάνω αὐτου̃

23 οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι ἀποδεκατου̃τε τò ἡδύοσμον καὶ τò ἄνηθον καὶ τò κύμινον καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα του̃ νόμου τὴν κρίσιν καὶ τò ἔλεος καὶ τὴν πίστιν ταυ̃τα δὲ ἔδει ποιη̃σαι κἀκει̃να μὴ ἀφιέναι

24 ὁδηγοὶ τυφλοί οἱ διϋλίζοντες τòν κώνωπα τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες

25 οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι καθαρίζετε τò ἔξωθεν του̃ ποτηρίου καὶ τη̃ς παροψίδος ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγη̃ς καὶ ἀκρασίας

26 φαρισαι̃ε τυφλέ καθάρισον πρω̃τον τò ἐντòς του̃ ποτηρίου ἵνα γένηται καὶ τò ἐκτòς αὐτου̃ καθαρόν

27 οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραι̃οι ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρω̃ν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας

28 οὕτως καὶ ὑμει̃ς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοι̃ς ἀνθρώποις δίκαιοι ἔσωθεν δέ ἐστε μεστοὶ ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας

29 οὐαὶ ὑμι̃ν γραμματει̃ς καὶ Φαρισαι̃οι ὑποκριταί ὅτι οἰκοδομει̃τε τοὺς τάφους τω̃ν προφητω̃ν καὶ κοσμει̃τε τὰ μνημει̃α τω̃ν δικαίων

30 καὶ λέγετε εἰ ἤμεθα ἐν ται̃ς ἡμέραις τω̃ν πατέρων ἡμω̃ν οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτω̃ν κοινωνοὶ ἐν τω̨̃ αἵματι τω̃ν προφητω̃ν

31 ὥστε μαρτυρει̃τε ἑαυτοι̃ς ὅτι υἱοί ἐστε τω̃ν φονευσάντων τοὺς προφήτας

32 καὶ ὑμει̃ς πληρώσατε τò μέτρον τω̃ν πατέρων ὑμω̃ν

33 ὄφεις γεννήματα ἐχιδνω̃ν πω̃ς φύγητε ἀπò τη̃ς κρίσεως τη̃ς γεέννης

34 διὰ του̃το ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρòς ὑμα̃ς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματει̃ς ἐξ αὐτω̃ν ἀποκτενει̃τε καὶ σταυρώσετε καὶ ἐξ αὐτω̃ν μαστιγώσετε ἐν ται̃ς συναγωγαι̃ς ὑμω̃ν καὶ διώξετε ἀπò πόλεως εἰς πόλιν

35 ὅπως ἔλθη̨ ἐφ' ὑμα̃ς πα̃ν αἱ̃μα δίκαιον ἐκχυννόμενον ἐπὶ τη̃ς γη̃ς ἀπò του̃ αἵματος ‘Άβελ του̃ δικαίου ἕως του̃ αἵματος Ζαχαρίου υἱου̃ Βαραχίου ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ του̃ ναου̃ καὶ του̃ θυσιαστηρίου

36 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἥξει ταυ̃τα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην

37 ’Ιερουσαλὴμ ’Ιερουσαλήμ ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολου̃σα τοὺς ἀπεσταλμένους πρòς αὐτήν ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγει̃ν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτη̃ς ὑπò τὰς πτέρυγας καὶ οὐκ ἠθελήσατε

38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμι̃ν ὁ οἰ̃κος ὑμω̃ν ἔρημος

39 λέγω γὰρ ὑμι̃ν οὐ μή με ἴδητε ἀπ' ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου

 

Κεφάλαιον ΚΔ' (24)

1 καὶ ἐξελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἀπò του̃ ἱερου̃ ἐπορεύετο καὶ προση̃λθον οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ ἐπιδει̃ξαι αὐτω̨̃ τὰς οἰκοδομὰς του̃ ἱερου̃

2 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς οὐ βλέπετε ταυ̃τα πάντα ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐ μὴ ἀφεθη̨̃ ὡ̃δε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ καταλυθήσεται

3 καθημένου δὲ αὐτου̃ ἐπὶ του̃ ὄρους τω̃ν ἐλαιω̃ν προση̃λθον αὐτω̨̃ οἱ μαθηταὶ κατ' ἰδίαν λέγοντες εἰπὲ ἡμι̃ν πότε ταυ̃τα ἔσται καὶ τί τò σημει̃ον τη̃ς ση̃ς παρουσίας καὶ συντελείας του̃ αἰω̃νος

4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς βλέπετε μή τις ὑμα̃ς πλανήση̨

5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τω̨̃ ὀνόματί μου λέγοντες ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν

6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων ὁρα̃τε μὴ θροει̃σθε δει̃ γὰρ γενέσθαι ἀλλ' οὔπω ἐστὶν τò τέλος

7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους

8 πάντα δὲ ταυ̃τα ἀρχὴ ὠδίνων

9 τότε παραδώσουσιν ὑμα̃ς εἰς θλι̃ψιν καὶ ἀποκτενου̃σιν ὑμα̃ς καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπò πάντων τω̃ν ἐθνω̃ν διὰ τò ὄνομά μου

10 καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσιν καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους

11 καὶ πολλοὶ ψευδοπροφη̃ται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσιν πολλούς

12 καὶ διὰ τò πληθυνθη̃ναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τω̃ν πολλω̃ν

13 ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὑ̃τος σωθήσεται

14 καὶ κηρυχθήσεται του̃το τò εὐαγγέλιον τη̃ς βασιλείας ἐν ὅλη̨ τη̨̃ οἰκουμένη̨ εἰς μαρτύριον πα̃σιν τοι̃ς ἔθνεσιν καὶ τότε ἥξει τò τέλος

15 ὅταν οὐ̃ν ἴδητε τò βδέλυγμα τη̃ς ἐρημώσεως τò ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ του̃ προφήτου ἑστòς ἐν τόπω̨ ἁγίω̨ ὁ ἀναγινώσκων νοείτω

16 τότε οἱ ἐν τη̨̃ ’Ιουδαία̨ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη

17 ὁ ἐπὶ του̃ δώματος μὴ καταβάτω ἀ̃ραι τὰ ἐκ τη̃ς οἰκίας αὐτου̃

18 καὶ ὁ ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἀ̃ραι τò ἱμάτιον αὐτου̃

19 οὐαὶ δὲ ται̃ς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ται̃ς θηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ται̃ς ἡμέραις

20 προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμω̃ν χειμω̃νος μηδὲ σαββάτω̨

21 ἔσται γὰρ τότε θλι̃ψις μεγάλη οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχη̃ς κόσμου ἕως του̃ νυ̃ν οὐδ' οὐ μὴ γένηται

22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκει̃ναι οὐκ ἂν ἐσώθη πα̃σα σάρξ διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκει̃ναι

23 τότε ἐάν τις ὑμι̃ν εἴπη̨ ἰδοὺ ὡ̃δε ὁ Χριστός ἤ ὡ̃δε μὴ πιστεύσητε

24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφη̃ται καὶ δώσουσιν σημει̃α μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανη̃σαι εἰ δυνατόν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς

25 ἰδοὺ προείρηκα ὑμι̃ν

26 ἐὰν οὐ̃ν εἴπωσιν ὑμι̃ν ἰδοὺ ἐν τη̨̃ ἐρήμω̨ ἐστίν μὴ ἐξέλθητε ἰδοὺ ἐν τοι̃ς ταμείοις μὴ πιστεύσητε

27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπò ἀνατολω̃ν καὶ φαίνεται ἕως δυσμω̃ν οὕτως ἔσται ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

28 ὅπου ἐὰν ἠ̨̃ τò πτω̃μα ἐκει̃ συναχθήσονται οἱ ἀετοί

29 εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλι̃ψιν τω̃ν ἡμερω̃ν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τò φέγγος αὐτη̃ς καὶ οἱ ἀστέρες πεσου̃νται ἀπò του̃ οὐρανου̃ καὶ αἱ δυνάμεις τω̃ν οὐρανω̃ν σαλευθήσονται

30 καὶ τότε φανήσεται τò σημει̃ον του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου ἐν οὐρανω̨̃ καὶ τότε κόψονται πα̃σαι αἱ φυλαὶ τη̃ς γη̃ς καὶ ὄψονται τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τω̃ν νεφελω̃ν του̃ οὐρανου̃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλη̃ς

31 καὶ ἀποστελει̃ τοὺς ἀγγέλους αὐτου̃ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτου̃ ἐκ τω̃ν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανω̃ν ἕως τω̃ν ἄκρων αὐτω̃ν

32 ἀπò δὲ τη̃ς συκη̃ς μάθετε τὴν παραβολήν ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτη̃ς γένηται ἁπαλòς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύη̨ γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τò θέρος

33 οὕτως καὶ ὑμει̃ς ὅταν ἴδητε πάντα ταυ̃τα γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις

34 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι οὐ μὴ παρέλθη̨ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταυ̃τα γένηται

35 ὁ οὐρανòς καὶ ἡ γη̃ παρελεύσεται οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν

36 περὶ δὲ τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἰ̃δεν οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τω̃ν οὐρανω̃ν οὐδὲ ὁ υἱός εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος

37 ὥσπερ γὰρ αἱ ἡμέραι του̃ Νω̃ε οὕτως ἔσται ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

38 ὡς γὰρ ἠ̃σαν ἐν ται̃ς ἡμέραις ἐκείναις ται̃ς πρò του̃ κατακλυσμου̃ τρώγοντες καὶ πίνοντες γαμου̃ντες καὶ γαμίζοντες ἄχρι ἡ̃ς ἡμέρας εἰση̃λθεν Νω̃ε εἰς τὴν κιβωτόν

39 καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἠ̃λθεν ὁ κατακλυσμòς καὶ ἠ̃ρεν ἅπαντας οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία του̃ υἱου̃ του̃ ἀνθρώπου

40 τότε δύο ἔσονται ἐν τω̨̃ ἀγρω̨̃ εἱ̃ς παραλαμβάνεται καὶ εἱ̃ς ἀφίεται

41 δύο ἀλήθουσαι ἐν τω̨̃ μύλω̨ μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται

42 γρηγορει̃τε οὐ̃ν ὅτι οὐκ οἴδατε ποία̨ ἡμέρα̨ ὁ κύριος ὑμω̃ν ἔρχεται

43 ἐκει̃νο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ἤ̨δει ὁ οἰκοδεσπότης ποία̨ φυλακη̨̃ ὁ κλέπτης ἔρχεται ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυχθη̃ναι τὴν οἰκίαν αὐτου̃

44 διὰ του̃το καὶ ὑμει̃ς γίνεσθε ἕτοιμοι ὅτι ἡ̨̃ οὐ δοκει̃τε ὥρα̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἔρχεται

45 τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστòς δου̃λος καὶ φρόνιμος ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τη̃ς οἰκετείας αὐτου̃ του̃ δου̃ναι αὐτοι̃ς τὴν τροφὴν ἐν καιρω̨̃

46 μακάριος ὁ δου̃λος ἐκει̃νος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτου̃ εὑρήσει οὕτως ποιου̃ντα

47 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι ἐπὶ πα̃σιν τοι̃ς ὑπάρχουσιν αὐτου̃ καταστήσει αὐτόν

48 ἐὰν δὲ εἴπη̨ ὁ κακòς δου̃λος ἐκει̃νος ἐν τη̨̃ καρδία̨ αὐτου̃ χρονίζει μου ὁ κύριος

48 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτου̃ ἐσθίη̨ δὲ καὶ πίνη̨ μετὰ τω̃ν μεθυόντων

50 ἥξει ὁ κύριος του̃ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρα̨ ἡ̨̃ οὐ προσδοκα̨̃ καὶ ἐν ὥρα̨ ἡ̨̃ οὐ γινώσκει

51 καὶ διχοτομήσει αὐτòν καὶ τò μέρος αὐτου̃ μετὰ τω̃ν ὑποκριτω̃ν θήσει ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

 

Κεφάλαιον ΚΕ' (25)

1 τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τω̃ν οὐρανω̃ν δέκα παρθένοις αἵτινες λαβου̃σαι τὰς λαμπάδας ἑαυτω̃ν ἐξη̃λθον εἰς ὑπάντησιν του̃ νυμφίου

2 πέντε δὲ ἐξ αὐτω̃ν ἠ̃σαν μωραὶ καὶ πέντε φρόνιμοι

3 αἱ γὰρ μωραὶ λαβου̃σαι τὰς λαμπάδας αὐτω̃ν οὐκ ἔλαβον μεθ' ἑαυτω̃ν ἔλαιον

4 αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοι̃ς ἀγγείοις μετὰ τω̃ν λαμπάδων ἑαυτω̃ν

5 χρονίζοντος δὲ του̃ νυμφίου ἐνύσταξαν πα̃σαι καὶ ἐκάθευδον

6 μέσης δὲ νυκτòς κραυγὴ γέγονεν ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτου̃

7 τότε ἠγέρθησαν πα̃σαι αἱ παρθένοι ἐκει̃ναι καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας ἑαυτω̃ν

8 αἱ δὲ μωραὶ ται̃ς φρονίμοις εἰ̃παν δότε ἡμι̃ν ἐκ του̃ ἐλαίου ὑμω̃ν ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμω̃ν σβέννυνται

9 ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι μήποτε οὐ μὴ ἀρκέση̨ ἡμι̃ν καὶ ὑμι̃ν πορεύεσθε μα̃λλον πρòς τοὺς πωλου̃ντας καὶ ἀγοράσατε ἑαυται̃ς

10 ἀπερχομένων δὲ αὐτω̃ν ἀγοράσαι ἠ̃λθεν ὁ νυμφίος καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰση̃λθον μετ' αὐτου̃ εἰς τοὺς γάμους καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα

11 ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι κύριε κύριε ἄνοιξον ἡμι̃ν

12 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν οὐκ οἰ̃δα ὑμα̃ς

13 γρηγορει̃τε οὐ̃ν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν

14 ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημω̃ν ἐκάλεσεν τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοι̃ς τὰ ὑπάρχοντα αὐτου̃

15 καὶ ὡ̨̃ μὲν ἔδωκεν πέντε τάλαντα ὡ̨̃ δὲ δύο ὡ̨̃ δὲ ἕν ἑκάστω̨ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως

16 πορευθεὶς ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν ἠργάσατο ἐν αὐτοι̃ς καὶ ἐκέρδησεν ἄλλα πέντε

17 ὡσαύτως ὁ τὰ δύο ἐκέρδησεν ἄλλα δύο

18 ὁ δὲ τò ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν γη̃ν καὶ ἔκρυψεν τò ἀργύριον του̃ κυρίου αὐτου̃

19 μετὰ δὲ πολὺν χρόνον ἔρχεται ὁ κύριος τω̃ν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει λόγον μετ' αὐτω̃ν

20 καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα

21 ἔφη αὐτω̨̃ ὁ κύριος αὐτου̃ εὐ̃ δου̃λε ἀγαθὲ καὶ πιστέ ἐπὶ ὀλίγα ἠ̃ς πιστός ἐπὶ πολλω̃ν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν του̃ κυρίου σου

22 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα εἰ̃πεν κύριε δύο τάλαντά μοι παρέδωκας ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα

23 ἔφη αὐτω̨̃ ὁ κύριος αὐτου̃ εὐ̃ δου̃λε ἀγαθὲ καὶ πιστέ ἐπὶ ὀλίγα ἠ̃ς πιστός ἐπὶ πολλω̃ν σε καταστήσω εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν του̃ κυρίου σου

24 προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τò ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἰ̃πεν κύριε ἔγνων σε ὅτι σκληρòς εἰ̃ ἄνθρωπος θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας

25 καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τò τάλαντόν σου ἐν τη̨̃ γη̨̃ ἴδε ἔχεις τò σόν

26 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτου̃ εἰ̃πεν αὐτω̨̃ πονηρὲ δου̃λε καὶ ὀκνηρέ ἤ̨δεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα

27 ἔδει σε οὐ̃ν βαλει̃ν τὰ ἀργύριά μου τοι̃ς τραπεζίταις καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τò ἐμòν σὺν τόκω̨

28 ἄρατε οὐ̃ν ἀπ' αὐτου̃ τò τάλαντον καὶ δότε τω̨̃ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα

29 τω̨̃ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται του̃ δὲ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτου̃

30 καὶ τòν ἀχρει̃ον δου̃λον ἐκβάλετε εἰς τò σκότος τò ἐξώτερον ἐκει̃ ἔσται ὁ κλαυθμòς καὶ ὁ βρυγμòς τω̃ν ὀδόντων

31 ὅταν δὲ ἔλθη̨ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου ἐν τη̨̃ δόξη̨ αὐτου̃ καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι μετ' αὐτου̃ τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτου̃

32 καὶ συναχθήσονται ἔμπροσθεν αὐτου̃ πάντα τὰ ἔθνη καὶ ἀφορίσει αὐτοὺς ἀπ' ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπò τω̃ν ἐρίφων

33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιω̃ν αὐτου̃ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων

34 τότε ἐρει̃ ὁ βασιλεὺς τοι̃ς ἐκ δεξιω̃ν αὐτου̃ δευ̃τε οἱ εὐλογημένοι του̃ πατρός μου κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμι̃ν βασιλείαν ἀπò καταβολη̃ς κόσμου

35 ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγει̃ν ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με

36 γυμνòς καὶ περιεβάλετέ με ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με ἐν φυλακη̨̃ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με

37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτω̨̃ οἱ δίκαιοι λέγοντες κύριε πότε σε εἴδομεν πεινω̃ντα καὶ ἐθρέψαμεν ἢ διψω̃ντα καὶ ἐποτίσαμεν

38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν ἢ γυμνòν καὶ περιεβάλομεν

39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενου̃ντα ἢ ἐν φυλακη̨̃ καὶ ἤλθομεν πρός σε

40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρει̃ αὐτοι̃ς ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τω̃ν ἀδελφω̃ν μου τω̃ν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσατε

41 τότε ἐρει̃ καὶ τοι̃ς ἐξ εὐωνύμων πορεύεσθε ἀπ' ἐμου̃ οἱ κατηραμένοι εἰς τò πυ̃ρ τò αἰώνιον τò ἡτοιμασμένον τω̨̃ διαβόλω̨ καὶ τοι̃ς ἀγγέλοις αὐτου̃

42 ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγει̃ν ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με

43 ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με γυμνòς καὶ οὐ περιεβάλετέ με ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακη̨̃ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με

44 τότε ἀποκριθήσονται καὶ αὐτοὶ λέγοντες κύριε πότε σε εἴδομεν πεινω̃ντα ἢ διψω̃ντα ἢ ξένον ἢ γυμνòν ἢ ἀσθενη̃ ἢ ἐν φυλακη̨̃ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι

45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοι̃ς λέγων ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ἐφ' ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τω̃ν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε

46 καὶ ἀπελεύσονται οὑ̃τοι εἰς κόλασιν αἰώνιον οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον

 

Κεφάλαιον ΚΣΤ' (26)

1 καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ’Ιησου̃ς πάντας τοὺς λόγους τούτους εἰ̃πεν τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

2 οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τò πάσχα γίνεται καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τò σταυρωθη̃ναι

3 τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ εἰς τὴν αὐλὴν του̃ ἀρχιερέως του̃ λεγομένου καϊάφα

4 καὶ συνεβουλεύσαντο ἵνα τòν ’Ιησου̃ν δόλω̨ κρατήσωσιν καὶ ἀποκτείνωσιν

5 ἔλεγον δέ μὴ ἐν τη̨̃ ἑορτη̨̃ ἵνα μὴ θόρυβος γένηται ἐν τω̨̃ λαω̨̃

6 του̃ δὲ ’Ιησου̃ γενομένου ἐν βηθανία̨ ἐν οἰκία̨ Σίμωνος του̃ λεπρου̃

7 προση̃λθεν αὐτω̨̃ γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου βαρυτίμου καὶ κατέχεεν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ ἀνακειμένου

8 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἠγανάκτησαν λέγοντες εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη

9 ἐδύνατο γὰρ του̃το πραθη̃ναι πολλου̃ καὶ δοθη̃ναι πτωχοι̃ς

10 γνοὺς δὲ ὁ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τί κόπους παρέχετε τη̨̃ γυναικί ἔργον γὰρ καλòν ἠργάσατο εἰς ἐμέ

11 πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεθ' ἑαυτω̃ν ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε

12 βαλου̃σα γὰρ αὕτη τò μύρον του̃το ἐπὶ του̃ σώματός μου πρòς τò ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν

13 ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅπου ἐὰν κηρυχθη̨̃ τò εὐαγγέλιον του̃το ἐν ὅλω̨ τω̨̃ κόσμω̨ λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτη̃ς

14 τότε πορευθεὶς εἱ̃ς τω̃ν δώδεκα ὁ λεγόμενος ’Ιούδας ἰσκαριώτης πρòς τοὺς ἀρχιερει̃ς

15 εἰ̃πεν τί θέλετέ μοι δου̃ναι κἀγὼ ὑμι̃ν παραδώσω αὐτόν οἱ δὲ ἔστησαν αὐτω̨̃ τριάκοντα ἀργύρια

16 καὶ ἀπò τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτòν παραδω̨̃

17 τη̨̃ δὲ πρώτη̨ τω̃ν ἀζύμων προση̃λθον οἱ μαθηταὶ τω̨̃ ’Ιησου̃ λέγοντες που̃ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγει̃ν τò πάσχα

18 ὁ δὲ εἰ̃πεν ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν πρòς τòν δει̃να καὶ εἴπατε αὐτω̨̃ ὁ διδάσκαλος λέγει ὁ καιρός μου ἐγγύς ἐστιν πρòς σὲ ποιω̃ τò πάσχα μετὰ τω̃ν μαθητω̃ν μου

19 καὶ ἐποίησαν οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξεν αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς καὶ ἡτοίμασαν τò πάσχα

20 ὀψίας δὲ γενομένης ἀνέκειτο μετὰ τω̃ν δώδεκα

21 καὶ ἐσθιόντων αὐτω̃ν εἰ̃πεν ἀμὴν λέγω ὑμι̃ν ὅτι εἱ̃ς ἐξ ὑμω̃ν παραδώσει με

22 καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτω̨̃ εἱ̃ς ἕκαστος μήτι ἐγώ εἰμι κύριε

23 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἰ̃πεν ὁ ἐμβάψας μετ' ἐμου̃ τὴν χει̃ρα ἐν τω̨̃ τρυβλίω̨ οὑ̃τός με παραδώσει

24 ὁ μὲν υἱòς του̃ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτου̃ οὐαὶ δὲ τω̨̃ ἀνθρώπω̨ ἐκείνω̨ δι' οὑ̃ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται καλòν ἠ̃ν αὐτω̨̃ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκει̃νος

25 ἀποκριθεὶς δὲ ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν εἰ̃πεν μήτι ἐγώ εἰμι ῥαββί λέγει αὐτω̨̃ σὺ εἰ̃πας

26 ἐσθιόντων δὲ αὐτω̃ν λαβὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἄρτον καὶ εὐλογήσας ἔκλασεν καὶ δοὺς τοι̃ς μαθηται̃ς εἰ̃πεν λάβετε φάγετε του̃τό ἐστιν τò σω̃μά μου

27 καὶ λαβὼν ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοι̃ς λέγων πίετε ἐξ αὐτου̃ πάντες

28 του̃το γάρ ἐστιν τò αἱ̃μά μου τη̃ς διαθήκης τò περὶ πολλω̃ν ἐκχυννόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιω̃ν

29 λέγω δὲ ὑμι̃ν οὐ μὴ πίω ἀπ' ἄρτι ἐκ τούτου του̃ γενήματος τη̃ς ἀμπέλου ἕως τη̃ς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτò πίνω μεθ' ὑμω̃ν καινòν ἐν τη̨̃ βασιλεία̨ του̃ πατρός μου

30 καὶ ὑμνήσαντες ἐξη̃λθον εἰς τò ὄρος τω̃ν ἐλαιω̃ν

31 τότε λέγει αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς πάντες ὑμει̃ς σκανδαλισθήσεσθε ἐν ἐμοὶ ἐν τη̨̃ νυκτὶ ταύτη̨ γέγραπται γάρ πατάξω τòν ποιμένα καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα τη̃ς ποίμνης

32 μετὰ δὲ τò ἐγερθη̃ναί με προάξω ὑμα̃ς εἰς τὴν Γαλιλαίαν

33 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἰ̃πεν αὐτω̨̃ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται ἐν σοί ἐγὼ οὐδέποτε σκανδαλισθήσομαι

34 ἔφη αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀμὴν λέγω σοι ὅτι ἐν ταύτη̨ τη̨̃ νυκτὶ πρὶν ἀλέκτορα φωνη̃σαι τρὶς ἀπαρνήση̨ με

35 λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πέτρος κἂν δέη̨ με σὺν σοὶ ἀποθανει̃ν οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι ὁμοίως καὶ πάντες οἱ μαθηταὶ εἰ̃παν

36 τότε ἔρχεται μετ' αὐτω̃ν ὁ ’Ιησου̃ς εἰς χωρίον λεγόμενον Γεθσημανί καὶ λέγει τοι̃ς μαθηται̃ς καθίσατε αὐτου̃ ἕως οὑ̃ ἀπελθὼν ἐκει̃ προσεύξωμαι

37 καὶ παραλαβὼν τòν Πέτρον καὶ τοὺς δύο υἱοὺς Ζεβεδαίου ἤρξατο λυπει̃σθαι καὶ ἀδημονει̃ν

38 τότε λέγει αὐτοι̃ς περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου μείνατε ὡ̃δε καὶ γρηγορει̃τε μετ' ἐμου̃

39 καὶ προελθὼν μικρòν ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτου̃ προσευχόμενος καὶ λέγων πάτερ μου εἰ δυνατόν ἐστιν παρελθάτω ἀπ' ἐμου̃ τò ποτήριον του̃το πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω ἀλλ' ὡς σύ

40 καὶ ἔρχεται πρòς τοὺς μαθητὰς καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας καὶ λέγει τω̨̃ Πέτρω̨ οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορη̃σαι μετ' ἐμου̃

41 γρηγορει̃τε καὶ προσεύχεσθε ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν τò μὲν πνευ̃μα πρόθυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής

42 πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼν προσηύξατο λέγων πάτερ μου εἰ οὐ δύναται του̃το παρελθει̃ν ἐὰν μὴ αὐτò πίω γενηθήτω τò θέλημά σου

43 καὶ ἐλθὼν πάλιν εὑ̃ρεν αὐτοὺς καθεύδοντας ἠ̃σαν γὰρ αὐτω̃ν οἱ ὀφθαλμοὶ βεβαρημένοι

44 καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς πάλιν ἀπελθὼν προσηύξατο ἐκ τρίτου τòν αὐτòν λόγον εἰπὼν πάλιν

45 τότε ἔρχεται πρòς τοὺς μαθητὰς καὶ λέγει αὐτοι̃ς καθεύδετε τò λοιπòν καὶ ἀναπαύεσθε ἰδοὺ ἤγγικεν ἡ ὥρα καὶ ὁ υἱòς του̃ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χει̃ρας ἁμαρτωλω̃ν

46 ἐγείρεσθε ἄγωμεν ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με

47 καὶ ἔτι αὐτου̃ λαλου̃ντος ἰδοὺ ’Ιούδας εἱ̃ς τω̃ν δώδεκα ἠ̃λθεν καὶ μετ' αὐτου̃ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρω̃ν καὶ ξύλων ἀπò τω̃ν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων του̃ λαου̃

48 ὁ δὲ παραδιδοὺς αὐτòν ἔδωκεν αὐτοι̃ς σημει̃ον λέγων ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν κρατήσατε αὐτόν

49 καὶ εὐθέως προσελθὼν τω̨̃ ’Ιησου̃ εἰ̃πεν χαι̃ρε ῥαββί καὶ κατεφίλησεν αὐτόν

50 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἑται̃ρε ἐφ' ὃ πάρει τότε προσελθόντες ἐπέβαλον τὰς χει̃ρας ἐπὶ τòν ’Ιησου̃ν καὶ ἐκράτησαν αὐτόν

51 καὶ ἰδοὺ εἱ̃ς τω̃ν μετὰ ’Ιησου̃ ἐκτείνας τὴν χει̃ρα ἀπέσπασεν τὴν μάχαιραν αὐτου̃ καὶ πατάξας τòν δου̃λον του̃ ἀρχιερέως ἀφει̃λεν αὐτου̃ τò ὠτίον

52 τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς ἀπόστρεψον τὴν μάχαιράν σου εἰς τòν τόπον αὐτη̃ς πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρη̨ ἀπολου̃νται

53 ἢ δοκει̃ς ὅτι οὐ δύναμαι παρακαλέσαι τòν πατέρα μου καὶ παραστήσει μοι ἄρτι πλείω δώδεκα λεγιω̃νας ἀγγέλων

54 πω̃ς οὐ̃ν πληρωθω̃σιν αἱ γραφαὶ ὅτι οὕτως δει̃ γενέσθαι

55 ἐν ἐκείνη̨ τη̨̃ ὥρα̨ εἰ̃πεν ὁ ’Ιησου̃ς τοι̃ς ὄχλοις ὡς ἐπὶ λη̨στὴν ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρω̃ν καὶ ξύλων συλλαβει̃ν με καθ' ἡμέραν ἐν τω̨̃ ἱερω̨̃ ἐκαθεζόμην διδάσκων καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ με

56 του̃το δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθω̃σιν αἱ γραφαὶ τω̃ν προφητω̃ν τότε οἱ μαθηταὶ πάντες ἀφέντες αὐτòν ἔφυγον

57 οἱ δὲ κρατήσαντες τòν ’Ιησου̃ν ἀπήγαγον πρòς καϊάφαν τòν ἀρχιερέα ὅπου οἱ γραμματει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι συνήχθησαν

58 ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει αὐτω̨̃ ἀπò μακρόθεν ἕως τη̃ς αὐλη̃ς του̃ ἀρχιερέως καὶ εἰσελθὼν ἔσω ἐκάθητο μετὰ τω̃ν ὑπηρετω̃ν ἰδει̃ν τò τέλος

59 οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς καὶ τò συνέδριον ὅλον ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ του̃ ’Ιησου̃ ὅπως αὐτòν θανατώσωσιν

60 καὶ οὐχ εὑ̃ρον πολλω̃ν προσελθόντων ψευδομαρτύρων ὕστερον δὲ προσελθόντες δύο

61 εἰ̃παν οὑ̃τος ἔφη δύναμαι καταλυ̃σαι τòν ναòν του̃ θεου̃ καὶ διὰ τριω̃ν ἡμερω̃ν οἰκοδομη̃σαι

62 καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ οὐδὲν ἀποκρίνη̨ τί οὑ̃τοί σου καταμαρτυρου̃σιν

63 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἐσιώπα καὶ ὁ ἀρχιερεὺς εἰ̃πεν αὐτω̨̃ ἐξορκίζω σε κατὰ του̃ θεου̃ του̃ ζω̃ντος ἵνα ἡμι̃ν εἴπη̨ς εἰ σὺ εἰ̃ ὁ Χριστòς ὁ υἱòς του̃ θεου̃

64 λέγει αὐτω̨̃ ὁ ’Ιησου̃ς σὺ εἰ̃πας πλὴν λέγω ὑμι̃ν ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τòν υἱòν του̃ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιω̃ν τη̃ς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τω̃ν νεφελω̃ν του̃ οὐρανου̃

65 τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ λέγων ἐβλασφήμησεν τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων ἴδε νυ̃ν ἠκούσατε τὴν βλασφημίαν

66 τί ὑμι̃ν δοκει̃ οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἰ̃παν ἔνοχος θανάτου ἐστίν

67 τότε ἐνέπτυσαν εἰς τò πρόσωπον αὐτου̃ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν οἱ δὲ ἐράπισαν

68 λέγοντες προφήτευσον ἡμι̃ν χριστέ τίς ἐστιν ὁ παίσας σε

69 ὁ δὲ Πέτρος ἐκάθητο ἔξω ἐν τη̨̃ αὐλη̨̃ καὶ προση̃λθεν αὐτω̨̃ μία παιδίσκη λέγουσα καὶ σὺ ἠ̃σθα μετὰ ’Ιησου̃ του̃ Γαλιλαίου

70 ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν πάντων λέγων οὐκ οἰ̃δα τί λέγεις

71 ἐξελθόντα δὲ εἰς τòν πυλω̃να εἰ̃δεν αὐτòν ἄλλη καὶ λέγει τοι̃ς ἐκει̃ οὑ̃τος ἠ̃ν μετὰ ’Ιησου̃ του̃ Ναζωραίου

72 καὶ πάλιν ἠρνήσατο μετὰ ὅρκου ὅτι οὐκ οἰ̃δα τòν ἄνθρωπον

73 μετὰ μικρòν δὲ προσελθόντες οἱ ἑστω̃τες εἰ̃πον τω̨̃ Πέτρω̨ ἀληθω̃ς καὶ σὺ ἐξ αὐτω̃ν εἰ̃ καὶ γὰρ ἡ λαλιά σου δη̃λόν σε ποιει̃

74 τότε ἤρξατο καταθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι οὐκ οἰ̃δα τòν ἄνθρωπον καὶ εὐθέως ἀλέκτωρ ἐφώνησεν

75 καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος του̃ ῥήματος ’Ιησου̃ εἰρηκότος ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνη̃σαι τρὶς ἀπαρνήση̨ με καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσεν πικρω̃ς

 

Κεφάλαιον ΚΖ' (27)

1 πρωΐας δὲ γενομένης συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι του̃ λαου̃ κατὰ του̃ ’Ιησου̃ ὥστε θανατω̃σαι αὐτόν

2 καὶ δήσαντες αὐτòν ἀπήγαγον καὶ παρέδωκαν Πιλάτω̨ τω̨̃ ἡγεμόνι

3 τότε ἰδὼν ’Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτòν ὅτι κατεκρίθη μεταμεληθεὶς ἔστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν καὶ πρεσβυτέροις

4 λέγων ἥμαρτον παραδοὺς αἱ̃μα ἀθω̨̃ον οἱ δὲ εἰ̃παν τί πρòς ἡμα̃ς σὺ ὄψη̨

5 καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια εἰς τòν ναòν ἀνεχώρησεν καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο

6 οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἰ̃παν οὐκ ἔξεστιν βαλει̃ν αὐτὰ εἰς τòν κορβανα̃ν ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστιν

7 συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτω̃ν τòν ἀγρòν του̃ κεραμέως εἰς ταφὴν τοι̃ς ξένοις

8 διò ἐκλήθη ὁ ἀγρòς ἐκει̃νος ἀγρòς αἵματος ἕως τη̃ς σήμερον

9 τότε ἐπληρώθη τò ῥηθὲν διὰ ’Ιερεμίου του̃ προφήτου λέγοντος καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια τὴν τιμὴν του̃ τετιμημένου ὃν ἐτιμήσαντο ἀπò υἱω̃ν ’Ισραήλ

10 καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τòν ἀγρòν του̃ κεραμέως καθὰ συνέταξέν μοι κύριος

11 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἐστάθη ἔμπροσθεν του̃ ἡγεμόνος καὶ ἐπηρώτησεν αὐτòν ὁ ἡγεμὼν λέγων σὺ εἰ̃ ὁ βασιλεὺς τω̃ν ’Ιουδαίων ὁ δὲ ’Ιησου̃ς ἔφη σὺ λέγεις

12 καὶ ἐν τω̨̃ κατηγορει̃σθαι αὐτòν ὑπò τω̃ν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων οὐδὲν ἀπεκρίνατο

13 τότε λέγει αὐτω̨̃ ὁ Πιλα̃τος οὐκ ἀκούεις πόσα σου καταμαρτυρου̃σιν

14 καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτω̨̃ πρòς οὐδὲ ἓν ῥη̃μα ὥστε θαυμάζειν τòν ἡγεμόνα λίαν

15 κατὰ δὲ ἑορτὴν εἰώθει ὁ ἡγεμὼν ἀπολύειν ἕνα τω̨̃ ὄχλω̨ δέσμιον ὃν ἤθελον

16 εἰ̃χον δὲ τότε δέσμιον ἐπίσημον λεγόμενον ’Ιησου̃ν Βαραββα̃ν

17 συνηγμένων οὐ̃ν αὐτω̃ν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμι̃ν ’Ιησου̃ν τòν Βαραββα̃ν ἢ ’Ιησου̃ν τòν λεγόμενον Χριστόν

18 ἤ̨δει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτόν

19 καθημένου δὲ αὐτου̃ ἐπὶ του̃ βήματος ἀπέστειλεν πρòς αὐτòν ἡ γυνὴ αὐτου̃ λέγουσα μηδὲν σοὶ καὶ τω̨̃ δικαίω̨ ἐκείνω̨ πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ' ὄναρ δι' αὐτόν

20 οἱ δὲ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τòν Βαραββα̃ν τòν δὲ ’Ιησου̃ν ἀπολέσωσιν

21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν εἰ̃πεν αὐτοι̃ς τίνα θέλετε ἀπò τω̃ν δύο ἀπολύσω ὑμι̃ν οἱ δὲ εἰ̃παν τòν Βαραββα̃ν

22 λέγει αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος τί οὐ̃ν ποιήσω ’Ιησου̃ν τòν λεγόμενον Χριστόν λέγουσιν πάντες σταυρωθήτω

23 ὁ δὲ ἔφη τί γὰρ κακòν ἐποίησεν οἱ δὲ περισσω̃ς ἔκραζον λέγοντες σταυρωθήτω

24 ἰδὼν δὲ ὁ Πιλα̃τος ὅτι οὐδὲν ὠφελει̃ ἀλλὰ μα̃λλον θόρυβος γίνεται λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χει̃ρας ἀπέναντι του̃ ὄχλου λέγων ἀθω̨̃ός εἰμι ἀπò του̃ αἵματος τούτου ὑμει̃ς ὄψεσθε

25 καὶ ἀποκριθεὶς πα̃ς ὁ λαòς εἰ̃πεν τò αἱ̃μα αὐτου̃ ἐφ' ἡμα̃ς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμω̃ν

26 τότε ἀπέλυσεν αὐτοι̃ς τòν Βαραββα̃ν τòν δὲ ’Ιησου̃ν φραγελλώσας παρέδωκεν ἵνα σταυρωθη̨̃

27 τότε οἱ στρατιω̃ται του̃ ἡγεμόνος παραλαβόντες τòν ’Ιησου̃ν εἰς τò πραιτώριον συνήγαγον ἐπ' αὐτòν ὅλην τὴν σπει̃ραν

28 καὶ ἐκδύσαντες αὐτòν χλαμύδα κοκκίνην περιέθηκαν αὐτω̨̃

29 καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθω̃ν ἐπέθηκαν ἐπὶ τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ καὶ κάλαμον ἐν τη̨̃ δεξια̨̃ αὐτου̃ καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτου̃ ἐνέπαιξαν αὐτω̨̃ λέγοντες χαι̃ρε βασιλευ̃ τω̃ν ’Ιουδαίων

30 καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτòν ἔλαβον τòν κάλαμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτου̃

31 καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτω̨̃ ἐξέδυσαν αὐτòν τὴν χλαμύδα καὶ ἐνέδυσαν αὐτòν τὰ ἱμάτια αὐτου̃ καὶ ἀπήγαγον αὐτòν εἰς τò σταυρω̃σαι

32 ἐξερχόμενοι δὲ εὑ̃ρον ἄνθρωπον κυρηναι̃ον ὀνόματι Σίμωνα του̃τον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρη̨ τòν σταυρòν αὐτου̃

33 καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθα̃ ὅ ἐστιν κρανίου τόπος λεγόμενος

34 ἔδωκαν αὐτω̨̃ πιει̃ν οἰ̃νον μετὰ χολη̃ς μεμιγμένον καὶ γευσάμενος οὐκ ἠθέλησεν πιει̃ν

35 σταυρώσαντες δὲ αὐτòν διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτου̃ βάλλοντες κλη̃ρον

36 καὶ καθήμενοι ἐτήρουν αὐτòν ἐκει̃

37 καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τη̃ς κεφαλη̃ς αὐτου̃ τὴν αἰτίαν αὐτου̃ γεγραμμένην οὑ̃τός ἐστιν ’Ιησου̃ς ὁ βασιλευ̃ς τω̃ν ’Ιουδαίων

38 τότε σταυρου̃νται σὺν αὐτω̨̃ δύο λη̨σταί εἱ̃ς ἐκ δεξιω̃ν καὶ εἱ̃ς ἐξ εὐωνύμων

39 οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτòν κινου̃ντες τὰς κεφαλὰς αὐτω̃ν

40 καὶ λέγοντες ὁ καταλύων τòν ναòν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομω̃ν σω̃σον σεαυτόν εἰ υἱòς εἰ̃ του̃ θεου̃ καὶ κατάβηθι ἀπò του̃ σταυρου̃

41 ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερει̃ς ἐμπαίζοντες μετὰ τω̃ν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων ἔλεγον

42 ἄλλους ἔσωσεν ἑαυτòν οὐ δύναται σω̃σαι βασιλεὺς ’Ισραήλ ἐστιν καταβάτω νυ̃ν ἀπò του̃ σταυρου̃ καὶ πιστεύσομεν ἐπ' αὐτόν

43 πέποιθεν ἐπὶ τòν θεόν ῥυσάσθω νυ̃ν εἰ θέλει αὐτόν εἰ̃πεν γὰρ ὅτι θεου̃ εἰμι υἱός

44 τò δ' αὐτò καὶ οἱ λη̨σταὶ οἱ συσταυρωθέντες σὺν αὐτω̨̃ ὠνείδιζον αὐτόν

45 ἀπò δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πα̃σαν τὴν γη̃ν ἕως ὥρας ἐνάτης

46 περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ ’Ιησου̃ς φωνη̨̃ μεγάλη̨ λέγων Ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι του̃τ' ἔστιν θεέ μου θεέ μου ἱνατί με ἐγκατέλιπες

47 τινὲς δὲ τω̃ν ἐκει̃ ἑστηκότων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι ’Ηλίαν φωνει̃ οὑ̃τος

48 καὶ εὐθέως δραμὼν εἱ̃ς ἐξ αὐτω̃ν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμω̨ ἐπότιζεν αὐτόν

49 οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ’Ηλίας σώσων αὐτόν

50 ὁ δὲ ’Ιησου̃ς πάλιν κράξας φωνη̨̃ μεγάλη̨ ἀφη̃κεν τò πνευ̃μα

51 καὶ ἰδοὺ τò καταπέτασμα του̃ ναου̃ ἐσχίσθη ἀπ' ἄνωθεν ἕως κάτω εἰς δύο καὶ ἡ γη̃ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν

52 καὶ τὰ μνημει̃α ἀνεώ̨χθησαν καὶ πολλὰ σώματα τω̃ν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθησαν

53 καὶ ἐξελθόντες ἐκ τω̃ν μνημείων μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτου̃ εἰση̃λθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοι̃ς

54 ὁ δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ' αὐτου̃ τηρου̃ντες τòν ’Ιησου̃ν ἰδόντες τòν σεισμòν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα λέγοντες ἀληθω̃ς θεου̃ υἱòς ἠ̃ν οὑ̃τος

55 ἠ̃σαν δὲ ἐκει̃ γυναι̃κες πολλαὶ ἀπò μακρόθεν θεωρου̃σαι αἵτινες ἠκολούθησαν τω̨̃ ’Ιησου̃ ἀπò τη̃ς Γαλιλαίας διακονου̃σαι αὐτω̨̃

56 ἐν αἱ̃ς ἠ̃ν Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ του̃ ’Ιακώβου καὶ ’Ιωσὴφ μήτηρ καὶ ἡ μήτηρ τω̃ν υἱω̃ν Ζεβεδαίου

57 ὀψίας δὲ γενομένης ἠ̃λθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπò ἁριμαθαίας τοὔνομα ’Ιωσήφ ὃς καὶ αὐτòς ἐμαθητεύθη τω̨̃ ’Ιησου̃

58 οὑ̃τος προσελθὼν τω̨̃ Πιλάτω̨ ἠ̨τήσατο τò σω̃μα του̃ ’Ιησου̃ τότε ὁ Πιλα̃τος ἐκέλευσεν ἀποδοθη̃ναι

59 καὶ λαβὼν τò σω̃μα ὁ ’Ιωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτò ἐν σινδόνι καθαρα̨̃

60 καὶ ἔθηκεν αὐτò ἐν τω̨̃ καινω̨̃ αὐτου̃ μνημείω̨ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τη̨̃ πέτρα̨ καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τη̨̃ θύρα̨ του̃ μνημείου ἀπη̃λθεν

61 ἠ̃ν δὲ ἐκει̃ Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία καθήμεναι ἀπέναντι του̃ τάφου

62 τη̨̃ δὲ ἐπαύριον ἥτις ἐστὶν μετὰ τὴν παρασκευήν συνήχθησαν οἱ ἀρχιερει̃ς καὶ οἱ Φαρισαι̃οι πρòς Πιλα̃τον

63 λέγοντες κύριε ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκει̃νος ὁ πλάνος εἰ̃πεν ἔτι ζω̃ν μετὰ τρει̃ς ἡμέρας ἐγείρομαι

64 κέλευσον οὐ̃ν ἀσφαλισθη̃ναι τòν τάφον ἕως τη̃ς τρίτης ἡμέρας μήποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ κλέψωσιν αὐτòν καὶ εἴπωσιν τω̨̃ λαω̨̃ ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τη̃ς πρώτης

65 ἔφη αὐτοι̃ς ὁ Πιλα̃τος ἔχετε κουστωδίαν ὑπάγετε ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε

66 οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τòν τάφον σφραγίσαντες τòν λίθον μετὰ τη̃ς κουστωδίας

 

Κεφάλαιον ΚΗ' (28)

1 ὀψὲ δὲ σαββάτων τη̨̃ ἐπιφωσκούση̨ εἰς μίαν σαββάτων ἠ̃λθεν Μαριὰμ ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρη̃σαι τòν τάφον

2 καὶ ἰδοὺ σεισμòς ἐγένετο μέγας ἄγγελος γὰρ κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανου̃ καὶ προσελθὼν ἀπεκύλισεν τòν λίθον καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτου̃

3 ἠ̃ν δὲ ἡ εἰδέα αὐτου̃ ὡς ἀστραπὴ καὶ τò ἔνδυμα αὐτου̃ λευκòν ὡς χιών

4 ἀπò δὲ του̃ φόβου αὐτου̃ ἐσείσθησαν οἱ τηρου̃ντες καὶ ἐγενήθησαν ὡς νεκροί

5 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἰ̃πεν ται̃ς γυναιξίν μὴ φοβει̃σθε ὑμει̃ς οἰ̃δα γὰρ ὅτι ’Ιησου̃ν τòν ἐσταυρωμένον ζητει̃τε

6 οὐκ ἔστιν ὡ̃δε ἠγέρθη γὰρ καθὼς εἰ̃πεν δευ̃τε ἴδετε τòν τόπον ὅπου ἔκειτο

7 καὶ ταχὺ πορευθει̃σαι εἴπατε τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃ ὅτι ἠγέρθη ἀπò τω̃ν νεκρω̃ν καὶ ἰδοὺ προάγει ὑμα̃ς εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐκει̃ αὐτòν ὄψεσθε ἰδοὺ εἰ̃πον ὑμι̃ν

8 καὶ ἀπελθου̃σαι ταχὺ ἀπò του̃ μνημείου μετὰ φόβου καὶ χαρα̃ς μεγάλης ἔδραμον ἀπαγγει̃λαι τοι̃ς μαθηται̃ς αὐτου̃

9 καὶ ἰδοὺ ’Ιησου̃ς ὑπήντησεν αὐται̃ς λέγων χαίρετε αἱ δὲ προσελθου̃σαι ἐκράτησαν αὐτου̃ τοὺς πόδας καὶ προσεκύνησαν αὐτω̨̃

10 τότε λέγει αὐται̃ς ὁ ’Ιησου̃ς μὴ φοβει̃σθε ὑπάγετε ἀπαγγείλατε τοι̃ς ἀδελφοι̃ς μου ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν κἀκει̃ με ὄψονται

11 πορευομένων δὲ αὐτω̃ν ἰδού τινες τη̃ς κουστωδίας ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν τοι̃ς ἀρχιερευ̃σιν ἅπαντα τὰ γενόμενα

12 καὶ συναχθέντες μετὰ τω̃ν πρεσβυτέρων συμβούλιόν τε λαβόντες ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοι̃ς στρατιώταις

13 λέγοντες εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταὶ αὐτου̃ νυκτòς ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτòν ἡμω̃ν κοιμωμένων

14 καὶ ἐὰν ἀκουσθη̨̃ του̃το ἐπὶ του̃ ἡγεμόνος ἡμει̃ς πείσομεν αὐτòν καὶ ὑμα̃ς ἀμερίμνους ποιήσομεν

15 οἱ δὲ λαβόντες τὰ ἀργύρια ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησαν καὶ διεφημίσθη ὁ λόγος οὑ̃τος παρὰ ’Ιουδαίοις μέχρι τη̃ς σήμερον ἡμέρας

16 οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς τò ὄρος οὑ̃ ἐτάξατο αὐτοι̃ς ὁ ’Ιησου̃ς

17 καὶ ἰδόντες αὐτòν προσεκύνησαν οἱ δὲ ἐδίστασαν

18 καὶ προσελθὼν ὁ ’Ιησου̃ς ἐλάλησεν αὐτοι̃ς λέγων ἐδόθη μοι πα̃σα ἐξουσία ἐν οὐρανω̨̃ καὶ ἐπὶ τη̃ς γη̃ς

19 πορευθέντες οὐ̃ν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τò ὄνομα του̃ πατρòς καὶ του̃ υἱου̃ καὶ του̃ ἁγίου πνεύματος

20 διδάσκοντες αὐτοὺς τηρει̃ν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμι̃ν καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμω̃ν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τη̃ς συντελείας του̃ αἰω̃νος

ἀμήν

 

Κνθγξ

[X]